Από τους πιο... αεικίνητους έλληνες «κρουστούς», με «θητεία» 25 χρόνων, ο επικεφαλής του συγκροτήματος Ιστορίες για Κρουστά μιλάει για τη σχέση μεταξύ μουσικής, μαθηματικών και φιλολογίας, αμφιβάλλει για το μέγεθος της κρίσης και τη χρεώνει στην «επέλαση» του καπιταλισμού
Το χαρτζιλίκι είναι μεγάλο κίνητρο.
Πολύ περισσότερο όταν είσαι πιτσιρικάς και βλέπεις τον αδερφό σου να κερδίζει από τους συγγενείς και φίλους το κατοστάρικο παίζοντάς τους στο πιάνο τα αγαπημένα τους κομμάτια, ενώ εσύ αγωνίζεσαι να τραβήξεις την προσοχή τους με τα πινέλα και τον καμβά σου. Εγινε μία, έγινε δύο, την τρίτη ο Βασίλης Βασιλάτος δεν άντεξε.
Και άρχισε να βαράει με τα πινέλα του ό,τι έβρισκε πρόχειρο: κατσαρολικά της μαμάς, ταπεράκια, φωτιστικά... Απέκτησε έτσι μια συνήθεια η οποία εφέτος συμπληρώνει 25 χρόνια. Την προσεχή Παρασκευή εμφανίζεται στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών στο πλαίσιο της σειράς Γέφυρες, με το συγκρότημά του, τις Ιστορίες για Κρουστά. Στόχος τους, μαζί με το κοινό, να στήσουν ένα πανηγύρι ήχων, μέσα από πρωτότυπες συνθέσεις αλλά και διασκευές σκοπών της ελληνικής, της βαλκανικής και της μεσογειακής παράδοσης.
Το βιογραφικό του περκασιονίστα και συνθέτη Βασίλη Βασιλάτου περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, σπουδές στη μουσική και στα συμφωνικά κρουστά, με εξειδίκευση στα λάτιν, στα παραδοσιακά και στα έθνικ κρουστά. Εχει συνεργαστεί με έλληνες και ξένους συνθέτες (Μικρούτσικος, Πλέσσας, Μαρκόπουλος, Κραουνάκης, Τόκας κ.ά.) και τραγουδιστές (Πρωτοψάλτη, Γαλάνη, Μητροπάνος, Κότσιρας, Τσαλιγοπούλου, Λέκκας κ.ά.), τόσο στη δισκογραφία όσο και στις συναυλίες που έχει κάνει σε όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό. Επίσης έχει συμμετάσχει σε γκρουπ τζαζ, αβανγκάρντ, λάτιν και φλαμένκο, ενώ υπήρξε βασικό μέλος των Συνήθων Υπόπτων. Είναι ιδρυτής και επικεφαλής του σχήματοςΙστορίες για Κρουστά. Παράλληλα γράφει μουσική για κινηματογράφο, θέατρο και παραμύθια (ΕΡΤ), ενώ έχει διδάξει σε ωδεία, μουσικές σχολές και κύκλους σεμιναρίων. Ακόμη, είναι καθηγητής κρουστών στο μουσικό τμήμα του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου. «Ουσιαστικά... ένας τεμπέλης είμαι» σχολιάζει ο ίδιος, «αλλά έχω ρίξει πολλή δουλειά και πολύ τρέξιμο στη ζωή μου. Ολα αυτά τα έχω κάνει πολύ απλά για να μη με πάρει από κάτω. Δημιουργώ αφορμές για να κινούμαι».
Για να ασχοληθεί με τα κρουστά και κατ΄ επέκταση με τη μουσική, αφορμή υπήρξε ο αδερφός του. Για να συνεχίσει, η αγάπη του για τα μαθηματικά και τη φιλολογία. «Ετερόκλητα ακούγονται όλα αυτά. Αλλά όντως τα μαθηματικά και η φιλολογία με ισορροπούν με τη ζωή και τη μουσική. Και επειδή ως άνθρωπος είμαι πολύ “χύμα”, ο μαθηματικός τρόπος σκέψης με κρατάει όρθιο. Επίσης, η φιλολογική σκέψη ενισχύει τη ροπή προς τον ρομαντισμό που έχουν όλοι οι καλλιτέχνες.Ή τουλάχιστον αυτό που νομίζει ο κόσμος ότι έχουν».
Η ισορροπία αυτή τον κάνει να βλέπει θετικά ολόκληρη τη μουσική διαδρομή του. «Κοίτα να δεις,δεν θέλω ούτε να γκρινιάζω ούτε να λέωπράγματα. Για κάποια χρόνια ήμουν ένας πολύ καλός σέσιον μουσικός στα νυχτερινά μαγαζιά όπου εμφανιζόμουν- δίπλα δηλαδή στα ονόματα της “νύχτας”.Αλλωστε την εποχή εκείνη δεν υπήρχαν μουσικές σκηνές.Αν ήθελες να ακούσεις έναν καλό μουσικό,εκεί θα τον άκουγες.Και φυσικά κέρδισα χρήματα.Επειτα ήρθαν οι Συνήθεις Υποπτοι που με έβαλαν στο τραγούδι, κάτι που ως τότε το σνομπάριζα- μια λογική που σήμερα έχω αναθεωρήσε ι . Σήμερα αυτό που θέλω είναι κάθε συναυλία να αποτελεί και μια γιορτή. Χωρίς τίποτε το εξεζητημένο. Μόνο με μουσική,τραγούδια,κέφι και μεράκι».
Ο Βασίλης Βασιλάτος επιμένει «κρουστά» εδώ και 25 χρόνια. Θεωρεί μάλιστα ότι κάθε εποχή έχει τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματά της. «Ας αφήσουμε για λίγο τη μουσική.Εγώ προσωπικά,ειλικρινά δεν έχω πειστεί για το μέγεθος της κρίσης: αν έτσι είναι ή αν έτσι παρουσιάζεται. Θεωρώ ότι όλα αυτά άρχισαν με την κατάρρευση του σοσιαλιστικού μπλοκ,το οποίο λειτουργούσε ως αντισταθμιστική δύναμη. Οταν κατέρρευσε, τα πήραν όλα αμπάριζα. Μέσα από την επέλαση του καπιταλιστικού μπλοκ,όλα όσα είχαν κερδίσει οι απλοί άνθρωποιτους τα πήραν πίσω.Και στην απελπισία που έχει πλέον δημιουργηθεί είναι πιο εύκολο να περάσεις στους πολίτες ό,τι θέλεις.Σαν και αυτά που περνούν σήμερα.Αυτό πριν από δέκα χρόνια δεν θα γινόταν».
Η πολιτική στάση του Βασίλη Βασιλάτου είναι η αισιοδοξία: «Να παίρνεις την τύχη στα χέρια σου και να παλεύεις. Οπως εγώ φιτιλιάζω την τεμπελιά μου, χρειάζεται να φιτιλιάσουμε τους πολιτικούς.Να φιτιλιάσουμε τη ζωή του μέσου πολίτη».
Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, αίθουσα Βanguet, Βασ. Σοφίας και Π. Κόκκαλη, τηλ.210 7282.333. Ωρα έναρξης: 21.00. Τιμές εισιτηρίων 15 και 25 ευρώ. Η συναυλία εντάσσεται στον κύκλο «Η νέα γενιά στο προσκήνιο» της σειράς Γέφυρες που διευθύνει ο Δημήτρης Μαραγκόπουλος. Τις Ιστορίες για Κρουστά «αφηγούνται» οι Βασίλης Βασιλάτος (κρουστά), Ελλη Βασιλάτου (κλαρινέτο-φωνή), Νίκος Παπαναστασίου (ακορντεόν), Claudia Rossini (βιολί), Γιάννης Σιφναίος (κιθάρα- φωνή) και Σταύρος Ράπτης (μπάσο) με τη σύμπραξη του συνόλου Ρercussion System (Ξένια Κατσικοκέρη, Παναγιώτης Βρυζάλας, Χάρης Νείλας, Νικολέττα Ρουσογιάννη, Ιράνα Σάμιτα και Στράτος Κρυσταλλίδης). Συμμετέχουν ο Χαρίτωνας Χαριτωνίδης (γκάιντα) και η Ομάδα Κρουστών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου. Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=34&artId=378391&dt=16/01/2011#ixzz1BOc02NOm
Written by Το Ρήγμα που Ενώνει
We are Creative Blogger Theme Wavers which provides user friendly, effective and easy to use themes. Each support has free and providing HD support screen casting.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου