Μόλις κυκλοφόρησε ένας ακόμη δίσκος από μια νέα μουσικό από τη Θεσσαλονίκη που βασίζεται στην ποίηση κι αυτό μας δίνει την αφορμή να δούμε το θέμα ευρύτερα καθώς παίρνει πια αξιοσημείωτες διαστάσεις. Ο καινούργιος δίσκος της May Roosevelt είναι βασισμένος στην ποίηση του Χριστιανόπουλου, η οποία μάλιστα στο άλμπουμ ακούγεται από τη φωνή του ίδιου του ποιητή.
  • Πολλοί δίσκοι έχουν κυκλοφορήσει, τα τελευταία χρόνια, που περιλαμβάνουν τραγούδια βασισμένα σε ποιήματα Ελλήνων ποιητών, αλλά και διασκευές παλιών ρεμπέτικων, δημοτικών ή λαϊκών τραγουδιών.
  •  
Αξιοσημείωτο είναι πως και ο προηγούμενος δίσκος της "Haunted", είχε να κάνει με την πολιτιστική μας παράδοση καθώς επεξεργαζόταν ηλεκτρονικά τους βασικούς μας ρυθμούς (τσάμικο, καλαματιανό, ζεϊμπέκικο, χασάπικο, ζωναράδικο κ.λπ.). Νέοι Έλληνες μουσικοί και συγκροτήματα κοιτάζουν προς το πολιτιστικό μας παρελθόν (την ποίηση και τη μουσική) και γοητεύονται κι αυτοί όπως κι εμείς (οι παλιότεροι) από τον Καρυωτάκη, τον Σαχτούρη, τον Χριστιανόπουλο, τον Εμπειρίκο, τον Χατζιδάκι ή τον Θεοδωράκη κι αυτό το σπουδαίο κομμάτι του σύγχρονου ελληνικού πολιτισμού πολλοί νομίζουν πως οι νεότερες γενιές ούτε το γνωρίζουν ούτε το μελετούν και μάλλον το περιφρονούν.
Λάθος... Πολλοί δίσκοι έχουν κυκλοφορήσει, τα τελευταία χρόνια, που περιλαμβάνουν τραγούδια βασισμένα σε ποιήματα (κυρίως) Ελλήνων ποιητών, ενώ υπάρχουν -αντίστοιχα- και πολλοί δίσκοι που περιλαμβάνουν διασκευές παλιών ρεμπέτικων, δημοτικών ή λαϊκών τραγουδιών αλλά και συνθέσεων του Χατζιδάκι, του Θεοδωράκη και άλλων συνθετών.
Πολλά δε από αυτά τα άλμπουμ είναι ολόκληρα βασισμένα σε ποίηση ή σε συνθέσεις των σπουδαίων μας δημιουργών, καταρρίπτοντας αυτόν τον αβάσιμο μύθο περί ασέβειας και ελλιπούς γνώσης από τις νεότερες γενιές. Αν δε το συνδυάσει κανείς και με αντίστοιχες κινήσεις στο θέατρο, όπου νέες ομάδες και νεαροί σκηνοθέτες (ξανα)ανακαλύπτουν από την οπερέτα μέχρι την Γκόλφω και από τον Καζαντζάκη μέχρι τους ήρωες του '21, τότε μπορούμε να μιλάμε για μια νέα τάση, μια επιθυμία της νέας γενιάς να τοποθετηθεί και αυτή στο πολιτιστικό μας παρελθόν.
Ας δούμε λοιπόν επιγραμματικά τι έχει συμβεί τα τελευταία χρόνια και κυρίως το τελευταίο διάστημα όσον αφορά τις δουλειές νέων Ελλήνων μουσικών πάνω σε ποίηση γνωστών μας ποιητών αλλά και πάνω στις μουσικές συνθέσεις των μεγάλων συνθετών μας.

Η Λένα Πλάτωνος πριν από χρόνια έκανε μια ολοκληρωμένη δουλειά με ποιήματα του Καρυωτάκη και πρόσφατα κυκλοφόρησε ένα ακόμη «ποιητικό» άλμπουμ, το «Καβάφης - 13 τραγούδια» με ερμηνευτή τον Γιάννη Παλαμίδα. Τον Καρυωτάκη διάλεξαν και οι Neon για τον δίσκο «Κάθε πραγματικότης αποκρουστική» με ερμηνευτές τον The Boy, την Etten κ.ά.
Ο Γιάννης Μουρζόπουλος κυκλοφόρησε το εξαιρετικό «Ποτάμι» σε ποίηση του Χρίστου Λάσκαρη (που απαγγέλλει), δανειζόμενος μελωδίες του Art Blakey, του Μανώλη Χιώτη και του Charles Ives.
Στον πρόσφατο δίσκο του Μανώλη Αγγελάκη «Ο άνθρωπος βόμβα» μελοποιούνται Καβάφης, Σουρής, Μίλτος Σαχτούρης. Ο τελευταίος έχει την τιμητική του και στον δίσκο «Μιχάλης Σιγανίδης και οι Φίλοι του Μίλτου Σαχτούρη», που είναι ζωντανή ηχογράφηση από την αντίστοιχη παράσταση στην Αυλαία το 2009, με τη συμμετοχή πολλών και σπουδαίων μουσικών.
Τα περίφημα «Κεριά» του Καβάφη έχει μελοποιήσει ο Λόλεκ στον προπέρσινο «Αχινό» του, ενώ ο καινούργιος του δίσκος θα είναι βασισμένος στα ρεμπέτικα. Οι Θεσσαλονικείς Nanoi στο περσινό τους άλμπουμ «Five Boxes» εμπνέονται από τη Sylvia Plath, ο Χρήστος Αλεξόπουλος στο πρόσφατο «Mean Time» από τον William Blake και οι «Χείλια Λουλούδια» από τον Μίλτο Σαχτούρη, τον Gabriel Okara και τον Pedro Juan Gutierrez.
Ο Θάνος Ανεστόπουλος στο «Ώς το τέλος» δίνει χώρο στο Νίκο Καββαδία και στον Arseni Tarkovski και οι αδελφοί Κατσιμίχα έκαναν ένα ολόκληρο αφιέρωμα -με δίσκο και βιβλίο- στους beat ποιητές. Τέλος, ο λόγος του Εγγονόπουλου έδωσε υλικό για τη συνεργασία του Socos με τον Δημήτρη Πουλικάκο για το θαυμάσιο άλμπουμ με τίτλο «Η Ύδρα των πουλιών».
Αντίστοιχη είναι και η δισκογραφία που αφορά τη μουσική μας παράδοση.
Ο Μάνος Χατζιδάκις έχει εμπνεύσει το «Transformations» του Κ. Βητα, οι Raining Pleasures έχουν διασκευάσει ολόκληρο το «Reflections» και ο Δημήτρης Καλαντζής με το «Mano's» μετέφερε τον ήχο του στον χώρο της τζαζ, κάτι που έκανε μόλις τώρα και με συνθέσεις του Μίκη Θεοδωράκη. Χατζιδάκι έχει διασκευάσει ο Σταύρος Λάντσιας στο πρόσφατο «Ημερολόγιο Ονείρων», αλλά και ο Γιάννης Αγγελάκας, όπως και Μάρκο Βαμβακάρη, ενώ ο παλιός του συνεργάτης στις Τρύπες Μπάμπης Παπαδόπουλος διασκευάζει παλιά πειραιώτικα ρεμπέτικα στον δίσκο του «Από τη σπηλιά του Δράκου».
Ρεμπέτικα και λαϊκά διασκευάζουν οι Ιμάμ Μπαϊλντί ταξιδεύοντας σε φεστιβάλ σε ολόκληρο τον κόσμο, το έκαναν και οι Swing Shoes στον δίσκο τους, όπως και οι Happy Dog Project στο πρόσφατο «Dog to the Bone» αλλά και οι Burger Project στο "Φτηνα χαρέμια" που μόλις κυκλοφόρησε.
Λόγο και μουσική από τη δημοτική μας παράδοση βρίσκουμε στον τελευταίο (και όχι μόνο) δίσκο του Θανάση Παπακωνσταντίνου, στο «Newborn» του Τηλέμαχου Μούσσα, ενώ η Κρίστι Στασινοπούλου και ο Στάθης Καλιβιώτης κυκλοφόρησαν μόλις το «Greekadelia» διασκευάζοντας επί το ψυχεδελικότερον (όπως υποδηλώνει και ο τίτλος) δημοτικά και νησιώτικα τραγούδια κι έτσι μεταφέρουν τους ελληνικούς παρααδοσιακούς ήχους παντού στον κόσμο καθώς κάνουν καριέρα κυρίως στο εξωτερικό.
Αξιοσημείωτη είναι και η περίπτωση των "Τρίο Τεκέ", μιας παρέας από την Κύπρο που διασκευάζει ρεμπέτικα αλλά και γράφει καινούργια τραγούδια στο ίδιο στιλ, αλλά με ένα πιο σύγχρονο και τζαζ ύφος, ενώ ένα μέλος αυτής της κομπανίας υπό το όνομα "Monsieur Doumani" κάνει κάτι παρόμοιο με την κυπριακή μουσική παράδοση.
Από την Κύπρο κατάγεται και ο Γιάννης Κυριακίδης, που σε συνεργασία με τον γνωστό Άγγλο κιθαρίστα Andy Moor δημιούργησε το εξαιρετικό άλμπουμ "Rebetika" με πειραματισμούς σύγχρονου ήχου (και θορύβου) πάνω σε γνωστά ρεμπέτικα τραγούδια.
Η δισκογραφία λοιπόν της νεότερης γενιάς Ελλήνων μουσικών που βασίζεται στην πολιτιστική μας παράδοση, που επανεκτιμά, διαπραγματεύεται, αναμοχλεύει και λέει τη δική της άποψη στο πολιτιστικό μας παρελθόν είναι ήδη πλούσια και κυρίως ενδιαφέρουσα καθώς οι περισσότερες από αυτές τις απόπειρες κατόρθωσαν να συνδυάσουν αποτελεσματικά το παρόν με το παρελθόν ή, καλύτερα το παρόν με το διαχρονικό...