Τετάρτη 31 Αυγούστου 2011

ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2011

Στο χώρο του πρώην Αεροδρομίου, η Επιτροπή Αγώνα, με τη στήριξη του Δήμου Ελληνικού - Αργυρούπολης, οργανώνει ήδη από τον Μάιο εκδηλώσεις για την προβολή της πρότασης να πραγματοποιηθεί τώρα το Μητροπολιτικό Πάρκο Ελληνικού.

Είμαστε αντίθετοι στην εκποίηση της δημόσιας περιουσίας και στην οικοδόμηση του χώρου, όπως προβλέπεται από τα fast track κυβερνητικά σχέδια.

Ο χώρος του πρώην Αεροδρομίου, εμβαδού 6।264 στρεμ. (5.287 στρεμ. αεροδρομίου και 977 στρεμ. παραλίας), με 480 κτίρια, από τα οποία 241 (74,6 % της υπάρχουσας δόμησης) μπορούν ναεπαναχρησιμοποιηθούν για πολιτιστικές/κοινωνικές/αθλητικές χρήσεις, προσφέρει τη δυνατότητα ενός σημαντικού, χαμηλού κόστους, οικολογικού, πολιτιστικού και αναπτυξιακού έργου για όλη την Αττική: ενός Μητροπολιτικού Πάρκου, σύμφωνα και με τις κατευθύνσεις της μελέτης του Εργαστηρίου Αστικού Σχεδιασμού ΕΜΠ.

Τι προσφέρει το Μητροπολιτικό Πάρκο Ελληνικού:

· Έχει τεράστια οικολογική αξία, που προσμετρά θετικά στην αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής και της ρύπανσης στην Αττική.

· Διατηρεί τη δημόσια κτήση αναπαλλοτρίωτων δημόσιων αγαθών, όπως ο αιγιαλός και αναβαθμίζει την ποιότητα ζωής, αποτελώντας διέξοδο στη θάλασσα και ψυχαγωγία για τις εκατοντάδες χιλιάδες κατοίκων της Αττικής.

· Αποτελεί ένα σημαντικό πολιτιστικό πόλο, που μπορεί να δώσει στέγη σε χιλιάδες καλλιτέχνες και χώρο για τοπικά, εθνικά και διεθνή πολιτιστικά γεγονότα, με στόχο την προβολή του καλλιτεχνικού έργου και τη στήριξη των τεχνών και της οικονομίας της χώρας.

· Αποτελεί έναν ισχυρό πόλο έλξης για εκατομμύρια επισκέπτες της Αθήνας, σε συνδυασμό με τους αρχαιολογικούς χώρους, τα μνημεία και τα νησιά του Αργοσαρωνικού – ένα δίκτυο περιβαλλοντικά και πολιτιστικά αναβαθμισμένων υπηρεσιών διακοπών και τουρισμού.

· Το Μητροπολιτικό Πάρκο συνιστά σημαντική αναπτυξιακή συμβολή στη σημερινή περίοδο ύφεσης, με παραγόμενη αξία που θα διανεμηθεί σε πλήθος μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων, οι οποίες προσφέρουν αντίστοιχες θέσεις εργασίας.

Στο πλαίσιο της πρότασης για τη δημιουργία του Μητροπολιτικού Πάρκου Ελληνικού, πραγματοποιούνται τον Σεπτέμβριο δύο μεγάλες εκδηλώσεις, στο κτίριο και τον υπαίθριο χώρο της Ξιφασκίας (2η Στάση Τραμ Αγίου Κοσμά).

ARTελληνικο

· Από 1 – 30 Σεπτεμβρίου θα λειτουργεί έκθεση 130 εικαστικών καλλιτεχνών στο κτίριο της Ξιφασκίας

Στην οργανωτική επιτροπή μετέχουν: Εμμανουλοπούλου Ελένη, Καζαντζάκη Λήδα, Κοκκίνου Μαρία, Πορτάλιου Ελένη, Σιατερλή Βέρα, Ψυκάκος Θοδωρής. Για το στήσιμο της έκθεσης συνεργάζονται επίσης: Γρηγοριάδου Ελένη, Λιόλιου Βάσω, Λυμπεραίου Χρυσάνθη, Μπολωνάκη Στέλλα, Παπαδόπουλος Μένανδρος

· Στις 16 Σεπτεμβρίου θα πραγματοποιηθεί η μεγάλη συναυλία Μίκη Θεοδωράκη στον υπαίθριο χώρο του κτιρίου της Ξιφασκίας.

ΜΙΧ. ΚΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ: ''ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΨΕΜΜΑ''

ΜΙΧ. ΚΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ: ''ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΨΕΜΜΑ''

Ο Μιχάλης Κακογιάννης στο πολυβραβευμένο «Τελευταίο Ψέμα», ένα από τα λιγότερο προβεβλημένα κινηματογραφικά έργα της καριέρας του, απομακρύνεται από τα λαϊκά στρώματα για να καταγράψει την απόλυτη σήψη της ανώτερης κοινωνικής τάξης.

Μια τριμελής αριστοκρατική οικογένεια βρίσκεται στα πρόθυρα της χρεοκοπίας. Παρά τη δεινή τους οικονομική κατάσταση πιστεύουν πως πρέπει να συνεχίσουν να έχουν επαφη με τους ευκατάστατους φίλους τους, με τη βοήθεια δανεικών χρημάτων. Είναι η μόνη λύση για να αποκαταστήσουν την κόρη τους, παραμένοντας στον κλειστό κύκλο της «υψηλής κοινωνίας». Μπορούν όμως να το πετύχουν, δίχως ηθικές εκπτώσεις; Στο επίκεντρο μιας παράξενα συμβολικής ταινίας, για τις μέρες μας, βρίσκεται η Έλλη Λαμπέτη, η ψιλομύτα «Χλόη» που μαζί με τη μητέρα της θα ακολουθήσουν, παρά τους ενδοιασμούς τους, το ψέμμα μέχρι το μοιραίο του τέλος.

Το «Τελευταίο Ψέμα» είναι η τέταρτη ταινία με την οποία ο Μιχάλης Κακογιάννης έφτασε στο κινηματογραφικό φεστιβάλ των Καννών, έχοντας στον πρωταγωνιστικό ρόλο και πάλι την Έλλη Λαμπέτη (όπως και στο «Κυριακάτικο Ξύπνημα»), κάνοντας τους κριτικούς να μνημονεύουν το όνομά της δίπλα σ' αυτό της Γκρέτα Γκάρμπο. Και αυτή η ταινία προβλήθηκε στο διαγωνιστικό τμήμα για το Χρυσό Φοίνικα, δίχως να καταφέρει να αποσπάσει την πολυπόθητη διάκριση. Υποψήφια στην κατηγορία «καλύτερη ξένη ηθοποιός» (Έλλη Λαμπέτη) στα βραβεία BAFTA της Βρετανικής Ακαδημίας, η ταινία επίσης συμμετείχε στα Φεστιβάλ Εδιμβούργου, Μελβούρνης και Σαν Φρανσίσκο.

Μπορείτε να παρακολουθήσετε την ταινία και με αγγλικούς υπότιτλους επιλέγοντας CC subtitles και EN.

Σκηνοθεσία / Σενάριο: Κακογιάννης Μιχάλης
Πρωταγωνιστούν: Λαμπέτη Έλλη, Παππάς Γιώργος, Νικολινάκος Μιχάλης, Μιχαηλίδου Αθηνά, Ζαφειρίου Ελένη, Παπαμιχαήλ Δημήτρης, Διαμαντίδου Δέσπω, Καϊλας Βασιλάκης, Χρηστίδης Μηνάς, Σαρρή Ζώρζ, Φέρμας Νίκος, Χρονοπούλου Μαίρη, Κούρκουλος Νίκος, Νικολαϊδου Δέσποινα.
Παραγωγή: Φίνος Φιλμ
Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις
Διεθνής τίτλος: "A matter of dignity"
Είδος: Κοινωνικό Δράμα
Διάρκεια: 101'
Α' Προβολή: 10/2/1958

ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ!

http://tvxs.gr/webtv/%CF%84%CE%B1%CE%B9%CE%BD%CE%AF%CE%B5%CF%82/%CF%84%CE%BF-%CF%84%CE%B5%CE%BB%CE%B5%CF%85%CF%84%CE%B1%CE%AF%CE%BF-%CF%88%CE%AD%CE%BC%CE%B1-1958

Τρίτη 30 Αυγούστου 2011

Aνοίγει αυλαία το «1ο Φεστιβάλ Αρχαίου Δράματος Αθήνας»

Οχτώ ταινίες που δείχνουν τον τρόπο που Έλληνες και ξένοι δημιουργοί επηρεάστηκαν και εμπνεύστηκαν από τους αρχαίους τραγωδούς αποτελούν το «1ο Φεστιβάλ Αρχαίου Δράματος Αθήνας», που θα πραγματοποιηθεί στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος από την ερχόμενη Παρασκευή έως τις 7 Σεπτεμβρίου.

Η «Αντιγόνη» του Γιώργου Τζαβέλλα, η «Μήδεια» του Λαρς Φον Τρίερ, η «Ηλέκτρα» του Μιχάλη Κακογιάννη και η «Ορέστεια» του Πιέρ Πάολο Καζολίνι είναι μερικές από τις ταινίες που θα προβληθούν στον θερινό κινηματογράφο Λαΐς.

Ενώ, κινηματογραφημένες ή βιντεοσκοπημένες παραστάσεις από όλον τον κόσμο θα φιλοξενηθούν από την ερχόμενη Παρασκευή στη χειμερινή αίθουσα της Ταινιοθήκης.

ΦΕΣΤΙΒΑΛ «ΝΕΟΠΑΛΛΗΝΕΙΑ 2011»

Στις 9, 10 και 11 Σεπτεμβρίου 2011, ώρα 8.30 μμ, στην Πλατεία Αγίου Γεωργίου στη Νέα Παλλήνη Αττικής (πίσω από τη Νομαρχία Ανατολικής Αττικής), διοργανώνονται τα “ΝΕΟΠΑΛΛΗΝΕΙΑ 2011”.

Πρόκειται για ετήσια γιορτή, με την οποία οι κάτοικοι της Νέας Παλλήνης αποχαιρετούν το καλοκαίρι και υποδέχονται το φθινόπωρο.
Τα ΝΕΟΠΑΛΛΗΝΕΙΑ, που διοργανώνονται για 32η χρονιά, αποτελούν ετήσιο πολιτιστικό κεφάλαιο για την περιοχή και επιδιώκουν, με το γλέντι και την παρουσίαση ποικίλων και σύγχρονων καλλιτεχνικών δραστηριοτήτων, να συσπειρώσουν τους κατοίκους της ευρύτερης περιοχής και να τους δώσουν μια σταθερή, δημιουργική διέξοδο.

Η πρώτη μέρα (Παρασκευή 9 Σεπτεμβρίου) είναι αφιερωμένη στη νεολαία και περιλαμβάνει συναυλίες από τους
· ΚΟΚΚΙΝΑ ΧΑΛΙΑ feat NEBMA, οι οποίοι έχοντας κατακτήσει τις καρδιές του κοινού με κάθε τους εμφάνιση, θα μας παρασύρουν στο δικό τους ρυθμό, για να απολαύσουμε ένα live που θα μας μείνει αξέχαστο,
· ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΚΑΚΟΥΛΑΚΗΣ με τις γεμάτες ''νεύρο'' ζωντανές του εμφανίσεις.
· QUILOMBO που όταν παίζουν live δε χρειάζεται να είσαι “γνώστης του είδους” για να περάσεις καλά!

GRAFFITI ART by ASCO CREW
Καθώς και άλλα events που θα πλαισιώσουν τη γιορτή.

Η δεύτερη ημέρα (Σάββατο 10 Σεπτεμβρίου) περιλαμβάνει λαϊκό γλέντι με τις “ΣΠΟΝΔΕΣ”, που θα ερμηνεύσουν τραγούδια που άντεξαν στο χρόνο, αλλά και πρόσφατες επιτυχίες και μας υπόσχονται μια βραδιά που θα τραγουδάμε, θα χορεύουμε και θα διασκεδάζουμε από την αρχή μέχρι το τέλος, καθώς και παραδοσιακούς χορούς από το ΧΟΡΕΥΤΙΚΟ ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ του ΔΗΜΟΥ ΠΑΛΛΗΝΗΣ.

Η τρίτη ημέρα (Κυριακή 11 Σεπτεμβρίου) είναι αφιερωμένη στους μικρούς μας φίλους, καθώς θα έχουμε κοντά μας το ΘΕΑΤΡΟ ΣΚΙΩΝ του γνωστού καραγκιοζοπαίχτη ΑΓΓΕΛΟΥ ΑΛΙΜΠΕΡΤΗ.

Στους χώρους του Φεστιβάλ θα φιλοξενηθούν οι οργανώσεις: ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΙΑ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗΣ ΙΠΠΑΣΙΑΣ (ΕΛ.Ε.Θ.ΙΠ.) και ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΙΠΠΟΕΙΔΩΝ (Ε.Σ.Π.Ι.) με σκοπό να ενημερώσουν τους θεατές για τις δράσεις και τους στόχους τους.

Η ΕΙΣΟΔΟΣ για όλες τις εκδηλώσεις είναι ΔΩΡΕΑΝ!

*** Ειδικά για την ημέρα της Παρασκευής θα υπάρχει πούλμαν από το σταθμό Προαστιακού – Μετρό “ΠΑΛΛΗΝΗ” προς το χώρο των εκδηλώσεων από τις 20:00 κάθε 20' σε κυκλικά δρομολόγια.

Τα ΝΕΟΠΑΛΛΗΝΕΙΑ διοργανώνονται από το Σύλλογο «ΝΕΑ ΠΑΛΛΗΝΗ», ενώ συμμετέχει στη διοργάνωση ο Δήμος Παλλήνης.

Υποστηρικτές της εκδήλωσης: Γυμναστήρια DESPORT HEALTH CLUBS, ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΣ ΚΩΝ/ΝΟΣ (Εμπόριο υδραυλικών & ειδών θέρμανσης ~ μηχανολογικός εξοπλισμός).


Ραντεβού και φέτος στην πλατεία...
Για 32η χρονιά και πάντα με είσοδο ελεύθερη!

Δευτέρα 29 Αυγούστου 2011

«Κουβέντα περί Καλού και Κακού»


Ο Πάουλ Βεράχεν επιχειρεί να γράψει ένα υπερφιλόδοξο έργο

Η σύγχρονη λογοτεχνία επιστρέφει στα μεγάλα θέματα. Επιστροφή στα μεγάλα θέματα σημαίνει, το θέλουμε δεν το θέλουμε, επιστροφή στην πολιτική. Χωρίς ρητορείες, χωρίς στράτευση, χωρίς παρωπίδες. Χωρίς πολιτική ορθότητα και πιπέρι στη γλώσσα. Η πολιτική, με την ευρεία έννοια, φαίνεται ότι απασχολεί μια μερίδα ανήσυχων και παρεμβατικών νέων συγγραφέων. Πιθανόν πιστεύουν - όχι άδικα - ότι ο λόγος είναι πράξη.
Το θέμα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου φαίνεται πως αφορά ορισμένους εξέχοντες αντιπροσώπους της νέας συγγραφικής γενιάς (ας θυμηθούμε τον Λίτελ και τις «Ευμενίδες» του). Πρόκειται για μια γενιά που δεν έζησε πόλεμο, όπως τον έζησαν οι γονείς της. Στην περίπτωσή τους, το βίωμα δεν αποτελεί συγγραφικό καύσιμο. Η έμπνευση πυροδοτείται από τον δυναμικό συνδυασμό μελέτης και φαντασίας.
Ο Πάουλ Βεράχεν επιχειρεί να γράψει ένα υπερφιλόδοξο έργο. Αποτυπώνει τη συνομιλία Ιστορίας και Λογοτεχνίας με σύγχρονο αφηγηματικό τρόπο, ο οποίος γεννά προβληματισμό και παράγει σκέψη. Τι γίνεται όταν η Ιστορία (ναι, αυτή με το γιώτα κεφαλαίο) πέφτει επάνω στις ιστορίες των ανθρώπων (αυτές που γράφονται με το γιώτα μικρό); Ο Βεράχεν κατορθώνει να κάνει τον προβληματισμό του πλοκή, χωρίς διατεταγμένη πολιτική ορθότητα. Υφαίνει το μυθιστόρημά του ως κατ' εξοχήν ανθρωπογνωστική τέχνη και ολιστική κατασκευή.

Αναλυτικά
http://www.tanea.gr/vivliodromio/?aid=4649284

Μάρσαλ Μακ Λούαν:Ο προφήτης των media ή η φούσκα του αιώνα;


Ο στοχαστής που μίλησε πρώτος για τον μαζικό πολιτισμό του παγκόσμιου χωριού, καθιέρωσε τον όρο media και προέβλεψε τις τερατογενέσεις των ριάλιτι

Τον είπαν «αρχιερέα της μαζικής κουλτούρας» και «μεταφυσικό των media». Ωστόσο μία δεκαετία πριν από τον θάνατό του και άλλα τόσα χρόνια αργότερα το όνομά του και το έργο του κόντευαν να ξεχαστούν. Αλλά μετά τους προσωπικούς ηλεκτρονικούς υπολογιστές και το Διαδίκτυο ο Μάρσαλ Μακ Λούαν (1911-1980), που προφήτευσε την κυριαρχία τους είκοσι χρόνια πριν από την εμφάνισή τους, θεωρείται από τους πιο πρωτότυπους μεταπολεμικούς στοχαστές. Σε αυτόν αποδίδεται ο όρος media όπως τον προσλαμβάνουμε σήμερα, αυτόν έχουμε κατά νουν όταν λέμε «οικουμενικό χωριό» και ο αφορισμός του «το μέσον είναι το μήνυμα» είναι τόσο γνωστός όσο και το σαιξπηρικό «να ζει κανείς ή να μη ζει». Και αν, όπως υποστήριζε τη δεκαετία του ΄60, «σήμερα ο καθένας μας ζει εκατοντάδες χρόνια μέσα σε μία δεκαετία», οι απόγονοι λέμε ότι αυτό το θεωρούμε πλέον αυτονόητο.

Αναλυτικά
http://www.tovima.gr/culture/article/?aid=416698

Σάββατο 27 Αυγούστου 2011

68ο φεστιβάλ Βενετίας: Από τον Τζορτζ Κλούνεϊ ως τον Γιώργο Λάνθιμο


Με το πολιτικό θρίλερ του Τζορτζ Κλούνεϊ «Αι ειδοί του Μαρτίου» (The ides of March) ανοίγει την ερχόμενη Τετάρτη 31 Αυγούστου η 68η διοργάνωση της κινηματογραφικής Μόστρα, που θα ολοκληρωθεί στις 10 Σεπτεμβρίου. Είκοσι δυο ταινίες βρίσκονται εντός διαγωνισμού θα απασχολήσουν την κριτική επιτροπή (πρόεδρος ο αμερικανός σκηνοθέτης Ντάρεν Αρονόφσκι) και τα διεθνή μέσα μαζικής ενημέρωσης. Ανάμεσά τους, μια ελληνική παρουσία, όπως ακριβώς συνέβη πέρσι με το «Attenberg» της Αθηνάς Ραχήλ Τσαγγάρη: εφέτος, η τελευταία δημιουργία του Γιώργου Λάνθιμου «Aλπεις» (στην οποία η Τσαγγάρη είναι διευθυντής παραγωγής), εκπροσωπεί την χώρα μας. Δυο χρόνια μετά τον «Κυνόδοντα» που ξεκίνησε από τις Κάνες και έφτασε ως τα Οσκαρ, ο Λάνθιμος σκηνοθέτησε μια ακόμη «παράξενη» (απ' ότι φαίνεται) ταινία _αν κρίνουμε τουλάχιστον από την επίσημη σύνοψή της: «Όταν το τέλος είναι κοντά, οι Άλπεις είναι εδώ. Μια νοσοκόμα, ένας τραυματιοφορέας, μια αθλήτρια ρυθμικής γυμναστικής και ο προπονητής της έχουν δημιουργήσει μια ομάδα. Αντικαθιστούν νεκρούς ανθρώπους. Προσλαμβάνονται από τους φίλους και τους συγγενείς των νεκρών. Η ομάδα ονομάζεται Άλπεις και ο αρχηγός της, ο τραυματιοφορέας, ονομάζεται Mont Blanc. Τα μέλη της ομάδας είναι υποχρεωμένα να λειτουργούν σύμφωνα με κάποιους κανόνες που έχει ορίσει ο αρχηγός. Η νοσοκόμα δεν υπακούει αυτούς τους κανόνες.»
Με ποιούς όμως, πέραν του Τζορτζ Κλούνεϊ θα συναγωνιστεί ο Λάνθιμος;

Παρακάτω δίνουμε μια ιδέα για το διαγωνιστικό πρόγραμμα.
http://www.tovima.gr/culture/article/?aid=416608&h1=true

Παρασκευή 26 Αυγούστου 2011

Ο Στίβεν Κινγκ «τρομοκρατεί» τα συντηρητικά ραδιόφωνα


Ο Στίβεν Κινγκ ελπίζει να «εξοργίσει μερικούς ανθρώπους λίγο παραπάνω» μ' ένα καινούργιο, πρωινό ραδιοφωνικό πρόγραμμα με αριστερές ιδέες (πρόκειται για ένα talk show) που θα λειτουργήσει ως αντίβαρο στη μεγάλη εξάπλωση των προγραμμάτων από συντηρητικούς παραγωγούς στην αγορά του αμερικανικού ραδιοφώνου.

«Είμαστε λίγο προς τ' αριστερά, αλλά έχουμε δίκιο» είπε ο δημοφιλής συγγραφέας σε μια όχι και τόσο συνηθισμένη συνέντευξη Τύπου ανακοινώνοντας τη νέα εκπομπή που θα παρουσιάζουν η Πατ Λαμάρς, υποψήφια αντιπρόεδρος των ΗΠΑ το 2004 με το Κόμμα των Πρασίνων, και τον Ντον Κούκσον που έχει εργαστεί παλαιότερα ως ρεπόρτερ.

Η εκπομπή που ονομάστηκε «The Pulse Morning Show» και ξεκινάει στις 12 Σεπτεμβρίου θα μεταδίδεται καθημερινά απ' τους δυο ραδιοφωνικούς σταθμούς (WZON 103.1 FM και 620 ΑΜ) που ανήκουν στον συγγραφέα αλλά και μέσω του διαδικτύου απ' το zoneradio.com.

«Θα προσπαθήσουμε να ενημερώνουμε τον κόσμο. Θα είμαστε προκλητικοί. Θα είμαστε διασκεδαστικοί και θα προσπαθήσουμε να γίνουμε μια δύναμη θετική για την κοινωνία μας» είπε ο Στίβεν Κινγκ στους δημοσιογράφους, σύμφωνα με την τοπική εφημερίδα του Μέιν «Bangor Daily News»

Η Λαμάρς δήλωσε ότι θα στοχοποιεί τους πολιτικούς που με τις φωνές τους τρομοκρατούν τους πολίτες του Μέιν και συγκεκριμένα μ' αυτούς που πολεμάνε το σύστημα κοινωνικής πρόνοιας. «Υπάρχουν πολλοί τέτοιοι εκεί έξω την ώρα που μιλάμε και δεν υπάρχει τίποτα πιο διασκεδαστικό απ' το να εναντιώνεσαι σε έναν τρομοκράτη φωνακλά» είπε. «Θέλουμε να γελάτε συνέχεια γιατί αν δεν το κάνετε, τότε θα πρέπει να κλάψετε».

«Θέλουμε να ενοχλούμε που και που ορισμένους, να εξοργίσουμε μερικούς ανθρώπους λίγο παραπάνω» πρόσθεσε ο Κινγκ. «Υπάρχουν μερικοί που αξίζει να τους βάζεις στη θέση τους από καιρού εις καιρόν».

Πέμπτη 25 Αυγούστου 2011

Οι ταινίες της εβδομάδας

Ισως μόνον με μια κωμωδία θα μπορούσε κανείς να μιλήσει σοβαρά για την Καθολική Εκκλησία, και το «Εχουμε Πάπα!» (Habemus Papam) του Νάνι Μορέτι αυτό ακριβώς καταφέρνει. Μέσα από την υπερβολή που φλερτάρει επικινδύνως με τη φάρσα, ο ιταλός δημιουργός έφτιαξε την απόλυτη ταινία Βατικανού, διασκεδαστική, έξυπνη και συγχρόνως σοβαρή, μελαγχολική μα και αθώα, όπως σχεδόν όλες του.

Κρατώντας για τον εαυτό του τον ρόλο του ψυχαναλυτή που μπαίνει στο Βατικανό προκειμένου να αναλάβει την περίπτωση του νεοεκλεγέντος Πάπα (Μισέλ Πικολί) όταν ο τελευταίος αρνείται να απευθυνθεί στο κοινό ως είθισται μετά την εκλογή του, ο Μορέτι επιτρέπει στην ταινία του να εκτροχιαστεί και να αποκτήσει μια παράξενη παιδικότητα η οποία ποτέ δεν την ακυρώνει.

Η μηχανή της κωμωδίας του Μορέτι λειτουργεί από πολύ νωρίς αποτελεσματικά. Οταν ο ψυχαναλυτής έρχεται στο Βατικανό, παίρνει οδηγίες από τους καρδιναλίους σε σχέση με το τι πρέπει να ρωτήσει και τι… όχι. Οταν ο Πάπας ζητεί να βγει στον δρόμο και στη συνέχεια ξεφεύγει για να αναζητήσει το παρελθόν του, ο ψυχαναλυτής φυλακίζεται στο Βατικανό γιατί απαγορεύεται να έρθει σε επικοινωνία με τον έξω κόσμο αν πρώτα δεν βρεθεί ο εξαφανισμένος Πάπας. Βλέπουμε τους ιερείς να παίζουν πρωτάθλημα βόλεϊ χωρισμένοι σε ηπείρους, να κάνουν πλάκες, να κουτσομπολεύουν. Εν τω μεταξύ στον δρόμο ο Πάπας είναι ένα τίποτε. Κανείς δεν τον αναγνωρίζει και η ελευθερία του γίνεται ασφυκτική και αδιέξοδη.

Το ίδιο αποτελεσματικά όμως λειτουργεί η κάθε άλλο παρά αστεία θέση της ταινίας: ό,τι και να γίνει στη ζωή σου, είναι προτιμότερο να μη χάσεις ποτέ τον εαυτό σου. Ο νέος Πάπας δεν πιστεύει στον εαυτό του για τη θέση που του έχουν δώσει και ακριβώς επειδή το δείχνει, ενδεχομένως να είναι ο καταλληλότερος για αυτήν. Η φυγή του τον βοηθά να ξαναβρεί για λίγο όλα όσα μέσα στο Βατικανό είχε χάσει και ξεχάσει. Τη ζωή, την τραγωδία, το γέλιο, τον ήλιο, την επαφή με τον κόσμο.

Αλλά και πάλι, πού έχει να πάει;

Αθεράπευτα ρομαντικός αλλά συγχρόνως πικρός, ο Μορέτι με κέρδισε με αυτή τη γλυκιά δημιουργία του, έτη φωτός μακρινή από την αμέσως προηγούμενή του, τον αποτυχημένο «Αλιγάτορα».

Ολες οι ταινίες

http://www.tovima.gr/culture/article/?aid=416309

Τρίτη 23 Αυγούστου 2011

Οι αλγόριθμοι κοντά στην κυριαρχία του κόσμου


Μην περιμένετε έναν υπερυπολογιστή όπως στην ταινία «2001: Οδύσσεια του Διαστήματος» να σας πληροφορεί ότι οι υπηρεσίες μας ως άνθρωποι έχουν ξεπεραστεί.

Στην πραγματικότητα οι ηλεκτρονικοί ηγεμόνες μας έχουν ήδη πάρει τον έλεγχο και το κάνουν με έναν τρόπο πολύ πιο υπόγειο απ' ότι μας έχει δείξει σήμερα η επιστημονική φαντασία. Το όπλο που έχουν επιλέξει για να μας επιβληθούν είναι οι αλγόριθμοι.

Πίσω από κάθε «έξυπνη» υπηρεσία στο Διαδίκτυο βρίσκεται ένας ακόμη πιο «έξυπνος» κωδικός. Από τους απλούς υπολογισμούς που βρίσκουν ποια βιβλία και ταινίες θα μπορούσαν να μας ενδιαφέρουν έως τις υπηρεσίες ανεύρεσης φίλων στο Facebook και τις μηχανές αναζήτησης αυτός ο οδηγός είναι παντού γύρω μας στο Διαδίκτυο. Αυτοί οι αόρατοι υπολογισμοί είναι που αναλαμβάνουν ολοένα και περισσότερο τον έλεγχο στον τρόπο με τον οποίο αλληλεπιδρούμε με τον ηλεκτρονικό μας κόσμο.

Στην εκδήλωση του TEDGlobal που πραγματοποιήθηκε τον προηγούμενο μήνα, ο ειδικός στους αλγόριθμους Κέβιν Σλέιβιν προειδοποίησε ότι «τα μαθηματικά που χρησιμοποιούν οι υπολογιστές για να αποφασίζουν πάνω σε διάφορα θέματα» έχουν «διεισδύσει σε όλους τους τομείς της ζωής μας».

Ως παράδειγμα ανάφερε τα ρομπότ - καθαριστές που σχεδιάζουν τον καλύτερο δυνατό τρόπο για να κάνουν τις δουλειές του σπιτιού και τους διαδικτυακούς εμπορικούς αλγόριθμους που σιγά σιγά αποκτούν τον έλεγχο στη Wall Street. «Γράφουμε εκείνα τα πράγματα που δεν μπορούμε πλέον να διαβάσουμε» τόνισε ο κ. Σλέβιν και πρόσθεσε: «Καταστήσαμε κάτι δύσκολο να διαβάσουμε. Χάσαμε την αίσθηση του τι πραγματικά συμβαίνει σε αυτό τον κόσμο που κατασκευάσαμε».

«Μπορεί οι υπολογιστές να είναι πιο έξυπνοι από τους ανθρώπους ωστόσο δεν έχουν την ίδια αίσθηση της προοπτικής και αυτό έγινε σαφές στον κώδικα θέσπισης τιμών στην Amazon, ώστε ο κώδικας να κηρύξει πόλεμο στον εαυτό του, ένα επεισόδιο που συνέβη μόλις πριν λίγους μήνες» επεσήμανε ο κ. Σλέβιν.

Όσο περισσότερο εξελίσσεται ένας κώδικας, τόσο εξαπλώνεται σε όλους τους τομείς της ζωής μας, συμπεριλαμβανομένου των πολιτισμικών μας προτιμήσεων.

Ο αλγόριθμος που χρησιμοποιείται στην ιστοσελίδα Netflix, όπου νοικιάζονται ταινίες, είναι υπεύθυνος για το 60% των ενοικιάσεων, ενώ μειώνεται όλο και περισσότερο η κριτική μας ικανότητα και η διάδοση από στόμα σε στόμα αυτού του φαινομένου που ο κ. Σλέιβιν αποκαλεί «φυσική του πολιτισμού».

Ολο το άρθρο http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathciv_1_23/08/2011_403256

Νέο Μπλέιντ Ράνερ δια χειρός Ρίντλεϊ Σκοτ


Την καριέρα του σε... β' προβολή ξαναζεί ο Ρίντλεϊ Σκοτ। Αυτή την περίοδο βάζει τις τελευταίες πινελιές στον «Προμηθέα», μια ιστορία επιστημονικής φαντασίας εμπνευσμένη από το Άλιεν που ο ίδιος είχε γυρίσει το 1979. Στη συνέχεια θα επισκεφθεί για δεύτερη φορά τον κόσμο του Μπλέιντ Ράνερ.

Κατά τα φαινόμενα, η επιστροφή του στο σινεμά του φανταστικού -και στο παρελθόν του- τον αναζωογόνησε, καθώς φέρεται να συμφώνησε να αναλάβει τόσο την παραγωγή όσο και τη σκηνοθεσία της νέας ταινίας. Περισσότερες λεπτομέρειες δεν έχουν γίνει γνωστές. Εξάλλου, σενάριο ακόμη δεν υπάρχει.

Αξίζει να σημειωθεί ότι το νέο Μπλέιντ Ράνερ θα ακολουθήσει χρονικά τον "Προμηθέα", όπως και το πρωτότυπο είχε ακολουθήσει το Άλιεν.


Φωτογραφικό masterclass του Σουηδού Jh Engstrom


30 Οκτωβρίου - 3 Νοεμβρίου 2011

Η φωτογραφική ομάδα ART/IF/ACT, στο πλαίσιο των εκπαιδευτικών δράσεών της και με την υποστήριξη του Μουσείου Μπενάκη και του Σουηδικού Ινστιτούτου, παρουσιάζει για πρώτη φορά στην Ελλάδα τον διεθνούς φήμης Σουηδό φωτογράφο JH Engström।

Το Masterclass "Haunts" απευθύνεται σε φωτογράφους και γενικότερα σε καλλιτέ-χνες εξοικειωμένους με το φωτογραφικό μέσο και θα περιλαμβάνει καθημερινή πρακτική φωτογραφικών λήψεων, με παράλληλη κριτική, επιλογή και καθοδήγηση από τον JH Engström.

Δευτέρα 22 Αυγούστου 2011

Το «Facebook» της επιστημονικής κοινότητας

Υπεύθυνος: Επιμέλεια: ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΜΠΟΥΜΠΟΥΚΑ boubouka@enet.gr

Πριν από περίπου τέσσερα χρόνια ένας ερευνητής ιολογίας του Χάρβαρντ συζητούσε με έναν φίλο του στο τηλέφωνο.

Του έλεγε ότι είχε κολλήσει για καιρό σε ένα πείραμα που έκανε και κατέληξαν ότι έπρεπε να υπάρχει ένα κοινωνικό δίκτυο όπου να μπορεί κανείς σε τέτοιες περιπτώσεις να αναζητάει εξειδικευμένους συναδέλφους και να ζητάει μια συμβουλή που θα τον βγάλει από το αδιέξοδο. Τον Μάιο του 2008 ο ίδιος και δύο συνέταιροι ίδρυσαν το researchgate.net.

Ο φοιτητής ήταν ο Ιτζάντ Μάντις, που σήμερα εξακολουθεί να είναι επικεφαλής του Research Gate, που πλέον αποτελεί τη μεγαλύτερη κοινωνική πύλη για ερευνητές. Πρόσφατα ξεπέρασε τα 1,1 εκατομμύρια χρήστες από 192 χώρες, οι οποίοι αυξάνονται κατά 3.000 τη μέρα. Πέρσι έλαβε μια γενναία χρηματοδότηση από τον Σίλικον Βάλεϊ. Εδρα της εταιρείας είναι το Βερολίνο, «η ανερχόμενη Σίλικον Βάλεϊ της Ευρώπης», όπως λέει ο ιδρυτής της. «Μια πόλη που προσφέρεται για νέες επιχειρήσεις τεχνολογίας γιατί είναι φτηνή και έχει πολλούς developers».

Για τους χρήστες του δικτύου, βέβαια, αυτό που έχει σημασία είναι να μπορούν να ενταχθούν σε ενεργές κοινότητες κοινού επιστημονικού ενδιαφέροντος. Η βασική χρήση του αφορά την ανταλλαγή εμπειρίας, σαν ένα είδος φόρουμ. «Οταν δουλεύεις σε ένα εργαστήριο και κάνεις πειράματα, δοκιμάζεις πολλά πράγματα που δεν σου βγαίνουν. Τότε μπορείς να απευθύνεις ένα ερώτημα και να πάρεις απαντήσεις από άλλους ανθρώπους που το έχουν δοκιμάσει» εξηγεί ο Ι. Μάντις.

«Στο Research Gate έχεις, λοιπόν, κατ' αρχήν ανταπόκριση για αρνητικά αποτελέσματα που δεν λειτουργούν στην επιστήμη. Εχουμε επίσης βιβλιοθήκες με επιστημονικά συγγράμματα που μπορεί κανείς να κατεβάζει δωρεάν καθώς και λίστες με επιστημονικά συνέδρια που επίσης αναζητούνται ανά πεδίο».

Διακριτό πεδίο, που η εταιρεία θέλει να αναπτύξει ακόμη περισσότερο στο μέλλον, είναι το ευρετήριο περίπου 3.500 θέσεων εργασίας. Εταιρείες και ιδρύματα πληρώνουν για να αναρτούν προσφορές θέσεων. Οι χρήστες, όμως, έχουν δωρεάν πρόσβαση για να αναζητήσουν δουλειές ανά τον πλανήτη.

Τέσσερις χώρες διακρίνονται για τους περισσότερους και πιο ενεργούς χρήστες τους: ΗΠΑ, Γερμανία, Αγγλία και Ινδία. Η Ελλάδα έχει πάνω από 8.000 ενεργά μέλη, χωρίς να περιλαμβάνονται σε αυτά Ελληνες της διασποράς.

Το Research Gate χτίζει σταδιακά συνεργασίες με ακαδημαϊκά ιδρύματα και πανεπιστήμια, με στόχο τη συνεχή εξάπλωση του δικτύου. «Εχουμε πανεπιστήμια που το χρησιμοποιούν σαν εσωτερική πλατφόρμα επικοινωνίας (υπηρεσία επί πληρωμή) και ιδρύματα που συνδέονται γιατί θέλουν να έρθουν σε επαφή με νεότερους επιστήμονες. Αυτό θα γίνεται όλο και περισσότερο στο μέλλον» εκτιμά ο ίδιος.

Διαβλέπει, όμως, μια ακόμη, πιο ριζική, αλλαγή: «Το Facebook άλλαξε τον τρόπο που επικοινωνούμε και τώρα το Research Gate παρακινεί και την επιστημονική κοινότητα σε έναν νέο τρόπο επικοινωνίας. Αυτό είναι κάτι που νομίζω πως θα φέρει δραματικές αλλαγές τα επόμενα χρόνια. Θα βοηθήσει την επιστήμη να παράγει και να επαληθεύει αποτελέσματα καλύτερα και ταχύτερα, γιατί ο κόσμος θα επικοινωνεί περισσότερο και δεν θα είναι ο καθένας εστιασμένος μόνο στη δική του δουλειά. Η κοινωνική δικτύωση θα δώσει ώθηση στην επιστήμη και θα αντιστρέψει τον τρόπο με τον οποίο την ασκούμε σήμερα».

πηγή Ελευθεροτυπία

Κυριακή 21 Αυγούστου 2011

Χατσεπσούτ: Την δηλητηρίασε η αλοιφή της

Η βασίλισσα της αρχαίας Αιγύπτου χρησιμοποιούσε αλοιφή για το δέρμα που περιείχε καρκινογόνες ουσίες

Το σώμα του εγκλήματος είναι ένα απλό αγγείο για αρώματα _ένα μυροδοχείο_ είναι πιθανόν όμως το περιεχόμενό του να ήταν αυτό, που σκότωσε τη βασίλισσα Χατσεπσούτ της Αιγύπτου περί το 1450 π.Χ. Ερευνητές του Πανεπιστημίου της Βόννης που ανέλυσαν το περιεχόμενο αυτού του μυροδοχείου ανακοίνωσαν χθες ότι δεν επρόκειτο για άρωμα όπως όλοι υπέθεταν ως σήμερα αλλά ένα είδος αλοιφής για το δέρμα, η οποία όμως περιείχε καρκινογόνες ουσίες. Ο Μίκαελ Χέβελερ - Μίλερ έφορος του Αιγυπτιακού Μουσείου του Πανεπιστημίου της Βόννης, στη μόνιμη συλλογή του οποίου εκτίθεται η μούμια της αιγύπτιας βασίλισσας και ο καθηγητής Φαρμακολογίας του πανεπιστημιακού Ινστιτούτου δρ Χέλμουτ Βίντενφελντ ύστερα από έρευνα δύο ετών διατυπώνουν πλέον την άποψη ότι η Χατσεπσούτ σκοτώθηκε από το ίδιο της το φάρμακο!

Το θανάσιμο μυστικό κρυβόταν στο μπουκαλάκι επί τριάμισι χιλιετίες αλλά μόλις το 2009 τέθηκε υπό εξέταση. Ο «λαιμός» του ήταν μπλοκαρισμένος και βρώμικος, έτσι αρχικά δεν ήταν σαφές αν διατηρούσε το πώμα του ή όχι. Μετά όμως από την αξονική τομογραφία, που έγινε σε κλινική ακτινολογίας της Βόννης διαπιστώθηκε ότι όχι μόνον το μπουκαλάκι παρέμενε ερμητικά σφραγισμένο αλλά και ότι διατηρούσε κάποιο από το περιεχόμενό του. Συγκεκριμένα μία μικρή ποσότητα αποξηραμένου υγρού. Η ανάλυσή του έδειξε αμέσως ότι δεν επρόκειτο για αποξηραμένο άρωμα
αλλά για ένα μείγμα με μεγάλες ποσότητες φοινικέλαιου και έλαιο από μήλο μοσχοκάρυδου. Και όπως δήλωσε ο δρ Βίντενφελντ «Δεν μπορούσα να πιστέψω ότι κάποιος θα έβαζε μία τόσο λιπαρή αλοιφή στο πρόσωπό της».

Πηγή ΤΟ ΒΗΜΑ

Σάββατο 20 Αυγούστου 2011

Τελευταία αναλαμπή για τον Νίκο Θέμελη

Την τελευταία του πνοή άφησε σήμερα το απόγευμα ο συγγραφέας και πολιτικός Νίκος Θέμελης σε ηλικία 64 ετών, μετά από πολύχρονη μάχη με τον καρκίνο.


Ο Νίκος Θέμελης είχε γεννηθεί στην Αθήνα το 1947. Σπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης και μετά το στρατιωτικό του συνέχισε τις σπουδές του στη Γερμανία, όπου το 1975 έκανε και το Διδακτορικό του σε θέματα Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων. Από το 1981 υπήρξε συνεργάτης του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη, ακολουθώντας τον στα υπουργεία Γεωργίας, Εθνικής Οικονομίας, Παιδείας, Βιομηχανίας και στα πρωθυπουργικά του καθήκοντα μεταξύ 1996-2004.

Εκτός από τον χώρο της πολιτικής και της επιστήμης τα ενδιαφέροντά του επικεντρώνονταν στη ζωγραφική, στη μουσική και στη λογοτεχνία. Τα μυθιστορήματά του "Η αναζήτηση" (1998), " Η ανατροπή" (2000), "Η αναλαμπή" (2003), "Για μια συντροφιά ανάμεσά μας" (2005), "Μια ζωή δυο ζωές" (2007) και "Οι αλήθειες των άλλων" (2008), γνώρισαν μεγάλη επιτυχία και μερικά από αυτά εκδόθηκαν στα γερμανικά, στα ιταλικά, στα τουρκικά και στα ρουμανικά.

Iχνη κατοίκησης στην Κρήτη από το 130.000 π.Χ.


Μια νέα αρχαιολογική ανακάλυψη έρχεται να βάλει τέλος στην επικρατούσα άποψη πως η Κρήτη κατοικήθηκε από το 30.000 π.Χ. Η αρχαιολογική ομάδα του πανεπιστημίου Νορθ Καρολάινα στις ΗΠΑ, αναλύοντας χώμα κι εργαλεία, κατέληξε στο συμπέρασμα πως Homo Erectus ταξίδεψαν ως την Κρήτη και κατοίκησαν εκεί σχεδόν 100.000 χρονια νωρίτερα από αυτό που πίστευαν αρχικά, δηλαδή από το 130.000 π.Χ.

Οι επιστήμονες θεωρούν πως φυλές Homo Erectus κατοίκησαν στο νησί μεταπηδώντας από περιοχές της Βόρειας κι Υποσαχάριας Αφρικής. Οι αρχαιολόγοι βρήκαν τσεκούρια κι όπλα που είχαν συναντήσει ξανά στην Αφρική κάπου 800.000 χρόνια πριν.

«Με τις νέες τεχνικές ραδιοχρονολόγησης, μπορούμε πλέον να πούμε με σιγουριά πως τα εργαλεία και τα όπλα που βρήκαμε ξεκινάνε σε ηλικία από τα 50 και φτάνουν μέχρι τα 130.000 χρονια», τονίζει ο γεωλόγος Καρλ Ουέγκμαν του πανεπιστημίου Νορθ Καρολάινα, προσθέτοντας πως «τα σύνεργα αυτά αποδεικνύουν πως οι κάτοικοι του νησιού, οι προγονοί των πρώτων Μινωιτών, ήταν εξαιρετικοί τεχνίτες και ικανοί για μεγάλες κατασκευές».

Μέχρι στιγμής ο παλαιότερος οικισμός που ειχε βρεθεί στη Κρήτη χρονολογούνταν στο 7.000 π.Χ.

Παρασκευή 19 Αυγούστου 2011

Ready to learn? Brain scans can tell you

Our memories work better when our brains are prepared to absorb new information, according to a new study by MIT researchers. A team led by Professor John Gabrieli has shown that activity in a specific part of the brain, known as the parahippocampal cortex (PHC), predicts how well people will remember a visual scene.

Ads by Google

2011 Online Intl Master's - Find Accredited Schools Online with Flexible Study Options - Apply Now! - Masters.Online-Education.net

University of Liverpool - Online Master's Degree Programmes at the University of Liverpool. - LiverpoolOnlineDegrees.co.uk

The new study, published in the journal NeuroImage, found that when the PHC was very active before people were shown an image, they were less likely to remember it later. “When that area is busy, for some reason or another, it’s less ready to learn something new,” says Gabrieli, the Grover Hermann Professor of Health Sciences and Technology and Cognitive Neuroscience and a principal investigator at the McGovern Institute for Research at MIT.

The PHC, which has previously been linked to recollection of visual scenes, wraps around the hippocampus, a critical for memory formation. However, this study is the first to investigate how PHC activity before a scene was presented would affect how well the scene was remembered. Lead author of the paper is Julie Yoo, a postdoc at the McGovern Institute.

Subjects were shown 250 color photographs of indoor and outdoor scenes as they lay in a functional magnetic resonance imaging (fMRI) scanner. They were later shown 500 scenes — including the 250 they had already seen — as a test of their recollection of the first batch of images. The fMRI scans revealed that images were remembered better when there was lower activity in the PHC before the scenes were presented.

The precise area of activation was slightly different in each person studied, but was always located in the PHC.

In a second experiment, the researchers used real-time fMRI, which can monitor subjects’ brain states from moment to moment, to determine when the brain was “ready” or “not ready” to recall images. Those states were used as triggers to present new visual scenes. As expected, images presented while the brain was in a “ready” state were better remembered.

The finding adds a new element to the longstanding question of why we remember certain things better than others, says Nicholas Turk-Browne, assistant professor of psychology at Princeton University, who was not involved in this study. Traditionally, scientists have believed that memory is based on the inherent memorability of specific events, with strongly emotional events likeliest to be remembered. More recently, cognitive neuroscientists have found that the brain’s ability to consolidate, store and retrieve information is also important.

“The significance of this study is that it suggests that beyond the inherent memorability of things, and how well the systems are working, there’s a huge role to be played by how well prepared you are to process what’s coming in,” Turk-Browne says.

In theory, this method could be used to determine when a student is best prepared to learn new material, or to monitor workers who need to stay alert. “That’s what we would like to think — that we are able to measure states of receptivity for learning, or preparedness for learning,” Gabrieli says. “In terms of how that would be translated to real life, there are still a few steps to go.”

The main hurdle is that fMRI scanners are very large, and at this point, they cannot be made into small, portable devices. A possible alternative is using electroencephalography (EEG), a more easily miniaturized technology that measures electrical activity along the scalp. The researchers are now working on ways to use EEG to measure activity in the PHC.

Πέμπτη 18 Αυγούστου 2011

Σκιάς όναρ ...


Κουράγιο, Παντελή, αδελφέ μου... Ο Σπύρος Μπουκάλας, γιος της Σάσας Καρκαγιάννη και του Παντελή Μπουκάλα, ενός από τους καλύτερους, λόγιους κι έντιμους δημοσιογράφους, σκοτώθηκε προχθές σε τροχαίο δυστύχημα.

Για το «ανείπωτο "γιατί"» της αβάσταχτης για κάθε μάνα και κάθε πατέρα σπαρακτικής απώλειας έγραψε χθες η κυρία Ελένη Μπίστικα στην «Καθημερινή»:

«Ηρθε η είδηση του αδόκητου χαμού ενός νέου φοιτητή, σπλάχνου της οικογένειας του Παντελή Μπουκάλα και της Σάσας Καρκαγιάννη, του εγγονού του Αντώνη Καρκαγιάννη, κι ο "φοβερός μήνας Αύγουστος" έδειξε, ακόμη μια φορά, τη σκοτεινή του όψη μέσα στο καμίνι του ήλιου.

Ηταν 20 χρόνων ο Σπύρος Μπουκάλας, τραβούσε τον δρόμο του καβάλα στη μηχανή του, στο άτι της εποχής μας, όταν τον θέρισε, πισώπλατα χτυπώντας τον, το τροχαίο στη δίνη μιας καραμπόλας αυτοκινήτων στην εθνική Αθηνών - Κορίνθου.

Και από το παρόν και το μέλλον που ήταν δικό του ν' αγωνιστεί να το κερδίσει, με τις καταβολές της οικογένειας και τα όπλα της γνώσης, δεν χρειάστηκε παρά μια στιγμή για να του στερήσει όλα όσα του άξιζαν. Οποιος ένιωσε το ξερίζωμα της καρδιάς του πατέρα, το "γιατί;" το ανείπωτο της μάνας, καταλαβαίνει πως τα λόγια της παρηγορίας δεν φθάνουν στον στόχο τους, μεσολαβεί ο ωκεανός του πένθους.

Η οικογένεια της εφημερίδας "Καθημερινή" πενθεί το παιδί των παιδιών της, των δημοσιογράφων και λόγιων συντακτών της, και καταθέτει, αντί στεφάνου, τη σιγή και τη βαθύτατη θλίψη όλων όσοι την αποτελούν. Η αληθινή ποίηση τα έχει πει όλα, και σ' αυτήν ανατρέχει, αδύναμη να εκφράσει η στήλη την οργή του άδικου, πρόωρου, σκληρού θανάτου ενός νέου».

Συντετριμμένος ο συνάδελφος Νίκος Ξυδάκης έγραψε: «Το πικρό μέτρο του κόσμου.

Αβάσταχτη. Ανείπωτη. Αδιανόητη. Απαρηγόρητη. Κι εντούτοις πικρό μέτρο του κόσμου. Η απώλεια, μάλιστα η απώλεια του παιδιού, η απώλεια του παλικαριού, είναι η μόνη που δίνει το μέτρο να ζυγίσεις τις άλλες θλίψεις, τις άλλες έγνοιες, τις ήττες και τις καταστροφές, συλλογικές, κοινωνικές, ιστορικές· να τις μετρήσεις με τα σταθμά του πόνου, που ξεπερνά τον άνθρωπο και τον ορίζει. Που του θυμίζει τι είναι. Οναρ σκιάς. Πώς θα ζήσουν οι γονείς; Το γοερό ερώτημα μ' έσκισε στο τηλέφωνο.

Πώς θα ζήσουν η Σάσα και ο Παντελής χωρίς τον Σπύρο; Πώς επιζεί ο γονιός που χάνει το εικοσάχρονο παιδί του; Ακαριαία μπήκα στη θέση των συντέκνων, έχω παιδί στην ίδια ακριβώς ηλικία, κι έπεσα στα γόνατα ξέπνοος άλαλος μουσκεμένος, σε μια σκοτεινή εσοχή, να μη με βλέπει μάτι. Ακουγα στο κινητό τον άνεμο της Ελευσίνας, και τον γόο. Είδα μπροστά μου πρόσωπα βρεφών και νηπίων, την πρωτότοκη στο Αιγαίο, γκριμάτσες, τσουλούφια, φακίδες, επικά βαφτίσια με κλαρίνα του βάλτου, ποδοσφαιρικές φανέλες, είδα τους εαυτούς γονείς ν' ασπρίζουν και τα νήπια να αντρεύουν και να σαλπάρουν, άκουσα μπουζουκομπαγλαμάδες σε συμπόσια, άκουσα υποβλητικούς τον Μάντη και τον Πάνθηρα, την Ευδοκία και τον Αλγόρυθμο, άκουγα, έβλεπα, μύριζα, η ζωή περνούσε με αστραπές και μαστιγώματα της μνήμης. Η ζωή. Μπροστά στον θάνατο ψελλίζουμε στερεοτυπικά, μπροστά στον θάνατο του παλικαριού σώνεται ακόμη και το ψέλλισμα, σβήνει κάθε στερεότυπο. Δεν ψελλίζω τίποτε.

Σκέφτομαι μόνο ότι ο ποιητής πατέρας έχει γράψει τόσο βαθιά, τόσο συμπονετικά, για την απώλεια, το πένθος και τον θάνατο, ζυμωμένος μαζί τους από παιδί, μα πάντα δοσμένος της ζωής (...)»...

Συνάδελφε ακριβέ Παντελή, η παρουσία σου τόσα χρόνια στον Τύπο στήριξε με το ήθος της και τη γνώμη σου, την ψυχή και το σθένος δεκάδων κι εκατοντάδων συναδέλφων.

Σήμερα ο «ναυτίλος» δεν ξέρει τι να πει στις μανάδες και τους πατεράδες που τους έχει αγγίξει το έρεβος παρά μιαν αρχαία ιστορία: κάποιος σοφός κάποτε έχασε τον γιο του, αλλά ατάραχος έστεκε στην αγορά, «ήξερα ότι γέννησα θνητόν» έλεγε.

Κι ύστερα στο σπίτι του, σπαραχτικά θρηνούσε για όλων μας, των δικών του άλλων, τα αρχαία πένθη...

ΣΤΑΘΗΣ Σ. 18.VIII.2011 stathis@enet.gr

Τετάρτη 17 Αυγούστου 2011

Οταν ξεκινούσε η νουβέλ βαγκ

Οκτώ οι νέες ταινίες που προβάλλονται από σήμερα, μ' επικεφαλής τρεις εξαιρετικές επανεκδόσεις: «Με κομμένη την ανάσα» του Ζαν-Λικ Γκοντάρ, «Ο μεγάλος έρωτας» του Πιερ Ετέξ και «Το μπλόκο» του Αδωνι Κύρου.


Ενώ ακολουθούν οι ταινίες: Beginners του Μάικ Μιλς, «Η γυναίκα που ονειρεύτηκε έναν άνδρα» του Περ Φλι, «Blitz» του Ελιοτ Λέστερ, «Ατακτη καθηγήτρια» του Τζέικ Κάσνταν και «Διεθνής συνωμοσία» του Ζερόμ Σαλ.

Ενα ντοκιμαντέρ αποκαθιστά την αλήθεια για τον κρητικό χορό


Κατάγονται από τα Χανιά και το Ρέθυμνο, η οικογένειά τους έπαιξε καθοριστικό ρόλο για την ουσιαστική ενασχόλησή τους με τον κρητικό πολιτισμό και από το 1994 ξεκίνησαν να διδάσκουν κρητικούς χορούς σε διάφορους πολιτιστικούς φορείς. Πρόκειται για τον Γιάννη και τον Γιώργο Μεγαλακάκη, δίδυμα αδέλφια και ιδρυτές του Κέντρου Ερευνας και Διδασκαλίας Κρητικού Χορού που αυτή την εποχή περιοδεύει σε πόλεις της Ελλάδας και του εξωτερικού για την παρουσίαση του ντοκιμαντέρ «Χορεύω αιώνες στην Κρήτη», ένα πολύ σημαντικό βήμα για τα δυο αδέρφια αλλά και έναν ανεκτίμητο πολιτιστικό θησαυρό για την μουσικοχορευτική παράδοση της Κρήτης.

«Η συνεχόμενη - επί χρόνια- επαφή μας με ντόπιους Κρήτες διαφόρων ηλικιών, κουλτούρας, κοινωνικού αλλά και οικονομικού υπόβαθρου ανέδειξε την πολυπλοκότητα και διαφορετικότητα των ολοένα και περισσότερων αναδυόμενων θεμάτων προς έρευνα» αναφέρει ο Γ. Μεγαλακάκης. «Αυτό που μας ενδιαφέρει είναι να αφαιρέσουμε τα μουσειακά στολίδια και να μείνουμε στην ουσία του χορού. Με άλλα λόγια λέμε όχι στα φολκλόρ. Οι άντρες δεν χόρεψαν ποτέ με μαχαίρι και άσπρο στιβάνι και οι γυναίκες δεν χόρεψαν ποτέ με μαντήλι στο κεφάλι.»

Το 2004 οι αδελφοί Μεγαλακάκη χόρεψαν στην τελετή λήξης των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας, το 2005 παρουσίασαν με την χορευτική τους ομάδα την παράσταση «Οταν ακούω Κρήτη» - με την ίδια ονομασία θα κυκλοφορούσαν αργότερα και σπάνιο οπτικοακουστικό υλικό - στο Νέο Μουσείο Μπενάκη στην Αθήνα και το 2006 ίδρυσαν επίσης στην πρωτεύουσα το Κέντρο Ερευνας και Διδασκαλίας Κρητικού Χορού.

Το καλοκαίρι του ιδίου έτους ενέπνευσαν τον σκηνοθέτη Γιάννη Σμαραγδή για το στήσιμο της σκηνής του χορού στην ταινία «El Greco» και δυο χρόνια αργότερα παρουσίασαν με την ομάδα τους την χοροσυναυλία «Η Κρήτη των ονείρων»με τη μουσική οικογένεια των Ξυλούρηδων στο Θέατρο Βράχων στα πλαίσια του Φεστιβάλ Βύρωνα.

To 2010 ο Γιάννης Μεγαλακάκης κυκλοφορεί το πρώτο του βιβλίο με τίτλο «Χορογράφοντας» απο τις εκδόσεις Δοκιμάκης στο οποίο σμίγει τις δύο μεγάλες του αγάπες, τον χορό και την ποίηση.Το βιβλίο περιέχει και σπάνιο οπτικοακουστικό υλικό και τον εφετινό Φεβρουάριο του 2011 μαζί με τον αδελφό τους παρουσίασαν στο Ευγενίδειο Ιδρυμα-Πλανητάριο το ντοκιμαντέρ «Χορεύω αιώνες στην Κρήτη».

Ενα οδοιπορικό-ντοκουμέντο σε ολόκληρη την Κρήτη, από την Κίσσαμο έως την κάτω Ζάκρο στην Ανατολική Κρήτη. Στην ταινία χορεύουν ηλικιωμένοι αλλά και νέοι χορευτές σπάνιους τοπικούς χορούς που μιλούν για τα παλιά γλέντια, τους χορευτές και τους παλιούς μουσικούς. Παρέες τραγουδούν γνήσια ριζίτικα τραγούδια, ενώ παράλληλα παρακολουθούμε και τις σημαντικότερες χορευτικές στιγμές της Ομάδας από παραστάσεις, σεμινάρια και πρόβες κατά την διάρκεια των πέντε τελευταίων χρόνων.

«Χορεύω αιώνες στην Κρήτη»,
Προβολές Αυγούστου

Κύθηρα, Τετάρτη 17 Αυγούστου
Πολυχώρος Τέχνης και Εκπαίδευσης ΖΕΙΔΩΡΟΣ ,ώρα 21:00
Θα ακολουθήσει παράσταση κρητικών χορών απο επίλεκτους χορευτές της Ομάδας Έκφρασης Κρητικών Χορών Γιάννη & Γιώργου Μεγαλακάκη
Πληροφορίες : 2736038212

Mήλος Πέμπτη 25 Αυγούστου
Συνεδριακό Κέντρο Μήλου ,ώρα 21:00
Πληροφορίες : 22870 23850

Σαντορίνη / 26 Αυγούστου :
Μέγαρο Γκύζη, ώρα 21:00
Πληροφορίες : 22860 23077

Πηγή Το ΒΗΜΑ

Κυριακή 14 Αυγούστου 2011

Η "επιστήμη" των πολιτών

Ένα ακόμα μεγάλο επιστημονικό πρόγραμμα προσφεύγει στην «επιστήμη των πολιτών», ζητώντας βοήθεια από κάθε έναν ενδιαφερόμενο, που θα ήθελε να διαθέσει τον ελεύθερο χρόνο του για να συμβάλει σε μια σημαντική ανακάλυψη. Το CERN δημιούργησε το πρόγραμμα LHC@home, ώστε να αξιοποιήσει τη συλλογική επεξεργαστική ισχύ όσο το δυνατόν περισσότερων υπολογιστών ανά τον κόσμο.

Οι πολίτες-επιστήμονες θα έχουν τη χαρά να συμμετάσχουν στα ιστορικά πειράματα φυσικής του υπόγειου μεγάλου επιταχυντή, που βρίσκεται κάτω από τα γαλλο-ελβετικά σύνορα. Μεταξύ άλλων, θα βοηθήσουν στην αναζήτηση του «μποζονίου του Χιγκς», του αποκαλούμενου και «σωματιδίου του Θεού». Είχε προηγηθεί, το 2004, σύμφωνα με το BBC, μια ανάλογη μικρότερης κλίμακας προσπάθεια του CERN για να γίνουν προσομοιώσεις ακτίνων πρωτονίων.

«Οι εθελοντές μπορούν τώρα να βοηθήσουν ενεργά τους φυσικούς στην αναζήτηση νέων θεμελιωδών σωματιδίων που θα ρίξουν νέο φως στην προέλευση του σύμπαντός μας, συνεισφέροντας διαθέσιμη επεξεργαστική ισχύ από τους προσωπικούς υπολογιστές τους, επιτραπέζιους και φορητούς» αναφέρεται στη σχετική ανακοίνωση του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Πυρηνικών Ερευνών, που συνεργάζεται για το νέο πρόγραμμα με το Κέντρο Κυβερνοεπιστήμης Πολιτών, στο οποίο συμμετέχουν ο ΟΗΕ και το πανεπιστήμιο της Γενεύης.

Κάθε χρόνο ο επιταχυντής, μέσω των συγκρούσεων σωματιδίων, παράγει έναν τεράστιο όγκο δεδομένων προς επεξεργασία, που φθάνουν τα 15 εκατ. Gigabyte.

Το CERN διαθέτει μια εντυπωσιακή υποδομή διασυνδεμένων υπολογιστών, παρόλα αυτά δεν λέει όχι στη συμβολή έξτρα ισχύος από κάθε ενδιαφερόμενο.

Άλλες επιστημονικές ομάδες, από διαφορετικά γνωστικά πεδία, τα προηγούμενα χρόνια, έχουν επίσης καταφύγει στους εθελοντές, όπως για την αναζήτηση εξωγήινης νοημοσύνης (SETI@home) ή για την ανάλυση πρωτεϊνών (Folding@home).

Newsroom ΔΟΛ, με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ

Παρασκευή 12 Αυγούστου 2011

To Μουσείο της Βάσως Κατράκη στο Διαδίκτυο


Εγκαινιάστηκε ο επίσημος ιστότοπος του ιδρύματος με πλούσιο υλικό για την κορυφαία χαράκτρια

«Γεννήθηκα στο Αιτωλικό Μεσολογγίου», σημειώνει στην αυτοβιογραφία της η μεγάλη ελληνίδα χαράκτρια Βάσω Κατράκη (1914-1988). Στη γενέτειρά της θεμελιώθηκε -με την επιμονή και τη φροντίδα του συζύγου της Γιώργου Κατράκη-τον Απρίλιο του 1995 το Κέντρο Χαρακτικών Τεχνών-Μουσείο Βάσως Κατράκη, το οποίο άνοιξε τις πόρτες του στο κοινό τον Ιούνιο του 2006, με το σύνολο του έργου της Βάσως Κατράκη σε μόνιμη έκθεση. Τον περασμένο χειμώνα, μεγάλο μέρος από τον θησαυρό του Μουσείου παρουσιάστηκε στην έκθεση «Πνοή την πέτρα» στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης στην Αθήνα. Σήμερα κάθε χρήστης του διαδικτύου μπορεί να περιηγηθεί στο έργο της σπουδαίας καλλιτέχνιδος μόνο με ένα κλικ του ποντικιού, στον διαδικτυακό τόπο http://katrakivasso-museum.gr.

Jazz Masters: Το Νοέμβριο στην Αθήνα

O βιρτουόζος του ηλεκτρικού μπάσου Steve Swallow και η κορυφαία πιανίστα της free jazz, Carla Bley, έρχονται στην Αθήνα με τους The Swallow Quintet.

Ο Steve Swallow έρχεται στις 2 Νοεμβρίου, στο Παλλάς, με το κουιντέτο του που εκτός του Chris Cheek στο τενόρο σαξόφωνο, του φημισμένου Steve Cardenas στην κιθάρα και του Jorge Rossy στα ντραμς, έχει στις τάξεις του και μία ακόμη μεγάλη μορφή της jazz: Η Carla Bley στο πιάνο είναι, εκτός από χρόνια συνοδοιπόρος του Swallow στη ζωή και στην τέχνη, μια από τις πιο δυναμικές φιγούρες της free jazz. Η συνθέτρια, πιανίστα, μαέστρος, ερμηνεύτρια και συγγραφέας Carla Bley έχει συνεργαστεί στη σπουδαία καριέρα της με μουσικούς όπως τους Gary Burton, Paul Bley, George Russell, Steve Swallow, Michael Mantler, Don Alias, Nick Mason κ.ά., ενώ έχει ηχογραφήσει περίπου 30 ιστορικούς δίσκους.

Πέμπτη 11 Αυγούστου 2011

Φαναγορία: Γεννήθηκε από πόλεμο, άντεξε 1.600 χρόνια

Ποια είναι, όμως, η περίφημη αρχαία ελληνική πόλη Φαναγορία, την οποία επισκέφθηκε ο πρωθυπουργός της Ρωσίας Βλαντίμιρ Πούτιν, για να υπηρετήσει τις προεκλογικές του φιλοδοξίες; Σίγουρα ήταν το κέντρο της ελληνικής αποικίας, στη Μαύρη και την Αζοφική Θάλασσα, ένα πέρασμα για το διαμετακομιστικό εμπόριο, που επιβίωσε επί 1.600 χρόνια.

Ολα ξεκίνησαν από έναν πόλεμο, στον οποίο έχουν εμπλακεί Λυδοί και Πέρσες με τους Ελληνες κατοίκους των ιωνικών πόλεων. Οι γηγενείς, με ξύλινες ασπίδες και γενικώς ελαφρύ οπλισμό, ενώ οι έποικοι έχουν φέρει μαζί τους από τις ελληνικές μητρόπολεις το «φιλοπόλεμο» ορείχαλκο. Η νίκη, σύμφωνα με την τεχνική του πολέμου, θα έγερνε υπέρ των Ελλήνων. Ομως είναι λίγοι μπροστά στους πολυπληθείς «βαρβάρους». Οι αιώνες είναι σκληροί, ο κάθε λαός δεν κοιτάει τα εδάφη του, αλλά διαρκώς λοξοκοιτάει προς το γείτονα κι ακόμη παραπέρα, με ορίζοντα κατάκτησης. Επί δύο αιώνες, τον 7ο και τον 6ο π.Χ., οι ημέρες του πολέμου είναι περισσότερες από τις ημέρες της ειρήνης.

Σ' αυτό το περιβάλλον ανασφάλειας, οι πολίτες της ελληνικής παραθάλασσιας πόλης Τέω (Μινυαίοι από τον Ορχομενό), μίας από τις δώδεκα της ιωνικής κοινοπολιτείας, εγκαταλείπουν τα αποικιακά εδάφη και κατευθύνονται προς την Ταυρική Χερσόνησο, τη σημερινή Κριμαία. Αυτό που προέχει είναι η επιβίωση, αυτό είναι κατανοητό σ' όλους τους κατοίκους, άπαξ και αποφάσισαν ν' αφήσουν πίσω τους τις ελληνικές πόλεις-κράτη.
Η πρώτη γραπτή πηγή είναι του Εκαταίου του Μιλήσιου, ο οποίος αναφέρεται στη νεοπαγή πόλη Φαναγορία, που ιδρύθηκε, τον 6ο π.Χ. αιώνα, στη σημερινή χερσόνησο του Ταμάν. Βρισκόταν στις βόρειες ακτές της Μαύρης Θάλασσας, ανάμεσα στη Μαύρη και την Αζοφική Θάλασσα. Εθεωρείτο η μητρόπολη του ασιατικού Βοσπόρου και ήταν διαμετακομιστικό κέντρο εμπορίου, σε διπλό ρόλο, εξαγωγικό και εισαγωγικό.

Ιδρυτής της εθεωρείτο ο Φαναγόρης ή Φαναγόρας από την Τέω, ο οποίος ονοματοδότησε τη Φαναγορία. Οι αρχαίες πηγές την αναφέρουν με διαφορετικά ονόματα: Φαναγορεία, Φαναγόρειον, Φαναγορούπολις, Φαναγόρη, Φαναγούρα, Φαιναγόρα. Μέχρι τον 5ο π.Χ. αιώνα λειτούργησε ως μία δημοκρατική πόλη, με βουλή, δήμο και σύνορα.
Είχε ακμάσει και είχε γίνει η σημαντικότερη πόλη της περιοχής, όμως η ένωση με τις άλλες πόλεις της περιοχής (Ερμώνασσα, Παντικάπαιο κ.ά.), δημιούργησε το δόγμα «η ισχύς εν τη ενώσει». Ετσι, συγκροτήθηκε το βασίλειο του Βοσπόρου, που κράτησε από το 480 έως το 2ο αι. π.Χ. Αυτά τα περίπου τριακόσια χρόνια η Φαναγορία επιτυγχάνει τη μέγιστη οικονομική ακμή της, που οφείλεται στα άφθονα σιτηρά της, γιατί τα εδάφη είναι εξαιρετικά γόνιμα για τη δημιουργία σιτοβολώνων. Τα εξήγαγε μέχρι τη Μεσόγειο Θάλασσα και αυτή τα αντάλλασσε με ρουχισμό, κρασί, ελαιόλαδο και κοσμήματα.
Η Φαναγορία επιβίωσε συνολικά 1.600 χρόνια, αφού πέρασε στη συνέχεια από την εξουσία του Μιθριδάτη Στ' του Ευπάτορα, των Ρωμαίων, των Ούννων, των βυζαντινών, των Βουλγάρων. Για την ιστορία να αναφέρουμε ότι σ' αυτή την πόλη εξορίστηκε ο βυζαντινός αυτοκράτορας Ιουστινιανός Β'. Κατά τον 7ο αιώνα, η πόλη ανακηρύχθηκε πρωτεύουσα της Μεγάλης Βουλγαρίας.

Τον 19ο αιώνα

Ο αρχαίος οικισμός βρίσκεται σε μια περιοχή 65 εκταρίων, έχει ορθογώνιο σχήμα και εκτείνεται σε δύο πλατώματα -άνω και κάτω-, τα οποία έχουν κλίση προς τον κόλπο. Το ένα τρίτο έχει βυθιστεί κάτω από τη θάλασσα. Σ' αυτό, το οποίο εκτείνεται σε 20 εκτάρια, καλύπτεται από ερείπια κτιρίων. Οι ανασκαφές άρχισαν το 19ο αιώνα. Την εποχή εκείνη οι αρχαιολόγοι αναζητούσαν πολυτελή ευρήματα, για να μεταφέρουν στο Ερμιτάζ της Αγίας Πετρούπολης.
Συστηματικά, η Φαναγορία άρχισε να ανασκάπτεται το 1936 από το διάσημο αρχαιολόγο V. D. Blavatskij. Οι επόμενοι διευθυντές τής ανασκαφής ήταν οι Μ.Μ. Kobylina, V.S. Dolgorukij και σήμερα ο Βλαντίμιρ Κουζνετσόφ. Και μια «λεπτομέρεια»: στο πέρασμα των αιώνων, τα λίθινα ερείπια της Φαναγορίας χρησιμοποιήθηκαν από τους ντόπιους για να χτίσουν σπίτια, εκκλησίες και οχυρά.

Πηγή http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=11/08/2011&id=300887


Τετάρτη 10 Αυγούστου 2011

Πουλί - γίγαντας ζούσε την εποχή των δεινοσαύρων

Ένα πελώριο πουλί, ψηλότερο και από ένα ενήλικο άνθρωπο, περπατούσε στη Γη, ίσως και να πετούσε, την ίδια εποχή με τους δεινόσαυρους, δηλ. πριν από περίπου 80 εκατ. χρόνια, σύμφωνα με τα απολιθωμένα οστά που ανακάλυψαν Βρετανοί και άλλοι παλαιοντολόγοι στην Κεντρική Ασία. Η ανακάλυψη ρίχνει φως στην εξέλιξη των πουλιών και ιδιαίτερα στο κατά πόσο υπήρχαν υπερμεγέθη πουλιά δίπλα-δίπλα με τους δεινόσαυρους.

Το σπάνιο εύρημα δείχνει ότι πιθανότατα τα τεράστια πουλιά ήσαν πολύ πιο συχνά στην εποχή των δεινοσαύρων από ό,τι νόμιζαν ως τώρα οι επιστήμονες. Τα υπερμεγέθη πουλιά -ή δεινόσαυροι με μορφή πτηνών- φαίνεται πως αφθονούσαν στην Μεσοζωική εποχή, όταν οι δεινόσαυροι κυριαρχούσαν στον πλανήτη μας, πριν εξαφανιστούν πριν από περίπου 65 εκατ. χρόνια.

Αναλυτικά http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=300761

Αυγουστιάτικη Πανσέληνος στο Μουσείο της Ακρόπολης

Ανοιχτό ως τα μεσάνυχτα θα παραμείνει το Μουσείο της Ακρόπολης στις 13 Αυγούστου.

Το βράδυ με την Αυγουστιάτικη Πανσέληνο (Σάββατο 13/8/2011), το Μουσείο της Ακρόπολης θα παραμείνει ανοιχτό ως τα μεσάνυχτα, δίνοντας την ευκαιρία στους επισκέπτες του να περιηγηθούν την Αίθουσα του Παρθενώνα και να απολαύσουν τη θέα του Ιερού Βράχου με το γοητευτικό σεληνόφως.

Οι Αρχαιολόγοι - Φροντιστές θα παρουσιάζουν στους επισκέπτες τις δοξασίες των αρχαίων για τη Σελήνη και τη μαγική της επιρροή στη ζωή των ανθρώπων. Η είσοδος στο Μουσείο από τις 9 μ.μ. ως τα μεσάνυχτα θα είναι ελεύθερη.

Η εκδήλωση αυτή εντάσσεται στο πρόγραμμα «Μια μέρα στο Μουσείο Ακρόπολης». Πληροφορίες για το πρόγραμμα των παρουσιάσεων θα παρέχονται στο Γραφείο Πληροφοριών του Μουσείου την ίδια ημέρα και στην ιστοσελίδα www.theacropolismuseum.gr.

www.kathimerini.gr

Τρίτη 9 Αυγούστου 2011

Μερικοί το προτιμούν πορνό


Η ερωτική ζωή της Μέριλιν Μονρόε, εκτός μεγάλης οθόνης φυσικά, ανέκαθεν τροφοδοτούσε ποικίλους μύθους και παραφιλολογίες γύρω από την πιο καυτή ξανθιά, τη γυναίκα που τραγούδησε με ηδυπάθεια «happy birthday» στον Τζον Κένεντι και υπήρξε σύζυγος ενός από τους διασημότερους Αμερικανούς συγγραφείς, του Αρθουρ Μίλερ.

Τώρα όμως, ένα ασπρόμαυρο πορνό φιλμάκι 8 μιλιμέτρ, διάρκειας μόλις μερικών λεπτών, έρχεται να ενισχύσει το χαρακτηρισμό που την ακολούθησε για όλη της τη ζωή ως το διασημότερο σύμβολο του σεξ. Και να βάλει τους διαχειριστές της περιουσίας της σε μεγάλους μπελάδες. Αν βέβαια πρωταγωνίστρια της μίνι-τσόντας είναι, τελικά, η Μέριλιν Μονρόε και όχι κάποια που της μοιάζει.

Το φιλμάκι γυρίστηκε περίπου το 1946-1947, όταν η Μέριλιν ήταν 21 χρόνων και πάσχιζε, ως Νόρμα Τζιν Μπέικερ, να βρει το δρόμο της στο Χόλιγουντ. Στην τσόντα, διάρκειας 6,5 λεπτών, μια γυναίκα που μοιάζει στην Αμερικανίδα σταρ φαίνεται ολοκάθαρα να κάνει σεξ. Το φιλμ βγήκε προχθές σε δημοπρασία από έναν Ισπανό, τον Μίκελ Μπάρσα, στο πλαίσιο της 1ης Διεθνούς Εκθεσης Συλλογής Ταινιών στο Μπουένος Αϊρες, αλλά δεν έπιασε τόπο. Ενώ αυτός περίμενε να το χρυσοπουλήσει -με αρχική τιμή 500.000 δολάρια- η Νάνσι Κάρλσον, υπεύθυνη για την προώθηση της εικόνας της Μονρόε, του χάλασε τα σχέδια. Διέψευσε το γεγονός ότι πρωταγωνίστρια του φιλμ είναι η Μονρόε και έτσι η ταινία έμεινε στο ράφι, χωρίς αγοραστή. Τώρα ενδέχεται να ακολουθήσουν και μηνύσεις εις βάρος του Μπάρσα.

Ο Μπάρσα, πεπεισμένος για την αυθεντικότητα του υλικού που έχει στα χέρια του, απαντά στις κατηγορίες: «Φυσικά και αντιλαμβάνομαι τη στάση τους. Η Μέριλιν παράγει πολλά εκατομμύρια το χρόνο. Θέλουν να προστατέψουν την εικόνα της. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος να το ερμηνεύσω».

Επικαλείται μάλιστα και ένα έγγραφο του FBI, σύμφωνα με το οποίο το 1965 κυκλοφορούσε μια ερωτική ταινία της Μονρόε. Είναι πάντως γεγονός ότι τη δεκαετία του ,40, η μετέπειτα μεγάλη σταρ είχε κάνει τολμηρές φωτογραφήσεις. Οταν βγήκαν στο φως, στο απόγειο της δόξας της, είχε δικαιολογήσει την τρέλα της νιότης της ως κίνηση απελπισίας.

Το πρωτότυπο της τσόντας που απειλεί τη δημόσια εικόνα της Μέριλιν είχε ανακαλυφθεί από μια Σουηδέζα φωτογράφο το 1980. Ανήκε σε έναν άγνωστο συλλέκτη, που πέθανε πρόσφατα, και το είχε αγοράσει για 1,2 εκατ. δολάρια. Βέβαια, η ταυτοποίηση δεν είναι εύκολη. Ακόμα κι αν είναι η ίδια η Μονρόε, είναι τελείως διαφορετική από αυτή που έχουμε θαυμάσει σε ταινίες της όπως «Μερικοί το προτιμούν καυτό». Οχι μόνο γιατί δεν έχει καν το διάσημο πλατινέ μαλλί της και απεικονίζεται ως καστανή. Αυτό είναι το λιγότερο. Είναι άλλωστε γνωστό ότι δεν ήταν φυσική ξανθιά.

Επιπλέον, η πρωταγωνίστρια της προκλητικής ταινίας έχει άλλο παρουσιαστικό γιατί έχει προγναθισμό και παχουλούτσικη μύτη εξαιτίας ενός χόνδρου.

Ο Μπάρσα έχει και για αυτό αντεπιχειρήματα: τις πλαστικές επεμβάσεις που έκανε αργότερα όταν «έπεσε» στα χέρια του Χόλιγουντ και των ίματζ μέικερ. Σε ένα μόνο δεν έχει απάντηση: στο πώς γίνεται η υποτιθέμενη νεαρή Μέριλιν στο φιλμάκι να μην έχει τόσο ερωτισμό αλλά και θηλυκότητα. Οι υπεύθυνοι ισχυρίζονται ότι το νεαρό κορίτσι της ταινίας, που έχει αρκετά παραπανίσια κιλά, δεν έχει τίποτα κοινό με τη σεξοβόμβα που προσπαθούσε να κρατήσει το φουστάνι της, όταν το αεράκι από τον εξαερισμό του μετρό της Νέας Υόρκης το σήκωνε ελαφρά στο «Επτά χρόνια φαγούρα» του Μπίλι Γουάιλντερ.

Δημόσια κόντρα

Κάτι μας λέει ότι θα τραβήξει αυτή η δημόσια κόντρα. Η τρέχουσα κινηματογραφική ειδησεογραφία γύρω από τη Μέριλιν Μονρόε, πάντως, επεκτείνεται και σε μια πραγματική ταινία. «Η βδομάδα μου με τη Μέριλιν», που σκηνοθέτησε ο Σάιμον Κέρτις, με τη Μισέλ Ουίλιαμς στο ρόλο του απόλυτου θηλυκού, θα κάνει πρεμιέρα στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Νέας Υόρκης τον Οκτώβριο. Αφηγείται τις μέρες της Μέριλιν την εποχή που πρωταγωνιστούσε με τον Λόρενς Ολίβιε στο «Ο πρίγκιπας και η χορεύτρια». Βασίζεται σε βιβλίο του Κόλιν Κλαρκ, ο οποίος εκείνη την εβδομάδα στη Βρετανία είχε εργαστεί ως βοηθός της Μονρόε και είχε αναλάβει να την ξεναγήσει στη χώρα. Ενώ εκκρεμεί ένα ακόμη πρότζεκτ, με τη Ναόμι Γουότς ως Μέριλιν αυτή τη φορά, το οποίο, αν και έχει ανακοινωθεί καιρό, πάει από αναβολή σε αναβολή.

Πηγή Ελευθεροτυπία

Δευτέρα 8 Αυγούστου 2011

Αρχαία νομίσματα έκρυβε του κουφάρι του βυθισμένου πλοίου «Μέντωρ» στα Κύθηρα

Δύο αρχαία αργυρά νομίσματα και ένα χάλκινο είναι τα σημαντικότερα ευρήματα από τη φετινή υποβρύχια αρχαιολογική έρευνα στο πλοίο «Μέντωρ», που διενεργήθηκε από κλιμάκιο της Εφορείας Εναλίων Αρχαιοτήτων, στο διάστημα από 6 έως 15 Ιουλίου.

Η υποβρύχια αρχαιολογική έρευνα πραγματοποιήθηκε υπό τη διεύθυνση του καταδυόμενου αρχαιολόγου, Δρα Δημήτριου Κουρκουμέλη, στο ιστορικό ναυάγιο «Μέντωρ» στα νοτιοανατολικά Κύθηρα κοντά στον Αβλέμονα, ενώ την έρευνα χρηματοδότησε και συνέδραμε το αυστραλιανό ίδρυμα «Kytherian Research Group».

Το πλοίο, που ως γνωστό μετέφερε τα γλυπτά του Παρθενώνα στην Αγγλία, μέσω Μάλτας, βυθίσθηκε στην είσοδο του λιμένα του Αβλέμονα στα νοτιοδυτικά Κύθηρα, το Σεπτέμβριο του 1802. Τα αποτελέσματα της έρευνας θεωρούνται ιδιαίτερα ενδιαφέροντα και ενθαρρυντικά, τόσο γιατί το εν λόγω ναυάγιο συνδέεται με μία ιδιαίτερα δυσάρεστη στιγμή της συνεχιζόμενης περιπέτειας των γλυπτών του Παρθενώνα, όσο και για το γεγονός ότι τα ευρήματα, που ανασύρθηκαν από το ναυάγιο, αποτελούν ενδείξεις της διαβίωσης των πληρωμάτων των εμπορικών πλοίων σε μία ταραγμένη ιστορική περίοδο της Ανατολικής Μεσογείου.

Παλαιότερα είχαν γίνει έρευνες στο πλοίο, από τον πλοίαρχο Ζακ-Υβ Κουστώ (1975), το Ινστιτούτο Εναλίων Αρχαιολογικών Ερευνών (1980) και την Εφορεία Εναλίων Αρχαιοτήτων (2009). Ωστόσο σε καμία από αυτές, αλλά ούτε και στη φετινή, εντοπίσθηκαν θραύσματα μαρμάρων ή γλυπτών.

Η φετινή έρευνα επικεντρώθηκε στη περιοχή της πρύμνης του, όπου το 2009, είχαν εντοπισθεί ανάμεσα σε λίθους προφανώς του έρματος του πλοίου, διάφορα ευρήματα, όπως απολιθώματα ιχθύων σε σχιστολιθικές πλάκες, που από τότε είχε θεωρηθεί ότι μπορούν να προέρχονται από το φορτίο. Ακόμα καθαρίστηκε ένα μέρος του κελύφους του πλοίου, το οποίο είχε εντοπιστεί ήδη από την έρευνα του 1980, και όπως διαπιστώθηκε σώζεται σε αρκετά καλή κατάσταση.

Από την περιοχή που ερευνήθηκε, ανελκύσθηκαν αρκετά αντικείμενα, από αυτά που χρησιμοποιούσε το 10μελές πλήρωμα, όπως σκεύη διαφόρων τύπων, γυάλινα, πήλινα ή πορσελάνινα, φιάλες, διακοσμητικά στοιχεία, που βρίσκονταν, προφανώς στο χώρο ενδιαίτησης των αξιωματικών, νομίσματα της συγκεκριμένης περιόδου, αλλά και οπλισμός, όπως δύο πιστόλες, η διακόσμηση του κοντακίου ενός ντουφεκιού, βόλια τριών διαφορετικών διαμετρημάτων, λίθινα τσακμάκια για τα όπλα, μία οβίδα μικρού κανονιού, καθώς επίσης και όργανα ναυσιπλοΐας, μία μικρή πυξίδα χειρός με χρυσή αλυσίδα και η πυξίδα του πλοίου.

Η συνέχιση των ερευνών, ίσως αποδώσει νέα στοιχεία, τόσο για το ίδιο το πλοίο όσο και για την περιπέτεια των γλυπτών του Παρθενώνα.

Newsroom ΔΟΛ, με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ

Κακοί λύκοι...

Με το ατμοσφαιρικό και μυστηριώδες Bad Ritual (που έχει και ανάλογο σκοτεινό και υποβλητικό καινούργιο βίντεο) ανοίγει το «Creep On Creepin' On» (Arts & Crafts) των Timber Timbre και σε υποδέχεται σε αυτό που οι Καναδοί (και αυτοί όπως ο προηγούμενος κύριος) έχουν ταλέντο να κάνουν, να σε βάζουν με τη μουσική τους σε ένα παραμύθι. Τη μία στιγμή είσαι η Χιονάτη, την άλλη ο Κακός Λύκος και την τρίτη ο Παπουτσωμένος Γάτος με όλο τον σουρεαλισμό που κρύβει ο ψυχισμός του. Μπλουζ ανεξιχνίαστα, διαυγή και ανάγλυφα. Θα μπορούσαν οι τρεις τους Timber Timbre να ήταν μια χαρά συνεργάτες του Ντέιβιντ Λιντς και του Ντέιβιντ Φίντσερ επίσης. Μια μπάντα, εν ολίγοις, από την οποία μπορείς να περιμένεις ακόμη πολλά. Με λίντερ τους τον Τέιλορ Κερκ, ικανό να «ζωγραφίσει» και μόνο με τον αέρα.
… και καλοκαίρια

Το δεύτερο πακέτο της σειράς «Future Balearica New Wave Of Chill (Vol 2)» είναι το σάουντρακ της παραλίας την ώρα που δύει ο ήλιος, που έρχεται το κοκτέιλ, που έχεις ξεχάσει πως δεν έχει ταξί. Οι Balearic μουσικές - και το νέο κύμα από αυτές - λιώνουν σαν τα παγάκια μέσα στο ποτήρι, δροσεροί dance, disco και soulful ήχοι, που οι δύο Fete διαλέγουν, κόβουν, ράβουν και δένουν την παραγωγή. Από το χαλαρωτικό «Soak it Up» των Αμερικανών Houses και το «Song For Her» των ίδιων των Fete βγαίνουμε στη «Σουίτα με Θέα» («Panorama Suite») του Max Essa και στα υπόλοιπα της συλλογής όπου κάτω από τη balearica σημαία, παίζουν παραγωγοί που μας αρέσουν. Σαν τους Free Disco, Chad Valley, Todd Terje ο οποίος ήταν εδώ
και έπαιζε μουσική τις προάλλες
(http://futurebalearica.tumblr.com/)

Ποιος σκότωσε τον Αλμπέρ Καμί;


Θεωρίες δολοφονίας

Είναι ένα πυροτέχνημα που έσκασε ξαφνικά και θα ξεχαστεί αμέσως; Είναι μια είδηση που σε βάθος χρόνου θα φωτίσει με αναπάντεχο τρόπο το θάνατο του νομπελίστα Αλμπέρ Καμί;

Σύμφωνα, πάντως, με δημοσίευμα της ιταλικής εφημερίδας «Corriere della Sera» πίσω από το αυτοκινητικό δυστύχημα της 4ης Ιανουαρίου του 1960, που είχε ως θύμα, όχι μόνο το λατρεμένο των Γάλλων συγγραφέα, αλλά και τον εκδότη του Μισέλ Γκαλιμάρ, βρίσκονταν Σοβιετικοί κατάσκοποι. Να τη πάλι η KGB, που έχει κάνει, βεβαίως, όλα τα κακά του κόσμου κι άλλα τόσα που δεν ξέρουμε. Αλλά να τα βάλει και με τον Καμί, δύο μόλις χρόνια μετά το Νομπέλ του;

Η θεωρία

Η θεωρία που δημοσίευσε η «Corriere della Sera» ανήκει στον Ιταλό πανεπιστημιακό και ποιητή Τζιοβάνι Κατέλι. Αυτός ανακάλυψε ότι μια παράγραφος από το ημερολόγιο ενός διάσημου Τσέχου ποιητή και μεταφραστή, του Γιαν Ζαμπράνα, έλειπε από την ιταλική του έκδοση. «Ακουσα κάτι πολύ παράξενο από το στόμα ενός ανθρώπου που ήξερε πολλά και είχε πολύ ενημερωμένες πηγές», έγραφε ο Ζαμπράνα.

«Σύμφωνα με αυτόν, το δυστύχημα στο οποίο σκοτώθηκε ο Αλμπέρ Καμί το 1960 είχε οργανωθεί από Σοβιετικούς κατασκόπους. Κατέστρεψαν ένα από τα λάστιχα του αυτοκινήτου χρησιμοποιώντας μια εξελιγμένη συσκευή, που άνοιγε τρύπα στη ρόδα όταν το αυτοκίνητο ανέπτυσσε ταχύτητα. Η διαταγή δόθηκε προσωπικά από τον Ντμίτρι Τροφίμοβιτς Σεπίλοφ, υπουργό Εξωτερικών της ΕΣΣΔ, σαν αντίδραση σε άρθρο που δημοσίευσε ο Καμί τον Μάρτιο του 1957 στο γαλλικό περιοδικό "Franc-tireur" κατηγορώντας τον για τα γεγονότα της Ουγγαρίας».

Πράγματι. Ο Αλμπέρ Καμί είχε καταδικάσει την απόφαση της Μόσχας να καταστείλει με σοβιετικά στρατεύματα την εξέγερση των Ούγγρων την άνοιξη του 1956. Και είχε βαφτίσει την εισβολή «οι σφαγές του Σεπίλοφ». Η σύγκρουση του ρομαντικού, αντιεξουσιαστή συγγραφέα και διανοητή με την κομμουνιστική ορθοδοξία είχε και συνέχεια. Ενάμιση χρόνο αργότερα στάθηκε δημόσια στο πλευρό του διωγμένου από τον Στάλιν Ρώσου νομπελίστα Μπόρις Πάστερνακ, προκαλώντας και πάλι την οργή της Μόσχας.

Αρκούσαν τα παραπάνω για να οργανωθεί μια δολοφονία; Σύμφωνα με την «Corierra della Sera», περίσσευαν. «Η ΕΣΣΔ είχε αρκετούς λόγους για να διατάξει τη δολοφονία του Καμί με το γνωστό επαγγελματικό στιλ των πρακτόρων της KGB», γράφει η εφημερίδα. Ηταν, άλλωστε, και καλομαθημένη εκείνη την εποχή η Μόσχα. Η ευρωπαϊκή και δη η γαλλική Αριστερά εξακολουθούσαν να είναι δεμένες χειροπόδαρα στο σταλινισμό.

Αντιδράσεις

Οπως είναι λογικό, το δημοσίευμα της «Corriere della Sera» προκάλεσε σχόλια και αντιδράσεις. Ο βρετανικός «Observer» κατέφυγε στα φώτα του Ολιβιέ Τοντ, βιογράφου του Αλμπέρ Καμί («Albert Camus: Une Vie»), που είχε κάνει τεράστια έρευνα στα σοβιετικά αρχεία.

Δήλωσε, όμως, πως δεν είχε βρει κανένα στοιχείο που να συνδέει τη Μόσχα με το θάνατο του συγγραφέα. «Τίποτα σχετικό με τη δράση της KGB και των διαδόχων της δεν θα με εξέπληττε. Αλλά αυτή η θεωρία για δολοφονία του Καμί με άφησε εμβρόντητο. Θα έπρεπε να αναρωτηθούμε ποιους συμφέρει και γιατί». Και πρόσθεσε: «Είναι ενδιαφέρον και αστείο αλλά είναι και αλήθεια ότι τα ντοκουμέντα της KGB αποδεικνύουν ότι οι Σοβιετικοί πολύ συχνά χρησιμοποιούσαν τους Τσέχους για τις βρόμικες δουλειές τους. Αλλά, παρ' ότι δεν μπορώ να αποκλείσω εντελώς τη δολοφονία του Καμί, δεν πιστεύω ότι είναι αλήθεια».

Να θυμίσουμε, πάντως, ότι στην τσέπη του 46χρονου Αλμπέρ Καμί, που ανασύρθηκε νεκρός από τα συντρίμμια του αυτοκινήτου, ενός νευρικού Facel Vega, βρέθηκε ένα αχρησιμοποίητο εισιτήριο τρένου Προβηγκία-Παρίσι. Αντί να επιστρέψει από τις χριστουγεννιάτικες διακοπές του με το τρένο συνοδεύοντας τη γυναίκα του Φράνσιν και τα δίδυμα παιδιά τους, δέχτηκε την πρόταση του Μισέλ Γκαλιμάρ να πάνε οδικώς.

Πηγή http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=08/08/2011&id=300054

Πώς ο άνθρωπος ξεπέρασε τη «στενωπό»

Με επιμειξίες κατάφερε να επιβιώσει και να κυριαρχήσει στη Γη. Τη διαδρομή του αποκαλύπτει η ανάλυση του γονιδιώματος

Αν είχατε την πληροφορία ότι ένα είδος μεγάλου θηλαστικού, ας πούμε η πολική αρκούδα ή η ασιατική τίγρη, δεν αριθμούσε παρά 1.000-1.200 άτομα σήμερα, ποια θα ήταν η πρόβλεψή σας για το είδος αυτό στα επόμενα χρόνια; Ακόμη και αν δεν υιοθετούσατε την εντελώς απαισιόδοξη άποψη ότι το είδος θα εξαφανιζόταν σύντομα από προσώπου Γης, πιθανότατα δεν θα υποστηρίζατε ότι το εν λόγω είδος θα κυρίευε τον πλανήτη.

Και όμως, αυτό ακριβώς έγινε με το ανθρώπινο είδος! Το οποίο αισίως φθάνει τα 7 δισεκατομμύρια ψυχές, ενώ πριν από μερικές εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια δεν αριθμούσε περισσότερα από 1.000 άτομα. Και όχι μόνο αυτό: υπήρξαν περίοδοι στην εξελικτική ιστορία μας κατά τις οποίες οι ανθρώπινοι πληθυσμοί υπέστησαν δραματικές μειώσεις. Πώς τα γνωρίζουμε όλα αυτά; Χάρη σε δύο ερευνητές οι οποίοι στις κλασικές πηγές πληροφόρησής μας προσέθεσαν άλλη μία, η οποία χρησιμοποιεί ως πηγή το DNA για να υπολογίσει τα μεγέθη των ανθρώπινων πληθυσμών σε διαφορετικές χρονικές στιγμές, αλλά και τις γενετικές συνευρέσεις των πληθυσμών της κάποτε αραιοκατοικημένης Γης.

Από ένα και μόνο γονιδίωμα...
Οχι πως το DNA δεν έχει ξαναχρησιμοποιηθεί σε μελέτες που αποσκοπούσαν στη διερεύνηση του εξελικτικού παρελθόντος μας. Ηδη από τη δεκαετία του 1980 το γενετικό υλικό των μιτοχονδρίων (των οργανιδίων παραγωγής ενέργειας των κυττάρων) είχε αξιοποιηθεί για να εδραιωθεί η θεωρία που ήθελε το ανθρώπινο είδος να αναδύεται στην Αφρική (και όχι σε περισσότερες εστίες ανά τον κόσμο). Ωστόσο αυτό που κάνει τη διαφορά στη προκειμένη περίπτωση είναι ότι αρκεί το DNA ενός και μόνο ατόμου για την εξαγωγή συμπερασμάτων σχετικά με το μέγεθος των πληθυσμών των προ-προ-προ... προπάππων μας και ότι η μελέτη αφορά το σύνολο του γονιδιώματος και όχι μεμονωμένα κομμάτια του.

Με την υπογραφή του Κινέζου Heng Li και του Βρετανού Richard Durbin, ο τίτλος του άρθρου στη διαδικτυακή έκδοση της επιθεώρησης «Nature» μάς υποσχόταν τον υπολογισμό των μεγεθών των ανθρώπινων πληθυσμών από καταβολής ανθρώπου μέσω της μελέτης ολόκληρων γονιδιωμάτων από άτομα διαφορετικής προέλευσης. Πράγματι, οι δύο ερευνητές χρησιμοποίησαν έναν αλγόριθμο για να μελετήσουν το σύνολο του διπλοειδούς γονιδιώματος επτά ανδρών: ενός Κινέζου, ενός Κορεάτη, δύο Αφρικανών και τριών Ευρωπαίων. (Οπως σημειώνεται, ένα από τα ευρωπαϊκά γονιδιώματα ήταν αυτό του Κρεγκ Βέντερ, ο οποίος πρωτοστάτησε στην αρχική αποκωδικοποίηση του ανθρωπίνου γονιδιώματος και είναι ευρωπαϊκής καταγωγής Αμερικανός.)

Η αξιοποίηση του διπλοειδούς γονιδιώματος, δηλαδή και εκείνου που προήλθε από τη μητέρα και εκείνου που προήλθε από τον πατέρα των ανδρών που μελετήθηκαν, ήταν κεφαλαιώδους σημασίας στην άντληση των πληροφοριών που αναζητούσαν οι δύο συνεργάτες. Σύμφωνα με τον Heng Li «αυτός ο κομψός αλγόριθμος μας παρέχει την ευκαιρία για περαιτέρω διερεύνηση της ιστορίας των ανθρώπινων πληθυσμών. Κάθε ανθρώπινο γονιδίωμα περιέχει αλληλουχίες που έχουν προέλθει από τη μητέρα και τον πατέρα και οι διαφορές τους σε οποιοδήποτε σημείο του γονιδιώματος ενέχουν πληροφορίες για την ιστορία τους. Καθώς το μόριο της κληρονομικότητας είναι τόσο μεγάλο, μπορούμε να συνδυάσουμε την πληροφορία από δεκάδες χιλιάδες θέσεις στο γονιδίωμα και να χτίσουμε μια συνδυασμένη ιστορία των αρχαϊκών συνεισφορών σε αυτόν τον συγκεκριμένο άνθρωπο του οποίου το γονιδίωμα εξετάζουμε».

Η σύγκριση οδηγεί στους προγόνους
Αν ο καθένας από εμάς κρατά στο γονιδίωμά του όλη την ιστορία των προγονικών πληθυσμών από τους οποίους προέκυψε, η σύγκριση των γονιδιωμάτων δύο ατόμων από διαφορετικές γεωγραφικές περιοχές θα μπορούσε να δώσει πληροφορίες για τους κοινούς προγόνους. Οπως εξήγησε ο Heng Li: «Μπορούμε αξιοποιώντας τον ίδιο αλγόριθμο να φθάσουμε στις ιστορικές σχέσεις μεταξύ δύο διαφορετικών αρχαϊκών πληθυσμών συγκρίνοντας τα Χ χρωμοσώματα δύο ανδρών. Αυτό λειτουργεί επειδή οι άνδρες έχουν μόνο ένα Χ χρωμόσωμα. Ετσι μπορούμε να πάρουμε και να συνδυάσουμε τα δύο Χ χρωμοσώματα και να εφαρμόσουμε τον αλγόριθμο όπως κάναμε με το υπόλοιπο γονιδίωμα ενός ατόμου. Τα αποτελέσματα που παίρνουμε όμως μας αποκαλύπτουν πότε οι αρχέγονοι πληθυσμοί των δύο ανδρών διαχωρίστηκαν».

Ποια ήταν όμως τα ευρήματα της ανάλυσης των δύο επιστημόνων; Η πρώτη διαπίστωση αφορά την έναρξη της διαφοροποίησης αφρικανικών και μη αφρικανικών πληθυσμών, η οποία τοποθετείται γύρω στα 100.000-120.000 χρόνια πριν. (Παρ' όλα αυτά οι δύο ομάδες παρέμειναν εν πολλοίς ένας πληθυσμός ως περίπου 60.000-80.000 χρόνια πριν.) Η δεύτερη, την ύπαρξη στενωπών, περιόδων δραματικής μείωσης των πληθυσμών. Ούτε λίγο ούτε πολύ, οι ευρωπαϊκοί και ασιατικοί πληθυσμοί έφθασαν να μετρούν περί τα 1.000 άτομα πριν από 40.000 χρόνια ενώ την ίδια περίοδο οι Αφρικανοί που υπέστησαν μικρότερη μείωση άγγιζαν τα 5.700 άτομα. Το διάστημα αυτό συμπίπτει με την περίοδο εμφάνισης του σύγχρονου ανθρώπου στην Ευρώπη και στην Ασία καθώς επίσης με την περίοδο εμφάνισης των πρώτων artefacts, χειροτεχνημάτων. Τέλος, οι δύο ερευνητές διαπίστωσαν συνεχείς ανταλλαγές γενετικού υλικού με αφρικανικούς πληθυσμούς, πράγμα που υποδηλώνει ότι το κύμα μετανάστευσης από την Αφρική ήταν μεγάλης διάρκειας.

Νέα ματιά στην ιστορία μας
«Αξιοποιώντας αυτόν τον αλγόριθμο, μπορέσαμε να παράσχουμε μια νέα ματιά στην ιστορία του ανθρωπίνου είδους» λέει ο Richard Durbin και προσθέτει: «Κατ' αρχάς διαπιστώσαμε σημαντική αύξηση του ενεργού πληθυσμού περίπου την εποχή της ανάδυσης του σύγχρονου ανθρώπου στην Αφρική, πριν από 100.000 χρόνια. Δεύτερον, όταν εξετάσαμε μη Αφρικανούς από την Ευρώπη και την Ανατολική Ασία, διαπιστώσαμε μια κοινή ιστορία δραματικής μείωσης στα μεγέθη των πληθυσμών, ή αλλιώς μια στενωπό, η έναρξη της οποίας τοποθετείται γύρω στα 60.000 χρόνια πριν. Αυτό το εύρημα συνάδει με προηγούμενες παρατηρήσεις άλλων ερευνητών. Ωστόσο, εν αντιθέσει με άλλες μελέτες, εμείς βλέπουμε επίσης αποδείξεις για συνεχείς γενετικές ανταλλαγές με αφρικανικούς πληθυσμούς για δεκάδες χιλιάδες χρόνια μετά την αρχική στενωπό και ως 20.000-40.000 χρόνια πριν».

Οι δύο ερευνητές εκτιμούν ότι η τεχνική τους αφενός μπορεί να εξελιχθεί περισσότερο προκειμένου να προσαρμοστεί στη μελέτη περισσότερων γονιδιωμάτων από κάθε πληθυσμό και αφετέρου ότι θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως έχει για τον υπολογισμό των πληθυσμών άλλων ειδών.

«Προηγούμενες μελέτες που είχαν στόχο να διερευνήσουν την ανθρώπινη εξελικτική ιστορία χρησιμοποιώντας γενετικά δεδομένα βασίστηκαν στην εξέταση ενός υποσυνόλου του ανθρώπινου γονιδιώματος. Η δική μας προσέγγιση χρησιμοποιεί το σύνολο της ακολουθίας του DNA μεμονωμένων ατόμων και βασίζεται σε λιγότερες υποθέσεις. Χρησιμοποιώντας τέτοιες τεχνικές μπορέσαμε να κεφαλαιοποιήσουμε την επανάσταση που έχει συντελεστεί στην αποκωδικοποίηση των γονιδιωμάτων και να χτίσουμε μια εικόνα της γενετικής ιστορίας με περισσότερες λεπτομέρειες. Ομοίως μπορούμε να τη χρησιμοποιήσουμε για τη μελέτη γονιδιωμάτων άλλων ειδών» λέει ο Richard Durbin.

Θα ήταν πράγματι πολύ ενδιαφέρον να μπορούσαμε να δούμε πώς οι αριθμοί των άλλων ειδών μίκραιναν βαθμηδόν από τη δική μας επέλαση.

Οι Νεάντερταλ και οι άνθρωποι έκαναν σεξ!
Ολα δείχνουν ότι εκτός από τις γενετικές ανταλλαγές μεταξύ των αφρικανικών και μη αφρικανικών ανθρώπινων πληθυσμών που συνεχίστηκαν για χιλιάδες χρόνια μετά τη μεγάλη έξοδο από τη Μαύρη Ηπειρο, οι πρόγονοί μας αντήλλαξαν γενετικό υλικό και με τους Νεάντερταλ. Αυτό προκύπτει από μελέτη καναδών ερευνητών του Πανεπιστημίου του Μόντρεαλ σύμφωνα με την οποία ένα σημαντικό μέρος του σημερινού ανθρώπινου πληθυσμού κουβαλά στα φυλετικά χρωμοσώματά του DNA που έλκει την καταγωγή από το είδος Homo neanderthalensis, με το οποίο συνυπήρξαμε για δεκάδες χιλιάδες χρόνια. (Οι Νεάντερταλ έζησαν από 130.000 ως 30.000 χρόνια πριν.)

Επειδή η γεωγραφική και χρονολογική συνύπαρξη δεν σημαίνει απαραίτητα και σεξουαλική συνεύρεση, για χρόνια οι ερευνητές αναζητούσαν αποδεικτικά στοιχεία της ανάμειξης των δύο γενετικών υλικών.

Εδώ και μία δεκαετία ο Damian Labuda ανακάλυψε ότι στο DNA του φυλετικού χρωμοσώματος Χ ορισμένων ατόμων υπήρχε ένα τμήμα του οποίου η προέλευση δεν μπορούσε να εξηγηθεί. Το τμήμα αυτό δεν υπήρχε στους αφρικανικούς πληθυσμούς, αλλά ήταν παρόν σε όλους τους άλλους. Το γεγονός αυτό ήταν σημαντικό: δήλωνε ότι το εν λόγω κομμάτι ενσωματώθηκε στο ανθρώπινο γενετικό υλικό μετά τη μεγάλη έξοδο από την Αφρική, πιθανότατα ύστερα από συνεύρεση των πρώτων ανθρώπων με κάποιο άλλο είδος. Ο Labuda υποπτεύθηκε ότι το πιθανότερο είδος για μια τέτοια ανταλλαγή ήταν το Homo neanderthalensis, αλλά δεν μπορούσε να το αποδείξει.

Ως το 2010 που ολοκληρώθηκε η αποκωδικοποίηση του γονιδιώματος του Νεάντερταλ. (Για την ακρίβεια, όσου γονιδιώματος μπόρεσαν οι επιστήμονες να απομονώσουν από τα οστά Νεάντερταλ τα οποία είχαν βρεθεί σε μια σπηλιά στη γειτονική μας Κροατία.) Χρησιμοποιώντας DNA από 6.092 διαφορετικά άτομα απ' όλα τα σημεία του πλανήτη, ο Labuda και οι συνεργάτες του μπόρεσαν να αποδείξουν ότι πράγματι το μυστηριώδες τμήμα του DNA προερχόταν από τους Νεάντερταλ. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των καναδών επιστημόνων, ένα 9% του ανθρώπινου πληθυσμού κουβαλά το γενετικό υλικό των Νεάντερταλ. Αλλά θα χρειαστούν περισσότερες μελέτες, λένε οι ερευνητές, για να εξεταστεί αν αυτή η προσθήκη υπήρξε επωφελής για το είδος μας.

πηγή http://www.tovima.gr/science/article/?aid=413135

Κυριακή 7 Αυγούστου 2011

Μ. Αναγνωστάκης – Το περιθώριο


24grammata.com / ebooks

Περιγραφή: ¨Τώρα πια που δε γράφω και η απόσταση του χρόνου με βοηθάει, βλέπω καθαρότερα πόσες φορές, πραγματικά, έπνιξα στο λαρύγγι μου τα ίδια μου τα τραγούδια. Στα λιγοστά ποιήματα που, μέσα σε είκοσι πέντε και παραπάνω χρόνια, έγραψα, αν εξαιρέσω το πρώτο κι ένα μέρος από το δεύτερο βιβλίο μου, σε πόσα από τα υπόλοιπα δεν έσβησα την τελευταία στιγμή λέξεις, δεν αλλοίωσα έννοιες, δεν αφαίρεσα ολόκληρους στίχους, γιατί υπήρχαν εκεί ίσως μερικά πράγματα που δεν έπρεπε ακόμα να ειπωθούν. [...] (Σε όλη μας τη ζωή βουλιάξαμε πολλά καράβια μέσα μας, ίσως για να μη ναυαγήσουμε μια ώρα αρχύτερα εμείς οι ίδιοι). Όλα τα κομμάτια που περιλαμβάνονται σ’ αυτό το βιβλίο γράφτηκαν τους τελευταίους μήνες του 1968 και τους πρώτους μήνες του 1969. Σε πολύ περιορισμένο αριθμό δακτυλογραφημένων αντιγράφων κυκλοφόρησαν τον ίδιο χρόνο (1969) και διαβάστηκαν από φίλους. Μ. Α.”

Συγγραφέας: Μ. Αναγνωστάκης
Γλώσσα: Ελληνικά
Σελίδες: 35
Μέγεθος αρχείου: 0,4Mb

[Κατέβασέ το]

Το ζήτημα πια έχει τεθεί:
Ή θα εξακολουθούμε να γονατίζουμε
Όπως αυτός Ο δραπέτης
Ή θα σηκώσουμε άλλον πύργο ατίθασο
απέναντί τους.

Μιχάλης Κατσαρός

όστρια

Συγγενικές σχέσεις

 

© 2013 "στο... Επτά". All rights resevered. Designed by Templateism

Back To Top