Φέτος είναι η πέμπτη πρωτοχρονιά του ιστολογίου και αποφάσισα να
ακολουθήσω την πεπατημένη σχεδόν σε όλα. Εννοώ ότι ο τίτλος του
πρωτοχρονιάτικου άρθρου είναι ίδιος με πέρυσι, και παρόμοιος με τον τίτλο των άρθρων του 2010 και του 2011,
το ίδιο και το θέμα του άρθρου, πέντε πρωτοχρονιάτικες γελοιογραφίες
από περασμένες χρονιές. Εκεί που διαφοροποιείται το φετινό άρθρο είναι
στις χρονολογίες των παλιότερων γελοιογραφιών: ενώ τα προηγούμενα χρόνια
είχα βάλει γελοιογραφίες από την αντίστοιχη χρονιά των πέντε
προηγούμενων δεκαετιών, φέτος είπα να απλώσω πιο πολύ τη βεντάλια μου
και να βάλω γελοιογραφίες από τις πρωτοχρονιές του 1914, 1934, 1954,
1974 και 1994.
Κι έτσι ξεκινάμε από το 1914. Είναι η χρονιά του μεγάλου πολέμου που θ’ άλλαζε τον κόσμο. Ο πρωθυπουργός Ελ. Βενιζέλος βρίσκεται στο Παρίσι για να διαπραγματευτεί νέο δάνειο (Στο Ρωμηό του Σουρή, που κυκλοφορεί εκείνες τις μέρες το 1285ο φύλλο του, η προμετωπίδα γράφει: Χίλια διακόσια πέντε συν ογδόντα – Ο Βενιζέλος είδε την Τζοκόντα). Στην εφημερίδα “Αθήναι”, που την εκδίδει ο Γ. Πωπ, δημοσιεύεται στο πρωτοχρονιάτικο φύλλο η εξής γελοιογραφία που θα μπορούσε να θεωρηθεί και επίκαιρη. Αγνοώ τον γελοιογράφο, όπως επίσης αγνοώ και γιατί το δάνειο χαρακτηρίζεται “φιλελληνικό”:
Προχωράμε είκοσι χρόνια μπροστά και φτάνουμε στο 1934. Πρωθυπουργός στην Ελλάδα είναι ο Παναγής Τσαλδάρης του Λαϊκού Κόμματος και στο αντιπολιτευόμενο Βήμα ο Φωκίων Δημητριάδης παρουσιάζει τα “δώρα του κυρ Παναγή”, δηλαδή τους μποναμάδες του πρωθυπουργού για τη νέα χρονιά:
Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Κι έτσι ξεκινάμε από το 1914. Είναι η χρονιά του μεγάλου πολέμου που θ’ άλλαζε τον κόσμο. Ο πρωθυπουργός Ελ. Βενιζέλος βρίσκεται στο Παρίσι για να διαπραγματευτεί νέο δάνειο (Στο Ρωμηό του Σουρή, που κυκλοφορεί εκείνες τις μέρες το 1285ο φύλλο του, η προμετωπίδα γράφει: Χίλια διακόσια πέντε συν ογδόντα – Ο Βενιζέλος είδε την Τζοκόντα). Στην εφημερίδα “Αθήναι”, που την εκδίδει ο Γ. Πωπ, δημοσιεύεται στο πρωτοχρονιάτικο φύλλο η εξής γελοιογραφία που θα μπορούσε να θεωρηθεί και επίκαιρη. Αγνοώ τον γελοιογράφο, όπως επίσης αγνοώ και γιατί το δάνειο χαρακτηρίζεται “φιλελληνικό”:
Προχωράμε είκοσι χρόνια μπροστά και φτάνουμε στο 1934. Πρωθυπουργός στην Ελλάδα είναι ο Παναγής Τσαλδάρης του Λαϊκού Κόμματος και στο αντιπολιτευόμενο Βήμα ο Φωκίων Δημητριάδης παρουσιάζει τα “δώρα του κυρ Παναγή”, δηλαδή τους μποναμάδες του πρωθυπουργού για τη νέα χρονιά:
Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου