Τετάρτη 24 Νοεμβρίου 2010

30 χρόνια χωρίς τον Τζον Λένον

7:03 π.μ.

Tης Μαριαννας Τζιαντζη

Με την προβολή μιας βρετανικής τηλεταινίας κι ενός αμερικανικού ντοκιμαντέρ τίμησε το αμερικανικό κρατικό κανάλι PBS την 30ή επέτειο από τη δολοφονία του Τζον Λένον ο οποίος, αν ζούσε σήμερα, θα ήταν 70 ετών.

Η τηλεταινία «Lennon Naked» είχε προβληθεί τον Ιούνιο στο BBC Four, ενώ στις ΗΠΑ έκανε πρεμιέρα την περασμένη Κυριακή. Τον Λένον υποδύεται ο 46χρονος Βρετανός ηθοποιός Κρίστοφερ Ικλεστον, μια επιλογή που δεν θεωρήθηκε ιδιαίτερα εύστοχη μια που η ταινία αφηγείται τη ζωή του εγκέφαλου των Μπιτλς από το 1967 έως το 1971, δηλαδή από τα 27 έως τα 31 του χρόνια.

Η ταινία επικεντρώνεται στη σχέση του Τζον Λένον με τη μητέρα του και τον πατέρα του (που τον υποδύεται έξοχα ο Κρίστοφερ Φέρμπανκ) και ο οποίος ήταν απών από τη ζωή του. Σύμφωνα με την εφημερίδα «Γκάρντιαν», η ερμηνεία του Ικλεστον είναι εκπληκτική και η ταινία, ως προς το βάθος και τις ψυχολογικές αποχρώσεις της, ξεπερνά τα όρια της αυτοβιογραφίας. Υπογραμμίζεται επίσης ότι ο Τζον Λένον ήταν ένας εγκαταλελειμμένος γιος ο οποίος, με τη σειρά του, εγκατέλειψε τον δικό του γιο. Τα άλλα μέλη των Μπιτλς εμφανίζονται σαν σκιώδεις χαρακτήρες, με εξαίρεση τον Πολ Μακ Κάρτνι. Στην ταινία ακούγονται τραγούδια από τη σόλο καριέρα του Λένον, όμως πουθενά δεν τον βλέπουμε ως δημιουργό.

Μία ημέρα μετά το «Lennon Naked», προβλήθηκε το «LENNONYC» (ένα λογοπαίγνιο με τις λέξεις Lennon και Νew York City), σε σκηνοθεσία και σενάριο του Μάικλ Επστάιν. Το ντοκιμαντέρ αρχίζει εκεί όπου τελειώνει το «Lennon Naked», δηλαδή με την άφιξη του Τζον και της Γιόκο Ονο στη Νέα Υόρκη. Σε αντίθεση με τη βρετανική τηλεταινία, εδώ δίνεται περισσότερη έμφαση στα βιογραφικά στοιχεία και λιγότερη στο ψυχογράφημα του Λένον. Οπως γράφουν οι «Λος Αντζελες Τάιμς», εδώ βλέπουμε τον μεγάλο καλλιτέχνη «να τραγουδά τα τραγούδια του, να μιλάει ο ίδιος ή να μιλούν άλλοι γι’ αυτόν, τον βλέπουμε με τα δικά του ρούχα, στο δικό του σπίτι».

Το ντοκιμαντέρ έχει πολλές πολιτικές και κοινωνικές αναφορές, ενώ ασχολείται ιδιαίτερα με τη νεοϋορκέζικη μουσική σκηνή της δεκαετίας του ’70. Η χήρα του καλλιτέχνη, η Γιόκο Ονο, συνεργάστηκε με την παραγωγή παραχωρώντας ανέκδοτο οπτικοακουστικό υλικό. Συχνά απεικονίζεται ως η κύρια αγιογράφος του Λένον, όμως ο Τζον που περιγράφεται στο ντοκιμαντέρ δεν είναι ένας απλός άγιος, αλλά ένας προσκυνητής που φτάνει στον προορισμό του ύστερα από μια μακρά περίοδο αυτογνωσίας, διαβάζουμε στην ίδια εφημερίδα: «Το γεγονός ότι η ζωή του τελείωσε τη στιγμή που εκείνος μόλις είχε μάθει πώς να τη ζει είναι το πιο λυπητερό μέρος της ιστορίας του και δεν χρειάζεται καν να σου αρέσει η μουσική του Λένον για να συγκινηθείς».

Στο τέλος δεν αναφέρεται ούτε το όνομα του δολοφόνου ούτε εξετάζονται τα κίνητρά του. Τη μια στιγμή ο Τζον Λένον είναι εδώ και την άλλη απλώς δεν είναι, ενώ τα φώτα του ασθενοφόρου παραχωρούν τη θέση τους στα κεριά που άναψαν στον δρόμο οι περίλυποι θαυμαστές του.

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_2_24/11/2010_423525

Written by

We are Creative Blogger Theme Wavers which provides user friendly, effective and easy to use themes. Each support has free and providing HD support screen casting.

 

© 2013 "στο... Επτά". All rights resevered. Designed by Templateism

Back To Top