Δικαίως ο «Αμλετ» του Γκριγκόρι Κόζιντσεφ θεωρείται η
καλύτερη κινηματογραφική μεταφορά του έργου του Σαίξπηρ. Για τη
δημιουργία της συμμετείχαν οι κορυφές των τεχνών και των γραμμάτων της
εποχής, από τον Μπορίς Πάστερνακ («Δρ Ζιβάγκο») που έκανε τη διασκευή του σεναρίου ως τον Ντμίτρι Σοστακόβιτς που έγραψε τη μουσική της ταινίας. Και βέβαια, η ερμηνεία του Ινοκέντι Σμοκτουνόφσκι στον
πρωταγωνιστικό ρόλο του τίτλου παραμένει ακόμη και σήμερα σημείο
αναφοράς. Η ερμηνεία του ρώσου ηθοποιού συχνά αντιπαρατίθεται με τον
Αμλετ του Λόρενς Ολίβιε, ο οποίος υποκλίθηκε στον συνάδελφό του.
Εχοντας στηριχθεί στην απόδοση του Πάστερνακ, η οποία ολοκληρώθηκε σε ένα διάστημα οκτώ(!) χρόνων, ο Κόζιντσεφ τέλειωσε την ταινία το 1963 ύστερα από γυρίσματα δύο ολόκληρων χρόνων. Μάλιστα, η σοβιετική εκδοχή του σαιξπηρικού έργου που προβλήθηκε το 1964 αποτέλεσε την εθνική συμμετοχή της Σοβιετικής Ενωσης στον εορτασμό των 400 χρόνων από τη γέννηση του Γουίλιαμ Σαίξπηρ.
«Ο σοβιετικός "Αμλετ" είναι ένα θέαμα - μια μεγάλη, κεντρική, ρεαλιστική απόδοση της μελοδραματικής υπόθεσης του έργου - το οποίο εξαρτάται εξ ολοκλήρου από τις επιπτώσεις που θα έχουν στο εντυπωσιακό τοπίο του η φυσική απόδοση της ίδιας της ταινίας και τα μεγάλα αποτελέσματα που επιτυγχάνει η κάμερα» έγραψαν την εποχή της ταινίας οι «Times» της Νέας Υόρκης με αφορμή την πρεμιέρα της στο Δεύτερο Κινηματογραφικό Φεστιβάλ της πόλης.
Η επιτυχία της σοβιετικής ταινίας «Αμλετ» βρίσκεται στο ότι ενώ ο σκηνοθέτης της επέλεξε να παραμείνει απόλυτα πιστός στο θεατρικό κείμενο, ερμήνευσε τις πράξεις του διασημότερου σαιξπηρικού ήρωα μέσα από μια ιστορική όσο και υπαρξιακή οπτική. Ο Κόζιντσεφ αντιμετώπισε τη φράση του Αμλετ «να ζει κανείς ή να μη ζει;» ως φιλοσοφικό γρίφο και συγχρόνως ως υπαρξιακή αναζήτηση.
Οπως πολύ σωστά σημείωσε το Time Out για την ταινία, «κινηματογραφώντας έναν θετικό ήρωα, η δράση εκτυλίσσεται ανάμεσα σε βράχους και ταραγμένες θάλασσες, με τον Αμλετ να μιλάει συνεχώς μέσα από το Ελσινορ με τους πέτρινους τοίχους, τους ατέλειωτους διαδρόμους και τα δρύινα έπιπλα. Λίγο παλιό θεωρητικά, αλλά αποδεικνύεται υπέροχο, διότι ο Κόζιντσεφ σκέφθηκε την ερμηνεία που θα έδινε στο θεατρικό έργο μέχρι τέλους με απόλυτη συνέπεια και έδωσε στην ταινία του μια γνήσια συναρπαστική επική διάθεση».
Η ταινία κέρδισε το ειδικό βραβείο της κριτικής επιτροπής στο Φεστιβάλ της Βενετίας το 1964 ενώ το 1967 προτάθηκε για τη Χρυσή Σφαίρα στην κατηγορία της Καλύτερης Ξένης Ταινίας. Το αξεπέραστο έργο του Σαίξπηρ στην καλύτερή του μεταφορά στην κινηματογραφική οθόνη.
Ο ρώσος ηθοποιός Ινοκέντι Σμοκτουνόφσκι γεννήθηκε στη μικρή πόλη Τατάνοβκα της Σιβηρίας και σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Κρασνογιάρσκ. Εκανε την πρώτη του εμφάνιση στο θέατρο το 1946. Εγινε γνωστός για τις ερμηνείες του σε έργα του κλασικού δραματολογίου (Αντον Τσέχοφ, Φίοντορ Ντοστογέφσκι, Σαίξπηρ κ.ά.) και στον κινηματογράφο πρωτοεμφανίστηκε το 1957. Καμία ερμηνεία του όμως δεν μπόρεσε να σταθεί δίπλα στον «Αμλετ» του.
Η ταινία «Αμλετ» θα αρχίσει να παίζεται στις αίθουσες από την Πέμπτη 20 Μαρτίου.
Δημοσιεύτηκε στο Helios Plus στις 13 Μαρτίου 2014
Written by Το Ρήγμα που Ενώνει
We are Creative Blogger Theme Wavers which provides user friendly, effective and easy to use themes. Each support has free and providing HD support screen casting.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου