Η “ιστορία της ιστορίας” ή αλλιώς – ο ακριβής τίτλος – “Μια Ιστορία των
Ιστοριών” του Τζον Μπάροου (εκδόσεις ΤΟΠΟΣ, 2014) φέρεται να αρνείται την όποια
υποβλητική βάση στο “παιχνίδι της σκέψης”, μοιάζει να είναι μια πρόταση σκέψης
της ιστορίας (από τον Ηρόδοτο και τον Θουκυδίδη ως τον 20ο αιώνα), κινούμενη μέσα από τις γραμμές της,
αρνούμενη με το όποιο συγγραφικό πείσμα της αναλογεί να είναι στατική.
“Αυτό το πραγματικά πρωτότυπο βιβλίο, γραμμένο με γλαφυρή γλώσσα και φλεγματικό αγγλικό χιούμορ, κατακτά αμέσως τον αναγνώστη. Πραγματεύεται τη γραφή της ιστορίας ως κλειδί για την κατανόηση της ανθρώπινης κοινωνίας και ως συστατικό μέρος της πολιτισμικής ιστορίας της Ευρώπης και της Αμερικής.
Ο Μπάροου πείθει ότι η αναδρομή στην ιστορία της Ιστορίας είναι ένας από τους πιο ενδιαφέροντες τρόπους για να καταλάβουμε το παρελθόν. Κανένα έργο ανάλογης κλίμακας ή φιλοδοξίας δεν έχει επιχειρηθεί μέχρι σήμερα στον δυτικό κόσμο”.
“Αυτό το πραγματικά πρωτότυπο βιβλίο, γραμμένο με γλαφυρή γλώσσα και φλεγματικό αγγλικό χιούμορ, κατακτά αμέσως τον αναγνώστη. Πραγματεύεται τη γραφή της ιστορίας ως κλειδί για την κατανόηση της ανθρώπινης κοινωνίας και ως συστατικό μέρος της πολιτισμικής ιστορίας της Ευρώπης και της Αμερικής.
Ο Tζον Μπάροου ζωντανεύει
πειστικά το έργο όλων των ιστορικών, από την εποχή του Ηροδότου και του
Θουκυδίδη μέχρι σήμερα, εξηγώντας τόσο τις ιδιαίτερες αρετές όσο και τις
εμμονές τους, επιτρέποντας στον σύγχρονο αναγνώστη να κατανοήσει πώς και γιατί
γράφεται με τον τρόπο που γράφεται η εκάστοτε ιστορία.
Δεν επιδιώκει να
είναι η ιστορία ενός πανεπιστημιακού πεδίου, αλλά η ιστορία μιας διαρκούς
επιλογής: της επιλογής του παρελθόντος χρόνου και των διαφορετικών τρόπων με
τους οποίους οριοθετήθηκε, διερευνήθηκε, παρουσιάστηκε, προβλήθηκε και
κάποτε προμήθευσε ακόμα και διδάγματα, καθώς άλλαζε ανάλογα με τις πολιτικές,
θρησκευτικές, πολιτισμικές και (συχνότερα) τις πατριωτικές συνθήκες.
Το βιβλίο
επιδιώκει επίσης να αλλάξει τις αντιλήψεις μας ως προς τα κύρια σημεία καμπής
στην ιστορία της Ιστορίας. Διαλύει ανθεκτικούς μύθους, όπως την άποψη ότι οι
αρχαίοι ιστορικοί έγραφαν μόνο σύγχρονη ιστορία και είχαν τελείως κυκλική άποψη
για τον χρόνο, ότι ο 18ος αιώνας δεν διέθετε κατανόηση του παρελθόντος και ότι
η κριτική μελέτη των πηγών άρχισε με τον Ράνκε τον 19ο αιώνα. Οι
ιδέες που είχαν οι ιστορικοί για την εποχή τους και τον πολιτισμό τους
αναδύονται με αυθεντικό και συχνά απροσδόκητο τρόπο.
Ο Μπάροου πείθει ότι η αναδρομή στην ιστορία της Ιστορίας είναι ένας από τους πιο ενδιαφέροντες τρόπους για να καταλάβουμε το παρελθόν. Κανένα έργο ανάλογης κλίμακας ή φιλοδοξίας δεν έχει επιχειρηθεί μέχρι σήμερα στον δυτικό κόσμο”.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου