.
Από τη συλλογή «Poèmes pour tous«(Ποιήματα για όλους) του Paul Éluard.
Από το http://inconue.wordpress.com
Το ποίημα γράφτηκε στις 9 Δεκεμβρίου 1944, λίγες μέρες μετά την έναρξη των «Δεκεμβριανών», στις 3 Δεκεμβρίου του 1944.
ΑΘΗΝΑ
Λαέ ελληνικέ, Ρήγα λαέ, λαέ απελπισμένε.
Πια τίποτα να χάσεις δεν σ’ απόμεινε απ’ τη λεφτεριά
και για τη λεφτεριά σου την αγάπη, και για το δίκιο,
και τ’ άπειρο σου το φιλότιμο.
Ρήγα λαέ, ν’ αφανιστείς μην σκιάζεσαι
με την αγάπη σου ίδιος, άδολος
και το κορμί σου κι η καρδιά πεινάν’ για το αιώνιο.
Ρήγα λαέ πως δίκιο σου ήταν, πίστεψες, να θες ψωμί
Και πως τον λόγο τους θα τον τιμούσαν όταν τα όπλα σου ’δωσαν
να σώσεις την τιμή σου και να στυλώσεις το νόμο σου ξανά.
Λαέ απελπισμένε, τα όπλα σου μπιστέψου μόν’,
ελπίδα καν’ την τη συμπόνια τους
Το μαύρο φως πολέμησε με την ελπίδ’ αυτή,
το θάνατο το μακελάρη που στον τόπο σου έχ’ αφηνιάσει.
Λαέ απελπισμένε, λαέ ηρώων,
λαέ λιμού, λαίμαργε λαέ για την πατρίδα.
Ένδοξος ή ταπεινός, κατά πως προστάζει ο καιρός.
Λαέ ελληνικέ των πόθων σου αιώνι’ αφέντης.
Η σάρκα και το ιδεώδες της ζευγμένα,
τής λεφτεριάς και τού ψωμιού έμφυτ’ οι πόθοι.
Η λεφτεριά όμοια με τη θάλασσα στον ήλιο
και το ψωμί με τους θεούς, το ψωμί που σμίγει τους ανθρώπους.
Τ’ αληθινό, το πιο περίλαμπρ’ αγαθό, πιο δυνατό απ’ όλα,
πιο δυνατό απ’ τον πόνο και τους εχθρούς μας όλους.
Paul Éluard, 9 Δεκεμβρίου 1944, προς τιμήν της ηρωικής αντίστασης αυτού του μεγάλου λαού.
Το ποίημα μετέφρασε ο dkoss, στον οποίο και οφείλω αυτήν την ανάρτηση.
Δείτε εδώ μία άλλη εκδοχή της μετάφρασης.
Δείτε και το πρωτότυπο: PEUPLE GREC, PEUPLE ROI 1944 – 2012
ATHENA
Peuple grec peuple roi peuple désespéré
Tu n’as plus rien à perdre que la liberté
Ton amour de la liberté de la justice
Et l’infini respect que tu as de toi-même
Peuple roi tu n’es pas menacé de mourir
Tu es semblable à ton amour tu es candide
Et ton corps et ton coeur ont faim d’éternité
Peuple roi tu as cru que le pain t’était dû
Et que l’on te donnait honnêtement des armes
Pour sauver ton honneur et rétablir ta loi
Peuple désespéré ne te fie qu’à tes armes
On t’en a fait la charité fais-en l’espoir
Oppose cet espoir à la lumière noire
A la mort sans pardon qui n’a plus pied chez toi
Peuple désespéré mais peuple de héros
Peuple de meurt-la-faim gourmands de leur patrie
Petite et grand à la mesure de ton temps
Peuple grec à jamais maître de tes désirs
La chair et l’idéal de la chair conjugués
Les désirs naturels la liberté le pain
La liberté pareille à la mer au soleil
Le pain pareil aux dieux le pain qui joint les hommes
Le bien réel et lumineux plus fort que tout
Plus fort que la douleur et que nos ennemis
Paul Eluard, 9 décembre 1944, en hommage à l’héroïque résistance de ce grand peuple.
Πηγές: La Vérité est Révolutionnaire του Jacques Lacaze και Le Sanglier Rouge του Jacques Tourtaux
Από τη συλλογή «Poèmes pour tous«(Ποιήματα για όλους) του Paul Éluard.
Από το http://inconue.wordpress.com
Το ποίημα γράφτηκε στις 9 Δεκεμβρίου 1944, λίγες μέρες μετά την έναρξη των «Δεκεμβριανών», στις 3 Δεκεμβρίου του 1944.
ΑΘΗΝΑ
Λαέ ελληνικέ, Ρήγα λαέ, λαέ απελπισμένε.
Πια τίποτα να χάσεις δεν σ’ απόμεινε απ’ τη λεφτεριά
και για τη λεφτεριά σου την αγάπη, και για το δίκιο,
και τ’ άπειρο σου το φιλότιμο.
Ρήγα λαέ, ν’ αφανιστείς μην σκιάζεσαι
με την αγάπη σου ίδιος, άδολος
και το κορμί σου κι η καρδιά πεινάν’ για το αιώνιο.
Ρήγα λαέ πως δίκιο σου ήταν, πίστεψες, να θες ψωμί
Και πως τον λόγο τους θα τον τιμούσαν όταν τα όπλα σου ’δωσαν
να σώσεις την τιμή σου και να στυλώσεις το νόμο σου ξανά.
Λαέ απελπισμένε, τα όπλα σου μπιστέψου μόν’,
ελπίδα καν’ την τη συμπόνια τους
Το μαύρο φως πολέμησε με την ελπίδ’ αυτή,
το θάνατο το μακελάρη που στον τόπο σου έχ’ αφηνιάσει.
Λαέ απελπισμένε, λαέ ηρώων,
λαέ λιμού, λαίμαργε λαέ για την πατρίδα.
Ένδοξος ή ταπεινός, κατά πως προστάζει ο καιρός.
Λαέ ελληνικέ των πόθων σου αιώνι’ αφέντης.
Η σάρκα και το ιδεώδες της ζευγμένα,
τής λεφτεριάς και τού ψωμιού έμφυτ’ οι πόθοι.
Η λεφτεριά όμοια με τη θάλασσα στον ήλιο
και το ψωμί με τους θεούς, το ψωμί που σμίγει τους ανθρώπους.
Τ’ αληθινό, το πιο περίλαμπρ’ αγαθό, πιο δυνατό απ’ όλα,
πιο δυνατό απ’ τον πόνο και τους εχθρούς μας όλους.
Paul Éluard, 9 Δεκεμβρίου 1944, προς τιμήν της ηρωικής αντίστασης αυτού του μεγάλου λαού.
Το ποίημα μετέφρασε ο dkoss, στον οποίο και οφείλω αυτήν την ανάρτηση.
Δείτε εδώ μία άλλη εκδοχή της μετάφρασης.
Δείτε και το πρωτότυπο: PEUPLE GREC, PEUPLE ROI 1944 – 2012
ATHENA
Peuple grec peuple roi peuple désespéré
Tu n’as plus rien à perdre que la liberté
Ton amour de la liberté de la justice
Et l’infini respect que tu as de toi-même
Peuple roi tu n’es pas menacé de mourir
Tu es semblable à ton amour tu es candide
Et ton corps et ton coeur ont faim d’éternité
Peuple roi tu as cru que le pain t’était dû
Et que l’on te donnait honnêtement des armes
Pour sauver ton honneur et rétablir ta loi
Peuple désespéré ne te fie qu’à tes armes
On t’en a fait la charité fais-en l’espoir
Oppose cet espoir à la lumière noire
A la mort sans pardon qui n’a plus pied chez toi
Peuple désespéré mais peuple de héros
Peuple de meurt-la-faim gourmands de leur patrie
Petite et grand à la mesure de ton temps
Peuple grec à jamais maître de tes désirs
La chair et l’idéal de la chair conjugués
Les désirs naturels la liberté le pain
La liberté pareille à la mer au soleil
Le pain pareil aux dieux le pain qui joint les hommes
Le bien réel et lumineux plus fort que tout
Plus fort que la douleur et que nos ennemis
Paul Eluard, 9 décembre 1944, en hommage à l’héroïque résistance de ce grand peuple.
Πηγές: La Vérité est Révolutionnaire του Jacques Lacaze και Le Sanglier Rouge του Jacques Tourtaux
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου