Ποιός είναι ο Βισότσκι;
Βλαδίμηρος
Συμεόνοβιτς Βισότσκι, (1938 – 1980) ηθοποιός μεγαλοφυής, ποιητής
αυτόφωτος, βάρδος βαθυστόχαστος. Προσωπικότητα πολυσχιδής και εκρηκτική,
ξέφυγε από τα στενά όρια του καλλιτέχνη που συνωστιζ’οταν σε επίσημες
δεξιώσεις και στους διαδρόμους της επιτροπής λογοκρισίας.
Οι ρόλοι που
έπαιξε στο θέατρο και ιδίως ο Άμλετ, σε σκηνοθεσία του Γιούρι
Λιουμπίμοφ, θεωρούνται μέχρι σήμερα εμβληματικοί. Το πέρασμα του μπροστά
απο την κινηματογραφική κάμερα μας άφησε εκπληκτικές ερμηνείες.
Μόνος του, παρέα
με την κλασσική ρωσική επτάχορδη κιθάρα, έδινε συναυλίες σε μεγάλες και
μικρές κατάμεστες από κόσμο αίθουσες, αλλά και στην παρέα του. «Κανείς
δεν απαγόρευσε τα τραγούδια μου, μα και κανείς δεν τα επέτρεψε»,
συνήθιζε να λέει. Η λογοκρισία πανταχού παρούσα, δε τολμούσε να παρέμβει
εξαιτίας της αποδοχής του από εκατομμύρια συμπολίτες του.
Αυθεντικός
ποιητής, συνομιλούσε απευθείας με την εποχή και τους συγχρόνους του και
εξέφρασε όσο κανείς άλλος τη χαρά και την απόγνωση, την ελπίδα και την
απογοήτευση, τον έρωτα και τη ματαίωσή του, τη φιλία και την υποκρισία.
Μερικές εκατοντάδες μελοποιημένα από τον ίδιο ποιήματα αποτελούν τη
Ρωσική Σάγκα του 20ου αιώνα, όπως δεν την κατέγραψαν οι επίσημοι
χρονικογράφοι του καθεστώτος.
Μια φωνή βραχνή
σα να μπλέκεται το δέρμα με το συρματόπλεγμα. Κάποιος τυλίγει την
μπομπίνα ενός γιαπωνέζικου μαγνητόφωνου στα τέλη της δεκαετίας του ’70,
τα ποτήρια γεμίζουν με βότκα και τα υγρά βλέμματα μιας πολυεθνικής
παρέας νεαρών αγοριών σηματοδοτούν την έναρξη της τελετής μύησης του
νεαρού Έλληνα στο κόσμο του ποιητή Βλαδίμηρου Βισότσκι
Λοξοδρομώντας
στο χρόνο, σχεδόν τέσσερις δεκαετίες μετά, η φωνή παραμένει η ίδια, η
συγκίνηση όμως είναι μεγαλύτερη. Το πέρασμα από την εφηβεία στον
αντρισμό είναι η πιο σημαντική, ίσως, περίοδος στη ζωή ενός άντρα.
Τυχεροί όσοι αντάμωσαν σε τούτη τη μεθόριο με προσωπικότητες και αρχές,
από εκείνες που κρατάνε τον κόσμο όρθιο. Ο Βισότσκι και τα ποιήματα του
είναι από εκείνες τις σπάνιες συναντήσεις που διακρίνονται για τον
πολλαπλασιαστικό ίλιγγο που προκαλούν μπροστά στην εμπειρία του γκρεμού.
Ο ίδιος έμεινε άτρωτος στον πανικό του ταξιδιού μέσα στο χρόνο. Έφυγε
πάνω στην ακμή του, αφήνοντας πίσω τους σελίδες με λέξεις και νότες.
Πραγματικός και
αυθεντικός ποιητής, συνεχίζει μέχρι σήμερα να «συνομιλεί» με τους
συγχρόνους του αλλά και με την ιστορία. Τα ίχνη του βαθιά και η μνήμη
των ανθρώπων ευγνωμονούσα συνεχίζει να τον καλεί στα μελαγχολικά
ακρογιάλια της εύθραυστης πραγματικότητάς μας.
Άλλα Ντεμίντοβα (ηθοποιός)
Κάποτε, μετά το θάνατο του Βισότσκι, χτύπησε το τηλέφωνο και άκουσα μια ταραγμένη αντρική φωνή:«Μην κλείσετε, ήρθα από μακριά. Πείτε μου, ο Βισότσκι ζούσε έτσι όπως έγραφε;»
Το μόνο που βρήκα να του απαντήσω ήταν:
«Ο Πούσκιν ζούσε έτσι όπως έγραφε;»
- «Δεν με ενδιαφέρει ο Πούσκιν, με ενδιαφέρει ο Βισότσκι». Και τότε του είπα κάπως απότομα:
«Αναρωτηθείτε, αν ο Πούσκιν ζούσε όπως έγραφε και τότε θα καταλάβετε και τον Βισότσκι». Μπουλάτ Οκουτζάβα (ποιητής και τραγουδιστής) Ξεκίνησε από το απλοϊκό και το μονοσήμαντο, σταδιακά εμπλούτισε το ποιητικό και πολιτικό του όραμα, έφτασε σε υψηλά λογοτεχνικά επιτεύγματα· νομίμως μαθήτευσε τη ζωή, τη λογοτεχνία, πράγμα που συμβαίνει με κάθε ποιητή ανεξάρτητα από το επίπεδο του χαρίσματός του. Άρχισε να γράφει για ένα στενό κύκλο ανθρώπων, αλλά έφτασε στο μεγάλο κοινό, κατέληξε στην οριακή έκφραση του εαυτού του, και η έκφραση εαυτού σημαίνει την επίτευξη της απόλυτης ηδονής. Ρόμπερτ Ροζντέσεβσκι (ποιητής) Κατά τη γνώμη μου, το τραγούδι «Δεν γύρισε από τη μάχη» – είναι ένα από τα σημαντικότερα στο έργο του Βισότσκι. Σε αυτό το τραγούδι, πέραν από το τονισμό και τη ψυχολογική αυθεντικότητα, υπάρχει και η απάντηση στο ερώτημα: γιατί ο ποιητής, ο άνθρωπος που λόγω ηλικίας προφανώς δεν είχε λάβει μέρος στον πόλεμο, γράφει, παρόλα αυτά, γι’ αυτόν, ή κάτι που είναι πολύ πιο σημαντικό, γιατί δεν μπορούσε να μην γράψει γι’ αυτόν; Όλα αφορούν τη μοίρα. Στην προσωπική του ζωή, η οποία αρχίζει κάθε άλλο παρά τη στιγμή της γέννησης, αλλά πολύ νωρίτερα. Στην προσωπική ανθρώπινη μοίρα, η οποία ποτέ δεν είναι ξεχωριστή και μεμονωμένη από τις μοίρας των υπολοίπων ανθρώπων. Αυτή, η μοίρα σου – είναι μέρος της κοινής, τεράστιας μοίρας του λαού σου. Και υπάρχεις πάνω στη Γη, αποτελώντας συνέχεια όχι μόνο των γονιών σου, αλλά και πολλών άλλων ανθρώπων. Εκείνων που ζούσαν πριν από σένα. Εκείνων που κάποτε υπερασπίστηκαν την πρώτη σου ανάσα, την πρώτη σου κραυγή, το πρώτο σου βήμα πάνω στη γη.
To πρώτο βιβλίο της ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗΣ είναι γεγονός.Ο ΑΓΙΟΣ ΒΛΑΔΙΜΗΡΟΣ ΤΟΥ ΠΑΘΟΥΣ, με ποιήματα του Βλαδίμηρου Βισότσκι σε μετάφραση του Δημήτρη Β. Τριανταφυλλίδη σε δίγγλωση έκδοση, 114 σελίδων.
Η έκδοση θα αποτελείται αυστηρά από 500 αριθμημένα αντίτυπα και με ανάγλυφη σφραγίδα γνησιότητας και αρίθμησης.
Αν σας εδιαφέρει να αγοράσετε (τιμή 10 ευρώ) δεν έχετε παρά να μας στείλετε τα πλήρη σαν στοιχεία στο μέηλ μας info@bibliotheque.gr
Written by Το Ρήγμα που Ενώνει
We are Creative Blogger Theme Wavers which provides user friendly, effective and easy to use themes. Each support has free and providing HD support screen casting.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου