 |
| Triumphzug- Baccanalia, 2011, 255 x 390 cm |
Αποκλεισμένη από τους λογοτεχνικούς κανόνες της
εποχής της, τις ανθολογήσεις ποιητών της γενιάς της, τις λαμπρές παρουσίες σε σκοτεινές
εκδηλώσεις, τις επίσημες συνεντεύξεις, τα επίσημα φύλλα, τις επίσημες λέξεις,
τις επίσημες λύσεις, τις επίσημες στάσεις, η Κατερίνα (73 χρόνια από την
γέννησή της, 29 απ’ όταν τη γνώρισα, 20 ήδη από το θάνατό της και ποτέ δε
μπόρεσα να την πω Γώγου), έζησε ανεπίσημα τα 53 χρόνια που της έμελλε να ζήσει,
με έναν κόκκινο σταυρό – στο χρώμα του αίματος. Σαν αιτία θανάτου της αναφέρθηκε
η υπερβολική δόση αλκοόλ και χαπιών. Ήταν όμως, μία ακόμα από εκείνες τις
συνηθισμένες ενορχηστρώσεις, που το κράτος, η εξουσία, η κάθε μορφής εξουσία
(ακόμα και αυτή των Εξαρχείων, με τις ενδοοικογενειακές της στρεβλώσεις) επιφυλάσσει
ως λύση για τα άτακτα παιδιά της. Για όσους της χαλάνε τη μόστρα και κάνουν το
πρόσωπό της στον καθρέφτη να μοιάζει θολό.
Η Κατερίνα τα χαλούσε όλα. Τα γκρέμιζε γιατί ήθελε
να τα φτιάξει απ’ την αρχή, κατά τον δαίμονα εαυτού. Όσο γνώριζε. Ήτανε, έτσι
να κάνουμε θα πέσει η πόρτα. Μπέσα, ντόμπρα, φόρα παρτίδα. Ένα πρόσωπο, σκέτο
νεράκι. Την αποκάλεσαν σαλεμένη. Γιατί δεν έκανε «χάρες». Εκπτώσεις. Νοθείες.
Να σερβίρει Κουρτάκη για κρασί εικοσιπενταετίας. Γιατί δεν ήταν η διανοούμενη
που θα ήθελε πάντα η Αριστερά: Στρατευμένη στο δρόμο της. Να ακούει τον τάδε, τον
δείνα, τον πιασ’ το αυγό και κούρευτο. Τά χωνε εδώ κι εκεί, αριστερά και δεξιά
κι έγραφε βάλιουμ, μαντράξ, στεντόν, τριπτιζόλ, λύπες, σε ταράτσες ετοιμόρροπων
κτιρίων, σε πλατείες περικυκλωμένες από μπατσικά, σε συγκεντρώσεις με υπό
αμφισβήτηση συντρόφους, σε σπίτια χωρίς θέρμανση με χαλασμένα πατώματα, σε
δρόμους χωρίς ανθρώπους, σε ανθρώπους χωρίς αγώνες, σε αγώνες χωρίς νόημα.
Written by Το Ρήγμα που Ενώνει
We are Creative Blogger Theme Wavers which provides user friendly, effective and easy to use themes. Each support has free and providing HD support screen casting.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου