Από το 1962, οπότε "Τα μηχανάκια" του εισέβαλαν στην ελληνική πεζογραφία, μέχρι το 2014, οπότε κυκλοφόρησαν "Ο Θησαυρός του χρόνου" αλλά και η "Νεανική αλληλογραφία" του με τον Βασίλη Βασιλικό, ο Μένης Κουμανταρέας διέγραψε σημαντική πορεία στη νεοελληνική λογοτεχνία.
Συγγραφέας της Αθήνας και ανατόμος της λαϊκής ψυχής, εικονογράφησε με ευγένεια λεπτότητα και στυλιστική δεινότητα, τη σύγχρονη περιπλάνηση του Έλληνα στον τόπο του, την καθημερινότητα και την Ιστορία του, την αγωνία του σύγχρονου ανθρώπου μπροστά στο είδωλό του και στα άδηλα της ψυχής και των παθών του.
Πνευματικός άνθρωπος με βαθιά μόρφωση και καλλιέργεια, σπουδαίος μεταφραστής επίσης, ο Μένης Κουμανταρέας υπήρξε έως το τέλος ευαισθητοποιημένος πολίτης, ενεργός στα κοινωνικά ζητήματα της εποχής μας, ένας γενναιόδωρος άνθρωπος που άντλησε τα εργαλεία της τέχνης του από την ανάσα της πόλης του και των ανθρώπων της. Ο βίαιος και άδικος θάνατός του από στραγγαλισμό, τα ξημερώματα του Σαββάτου 6 Δεκεμβρίου, γέμισε θλίψη τον πνευματικό κόσμο της χώρας αλλά και όλους όσοι διαβάζουν τα έργα του.
Τον Μένη Κουμανταρέα θυμούνται και γράφουν για το έργο του και όσα προικοδότησε τη λογοτεχνία μας ο Βασίλης Βασιλικός, ο Γιάννης Κοντός, ο Βαγγέλης Ραπτόπουλος, ο Χάρης Μεγαλυνός και ο Γιώργος Χρονάς.
Π.Κρ. - ΑΥΓΗ