Οι Βρετανοί καλλιτέχνες Iain Forsyth και Jane Pollard σκηνοθέτησαν
ένα ντοκιμαντέρ για τον Νίκ Κέιβ με τίτλο 20,000 μέρες στη Γή. Η ταινία
εξερευνά την δημιουργική διαδικασία και τον μύθο γύρω από τον γνωστό
τραγουδοποιό.
Δέκα φράσεις του από αυτά που λέει στο ντοκιμαντέρ, μας φέρνουν πιο κοντά στον πολύ σημαντικό μουσικό που έχει αγαπηθεί και τραγουδηθεί από χιλιάδες ανθρώπους σε όλο τον κόσμο.
«Πιστεύω ότι η δημιουργική διαδικασία είναι μια εκστατική διαδικασία από μόνη της. Την έχω δοκιμάσει και με τους δύο τρόπους, και για να είμαι ειλικρινής, αυτό τον καιρό όταν κάθομαι να δουλέψω χωρίς να έχω πάρει ναρκωτικά είναι πολύ πιο εύκολο. Σου έρχονται πιο πολλές ιδέες, και είναι κάπως καλύτερα θα έλεγα.»
» Η καλλιτεχνική διαδικασία έχει μυθοποιηθεί σαν κάτι πολύ πιο σημαντικό από οτι πραγματικά είναι. Είναι απλά σκληρή δουλειά.»
«Όπως οποιος γράφει ξέρει, αν κάτσεις κάτω να γράψεις και είσαι «προετοιμασμένο»ς, οι ιδέες έρχονται. Υπάρχουν πολλοί διαφορετικοί τροποι να το ονομάσεις αυτό, αλλά πραγματικά βρίσκω οτι αν κάτσω κάτω και «ετοιμάσω» τον εαυτό μου, σε γενικές γραμμές, τα πράγματα συμβαίνουν.»
«Το μυστικό για να παραμείνεις στο προσκήνιο στο χώρο της μουσικής είναι να αλλάζεις, και να είναι σε θέση να αλλάξεις. . . . Όταν αρχίζω να γράφω τραγούδια και έρχονται εύκολα, είμαι πάντα καχύποπτος. Αυτό συνήθως σημαίνει ότι μου θυμίζει κάτι που έχω ήδη κάνει στο παρελθόν. Όταν τα τραγούδια με ξεβολεύουν και νοιώθω άγχος για το τι κάνω, αυτό συνήθως σημαίνει ότι πρόκειται να είναι πολύ πιο ενδιαφέροντα, όταν τελικά πάμε να τα ηχογραφήσουμε.»
«Νομίζω ότι υπάρχουν παγίδες για τους ανθρώπους καθώς μεγαλώνουν. Μία είναι η νοσταλγία, και το να γράφεις νοσταλγικά. Το γνωρίζω αυτό. Αυτή την αίσθηση, ότι δεν έχεις τίποτα άλλο πια να πεις, και ότι το μόνο που έχεις είναι το παρελθόν. Αλλά δεν το πιστεύω»
«»Πάντα ένιωθα πολύ πιο άνετα να γράφω στο τρίτο πρόσωπο. Θα μου ήταν αδύνατο να γράψω ένα βιβλίο από την μεριά του συγγραφέα που μιλάει για μένα. Αλλά θα μπορούσα να φτιάξω έναν χαρακτήρα που στην ουσία θα είμαι εγώ, κι εγώ να γράφω από την μεριά ενός άλλου.»
«Ποτέ δεν βγαίνει σαν σίφουνας από μέσα μου. Κάθε τραγούδι είναι μια δύσκολη και οδυνηρή εμπειρία όπως η γέννα. Όχι ότι ξέρω πραγματικά ποια είναι η εμπειρία της γέννας. Υποθέτω ότι είναι επώδυνη. »
«Έμαθα ότι υπάρχουν τρόποι για να κάνω τη δημιουργική διαδικασία πιο αποτελεσματική, όταν συνειδητοποίησα ότι μπορώ να χρησιμοποιήσω τον χρόνο με καλύτερο τρόπο. Κάπως ανορθόδοξα, ανακάλυψα ότι αν ξυπνήσεις νωρίς και αρχίσεις αμέσως να γράφεις, πριν σηκωθείς από το κρεββάτι ή κάνεις το οτιδήποτε, αυτή η ώρα είναι μια πολύ καλή ώρα να παίξεις με ιδέες, ακριβώς γιατί δεν έχει ενεργοποιηθεί η αντίσταση στην διαδικασία της δημιουργίας.»
«Κοιτάζοντας πίσω τα τελευταία 20 χρόνια, βλέπω ότι υπάρχει μια κάποια σαφήνεια. Ανάμεσα στην τρέλα και το χάος, φαίνεται ότι «χτυπάω ένα συγκεκριμένο τύμπανο». Βλέπω ότι η καλλιτεχνική μου ζωή έχει επικεντρωθεί γύρω από μια προσπάθεια να αρθρώσω μια σχεδόν ψηλαφητή αίσθηση της απώλειας που καθόρισε τη ζωή μου. Μια μεγάλη μαύρη τρύπα ξεπήδησε από μέσα μου με τον απρόσμενο θάνατο του πατέρα μου όταν ήμουν 19 »
«Ξέρετε, μια ιδέα είναι απλά μια ιδέα. Φαίνεται να υπάρχει…ένα είδος επιφώτησης που έχεις, που ξαφνικά κάτι σαν ξαφνικές εκρήξεις φωτός, αλλά είναι πολύ μικρές και πολύ σύντομες, και τελικά το σημαντικό είναι το πως ακολουθείς μια ιδέα…ξέρω πολλούς ανθρώπους που έχουν πολύ καλύτερες ιδέες από εμένα και πολύ πιο συχνά από ο,τι εγώ, απλά τελικά δεν μπορούν να κάτσουν και να τις υλοποιήσου. Οι ιδέςς είναι λίγο υπερεκτιμημένες στην πραγματικότητα. Στην δουλειά πίσω από την ιδέα βρίσκεται όλη η ουσία.»
Δέκα φράσεις του από αυτά που λέει στο ντοκιμαντέρ, μας φέρνουν πιο κοντά στον πολύ σημαντικό μουσικό που έχει αγαπηθεί και τραγουδηθεί από χιλιάδες ανθρώπους σε όλο τον κόσμο.
«Πιστεύω ότι η δημιουργική διαδικασία είναι μια εκστατική διαδικασία από μόνη της. Την έχω δοκιμάσει και με τους δύο τρόπους, και για να είμαι ειλικρινής, αυτό τον καιρό όταν κάθομαι να δουλέψω χωρίς να έχω πάρει ναρκωτικά είναι πολύ πιο εύκολο. Σου έρχονται πιο πολλές ιδέες, και είναι κάπως καλύτερα θα έλεγα.»
» Η καλλιτεχνική διαδικασία έχει μυθοποιηθεί σαν κάτι πολύ πιο σημαντικό από οτι πραγματικά είναι. Είναι απλά σκληρή δουλειά.»
«Όπως οποιος γράφει ξέρει, αν κάτσεις κάτω να γράψεις και είσαι «προετοιμασμένο»ς, οι ιδέες έρχονται. Υπάρχουν πολλοί διαφορετικοί τροποι να το ονομάσεις αυτό, αλλά πραγματικά βρίσκω οτι αν κάτσω κάτω και «ετοιμάσω» τον εαυτό μου, σε γενικές γραμμές, τα πράγματα συμβαίνουν.»
«Το μυστικό για να παραμείνεις στο προσκήνιο στο χώρο της μουσικής είναι να αλλάζεις, και να είναι σε θέση να αλλάξεις. . . . Όταν αρχίζω να γράφω τραγούδια και έρχονται εύκολα, είμαι πάντα καχύποπτος. Αυτό συνήθως σημαίνει ότι μου θυμίζει κάτι που έχω ήδη κάνει στο παρελθόν. Όταν τα τραγούδια με ξεβολεύουν και νοιώθω άγχος για το τι κάνω, αυτό συνήθως σημαίνει ότι πρόκειται να είναι πολύ πιο ενδιαφέροντα, όταν τελικά πάμε να τα ηχογραφήσουμε.»
«Νομίζω ότι υπάρχουν παγίδες για τους ανθρώπους καθώς μεγαλώνουν. Μία είναι η νοσταλγία, και το να γράφεις νοσταλγικά. Το γνωρίζω αυτό. Αυτή την αίσθηση, ότι δεν έχεις τίποτα άλλο πια να πεις, και ότι το μόνο που έχεις είναι το παρελθόν. Αλλά δεν το πιστεύω»
«»Πάντα ένιωθα πολύ πιο άνετα να γράφω στο τρίτο πρόσωπο. Θα μου ήταν αδύνατο να γράψω ένα βιβλίο από την μεριά του συγγραφέα που μιλάει για μένα. Αλλά θα μπορούσα να φτιάξω έναν χαρακτήρα που στην ουσία θα είμαι εγώ, κι εγώ να γράφω από την μεριά ενός άλλου.»
«Ποτέ δεν βγαίνει σαν σίφουνας από μέσα μου. Κάθε τραγούδι είναι μια δύσκολη και οδυνηρή εμπειρία όπως η γέννα. Όχι ότι ξέρω πραγματικά ποια είναι η εμπειρία της γέννας. Υποθέτω ότι είναι επώδυνη. »
«Έμαθα ότι υπάρχουν τρόποι για να κάνω τη δημιουργική διαδικασία πιο αποτελεσματική, όταν συνειδητοποίησα ότι μπορώ να χρησιμοποιήσω τον χρόνο με καλύτερο τρόπο. Κάπως ανορθόδοξα, ανακάλυψα ότι αν ξυπνήσεις νωρίς και αρχίσεις αμέσως να γράφεις, πριν σηκωθείς από το κρεββάτι ή κάνεις το οτιδήποτε, αυτή η ώρα είναι μια πολύ καλή ώρα να παίξεις με ιδέες, ακριβώς γιατί δεν έχει ενεργοποιηθεί η αντίσταση στην διαδικασία της δημιουργίας.»
«Κοιτάζοντας πίσω τα τελευταία 20 χρόνια, βλέπω ότι υπάρχει μια κάποια σαφήνεια. Ανάμεσα στην τρέλα και το χάος, φαίνεται ότι «χτυπάω ένα συγκεκριμένο τύμπανο». Βλέπω ότι η καλλιτεχνική μου ζωή έχει επικεντρωθεί γύρω από μια προσπάθεια να αρθρώσω μια σχεδόν ψηλαφητή αίσθηση της απώλειας που καθόρισε τη ζωή μου. Μια μεγάλη μαύρη τρύπα ξεπήδησε από μέσα μου με τον απρόσμενο θάνατο του πατέρα μου όταν ήμουν 19 »
«Ξέρετε, μια ιδέα είναι απλά μια ιδέα. Φαίνεται να υπάρχει…ένα είδος επιφώτησης που έχεις, που ξαφνικά κάτι σαν ξαφνικές εκρήξεις φωτός, αλλά είναι πολύ μικρές και πολύ σύντομες, και τελικά το σημαντικό είναι το πως ακολουθείς μια ιδέα…ξέρω πολλούς ανθρώπους που έχουν πολύ καλύτερες ιδέες από εμένα και πολύ πιο συχνά από ο,τι εγώ, απλά τελικά δεν μπορούν να κάτσουν και να τις υλοποιήσου. Οι ιδέςς είναι λίγο υπερεκτιμημένες στην πραγματικότητα. Στην δουλειά πίσω από την ιδέα βρίσκεται όλη η ουσία.»
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου