Το όνομα του Νίκου Τουλιάτου έχει συνδεθεί με τα κρουστά.
Για δέκατη συνεχή χρονιά πραγματοποιείται το διεθνές φεστιβάλ Κρουστών "ΚΡΟΥΣΤΟΠΑΝΗΓΥΡΙΣ 2012" στο νομό Κορινθίας με τη δική του καλλιτεχνική επιμέλεια. Με αφορμή αυτό και όχι μόνο το artistbook μίλησε μαζί του…
Ας ξεκινήσουμε από «παλιά»… Αυτοδίδακτος ντράμερ και αργότερα ωδείο. Γιατί η επιλογή των drums, των κρουστών;
Από 14 χρόνων κάθισα στα ντράμς (αφού χτυπούσα από μωρό ότι έβρισκα από ότι λένε οι άλλοι), και κατάλαβα ότι αυτό ήθελα. Και απλά το έκανα. Καμπαρέ, Rock, Σκυλάδικα και από το 1973 με τον Θάνο Μικρούτσικο. Και εκεί ξεκίνησε μια περιπέτεια που κρατάει 42 χρόνια τώρα με ότι σημαίνει αυτό. Στο ωδείο Αθηνών πήγα το 1977 στο τμήμα συμφωνικών κρουστών. Κάθισα λίγο λόγω καταστάσεων. Μετανάστης στον Καναδά κάποιους μήνες, Στρατός μετά, ανακόπηκε η πορεία των σπουδών, και έτσι παρέμεινα αυτοδίδακτος με «ολίγη» από σπουδές!!
Εκλεκτές συνεργασίες έως τώρα με Έλληνες και ξένους καλλιτέχνες. Μεταξύ άλλων Θεοδωράκης, Μαρκόπουλος, Λοΐζος, Λεοντής και μακρόχρονη με τον Θάνο Μικρούτσικο. Ποια θα ξεχώριζες και τι «κέρδισες» από αυτές;
Δεν μπορώ να ξεχωρίσω κανέναν. Έχω συνεργαστεί με όλους. Κυριολεκτικά. Και πολλούς άλλους. Τα ονόματα όσα θυμάμαι σε όλους τους χώρους είναι πολλά. Έπαιξα παντού με όλους τα πάντα.. και έτσι καθαρίζω. Κέρδισα πολλά. Μεγάλη εμπειρία ηχητική, μουσική, ρυθμική. Σου ανοίγει το μυαλό. Εμφανίζονται δρόμοι που ούτε καν μπορείς να φανταστείς. Διαφορετικοί. Χρώματα, μυρωδιές, γεύσεις, μια τεράστια γκάμα να βουτήξεις μέσα. Ή πνίγεσαι ή δημιουργείς καινούργιες γεύσεις. Νομίζω ή παρορμητικότητα μου, η άγνοια κινδύνου, η τρέλα μου, η τύχη του νεοφώτιστου, η άγνοια κανόνων με τα χρόνια δημιούργησαν τα υλικά κατασκευής καινούργιων συνταγών. Δημιούργησα κάτι άλλο; Στο τρόπο που έπαιζα, στον τρόπο που αντιλαμβανόμουν τον ήχο, στον τρόπο που προσέγγιζα τον ρυθμό, και τα όργανα, στον τρόπο που ψαχνόμουν με καινούργια ηχοχρώματα και αντικείμενα. Καλό, κακό; Δεν ξέρω.
Υπάρχει κάποια συνεργασία που θα ήθελες πολύ αλλά δεν έχει γίνει έως τώρα;
Πολλές. Δεν μπορεί κανείς να τελειώσει με την τέχνη. Ο κάθε ένας κουβαλάει την δική του διαφορετικότητα και είναι πολύ σημαντικό να την ανακαλύπτεις μέσα από δημιουργικές συνεργασίες. Η τέχνη και ο πολιτισμός είναι το αποτέλεσμα επικοινωνίας, συνύπαρξης, επαφής, ανταλλαγής, μετακινήσεων λαών και ανθρώπων. Στέκεται στον αντίποδα των καθαρών, των απομονωμένων, των σάπιων. Ότι κλείνει ερμητικά σκοτεινιάζει, σαπίζει και βρωμάει. Η τέχνη είναι φως!!!! Άρα τώρα που τείνει να χαμηλώσει το φώς, τώρα είναι που υπάρχει τεράστιο έδαφος για καινούργιες συνεργασίες ή παλιές που δεν έγιναν ακόμα. Σε όλες τις μορφές της τέχνης, όχι μόνο στη μουσική. Προκύπτει και σαν καλλιτεχνική και σαν κοινωνική ανάγκη.
