Κοιτάζοντας κανείς από απόσταση πλέον την επιτυχία του «φαινομένου
Buena Vista Social Club», μένει άφωνος με το βασικό ατού αυτής της
μπάντας. Ποτέ στην ιστορία της μουσικής η μεγάλη ηλικία δεν λειτούργησε
ως βασικός άξονας για να φθάσει το έργο ενός καλλιτέχνη ή συγκροτήματος
στο ευρύ κοινό. Φεύγοντας από τη ζωή ένα-ένα τα μέλη του δημιουργήματος
των Ράι Κούντερ και Βιμ Βέντερς δημιουργείται
ένα κενό. Οχι μόνον επειδή χάνονται κάποιοι σημαντικοί καλλιτέχνες,
αλλά και γιατί το συγκρότημα μοιάζει να χάνει έτσι τη δύναμη και την
υπόστασή του. Χωρίς τον Κομπάι Σεγκούντο, τον Ρούμπεν Γκονσάλες, τον Ιμπραήμ Φερέρ, τον Ορλάντο «Τσατσαΐτο» Λόπες και τον Μανουέλ Γκαλμπάν οι
Buena Vista δεν μπορούν να είναι ίδιοι. Διότι ο λόγος που δημιουργήθηκε
πριν από 14 χρόνια το συγκρότημα ήταν ακριβώς αυτός: μια ντουζίνα
υπερήλικων μουσικών καλούνταν να μας φανερώσουν το τεράστιο ταλέντο
τους, το οποίο επί χρόνια εμείς οι υπόλοιποι της Δύσης αγνοούσαμε - ή,
στην καλύτερη περίπτωση, γνωρίζαμε αποσπασματικά.
Σήμερα, και έπειτα από δεκάδες βραβεύσεις, εκατοντάδες επιτυχημένες
εμφανίσεις σε ολόκληρο τον πλανήτη και πωλήσεις εκατομμυρίων δίσκων, οι
Buena Vista συνεχίζουν με την προσθήκη νέων μουσικών, ίσως όχι εξίσου
ταλαντούχων, πάντα όμως με το ίδιο κέφι να κοινωνήσουν στη νεότερη γενιά
τη γοητεία των σον, των μπολέρο, της γκουαχίρα και της σάλσα.
Στις νέες εμφανίσεις τους σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη θα βρίσκεται μαζί τους και η γυναίκα-θρύλος της κουβανέζικης μουσικής, η Ομάρα Πορτουόντο, οπότε
έχουμε κάθε λόγο να μην παραπονιόμαστε. Αλλωστε η αγαπημένη σκηνή του
ίδιου του Βιμ Βέντερς στην ταινία του «The Buena Vista Social Club»
είναι εκείνη όπου ο Ιμπραήμ Φερέρ τραγουδά με την Ομάρα Πορτουόντο το
σπαραξικάρδιο μπολέρο «Silencio».
Οι στίχοι του τραγουδιού λένε ότι «αν τα λουλούδια του κήπου αντικρίσουν τη λύπη μου, θα μαραθούν και θα πεθάνουν». Τη
στιγμή που το κοινό τούς αποθεώνει, ένα δάκρυ κυλά από τα μάτια της
Πορτουόντο και ο Φερέρ βγάζει από την τσέπη το μαντίλι του και το
σκουπίζει. Αυτή η σκηνή αναμφίβολα σκιαγραφεί με τον καλύτερο τρόπο τον
γλυκόπικρο ρομαντισμό της κουβανέζικης μουσικής. Παράλληλα απετέλεσε μια
μοναδική ευκαιρία να γνωρίσουμε καλύτερα ένα από τα μεγαλύτερα αστέρια
της, την «Μπίλι Χόλιντεϊ της Κούβας», όπως αποκαλούν την Ομάρα
Πορτουόντο.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου