Πώς σχεδιάζει τους χώρους όπου ζούμε,
κινούμαστε και εργαζόμαστε η νέα γενιά αρχιτεκτόνων; Η Μπιενάλε Νέων
Ελλήνων Αρχιτεκτόνων που διοργανώνεται σταθερά από το Ελληνικό
Ινστιτούτο Αρχιτεκτονικής, επιδιώκει να συγκεντρώσει για έβδομη φορά ένα
αντιπροσωπευτικό δείγμα της σύγχρονης αρχιτεκτονικής παραγωγής από
εγχώριους δημιουργούς (έως και 45 ετών) με στόχο την ανάδειξή τους σ’
ένα ευρύτερο κοινό και την ανταλλαγή απόψεων σχετικά με την ανάπτυξη της
αρχιτεκτονικής σκέψης και αρχιτεκτονικού έργου στην Ελλάδα σήμερα.
Στην έκθεση που εγκαινιάζεται στις 21
Νοεμβρίου (στις 8 μ.μ.) στο Μουσείο Μπενάκη της οδού Πειραιώς
παρουσιάζονται υλοποιημένα έργα, καθώς και μη υλοποιημένες προτάσεις,
που αντιστοιχούν σε πραγματικές αναθέσεις, ενώ παράλληλα θα τρέξει και
μια σειρά ανοιχτών συζητήσεων για την κριτική αποτίμηση του συνόλου των
συμμετοχών.
Η επιλογή των προτάσεων που εκτίθενται έγινε από τους αρχιτέκτονες
Σταύρο Γυφτόπουλο, επίκουρο καθηγητή ΕΜΠ, Πάνο Δραγώνα, αναπληρωτή
καθηγητή Πανεπιστημίου Πατρών, Νίκο Καλογερά, ομότιμο καθηγητή ΕΜΠ,
Αναστάσιο Κωτσιόπουλο, καθηγητή ΑΠΘ, Παναγιώτη Πάγκαλο, εντεταλμένο
διδάσκοντα Πανεπιστημίου Πατρών, ενώ επιμέλεια της έκθεσης (που θα
διαρκέσει έως τις 13/1/2012) υπογράφει ο πρόεδρος του Ελληνικού
Ινστιτούτου Αρχιτεκτονικής Ηλίας Κωνσταντόπουλος.
Μία Biennale αποτελεί ένα είδος περιοδικής απογραφής, η οποία
στοχεύει στην ανθολόγηση της καλύτερης τρέχουσας παραγωγής νέων
δημιουργών. Η Biennale Νέων Ελλήνων Αρχιτεκτόνων του Ελληνικού
Ινστιτούτου Αρχιτεκτονικής έχει πίσω της ήδη μια ιστορία δεκαεπτά ετών,
που όπως φαίνεται και από τις πολυάριθμες συμμετοχές, έχει ήδη
καταξιωθεί στα μάτια των νέων αρχιτεκτόνων.
Μία Biennale όμως δεν καταγράφει μόνον τα πεπραγμένα μιας εποχής,
αλλά ξεχωρίζει ορισμένα έργα ως τα αρτιότερα ή τα πλέον ενδιαφέροντα,
μέσα από την συγκεκριμένη οπτική μιας κριτικής επιτροπής. Τα μέλη της
εκάστοτε επιτροπής καλούνται να διαμορφώσουν μία κοινή προσέγγιση για
την συγκεκριμένη χρονική στιγμή, επιλέγοντας από ένα ευρύτερο σύνολο
εκείνα τα έργα που καινοτομούν ή αποτυπώνουν το χαρακτηριστικό «στίγμα»
της διετίας. Κατ’ αυτόν τον τρόπο η Biennale αποτελεί την έκφραση ενός
σύγχρονου αρχιτεκτονικού «ύφους», από μία οπτική γωνία που ζητά
ταυτόχρονα να νομιμοποιηθεί ως «αντικειμενική», μέσω του συγκερασμού
διαφορετικών υποκειμενικοτήτων σε ένα κοινά αποδεκτό παρονομαστή.
Μέσα από τις Biennale του Ελληνικού Ινστιτούτου Αρχιτεκτονικής,
αυτό που φαίνεται να αποτελεί μία σταθερή παράμετρο της παραγωγής
αρχιτεκτονικού έργου στην Ελλάδα, τουλάχιστον μεταπολεμικά, είναι ότι η
ατομική κατοικία εξακολουθεί να διατηρεί τα σκήπτρα, τόσο ποσοτικά όσο
και ποιοτικά. Ενώ αυτό είναι οπωσδήποτε ένα θετικό γεγονός - καθώς
μάλιστα η αρχιτεκτονική της σύγχρονης ελληνικής κατοικίας αναγνωρίζεται
σταδιακά και εκτός Ελλάδας για την υψηλή της στάθμη - είναι ταυτόχρονα
και ενδεικτικό της συνεχιζόμενης απουσίας αξιόλογων δημόσιων έργων στην
χώρα. Αυτή η ένδεια, που δυστυχώς στοιχειώνει και τις νεότερες γενεές,
μαρτυρά όχι μόνον την διαπιστωμένη χρόνια αρχιτεκτονική απουσία, αλλά
πρώτιστα την έλλειψη ενός συλλογικού οράματος και κοινωνικού
ενδιαφέροντος για τον δημόσιο χώρο.
Ένα άλλο, όχι αμελητέο, ενθαρρυντικό στοιχείο που διαφαίνεται στα
πλαίσια της Biennale, είναι η συμμετοχή νέων αρχιτεκτόνων σε
διαγωνισμούς και μάλιστα διεθνείς, με αρκετές διακρίσεις. Σε μία περίοδο
παγκόσμιας οικονομικής, κοινωνικής και περιβαλλοντικής κρίσης οι νέοι
αρχιτέκτονες δεν εξαντλούνται μόνον στον σχεδιασμό ιδιωτικών κατοικιών
και αναζητούν διαφορετικούς εναλλακτικούς δρόμους αρχιτεκτονικής
έκφρασης και παρουσίας.
Παρακολουθώντας τις ιδέες και τις προτάσεις των νεότερων
αρχιτεκτόνων ο θεσμός της Biennale μπορεί να συμβάλει εποικοδομητικά
στην προσπάθεια τους για την δημιουργία ενός ποιοτικά αναβαθμισμένου
αρχιτεκτονικού περιβάλλοντος, αναδεικνύοντας τις ανανεωτικές και
επεξεργασμένες προτάσεις τους, για το «κατοικείν» στο δημόσιο και
ιδιωτικό χώρο.
Ηλίας Κωνσταντόπουλος
Πρόεδρος ΔΣ Ελληνικού Ινστιτούτου Αρχιτεκτονικής
Επιμελητής 7ης Biennale νέων Ελλήνων Αρχιτεκτόνων
Πηγή:
tvxs.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου