Άτια μου ατίθασα
Στο χείλος πάνω απ’ τον γκρεμό στην άκρη – άκρη
Τ’ άτια μου με το μαστίγιο χτυπώντας θα οδηγήσω
Η ανάσα δε μου φτάνει, τον αγέρα πίνω, την ομίχλη καταπίνω
Νιώθω πως θα χαθώ, θα χαθώ, με θανάσιμο ενθουσιασμό
Πάτε άτια πιο σιγά, πιο σιγά
Το μαστίγιο δεν ακούτε, τρέχετε όλα μαζί
Μα τι άτια είναι τα δικά μου, άτια άτιθασα
Δεν πρόλαβα να ζήσω, δεν πρόλαβα να τραγουδήσω
Τ’ άτια θα ποτίσω, το κουπλέ θα τραγουδήσω
Στην άκρη του γκρεμού λίγο ακόμη θα σταθώ
Θα πέσω και η θύελλα σα χνούδι από τη χούφτα μου θα πάρει
Το πρωί με το έλκηθρο καλπάζοντας στο χιόνι θα κουβαλήσουν
Άτια μου μη βιάζεστε τούτο το βήμα να κάνετε
Καθυστερείστε έστω και για λίγο την πορεία προς το τελευταίο καταφύγιο
Άτια κάντε πιο σιγά, άτια κάντε πιο αργά
Δεν σας βιάζουν οι πελάτες, το καμτσίκι δεν σας κυνηγά
Μα τι άτια είναι τα δικά μου, άτια ατίθασα
Δεν πρόλαβα να ζήσω, δεν πρόλαβα να τραγουδήσω
Τ’ άτια θα ποτίσω, το κουπλέ θα τραγουδήσω
Στην άκρη του γκρεμού λίγο ακόμη θα σταθώ
Σαν θα πάμε στο Θεό, καθυστέρηση δεν έχει
Αφού εκεί οι άγγελοι με κακιασμένες γλώσσες ψέλνουν
Ή η καμπάνα με λυγμούς θα βροντοκοπά
Ή στ’ άτια θα φωνάζω το έλκηθρο γρήγορα μη τραβάν
Πάτε άτια πιο σιγά, πιο σιγά
Σας ικετεύω μη πετάτε καλπάζοντας
Μα τι άτια είναι τα δικά μου, άτια ατίθασα
Δεν πρόλαβα να ζήσω, δεν πρόλαβα να τραγουδήσω
Τ’ άτια θα ποτίσω, το κουπλέ θα τραγουδήσω
Στην άκρη του γκρεμού λίγο ακόμη θα σταθώ
Μετάφραση από τα ρωσικά Δημήτρης Β. Τριανταφυλλίδης ©http://samizdatproject.blogspot.com/
Кони привередливые
Вдоль обрыва по-над пропастью по самому по краю
Я коней своих нагайкою стегаю погоняю
Что-то воздуху мне мало ветер пью туман глотаю
Чую с гибельным восторгом пропадаю пропадаю
Чуть помедленнее кони чуть помедленнее
Вы тугую не слушайте плеть
Я коней своих нагайкою стегаю погоняю
Что-то воздуху мне мало ветер пью туман глотаю
Чую с гибельным восторгом пропадаю пропадаю
Чуть помедленнее кони чуть помедленнее
Вы тугую не слушайте плеть
Но что-то кони мне попались привередливые
И дожить не успел мне допеть не успеть
Я коней напою я куплет допою
Хоть немного еще постою на краю
Сгину я меня пушинкой ураган сметет с ладони
И в санях меня галопом повлекут по снегу утром
Вы на шаг неторопливый перейдите мои кони
Хоть немного но продлите путь к последнему приюту
Чуть помедленнее кони чуть помедленнее
Не указчики вам кнут и плеть
Но что-то кони мне попались привередливые
И дожить не успел мне допеть не успеть
Я коней напою я куплет допою
Хоть немного еще постою на краю
Мы успели в гости к богу не бывает опозданий
Так что ж там ангелы поют такими злыми голосами
Или это колокольчик весь зашелся от рыданий
Или я кричу коням чтоб не несли так быстро сани
Чуть помедленнее кони чуть помедленнее
Умоляю вас вскачь не лететь
Коль дожить не успел так хотя бы допеть
Я коней напою я куплет допою
Хоть немного еще постою на краю
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου