Ενας «Σπόρος», μεγάλος δεξιοτέχνης

Γνώρισε όλους τους μεγάλους συνθέτες και σολίστες του ρεμπέτικου και του λαϊκού τραγουδιού, μαθήτευσε και έπαιξε μαζί τους, στα ίδια μαγαζιά, ο Γιάννης Σταματίου, ο οποίος παραδόξως είχε το παρατσούκλι «Σπόρος», που του είχε κολλήσει ο Μανώλης Χιώτης.

Είχε πει χαρακτηριστικά: «Ωραία παίζει το σποράκι...». Το «σποράκι» είχε μέσα τη σπορά του δεξιοτέχνη του μπουζουκιού, ώστε υποχρέωσε τον μεγάλο Στέλιο Καζαντζίδη να αναφωνήσει σε μια στιγμή γενναιοδωρίας: «Μπουζούκαρος!». Πρωτόμαθε κιθάρα, μετά πέρασε στο τρίχορδο μπουζούκι και αργότερα πρόσθεσε άλλη μία χορδή, μετατρέποντάς το σε τετράχορδο, όταν ο Χιώτης έφερε την επανάσταση με τη μετατροπή του οργάνου σε...«αεροπλάνο».

Τι τα θέλετε, ο χρόνος είναι χρόνος: ο Γιάννης Σταματίου «Σπόρος» θα ακούγεται πλέον από τους δίσκους, αυτά τα παντοτινά μνημεία τής δεξιοτεχνίας του. Πέθανε σε ηλικία 76 ετών, αν και έκρυβε τα χρόνια του, αφού είχε γεννηθεί, κατά δήλωσή του, στα 1935. Δεν υπήρχε συνθέτης, από τον Βασίλη Τσιτσάνη μέχρι τον Μάνο Χατζιδάκι, που να μην ήθελε αυτό το «χρήσιμο εργαλείο» στις ηχογραφήσεις του.

Η μουσική περιπέτεια του μοναδικού μπουζουξή άρχισε με μια κιθάρα του πατέρα του στα χέρια του, την οποία σύντομα εγκατέλειψε, για να παίξει με δανεικό μπουζούκι. Πρώτη μουσική του γεωγραφία η φτωχιά Γούβα του Αγίου Αρτέμη, σε ηλικία 13 ετών. Δεν άργησε να αναδειχθεί, ακόμη μαθητής του τότε οκτατάξιου Γυμνασίου, όταν πήγε στο περιβόητο στέκι της εποχής, στο «Μπαράκι του Μάριου», στην οδό Ιωνος. Από το 1947 στο κουρμπέτι της νύχτας και της ημέρας, γιατί έπαιξε και σε πανηγύρια, και από το 1952 στα στούντιο ηχογραφήσεων με τους Παγιουμτζή, Νίνου, Χασκίλ, Μπέλλου, Τσαουσάκη, Λίντα, Γαβαλά, Γκρέυ, Λύδια, Καζαντζίδη, Μπιθικώτση, Τζουανάκο, Πάνου, Βοσκόπουλο, Μαρινέλλα.

Μέσα σ' αυτή τη δεκαετία πρόλαβε και έγινε πρώτης κλάσεως ερμηνευτής, ώστε από το 1957, όταν το ρεμπέτικο και λαϊκό τραγούδι άρχισαν να παίρνουν την κατιούσα, έφυγε ως ανυπότακτος του στρατού, το 1957, για την Αμερική. Εκεί συνάντησε τους εκρηκτικούς μπουζουξήδες Λεμονόπουλο, Στεργίου (Μπέμπη), Τσομίδη και τους ηφαιστειακούς συνθέτες Καπλάνη, Παπαϊωάννου, Τατασόπουλο, Καπλάνη, παίζοντας τα πάντα: σπανιόλικα, ιταλικά, μεξικάνικα, αργεντίνικα, κουβανέζικα, αρμένικα, εβραϊκά, ακόμη και κάντρι. Και παρέμεινε στις επάλξεις του λαϊκού μας τρόπου, μέχρι τέλους.

* Η ημέρα και ώρα της κηδείας του Γιάννη Σταματίου θα αποφασιζόταν σήμερα.

ΒΑΣΙΛΗΣ Κ. ΚΑΛΑΜΑΡΑΣ

http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=18/01/2011&id=242511

Browse More Articles

Tweet

Written by Το Ρήγμα που Ενώνει

We are Creative Blogger Theme Wavers which provides user friendly, effective and easy to use themes. Each support has free and providing HD support screen casting.