OI ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ ΤΟΥ 2012
Σε μια χρονιά που κύλησε δύσκολα, οι ταινίες στάθηκαν καλή παρέα,
είτε για να παρασύρουν το κοινό στον κόσμο του κινηματογραφικού fun,
είτε για να του συμπαρασταθούν με δυο σκέψεις παραπάνω για τη ζωή και το
πώς αυτή μπορεί να γίνει καλύτερη. Σήμερα θυμόμαστε τις ταινίες που
χαρακτήρισαν το 2012 και το έκαναν μια εξαιρετική χρονιά για το σινεμά!
1) «The Master» του Πολ Τόμας Αντερσον. Ποιος
είναι ο θύτης και ποιος το θύμα, σε μια σχέση απόλυτης εξάρτησης; Ενας
από τους σπουδαιότερους σκηνοθέτες της εποχής μας, δυο συγκλονιστικοί
ερμηνευτές (Φίλιπ Σέιμουρ Χόφμαν και Χοακίν Φίνιξ) και μια ταινία που σε
προκαλεί να σκεφτείς λίγο παραπάνω τι σημαίνει ευάλωτη ψυχή.
2) «Amour / Αγάπη» του Μίκαελ Χάνεκε. Με προσήλωση
και ακρίβεια, ο Αυστριακός δημιουργός παρουσίασε την εικόνα του χρόνου
που φεύγει, παίρνοντας μαζί του τα πάντα εκτός από την αγάπη. Μια ταινία
σκληρή και ευαίσθητη, με δώρο μια μοναδική συνάντηση με τον Ζαν-Λουί
Τρεντινιάν και την Εμανουέλ Ριβά.
3) «Holy Motors» του Λεός Καράξ. Σε αντίθεση με
την πεποίθηση μερίδας του κοινού, ο Καράξ έκανε μια ταινία καθόλου
δυσνόητη, πολύ ρομαντική και πολύ ρεαλιστική, με θέμα το σύμπαν του
κινηματογράφου αλλά και τις διαφορετικές ταυτότητες που, σαν ηθοποιός,
αναγκάζεται να υποδύεται ο άνθρωπος σήμερα. Και με κάποια από τα
ομορφότερα πλάνα του Παρισιού στο σινεμά.
4) «De Rouille et d’ Os / Σώμα με σώμα» του Ζακ
Οντιάρ. Η Μαριόν Κοτιγιάρ εύθραυστη και ταυτόχρονα δυνατή, ο Ματίας
Σένερτς παντοδύναμος και ταυτόχρονα αφοπλισμένος, δύο άνθρωποι στο
τελευταίο στάδιο της ανημποριάς που αναγκάζονται να ξαναμάθουν τα βασικά
βήματα της ζωής από την αρχή.
5) «Moonrise Kingdom / Ο έρωτας του φεγγαριού» του
Γουές Αντερσον. Οχι η καλύτερη ταινία του σκηνοθέτη, αλλά σίγουρα η πιο
σύνθετη, ενήλικη και κυνική. Η δυσλειτουργική οικογένεια που δίνει το
«παρών» σε όλες τις ταινίες του Αντερσον αποκαλύπτει σ’ αυτήν εδώ έναν
απολαυστικό παιδικό έρωτα και μια σειρά ανεπανάληπτα όμορφων σκηνικών
και εικόνων.
6) «The Deep Blue Sea / Το βαθύ μπλε του έρωτα» του
Τέρενς Ντέιβις. Ρέιτσελ Βάις, Τομ Χίντλστον, ένας ακραίος έρωτας
κινηματογραφημένος με τα πιο μελαγχολικά, ατμοσφαιρικά, σκοτεινά χρώματα
του σινεμά και του πάθους, από τον Βρετανό σκηνοθέτη που επιμένει να
διανύει τη δική του, εσωστρεφή πορεία.
7) «The Life of Pi / Η Ζωή του Πι» του Ανγκ Λι. Η
έκφραση «εικαστικό μεγαλείο» δεν πλησιάζει καν τις εικόνες της ταινίας.
Μια κλασική αλληγορία, ένα παραμύθι για τον άνθρωπο που αναγκάζεται να
τα βάλει με τον εαυτό του και με τους γύρω του για ν’ αντεπεξέλθει στη
σκληρότητα της πραγματικότητας.
8) «Footnote / Γράψε λάθος» του Τζόζεφ Σένταρ.
Θαυμάσια ταινία από το Ισραήλ που πέρασε ελαφρώς απαρατήρητη στη χώρα
μας, παρότι απεικονίζει με χιούμορ και… σοφία τη μάχη του παλιού με το
καινούργιο που έχει πάντα και μόνο ηττημένους.
9) «Skyfall» του Σαμ Μέντες. Μπορεί να είχε
λιγότερη δράση, αλλά αυτός είναι σαφώς ο καλύτερος Μποντ στην ιστορία
της σειράς, καταφέρνοντας με τον πιο έξυπνο τρόπο να ενσωματώσει στην
παράδοσή του την… ηλικία του, αλλά και το ακαταμάχητο στιλ του.
10) «The Dark Knight Rises / Ο σκοτεινός ιππότης: Η επιστροφή»
του Κρίστοφερ Νόλαν. Μπορεί να μην ήταν καλύτερη από την προηγούμενη
ταινία της σειράς, ήταν όμως πανέμορφη, ολοσκότεινη, γεμάτη υπαρξιακή
αγωνία και με τον πιο ενδιαφέροντα «κακό» στο καλυμμένο πρόσωπο του
Μπέιν–Τομ Χάρντι.
Tης Λήδας Γαλανού -
Εφημερίδα των Συντακτών
Written by Το Ρήγμα που Ενώνει
We are Creative Blogger Theme Wavers which provides user friendly, effective and easy to use themes. Each support has free and providing HD support screen casting.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου