Εμείς, της έλεγε, και στην απομόνωση και στα ξερονήσια, παντού βρίσκουμε
τρόπο να γεμίζουμε τη ζωή μας και να δημιουργούμε όχι μονάχα παρόν, μα
και μέλλον. Να, πάρε παράδειγμα τα σχέδια που κάνουμε για τη μετάπλαση
της κοινωνίας΄ μέσα στην επιστημονική θετικότητά τους θα βρεις τη
γοητεία μιας ποίησης, θα βρεις κάτι απ’ τα ωραία όνειρα του ανθρώπου.
Άθελά μας, γινόμαστε και λίγο καλλιτέχνες. Δε βρίσκεις; [...] Ηλέκτρα, της Διδώς Σωτηρίου"[...] Η φυλακή είναι ένα δύσκολο πειραματικό εργαστήρι΄ δεν ξέρεις τι αντιδράσεις θα παρουσιάσει και ο πιο ευγενικός άνθρωπος και ο πιο γερός αγωνιστής για ερεθίσματα που του γίνονται.
Η Ηλέκτρα με τη σεμνότητα, την ανθρωπιά, την προσήλωση που είχε στα ιδανικά της, ζέστανε τον τσιμεντένιο χώρο της φυλακής. Η ζωντάνια και η εγκαρδιότητά της σκέπαζαν τη γύμνια μιας σκληρής ζωής δίχως γεγονότα.
Στα 1937, στου Αβέρωφ, μια κρατούμενη πάθαινε κάθε βράδυ νευρικές κρίσεις και δεν άφηνε τις άλλες να κοιμηθούν. Η Ηλέκτρα ζήτησε να μείνει στο κελί της άρρωστης, που ήταν ένα άπραγο κορίτσι. Με την υπομονή, την καλοσύνη, την ευθυμία, τόνωσε μεθοδικά το ηθικό της και την έκανε να ξαναβρεί τη γεια της.
Ξάπλωνε πλάι της και της μιλούσε ήρεμα κι ειλικρινά για όλες τις όψεις και τις ανάγκες της ανθρώπινης ζωής. Ύστερα απλά και δίχως τόνο διδαχής τής έδειχνε πόση είναι η δύναμη που κλείνει μέσα του εκείνος που πλάι στη λέξη άνθρωπος έβαλε έναν νέο τίτλο τιμής, τον τίτλο του αγωνιστή.
Ο αγωνιστής δεν αφήνει ποτέ την αφύσικη αυτή κατάσταση που λέγεται φυλακή να σκοτώσει μέσα του τον μαχητή ή τον άνθρωπο΄ τα χρειάζεται και τα δύο και τα φυλάει σαν τα μάτια του.
Γεμίζει όλες τις άδειες ώρες του, δεν αφήνει την απελπισία ή την ανία να τον αγγίξει, γιατί έχει χέρια Κίρκης.
- Εμείς, της έλεγε, και στην απομόνωση και στα ξερονήσια, παντού βρίσκουμε τρόπο να γεμίζουμε τη ζωή μας και να δημιουργούμε όχι μονάχα παρόν, μα και μέλλον.
Να, πάρε παράδειγμα τα σχέδια που κάνουμε για τη μετάπλαση της κοινωνίας΄ μέσα στην επιστημονική θετικότητά τους θα βρεις τη γοητεία μιας ποίησης, θα βρεις κάτι απ’ τα ωραία όνειρα του ανθρώπου. Άθελά μας, γινόμαστε και λίγο καλλιτέχνες. Δε βρίσκεις; [...]"
Απόσπασμα από το βιβλίο "Ηλέκτρα", της Διδώς Σωτηρίου, Εκδόσεις Κέδρος - 2014, το οποίο προλογίζει ο Νίκος Μπελογιάννης.
Το πρωί της 26ης Ιουλίου 1944 το πτώμα μιας άγνωστης γυναίκας μεταφέρεται στο νεκροτομείο. Σύμφωνα με το συνοδευτικό έγγραφο, ήταν ένα από τα πολλά θύματα του "σφαγείου" που λειτουργούσε επί Κατοχής στο επιταγμένο ξενοδοχείο "Κρυστάλ".Η ιατροδικαστική έκθεση πιστοποίησε ότι το σώμα της γυναίκας έφερε εγκαύματα και είχε υποστεί φριχτές παραμορφώσεις και κακώσεις από χτυπήματα με διάφορα όργανα. Η δολοφονημένη γυναίκα είχε συλληφθεί το πρωί της προηγούμενης ημέρας στη διασταύρωση των οδών Ιθάκης και Γ΄ Σεπτεμβρίου από γκεσταπίτες.
Η Αντίσταση είχε χάσει ένα από τα πιο ευγενικά και μαχητικά στελέχη της.
Οι εκδόσεις Κέδρος παρουσιάζουν σε νέα έκδοση το βιβλίο της Διδώς Σωτηρίου "Ηλέκτρα",
που αναφέρεται στη ζωή, στην πολιτική-αντιστασιακή δράση και στο
τραγικό τέλος της ηρωικής Ηλέκτρας Αποστόλου, με την οποία η Διδώ
Σωτηρίου ήταν στενή φίλη και συναγωνίστρια στο ΕΑΜ.
Η συγγραφέας αφηγείται την πορεία της ηρωίδας από την παρανομία στις
συλλήψεις, στις φυλακές, στα βασανιστήρια και, τέλος, στον μαρτυρικό
της θάνατο και καταθέτει μια πολύτιμη μυθιστορηματική μαρτυρία για μια
αξέχαστη μορφή της Αντίστασης.Η Ηλέκτρα Αποστόλου με την αυταπάρνηση και την αυτοθυσία της αποτελεί ένα διαχρονικό και εμβληματικό σύμβολο έμπνευσης για τις νεότερες γενιές και για τους σημερινούς αγώνες.
Γεννημένη το 1912, η Ηλέκτρα Αποστόλου
οργανώθηκε σε νεαρή ηλικία πρώτα στην ΟΚΝΕ και αργότερα στο ΚΚΕ. Το
1934 με την ελληνική αντιπροσωπεία συμμετείχε στο Αντιπολεμικό και
Αντιφασιστικό Συνέδριο Γυναικών που έγινε στο Παρίσι και το 1935 πήρε
μέρος στο 6ο Συνέδριο της Κομμουνιστικής Διεθνούς Νέων (ΚΔΝ). Στη
διάρκεια της δικτατορίας Μεταξά συνελήφθη και κρατήθηκε δύο χρόνια στις
γυναικείες φυλακές Αβέρωφ, όπου βασανίστηκε.
Όταν αποφυλακίστηκε, πέρασε στην παρανομία και συνέχισε την
επαναστατική της δράση ως γραμματέας του Γραφείου της ΟΚΝΕ
Μακεδονίας-Θράκης. Το 1939 συνελήφθη εκ νέου και εξορίστηκε στην Ανάφη.
Λίγο πριν από τη μεταγωγή της στο νησί, γέννησε σε επικίνδυνες συνθήκες
την κόρη της Αγνή.Η έναρξη της Κατοχής τη βρήκε στην εξορία. Τον Σεπτέμβρη του 1942, ενώ βρισκόταν στο Τμήμα Μεταγωγών Αθηνών, παρέδωσε σε φιλική οικογένεια την τρίχρονη κόρη της κι έπειτα κατόρθωσε να αποδράσει. Πέρασε πάλι στην παρανομία και εντάχθηκε στην εθνικοαπελευθερωτική, φεμινιστική οργάνωση Λεύτερη Νέα.
Η Ηλέκτρα Αποστόλου θεωρούσε ότι η συμμετοχή στους πολιτικούς και κοινωνικούς αγώνες είναι απαραίτητη για να πραγματωθεί η γυναικεία χειραφέτηση.
Συμμετείχε στο Κεντρικό Συμβούλιο της ΕΠΟΝ και
ανέλαβε επικεφαλής της προπαγάνδας και της διαφώτισης της Κομματικής
Οργάνωσης Αθήνας (ΚΟΑ) του ΚΚΕ. Ήταν υπεύθυνη για την ομάδα που
συνέτασσε και διακινούσε το έντυπο προπαγανδιστικό υλικό στις συνοικίες
της Αθήνας.
Πηγή TVXS
Written by Το Ρήγμα που Ενώνει
We are Creative Blogger Theme Wavers which provides user friendly, effective and easy to use themes. Each support has free and providing HD support screen casting.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου