Τρίτη 31 Δεκεμβρίου 2013

Κατερίνα Γώγου ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΥ


Triumphzug- Baccanalia, 2011, 255 x 390 cm
Αποκλεισμένη από τους λογοτεχνικούς κανόνες της εποχής της, τις ανθολογήσεις ποιητών της γενιάς της, τις λαμπρές παρουσίες σε σκοτεινές εκδηλώσεις, τις επίσημες συνεντεύξεις, τα επίσημα φύλλα, τις επίσημες λέξεις, τις επίσημες λύσεις, τις επίσημες στάσεις, η Κατερίνα (73 χρόνια από την γέννησή της, 29 απ’ όταν τη γνώρισα, 20 ήδη από το θάνατό της και ποτέ δε μπόρεσα να την πω Γώγου), έζησε ανεπίσημα τα 53 χρόνια που της έμελλε να ζήσει, με έναν κόκκινο σταυρό – στο χρώμα του αίματος. Σαν αιτία θανάτου της αναφέρθηκε η υπερβολική δόση αλκοόλ και χαπιών. Ήταν όμως, μία ακόμα από εκείνες τις συνηθισμένες ενορχηστρώσεις, που το κράτος, η εξουσία, η κάθε μορφής εξουσία (ακόμα και αυτή των Εξαρχείων, με τις ενδοοικογενειακές της στρεβλώσεις) επιφυλάσσει ως λύση για τα άτακτα παιδιά της. Για όσους της χαλάνε τη μόστρα και κάνουν το πρόσωπό της στον καθρέφτη να μοιάζει θολό.
Η Κατερίνα τα χαλούσε όλα. Τα γκρέμιζε γιατί ήθελε να τα φτιάξει απ’ την αρχή, κατά τον δαίμονα εαυτού. Όσο γνώριζε. Ήτανε, έτσι να κάνουμε θα πέσει η πόρτα. Μπέσα, ντόμπρα, φόρα παρτίδα. Ένα πρόσωπο, σκέτο νεράκι. Την αποκάλεσαν σαλεμένη. Γιατί δεν έκανε «χάρες». Εκπτώσεις. Νοθείες. Να σερβίρει Κουρτάκη για κρασί εικοσιπενταετίας. Γιατί δεν ήταν η διανοούμενη που θα ήθελε πάντα η Αριστερά: Στρατευμένη στο δρόμο της. Να ακούει τον τάδε, τον δείνα, τον πιασ’ το αυγό και κούρευτο. Τά χωνε εδώ κι εκεί, αριστερά και δεξιά κι έγραφε βάλιουμ, μαντράξ, στεντόν, τριπτιζόλ, λύπες, σε ταράτσες ετοιμόρροπων κτιρίων, σε πλατείες περικυκλωμένες από μπατσικά, σε συγκεντρώσεις με υπό αμφισβήτηση συντρόφους, σε σπίτια χωρίς θέρμανση με χαλασμένα πατώματα, σε δρόμους χωρίς ανθρώπους, σε ανθρώπους χωρίς αγώνες, σε αγώνες χωρίς νόημα.
 

Ο «μυστηριώδης φίλος» είναι εδώ ΤΗΣ ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ Δ. ΣΧΟΙΝΑ

ΝΑΠΟΛΕΩΝ ΛΑΠΑΘΙΩΤΗΣ, Ο μυστηριώδης φίλος και άλλες ιστορίες, επιμέλεια Νίκος Σαραντάκος, εκδόσεις Ερατώ, σελ. 411
Οι αληθινοί φίλοι είναι πάντα πολύτιμοι, κι ακόμη περισσότερο σε δύσκολους καιρούς. Όταν ο εκδοτικός χώρος δοκιμάζεται καθημερινά, με λουκέτα σε ιστορικούς εκδοτικούς οίκους, με εκχωρήσεις προς την πλευρά του «ευπώλητου» ή με τη μεταλλαγή της βιβλιοπαρουσίασης σε απελπισμένη αναζήτηση αναγνωστικής πελατείας, υπάρχουν ακόμα φίλοι που κομίζουν τα εξαιρετικά τους δώρα με διακριτικότητα και με τους αβρούς τρόπους μιας ευγένειας που πιστεύαμε πως έχει πια απολεσθεί. Η κλασικής κομψότητας και εντυπωσιακής πληρότητας έκδοση με τη συλλογή διηγημάτων υπό τον τίτλο «Ο μυστηριώδης φίλος και άλλες ιστορίες» είναι ένα τέτοιο δώρο για τον απαιτητικό βιβλιόφιλο. Ο μυστηριώδης φίλος «έρχεται από τα παλιά»[1] και ονομάζεται Ναπολέων Λαπαθιώτης.

Cine-Ανασκόπηση: Το 2013 σε πρώτο πλάνο

Γυρνάμε τον χρόνο πίσω και ταξιδεύουμε στα κινηματογραφικά γεγονότα που σημάδεψαν το 2013. Βραβεία, Όσκαρ, εγχώρια και διεθνή Κινηματογραφικά Φεστιβάλ και βέβαια πολλές και αγαπημένες ταινίες που μας κράτησαν συντροφιά κατά τη διάρκεια της χρονιάς. Του Γιώργου Ρούσσου TVXS

Δευτέρα 30 Δεκεμβρίου 2013

Στον αέρα το Τρίτο Πρόγραμμα - Συντονιστείτε με ertopen.com

Eκπέμπει πλέον διαδικτυακά από την περασμένη Παρασκευή το Τρίτο Πρόγραμμα. Με μουσική στα γνωστά κλασσικά μονοπάτια και σύντομα με ζωντανές εκπομπές.
Συντονιστείτε εδώ

Τα «Πορνογραφικά» του Μπορίς Βιάν

Ο Μπορίς Βιάν, το «κακό» παιδί της γαλλικής λογοτεχνίας, άφησε την τελευταία του πνοή έναν χρόνο προτού κλείσει τα σαράντα. Παρέμεινε μια ζωή εγγύτερα στη νεότητα, μακρύτερα από το γήρας. Γι' αυτό τα κείμενά του εκπέμπουν το σπαρτάρισμα των αποθεμάτων του σώματος, όταν ακόμη ούτε καν υποψιάζεται την παρακμή του.
Τα «Πορνογραφικά γραπτά», όλες κι όλες ογδόντα οκτώ σελίδες, οι οποίες δεν δημοσιεύτηκαν όσο ζούσε, δεν μας αποκαλύπτουν έναν απρόσμενο Βιάν. Μας παρουσιάζουν ένα συστηματικό συγγραφικό μυαλό, που γνωρίζει να κουρδίζει την εκρηκτικότητα της ιδιοσυγκρασίας του και να τη συστηματοποιεί υπό τον άγρυπνο οφθαλμό του κριτικού (μετάφραση Ρίτας Κολαΐτη, εκδόσεις «Νεφέλη», σελίδες 88, τιμή: 11,50 ευρώ).
 
Το τομίδιο στο εξώφυλλό του έχει τυπωμένη μία εύγλωττη με το περιεχόμενό του λεπτομέρεια: ερωτικές περιπτύξεις από τον εξωτερικό διάκοσμο του ναού Κατζουράχο στην Ινδία. Περιλαμβάνει συνολικά επτά κείμενα, τα οποία διατρέχουν την πορνογραφία, άλλοτε ως δράστης κι άλλοτε ως παρατηρητής: μία διάλεξη («Η χρησιμότητα της ερωτικής λογοτεχνίας»), πέντε ποιήματα («Ελευθερία», «Στη διάρκεια ενός συνεδρίου», «Οι μουναρπάχτες», «Το εμβατήριο του αγγουριού», «Τα κατά Ζαν Μινέρ Πάθη του Γ.Σ. Μπαχικού», και ένα μικρό πεζό («Δρένκουλας»). 

«Ηλίας Πετρόπουλος – Ένας υπόγειος κόσμος» στο Αγρίνιο

«Και είπα στην γυναίκα μου: Όταν ψοφήσω στο Παρίσι, να κάψεις το κουφάρι μου στο κρεματόριο και να ρίξεις τις στάχτες μου στον υπόνομο. Τέτοια είναι η διαθήκη μου.» Ηλίας Πετρόπουλος 

Προσωπικότητα δυναμική ο Ηλίας Πετρόπουλος, γεννήθηκε στην Αθήνα το 1928, σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης και εγκαταστάθηκε στο Παρίσι το 1973. Αμφισβητούσε τα πάντα, δεν πίστευε σε κανένα θεσμό (θρησκεία, στρατό, πολιτικές παρατάξεις). Δηλωμένος άπατρις, αναρχικός και το 1972- εν μέσω δικτακτορίας- κατόρθωσε έπειτα από απαίτηση του να αποκτήσει αστυνομική ταυτότητα με τον προσδιορισμό, άθεος.
Τον Πετρόπουλο έλκυαν οι μειονότητες είτε εθνολογικές, είτε κοινωνικές. Μνημειώδη έργα του τα «Ρεμπέτικα τραγούδια», «Το εγχειρίδιον του καλού κλέφτη», τα «Καλιαρντά». Έχει στο ενεργητικό του περίπου 80 βιβλία, ανάμεσα τους και ποιητικές συλλογές και πάνω από χίλια άρθρα σε εφημερίδες.

Τα Καλλιτεχνικά Κινήματα στις αρχές του 20ου αιώνα

του Γιάννη Σιώκα*
majakovskiΑν θελήσουμε να μελετήσουμε ένα κίνημα ιδεών, αγνοώντας τα γεγονότα που προηγήθηκαν ή ακολούθησαν , αν το αποσπάσουμε από την κοινωνική και πολιτική κατάσταση που το έθρεψε και που πάνω της μπορεί με τη σειρά του να επέδρασε, είναι ματαιοπονία. Ειδικά ο υπερρεαλισμός είναι αναπόσπαστα δεμένος με το μεσοπόλεμο. Το να υποστηρίζουμε πάλι, όπως λένε μερικοί πως πρόκειται απλώς και μόνο για την έκφραση της εποχής στο χώρο της τέχνης είναι απλοϊκός ματεριαλισμός, γιατί  τα πρωτοποριακά κινήματα ,τα μοντέρνα είναι και κληρονόμοι και συνεχιστές των καλλιτεχνικών κινημάτων που διαδέχτηκαν το ένα το άλλο και χωρίς την ύπαρξη των οποίων δεν θα είχαν υπάρξει. Στο πρώτο ήμισυ του 20ου αιώνα το μοντέρνο και τα κινήματα συμπορευόταν με τα κοινωνικά, πολιτικά, επιστημονικά και φιλοσοφικά γεγονότα και εξελίξεις πρωταρχικής σημασίας. Μερικά τους επηρέασαν βαθιά ,σε  άλλα έδωσαν το δικό τους χρώμα.

Αρκτική: Μπουκάλι 54 ετών έκρυβε προειδοποίηση για το λιώσιμο των πάγων

«Προς κάθε ενδιαφερόμενο: αυτός και ένας παρόμοιος σωρός από βράχους σε απόσταση 6,5 μέτρων προς τα δυτικά δημιουργήθηκαν στις 10 Ιουλίου του 1959. Η απόσταση από αυτό το σωρό μέχρι την άκρη του παγετώνα είναι 1,2 μέτρα, ενώ από το βράχο είναι 51 μέτρα. Όποιος βρεθεί εδώ καλείται να ξαναμετρήσει την απόσταση και να μας στείλει τις πληροφορίες. Ευχαριστούμε πάρα πολύ». Αυτό το μήνυμα ήταν γραμμένο σε ένα χαρτί που είχε τοποθετηθεί το 1959 σε ένα μπουκάλι στην Αρκτική. Σύμφωνα με τους ερευνητές που βρήκαν το μπουκάλι 50 και πλέον χρόνια μετά, το σημείωμα ενισχύει τις ενδείξεις για σημαντική υποχώρηση των παγετώνων με την άνοδο των θερμοκρασιών.

«The Βeatles»: Η μπάντα που άλλαξε την μουσική

Καμία μπάντα δεν επηρέασε ποτέ την ποπ κουλτούρα όπως οι Beatles. Για πολλούς, η μουσική τους ήταν ένα από τα καλύτερα πράγματα που συνέβησαν τον 20ο αιώνα. Ενσάρκωναν απόλυτα το στυλ των 60s: ήταν έξυπνοι, ιδεαλιστές, ασεβείς και παιχνιδιάρικοι. Η μουσική τους έθεσε νέα πρότυπα για το εμπορική και καλλιτεχνική ποπ, οδήγησε στην πρώτη «βρετανική εισβολή» στα τσαρτς των ΗΠΑ και διεθνοποίησε το ροκ εν ρολ, ανοίγοντας τον δρόμο μιας αμερικανικής καριέρας και σε άλλους Βρετανούς καλλιτέχνες.

Ο άνθρωπος που δημιούργησε τα «Σκαθάρια» ήταν ο John Lennon. Ο ίδιος, στα σχολικά του χρόνια στο Λίβερπουλ, δημιούργησε το μουσικό συγκρότημα «The Black Jacks», το οποίο έπαιζε ένα συνδυασμό φολκ, τζαζ και μπλουζ μουσικής. Όμως ο Lennon αποφάσισε να στραφεί στο ροκ εν ρολ και έτσι το γκρουπ άλλαξε το όνομά του σε «Quarrymen» και ενσωμάτωσε «νέο αίμα», τον Paul McCartney, και τον George Harrison.

Ο Stuart Sutcliffe, ο πρώτος μπασίστας του συγκροτήματος, πρότεινε να αλλάξουν το όνομα τους σε «Beetles». Αφού δοκίμασαν ονόματα όπως «Long John and The Beetles», «Johnny and the Moondogs», «The Silver Beatles», τελικά κατέληξαν στο «The Βeatles», παίζοντας με τη λέξη beat (ρυθμός).

Κυριακή 29 Δεκεμβρίου 2013

Άννα Αχμάτονα Ελεγείες του Βορρά (1η)






Πρώτη ελεγεία
Προϊστορία
Τώρα πια δε ζω εκεί...
Πούσκιν
Η Ρωσία του Ντοστογιέφσκι. Το φεγγάρι
Σχεδόν το ένα τέταρτο του είναι κρυμμένο από το καμπαναριό.
Παζαρεύουν τα καπηλειά, τρέχουν τα αμάξια,
Πενταώροφοι υψώνονται οι όγκοι
Στη Γκοροχοβάγια, στη Ζναμενιάγια, κοντά στο Σμόλνι.
Παντού σχολές χορού, πινακίδες αλλάζουν,
Κι από κοντά: «Henriette»,  «Basile», «Andre»
Και πλουμιστά φέρετρα: «Σουμίλοφ ο πρεσβύτερος».
Όμως, παρόλα αυτά, η πόλη ελάχιστα άλλαξε.
Δεν είμαι η μόνη, και άλλοι έχουν
Παρατηρήσει πως μπορεί ταυτόχρονα
Να μοιάζει με παλιά λιθογραφία,
Δευτέρας κατηγορίας, μα απολύτως αξιοπρεπής,
Της δεκαετίας του 1870, θαρρώ. 

Τσάρλι Τσάπλιν: Ο θεμέλιος λίθος της 7ης τέχνης

Ο Τσαρλς Σπένσερ Τσάπλιν γεννήθηκε στο Λονδίνο στις 16 Απριλίου του 1889. Ο κωμικοτραγικός χαρακτήρας Σαρλό με τα φαρδιά παντελόνια, το κοντό μουστάκι, τα τρύπια παπούτσια και το χαρακτηριστικό μπαστούνι, αποτελεί μία από τις σημαντικότερες και πιο αναγνωρίσιμες μορφές του παγκόσμιου κινηματογράφου.
Και οι δύο γονείς του Τσάρλι Τσάπλιν ήταν ηθοποιοί, ενώ από την τρυφερή ηλικία των 10 ετών, ο Τσάπλιν αναγκάζεται να επιβιώσει οικονομικά με δικά του μέσα εξαιτίας της απώλειας του πατέρα του και της σοβαρής ασθένειας της μητέρας του. Με όπλο το φυσικό τους ταλέντο, ο Τσάρλι και ο αδερφός του είδαν τη σκηνή ως την καλύτερη ευκαιρία. Το επαγγελματικό ντεμούτο του Τσάπλιν λαμβάνει χώρα ως μέλος μιας ομάδας νεαρών με το όνομα «Τα παλικάρια του Λάνκασάιρ». Η ομάδα γρήγορα κέρδισε το κοινό για τον εξαιρετικό χορό με κλακέτες.

Αντρέι Ταρκόφσκι: «Η εικόνα είναι σαν ένας σβώλος ζωής»

Σαν σήμερα 1986 άφησε την τελευταία του πνοή στο Παρίσι.
 (Andrei Tarkovsky)Ο Αντρέι Ταρκόφσκι (Andrei Tarkovsky) υπήρξε ο σημαντικότερος, ίσως, σκηνοθέτης που ανέδειξε το σοβιετικό σινεμά, μετά τον Σεργκέι Αϊζενστάιν. Γεννήθηκε στις 4 Απριλίου 1932 στην πόλη Ζαβράγιε της Ρωσίας και ήταν γιος του σημαντικού ποιητή Αρσένι Ταρκόφσκι.
Σπούδασε μουσική, ζωγραφική, γλυπτική και αραβικά, ενώ για ένα διάστημα εργάστηκε ως γεωλόγος στη Σιβηρία. Το 1956 εισέρχεται στην περίφημη κινηματογραφική σχολή της Μόσχας VGIK και παρακολουθεί μαθήματα, με δάσκαλο τον σπουδαίο σκηνοθέτη Μιχαήλ Ρομ (Αληθινός Φασισμός). Συμμαθητής του ήταν ένας άλλος μεγάλος της 7ης τέχνης, ο γεωργιανός Σεργκέι Παρατζάνωφ (Σαγιάτ Νόβα). Το 1960 αποφοιτά, υποβάλλοντας ως πτυχιακή εργασία τη διάρκειας 46 λεπτών ταινία Ο βιολιστής και ο οδοστρωτήρας, που ουσιαστικά αποτελεί την πρώτη του κινηματογραφική δουλειά.

Παρασκευή 27 Δεκεμβρίου 2013

Τα Εξάρχεια δεν υπάρχουν

(Από το βιβλίο του Λεωνίδα Χρηστάκη «Τα Εξάρχεια δεν υπάρχουν στην ιστορία, στο χάρτη, στη ζωή». Εκδ. Τυφλόμυγα, 2008)

Στο αφήγημα του Τέου Ρόμβου «Σ’ ΟΛΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΞΕΠΗΔΗΣΑΝ ΑΠΟ ΤΟ ΤΙΠΟΤΑ ΚΑΙ ΧΑΝΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΠΟΥΘΕΝΑ» υπάρχουν περιγραφές σχετικές με την Πλατεία Εξαρχείων και τους κατά καιρούς νέους ανθρώπους της. Ίσως κανένα από τα κατάλοιπα κείμενα συγγραφέων και στίχων ποιητών δεν έχει προσεγγίσει τόσο πιστά αλλά και ποιητικά εκείνη την εποχή των Εξαρχείων. Από το θαυμάσιο αυτό βιβλίο αναδημοσιεύονται εδώ μερικές σελίδες:

Γιάννης Χαριτίδης – Φωνές από το Υπόγειο

 http://periodikotrypa.wordpress.com/

Το Φωνές από το Υπόγειο είναι κομμάτι Ιστορία, κομμάτι ποίηση, κομμάτι ζωγραφική και κομμάτι κινηματογράφος. Ένα κινηματογραφικό κολάζ από μαρτυρίες γύρω από την αντεργκράουντ ελληνική σκηνή των δεκαετιών του ’60 και του ’70, την ψυχεδέλεια στα εικαστικά και τα λογοτεχνικά πειράματα της μίξης μπιτ και σουρεαλισμού στην ποίηση. Μια συζήτηση για την, άλλες φορές αθέατη και άλλες φορές υπόγεια, καλλιτεχνική δράση προσώπων που άφησαν ένα ιδιαίτερο στίγμα, θέλοντας ν’ αλλάξουν τον κόσμο μέσω της δύναμης της τέχνης. (Από το πρόγραμμα του φεστιβάλ ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης).

“Τα σινεμά της Αθήνας 1896- 2013″ του Δημήτρη Φύσσα

“…Το βιβλίο δεν υπακούει άρα σε καμιά άλλη σκοπιμότητα, παρά στο στραβό μου το κεφάλι, κι αυτό ακριβώς το κεφάλι είναι που με ώθησε να ψάξω στα σημεία όπου τέμνονται η λόξα για την πόλη με τη λόξα για τον κινηματογράφο. Ή αλλιώς: υπό μία έννοια ΄Το ψωμί της εξορίας με τρέφει. Κουρούνες χτυπούν τα τζάμια της κάμαρας μου’, αν καταλαβαίνετε  τι εννοώ. (Κώστας Καρυωτάκης)”.
Δ. Φύσσας

Εδώ μπορείτε να διαβάσετε σε μορφή PDF το καινούργιο βιβλίο του Δημήτρη Φύσσα που κυκλοφορεί στο διαδίκτυο εσαεί ελεύθερο και δωρεάν για κάθε χρήστη.

:ΤΑ ΣΙΝΕΜΑ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ 1896-2013

Ιστορίες του αστικού τοπίου imagesCASNIGXK


Πέμπτη 26 Δεκεμβρίου 2013

Η απορρύθμιση στη χολιγουντιανή αφήγηση: Το «Εργαζόμενο κορίτσι», η «Wall Street» και οι «Ghostbusters»


Του Μιχάλη Αγραφιώτη

Πριν από είκοσι πέντε ακριβώς χρόνια, προπαραμονή Χριστουγέννων του 1988, πρωτοβγήκε στους αμερικανικούς κινηματογράφους το Εργαζόμενο Κορίτσι (Working Girl) του Μάικ Νίκολς. Γρήγορα έκανε μεγάλη επιτυχία παγκοσμίως, αποτελώντας μια από τις πιο γνωστές κομεντί της δεκαετίας του 1980. Τι μας μαθαίνει η ταινία; Ότι μια εργαζόμενη, ακόμα κι αν δεν διαθέτει τα τυπικά προσόντα, μπορεί να αναρριχηθεί στην ιεραρχία της επιχείρησης: εφόσον διαθέτει καπατσοσύνη, ικανότητες και ρισκάροντας, πετυχαίνει να ξεπεράσει τους αποκλεισμούς που επιβάλλει η αυστηρή δομή θεσμών και στελεχών.

Τετάρτη 25 Δεκεμβρίου 2013

Πόλεμος κατά της δημοκρατίας Ντοκιμαντέρ με ελληνικούς υπότιτλους

Η ιστορία της εκμετάλλευσης της Λατινικής Αμερικής από τις ΗΠΑ τα τελευταία 50 χρόνια, καθώς και η πραγματική ιστορία της επιχείρησης για την πραξικοπηματική ανατροπή του Ούγκο Τσάβεζ, το 2002, καταγράφεται στο ντοκιμαντέρ του John Pilger.

Το πρώτο ντοκιμαντέρ για το σινεμά του βραβευμένου Αυστραλού δημοσιογράφου John Pilger, εξετάζει τη σχέση της Ουάσιγκτον με χώρες της Λατινικής Αμερικής, όπως η Βενεζουέλα, η Βολιβία και η Χιλή, τόσο στις μέρες μας όσο και στις τελευταίες δεκαετίες.

Δευτέρα 23 Δεκεμβρίου 2013

“Εορταστικό τραπέζι στην Κατοχή…” Τι έτρωγαν οι Έλληνες στην περίοδο της Γερμανικής Κατοχής

Την εποχή που εξαφανίστηκαν οι γάτες και οι σκύλοι…
 
Του Νίκου Ιωάννου -  εκπαιδευτικού

Τα …γκουρμέ της Κατοχής

Γαϊδουροκεφαλές  …φιλέτο, χόρτα γιαχνί και σαρδέλες για δώρο
Τέτοιο καιρό, πριν από 70 περίπου χρόνια, τον Απρίλη του 1941, οι Γερμανοί έμπαιναν στην Αθήνα (27 Απρίλη) και ξεκινούσε για την Ελλάδα η κατοχή. Μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα, τα τρόφιμα εξαφανίζονται,  η πείνα γίνεται μόνιμος σύντροφος του ελληνικού πληθυσμού με αποτέλεσμα περίπου 40.000 συμπατριώτες μας να χάσουν τη ζωή τους το χειμώνα του ΄41 – ΄42.
Γιατί τα θυμηθήκαμε όλα αυτά;

ΤΑ ΚΑΛΑΝΤΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ

4grammata.com/ αρχαιότητα

Τὰ κάλαντα σὰν ἔθιμο εἶναι ἀρχαϊκὸ ἑλληνικὸ καὶ ῥωμαϊκό, καὶ μᾶλλον προϊστορικὸ καὶ γιὰ τὰ δύο ἔθνη. σὰν τωρινὸ ἑλληνικὸ εἶναι μιγαδικὸ ἑλληνορρωμαϊκό. ἡ λέξι κάλαντα εἶναι λατινική. στὴν ἀρχαία Ἑλλάδα τὰ κάλαντα ἦταν ἕνας ἀπὸ τοὺς ἀγερμούς, δηλαδή τοὺς ἐράνους. καὶ λέγονταν ἔτσι ἀκριβῶς κι αὐτὰ ἀγερμοί, ἑνῷ εἶχαν καὶ τὶς ἰδιαίτερες ἐποχιακὲς ὀνομασίες εἰρεσιῶναι, χελιδονίσματα, καὶ κορωνίσματα. λέγονταν βέβαια ἀγερμοὶ (ἀπὸ τὸ ῥῆμα ἀγείρω, ποὺ θὰ πῇ ἀθροίζω, μαζεύω, ἐρανίζομαι) καὶ ὅλοι γενικῶς οἱ ἔρανοι. ὁ ἔρανος χορηγιῶν μεταξὺ τῶν ὑποστηρικτῶν ἑνὸς πολιτικοῦ γιὰ τὴν οἰκονομικὴ στήριξι τοῦ πολιτικοῦ ἀγῶνος του1, ἡ ζητιανιὰ τῶν φτωχῶν στ΄ ἀρχοντικὰ ποὺ γλεντοῦσαν2, ἢ στοὺς ναοὺς ποὺ πανηγύριζαν3, ἡ θρησκευτικὴ καὶ βακούφικη ζητεία σιτηρῶν καὶ ἄλλων ἀγροτικῶν προϊόντων γιὰ τοὺς ναοὺς καὶ τὰ μοναστήρια τῶν θηλυκῶν ἰδίως θεοτήτων Ῥέας, Εἰλειθυίας, Μητρός, Κυβέλης, Ἀρτέμιδος, Ἥρας, Νυμφῶν, καὶ πολλῶν ἄλλων4, ἀλλὰ κυρίως καὶ ἐν τέλει ἀγερμοὶ λέγονταν αὐτὰ ποὺ τώρα λέμε κάλαντα ἢ κόλιντα τῶν παιδιῶν. 

Ρεμπέτικα και Blues δρόμοι παράλληλοι

       24grammata.com/ ρεμπέτικο
ΡΕΜΠΕΤΙΚΑ ΚΑΙ BLUES ΔΡΟΜΟΙ ΠΑΡΑΛΛΗΛΟΙ    Από τη Σμύρνη και τον Πειραιά, ως τον Μισισιπή και την Νέα Ορλεάνη

01-ΠΕΙΡΑΙΑΣ ΚΑΙ ΝΕΑ ΟΡΛΕΑΝΗ 24grammata.com«Ρεμπέτικα και μπλουζ δρόμοι παράλληλοι», λοιπόν· είτε το πιστεύετε είτε όχι… Κι επειδή δεν είναι δυνατόν να εξαντληθεί το ενδιαφέρον αυτό θέμα μόνο με τρεις χιλιάδες λέξεις, ούτε και να διαταραχθεί η ισορροπία του μεγέθους των κειμένων στο φιλόξενο περιοδικό «24grammata.com», ενώ ταυτόχρονα δεν πρέπει να «μπαϊλντίσει» και να …λοξοδρομήσει ο μέσος αναγνώστης, περιορίζομαι στο να καταγράψω όσο γίνεται πιο συνοπτικά, τις πολλές εκπληκτικές ομοιότητες αλλά και κάποιες αποκαλυπτικές διαφορές που υπάρχουν ανάμεσα στους δύο μεγάλους αυτούς παγκόσμιους μουσικούς θησαυρούς. Θα χωρίσω το παρόν κείμενο σε μικρές διακριτές ενότητες, για ευκολία στην ανάγνωση και, ίσως, για διευκόλυνση της μνήμης. Και ελπίζω να εισπραχθεί με κατανόηση ότι θα δοθεί στα μπλουζ λίγο περισσότερο «βάρος» (γραπτό και φωτογραφικό…), αφού οι πιο πολλοί Έλληνες ελάχιστα γνωρίζουν γι’ αυτά, σε σχέση με ό,τι ξέρουν για τα ρεμπέτικα.

London still Calling: Τζο Στράμερ, ο πρωτοπόρος της πανκ

Σαν σήμερα, 22 Δεκεμβρίου του 2002, φεύγει από τη ζωή ο Τζο Στράμερ, ο τραγουδιστής των Clash, που μαζί με τους Sex Pistols αποτέλεσαν τους πρωτοπόρους της πανκ μουσικής σκηνής της δεκαετίας του ’70.
Ήταν στις 14 Δεκέμβρη του 1979, οι Clash μπαίνουν στα Wessex Studios του Λονδίνο και ηχογραφούν ένα από τα πιο δυνατά άλμπουμ όλων των εποχών. Το άλμπουμ θα λάβει διθυραμβικές κριτικές και το νούμερο 8 στη λίστα με τα 500 καλύτερα άλμπουμ του Rolling Stone. Τριάντα χρόνια μετά, το «London Calling» παραμένει ζωντανό......«Το Λονδίνο καλεί σε μακρινές πόλεις. Τώρα που ο πόλεμος έχει κηρυχθεί και η μάχη έχει ξεπέσει, το Λονδίνο καλεί τον κάτω κόσμο. Βγείτε έξω από το ντουλάπι, όλοι εσείς, αγόρια και κορίτσια. Το Λονδίνο καλεί»... τραγουδούν οι Clash το 1979 και το Λονδίνο σείεται.
Μπορεί οι Sex Pistols να ήταν το πρώτο βρετανικό πανκ ροκ συγκρότημα, αλλά οι Clash θεωρήθηκαν η επιτομή του βρετανικού πανκ. Ο λόγος ήταν ότι σίγουρα πέρα από τη μουσική τους, οι Clash είχαν να προσφέρουν πύρινο και ιδεαλιστικό στίχο που παρέπεμπε πρόδηλα σε μία αριστερή πολιτική ιδεολογία. Το συγκρότημα από την αρχή υπήρξε τολμηρό στις μουσικές του επιλογές, επεκτείνοντας το hard rock & roll και με άλλους ήχους, τους οποίους επένδυαν στη συνέχεια οι δύο εξαιρετικές φωνές του συγκροτήματος, Joe Strummer και Mick Jones.
Aπέφυγαν κάθε κλασικό στερεότυπα και υπήρξαν επαναστάτες με αιτία. Είναι το συγκρότημα που περισσότερο από κάθε άλλο τραγούδησε για την επανάσταση και την εργατική τάξη. Αυτός ήταν ίσως και ο λόγος που απέκτησαν ένα αφοσιωμένο κοινό και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού.

Η βιογραφία του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες και στην Ελλάδα

Συγγραφέας των κλασικών έργων Εκατό Χρόνια Μοναξιά και Ο Έρωτας στα Χρόνια της Χολέρας, ο Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες είναι αναμφισβήτητα ένας από τους πιο δημοφιλείς συγγραφείς του εικοστού αιώνα. O Τζέραλντ Μάρτιν υπογράφει και τη βιογραφία του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες, που κυκλοφορεί τώρα και στην Ελλάδα.

Ο συγγραφέας αφηγείται τη συναρπαστική πορεία του Γκαρσία Μάρκες προς την επιτυχία και τη διεθνή αναγνώριση, αποκαλύπτοντας τις πολύπλοκες σχέσεις που αναπτύσσονται ανάμεσα στην καταξίωση και την αξία, στην πολιτική θέση και τη συγγραφική αποστολή, στην εξουσία και τη σύνδεσή της με την αγάπη και τη μοναξιά.

Το υλικό του συγγραφέα συνθέτουν 300 και πλέον συνεντεύξεις από σημαίνοντα πρόσωπα. Ανάμεσά τους. ο Φιντέλ Κάστρο, ο Φελίπε Γκονζάλες, ο Κάρλος Φουέντες ο Μάριο Βάργκας Γιόσα, μέλη της μεγάλης οικογένειας του Μάρκες και βέβαια ο Γκάμπο αυτοπροσώπως.

Υπόθεση Ντρέιφους: H δικαστική πλάνη που συντάραξε τη Γαλλία

22 Δεκεμβρίου του 1894, οδηγήθηκε ενώπιον της γαλλικής δικαιοσύνης ο αξιωματικός του πυροβολικού Alfred Dreyfus, με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας. Η πολύκροτη «Υπόθεση Ντρέιφους» χαρακτηρίστηκε ως μία από τις μεγαλύτερες δικαστικές πλάνες ενώ αποτέλεσε σημείο αντιπαράθεσης, επί σειρά ετών, στην γαλλική κοινωνία με πολίτες και λογοτέχνες να καταγγέλλουν την παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Κυριακή 22 Δεκεμβρίου 2013

Πήτερ Ο' Τουλ: Ένας ανθρώπινος δαυλός που δεν χωρούσε στο σύστημα

του Γιάνγκου Ανδρεάδη

Γοήτευσε ολόκληρο τον κόσμο το 1960 με την έξοχη κινηματογραφική ερμηνεία ενός πολιτικά αμφιλεγόμενου προσώπου: του Λώρενς της Αραβίας στην ταινία του Ντέιβιντ Λιν. Άφησε τον κόσμο πριν λίγες μέρες σε ηλικία ογδόντα ενός ετών προκαλώντας ένα μείγμα από αναφορές όπου εναλλάσσονταν ο θαυμασμός και η μελαγχολία, διότι ένα τέτοιο ταλέντο δεν έδωσε όλους τους καρπούς που θα περίμενε κανείς από αυτό.
Ο Πήτερ Ο' Τουλ υπήρξε στην τέχνη και στη ζωή του ένα πρόσωπο που δεν χωράει εύκολα στα συνηθισμένα στερεότυπα. Ένα από τα πιο λαμπερά αστέρια του καλλιτεχνικού θεατρικού και κινηματογραφικού στερεώματος που συγκίνησε στο απόγειο της λάμψης του αλλά και όταν, μάλλον νωρίς, η πορεία του έγινε σε μεγάλο βαθμό αυτή ενός διάττοντος που συγκινούσε ακόμα και στις στιγμές της πτώσης του στο αλκοόλ και σε όσα αυτό οδηγούσε.

Βιβλία για τις γιορτές

Προτάσεις του Ανταίου Χρυσοστομίδη

Νόμπελ 1955: Ιδού ένα Νόμπελ που αξίζει να ανακαλύψετε: ο Ισλανδός Χαλντόρ Λάξνες θα σας πάει πίσω, την εποχή που η λογοτεχνία έδινε μεγάλη σημασία στις ηθικές αξίες, στους δυνατούς χαρακτήρες, στα μεγάλα θέματα της ύπαρξης και της κοινωνίας. Το μυθιστόρημα «Και τα ψάρια τραγουδούν» (μτφρ. Μιχάλης Μακρόπουλος, εκδ. Καστανιώτη) διαδραματίζεται στις αρχές του 20ού αιώνα, όταν μια νέα τάξη πραγμάτων (πολιτικοί, ανερχόμενοι επιχειρηματίες, αριβίστες κάθε είδους) εκτοπίζει αργά αλλά βίαια τις πατροπαράδοτες αξίες επιβάλλοντας μια νέα ηθική.

Παρασκευή 20 Δεκεμβρίου 2013

Τζον Στάινμπεκ: Ο συγγραφέας προσπαθεί να εξηγήσει τα ανεξήγητα

Στις 20 Δεκέμβρη 1968, έφυγε από τη ζωή ένας από τους σημαντικότερους συγγραφείς της αμερικανικής λογοτεχνίας. Ο πολυβραβευμένος και πολυγραφότατος Τζον Στάινμπεκ χάρισε στην αμερικανική πολιτισμική κληρονομιά αριστουργήματα, όπως τα «Σταφύλια της οργής» (1938) (Δείτε εδώ την ταινία), για το οποίο απέσπασε το βραβείο Πούλιτζερ το 1940, ενώ τιμήθηκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1962. «Σε απόλυτη μοναξιά, ο συγγραφέας προσπαθεί να εξηγήσει τα ανεξήγητα», είχε πει ο ίδιος.

Πέμπτη 19 Δεκεμβρίου 2013

Η μουσική του Μίκη Θεοδωράκη στην κορυφή του κόσμου

Η μουσική του Μίκη Θεοδωράκη στη ψηλότερη οροσειρά της γης, στα Ιμαλάια. Το μουσικό σχήμα ΑΝΝΑ RF, παρουσιάζει με τον δικό του μοναδικό τρόπο, το τραγούδι «Δακρυσμένα Μάτια» (Weeping Eyes) σε μουσική του Μίκη Θεοδωράκη, βρισκόμενο στην οροσειρά των Ιμαλαΐων.

Οι ΑΝΝΑ RF κατάγονται από το Ισραήλ και παρουσιάζουν ένα μίγμα μεταξύ Δυτικής και Ανατολίτικης μουσικής, συνδέοντας αρχαία και μοντέρνα μουσικά όργανα, συνδυάζοντάς τα με ηλεκτρονικό ήχο. Όπως οι ίδιοι αναφέρουν «το παρελθόν, συναντά το παρόν σε έναν ήχο του μέλλοντος».

Ταινία για την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα γυρίζεται στην Ελλάδα

Ταινία με θέμα την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα από το Βρετανικό Μουσείο στην Ελλάδα γυρίζουν δύο Αμερικανοί σκηνοθέτες, ελληνικής καταγωγής, ο Τζον κι ο Θίοντορ Βούρχες.
Σύμφωνα με το σενάριο της ταινίας «Πρόμαχος», που είναι συμπαραγωγή Ελλάδας - Αγγλίας - Γαλλίας, μια ομάδα Ελλήνων δικηγόρων ξεκινούν δικαστικό αγώνα για την επιστροφή των περίφημων μνημείων.

Τρίτη 17 Δεκεμβρίου 2013

Βλαδίμηρος Μαγιακόφσκι Θα μπορούσατε;

Λέρωσα αμέσως το χάρτη της καθημερινότητας
Πιτσιλώντας χρώμα από το ποτήρι·
Έδειξα στην πιατέλα της πηχτής
Τα λοξά ζυγωματικά του ωκεανού.
Στα λέπια τενεκεδένιου ψαριού
Διάβασα τα καλέσματα των νέων χειλιών.
Κι εσείς
Θα μπορούσατε να παίξετε
Νυχτερινά
10  με το φλάουτο των υδρορροών;
1913
Μετάφραση από τα ρωσικά Δημήτρης Β. Τριανταφυλλίδης ©
А ВЫ МОГЛИ БЫ?
Я сразу смазал карту будня,
плеснувши краску из стакана;
я показал на блюде студня
косые скулы океана.
На чешуе жестяной рыбы
прочел я зовы новых губ.
А вы
ноктюрн сыграть
могли бы
10 на флейте водосточных труб?
1913

Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο: Παρατείνεται η έκθεση για το Ναυάγιο των Αντικυθήρων ως τα τέλη Ιουνίου 2014

Παράταση ως τις 29 Ιουνίου 2014 παίρνει η περιοδική έκθεση του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου «Το Ναυάγιο των Αντικυθήρων. Το Πλοίο, οι Θησαυροί, ο Μηχανισμός» ενόψει της προεδρίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης από την Ελλάδα, που θα διαρκέσει όλο το πρώτο εξάμηνο του 2014.
«Η έκθεση έχει πολύ μεγάλη ανταπόκριση στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και πιστεύουμε ότι θα τη θαυμάσει και ο κόσμος που θα έρθει στη χώρα μας λόγω της προεδρίας. Αυτό είναι το τερπνόν. Το ωφέλιμο είναι ότι με την έκθεση αυτή έχουμε αύξηση των εσόδων του μουσείου από 45% ως 81% ανά μήνα», δήλωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο αναπληρωτής διευθυντής του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου, Γεώργιος Κακαβάς.
Η έκθεση, που ξεκίνησε τον Απρίλιο του 2012 με αρχική διάρκεια ενός έτους, πήρε κι άλλες φορές παράταση, με την προτελευταία να την ορίζει ως την 12η Ιανουαρίου 2014. Το Ναυάγιο των Αντικυθήρων χρονολογείται στο 60-50 π. Χ. Το φορτίο του, που ήταν κυρίως χάλκινα και μαρμάρινα αγάλματα με προορισμό πιθανότατα τη Ρώμη, χρονολογείται από τον 4ο έως και τον 1ο αιώνα π. Χ.
Ανακαλύφθηκε τυχαία το 1900 από Σύμιους σφουγγαράδες και ανελκύστηκε σε δύο φάσεις: τα έτη 1900-1901 και το 1976 από την Αρχαιολογική Υπηρεσία με τη βοήθεια του «Καλυψώ», του ωκεανογραφικού πλοίου του Ζακ Ιβ Κουστώ.



Queer: Ωδή στην αθλιότητα… (ξαναδιαβάζοντας τον Ουίλιαμ Μπάροουζ)

Μελετώντας, ξανά και ξανά, τη... «χαοτική» γραφή και σκέψη του Ουίλιαμ Μπάροουζ μέσα από την επανέκδοση του θρυλικού, πλέον, «Queer»…
Το «Γυμνό γεύμα» γέννησε τον θρύλο του συγγραφέα Ουίλιαμ Μπάροουζ. Το «Τζάνκι» απογείωσε τον θρύλο… Οι «Πόλεις της κόκκινης νύχτας» γέννησαν τον πολιτικό Μπάροουζ… Ο «Απολυμαντής» και τα «Άγρια αγόρια» γέννησαν τον «άρρωστο» Μπάροουζ. Το «Queer», όμως, έκανε κάτι που μοναδικό: Δημιούργησε (έχτισε, στην ουσία) τον ίδιο τον Ουίλιαμ Μπάροουζ τόσο ως πολιτικοκοινωνική υπόσταση (σκέψη) όσο και ως πεζογραφική μορφή (ως συγγραφέα δηλαδή)!

Πως και που γεννιέται το Queer; Η πένα παίρνει φωτιά και το Μεξικό της δεκαετία του 40, ξεπροβάλει μέσα από το απίστευτα ευφυές, και προκλητικό συνάμα, μυαλό του Μπάροουζ…
Διαφθορά, αθλιότητα και σοκαριστικές εικόνες με φόντο την βασανιστική προσπάθεια ενός ομοφυλόφιλου τύπου, Λι το όνομά του, να κόψει την πρέζα. Παράλληλα με την προσπάθεια «πνιγμού» της ναρκωτικής του τρέλας, ο Λι τρέφεται με στιγμές, αρρωστημένες πολλές φορές, που ξεπηδούν μέσα από έναν εξοντωτικό και απολυταρχικό πόθο για έναν άλλο χρήστη.
Μέσα από αυτή την άθλια ερωτική απολυτότητα ο Λι και χρησιμοποιώντας σαν «λογοτεχνικό παράδειγμα» την πόλη του Μεξικού, θα βγάλει στην επιφάνεια την πιο σκοτεινή πλευρά της Αμερικανικής κοινωνίας. Μια εικόνα του πιο βάρβαρου καπιταλισμού που αρνείται κάθε ίχνος ανθρωπισμού και φιλελευθερισμού…

Δευτέρα 16 Δεκεμβρίου 2013

Το τζάκι και πώς να μην το ανάβετε

Προχτές είχαμε αιθαλομίχλη στο λεκανοπέδιο Αττικής, με αποτέλεσμα τα Υπουργεία Υγείας και Περιβάλλοντος, σε κοινή τους ανακοίνωση, να απευθύνουν στους πολίτες έκκληση για περιορισμό της “άσκοπης χρήσης τζακιών” μέχρι σήμερα το πρωί. Δεν είναι άλλωστε η πρώτη φορά που γίνονται παρόμοιες συστάσεις -μάλιστα, πριν από δύο μήνες είχε γραφτεί, μάλλον στα σοβαρά, ότι το Υπουργείο Περιβάλλοντος σχεδιάζει να επιβάλει δακτύλιο στα τζάκια, δηλαδή να καθιερώσει την εκ περιτροπής χρήση των τζακιών, όπως γίνεται δηλαδή με τα αυτοκίνητα, που μπαίνουν στον δακτύλιο του κέντρου της Αθήνας εκ περιτροπής, τη μία μέρα τα μονά και την άλλη τα ζυγά.
Φυσικά, ένα τέτοιο μέτρο για τα τζάκια θα είχε ανυπέρβλητες ίσως πρακτικές δυσκολίες για να οργανωθεί και πολύ περισσότερο στην επιτήρησή του, και ίσως γι’ αυτό δεν προχώρησε -ενώ θα έδινε και άφθονο υλικό στους επιθεωρησιογράφους και τους γελοιογράφους, όχι ότι δεν έχουν δηλαδή έτσι κι αλλιώς. Τα σπίτια με μονό αριθμό θα είχαν δικαίωμα να ανάβουν τζάκι τις μονές μέρες, και με ζυγό αριθμό τις ζυγές, ενώ κλιμάκια επιθεωρητών θα περιπολούσαν την Αθήνα για να εντοπίσουν τις παραβατικές καμινάδες  -βέβαια, κατά την περίοδο των γιορτών η αποστολή αυτή θα μπορούσε να ανατεθεί στον Άγιο Βασίλη, σε συνδυασμό με το μοίρασμα των δώρων.
Τα τζάκια λοιπόν, που από διακοσμητικό μάλλον στοιχείο έχουν αρχίσει, από τον περσινό κιόλας χειμώνα, να χρησιμοποιούνται και για τον αρχικό τους σκοπό, τη θέρμανση δηλαδή, μαζί με τις ξυλόσομπες και τις άλλες θερμαντικές συσκευές που έγιναν, ή φαίνονται πως έγιναν, οικονομικότερες ύστερα από τη βάναυση αύξηση της τιμής του πετρελαίου θέρμανσης πέρυσι. Κι έτσι, ολοένα και περισσότερες πολυκατοικίες αποφασίζουν να μη βάλουν πετρέλαιο τον χειμώνα, κι έτσι ξανάπιασαν δουλειά τα τζάκια.
Εμείς βέβαια εδώ λεξιλογούμε, οπότε θα παρατηρήσουμε ότι η λέξη “τζάκι” είναι υστεροβυζαντινό δάνειο από τα τούρκικα (ocak), που αρχικά πέρασε στην ελληνική γλώσσα ως “οτζάκιον” και “οτζάκι”, και με τον καιρό, από τη συμπροφορά με το άρθρο (τ’ οτζάκι – το τζάκι) έχασε το άτονο αρκτικό της φωνήεν. Οι παλιότερες ελληνικές λέξεις είναι η πολύσημη “εστία”, ή αλλιώς στια και παραστιά, γωνιά και παραγώνι, λέξεις που ακούγονται πολύ λιγότερο σήμερα.

Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Ψηφίστε τη λέξη της χρονιάς για το 2013!

Τις προάλλες, και ακριβέστερα παραπροχτές, την Τρίτη 10.12, σας είχα καλέσει να επαναλάβουμε το πείραμα των τριών τελευταίων ετών και να διαλέξουμε τη λέξη της χρονιάς, τη λέξη του 2013. Στο παραπροχτεσινό άρθρο προτείνατε τις υποψήφιες λέξεις, τώρα θα ψηφίσουμε αυτήν ή αυτές που θεωρούμε «λέξη της χρονιάς».
Πέρυσι είχαν μπει στην ψηφοφορία πενήντα λέξεις, φέτος η εφορευτική επιτροπή επιδίωξε να περιορίσει τις πολλές και καλές προτάσεις που έγιναν σε αυτό τον αριθμό, τελικά όμως φανηκε λίγο πιο γενναιόδωρη και πρόκρινε στην τελική φάση 52 λέξεις -μία για κάθε βδομάδα του χρόνου ή όσες και τα χαρτιά της τράπουλας.
Ύστερα από ώριμη σκέψη, η εφορευτική επιτροπή αποφάσισε να μην επιτρέψει τη δυνατότητα που υπήρχε πέρσι και πρόπερσι, δηλαδή να μπορείτε να προτείνετε κι άλλες λέξεις εκτός του τελικού καταλόγου. Η δυνατότητα αυτή δημιουργεί τεχνικές δυσκολίες, μακραίνει πολύ τον κατάλογο των λέξεων και δεν οδηγεί σε κανένα πρακτικό αποτέλεσμα αφού αυτές οι εκτός καταλόγου λέξεις σπάνια συγκεντρώνουν πολλές ψήφους.
Οι 52 λέξεις που μπαίνουν σε ψηφοφορία είναι:
Ψήφισες για τη λέξη της χρονιάς; άκρα (θεωρία των ~)
αλληλεγγύη
ανάπτυξη
ανεργία
αξιολόγηση
αξιοποίηση δημόσιας περιουσίας
απολύσεις
βασανίζομαι
βιαποπουκιανπροέρχεται
γενόσημα
δημόσια τηλεόραση
(δημοσιονομικό) κενό
διαθεσιμότητα
δόση
δωρεάν wifi
εγκληματική οργάνωση
εκταμίευση (της δόσης)
ενιαίος φόρος ακινήτων
εξάμηνο (χαμένο ~)
έξυπνη σίτα
ΕΟΠΥΥ
επίορκοι
επιστράτευση
ΕΡΤ
εφεδρεία
κεντροαριστερά
κινητικότητα
κόκκινα δάνεια
κούρεμα (~ καταθέσεων)
λουκέτο
μαγκάλι
μαύρο (~ στην ΕΡΤ)
ναζιστική συμμορία
ξαφνικός θάνατος
οθντκ
πλειστηριασμοί
πλεονάζον προσωπικό
πράξη νομοθετικού περιεχομένου
πρίτι μπρα
προαπαιτούμενα
προβοκάτσια
πρωτογενές πλεόνασμα
Ρομά
σαξές στόρι
στοχοποίηση
σύμφωνο συμβίωσης
φασισμός
φιλελές
ΦΠΑ στην εστίαση
φτωχοποίηση
χρυσαβγίτης, χρυσάβγουλο
ψόφος
(Αν προσέξετε την εικόνα, θα δείτε πως εμφανίζονται κι άλλες λέξεις πέρα από τις 52 που μπαίνουν σε ψηφοφορία -είναι όλες οι λέξεις που προτάθηκαν, κάπου 185).
Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου 2013

Μουσική ρετρό σε χώρους της Αθήνας

Οι Σικελοί «Ballroom Kings» _ ένα από τα ξεχωριστά jump swing και R&B σχήματα_ θα παίξουν και πάλι για το ελληνικό κοινό από την Κυριακή 22 Δεκεμβρίου ως και το Σάββατο 28 του μηνός φιλοξενούμενοι του Half Note Jazz Club (Τριβωνιανού 17, Μετς).

Ροκενρολίστες με πλούσια πείρα και stage περσόνες με ιδιαίτερο ειδικό βάρος, οι «Ballroom Kings» φτιάχτηκαν το 2009 από μουσικούς με ιδιαίτερη πείρα στο ροκ εν ρολ και στο R&B και γενικότερα στη μουσική των fifties καθώς ασχολούνται μ' αυτή τη μουσική εδώ και μια 20ετία τουλάχιστον. Οι Ballroom Kings παίζουν R&B, boogie και doo wop με τον ίδιο τρόπο που παιζόταν στις χορευτικές αίθουσες της δεκαετίας του 1950 και ξέρουν πως να ανεβάζουν το κέφι και τη διάθεση (πληροφορίες - κρατήσεις στο τηλ. 210 9213310).

Χρυσές Σφαίρες 2013: «Σκλάβοι» σε πρώτο πλάνο αλλά και εκπλήξεις

Ολες οι υποψηφιότητες των 71ων βραβείων της Ενωσης Ανταποκριτών Ξένου Τύπου του Λος Αντζελες
Οπως ήταν αναμενόμενο, η τελευταία ταινία του Στιβ Μακ Κουίν «12 χρόνια σκλάβος» που από σήμερα Πέμπτη προβάλλεται και στην Ελλάδα, βρίσκεται στην πρώτη θέση των υποψηφιοτήτων των 71ων βραβείων Χρυσής Σφαίρας.
Το «12 χρόνια σκλάβος» διεκδικεί επτά βραβεία όπως και ένα άλλο φιλμ εποχής (πιο πρόσφατης όμως), το «American Hustle» του Ντέιβιντ Ο. Ράσελ, που ωστόσο εντάσσεται στην κατηγορία Κωμωδία ή Μιούζικαλ.

Τετάρτη 11 Δεκεμβρίου 2013

Ο Βάρναλης στο Παρίσι

Το 1926 ο Κώστας Βάρναλης επισκέφθηκε τη Γαλλία, ως ανταποκριτής της Προόδου των Αθηνών. Στη στήλη «Γράμματα από το Παρίσι» ή «Παρισινά γράμματα» της εφημερίδας, το καλοκαίρι του ίδιου έτους, κατέγραψε τις εντυπώσεις του από την πόλη των Φώτων και άλλα μέρη της Γαλλίας. Ρέκτης και δεινός ερευνητής, ο Νίκος Σαραντάκος τα εντόπισε (όχι πλέον σε κάποιες σκωληκόβρωτες και σκονισμένες σελίδες παλιών εφημερίδων, αλλά ψηφιοποιημένα στο διαδίκτυο), τα συγκέντρωσε, τα επιμελήθηκε και τα σχολίασε σε ένα ωραίο τομίδιο που μόλις κυκλοφόρησε από έναν καινούργιο εκδοτικό οίκο, το «Αρχείο». Το βιβλίο, μαζί με άλλες πρόσφατες εκδόσεις του «Αρχείου», θα παρουσιαστεί την άλλη Δευτέρα 16 Δεκεμβρίου, στις 20.15, στο αμφιθέατρο του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών. Με την ευκαιρία αυτή μιλήσαμε με τον φίλο και συνεργάτη μας Νίκο Σαραντάκο για τον Βάρναλη και το βαρναλικό έργο, για το Παρίσι του Μεσοπολέμου και τους διανοούμενους, το Διαδίκτυο.

"Η τέλεια ομορφιά" καλύτερη ευρωπαϊκή ταινία της χρονιάς

του Κώστα Τερζή

«Η τέλεια ομορφιά» του Πάολο Σορεντίνο κέρδισε το βραβείο καλύτερης ευρωπαϊκής ταινίας του 2013, σύμφωνα με την ψήφο των 2.900 μελών της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Κινηματογράφου, στην τελετή που πραγματοποιήθηκε στο Βερολίνο το Σάββατο το βράδυ. Πρόκειται για ακόμη μια απόδειξη της ανοδικής πορείας που έχει ο ιταλικός κινηματογράφος τα τελευταία χρόνια (συνολικά η ταινία του Σορεντίνο απέσπασε τέσσερα βραβεία, μαζί με το βραβείο καλύτερης σκηνοθεσίας, το βραβείο καλύτερης ανδρικής ερμηνείας για τον Τόνι Σερβίλο, που υποδύεται έναν δημοσιογράφο-συγγραφέα, και το βραβείο καλύτερου μοντάζ για τον Κριστιάνο Τραβαλιόλι). Ανάμεσα στα περίπου 900 άτομα που παρακολούθησαν την τελετή, παρόντες ήταν πολλοί καλλιτέχνες από σχεδόν όλες τις ευρωπαϊκές χώρες.

Τρίτη 10 Δεκεμβρίου 2013

Τρία κείμενα από το βιβλίο 'Eσσε: 66 μαθήματα καθημερινής σοφίας, που μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδ. Πατάκη DOC TV

Συγγραφέας και µύστης, ο Έρμαν Έσσε γράφει απλά και κατανοητά για τα καίρια ερωτήματα της ανθρώπινης ύπαρξης. Τα αποφθέγματά του για τον έρωτα, την αγάπη, το φόβο, το μίσος και την κοινωνία, αποτυπώνονται στο εγχειρίδιο του Άλαν Πέρσι, Έρμαν Έσσε: 66 μαθήματα καθημερινής σοφίας, ο οποίος αναλύει τον Έσσε και προσφέρει τη δική του οπτική, για µια ζωή λιγότερο περίπλοκη και πιο ουσιώδη. Το βιβλίο μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Πατάκη, κι εμείς διαλέξαμε τρία αποσπάσματα για την αγάπη και τον έρωτα.

Γιώργος Σεφέρης: Η πορεία προς το Νομπέλ

Κλείνουν σήμερα ακριβώς 50 χρόνια από τις 10 Δεκεμβρίου του 1963 όταν ο Γιώργος Σεφέρης (1900-1971) γινόταν στη Στοκχόλμη ο πρώτος έλληνας νομπελίστας λογοτέχνης. «Ανήκω σε μια χώρα μικρή. Ένα βραχώδες ακρωτήρι στη Μεσόγειο, που τίποτε δεν το διακρίνει παρά μονάχα οι κόποι των ανθρώπων της, η θάλασσα και το φως του ήλιου» είπε στον καθιερωμένο επίσημο λόγο στη διάρκεια του δείπνου της απονομής.

"Το Μυστικό στα Μάτια της" από την Κινηματογραφική Λέσχη Παλλήνης

Η Κινηματογραφική Λέσχη Παλλήνης σας προσκαλεί την Τετάρτη 11 Δεκεμβρίου 2013 και ώρα 21:00 (Γενική Είσοδος 3€) στην προβολή της ταινίας "Το Μυστικό στα Μάτια της" (El Secreto de sus Ojos)

Μπουένος Άιρες, Ιούνιος 1974: Ο Μπενχαμίν Εσπόζιτο αναλαμβάνει τη διαλεύκανση της βάναυσης δολοφονίας μιας νεαρής γυναίκας. Ο σύζυγός της είναι συγκλονισμένος και πιέζει τον Εσπόζιτο να του ορκιστεί ότι θα βρει τον δράστη και θα τον οδηγήσει στη δικαιοσύνη.

Δευτέρα 9 Δεκεμβρίου 2013

Αντι - συνέδριο για δημιουργικές βιβλιοθήκες. Της Άννας Ρούτση

Η Future Library επιχειρεί να αλλάξει την εικόνα και την εμπειρία που πολλοί ίσως έχουν από τις βιβλιοθήκες: Ήσυχους χώρους με σκονισμένα βιβλία και συχνά σκονισμένους ανθρώπους. Ο οργανισμός προωθεί τη δημιουργικότητα και καινοτομία στις βιβλιοθήκες. Ιδρύθηκε το 2011 με πρωτοβουλία και αποκλειστική χρηματοδότηση του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος και αποτελεί «το μοναδικό όχημα που κινείται στο χώρο των βιβλιοθηκών», όπως εύστοχα παρατηρεί η βιβλιοθηκονόμος κ. Κ. Κεράστα. Το όραμα και οι στόχοι της σχετίζονται με την εξασφάλιση της  πρόσβασης στην πληροφόρηση και σε υπηρεσίες φιλικές προς όλους, στις καινοτόμες δράσεις και στη σύνδεση μεταξύ βιβλιοθηκών και ανθρώπων τους. Στο πλαίσιο της ανταλλαγής απόψεων και της διασύνδεσης με τους ανθρώπους των βιβλιοθηκών απ’ όλο τον κόσμο πραγματοποιείται στην Αθήνα το 2ο Unconference (Μουσείο Μπενάκη, 9 και 10 Δεκεμβρίου 2013). Της Άννας Ρούτση

Μπρους Σπρίνγκστιν: Το «αφεντικό» επιστρέφει με «Υψηλές προσδοκίες»

Μπρους Σπρίνγκστιν: Το «αφεντικό» επιστρέφει με «Υψηλές προσδοκίες»Κυκλοφορεί το νέο άλμπουμ του «High hopes» που περιέχει παλιά και ακυκλοφόρητα τραγούδια του σε νέες ηχογραφήσεις αλλά και αρκετά ενδιαφέρουσες διασκευές





Δεν θυμάμαι πλέον πόσες «επιστροφές» έχει πραγματοποιήσει ο Μπρους Σπρίνγκστιν μέσα στα χρόνια. Και το «Born To Run» υπό μία έννοια μια τέτοια επιστροφή ήταν στα μέσα της δεκαετίας του '70, όταν το πρώιμο ακόμη κοινό του ανυπομονούσε για την επόμενη κίνηση του «νέου Μπομπ Ντίλαν». Και το «Darkness On The Edge Of Town» που ακολούθησε τρία χρόνια αργότερα με σαφή αλλαγή πλεύσης, τόσο μουσικά όσο και στιχουργικά, με κεντρικό πυρήνα του την αμερικανική εργατική τάξη, πάλι επιστροφή θεωρήθηκε.

Η πιο δύσκολη πιθανότατα ήταν εκείνη μετά την κατακλυσμιαία επιδρομή του «Born In The USA» ή ακόμη εκείνη στις αρχές του νέου μιλένιουμ, όταν προσπάθησε να αποδιώξει από πάνω του την ελαφρότητα των 90ς. Σήμερα επιστρέφει έπειτα από μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα τριάδα άλμπουμ, όπως είναι τα «Magic» (2007), «Working on a Dream» (2009) και «Wrecking Ball» (2012), με μια δουλειά η οποία μπορεί να μην είναι αυτό που λέμε πρωτότυπη (original), έχει όμως σίγουρα πολύ μεγάλο ενδιαφέρον. Χαλαρώνει κοιτάζοντας πίσω όχι μόνο το δικό του έργο αλλά και καλλιτεχνών που εκτιμά και ηχογραφεί ένα άλμπουμ με επανεκτελέσεις δικών του και διασκευές.

Σάββατο 7 Δεκεμβρίου 2013

Χριστουγεννιάτικες δράσεις στο Μουσείο της Ακρόπολης

Με ευφάνταστα παιδικά εργαστήρια, θεματικές παρουσιάσεις για ενήλικες, Χριστουγεννιάτικες και Πρωτοχρονιάτικες μελωδίες, οικογενειακά αρχαιολογικά παιχνίδια, κεράσματα και πολλές ακόμη εκπλήξεις, το Μουσείο Ακρόπολης θα υποδεχθεί τους επισκέπτες του την φετινή εορταστική περίοδο.

Παιδικό εργαστήριο «Δώρα για θεούς και ανθρώπους»

Τα παιδιά θα ανακαλύψουν με τους αρχαιολόγους-φροντιστές του Μουσείου την έννοια του δώρου στην αρχαιότητα και σήμερα. Θα περιηγηθούν στις αίθουσες του Μουσείου και θα παρατηρήσουν την ποικιλία και την ομορφιά αρχαίων δώρων προς τους θεούς που κατασκευάστηκαν από υλικά που μένουν στο χρόνο. Σε κινητό εργαστήρι θα κατασκευάσουν σύγχρονα δώρα, εμπνευσμένα από τα αρχαία για να τα δωρίσουν σε αγαπημένα τους πρόσωπα στο πνεύμα της γιορτής των Χριστουγέννων.

Ημέρες και Ώρες εργαστηρίου:
Σάββατο 21 Δεκεμβρίου & Σάββατο 28 Δεκεμβρίου: 11 π.μ. & 5 μ.μ.
Κυριακή 22 Δεκεμβρίου & Κυριακή 29 Δεκεμβρίου: 5 μ.μ. & 6 μ.μ.

Το εργαστήριο απευθύνεται σε παιδιά 8-12 ετών. Για την συμμετοχή απαιτείται η προμήθεια ειδικού εισιτηρίου (συμβολικό αντίτιμο 2 ευρώ για κάθε παιδί). Τηρείται αυστηρά σειρά προτεραιότητας (αριθμός συμμετεχόντων: 20 παιδιά). Διάρκεια εργαστηρίου: 50 λεπτά.

Παιδικό εργαστήριο «Η Ειρεσιώνη»

Το Μουσείο προσκαλεί τους μικρούς του φίλους να στολίσουν την Ειρεσιώνη, ένα κλαδί ελιάς, όπως έκαναν στην αρχαία Αθήνα. Θα γνωρίσουν από πού προέρχεται αυτό το έθιμο και θα φτιάξουν τα δικά τους στολίδια εμπνευσμένα από αντικείμενα του Μουσείου.

Ημέρες προγράμματος: Κυριακή 22 Δεκεμβρίου & Κυριακή 29 Δεκεμβρίου
Ώρες προγράμματος: 11 π.μ., 12 μ.μ., 1:30 μ.μ., 2:30 μ.μ.

Το εργαστήριο απευθύνεται σε παιδιά 7-12 ετών. Για την συμμετοχή απαιτείται η προμήθεια ειδικού εισιτηρίου (συμβολικό αντίτιμο 2 ευρώ για κάθε παιδί). Τηρείται αυστηρά σειρά προτεραιότητας (αριθμός συμμετεχόντων: 25 παιδιά). Διάρκεια εργαστηρίου: 45 λεπτά. Το εργαστήρι πραγματοποιείται από τον Τομέα Ενημέρωσης & Εκπαίδευσης της ΥΣΜΑ.

Παιδικό εργαστήριο «Φτιάχνουμε αρχαία γλυκίσματα στο Μουσείο»

Τα παιδιά θα ανακαλύψουν με τους αρχαιολόγους-φροντιστές του Μουσείου την έννοια της προσφοράς εδεσμάτων στην αρχαιότητα και τη σχέση της διατροφής με τη γιορτή και την καθημερινότητα. Μέσα στις αίθουσες του Μουσείου, μπροστά από όμορφα εκθέματα, θα συζητήσουν με τους Αρχαιολόγους-Φροντιστές για δώρα από υλικά που συνήθως δεν μένουν στο χρόνο.

Μέσα στο φωτεινό χώρο του εστιατορίου θα κατασκευάσουν με υλικά της αρχαιότητας το δικό τους γλύκισμα, δώρο σε αγαπημένα τους πρόσωπα στο πνεύμα της γιορτής των Χριστουγέννων. Στο τέλος, θα γευθούν σύγχρονα εδέσματα με αρχαία υλικά.

Ημέρες προγράμματος: Κυριακή 22 Δεκεμβρίου & Κυριακή 29 Δεκεμβρίου
Ώρες προγράμματος: 11 π.μ. & 1 μ.μ.

Τετάρτη 4 Δεκεμβρίου 2013

Μελετώντας την Γκερνίκα του Πικάσο στο Μπενάκη

Ο ιστορικός τέχνης Τίμοθι Τζέιμς Κλαρκ αναλύει το αριστούργημα του ισπανού ζωγράφου.

Παρόλο που δεν έχει στάλα αίματος η Γκερνίκα του Πικάσο στη ζωγραφική της παλέτα, ο πίνακας αυτός αποτυπώνει τη φρικαλεότητα του πολέμου με αξιοθαύμαστη αιχμή και οξύτητα, όπως θα ένιωθε προφανώς και ο ίδιος ο δημιουργός της όταν τον εκτελούσε, κάτω από την επήρεια των γεγονότων στην Ισπανία του 1937. Μπορεί να έχουν περάσει λοιπόν τόσες δεκαετίες από τότε που ο Πικάσο ‘παρέδωσε’ στον κόσμο ίσως το πιο γνωστό του έργο, όμως η Γκερνίκα παραμένει ένα από τα εμβληματικά αριστουργήματα που έχουν καταφέρει να αιχμαλωτίσουν τη βία, τον πόνο και το αποτρόπαιο θέαμα που προκαλεί ο πόλεμος μέσα από την ‘κοφτερή’ εικαστική γλώσσα του κυβισμού. Το θέμα του εμπνεύστηκε ο Πικάσο, όταν στις 26 Απριλίου του 1937 στα πλαίσια του Ισπανικού Εμφυλίου Πολέμου, Γερμανοί πιλότοι βομβάρδισαν την κωμόπολη Γκερνίκα της Χώρας των Βάσκων ισοπεδώνοντας το 70% της πόλης με 32 τόνους εκρηκτικά και σκοτώνοντας 1.650 κατοίκους.

Αφιέρωμα στον Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ από την Ταινιοθήκη Θεσσαλονίκης

Με ένα αφιέρωμα στο "κακό παιδί" του νέου γερμανικού κινηματογράφου, τον Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ, έναν από τους πιο δραστήριους σκηνοθέτες, η Ταινιοθήκη Θεσσαλονίκης συνεχίζει τη δραστηριότητά της.
Παρουσιάζοντας το αφιέρωμα «Rainer Werner Fassbinder: Πληθωρικός και ενοχλητικός», με 15 ταινίες του Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ, η Ταινιοθήκη της Θεσσαλονίκης συνεχίζει τα αφιερώματά της σε αξιόλογους σκηνοθέτες. Ο Φασμπίντερ υπήρξε σίγουρα ένας από τους σημαντικότερους σκηνοθέτες της μεταπολεμικής περιόδου στη Γερμανία.

Γεννημένος το 1945 κατάφερε να γυρίσει την πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία στα 1969 δηλαδή σε ηλικία μόλις 24 χρόνων. Ήταν το "Η αγάπη είναι πιο κρύα από το θάνατο". Έκτοτε ακολούθησαν άλλες 40 ταινίες ως το θάνατό του, λόγω υπερβολικής δόσης βαρβιτουρικών και κοκαΐνης, το 1982, σε ηλικία μόλις 37 ετών.

Ερωτικές σκηνές το «όπλο» διαφήμισης νέων κινηματογραφικών ταινιών

Η ζωή της Αντέλ» του Αμπντελατίφ Κεσίς, «Nymphomaniac» του Λαρς Φορν Τρίερ και «Under the skin» του Τζόναθαν Γκλέιζερ, που γνώρισαν έντονη δημοσιότητα κυρίως λόγω της ζωντανής αναπαράστασης του ερωτικού στοιχείου, το οποίο και τροφοδότησε τη διαφήμισή τους έφεραν την ερωτική πράξη στην κορυφή της κινηματογραφικής ατζέντας.

«Το σεξ τρομάζει και προσελκύει. Το πιο περίπλοκο είναι να το απεικονίσεις με τρόπο φυσικό», είχε πει ο γάλλος σκηνοθέτης Αλέν Γκιροντί στο 54ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης για το θέμα που «αιχμαλωτίζει» το σινεμά εδώ και χρόνια.

Ο Κωστής Μαραβέγιας με τη...Λόλα και τους μουσικούς του στην Ανοδο

Ενα πολύχρωμο μουσικό πάρτι από αυτά που ξέρει να φτιάχνει με κάθε ευκαιρία παρουσιάζει από την Παρασκευή 13 Δεκεμβρίου και κάθε Παρασκευή ως τις 10 Ιανουαρίου, ο Κωστής Μαραβέγιας, στην Ανοδο Live Stage.

Τραγούδια από το ξεκίνημά του μέχρι τις ιστορίες της «Λόλας» και όλα όσα είπε στις δύο sold out βραδιές φέτος το καλοκαίρι στον Κήπο του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών, οι οποίες ηχογραφήθηκαν και κυκλοφορούν σε διπλό live cd. Αλλά το πρόγραμμα δεν σταματά εδώ. Ερμηνεύει τραγούδια από κάθε γωνιά του πλανήτη με τη βοήθεια των εξαιρετικών μουσικών της μπάντας του: Νίκος Αγγλούπας (κρουστά, ηλεκτρική κιθάρα, πλήκτρα, φωνή), Άγγελος Αγγελίδης (ηλεκτρική και ακουστική κιθάρα), Jim Staridas (τρομπόνι, ακορντεόν), Κρίτωνας Μπελλώνιας (τύμπανα) και Μιχάλης Καλκάνης (κοντραμπάσο).

Επίτιμο μέλος της Ακαδημίας Αθηνών ο Μίκης Θεοδωράκης

Εν μέσω χειροκροτημάτων που δεν έλεγαν να σταματήσουν, ο Μίκης Θεοδωράκης εισήλθε λίγο πριν τις επτά το βράδυ της Τρίτης στην κατάμεστη αίθουσα της Ακαδημίας Αθηνών. Και παρουσία πλήθους πνευματικών και πολιτικών προσωπικοτήτων, ο  88χρονος δημιουργός μίλησε επί μία ολόκληρη ώρα σε ένα κοινό που τον αποθέωσε με άλλο τόσο παρατεταμένο χειροκρότημα και κατά την έξοδό του από το ανώτατο πνευματικό ίδρυμα της χώρας.

Τρίτη 3 Δεκεμβρίου 2013

Allen Ginsberg : Ο τρόπος που αγαπάω είναι άρρωστος… Μήπως είμαι τρελός; by BIBLIOTHEQUE

Ηarvey Blume : Αυτό που με εντυπωσίασε περισσότερο διαβάζοντας τα Ημερολόγια των μέσων του 50, είναι το θέμα της αγάπης. Εσύ μιλάς γι’ αυτό σε ένα κοσμικό πνευματικό επίπεδο, αλλά επιπροσθέτως σε σχέση με τον μαζοχισμό και την υποτακτικότητα, στοιχεία με τα οποία παλεύεις διαρκώς.
 
Allen Ginsberg : Δεν το είχα σκεφτεί σαν μαζοχισμό, αλλά υποθέτω πως έτσι είναι.
 
HB : Χρησιμοποιείς τη λέξη κατά κόρον.
 
AG : Είναι προς εντυπωσιασμό των αναγνωστών.
 
HB : Γράφεις: «Η αγάπη είναι πλήρης… Δεν της λείπει τίποτε, γιατί είναι τα Πάντα. Έρχεται στη σκέψη με οράματα. Περίμενε τον ερχομό της. Εισβάλει στο σπίτι του σώματος χωρίς εσύ να την αναζητάς.» Από τη μια μεριά, λες αυτό. Από την άλλη, λες, «Ο τρόπος που αγαπάω είναι άρρωστος… Μήπως είμαι τρελός;»
 

Κινηματογραφικό φεστιβάλ ταινιών τρόμου τον Μάρτιο του 2014 σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη

Horrorant Film Festival 'FRIGHT NIGHTS' 2014 θα λέγεται το πρώτο κινηματογραφικό φεστιβάλ ταινιών τρόμου που πρόκειται να εγκαινιαστεί τον Μάρτιο του 2014 στην Αθήνα και την Θεσσαλονίκη. Στόχος του φεστιβάλ (που αν δεν έχει αλλάξει κάτι μέχρι τότε θα διεξαχθεί από τις 13 ως τις 19 Μαρτίου στην Αθήνα και από τις 27 Μαρτίου ως τις 2 Απριλίου στη Θεσσαλονίκη), είναι η καθιέρωσή του όχι μόνον στην Ελλάδα αλλά και στην Ευρώπη.

Σπάνια ελληνικά χειρόγραφα στο διαδίκτυο

Τα ομηρικά έπη, έργα του Σοφοκλή, του Πλάτωνα και του Ιπποκράτη που περιλαμβάνονται σε σπάνια χειρόγραφα της ελληνικής συλλογής της Αποστολικής Βιβλιοθήκης του Βατικανού καθώς και ελληνικά χειρόγραφα από την εξαιρετική συλλογή της Βοδληιανής Βιβλιοθήκης της Οφξόρδης είναι προσβάσιμα σε όλους στο διαδίκτυο από τον κοινό ιστότοπο των δύο βιβλιοθηκών. Ο ιστότοπος εγκαινιάστηκε επισήμως την Τρίτη 3 Δεκεμβρίου και ο χρήστης του διαδικτύου θα βρίσκει εκεί έναν διαρκώς αυξανόμενο αριθμό ψηφιοποιημένων χειρογράφων, αρχετύπων και παλαίτυπων βιβλίων από τις συλλογές των δύο εκπληκτικών βιβλιοθηκών.

Δευτέρα 2 Δεκεμβρίου 2013

Φίλιππο Τομάσο Μαρινέτι: Ο «πατέρας» του φουτουρισμού

Δημιουργός του ιδρυτικού μανιφέστο του φουτουρισμού το 1909, ο Ιταλός ποιητής Φίλιππο Τομάσο Μαρινέτι αποτέλεσε τη βασική μορφή του φουτουριστικού κινήματος. Βασική του αρχή είναι πως πρέπει να αφήσουμε το ρομαντισμό, τις παλιές μορφές και σχήματα, την παράδοση, την ηθική και την αρχαιολογία, τα μουσεία κλπ., και να υμνήσουμε τη δύναμη, την ταχύτητα, τον πόλεμο –που θεωρείται υγεία του κόσμου-, την πολυτέλεια, τις μηχανές.

Παζάρι βιβλίου Εκδοτών στο River West

Πιστό στο ραντεβού του και φέτος, το Επαγγελματικό Σωματείο Εκδοτών – Βιβλιοπωλών Ελλάδος (Ε.Σ.Ε.Β.Ε.) από 2 Δεκεμβρίου 2013 έως και 4 Ιανουαρίου 2014 διοργανώνει Παζάρι Βιβλίου στο εμπορικό κέντρο River West (Λεωφόρος Κηφισού 96, δίπλα από το ΙΚΕΑ).

Στο παζάρι θα συμμετάσχουν 150 εκδοτικοί οίκοι με 150.000 βιβλία για όλες τις ηλικίες.

Χριστουγεννιάτικες θεατρικές προτάσεις για όλη την οικογένεια

Ο Δεκέμβριος, ο πιο γιορτινός μήνας του χρόνου έφτασε. Το in.gr επέλεξε και προτείνει ορισμένες από τις πιο γιορτινές παραστάσεις για όλη την οικογένεια, με τον «Καρυοθραύστη», την πιο όμορφη χριστουγεννιάτικη ιστορία, να πρωτοστατεί.

 Περισσότερα»

«Η φωνή της Κάλλας ήταν σαν μαχαίρι…»

Ενενήντα χρόνια από την γέννηση της θρυλικής ντίβας της Οπερας συμπληρώνονται στις 2 Δεκεμβρίου. Μια αποτίμηση της συμβολής της στο παγκόσμιο λυρικό θέατρο από τον σούπερ σταρ Ιταλό αρχιμουσικό Ρικάρντο Μούτι.  

Από το ΒΗΜΑ

Ενενήντα χρόνια συμπληρώνονται στις 2 Δεκεμβρίου από την γέννηση της Μαρίας Κάλλας. Της γυναίκας – μύθου, της θρυλικής ντίβας της Οπερας που κατάφερε ν΄αλλάξει την ίδια την πορεία του λυρικού θεάτρου μέσα από τις ερμηνείες της οι οποίες αποτελούν διαρκές σημείο αναφοράς. Πού έγκειται, ωστόσο, η μοναδικότητά της; Κατά καιρούς έχουν χυθεί τόνοι μελανιού προκειμένου ν΄απαντηθεί το ερώτημα…Το κείμενο που ακολουθεί είναι απόσπασμα της σχετικής συνέντευξης που είχε παραχωρήσει στο «Βήμα της Κυριακής» ο σούπερ σταρ ιταλός αρχιμουσικός Ρικάρντο Μούτι τον Σεπτέμβριο του 2007, στο πλαίσιο του ειδικού αφιερώματος της εφημερίδας στα 30χρονα από τον θάνατό της και αποτελεί, αναμφίβολα, μια από τις πλέον εύστοχες κι ενδιαφέρουσες  εκτιμήσεις…

Κυριακή 1 Δεκεμβρίου 2013

Συγκεντρωτική έκδοση των ποιημάτων του Μιχάλη Γκανά

Επτά ποιητικές συλλογές σε διάστημα 34 ετών, από μια ποιητική φωνή ευδιάκριτη και διακεκριμένη που έχει αποσπάσει τον έπαινο και του Δήμου και των Σοφιστών, κατά τον ποιητή και κριτικό Κώστα Κουτσουρέλη.
Ο ίδιος σημειώνει: "Καμιά εκατοστή χρόνια πριν, ο Ούγκο Χόφμαννσταλ, έλεγε ότι ένας δημιουργός δύο πράγματα έχει ανάγκη. Το πρώτο είναι να πείσει τους ομότεχνούς του και τους κριτικούς. Το δεύτερο ν' αγγίξει το ευρύ κοινό. 
 
Ο Μιχάλης Γκανάς από καιρό τα έχει πετύχει και τα δύο. Ενώ διαθέτει γλώσσα δική του απολύτως διακριτή, η τέχνη του δεν έχασε τη ζωτική της επαφή με την κοινή λαλιά, με την κοινή γλώσσα. Διατήρησε την αμεσότητα και την υψηλή συναισθηματική της θερμότητα, παρέμεινε γλώσσα οικεία.
Αν ο Γκανάς σήμερα είναι από τους πιο πολυδιαβασμένους μας ποιητές, αν το έργο του είναι προσφιλές ακόμη και σε ανθρώπους που γενικά δεν διαβάζουν ποίηση ή και την αποφεύγουν συστηματικά, αυτό οφείλεται στους εκφραστικούς του τρόπους, στη στάση του ως πνευματικού ανθρώπου, στον καθολικό χαρακτήρα των θεμάτων του. 

Ουάιλντ: Είμαστε όλοι στο βούρκο όμως μερικοί κοιτάζουμε τ' άστρα

Πριν από 113 χρόνια, ο κόσμος έχασε τον μεγάλο και πολυτάλαντο Όσκαρ Ουάιλντ, ποιητή, μυθιστοριογράφο, θεατρικό συγγραφέα και κριτικό. Ο Ουάιλντ  έφυγε πρόωρα, σε ηλικία 46 ετών από μηνιγγίτιδα, άπορος και μόνος στο Παρίσι.  Το μυθιστόρημα, «Το πορτραίτο του Ντόριαν Γκρέι» προκάλεσε την βικτοριανή ηθική και τον οδήγησε ακόμη και στη φυλακή. Αποτελεί έως και σήμερα το γνωστότερο  έργο του.

Το ζήτημα πια έχει τεθεί:
Ή θα εξακολουθούμε να γονατίζουμε
Όπως αυτός Ο δραπέτης
Ή θα σηκώσουμε άλλον πύργο ατίθασο
απέναντί τους.

Μιχάλης Κατσαρός

όστρια

Συγγενικές σχέσεις

 

© 2013 "στο... Επτά". All rights resevered. Designed by Templateism

Back To Top