Συναυλίες, θέατρο, διδασκαλία κρουστών, σκηνοθεσία, μουσική επένδυση παραστάσεων. Αν έπρεπε να διαλέξεις ένα από αυτά ποιό θα ήταν;
Να σου πω. Στέκομαι πάντα στο γεφυράκι που ενώνει τις τέχνες. Δεν έχω πατήσει με αποφασιστικότητα σε καμία πλευρά. Τα έχω προσεγγίσει όλα. Δεν δηλώνω ούτε καν μουσικός παρότι υποτίθεται ότι αυτό με χαρακτηρίζει. Εξάλλου οι περισσότεροι από όλες τις πλευρές δεν με θεωρούν ακριβώς «δικό τους». Γιατί λοιπόν να θεωρήσω εγώ τον εαυτό μου; Φαντάσου ότι 42 χρόνια δεν έχω καταλήξει μέσα μου. Τώρα τι να πω; Μεγάλωσα για να αποφασίσω. Θα προτιμούσα λοιπόν το performer. Θα συνεχίσω στον ίδιο δρόμο.
Για 10η χρονιά έχεις την καλλιτεχνική επιμέλεια του CROUSSIS FESTIVAL στο νομό Κορινθίας. Πες μας για αυτό τι θα περιέχει;
Το διεθνές φεστιβάλ κρουστών αποτελεί μια φυσιολογική συνέχεια όλης της πορείας μου τα χρόνια που ασχολούμαι με τα κρουστά. Σεμινάρια, Συναυλίες, Δημιουργία ομάδων, η πρώτη σχολή στην Ελλάδα, η πρώτη ομάδα κρουστών το 1985, σεμινάρια σε σχολεία όλων των βαθμίδων, χρησιμοποίηση αντικειμένων σαν όργανα εδώ και 30 χρόνια, μετακλήσεις μεγάλων ντράμερς και κρουστών για σεμινάρια, το φεστιβάλ κρουστών που ξεκίνησε στην Αθήνα στο θέατρο ΚΝΩΣΟΣ (προηγήθηκε φεστιβάλ κρουστών στην Θεσσαλονίκη, που ήταν στην ουσία το πρώτο στην Ελλάδα) μεταφέρθηκε στην Λευκάδα για 3 χρόνια, γύρισε στην Πετρούπολη για 10 μέρες με την συμμετοχή των STOMP και πολλών μεγάλων ονομάτων διεθνώς, φιλοξενήθηκε για 5 χρόνια στο Κομμένο της Άρτας και φέτος ξεκινάει στην πορεία του στον Νομό Κορινθίας.
Γιατί επιλέχθηκε η Κορινθία;
Η Κόρινθος είναι ο γενέθλιος τόπος μου. Αποφάσισα λοιπόν να εγκαταλείψω την ετοιμοθάνατη Αθήνα και να εγκατασταθώ στην Κόρινθο, μεταφέροντας στις αποσκευές μου όλες μου τις δραστηριότητες τις οποίες αγκάλισαν οι φορείς του νομού με πολύ μεράκι και όραμα.
Ένα ολοκληρωμένο φεστιβάλ με συναυλίες, παραστάσεις, μαθήματα, περιβαλλοντικές εκθέσεις. Τι προσπαθεί να καταφέρει μέσα από όλα αυτά το φεστιβάλ;
Το φεστιβάλ είναι κατά βάση εκπαιδευτικό. Δεν με ενδιαφέρει καθόλου να φιλοξενεί μια πόλη κάποιους οι οποίοι θα παίξουν 2 ώρες και θα φύγουν. Θέλω ο πολιτισμός να είναι δράση με συγκεκριμένα καταγραμμένα αποτελέσματα. Ο πολιτισμός να είναι δημιουργικό γεγονός για τους ανθρώπους και την πόλη. Να συμμετέχουν οι τοπικοί φορείς, οι ντόπιοι καλλιτέχνες, οι δημιουργοί, να διαμορφώνονται οι προϋποθέσεις για υποδομές, να ανοίγονται δρόμοι, να δίνονται ερεθίσματα στα παιδιά, να αναπτύσσεται ο τόπος οικονομικά, καλλιτεχνικά, πολιτιστικά. Να αναπτυχθεί μουσικός καλλιτεχνικός, εκπαιδευτικός τουρισμός. Θέλω τα χρήματα που δίνουν οι φορείς του τόπου να επιστρέφουν στον τόπο. Πρακτορεία, σίτιση, φιλοξενία, τεχνικοί, κλπ τόσες δραστηριότητες που κινούνται παράλληλα σε τέτοιες δράσεις κλπ. Τι περιέχει λοιπόν; Μεγάλη γκάμα δράσεων με εκπαιδευτική κατασκήνωση, σεμινάρια, εργαστήρια, όπου οι ενδιαφερόμενοι θα παρακολουθήσουν με μικρό αντίτιμο Θέατρο, κρουστά από όλο τον κόσμο, ντράμς, μουσικοθεραπεία, body music, δραματοθεραπεία, Αφρικάνικο χορό, Κιθάρα κλπ. Μεγάλο πρόγραμμα για παιδιά, κρουστά, χορός, θεατρικό παιχνίδι, Μουσικοπαιδαγωγικά μαθήματα κ.α. Όλα αυτά θα συνοδευτούν από πολλές συναυλίες και παραστάσεις. Ενδεικτικά Γιώργος Φακανάς με Anthony Jackson, Elitsa Todorova με την Έλλη Πασπαλά, Τάκη Φαραζή, Simone Mongelli κ.α. Σταύρος Λάντσιας, Δήμητρα Χατούπη με το αναλόγιο του Εθνικού Θεάτρου ΡΑΨΩΔΙΑ Ο από την Ιλιάδα του Ομήρου, Αθηνά Παππά με την παράσταση ΥΨΗΛΗ ΤΑΣΗ, κ.α. 25 παραστάσεις, συναυλίες, πολλά δρώμενα, 140 Έλληνες μουσικοί, 12 ξένοι από Κούβα, ΗΠΑ, Ιταλία, Βουλγαρία, κ.α. 60 ντόπιοι δημιουργοί κλπ.
Πόσο εύκολο είναι για νέους καλλιτέχνες να ακολουθήσουν το όνειρο τους και ειδικά στην Ελλάδα της κρίσης; Τι τους προτείνεις;
Σε κάθε εποχή, και πολύ περισσότερο τώρα, να ακολουθούν τα όνειρα και την καρδιά τους. Να μην ζουν με τα πρέπει αλλά με τα θέλω τους. Να είναι ερωτευμένοι με ότι κάνουν για να αφήσουν πίσω τους «γερά» και «όμορφα παιδιά». Να αφήσουν πίσω την λογική που λέει «ένα χαρτί, ότι νάναι για να εξασφαλίσω δουλειά» (αλλά όχι ζωή) και να δούνε το μέλλον και τον ορίζοντα με τρέλα και όραμα, με ρίσκο. Έτσι κι αλλιώς εάν έχουν μια ελπίδα θα την ανακαλύψουν μόνο στο ρίσκο. Ο σίγουρος δρόμος είναι θάνατος..
Ο Ρεμπώ έλεγε κάτι που για μένα είναι σημαία ζωής:
«… έχω καλύτερα πράγματα να κάνω από το να ζήσω»
«… έχω καλύτερα πράγματα να κάνω από το να ζήσω»
Τα μελλοντικά σου σχέδια;
Δεν ξέρω. Δεν προγραμματίζω. Δεν αγχώνομαι. Κάθε μέρα που ξημερώνει είναι μια καινούργια αρχή. Θα χτυπήσει το τηλέφωνο και κάτι θα γίνει. Δεν έχω ματαιοδοξίες και άλλες τέτοιου είδους ανοησίες. Ότι είναι να γίνει θα γίνει. Το μυαλό μου είναι γεμάτο ιδέες που θα προσπαθώ να υλοποιώ καθημερινά μέχρι να φύγω..
όπως λέει ο ποιητής Αργύρης Χιόνης:
«τι κάνεις; Ότι μπορώ, πεθαίνω»
Πηγή:
artistbook.gr
Written by Το Ρήγμα που Ενώνει
We are Creative Blogger Theme Wavers which provides user friendly, effective and easy to use themes. Each support has free and providing HD support screen casting.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου