Το πάρτι κρατά τριάντα χρόνια
Ηταν σαν σήµερα πριν από ακριβώς τριάντα χρόνια, στις 16 Ιουνίου του 1980, όταν σε σινεµά στο Σικάγο βγήκε διστακτικά µια ταινία που δεν µπορούσε κανείς να προβλέψει µε σιγουριά αν θα άρεσε στο κοινό. Είχε πρωταγωνιστές δυο τύπους µε µαύρα κοστούµια, µαύρα γυαλιά και καπελάκια, αµάξια, χοντροκοµµένο για κάποιους χιούµορ και µπλουζ.
Πολλά µπλουζ. Τα οποία µπλουζ βέβαια είχαν το κοινό τους. Αλλά σε αυτό το περιτύλιγµα, το θέµα ήταν κάπως διαφορετικό. Τρεις δεκαετίες µετά, το «Βlues Βrothers» του Τζον Λάντις είναι µύθος – και ποτέ καµία αναφορά σε κοστούµι / µαύρα γυα λιά / καπέλο / γραβάτα δεν έγινε χωρίς να περάσει από εκεί. Με αυτό το φιλµ ο Τζον Μπελούσι κέρδισε τη θέση του στην αιωνιότητα σαν cult φιγούρα (δυστυχώς πέθανε δυο χρόνια µετά) και ο Νταν Ακρόιντ µια καριέρα κοµµένη και ραµµένη στα ροκ εν ρολ µέτρα του. Οπως και το κοστούµι.
Η διάσηµη ταινία (που έχει ψηφιστεί ως η πιο αγαπηµένη µουσική ταινία όλων των εποχών) δεν ήταν ταινία από την αρχή. Οι Βlues Βrothers γεννήθηκαν στο Saturday Νight Live, την κωµική σειρά του ΝΒC και «γκάζωσε» από εκεί. Ηταν ένα κωµι κό σκετς και βασικά µουσική. Αυτό που ήταν και οι Βlues Βrothers, ένα συγκρό τηµα που έπαιζε ροκ εν ρολ και µπλουζ, σαφώς µε τον δικό του τρόπο. Τότε που και τα στυλ ήταν αυθεντικά.
Πιστοί στο πνεύµα της ταινίας και στο στυλ, οι µουσικοί µετά κράτησαν τον ρυθµό, το ξέφρενο, µποέµικο, µεθυσµένο ακόµη και όταν είναι νηφάλιο, µπλουζ, και συνέχισαν να το διαδίδουν σε όλο τον κόσµο σε αυ τιά πάντα πρόθυµα να ακούσουν. Την οld school φιλοσοφία τους διατηρούν σαν πρώτο και καλύτερο ατού µετά τη µουσική την ίδια. Σηµειωτέον στην τάξη των Αδελφών, ανήκουν εξαιρετικοί µουσικοί – εξ ού και η πιστότητα στον ήχο. Ο σα ξοφωνίστας Λου Μαρίνι για παράδειγµα έχει παίξει µεταξύ άλλων µε τον Φρανκ Ζάπα, µε τους «Steely Dan», o Τόνι Μπε νέτα µε Τοµ Τζόουνς και Τίνα Τάρνερ.
Εἰρήνη Σκούρα: Ἀναποφάσιστη
Πριν από 4 ημέρες
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου