Κυριακή 20 Δεκεμβρίου 2015

Mikael Delta: «Μου μιλάει περισσότερο ο ήχος από τα τραγούδια...»

6:35 π.μ.

Πέντε χρόνια μετά το προηγούμενο album του επιστρέφει με ακόμα ένα δείγμα «ακαταχώρητης» electronica. Με τη διακριτική, αλλά καθοριστική παρουσία των βιολοντσέλων του Νίκου Βελιώτη και του Σταύρου Παργινού και της κιθάρας και του μεταλλόφωνου του Χρήστου Λαϊνά, το «Life Is Now» περιδινίζεται στο εξωτερικό σύμπαν, στροβιλίζεται στο έσωθεν του δημιουργού του, αφουγκράζεται τους ήχους τού περιβάλλοντος αλλά και τις σκέψεις των ανθρώπων, κάνει σύντομα και ταχύτατα ταξίδια μετ' επιστροφής στο Βερολίνο και επανέρχεται για να καταβυθιστεί και να αναβαπτιστεί στα βάθη της ψυχής που το γέννησε, για να καταλήξει στο μυαλό, το οποίο ως νοερή θερμοκοιτίδα το φρόντισε, ώστε να στοχαστεί σοφότερο για την υφή των ηλεκτρονικών συχνοτήτων και τις κρυφές ιδιότητες και δυνατότητές τους.
Μίλησα μαζί του για το γιατί προτιμά τους ορχηστρικούς δίσκους από τα τραγούδια, αλλά και για τη σαγήνη που του ασκεί κάθε μεμονωμένος ήχος και συχνότητα.

ΤΟΥ ΘΑΝΟΥ ΜΑΝΤΖΑΝΑ

Προσεγγίζεις διαφορετικά τόσο τη σύνθεση όσο και την ηχογράφηση / παραγωγή σε σχέση με δέκα χρόνια πριν ή είναι οι ίδιες μέθοδοι, απλά με διαφορετικά και πιο εξελιγμένα μέσα;

Αλίμονό μου αν έπειτα από δέκα χρόνια δεν είχα μετατοπιστεί ως μουσικός και παραγωγός! Αυτό που συμβαίνει ουσιαστικά στο «Life Is Now» είναι το ότι αφετηρία των συνθέσεων υπήρξε μια νέα προσέγγιση στη μουσική μου. Επέλεξα συγκεκριμένες τονικότητες, οι οποίες δονούνται συναισθηματικά, ενεργειακά και καθαρά, ολιστικά στον ακροατή. Αυτό σημαίνει ότι, εκτός από το συναισθηματικό του πεδίο, ενδεχομένως να συντονιστούν εμπειρικά με τη βιωματική ακρόαση του δίσκου το ίδιο το φυσικό σώμα του, το νοητικό πεδίο και σαφώς το ενεργειακό. Αυτή η πυραμίδα των αντιστοιχιών φέρνει στο τέλος τον ακροατή σε μια εσωτερική γαλήνη ή, αλλιώς, σε εσωτερική ακινησία. Αν κάτι τέτοιο λειτουργήσει, τότε ίσως να έχουμε μια διαλογιστική εμπειρία ακρόασης της μουσικής. Ο στόχος μου ήταν αυτός και βλέπω με χαρά πως εκπληρώνεται από το feedback που παίρνω. Επίσης, η εμπειρία μου στη μουσική παραγωγή, δηλαδή την ενορχήστρωση, την επιλογή των ήχων και την τελική μείξη μαζί με νέους τεχνικούς εξοπλισμούς μονάχα θετικά μπορεί να επηρεάσει το τελικό ηχητικό αποτέλεσμα του έργου μου.

Αν και δεν υπάρχουν φωνητικά, νομίζω ότι το album, τόσο ως ήχος όσο και σαν ατμόσφαιρα, είναι πολύ πιο κοντά στο «Forbidden Poetry», παρά στα τελευταία σου στην Klik Records, συμφωνείς; Και τι σε κάνει, αλήθεια, κάθε φορά να αποφασίζεις αν θα είναι ένας δίσκος με ορχηστρικά κομμάτια ή με τραγούδια;

Στη δική μου αίσθηση δεν υπάρχουν αυτές οι αναφορές. Θα συμφωνήσω όσον αφορά την επιλογή τού να είναι χωρίς φωνητικά ή τραγούδια το album, αλλά ο ήχος του είναι ιδιαίτερος για εμένα προσωπικά και έχει να κάνει με το εδώ και το τώρα. Γενικά, δεν γράφω συνήθως δίσκους με τραγούδια. Μου αρέσει να ακούω τραγούδια άλλων ή να έχω ένα ή δύο σε δικό μου δίσκο, αλλά προτιμώ τα instrumentals. Για να είμαι ειλικρινής, τα περισσότερα τραγούδια μού ακούγονται κατασκευασμένα και ψεύτικα, δεν μπορώ να ταυτιστώ με όσα περιγράφουν. Τα περισσότερα που γράφονται σήμερα τα βαριέμαι. Οι ήχοι, από την άλλη, είτε είναι ηλεκτρονικοί είτε φυσικοί, δημιουργούν πολύ πιο ενδιαφέροντες κραδασμούς στην προσωπική μου βιωματική ακρόαση. Με συνδέουν με τους αόρατους κόσμους και με μια βαθύτερη επίγνωση του εαυτού μου.

Είσαι από τους ελάχιστους που κινούνται σε τόσα πολλά διαφορετικά στιλ της electronica. Σου προκύπτει αυθόρμητα ή επιδιώκεις συνειδητά να έχει η δουλειά σου τόση ποικιλία;

Χαίρομαι που το επισημαίνεις. Αυτό προκύπτει από μια εσωτερική ανάγκη, το ότι επιλέγω να μην επαναλαμβάνομαι δηλαδή. Ο κεντρικός άξονας γύρω από τον οποίον περιστρέφομαι είναι το ότι θέλω να εξελίσσομαι και να μη με βαριέμαι ο ίδιος.
Όπως και να έχει, το πλαίσιο είναι πάντοτε η ηλεκτρονική μουσική σκηνή. Και πιστεύω ότι μελέτησα όλα της τα είδη με πάθος, όπως και ως άνθρωπος ερευνώ τις πτυχές μου και τις δυνατότητές μου. Με ενδιαφέρει απόλυτα το να δημιουργώ μια μουσική γλώσσα που να ανταποκρίνεται στο σήμερα, στο εδώ και το τώρα.
Η μόνη καινούργια παράμετρος που προστίθεται στη σχέση μου με τη μουσική είναι το να γίνεται συνειδητά αφυπνιστική και όχι «ταξιδιάρικη». Αυτός είναι ένας χαρακτηρισμός που προσωπικά θεωρώ περιοριστικό και αφελή...

Written by

We are Creative Blogger Theme Wavers which provides user friendly, effective and easy to use themes. Each support has free and providing HD support screen casting.

 

© 2013 "στο... Επτά". All rights resevered. Designed by Templateism

Back To Top