Ξέρω πως ποτέ δε σημαδεύουνε στα πόδια.
Στο μυαλό είναι ο Στόχος,
το νου σου, ε;
Κατερίνα Γώγου
Έζησε στην κόψη του ξυραφιού. Έπαιξε, έγραψε, γέλασε, θύμωσε,
έκλαψε, έχασε... Αυτοκτόνησε στις 3 Οκτωβρίου 1993 με χάπια και αλκοόλ.
Ιδανική αυτόχειρας...
Μετράνε πια δεκαεννέα χρόνια από το φευγιό της. Αυτή η
μικροκαμωμένη γυναίκα που "έγραψε" στον κινηματογράφο με το γλυκό και
ατίθασο μουτράκι της κι έγραφε στη γραφομηχανή την ποίηση της ζωής, των
φόβων, του γαμώτο και της απελπισίας της, επανέρχεται στο προσκήνιο. Την
ξέραμε να γυροφέρνει στην πλατεία Εξαρχείων, αποστρέφοντας το βλέμμα
από πολιτικές καθεστηκυίες και κοινωνικές βεβαιότητες. Τη συναντάμε
ξανά. Ένα βιβλίο η αφορμή αυτή τη φορά. Και η σκέψη ότι μια φυσιογνωμία
όπως αυτή της Κατερίνας Γώγου δύσκολα διαγράφεται από μια αυτοχειρία.
Νοερώς μπορούμε να τη φανταστούμε να διατρέχει το δρόμο...
"Πάνω κάτω η Πατησίων" ο τίτλος της πολυσυλλεκτικής έκδοσης που
συγκεντρώνει κείμενα γραμμένα από φίλους της, πλούσιο φωτογραφικό υλικό
κι ένα cd με τραγούδια. "Οι όψεις της μοναξιάς στην Κατερίνα Γώγου" ο
υπότιτλός της, μπαίνει κατευθείαν στο ζουμί της διαδρομής της. Και τέλος
20 μελοποιημένα ποιήματά της, ένα cd αντίδωρο, γνωστών μουσικών που
καταδύθηκαν στην ποίησή της. Δεν πάνε δυο εβδομάδες που κυκλοφόρησε η
έκδοση από την Οδό Πανός, του Γιώργου Χρονά.
Το βιβλίο περιέχει κείμενα για την Κατερίνα που έγραψαν η ηθοποιός
Όλια Λαζαρίδου, ο Αντώνης Καφετζόπουλος, η δικηγόρος Λίνα
Καρανασοπούλου, ο ποιητής Γιώργος Δάγλας, ο Παναγιώτης (Κάιν)
Παπαδόπουλος, ο παραγωγός Άγγελος Σφακιανάκης και ο σκηνοθέτης Γιώργος
Κορδέλλας. Το κεντρικό κείμενο (που δανείζει τον τίτλο του και στον
υπότιτλο της έκδοσης) είναι η πτυχιακή εργασία της ηθοποιού Θωμαής
Ουζούνη, απόφοιτης του Τμήματος Θεάτρου της Σχολής Καλών Τεχνών του ΑΠΘ.
Ο φιλόλογος Γιώργος Μπαλούρδος γράφει για την ποίηση της Κατερίνας (Μια
αιρετική γυναικεία φωνή της γενιάς του ’70). Οι φωτογραφίες είναι των:
Διονύση Πετρουτσόπουλου, Γιώργου Κορδέλλα, Κώστα Βλαχόπουλου και
αγνώστων. Ο δίσκος (cd) περιέχει 20 μελοποιημένα ποιήματα από όλες τις
ποιητικές της συλλογές: Τρία κλικ αριστερά, Ιδιώνυμο, Το ξύλινο παλτό,
Απόντες, Ο μήνας των παγωμένων σταφυλιών, Νόστος, Με λένε Οδύσσεια
(κυκλοφορούν από τις Εκδόσεις Καστανιώτη).
Συμμετέχουν οι: Πάνος Κατσιμίχας, Νίκος Καλλίτσης - Μάρθα
Φριντζήλα, Μάκης Σεβίλογλου - Όλια Λαζαρίδου, Άρης Ζαρακάς, Νίκος
Μαϊντάς - Magic De Spell - Σωκράτης Μάλαμας, Βάσω Αλλαγιάννη, Τάσος
Ρωσόπουλος-Σαβίνα Γιαννάτου, Κώστας Χαριτάτος - Βασιλική Καρακώστα,
Βαγγέλης Μαρκαντώνης, Λόλεκ, Κωνσταντίνος Βήτα, Παντελής Θεοχαρίδης,
Ηλίας Λιούγκος,/ Εύα Λουκάτου, Μάριος Στρόφαλης-Ρίτα Αντωνοπούλου,
Δημήτρης Βαρελόπουλος - Ματ σε δύο υφέσεις-Σπυριδούλα Μπάκα, Κώστας
Αθυρίδης - Γεωργία Βεληβασάκη - Gaia, Τάκης Γραμμένος, Γιώργος Μάρτος,
Βαγγέλης Κοντόπουλος.
Η διαδικασία της έκδοσης ξεκίνησε πριν τέσσερα χρόνια. Έχει κι αυτή
τη δική της ιστορία. Η ιδέα του Γιώργου Κορδέλλα να μελοποιηθούν
ποιήματά της βρήκε αμέσως ανταπόκριση. Οι καιροί όμως γρήγορα
δυσκόλεψαν, η μουσική βιομηχανία κατέρρευσε. Όχι και η ιδέα. Άλλωστε οι
φίλοι της τούτο ήθελαν εξαρχής. "Να ξανασκύψουμε στην ποίησή της" λέει ο
Άγγελος Σφακιανάκης που ανέλαβε το μουσικό κομμάτι της έκδοσης, την
παραγωγή του cd. "Μπορεί να πέρασαν δεκαεννιά χρόνια από τον θάνατό της,
όμως η ποίησή της είναι ολοζώντανη, διαβαζόταν και εξακολουθεί να
διαβάζεται. Όμως οι λογοτεχνικοί κύκλοι δεν την αποδέχτηκαν ποτέ σαν
ποιήτρια" συμπληρώνει. "Αυτός είναι και ο βασικός λόγος που αποφασίσαμε
να φτιάξουμε αυτή την έκδοση".
Είναι ένα από τα παράδοξα αυτό. "Οι μελετητές φαίνεται να
προσπερνούν το ποιητικό της έργο, χωρίς να γίνεται αντιληπτή η αιτία.
Κάτι τέτοιο δεν μπορεί να μην είναι αξιοπερίεργο ειδικά όταν μιλάμε για
μια ποιήτρια της οποίας όλες οι ποιητικές συλλογές επανεκδόθηκαν πολλές
φορές και επαναεκδίδονται μέχρι σήμερα" σημειώνει στο βιβλίο η Θωμαής
Ουζούνη. Βέβαια διαβάζοντας την ποίησή της και συνδέοντας της με τον
αντικομφορμισμό αλλά και τους πολιτικούς χώρους που κινήθηκε η ίδια, οι
απαντήσεις δεν είναι και τόσο θολές. Εξίσου σαφές και το γεγονός ότι η
πρώτη συστηματική μελέτη των ποιημάτων της γίνεται στο πλαίσιο της
διδακτορικής διατριβής της Αγάπης Βιργινίας Σπυράτου που εκδίδεται το
2007 με τον τίτλο "Κατερίνα Γώγου: Έρωτας Θανάτου" (εκδ. Βιβλιοπέλαγος).
Μια νέα γενιά αναγνωστών της, αυτή που εξαντλεί τις επανεκδόσεις των
συλλογών της, εντρυφεί στα ποιήματά της και τα αναπαράγει στο διαδίκτυο,
είναι έτοιμη πλέον να αναλύσει την πρόσληψή τους.
Ο τίτλος της συγκεκριμένης έκδοσης είναι δανεικός από το ποίημα της
"Η ζωή μας είναι σουγιαδιές". Ιδανικός για μια έκδοση που αφορά τη
Γώγου, αφού κατά τον Άγγελο Σφακιανάκη "η Κατερίνα ήταν μέρος της
κουλτούρας της Πατησίων. Την κουβάλαγε την Πατησίων, κουβάλησε το σταυρό
της, φορτόθηκε την απόγνωσή της" λέει και παραπέμπει στο κείμενο του
Αντώνη Καφετζόπουλου και στη φράση του: "Η Κατερίνα ήταν αυτή, η Ζαν Ντ'
Αρκ της Πατησίων".
Πηγή Η ΑΥΓΗ
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου