Τρίτη 28 Δεκεμβρίου 2010

Η ταξική «καρδιά» του Μακεδονικού


Του ΤΑΣΟΥ ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ

Η ελληνική βιβλιογραφία για το Μακεδονικό Ζήτημα στην «κλασική» του φάση, μέχρι δηλαδή τους Βαλκανικούς πολέμους και την κατάλυση της οθωμανικής κυριαρχίας, χαρακτηρίζεται από μια έντονη ανισομέρεια.


Αυτό που έχει μελετηθεί είναι κυρίως οι διπλωματικές και (με ισχυρή δόση εθνικά ορθής αυτολογοκρισίας) στρατιωτικές παράμετροι του ζητήματος.

Οι κοινωνικές αντιθέσεις της μακεδονικής κοινωνίας πριν από το 1912 και η διαπλοκή τους με την ανάπτυξη των αντιμαχόμενων εθνικών κινημάτων και τις στρατηγικές επιλογές των εθνικών κέντρων, μόνο περιθωριακά έχουν θιγεί -συνήθως με παρεμπίπτουσες, δευτερεύουσες και λακωνικές αναφορές.

Κι όμως, το Μακεδονικό είναι πρακτικά αδύνατο να κατανοηθεί χωρίς τη γνώση του κοινωνικού πεδίου και των αντιθέσεων, πολιτική αντανάκλαση των οποίων υπήρξε η διαμάχη μεταξύ «ελληνοφρόνων» και «σλαβοφρόνων» Μακεδόνων στη διάρκεια μισού και πλέον αιώνα.

Το σοβαρό αυτό κενό έρχεται να καλύψει το βιβλίο του Σπύρου Καράβα, επίκουρου καθηγητή Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο του Αιγαίου, «Μακάριοι οι κατέχοντες την γην. Γεωκτητικοί σχεδιασμοί προς απαλλοτρίωση συνειδήσεων στη Μακεδονία 1880-1909» (Αθήνα 2010, εκδ. Βιβλιόραμα).

Αντικείμενό του είναι μια ξεχασμένη αν και σημαντικότατη πτυχή αυτής της διαπλοκής του κοινωνικού με το εθνικό: τα σχέδια εξελληνισμού της (οθωμανικής ακόμη) Μακεδονίας διά του «εξελληνισμού» τής εκεί γεωκτησίας. Ως πηγές, ο συγγραφέας χρησιμοποιεί υλικό από τα αρχεία του ΥΠΕΞ και προσωπικοτήτων της εποχής (Στ. Δραγούμης, Π. Δέλτα κ.ά.), τον Τύπο των ημερών, κυρίως όμως ένα ντοκουμέντο προκλητικά αγνοημένο από την εγχώρια μακεδονολογία: το φυλλάδιο «Το έργον του ελληνισμού εν Μακεδονία», που τύπωσε το 1880 «ως χειρόγραφον» (σε περιορισμένο δηλαδή αριθμό αντιτύπων, για διανομή σε στενό κύκλο οικονομικών παραγόντων και στελεχών του ελληνικού κράτους) ο Αθανάσιος Ευταξίας.

Τρικουπικός και τσιφλικάς


Απεσταλμένος της κυβέρνησης Τρικούπη στη Μακεδονία τα αμέσως προηγούμενα χρόνια, ο τελευταίος αναλύει χωρίς εξωραϊσμούς την «εθνολογική» και κοινωνική κατάσταση στην περιοχή, εισηγούμενος μια στρατηγική συστηματικής αγοράς οθωμανικών τσιφλικιών και μετατροπής τους σε «εστίες ελληνικής εθνικής ζωής», με στρατηγικό στόχο τον γλωσσικό εξελληνισμό και -προοπτικά- την εγχάραξη ελληνικής εθνικής συνείδησης στους σλαβόφωνους καλλιεργητές τους. Συνδυάζοντας την εθνική δράση με τα ιδιωτικά του συμφέροντα, ο Ευταξίας φρόντισε, άλλωστε, στο ίδιο διάστημα να μετατραπεί ο ίδιος σε τσιφλικά, αγοράζοντας ένα αγρόκτημα με σλαβόφωνους κολίγους στο Τίκφες.

Ολόκληρο το φυλλάδιό του αναπαράγεται στο βιβλίο ως παράρτημά του, μαζί με δυο παρεμφερείς εισηγήσεις του 1859 (από τον εγκαταστημένο στις Σέρρες γιατρό Ιωάννη Θεοδωρίδη) και του 1909 (από τον πρόξενο Σερρών Αντώνιο Σαχτούρη). Η εμπιστευτική φύση της όλης «πραγματείας» είναι σαφής: ο Ευταξίας ξεκαθαρίζει στους επίλεκτους αναγνώστες του ότι «διά λόγους ευνοήτους εκρίθη επιβλαβής η δημοσίευσις αυτής» και ζητεί να μην «ανακοινώσωσιν αυτήν και εις άλλους, μη δυναμένους να τηρήσωσι το πράγμα εν απορρήτω».

Αποκαλυπτική είναι επίσης η περιγραφή από τον Καράβα της αντιμετώπισης του ντοκουμέντου από την «εθνικά ορθή» ελληνική ιστοριογραφία: είτε πλήρης αποσιώπηση είτε παραπλανητικές αναφορές, υψηλά δείγματα «της τέχνης τού να μιλάς αποσιωπώντας και να αποκαλύπτεις συγκαλύπτοντας» (σ. 42).

Τα... «κτήνη» του Δραγούμη


Χρησιμοποιώντας ως σκελετό το κείμενο του Ευταξία, και διασταυρώνοντάς το με παρόμοιες υπηρεσιακές εκτιμήσεις και εισηγήσεις μισού αιώνα, ο Καράβας φωτίζει εξαιρετικά το κοινωνικό υπόβαθρο της ελληνικής πολιτικής στην οθωμανική Μακεδονία. Από τις πρώτες κινδυνολογικές διαπιστώσεις του 1859 μέχρι τα εποικιστικά σχέδια του Ιωνα Δραγούμη, που το 1903 διαπιστώνει πως «απαιτείται όχι διατήρησις αλλά κατάκτησις της Μακεδονίας» με εγκατάσταση ελληνόγλωσσων γεωργών για ν' αποτραπεί ο κίνδυνος να μετατραπούν κάποια μέρα σε ιδιοκτήτες τα «κτήνη [τα] λαλούντα την βουλγαρικήν» που καλλιεργούν τη γη της, η εικόνα που προβάλλει απέχει έτη φωτός από το εξωραϊστικό σχήμα της κυρίαρχης ιστοριογραφίας.

Ο συγγραφέας δεν περιορίζεται ωστόσο στην τεκμηριωμένη αποδόμηση ενός ακόμη εθνικού μύθου. Καταδεικνύει, παράλληλα, την ευρωπαϊκή γενεαλογία αυτής της στρατηγικής: πρότυπο του γερμανοσπουδασμένου Ευταξία δεν ήταν άλλο από την πολιτική, που εφάρμοσε ο Βίσμαρκ για τον εκγερμανισμό των πολωνικών εδαφών της Πρωσίας. Αποκαλύπτει, επίσης, μια ξεχασμένη πρόταση της αγγλικής διπλωματίας προς τον σουλτάνο το 1869, δυο χρόνια μετά την εξέγερση των Φίνιανς, για εποικισμό της Μακεδονίας με «οικονομικά κατεστραμμένους και πολιτικά επικίνδυνους Ιρλανδούς αγρότες». Τελικά, το τελευταίο αυτό σχέδιο έμεινε στα χαρτιά -κι έτσι, το Δουβλίνο δεν αποτέλεσε έναν ακόμη παράγοντα του (ιστορικού αλλά και του σημερινού) Μακεδονικού...

http://www.enet.gr/?i=news.el.texnes&id=236549

Νέα χρονιά στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών

=

Παραστάσεις όπερας και χορού, εκθέσεις, συναυλίες, εκδηλώσεις ειδικά σχεδιασμένες για παιδιά αλλά και διαλέξεις και συζητήσεις επάνω σε θέματα που απασχολούν την επιστήμη και την κοινωνία είναι μερικά μόνο απ΄όσα περιλαμβάνει το πρόγραμμα του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών στο διάστημα Ιανουαρίου - Μαρτίου 2011. Το «παζλ» των εκδηλώσεων συμπληρώνουν οι παραστάσεις της Εθνικής Λυρικής Σκηνής με την «Τόσκα» του Πουτσίνι σε σκηνοθεσία, σκηνικά και κοστούμια Νίκου Πετρόπουλου (16-25 Ιανουαρίου), οι συναυλίες της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών καθώς και οι παραστάσεις άλλων φορέων.


Σε ό,τι αφορά αυτό καθεαυτό το πρόγραμμα του Μεγάρου, αξίζει να αναφερθούν οι παραστάσεις της όπερας του Ντονιτσέτι «Μαρία Στουάρντα» (10-18 Μαρτίου) με τις διάσημες υψιφώνους Πατρίτσια Τσιόφι, Ιρίνα Λούνγκου και Μαριέλα Ντεβία να εναλλάσσονται στον ρόλο του τίτλου. Η παράσταση εντάσσεται στο πλαίσιο της συνεργασίας του Μεγάρου Μουσικής με το θέατρο της Σκάλας του Μιλάνου. Παράλληλα με την εν λόγω παραγωγή, στο φουαγιέ του ισογείου οργανώνεται μεγάλη έκθεση για την Μαρία Κάλλας με τίτλο «Η Μαρία Κάλλας και η Σκάλα του Μιλάνου» η οποία, μεταξύ άλλων, περιλαμβάνει σπάνια κοστούμια τα οποία φόρεσε η αείμνηστη ντίβα σε παραστάσεις της , φωτογραφικό υλικό, αντικείμενα, βίντεο κ.λ.π (Μάρτιος- Απρίλιος 2011).

Η δημοφιλής σειρά «Μεγάλες Ορχήστρες-Μεγάλοι Μαέστροι» συνεχίζεται με τις συναυλίες της Συμφωνικής Ορχήστρας του Λονδίνου υπό τον Ντάνιελ Χάρντινγκ (12,13/2) και με σολίστ τη διάσημη πιανίστρια Ελέν Γκριμό (12/2) και την επίσης διάσημη βιολονίστρια Γιανίν Γιάνσεν (13/2). Εξάλλου, στο πλαίσιο των εκδηλώσεων για την 20ετία του Μεγάρου ξεχωρίζουν οι συναυλίες της Ορχήστρας της Εθνικής Ακαδημίας της Αγίας Καικιλίας της Ρώμης υπό τον Αντόνιο Παπάνο (21,22/3) αλλά και η συναυλία μουσικής δωματίου με τον διεθνούς φήμης βιολονίστα Λεωνίδα Καβάκο (27/3). Στον ίδιο κύκλο εκδηλώσεων εντάσσεται η συναυλία με τίτλο «Ο Γιάννης Βακαρέλης συναντά νέους σολίστ» (19/3) αλλά και το ρεσιτάλ πιάνου του Δημήτρη Σγούρου (30/3).

Το μπαλέτο Eifman της Αγίας Πετρούπολης επιστρέφει στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών με την παράσταση «Αννα Καρένινα» (14-20 Φεβρουαρίου) σε χορογραφία Μπόρις Αϊφμαν, ενός δημιουργού ο οποίος συνδυάζει με σπουδαίο τρόπο την έντονη εκφραστικότητα του σύγχρονου χορού με την φόρμα του κλασικού μπαλέτου. Ο συνθέτης Γιώργος Κουμεντάκης είναι ο πρώτος καλεσμένος της Καμεράτα-Ορχήστρας των Φίλων της Μουσικής στον νέο κύκλο με τίτλο «Εν λευκώ»: στο πλαίσιό του, σημαντικοί δημιουργοί παρουσιάζουν έργα τους ενώ παράλληλα ερμηνεύουν και σχολιάζουν μουσικές τις οποίες επιλέγουν οι ίδιοι (10/2).

«Με την Ελλάδα καραβοκύρη» είναι ο τίτλος του αφιερώματος στον Νίκο Γκάτσο με τη Μαρία Φαραντούρη και τον Αλκίνοο Ιωαννίδη που θα πραγματοποιηθεί στις 23 και 24 Ιανουαρίου. Από τις 9 ως τις 12 Ιανουαρίου ο Διονύσης Σαββόπουλος συνεχίζει με τις παραστάσεις υπό τον τίτλο «Για να γίνει ο χρόνος καινούριος». Το πρόγραμμα περιλαμβάνει επίσης τα δημοφιλή κυριακάτικα πρωινά, εκδηλώσεις στο πλαίσιο της σειράς «Rising stars», συναυλίες της Καμεράτα κ.α.

Σε ό,τι αφορά, τέλος, το πολυποίκιλο πρόγραμμα Megaron Plus ξεχωρίζει η διάλεξη του διάσημου τούρκου λογοτέχνη Ορχάν Παμούκ με τίτλο «Τί γίνεται στο μυαλό μας όταν διαβάζουμε ένα μυθιστόρημα;» (11/1) αλλά και η εκδήλωση με τίτλο «Λόγος-Αντίλογος-Διάλογος» με τον Δημήτρη Μαρωνίτη (25/1).


Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=4&artId=375164&dt=28/12/2010#ixzz19Qybskb0
Αυστραλία
Μικρόβια διατηρούν ασυνήθιστα ζωντανά τα χρώματα προϊστορικών βραχογραφιών

Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=33&artId=375176&dt=28/12/2010#ixzz19Qy44iCl

NASA Δημιουργεί νέο τοπογραφικό χάρτη της Σελήνης

Ο ήλιος ποτέ δεν λάμπει στους πολικούς κρατήρες της Σελήνης, βυθισμένους στο αιώνιο σκοτάδι και το ακραίο ψύχος. Τώρα, ένας «πρωτοφανής» τοπογραφικός χάρτης, τον οποίο δημιουργεί ο δορυφόρος LRO της NASA, επιτρέπει στους γεωλόγους να καταδυθούν εικονικά στα ανεξερεύνητα βάθη.

Τα δεδομένα του LRO (Σεληνιακός Αναγνωριστικός Δορυφόρος) συνεχίζουν να προστίθενται στον χάρτη, ο οποίος είναι «ο πιο ακριβής και λεπτομερής χάρτης του περίπλοκου, γεμάτου κρατήρες τοπίου της Σελήνης», αναφέρει ανακοίνωση της υπηρεσίας.

«Αυτό το σετ δεδομένων χρησιμοποιείται για τη δημιουργία χαρτών του υψόμετρου και του εδάφους που θα αποτελέσουν θεμελιώδη πηγή αναφοράς για τις μελλοντικές αποστολές στη Σελήνη» δήλωσε ο Γκρέγκορι Νιούμαν του Κέντρου Διαστημικής Πτήσης Goddard της NASA.

«Κοντά στους πόλους, σχεδιάζουμε να προσφέρουμε δυνατότητες πλοήγησης που θα πλησιάζουν τις δυνατότητες του GPS, καθώς η κάλυψη [από τα όργανα του σκάφους] είναι πυκνότερη λόγω της πολικής τροχιάς του δορυφόρου» ανέφερε ο Νιούμαν, ο οποίος παρουσίασε το χάρτη σε συνέδριο της Αμερικανικής Γεωφυσικής Εταιρείας.

Τα δεδομένα προέρχονται από το όργανο LOLA (Σεληνιακός Τροχιακός Υψομετρητής Λέιζερ) του σκάφους, το οποίο στέλνει στη σεληνιακή επιφάνεια παλμούς από πέντε δέσμες λέιζερ, και στη συνέχεια μετρά πόσο χρόνο χρειάστηκαν οι παλμοί για να επιστρέψουν, προκειμένου να υπολογίσει την απόσταση από τα σημεία ανάκλασης.

Στην περιοχή των πόλων της Σελήνης, πολλοί κρατήρες είναι βυθισμένοι σε αιώνιο σκοτάδι λόγω της θέσης τους ως προς τον Ήλιο. «Το τοπίο στους πολικούς κρατήρες είναι μυστηριώδες επειδή τα βάθη τους είναι συχνά στη σκιά. Τα δεδομένα του LOLA φωτίζουν τις λεπτομέρειες της τοπογραφίας τους για πρώτη φορά» εξήγησε ο Νιούμαν.

Εκτός από τη δημιουργία του νέου τοπογραφικού χάρτη, ο Σεληνιακός Αναγνωριστικός Δορυφόρος βοήθησε επίσης να επιβεβαιωθεί ότι οι πολικοί κρατήρες διαθέτουν σεβαστές ποσότητες παγωμένου νερού.

Δημιούργησε επίσης έναν θερμοκρασιακό χάρτη του σεληνιακού τοπίου, σύμφωνα με τον οποίο οι πυθμένες των κρατήρων στο νότιο πόλο είναι το ψυχρότερο μέρος του Ηλιακού Συστήματος, κατεψυγμένο εδώ και χιλιάδες χρόνια στους -240 βαθμούς Κελσίου.

Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=33&artId=375136&dt=28/12/2010#ixzz19Qxk6WJ1

Απονεμήθηκαν σήμερα τα βραβεία του 2010 - Βραβεύτηκαν Ζυράννα Ζατέλη Αλκη Ζέη για το σύνολο του έργου τους

Τα βραβεία της χρονιάς που πέρασε απένειμε η Ακαδημία Αθηνών στην καθιερωμένη ετήσια τελετή της στο τέλος του έτους. Για το σύνολο του έργου τους βραβεύθηκαν από το Ιδρυμα Πέτρου Χάρη η μυθιστοριογράφος Ζυράννα Ζατέλη, ο ποιητής Γιάννης Βαρβέρης και ο διηγηματογράφος Η.Χ. Παπαδημητρακόπουλος, ενώ από το Ιδρυμα Κώστα και Ελένης Ουράνη ο ποιητής Αντώνης Φωστιέρης και η συγγραφέας παιδικής λογοτεχνίας Αλκη Ζέη.

Στους βραβευθέντες συγκαταλέγονται ο ιστορικός Βασίλης Παναγιωτόπουλος, ομότιμος διευθυντής ερευνών του Ινστιτούτου Νεοελληνικών Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών, για το τετράτομο έργο του «Αρχείο Αλή Πασά, Συλλογής Ι. Χιώτη, Γενναδείου Βιβλιοθήκης της Αμερικανικής Σχολής Αθηνών», ο κλασικός φιλόλογος Αντώνης Ρεγκάκος για τη μελέτη του «Επινοώντας το παρελθόν. Γέννηση και ακμή της ιστοριογραφικής αφήγησης στην κλασική αρχαιότητα», ο λαογράφος Μανώλης Βαρβούνης για το βιβλίο του «Λαϊκές θρησκευτικές τελετουργίες στην Ανατολική και τη Βόρεια Θράκη» και ο καθηγητής Κώστας Μπέης για το σύνολο του συγγραφικού του έργου που πραγματεύεται τη σχέση φιλοσοφίας και θρησκείας.

Βραβεύθηκαν επίσης ο Ιωάννης Κωστάκης, ο πρώτος αριστούχος πτυχιούχος της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, οι Ηλίας Αργυριάδης και Δημήτριος Μηλόπουλος, «για πράξη κοινωνικής αρετής και ανθρωπισμού», το Λύκειο Ελληνίδων Βόλου, το Ιστορικό και Λαογραφικό Μουσείο Ρεθύμνης και η Ευαγγελία Ξενοπούλου «για την προσφορά της στη διατήρηση της μουσικής και χορευτικής παράδοσης του Καστελλορίζου».


Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=4&artId=375165&dt=28/12/2010#ixzz19Qx3Otu6

Δευτέρα 27 Δεκεμβρίου 2010

Οταν η Ελλάδα έδινε χαρά


Ο καπνός καλύπτει τα µάτια του γέροντα την ώρα που τα ροζιασµένα δάχτυλά του ετοιµάζονται να αγγίξουν το ντέφι. Ετσι τον απαθανάτισε ο Νίκος Οικονοµόπουλος για το πρακτορείο Magnum στον Παρακάλαµο Ηπείρου το 1993. Είναι µια από τις εικόνες που εγκαινίασαν το «Athens House of Photography», όπως και η διπλανή, του Γιάννη ∆ήµου, από το Μεσολόγγι του 1984, στην οποία το µωρό στα χέρια της τσιγγάνας µάνας κάνει µε τα δάχτυλα την ίδια σχεδόν κίνηση µε τον άγιο στο εικόνισµα...


Eκθεση τριων καταξιωµενων και εκτος συνορων φωτογραφων


Ενας άντρας µε σκούρο κοστούµιρεµβάζει ανάµεσα σε τρία άσπρα άλογα (Μεσολόγγι, 1983, Γιάννης ∆ήµου)... Μια Τσιγγάνα κάνει το πλουµιστό φόρεµά της φόντο στο γελαστό πρόσωπό της (Λαµία, 1995, Νίκος Οικονοµόπουλος)... Σκύβουν µε προσήλωση στα γραπτά τους τρία βαριά ντυµένα κορίτσια στην πρώτη σειρά θρανίων σε µια σχολική αίθουσα (Ολυµπος Καρπάθου, 1964, Κωνσταντίνος Μάνος), ενώ πιο πέρα ένας ηλικιωµένος διαβάζει «ΤΑ ΝΕΑ» πάνω στον αιγιαλό, κάπου στα Χανιά του ‘60… Εικόνες µιας «άλλης», µάλλον χαµένης πια Ελλάδας. Εικόνες σε άσπρο - µαύρο που είναι σαν να µας θυµίζουν τις αντιθέσεις µε την Ελλάδα του σήµερα, την έγχρωµη, την πολύχρωµη, µα την τόσο απόκοσµη σε σχέση µε αυτές τις εικόνες που «συνέλαβαν» το πνεύµα της Ελλάδας των ανθρώπων και της ανθρωπιάς.

«Είναι η Ελλάδα που µας έδινε χαρά. Η Ελλάδα που την έχουµε φτύσει, που θεωρήσαµε ότι πρέπει να ντρεπόµαστε γι’ αυτήν, που την ανταλλάξαµε µε το λάιφσταϊλ», επεξηγεί τις παραπάνω εικόνες, µαχητικά, στα «ΝΕΑ» ο Νίκος Οικονοµόπουλος, ένας από τους τρεις καταξιωµένους και διεθνώς – και µέσω των περίφηµου φωτογραφικού πρακτορείου Magnum– που κατέθεσαν εικόνες από την Ελλάδα της καρδιάς τους στα εγκαίνια - εναρκτήρια έκθεση του «Σπιτιού της Φωτογραφίας» («The Athens House of Photography») στο Μεταξουργείο. Η ιδέα ανήκει στονΙάσονα ∆ήµου, µέλος του εν Αθήναις πρακτορείου της Apeiron, και στις συνεργάτιδές του Νίνα Σταυροπούλου και Aurelia Antoni. Υλοποιήθηκε δε µε το γοητευτικό – όπως διαπιστώνει ο επισκέπτης – συµπίληµα εικόνων που καλύπτουν σχεδόν τρεις δεκαετίες Ελλάδας, από το ‘60 έως τις αρχέςτου ‘90, τριών καταξιωµένων και εκτός συνόρων φωτογράφων: του Κωνσταντίνου Μάνου, του Νίκου Οικονοµόπουλου και του Γιάννη ∆ήµου.

Ο νεόκοπος πολυχώρος, σε ένα εντυπωσιακά διαµορφωµένο – µέσα σε µόλις ενάµιση µήνα έφτασαν από την ιδέα στα εγκαίνια!– ισόγειο, πίσω από τα πρακτορεία για την Αλβανία, θα έχει συνεχή ροή εκθέσεων, διαρκή έκθεση φωτογραφικών εκδόσεων, διαλέξεις, σεµινάρια, print sales και ειδικές εκδηλώσεις, ώστε «να λειτουργεί ως ζωντανός οργανισµός», όπως είπε ο Ιάσων ∆ήµου στα «ΝΕΑ».

Και κάτι ακόµη: µέρος των εσόδων από τιςπωλήσεις των εκτιθέµενων φωτογραφιών θα πηγαίνει σε φιλανθρωπικό σκοπό – τούτη τη φορά για τους σκοπούς της Action Aid.

Και ενώ γίνονται συνεννοήσεις γιατην έκθεση «Outline» µε πορτρέτα διασηµοτήτων του πρακτορείου Corbis τον Φεβρουάριο, ο κ. ∆ήµου εξηγεί για την έκθεση, που µοιάζει να έχει αισθητική ενότητα – κι ας πρόκειται για τρεις διαφορετικές µατιές επί της Ελλάδας – ότι «κοινός παρονοµαστής είναι η προσέγγιση της ανθρώπινης ύπαρξης»

http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=4&artid=4610527

Οι 10 σημαντικότερες αρχαιολογικές ανακαλύψεις του 2010

Λίστα του αμερικανικού περιοδικού “Archaeology”

Παλαιολιθικά εργαλεία που ανακαλύφθηκαν στην Κρήτη και τοποθετούν την ανακάλυψη της ναυσιπλοΐας 100.000 χρόνια πίσω, συμπεριλαμβάνονται στη λίστα του αμερικανικού περιοδικού “Archaeology” με τα δέκα σημαντικότερα αρχαιολογικά και ιστορικά ευρήματα του έτους.

Το έτος που διανύουμε βρέθηκαν κοντά στον Πλακιά του Ρεθύμνου παλαιολιθικά εργαλεία ηλικίας 130.000 έως και 700.000 ετών. Λαμβάνοντας υπόψιν ότι η Κρήτη δεν έχει πρόσβαση από στεριά εδώ και 5 εκατομμύρια χρόνια, οι επιστήμονες συμπέραναν ότι τα εργαλεία αυτά έφτασαν εκεί μέσω θαλάσσης.

Η ανακάλυψη αυτή δείχνει ότι η ιστορία της ναυσιπλοΐας ξεκινάει πριν 100.000 χρόνια καθώς πρόκειται για την αρχαιότερη θαλάσσια μετακίνηση που έχει καταγραφεί ποτέ.

“Αυτό σημαίνει ότι κάθε υπόθεση, που έχουμε κάνει σχετικά με τους πρώτους ανθρώπους, τις μεταναστεύσεις, τη νοημοσύνη και τις ικανότητές τους είναι υπό αμφισβήτηση”, εκτιμά ο καθηγητής αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου της Βοστόνης, Κέρτις Ράνελς, στο περιοδικό.

Ο ίδιος πιστεύει ότι οι αρχαίοι ναυτικοί θα πρέπει να διέσχισαν τουλάχιστον 40 μίλια ανοιχτής θάλασσας, ενώ ο τεράστιος αριθμός των εργαλείων (μικρά τσεκούρια, ξέστρες και λεπίδες) δείχνει ότι δεν πρόκειται για μία μεμονωμένη και τυχαία μετάβαση, αλλά για πολλές, που δημιούργησαν ολόκληρο πληθυσμό.

Τα αντικείμενα, που βρέθηκαν, μοιάζουν πολύ με αυτά που χρησιμοποιούσαν ο Homo erectus και ο Homo heidelbergensis (Χαϊδελβέργειος Άνθρωπος), εξαφανισμένο είδος, πρόγονος του Νεάτερνταλ και του Homo Sapiens.

Τυχαίες ανακαλύψεις


Ορισμένες από τις κορυφαίες ανακαλύψεις έγιναν τυχαία.

-Η ανακάλυψη του τάφου του Εκατόμνου (4ος αι. π.Χ.), σατράπη της Καρίας και πατέρα του Μαυσώλου, για τον οποίο χτίστηκε ένα από τα επτά θαύματα του αρχαίου κόσμου, το Μαυσωλείο της Αλικαρνασσού έγινε ύστερα από τη σύλληψη δέκα ύποπτων αρχαιοκαπήλων από τις τουρκικές αρχές τον περασμένο Αύγουστο. Ο τάφος είναι διακοσμημένος με έγχρωμες τοιχογραφίες αλλά και μίας σαρκοφάγου με το ανάγλυφο ενός γενειοφόρου άνδρα, που πιστεύεται ότι είναι ο Εκατόμνος.

-Στη Γουατεμάλα, ένα χαντάκι λαφυραγωγών οδήγησε τους αρχαιολόγους στην ανεύρεση μιας ασύλητης κρύπτης με μακάβρια αντικείμενα, όπως δάχτυλα, δόντια και αποτεφρωμένα νήπια, πιθανότατα υπολείμματα ανθρωποθυσιών.

Πυραμίδες στη ζούγκλα και παιδικοί τάφοι

-Δύο αρχαίες πυραμίδες, που βρέθηκαν στο Περού, κοντά στην πόλη Χαέν στα δυτικά πεδινά του Αμαζονίου και χρονολογούνται χιλιάδες χρόνια πριν την άφιξη των Ισπανών, προστέθηκαν στις ανακαλύψεις που έκαναν αίσθηση μέσα στο 2010.

Το αξιοσημείωτο της ανακάλυψης είναι ότι έγινε μέσα στη ζούγκλα, όπου έως σήμερα οι αρχαιολόγοι πίστευαν ότι δεν υπήρχαν μνημεία παρά μόνον καλύβες.

-Ακόμη, έρευνες σε νεκροταφείο της Τυνησίας και ειδικότερα στην αρχαία Καρχηδόνα με τα αποτεφρωμένα λείψανα 540 παιδιών οδήγησε στο συμπέρασμα ότι ο θάνατός τους προήλθε από φυσικά αίτια και όχι από εκτεταμένες παιδικές θυσίες, που συντελέστηκαν από τον 8ο έως τον 2ο αι. π.Χ. όπως πιστευόταν.

Παρέα με τους πρωτόγονους

-Ιδιαίτερα ενδιαφέρον παρουσίασε η ανακάλυψη ομάδας του Ινστιτούτου Εξελεγκτικής Ανθρωπολογίας, στη Λειψία που υποδεικνύει ότι είμαστε ίδιοι με τον Νεάντερταλ (Homo neanderthalensis), με τη διαφορά ενός μόνο γονιδίου.

Ύστερα από σύγκριση του νεατερνταλικού DNA και του δικού μας, αποκαλύφθηκε ότι πρόγονοί μας Homo sapiens sapiens διασταυρώθηκαν με Νεάντερταλ πριν από 100 με 80 χιλιάδες χρόνια.

-Η επόμενη σημαντική ανακάλυψη της χρονιάς αφορά έναν πιο μακρινό συγγενή μας, τον «Kadanuumuu» («Μεγάλο Άνδρα», στην αφρικανική γλώσσα Αφάρ), που βρέθηκε στην Αιθιοπία το 2005. Πρόκειται για έναν σκελετό ανθρωποειδούς, ηλικίας 3,6 εκατομμυρίων χρόνων, που ανήκει στο είδος Australopithecus afarensis, όπως και η γνωστή «Λούσι».

Ο Μεγάλος Άνδρας, πολύ ψηλότερος και κατά 400.000 χρόνια γηραιότερος από τη Λούσι, αποκάλυψε φέτος στους επιστήμονες μία πολύ σημαντική πληροφορία: την ικανότητα που είχαν τα συγκεκριμένα ανθρωποειδή να περπατούν και στα δύο τους πόδια, χρονικά πολύ νωρίτερα από ό,τι είχε αρχικά εκτιμηθεί.

Μη καταστροφική ραδιοχρονολόγηση

-Μια νέα μέθοδος χρονολόγησης, παραλλαγή της παλιότερης με άνθρακα-14, έφερε επανάσταση στις επιστημονικές κοινότητες μέσα στο 2010, σε σημείο να γίνεται λόγος για την ανακάλυψη της δεκαετίας. Η νέα μεθοδος είναι πολύ πιο ακριβής από την προηγούμενη, δίνει τη δυνατότητα να χρονολογηθούν αρχαιότερα αντικείμενα και, το κυριότερο, δεν τα καταστρέφει.

Η Ποκαχόντας και το χαμένο πλοίο

-Η εύρεση της παλαιότερης προτεσταντικής εκκλησίας στη Βόρεια Αμερική και συγκεκριμένα στο Τζέιμσταουν της Βιρτζίνια, όπου πιθανότατα τελέστηκε και ο γάμος της Ποκαχόντας, συγκίνησε ιδιαίτερα τους Αμερικανούς, που τη συμπεριέλαβαν στη λίστα των σημαντικότερων ανακαλύψεων της χρονιάς.

Η ιστορία της ινδιάνας πριγκίπισσας, που παντρεύτηκε τον καπνοπαραγωγό Τζον Ρόλφι το 1614, φέρνοντας οκτώ χρόνια ειρήνης μεταξύ αποίκων και Ινδιάνων, επανήλθε στην επικαιρότητα μετά την ανακάλυψη των ερειπίων της εκκλησίας.

-Τέλος, η ανεύρεση ενός πλοίου χαμένου περισσότερο από 150 χρόνια, προστέθηκε στον κατάλογο του περιοδικού "Archaeology". Το «HMS Investigator» ξεκίνησε το 1848 από τη Βρετανία για την Αρκτική προς αναζήτηση του εξερευνητή Τζον Φράνκλιν και της αποστολής του, που είχαν μεταβεί στην περιοχή για να συνεχίσουν τη χαρτογράφηση του Βορειοδυτικού Περάσματος.

Το πλοίο, όμως, κόλλησε στον πάγο και το 1953 εγκαταλείφθηκε. Ο καπετάνιος και το πλήρωμα κατάφεραν να επιστρέψουν στην πατρίδα τους αλλά το πλοίο χρειάστηκε να περιμένει μέχρι το 2010 για να εντοπιστεί, σε πολύ καλή κατάσταση, στον βυθό του Κόλπου Μέρσι στον Καναδά.

Έτσι, οι διάφορες θεωρίες που το ήθελαν να έχει παρασυρθεί ή κομματιαστεί από τα κύματα ή να έχει διασωθεί από αμερικανικό φαλαινοθηρικό, έπαψαν πλέον να ισχύουν.

Πηγή:http://www.enet.gr/?i=news.el.texnes&id=236393

Ελεύθερο Πανεπιστήμιο

Ξεκινά τον Ιανουάριο ο 13ος κύκλος μαθημάτων του Ελεύθερου Πανεπιστημίου, που πραγματοποιούνται στη Στοά του Βιβλίου. Οι αιτήσεις για συμμετοχή στα μαθήματα έχουν ήδη ξεκινήσει.

Ο νέος κύκλος περιλαμβάνει:

* Πέντε μαθήματα ελληνικής γλώσσας από τον καθηγητή Γιώργο Μπαμπινιώτη με θέμα την «Ιστορία των λέξεων της Ελληνικής» (κάθε Δευτέρα και ώρα 17.00-18.30).
* Δέκα μαθήματα για την λογοτεχνική γραφή και ανάγνωση, την ποίηση και την πεζογραφία από τους Κώστα Μουρσελά, Αντώνη Φωστιέρη, Πέτρο Τατσόπουλο, Γιώργη Γιατρομανωλάκη, Ελισσάβετ Κοτζιά (κάθε Τετάρτη και ώρα 19.30-21.00).
* Δέκα μαθήματα φιλοσοφίας από τον Χρήστο Γιανναρά με θέμα «Ύπαρξη, συνύπαρξη και το νόημά τους» (κάθε Πέμπτη και ώρα 19.30-21.00).
* Δέκα μαθήματα για το μέλος στο αρχαίο δράμα. Ο Κώστας Γεωργουσόπουλος συνομιλεί με τους συνθέτες: Θάνο Μικρούτσικο, Χρήστο Λεοντή, Σταμάτη Κραουνάκη, Νίκο Ξυδάκη, Βασίλη Δημητρίου, Θόδωρο Αντωνίου, Γιώργο Κουρουπό, Μιχάλη Χριστοδουλίδη, Γιώργο Αναστασόπουλο, Τάκη Φαραζή, Κορνήλιο Σελαμσή (κάθε Παρασκευή και ώρα 17.00-18.30).
* Δέκα μαθήματα για τη φιλοσοφία της θρησκείας από τον Μάριο Μπέγζο (κάθε Δευτέρα και ώρα 19.30-21.00).
* Πέντε μαθήματα ελληνικής ιστορίας και ιστορικών αμφισβητήσεων από τον Σαράντο Καργάκο (κάθε Τρίτη 17.00-18.30).
* Δέκα μαθήματα για το έργο του Νίκου Καζαντζάκη και προβολή ταινιών, από το αρχείο Σγουράκη, που αφορούν στη ζωή και το έργο τού Νίκου Καζαντζάκη. Συντονίζει ο Δημήτρης Δημηρούλης. Με τους Κώστα Γεωργουσόπουλο, Μίμη Ανδρουλάκη, Ρέα Γαλανάκη, Πάτροκλο Σταύρου (κάθε Τετάρτη και ώρα 17.00-18.30).

Πληροφορίες και δηλώσεις ενδιαφέροντος στην ιστοσελίδα stoabibliou.gr και στα τηλέφωνα 210-3244538, 210-3253989.

Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artId=374760&dt=24/12/2010#ixzz19J2WJYch

SCHOOLWAVE CHRISTMAS PARTY


Την Τετάρτη 29 Δεκεμβρίου ένα Χριστουγεννιάτικο Schoolwave πάρτι θα στηθεί στην Αθήνα. Εφτά Schoolwave μπάντες έρχονται στο BIOS (Πειραιώς 84 - 5 λεπτά περπάτημα από ΜΕΤΡΟ Κεραμεικός ή από ΗΣΑΠ Θησείο) για το τελευταίο χειμερινό live του 2010

Οι 7 Schoolwave μπάντες που θα παίξουν είναι οι:

Headshot
Anassa


Κυριακή 26 Δεκεμβρίου 2010

Ο ανέραστος ερωτικός


Ι. Ν. ΜΠΑΣΚΟΖΟΣ

Μια ανθολόγηση διηγημάτων με ερωτικό θέμα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη αποκαλύπτει έναν άνδρα γεμάτο πάθη, μακριά από το στερεότυπο του «κοσμοκαλόγερου» και του «φτωχούλη του Θεού»

Μα είναι ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης ερωτικός συγγραφέας; θα αναρωτηθεί ο αναγνώστης που για χρόνια άκουγε για τον «κοσμοκαλόγερο», τον «φτωχούλη του Θεού», ...

Μα είναι ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης ερωτικός συγγραφέας; θα αναρωτηθεί ο αναγνώστης που για χρόνια άκουγε για τον «κοσμοκαλόγερο», τον «φτωχούλη του Θεού», τον «κυρ Αλέξανδρο» και τον φανταζόταν ως έναν μονήρη αντιερωτικό γέροντα. Κι όμως είναι, απαντά ο ποιητής Χριστόφορος Λιοντάκης, ο οποίος ανθολόγησε πρόσφατα τον σκιαθίτη συγγραφέα συλλέγοντας σε έναν τόμο τα καλύτερα ερωτικά του διηγήματα.

Ο ανθολόγος συλλέγει διηγήματα που οι ήρωές του κατακλύζονται από έρωτα. Αγαπούν και αγαπώνται, είναι νέες γυναίκες θελκτικότατες, άνδρες που λιώνουν από αγάπη χωρίς ανταπόδοση, θηλυκά που περπατούν και τρίζουν τα σοκάκια, χήρες που σκορπούν πόθους ηδονής, άνδρες που μεθούν και τραγουδούν ερωτικά δίστιχα κάτω από τα παραθύρια γυναικών, νεαροί που ερωτεύονται μεγαλύτερές τους γυναίκες, ξαδέλφια που αγαπάνε ξαδέλφες τους κτλ.

Πρόκειται για ένα ερωτικό σύμπαν που ελάχιστοι θέλησαν να ανιχνεύσουν ως ξεχωριστό πεδίο στη λογοτεχνία του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη. Οι μελετητές του είχαν βεβαίως προσέξει τις αναφορές του στον έρωτα, κυρίως στα μυθιστορήματά του. Ο Ν. Δ. Τριανταφυλλόπουλος επισημαίνει τη «φυσικότητα και την αγριότητα του ερωτικού πάθους» στο μυθιστόρημα «Οι έμποροι των εθνών» και αποδίδει τη θέληση του Παπαδιαμάντη να ξεχωρίσει τον «αγαπητικό έρωτα της καθ΄ ημάς Ανατολής από το ερωτικό αυτοείδωλο της φραγκικής Δύσης» ( Ο άγονος έρωτας ή Desinit in piscem ).


Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=56&artid=373546&dt=17/12/2010#ixzz19Dbe3bGz

Ο σικελός «προφήτης» και το ασύλληπτο σωματίδιο

Ο τίτλος του βιβλίου «Ο άνθρωπος νετρίνο» αντικατοπτρίζει το κοινό χαρακτηριστικό μιας ιδιοφυΐας του πνεύματος και ενός σωματιδίου της ύλης: η ύπαρξή τους έμεινε απαρατήρητη από τους πολλούς. Διότι τόσο ο φυσικός Ετορε Μαγιοράνο όσο και το νυν περιβόητο νετρίνο παρέμειναν επί μισό και πλέον αιώνα κάτι το ανεξιχνίαστο ως και... φαντασματώδες. Ο μεν Ετορε ήταν για τους πολλούς μια αντικοινωνική διάνοια, ένα μυαλό-υπολογιστής που αδιαφορούσε για οποιαδήποτε αναγνώριση και τιμή, ένας άνθρωπος που έλυνε τα δυσκολότερα προβλήματα της Φυσικής στην πλάτη ενός πακέτου τσιγάρων και ύστερα... το πετούσε, το δε νετρίνο ήταν κάτι το ασύλληπτο, κάτι που μπορούσε να διαπεράσει τα πάντα χωρίς να αφήνει ίχνη.


Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=50&artid=343875&dt=18/07/2010#ixzz19Db6GzzE

Παρασκευή 24 Δεκεμβρίου 2010

Το Αλφαβητάρι της τέχνης


Εκτός από τα λουκέτα, τις άδειες κερκίδες στις συναυλίες, τις συχνές καταλήψεις της Ακρόπολης και τα ριάλιτι της... τσίκνας, το δύσκολο 2010 είχε και τα καλά του: από την επιστροφή της πολιτικής στην πεζογραφία και το θέατρο ώς τις διεθνείς διακρίσεις του ελληνικού κινηματογράφου. Πριν το αποχαιρετήσουμε, ευκαιρία να τα θυμηθούμε.

ATTENBERG
Και ξαφνικά, το ελληνικό σινεμά, διά στόματος του υπουργού Πολιτισμού, ταυτίστηκε με την Αθηνά Ραχήλ Τσαγγάρη. Η ιδιαίτερη ταινία της βραβεύτηκε σε Βενετία και Θεσσαλονίκη, και η ίδια ανήκει σε μια δημιουργική ομάδα όπου εναλλάσσονται οι ρόλοι σκηνοθέτη, ηθοποιού και παραγωγού. Ομως δεν ήταν η μόνη φέτος στη Βενετία: ο Σύλλας Τζουμέρκας, ο Φίλιππος Τσίτος και ο μικρομηκάς Γιώργος Ζώης. Ρεκόρ ελληνικών συμμετοχών στη Μόστρα.

ΑΡΩΜΑ γυναίκας: Μέλοντι Γκαρντό, Μαρίζα, Φέργκι, Νταϊάνα Κραλ, Σέου, Κριστίνα Μπράνκο, Ούτε Λέμπερ, Ανζελίκ Κιντζό, Ριάνα, Αμπάρο Σάντσεζ - όλες για συναυλία φέτος στην Ελλάδα! Τραγουδοποιοί και τραγουδίστριες απ' όλο τον κόσμο, που, ακόμα κι αν δεν σπάνε πάντα τα ταμεία, δείχνουν ότι το ελληνικό κοινό δεν αρκείται στο μέινστριμ της ποπ, αλλ' αντίθετα είναι ανοιχτό στα πιο ετερόκλητα μουσικά ρεύματα.

ΑΛΑΡΜ Συναγερμός σήμανε στο θέατρο Αττις με την έξοχη παράσταση-«εγκατάσταση» με τίτλο «Αλάρμ», εμπνευσμένη από τη λυσσαλέα σύγκρουση δύο βασιλισσών, της Μαρίας Στιούαρτ (Αγλαΐα Παππά) και Ελισάβετ (Σοφία Χιλ). Ο Θόδωρος Τερζόπουλος ξεχώρισε και στο Φεστιβάλ Αθηνών με τον πολύγλωσσο «Προμηθέα» του, παράσταση που ταξίδεψε στην Κωνσταντινούπολη και το Εσεν της Γερμανίας, με τα εντυπωσιακά σκηνικά του Γιάννη Κουνέλη.

ΑΛΑ ΤΟΥΡΚΑ Το παίζαμε ολίγον υπερόπτες, αλλά την πατήσαμε! Και τον έρωτα του Ονούρ για τη Σεχραζάτ παρακολουθήσαμε πριν αγκιστρωθούμε στο «Κισμέτ», και στην Κωνσταντινούπολη - Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης ταξιδέψαμε, και το «Στρατηγικό βάθος» του Νταβούτογλου αγοράσαμε και σύγχρονους τούρκους συγγραφείς ανακαλύψαμε, πέραν του Παμούκ (από την Εσμαχάν Αϊκόλ και την Περιχάν Μαγκτνέν ώς τον Τζελίλ Οκέρ). Στο Αιγαίο να δούμε τι θα κάνουμε...

ΑΚΡΙΒΟΣ χωρίς λόγο. Στη Γαλλία τα εισιτήρια κόστιζαν 7-49 ευρώ, στο Βέλγιο 20-65, στην Ισπανία 10,40-45 ευρώ. Στην Ελλάδα, όσοι θέλησαν να παρακολουθήσουν τον Τζον Μάλκοβιτς στην «Κολασμένη κωμωδία» (αυτοβιογραφία του Αυστριακού γκάνγκστερ Τζακ Ουντερβέγκερ, γνωστού ως Τζακ του Αντεροβγάλτη) έπρεπε να πληρώσουν από 38,5 έως 150 ευρώ! Ποτέ δεν μάθαμε γιατί.

ΑΔΕΙΕΣ κερκίδες: Ο Ελβις Κοστέλο και η Γκρέις Τζόουνς δεν ήρθαν ποτέ. Η Νταϊάνα Κραλ έπαιξε μπροστά σε 350 άτομα. Η Ριάνα και οι Aerosmith μάλλον έμειναν έκπληκτοι από τον λίγο κόσμο. Το φεστιβάλ του Kosmos δεν είχε την περσινή επιτυχία, ενώ στο Rockwave ονόματα όπως οι Black Eyed Peas, οι Massive Attack και ο Φάτμποϊ Σλιμ είχαν ελάχιστο κοινό. Αυτό το καλοκαίρι ήταν ολέθριο για τους διοργανωτές συναυλιών.

AVATAR Τεχνικά άψογη η ταινία, δίνει μια γεύση από το οικογενειακό σινεμά του μέλλοντος. Κι όμως. Ο Τζέιμς Κάμερον έχασε το Οσκαρ καλύτερης ταινίας από την πρώην γυναίκα του Κάθριν Μπίγκελοου. Το πολεμικό «Hurt Locker» κατατρόπωσε το οικολογικό «Avatar». Σύμπτωση ή πολιτική στάση;

Διαβάστε περισσότερα http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=24/12/2010&id=235843

NANOΝΕWS

Γιορτές Χριστουγέννων

~200μ.Χ. Είναι η περίοδος που άρχισαν να γιορτάζονται τα Χριστούγεννα,αν και χρειάστηκαν άλλοι δύο αιώνες για να καταστούν σημαντική εορτή

1643μ.Χ. Ετος κατά το οποίο ο Ολιβερ Κρόμγουελ απαγόρευσε τον εορτασμό των Χριστουγέννων στην Αγγλία

17 χρόνια διήρκεσε η απαγόρευση

Οχι πια στο «γόνατο»
Μια έρευνα που είχε αρχίσει το 2004 έφθασε ύστερα από έξι χρόνια στο οριστικό συμπέρασμα ότι εάν επιθυμείς απογόνους καλύτερα να πάρεις ένα iΡad για να τακτοποιείς τις ιντερνετικές δουλειές σου ή να ξαναγυρίσεις στας παλιά,με το πληκτρολόγιο στο τραπέζι.Διότι ο ουρολόγος σε πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης δρ Yefim Sheynkin ξαναχτύπησε, όπως το είχε κάνει και το 2004, με νέα εργασία στο περιοδικό «Fertility and Sterility», η οποία επιβεβαιώνει ότι η υψηλή θερμοκρασία κάποιων φορητών (δηλαδή laptop) υπολογιστών ακουμπισμένων στα γόνατα επηρεάζει και τη θερμοκρασία του ανδρικού σπέρματος εκεί που βρίσκεται... παρκαρισμένο σε ώρες σχόλης. Μιλάμε για 2,5 βαθμούς Κελσίου παραπάνω ύστερα από ένα τέταρτο χρήσης και όμως ακόμη και αυτοί οι λίγοι βαθμοί μπορεί να δημιουργήσουν πρόβλημα στειρότητας. Αν δεν γίνεται πάντως αλλιώς, συνιστά τη στάση σταυροπόδι, με τον υπολογιστή σε γωνία 70 μοιρών και για όσο λιγότερη ώρα γίνεται. Προσέχουμε για να έχουμε (παιδιά).

Αστερίας-φαρμακείο!
Ενα είδος αστερία των βόρειων θαλασσών (Μarthasterias glacialis) έχει μπει στο μικροσκόπιο των επιστημόνων οι οποίοι αναζητούν νέα φάρμακα. Ο λόγος; Η βλέννη με την οποία καλύπτεται το ζώο και η οποία αποτρέπει την προσκόλληση πάνω στην επιφάνειά του βακτηρίων, ιών αλλά και μικροσκοπικών οργανισμών όπως οι λάβρες ή το πλαγκτόν. Σύμφωνα με τη συλλογιστική των σκωτσέζων επιστημόνων που αναλύουν τις ιδιότητες της βλέννης, με δεδομένο ότι αυτή κρατά καθαρή την επιφάνεια του αστερία, θα μπορούσε να χρησιμεύσει ως μοντέλο για τη διατήρηση της εσωτερικής επιφάνειας των αρτηριών μας ελεύθερης από τα κύτταρα του ανοσοποιητικού που ευθύνονται για τη δημιουργία των αθηρωματικών πλακών. Περιττό να πούμε ότι οποιαδήποτε θετικά αποτελέσματα αυτής της έρευνας θα αργήσουν, αλλά η εξερεύνηση των θαλασσών για πιθανά φάρμακα εντείνεται και κανένας δεν ξέρει τι άλλο μπορεί να προκύψει.

ΧΑΖΗ ΕΡΩΤΗΣΗ
Υπάρχει αποτύπωμα ποδιών;

Δεν είναι χαζή σκέψη να αναρωτηθείς αν και τα δάχτυλα των ποδιών δίνουν εξίσου μοναδικά για κάθε άτομο αποτυπώματα αντίστοιχα με των δαχτύλων των χεριών. Και η απάντηση σε αυτό το ερώτημα είναι θετική. Οντως, με το αποτύπωμα των δαχτύλων και του πέλματος μπορείς να αναγνωρίσεις κάποιον, μόνο που, όπως καταλαβαίνουν όλοι, αυτά τα αποτυπώματα είναι λιγότερο χρήσιμα στην αστυνομία.

Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=33&artId=374651&dt=24/12/2010#ixzz194651NUY

Γ. Σ. Μπαχ: «Το ορατόριο των Χριστουγέννων»

Μια μουσική, μια ιστορία

Ευφορία, αισιοδοξία και λαμπρότητα πλημμυρίζουν, κυριολεκτικά, το «Ορατόριο των Χριστουγέννων» του Γ.Σ. Μπαχ. Εργο χορωδιακό που παράλληλα προϋποθέτει τη συμμετοχή σολίστ και ορχήστρας, γράφτηκε για τον εκκλησιαστικό εορτασμό της χριστουγεννιάτικης περιόδου του 1734 και ενσωματώνει μουσική από προγενέστερες- κοσμικές κυρίως- συνθέσεις του Μπαχ ο οποίος, αν και δεν συνήθιζε κάτι τέτοιο, στην προκειμένη περίπτωση προφανώς αναγκάστηκε να το κάνει, λόγω πίεσης χρόνου. Το κείμενο συνυπογράφει ο συνθέτης και ο Κρίστιαν Φρίντριχ Ενριτσι, γνωστός ως Πικάντερ, ένας κρατικός λειτουργός ο οποίος πιστεύεται πως είχε προσεγγίσει τον Μπαχ από το 1724 κιόλας, ένα χρόνο, δηλαδή, μετά την άφιξη του συνθέτη στη Λειψία, δίνοντάς του διάφορα κείμενα την περίοδο κατά την οποία ήταν κάντορας στην εκκλησία του Αγίου Θωμά.

Το 1734, λοιπόν, ο Μπαχ ζήτησε από τον Πικάντερ να τον βοηθήσει με μια μεγάλης κλίμακας χριστουγεννιάτικη σύνθεση. Δεν είναι ξεκάθαρο, όμως, αν ο συνθέτης είχε στο νου του κάποιο έργο στα πρότυπα των Παθών (κατά Ιωάννη και Κατά Ματθαίον) ή αν σκόπευε να συνθέσει μια χαλαρή ενότητα από διάφορες καντάτες για κάθε μια από τις εορτές της αντίστοιχης περιόδου.

Αν και σήμερα το έργο παρουσιάζεται ενιαίο και διαρκεί τρεις, σχεδόν, ώρες, σύμφωνα με τις σχετικές πηγές ο Μπαχ ποτέ δεν το παρουσίασε έτσι αλλά «κατατμημένο», με τρόπο ώστε να καλύπτει όλο το διάστημα του εορτασμού της Γέννησης, από την πρώτη ημέρα των Χριστουγέννων ως τα Θεοφάνια. Κάθε μια από τις έξι Καντάτες, δηλαδή, αντιστοιχεί σε μια γιορτινή ημέρα: η πρώτη (των Χριστουγέννων) περιγράφει τη Γέννηση του Χριστού, η δεύτερη (για την 26η Δεκεμβρίου) την αναγγελία στους βοσκούς, η τρίτη (για την 27η Δεκεμβρίου) τη λατρεία των βοσκών, η τέταρτη (για την Πρωτοχρονιά) την περιτομή και τη βάπτιση του Ιησού, η πέμπτη (για την πρώτη Κυριακή μετά την Πρωτοχρονιά) το ταξίδι των Μάγων και, τέλος,η έκτη (για τα Θεφάνια) περιγράφει την λατρεία των Μάγων.

Mετά τον θάνατο του Μπαχ, το έργο ξεχάστηκε. Μόνο μετά την εκ νέου ανακάλυψη των Κατά Ματθαίον Παθών (1829) παρουσιάστηκε και πάλι το Ορατόριο των Χριστουγέννων με πρώτη εκτέλεση αυτή του Εντουαρντ Γκρελ με την Sing-Akademie του Βερολίνου το 1857. Σήμερα, πρόκειται για το δημοφιλέστερο, ίσως, έργο της χριστουγεννιάτικης περιόδου έχοντας γνωρίσει αναρίθμητες εκτελέσεις και ηχογραφήσεις από διάσημους μαέστρους και σύνολα (Χέλμουτ Ρίλινγκ, Τον Κόοπμαν, Τζον Ελιοτ Γκάρντινερ κ.α)

Ενδεικτικά ακούστε

The Complete Christmas Celebration / Deutsche Grammophon (English Baroque Soloists, Monteverdi Choir, J.E Gardiner)

Bach Weinachts Oratorium / Decca (Gewandhausorchester/ Riccardo Chailly)







Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=4&artId=374745&dt=24/12/2010#ixzz1944g5P9g

Τετάρτη 22 Δεκεμβρίου 2010

Σιωπή…

Σιωπή των αμνών.
Μπερδεμένες ιστορίες, πνιγμένες σε ιδεολογήματα, αναστάσεις και νεκροφιλίες.
Όλα δικαιολογούνται.
Ακόμη και όσοι ξερνούν περασμένα μεγαλεία και περγαμηνές.
Δύσκολες εποχές.
Κανένας δεν μετρά το μπόι του.
Κανένας δεν μετρά την σκιά του.
Ψίθυροι, κλειστές παρέες, οικογενειακά.
Μικροί σε μεγάλες στιγμές.
Ερωτήματα χωρίς απαντήσεις.
Ερωτήματα με έτοιμες απαντήσεις.
Ποιητές χαμένοι μετρούν και εξιστορούν την αγάπη.
Άλλες εποχές.
Ο κουρνιαχτός δεν θα κάτσει.
Ο Δεκέμβρης αναπαριστά παιδικές φωνές.
Ο λύκος αλυχτά.
Μετρημένες κουβέντες ανθρώπων που λένε ότι κουβαλούν την ζωή.
Ξεχνούν τι έλεγαν. Όλα όμορφα καμωμένα
Μπόρα είναι θα περάσει...

Πάνος Νικηφορίδης

Τα πρόσωπα που θα συζητηθούν το 2010

Ένα κύμα που συνεχώς μεγαλώνει και αυτοτροφοδοτείται… Μια νέα γενιά που σπρώχνει μπροστά και ψάχνει. Οι παλιότεροι που σαστισμένοι υποχωρούν διαμαρτυρόμενοι. Το κάδρο αλλάζει κι όταν αυτή η κατάντια που ζούμε –και πιστοποιεί με τον πιο απάνθρωπο τρόπο ότι οι μεταπολιτευτικές γενιές τα έκαναν σκατά– τελειώσει, τίποτα δεν θα είναι το ίδιο. Όσοι ζουν στο τώρα και δεν μακαρίζουν το έντεχνο, τα ταβερνάκια, τον Θεοδωράκη, το «ένδοξο παρελθόν», τη vintage αισθητική, την αναβίωση των πάντων, τις διασκευές τραγουδιών, τα remakes, τον Αγγελόπουλο και τις χίπικες διακοπές στις Κυκλάδες της δεκαετίας του ’80, όσοι δεν έζησαν λάθρα και προσκολλημένοι στο άρμα της εξουσίας
που υποτίθεται πως πολέμησαν, γνωρίζουν ήδη γι’ αυτό το κύμα: στη μουσική, στο σινεμά, στο θέατρο, στις καλλιτεχνικές δράσεις. Κάθε μέρα προστίθενται και νέα πρόσωπα, ο ανταγωνισμός ανεβάζει διαρκώς τον πήχη, τα νέα παιδιά έχουν πολλές ικανότητες, δεν έχουν κόμπλεξ και στεγανά, παίζουν, τραγουδάνε, χορεύουν, ανοίγουν τα φτερά τους για το εξωτερικό, ψάχνονται και δεν κωλώνουν εύκολα. Αναζητώντας διαρκώς αυτό που συμβαίνει τώρα, απευθυνθήκαμε στους ειδικούς. Σε καλλιτέχνες που έχουν ήδη τη δική τους ιστορία, που παρακολουθούν τι συμβαίνει, που είναι ανοιχτοί στο νέο, που μπορούν να δουν πίσω από την πρώτη εντύπωση, να εκτιμήσουν το ταλέντο, την τεχνική, τις δυνατότητες, την πολυμορφία, και τους ζητήσαμε να μας μιλήσουν ή να μας γράψουν για κάποιο νέο συνάδελφό τους.

Νίκος Δαβέττας Συγγραφέας

Μόλις τελείωσα το «Κάτι θα γίνει, θα δεις» του Χρήστου Οικονόμου, σκέφτηκα πως καιρό είχα να διαβάσω ένα βιβλίο που οι ήρωές του δεν ζουν στο Κολωνάκι ή στα Εξάρχεια, αλλά στη Δραπετσώνα, στον Κορυδαλλό και στα Μανιάτικα. Κατορθώνει να δημιουργήσει στέρεους ήρωες, χωρίς μελοδραματισμούς και πολιτικές αναλύσεις, και να σε συγκινεί με την ωμή πραγματικότητα ανθρώπων που ζουν στη Β΄ Πειραιώς, που παλεύουν, θυσιάζουν πολλά, για να κερδίσουν τελικά μια θέση στην ουρά του ταμείου ανεργίας. Όλα αυτά τα «πολύ αριστερά» περιγράφονται με λογοτεχνία και όχι με πολιτική, κι αυτοί οι τύποι που δεν έχουν και πολλά να πουν, δεν έχουν ούτε λεφτά, ούτε διαβάσματα, ούτε τίποτα σοφιστικέ, γίνονται πραγματικοί λογοτεχνικοί ήρωες και οι ιστορίες τους είναι εν δυνάμει σενάρια για ταινίες του Φασμπίντερ.

Διαβάστε περισσότερα: http://www.athensvoice.gr/the-paper/article/winter-guide-2011/next-big-thing-11

Περιοδικό Science Ποιες είναι οι κορυφαίες έρευνες του 2010

Όπως συνηθίζει να κάνει κάθε χρόνο λίγο πριν από την Πρωτοχρονιά, το περιοδικό Science παρουσιάζει τις εκτιμήσεις του για τις κορυφαίες επιστημονικές έρευνες του έτους. Το σημαντικότερο επίτευγμα του 2010 ήταν η δημιουργία της «πρώτης κβαντικής μηχανής», ενώ οι νέες τεχνολογίες γενετικής ανάλυσης κυριαρχούν στη λίστα με τους εννέα «αναπληρωματικούς».

Κβαντική ταλάντωση

To σημαντικότερο επίτευγμα του 2010, εκτιμά το κορυφαίο αμερικανικό περιοδικό, ήταν η μικροσκοπική μηχανή που παρουσίασαν το Μάιο ερευνητές του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στη Σάντα Μπάρμπαρα.

«Μέχρι σήμερα, όλες οι μηχανές κινούνταν σύμφωνα με τους οικείους νόμους της κλασσικής μηχανικής, οι οποίοι κυβερνούν τις κινήσεις των καθημερινών αντικειμένων» εξηγεί η σύνταξη του Science.

»Αντίθετα, το νέο μαραφέτι λικνίζεται με τρόπους που μπορούν να εξηγηθούν μόνο με τους παράδοξους νόμους της κβαντομηχανικής, οι οποίοι κανονικά κυβερνούν τα μόρια, τα άτομα και τα υποατομικά σωματίδια».

Η μηχανή είναι ουσιαστικά ένα μικροσκοπικό μεταλλικό έλασμα που ταλαντώνεται όπως οι βατήρες καταδύσεων. Μόνο που η ταλάντωση αυτή δεν μπορεί να εξηγηθεί από τους κλασσικούς νόμους της μηχανικής του Νεύτωνα -εξηγείται μόνο με τις προβλέψεις της κβαντικής μηχανικής για τις μεταπτώσεις από καταστάσεις υψηλής ενέργειας σε καταστάσεις χαμηλής ενέργειας.

Συνθετικό γονιδίωμα

Πρώτο στη λίστα των «αναπληρωματικών» για το 2010 είναι η Σύνθια, το πρώτο ζωντανό βακτήριο που λειτουργεί με συνθετικό DNA. Ερευνητές του Ινστιτούτου Κρεγκ Βέντερ στην Καλιφόρνια δημιούργησαν στο εργαστήριο ένα πλήρες αντίγραφο του γονιδιώματος ενός γνωστού μυκοβακτήριου, και το μεταμόσχευσαν στη συνέχεια σε ένα μυκοβακτήριο από το οποίο είχε αφαιρεθεί το DNA. Στο μέλλον, ελπίζουν οι ερευνητές, τεχνητά γονίδια και γονιδιώματα θα επιτρέψουν τη δημιουργία μικροβίων που παράγουν καύσιμα και απορρυπαίνουν το περιβάλλον.

Το γονιδίωμα του Νεάντερταλ

Τα πρώτα τμήματα DNA από ανθρώπους του Νεάντερταλ είχαν απομονωθεί πριν από 13 χρόνια. Τώρα, όμως, η εικόνα συμπληρώνεται. Τον Μάιο του 2010, Αμερικανοί και Κινέζοι ερευνητές ανακοίνωσαν ότι είχαν προσδιορίσει την αλληλουχία των δύο τρίτων του επίμαχου γονιδιώματος. Το γενετικό υλικό είχε απομονωθεί από τρεις γυναίκες Νεάντερταλ που έζησαν στην Κροατία πριν από 44.000 έως 38.000 χρόνια.

Η ανάλυση έδειξε ότι πράγματι υπήρξε επιμειξία, έστω και μικρής κλίμακας, ανάμεσα στον άνθρωπος του Νεάντερταλ και τον σύγχρονο άνθρωπο.

Γενωμική υψηλής ταχύτητας

Νέες τεχνολογίες που τελειοποιήθηκαν το 2010 επιτρέπουν τον προσδιορισμό των ανθρώπινων γενετικών αλληλουχιών με πολύ μεγαλύτερη ταχύτητα. Το Πρόγραμμα των 1.000 Γονιδιωμάτων, για παράδειγμα, χαρτογραφεί τις γενετικές διαφορές μεταξύ των ανθρώπων σε μια προσπάθεια να εντοπίσει σημειακές μεταλλάξεις που προκαλούν ασθένειες. Ακόμα, τα πλήρη γονιδιώματα δύο Αφρικανών που ζουν σε κοινότητες κυνηγών-τροφοσυλλεκτών δείχνουν τη μεγάλη γενετική ποικιλότητα του ανθρώπινου είδους.

Επαναπρογραμματίζοντας ανθρώπινα κύτταρα

Μια νέα μέθοδος για τον γενετικό επαναπρογραμματισμό των ανθρώπινων κυττάρων υπόσχεται να καταστήσει περιττή τη χρήση εμβρυακών βλαστοκυττάρων στην ιατρική έρευνα. Τεχνητά βλαστοκύτταρα (iPS) είχαν δημιουργηθεί και στο παρελθόν, απαιτούσαν όμως την εισαγωγή επιπλέον γονιδίων και είχαν το μειονέκτημα ότι μπορούν να προκαλέσουν καρκίνο. Αντί για πλήρη γονίδια, η νέα μέθοδος χρησιμοποιεί συνθετικά μόρια RNA, τα οποία κάνουν τον επαναπρογραμματισμό «δύο φορές ταχύτερο και 1.000 φορές πιο αποδοτικό».

Γονίδια εκτός ελέγχου

Μια νέα ερευνητική προσέγγιση επέτρεψε το Νοέμβριο τον εντοπισμό των μεταλλάξεων που ευθύνονται για αρκετές γενετικές ασθένειες που παρέμεναν μέχρι σήμερα αινιγματικές. Για να κάνουν το έργο πιο εύκολο, Αμερικανοί ερευνητές αγνόησαν το λεγόμενο «άχρηστο» DNA και εστιάστηκαν στις γενετικές αλληλουχίες που περιέχουν πληροφορίες για τη σύνθεση πρωτεΐνών (τα λεγόμενα εξώνια των γονιδίων, σε αντιδιαστολή με τα εσώνια που δεν περιέχουν κατασκευαστικές οδηγίες). Η έρευνα αποκάλυψε μεταξύ άλλων γονίδια που προκαλούν αναπτυξιακές ανωμαλίες του εγκεφάλου και του προσώπου, καθώς και γονίδια που κατεβάζουν τη χοληστερόλη του αίματος σε πολύ χαμηλά επίπεδα.

Μαθηματικό πασπαρτού

Οι φυσικοί απέδειξαν το 2010 ότι οι «κβαντικοί προσομοιωτές» μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την επίλυση προβλημάτων στο χώρο της φυσικής συμπυκνωμένης ύλης. Οι κβαντικοί προσομοιωτές είναι συνήθως θεωρητικά μοντέλα κρυστάλλων, στα οποία φωτεινές κηλίδες από δέσμες λέιζερ αντιστοιχούν στα ιόντα του κρυστάλλου, ενώ τα άτομα που βρίσκονται μέσα στις κηλίδες αντιστοιχούν στα ηλεκτρόνια του κρυστάλλου. Η προσαρμογή του μοντέλου σε διάφορες μαθηματικές εξισώσεις μπορεί να δώσει αυτόματα απαντήσεις σε δύσκολα προβλήματα της φυσικής.

Διπλώνοντας πρωτεΐνες

Με ποιο τρόπο μπορεί ένα φάρμακο να επηρεάσει τη λειτουργία μιας πρωτεΐνης στον ανθρώπινο οργανισμό; Μέχρι σήμερα, η απάντηση ήταν πολύ δύσκολη, δεδομένου ότι οι λειτουργίες των πρωτεΐνών εξαρτώνται από το τρισδιάστατο σχήμα τους. Δεδομένου ότι κάθε πρωτεΐνη μπορεί θεωρητικά να έχει πολλές διαφορετικές τρισδιάστατες δομές, ο υπολογισμός όλων των δυνατών συνδυασμών θα διαρκούσε πρακτικά για πάντα. Φέτος, όμως, ένας υπολογιστής με 512 εξειδικευμένους επεξεργαστές μπόρεσε να παρακολουθήσει τις κινήσεις των ατόμων σε ένα μικρό μόριο πρωτεΐνης 100 φορές ταχύτερα από ό,τι παλαιότερες προσπάθειας. Η χρήση 2.048 επεξεργαστών σε ένα νέο σύστημα αναμένεται να οδηγήσει στο μέλλον σε ακόμα πιο εντυπωσιακά αποτελέσματα.

«Μεταλλαγμένα» ποντίκια

Σημαντικό ερευνητικό επίτευμα του 2010 ήταν και μια νέα μέθοδος για την απενεργοποίηση συγκεκριμένων γονιδίων στον αρουραίο, το δημοφιλέστερο πειραματόζωο του κόσμου. Η νέα τεχνική χρησιμοποιεί «τρανσποζόνια», τμήματα DNA που μπορούν να μετακινούνται από ένα σημείο του γονιδιώματος σε άλλο και να δημιουργούν έτσι προβλέψιμες μεταλλάξεις. Το επίτευγμα σημαίνει ότι οι αρουραίοι, οι οποίοι μοιάζουν περισσότερο στον ανθρώπινο οργανισμό, θα αντικαταστήσει τα ποντίκια σε πολλά ιατρικά πειράματα.

Πρώτες νίκες στην πρόληψη του HIV

Έπειτα από χρόνια προσπαθειών, διεθνείς ερευνητικές ομάδες ανακοίνωσαν το 2010 δύο σημαντικές νίκες όσον αφορά την πρόληψη της μόλυνσης με HIV: Ένα κολπικό τζελ που δοκιμάστηκε στη Νότιο Αφρική μείωσε κατά 39% τις νέες λοιμώξεις σε γυναίκες υψηλού ρίσκου· και ένας συνδυασμός δύο υπαρχόντων φαρμάκων κατά του AIDS μείωσε κατά 44% τον κίνδυνο μόλυνσης μεταξύ γκέι ανδρών που χρησιμοποιούν προφυλακτικό.

Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=33&artId=374284&dt=22/12/2010#ixzz18rnWmPpe

Ταινίες της εβδομάδας (Ξανα) ζητείται ψεύτης


Το «Ζητείται ψεύτης» του Ιεροκλή Μιχαηλίδη. Ναι, σωστά διαβάσατε. Αυτή η ταινία, μια ξύπνια διασκευή του έργου του σπουδαίου Δημήτρη Ψαθά (που έγινε ταινία στις αρχές της δεκαετίας του ’60 από τον Γιάννη Δαλιανίδη με τους Παντελή Ζερβό και Ντίνο Ηλιόπουλο), δείχνει τρομερά επίκαιρη σε σχέση με την ελληνική πραγματικότητα. Και βγαίνει την κατάλληλη εποχή.

Τα ψέματα των πολιτικών, οι κομπίνες, τα λαμόγια. Οι ρουφιάνοι, οι απατεώνες image makers, οι πολυθεσίτες. Τα πονηρά τηλεφωνήματα, οι καταγραφές, οι μεσάζοντες. Όλα βρίσκονται μέσα στο σενάριο και ισορροπούν με το δικό τους στιλ, με πειστικούς διαλόγους και –κυρίως- με μετρημένες ερμηνείες.

Ο ίδιος ο Μιχαηλίδης υποδύεται με άνεση τον Θεόφιλο, έναν πολιτικό μηχανικό που έχει την ατυχία να είναι υπουργός υγείας. Ολίγον τι παχουλός, μέτριος στις δημόσιες σχέσεις, έντιμος άνθρωπος αλλά και μπλεγμένος σε λογιών λογιών μπελάδες, όπως την αποφυλάκιση ενός γκάνγκστερ, ως χάρη σε έναν κακοποιό (Μιχάλης Ιατρόπουλος), τον οποίο γνωρίζει από τον στρατό. Είναι παντρεμένος με μια όμορφη, νεότερή του γυναίκα (Ζέτα Μακρυπούλια) που θέλει το καλό του αλλά θέλει και τα λούσα της, έχει βοηθούς έναν σωματοφύλακα που παίρνει μαθήματα για την δουλειά του βλέποντας DVD και την βαφτιστήρα του για γραμματέα.

Όλα θα αλλάξουν όταν στο προσκήνιο εμφανίζεται ο Θόδωρος (Οδυσσέας Παπασπηλιώπουλος) ένας επαγγελματίας ψεύτης που αναλαμβάνει τις βρώμικες δουλειές του υπουργού αλλά και την ανάδειξη του σωστού προφίλ του. Με το ψέμα διαρκώς στο στόμα, με τα μάτια διαρκώς γουρλωμένα σαν να λέει εγώ δεν φταίω σε τίποτε, ο Θόδωρος θα δώσει πνοή όχι μόνον στην καριέρα αλλά εν τέλει και στην ζωή του βαλτωμένου υπουργού.

Ο Μιχαηλίδης φρόντισε να διατηρήσει ζωντανή την κεντρική ιδέα του έργου του Ψαθά, δουλεύοντας με επιμέλεια τα επιμέρους στοιχεία ώστε το έργο να τοποθετηθεί με λειτουργικότητα στην σύγχρονη εποχή μας. Το καλό με την ταινία είναι ότι τίποτε δεν γίνεται με κραυγαλέο τρόπο. Το ακόμα καλύτερο είναι ότι όλοι πιστεύουν σε αυτό που κάνουν. Ομολογώ ότι γέλασα με την καρδιά μου, έτσι όπως είχα γελάσει πριν από αρκετά χρόνια με μια αντίστοιχη κωμωδία του Νίκου Περάκη, το «Βίος και πολιτεία». Το «Ζητείται ψεύτης» με ώθησε να αφήσω για λίγο τις σκοτούρες πίσω μου, παρότι τελικά, αυτό που έβλεπα ήταν μια σάτιρα των αιτιών που έχουν προκαλέσει αυτές τις σκοτούρες.

Εκπληξη από την Βουλγαρία

Με τον δραματουργικό χρόνο μοιρασμένο ανάμεσα στο σκοτεινό παρελθόν του κομμουνισμού στη Βουλγαρία και το αβέβαιο παρόν των σύγχρονων καιρών μας, ο σκηνοθέτης Στέφαν Κομαντάρεφ δημιούργησε την ταινία με «Ο κόσμος είναι μεγάλος και η σωτηρία της ψυχής βρίσκεται στη γωνία» (ο ελληνικός τίτλος –σιδηρόδρομος την αδικεί κάπως). Ενα βαθιά ανθρώπινο, σκληρό μα και εξαιρετικά αισιόδοξο φιλμ που μιλά κατευθείαν στην καρδιά αναζητώντας απαντήσεις απλών υπαρξιακών ερωτημάτων. «Ποιος είμαι;» «Από πού κρατά η σκούφια μου;» «Γιατί βρίσκομαι σ’ αυτήν την ζωή;»

Ένα τροχαίο δυστύχημα που κόστισε την ζωή των γονιών του, προκαλεί αμνησία στον Αλεξ (Κάρλο Λιούμπεκ) ο οποίος πλέον ούτε το όνομά του δεν μπορεί να θυμηθεί. Το δυστύχημα συνέβη στην εθνική οδό, ενώ η οικογένεια του Αλεξ επέστρεφε στην πατρίδα της την Βουλγαρία, από την Γερμανία όπου είχε μεταναστεύσει. Ο παππούς του νεαρού, που έχει το μαγικό πρόσωπο του σέρβου ηθοποιού Μίκι Μανόλοβιτς, θα προσπαθήσει να του ξαναβρεί την μνήμη και από εκεί ξεδιπλώνεται ο κόσμος της ταινίας.

Ο παππούς, όπως μαθαίνουμε, είναι το αστέρι του ταβλιού στο χωριό του αλλά και ένας αντικαθεστωτικός μποέμ που ποτέ δεν συμφώνησε με τις ενέργειες του Κομμουνιστικού Κόμματος, γεγονός που πλήρωσε με τον πιο άδικο τρόπο, όταν το Κόμμα ζήτησε από τον γαμπρό του να τον κατασκοπεύει. Όμως «σημασία δεν έχει η ζαριά αλλά το πώς θα ρίξεις τα ζάρια» ακούμε τον παππού να λέει με πονηρό χαμόγελο ζωγραφισμένο στο πρόσωπό. Κατά έναν περίεργο τρόπο το τάβλι είναι που καθοδηγεί το πεπρωμένο του και αυτό του αρέσει. Ο Μανόλοβιτς, η σάρκα αυτής της ταινίας, μοιάζει με φιλόσοφο που έχει στο τσεπάκι τις απαντήσεις των ερωτημάτων αλλά προτιμά να μην τις πει αφήνοντάς σε να τις ανακαλύψεις μόνος. Αξίζει να σημειώσουμε ότι ένας από τους παραγωγούς της ταινίας είναι ο δικός μας Θανάσης Καραθάνος, βάση του οποίου είναι η Γερμανία, ότι η ελληνίδα ηθοποιός Αννα Παπαδοπούλου κρατά έναν μικρό ρόλο. Το φιλμ υπήρξε πέρσι η επίσημη πρόταση της Βουλγαρίας στην Αμερικανική Ακαδημία Κινηματογράφου προκειμένου να διεκδικήσει το ξενόγλωσσο Οσκαρ.

Τρέλες στην ύπαιθρο της Βρετανίας


Διασκεδαστικό ερωτικό γαϊτανάκι με φόντο την βρετανική ύπαιθρο, η «Επεισοδιακή επιστροφή της Ταμάρα Ντρου» («Tamara Drew», Αγγλία, 2010) επανέφερε τον βετεράνο πλέον στα 70 του Στίβεν Φρίαρς στα κινηματογραφικά πράγματα λίγα χρόνια μετά την «Cheri» που ποτέ δεν προβλήθηκε στις ελληνικές αίθουσες.

Κεντρικό πρόσωπο η Ταμάρα (Τζέμα Αθερτον), ένα όμορφο κορίτσι που επιστρέφει στο πατρικό του ύστερα από αρκετά χρόνια απουσίας κατά την διάρκεια των οποίων έχει κάνει πλαστική εγχείρηση στη μύτη και επιτυχημένη καριέρα δημοσιογράφου στο Λονδίνο. Η επιστροφή της θα σημάνει μια σειρά από απρόβλεπτα επεισόδια ανάμεσα σε έναν κύκλο διανοούμενων καθώς στο χωριό της ένας συγγραφέας (Ρότζερ Αλαμ) διατηρεί παραθεριστικό θέρετρο για συγγραφείς που αναζητούν ησυχία για έμπνευση.

Η Ταμάρα θα φέρει μαζί της την φασαρία και (για κάποιους την έμπνευση) σε αυτό το δροσερό φιλμ χαρακτήρων που στηρίζεται σε εικονογραφημένο μυθιστόρημα της Πόζι Σίμοντς και που θα ήταν πολύ καλύτερο αν στην πορεία δεν μπουρδουκλωνόταν μέσα σε πολλές παράλληλες ιστορίες αποκτώντας μια τραγική χροιά που τελικά δεν του ταιριάζει (συμπρωταγωνιστούν οι Ρότζερ Αλαμ, Ντόμινικ Κούπερ, Λουκ Εβανς κ.α.).

Εγκλήματα κάτω από το νερό


Το βραβευμένο με Οσκαρ ντοκιμαντέρ «Ο όρμος» («The cove», Αυστραλία, 2009) που γύρισε ο ελληνικής καταγωγής αμερικανοαυστραλός σκηνοθέτης Λουίς Ψυχογιός, καταπιάνεται με το πώς ακτιβιστές, άνθρωποι του κινηματογράφου και αυτοδύτες αποφάσισαν να μπουν στην διαδικασία μιας μυστικής αποστολής προκειμένου να διεισδύσουν σε ένα κρυμμένο κόλπο δελφινιών της Ιαπωνίας και να αποκαλύψουν ανομολόγητα μυστικά: οι ιάπωνες σκότωναν τα δελφίνια και εν συνεχεία τα μετέτρεπαν σε τροφή για ανθρώπους που τελικά είναι δηλητηριώδης καθότι τοξική. Αποκαλυπτικό με όλη την σημασία της λέξης και ταυτοχρόνως γεμάτο με πλούσια μηνύματα ανθρωπιάς το φιλμ αποτελεί ένα μεγάλο must για όλους έχουν οικολογική συνείδηση.

Ο Λουί Ψυχογιός γεννήθηκε το 1957 στην Ντουμπούκ της Αϊόβα και είναι γιος ελλήνων μεταναστών από την Σπάρτη οι οποίοι εγκατέλειψαν την Ελλάδα αμέσως μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Μετά τις σπουδές φωτογραφίας στο πανεπιστήμιο του Μιζούρι, ο Ψυχογιός δούλεψε για το περιοδικό National Geographic ως φωτορεπόρτερ (συνεργάστηκε με αυτό επί 17 ολόκληρα χρόνια). Εχει επίσης δουλέψει για λογαριασμό εντύπων όπως το Newsweek, το ΤΙΜΕ, οι Times της Νέας Υόρκης και το Sports Illustrated. Το 2005 ο Ψυχογιός ίδρυσε την Οceanic Preservation Society (Ενωση Προστασίας Ωκεανών) που υπήρξε βασική πηγή του «Ορμου» που είναι η πρώτη ταινία του. ?

Το τέρας και τα ανθρωπάκια

Τα «Ταξίδια του Γκιούλιβερ» («Gulliver’s travels», ΗΠΑ, 2010) του Ρομπ Λέτερμαν, είναι μια εκσυγχρονισμένη μεταφορά του μυθιστορήματος φαντασίας του Τζόναθαν Σουίφτ, σύμφωνα με το οποίο ένας εκκολαπτόμενος συγγραφέας (Τζακ Μπλακ) καταλήγει σε νησί λιλιπούτειων πλασμάτων, κάπου στο Τρίγωνο των Βερμούδων. Στην αρχή είναι το «Τέρας» αλλά αργότερα κερδίζει την συμπάθεια των εργατικότατων «μυρμηγκιών» και τα βοηθά στον αγώνα τους εναντίον των εχθρών_ που έχουν το ίδιο ύψος με εκείνα.

Η τρισδιάστατη ταινία εντυπωσιάζει για την εικαστική, κυρίως, αρτιότητά της, που αποδεικνύει ότι το Χόλιγουντ είναι ο ιερός τόπος των ειδικών εφέ. Δεν κατάφερε όμως ούτε να μας κάνει να γελάσουμε με την καρδιά μας, ούτε να μας συγκινήσει. Η ιδέα ότι το κομπιούτερ έχει κάνει την περισσότερη δουλειά, σε αυτήν την περίπτωση δεν προσθέτει πόντους και αν δεν ήταν πρωταγωνιστούσε ο οδοστρωτήρας που λέγεται Τζακ Μπλακ (που ανήκει και στο τιμ των παραγωγών του «Γκιούλιβερ») θα είχαμε αμέσως ξεχάσει την ταινία.

Ξαναζεσταμένο φαγητό


Με τους «Γονείς της συμφοράς» («Little fockers», ΗΠΑ, 2010) του Πολ Βάις, η ομάδα των συντελεστών των ταινιών «Ο γαμπρός της συμφοράς» και «Τα πεθερικά της συμφοράς» ενώνεται για μια ακόμη φορά προκειμένου να …βγει από την μύγα ξύγκι. Ολοι θυμόμαστε πόσο όμορφα είχε δέσει ο «κακός» πεθερός Ρόμπερτ ντε Νίρο με τον αμήχανο νοσοκόμο γαμπρό του, τον Μπεν Στίλερ στην πρώτη ταινία, παραγωγής 2001. Η δεύτερη ταινία στην οποία γνωρίσαμε τους χίπηδες γονείς του Στίλερ (Ντάστιν Χόφμαν, Μπάρμπρα Στράιζαντ) είχε την πλάκα της αλλά ήταν σαφώς πιο αδύναμη.

Στην τρίτη ταινία, τα σημάδια του χρόνου είναι εμφανή και το χιούμορ έχει πια ξεθυμάνει. Ο μεν πεθερός έχει «μαλακώσει» (να μην πω ξεμωραθεί), ο δε γαμπρός ενώ παραμένει ο ορισμός του ανθρώπου που μπλέκει άθελά του σε φασαρίες, έχει πια σοβαρέψει επικίνδυνα.

Εφόσον ο ξένος τίτλος της ταινίας είναι «Litte fockers», περιμένεις ότι θα έχει δοθεί έμφαση στην παρουσία των δυο παιδιών του Στίλερ, όμως εν τέλει, τα παιδιά ελάχιστη σημασία παίζουν και το μόνο ξύπνιο ανέκδοτο της ταινίας είναι η παρουσία της Τζέσικα Αλμπα στον ρόλο μιας πλανεύτρας ονόματι… Αντι Γκαρσία η οποία λιμπίζεται τον Στίλερ. Κακά τα ψέματα, παρά τα γέλια που ενδεχομένως βγάζει στην πορεία, η ταινία αφήνει πίσω της μια αίσθηση απογοήτευσης. Ο Τατί ως χαρτί

Ένα ξεχασμένο σενάριο του Ζακ Τατί, υπήρξε η βάση της ταινίας κινουμένων σχεδίων «Ο θαυματοποιός» («The illusionist», Γαλλία, 2010) που γυρίστηκε από τον σκηνοθέτη του περίφημου «Τρίο της Μπελβίλ» Σιλβέν Σομέ. Ο Σομέ δίνει και πάλι ζωή στον περίφημο κύριο Ιλό που δημιούργησε ο Τατί χρησιμοποιώντας τον εαυτό του σε αρκετές ταινίες όπως το «Playtime» και ο βραβευμένος με Οσκαρ «Θείος μου». Η μόνη διαφορά είναι ότι η ζωή του Ιλό είναι πια χάρτινη καθότι καρτούν σε αυτό το τρυφερό αλλά όχι σπουδαίο φιλμ που με φόντο την Σκοτία παρακολουθεί την δράση ενός γερο- ταχυδακτυλουργού ο οποίος βλέπει την Τέχνη του σιγά -σιγά να πεθαίνει. ?

Ερωτική σύγκρουση πολιτισμών

Η επανάληψη της εβδομάδας είναι το «Καλά Χριστούγεννα κύριες Λόρενς» («Merry Christmas mr. Lawrence», Ιαπωνία, 1983) ένα ψυχολογικό δράμα του ιάπωνα σκηνοθέτη Ναγκίσα Οσιμα ο οποίος δημιουργεί αντίθετους κόσμους με φόντο ένα ιαπωνικό στρατόπεδο αιχμαλώτων κατά την διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Η σκληρή στρατιωτική πειθαρχία, η ξαφνική βία και η ιδιαίτερη κουλτούρα των ιαπώνων συγκρούεται μετωπικά με την ανθρωπιά και τις συναισθηματικές -σεξουαλικές αδυναμίες των δυτικών. Οι δυο αυτοί κόσμοι εκπροσωπούνται από τον διοικητή του στρατοπέδου (Ριουίτσι Σακαμότο) και τον βρετανό λοχαγό Σελιέ (Ντέιβιντ Μπάουι) σε μια η σχέση που υποκινείται από το βωβό σεξουαλικό πάθος. Ανάμεσά τους κάτι σαν γέφυρα επικοινωνίας, ένας άλλος αιχμάλωτος, ο Λόρενς (Τομ Κόντι) προσπαθεί να κατανοήσει τον ιαπωνικό πολιτισμό αλλά και να προστατεύσει τον συμπατριώτη του. Εικόνες σκληρές αλλά ποιητικές, τα πρόσωπα των Μπάουι και Σακαμότο ερωτικά από μόνα τους και η μουσική του τελευταίου, από τα καλύτερα πράγματα που έχουν γραφτεί για τον κινηματογράφο.

Προβάλλονται επίσης τα δανέζικα κινούμενα σχέδια παραγωγής 2007 «Ένα παραμύθι για δυο κουνουπάκια» των Γιάνικ Χάστρουπ, Φλέμινγκ Κιστ Μόλερ

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ

Οι γονείς της συμφοράς 2

Ζητείται ψεύτης 3

Η επεισοδιακή επιστροφή της Ταμάρα Ντρου 2

Ο θαυματοποιός 2

Ο όρμος 3

Τα ταξίδια του Γκιούλιβερ 2

Ο κόσμος είναι μικρός και η σωτηρία της ψυχής βρίσκεται στη γωνία 3

Ενα παραμύθι για δύο κουνουπάκια -

Καλά Χριστούγεννα, κύριε Λόρενς 3

Εξαιρετική: 5, πολύ καλή: 4, καλή: 3, ενδιαφέρουσα: 2, μέτρια: 1, απαράδεκτη: 0, χωρίς άποψη: 1


Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=4&artId=374165&dt=22/12/2010#ixzz18qgnn5xW

Δευτέρα 20 Δεκεμβρίου 2010

Η μέρα της μουσικής...τη νύχτα


Ήρθε από τη Γαλλία και γρήγορα καθιερώθηκε σαν ένας ανοιχτός μουσικός θεσμός με πολύ μουσική στους δρόμους και τις πλατείες της πόλης. Πάντα ελεύθερα πάντα γιορταστικά. Πως αλλιώς θα βλέπαμε τους Scissors Sisters, τους Birdy Nam Nam ή το νέο σχήμα της Neneh Cherry, CirKus. Χώρια το σύνολο σχεδόν της εγχώριας ηλεκτρονικής, ροκ και τζαζ σκηνής. Έτσι κάθε καλοκαίρι στις 21 Ιούνιου, η Γιορτή της Μουσικής διοργανώνεται σε πολλές ελληνικές και Ευρωπαϊκές πόλεις. Ο θεσμός εδώ και δύο χρόνια, γιορτάζεται τις μικρές ώρες μέσα από μια νέα χειμερινή γιορτή στις 21/12.: Tη Νύχτα της Μουσικής. Καλλιτέχνες, ωδεία, συναυλιακοί χώροι και μπαρ, ΜΜΕ, φορείς, παραγωγοί στήνουν το πρόγραμμα με ζωντανές και πάντα δωρεάν μουσικές εκδηλώσεις σε διαφορετικά σημεία της πόλης. Ακόμη ανοιχτά εργαστήρια σε συνεργασία με πολιτιστικά ιδρύματα και ινστιτούτα, προσφέρουν εκπαιδευτικές ευκαιρίες γνωριμίας για μαθητές, καθηγητές και δημιουργούς. Η γιορτή πέρα από την Αθήνα επεκτείνεται στο Ηράκλειο, τον Πύργο, τη Ρόδο και την Κυπαρισσία μέσα σε ένα πρόγραμμα που θα διαμορφωθεί ως εξής:

EΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΑ ΔΡΩΜΕΝΑ:

«Το παιχνίδι της μουσικής συναντά τα έργα του Γιώργου Μαυροΐδη», όπου τα παιδιά με την καθοδήγηση μουσικοπαιδαγωγών μπορούν να παίξουν και να αυτοσχεδιάσουν με τη μουσική εξερευνώντας ταυτόχρονα το έργο του ζωγράφου στο πλαίσιο της έκθεσης «Η ανθρωποκεντρική ζωγραφική του Γιώργου Μαυροΐδη, 1947-2003». Για παιδιά από 5 χρονών
Ίδρυμα Β. & Μ. Θεοχαράκη (Βασιλίσσης Σοφίας 9 & Μέρλιν). Έναρξη: 18:00 & 19:00.

Εικαστική έκθεση του Λουκιανού Κηλαηδόνη "ΤΑ ΧΡΩΜΑΤΙΣΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ". Αποτελεί μια πρόταση (μελέτη) πάνω στη σχέση της μουσικής με το χρώμα.
Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης Έναρξη: 18:00 & 20:00.

Mουσική εκδήλωση με αφηγήσεις Χριστουγεννιάτικων παραμυθιών και δρώμενα από τους σπουδαστές, την ορχήστρα και τους τραγουδιστές του Δημοτικού Ωδείου Περιστερίου.
ΘΕΑΤΡΟ ΠΟΛΙΤΩΝ (Παπαρηγοπούλου & Δαμάστας) Περιστέρι. Έναρξη: 19:30

ΣΥΝΑΥΛΙΕΣ ΑΘΗΝΑ

De-pop με jazz από τους Δημήτρη Καλατζή, Τάκη Πατερέλη, Τάκη Μπαρμπέρη.
Bacaro, Σοφοκλέους 1 & Αριστείδου 11. Έναρξη: 22:30

Crazy People Music με funky jazz από το σχήμα που απαρτίζουν οι Αντώνης Ανδρέου- τρομπόνι, Δημήτρης Τσακάς - σαξόφωνο, Δημήτρης Σεβδαλής- πιάνο, Γιώργος Γεωργιάδης - μπάσο, Αλέξανδρος Δράκος Κτιστάκης – ντραμς.
Santa Botella, Πανόρμου 115/Α, Έναρξη: 23:00

Cold Feet Projekt με jazz – folk – rock ρεπερτόριο από το σχήμα που απαρτίζουν οι Σοφία Φίλωνος – φωνή, clave, Δημήτρης Τάσαινας – φωνή, ηλεκτρικό μπάσο, Κωνσταντίνος Κόκκινος – φωνή, ακουστική κιθάρα, Αλέξανδρος Καραδήμος – ηλεκτρική κιθάρα, banjo , Νίκος Μπακόπουλος – τενόρο & άλτο σαξόφωνο, Χάρης Παπαεμανουήλ.
Floral, Θεμιστοκλέους 80, Εξάρχεια. Έναρξη: 22:00

ΗΡΑΚΛΕΙΟ
3 Dots με alternative rock και funk.
Τίτα Μπρίκι, Μεραμβέλλου 8

ΠΥΡΓΟΣ

Θέατρο Live, Η ορχήστρα του Γιάννη Τσιλή- Λαϊκό και Ρεμπέτικο πρόγραμμα

Gallery Fashion Club, Alma Band- Pop/ Rock/ Disco

Rex Café, Ελεύθερη Πτώση -Rock ελληνόφωνο και ξένο

Fuego Bar, Smash the ballons- free style tracks

ΡΟΔΟΣ

La Galana, Συναυλία Μεσαιωνικής Μουσικής της Μεσογείου & Σεφραδίτικα Τραγούδια. Παίζουν οι Έλλη Γιαννάκη - Λύρα, Φλογέρες, Ταμπουράς, Άννα Νικητιάδη - Κρουστά Δημήτρης Χατζηπλής - Ούτι, Κιθάρα και στα φωνητικά η Σαπφώ Σταυρίδου
L'Aperitivo, Απέλλου 41, Παλιά Πόλη. Έναρξη: 22:00

DJ SET

Αθήνα
Cryogenics, Mario BRO, Nikolas, Junior k
Loop, Πλ. Ασωμάτων 3, Θησείο, 2103247666. Έναρξη: 22:30

Αμαλιάδα
Βαλάντης Τερζόπουλος (Βest Ρadio 103.3) με funk και soul. Baroque Bar
Γιάννης Σωτηρόπουλος με jazz και latin jazz, Coupa Libre

Κυπαρισσία

Στέφανος Καλάκος με tribal, tech house, minimal, Bossa Nostra Club

Ρόδος
Κώστας Πάμπαλης L'Aperitivo, Απέλλου 41, Παλιά Πόλη. Έναρξη: 22:00

Μπες και δες
www.europeanmusicday.gr
www.myspace.com/europeanmusicday
www.facebook.com/EuropeanMusicDay.Gr

Πηγή:http://www.athensvoice.gr/

Τα μυστικά των κόμικς: ντετέκτιβ Φιλ Πωτ


Του Άρη Μαλανδράκη

Ο ντετέκτιβ Φιλ Πωτ εντοπίστηκε στο Κάλιαρι της Σαρδηνίας! Για την ακρίβεια όχι ο ίδιος αλλά ο δημιουργός του, Παναγιώτης Μητσομπόνος. Σχεδιαστής και σεναριογράφος, τόσο του «Ντετέκτιβ Φιλ Πωτ» (σε άλμπουμ από τις εκδόσεις «Αίολος» -2005), όσο και της... βραδινής σειράς «Μετά τα μεσάνυχτα» (σε άλμπουμ από τις εκδόσεις «ΚΨΜ» - 2009), ο Παν. Μητσομπόνος ήταν καλεσμένος στο φεστιβάλ Μεσογειακών Κόμικς και Κινουμένων Σχεδίων «NUES», που ολοκληρώθηκε πριν λίγες μέρες (δες προηγούμενη αναφορά της στήλης). Εκεί, παρουσίασε στο κοινό το blog που έχει φτιάξει, καθώς και links των ιστοσελίδων άλλων σχεδιαστών, δίνοντας μια σφαιρική εικόνα των «ηλεκτρονικών» (και όχι μόνο) κόμικς στη χώρα μας.

Παράλληλα, αναφέρθηκε στα... αγκάθια του επαγγέλματος, που δεν είναι λίγα -δυστυχώς। Μίλησε για εκδοτική κρίση που επικρατεί, παραθέτοντας ενδεικτικά στοιχεία από τις (λιγοστές) νέες κυκλοφορίες και τους αριθμούς των πωλήσεων. Για το κλείσιμο περιοδικών με μακρόχρονη εκδοτική παρουσία, όπως η «Βαβέλ» (που έδωσε, πάντως, τη θέση της στο «Mov»), ή το ένθετο της Ελευθεροτυπίας «9». Από την άλλη, δεν παρέλειψε να επισημάνει την επιτυχημένη «μετανάστευση» νέων Ελλήνων δημιουργών σε Αμερική ή Γαλλία (Βασίλης Λώλος, Ηλίας Κυριαζής κ.ά.), καταλήγοντας με έναν αντίλογο (και πιθανή διέξοδο) στο πρόβλημα: την ψηφιακή τυπογραφία. Μια πραγματικά έξυπνη λύση στην οποία μπορεί να καταφύγει κάποιος σχεδιαστής, προκειμένου να τυπώσει με ελάχιστο κόστος ένα -μικρό- αριθμό αντιτύπων ή fanzines.

http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.dolce&id=4437

CERN Καμία ένδειξη για «μίνι» μαύρες τρύπες

Ο ανιχνευτής CMS (Compact Muon Solenoid), ο οποίος διεξάγει ένα από τα τέσσερα μεγάλα πειράματα του υπόγειου επιταχυντή του Ευρωπαϊκού Κέντρου Πυρηνικών Ερευνών (CERN), ολοκλήρωσε την πρώτη φάση των ερευνών του για τον εντοπισμό μικροσκοπικών μαύρων τρυπών, που μπορεί να παραχθούν από τις υψηλής ενέργειας συγκρούσεις πρωτονίων, και το αποτέλεσμα ήταν…μηδέν.

Όπως αναφέρεται σε ανακοίνωση του CERN και στο New Scientist, οι φυσικοί που εργάζονται στο πείραμα CMS, δεν βρήκαν καθόλου στοιχεία για τη δημιουργία μίνι-μαύρων οπών. Η παραγωγή τους πλέον αποκλείστηκε για μάζες μέχρι 3,5 έως 4,5 TeV (δέκα εις τη δωδεκάτη ηλεκτρονιοβόλτ) και αυτός ο αποκλεισμός ισχύει για μια ποικιλία θεωρητικών μοντέλων.

Οι μικροσκοπικές μαύρες τρύπες (που μερικοί φοβούνται ότι μπορεί να…καταπιούν τη Γη) προβλέπονται σε ορισμένες θεωρίες φυσικών, που προσπαθούν να ενοποιήσουν τη Γενική Σχετικότητα του Αϊνστάιν και την Κβαντομηχανική, προτείνοντας την ύπαρξη «διπλωμένων» πρόσθετων διαστάσεων, πέρα από τις τρεις γνωστές του χώρου και την τέταρτη του χρόνου.

Στις υψηλές ενέργειες που λειτουργεί ο επιταχυντής του CERN, αυτά τα θεωρητικά μοντέλα προβλέπουν ότι τα σωματίδια μπορεί να συγκρούονται τόσο «στενά», ώστε να είναι ευαίσθητα σε αυτές τις υποθετικές έξτρα διαστάσεις. Σε μια τέτοια περίπτωση, τα συγκρουόμενα σωματίδια μπορεί να αλληλεπιδρούν βαρυτικά με ισχύ ανάλογη των άλλων θεμελιωδών δυνάμεων (της ηλεκτρομαγνητικής, της ασθενούς πυρηνικής και της ισχυρής), με συνέπεια να είναι -θεωρητικά- δυνατό τα δύο σωματίδια να δημιουργήσουν μια μικροσκοπική μαύρη τρύπα.

Αν κάτι τέτοιο συνέβαινε (και τα νέα δεδομένα δεν το έχουν αποδείξει, ακόμα τουλάχιστον), τότε μια τέτοια μίνι-μαύρη τρύπα θα εξαφανιζόταν αμέσως, παράγοντας μια διακριτή ροή υποατομικών σωματιδίων κανονικής ύλης. Ο υψηλής ακρίβειας ανιχνευτής CMS ψάχνει ακριβώς για «υπογραφές» τέτοιων σωματιδίων που θα δημιουργούνταν από μια μικροσκοπική μαύρη τρύπα και έχει καταγράψει όλες τις συγκρούσεις πρωτονίων που έγιναν το 2010 με συνολική ισχύ 7 TeV (3,5 TeV για κάθε συγκρουόμενη ακτίνα πρωτονίων). Όμως, σύμφωνα με τη σχετική επιστημονική ανακοίνωση που θα δημοσιευτεί επίσημα στο περιοδικό φυσικής «Physics Letters B», ο CMS δεν έχει βρει κανένα ίχνος μαύρης τρύπας προς το παρόν.

Το πείραμα CMS θα συνεχίσει τις έρευνές του από τις αρχές του 2011, όταν ο επιταχυντής του CERN επαναλειτουργήσει μετά από μια σύντομη διακοπή για τεχνικούς λόγους. Οι επιστήμονες δεν αποκλείουν την πιθανότητα ύπαρξης παραπάνω διαστάσεων, καθώς οι μίνι-μαύρες τρύπες ίσως μπορούν να παραχθούν σε ακόμα υψηλότερες ενέργειες, στις οποίες θα λειτουργήσει ο επιταχυντής του CERN στο μέλλον. Σίγουρα όμως ο εντοπισμός των έξτρα διαστάσεων γίνεται πλέον πιο δύσκολος

Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=33&artId=373717&dt=20/12/2010#ixzz18eWT46o2

Κυριακή 19 Δεκεμβρίου 2010

Αφιέρωμα Γούντι Γκάθρι (1912-1967)


Η αφορμή για αυτό το αφιέρωμα θα μπορούσε να είναι ότι στις 3 Οκτωβρίου συμπληρώθηκαν σαράντα τρία χρόνια από τον θάνατο του Woody Guthrie. Αλλά δεν είναι αυτή η αιτία, που θα ασχοληθούμε με έναν σχεδόν άγνωστο στο ευρύ ελληνικό κοινό αμερικανό μουσικό. Όπως ακριβώς ουδείς μπορεί να αναρωτηθεί για την κεφαλαιώδη σημασία του Μάρκου Βαμβακάρη στην ελληνική παραδοσιακή μουσική. Επιχειρώντας λοιπόν αυτή την τολμηρή ίσως, αλλά καθόλου αδόκιμη κατά τη γνώμη μας σύγκριση, θα πούμε ότι η θέση που επέχει ο Woody Guthrie για την αμερικανική παραδοσιακή μουσική είναι η ακριβώς ανάλογη με του Μάρκου Βαμβακάρη στην ελληνική. Και αυτό δεν θα ήταν αρκετό όμως, αν στην περίπτωση του Γούντι Γκάθρι δεν υπεισέρχονταν και δύο ακόμα απόλυτα καθοριστικοί παράγοντες.

Ο πρώτος είναι ότι, σε αντίθεση με τον μάλλον αδιάφορο για την πολιτική -τουλάχιστον όπως εμφανίζεται στο έργο του- Μάρκο Βαμβακάρη, ο Γούντι Γκάθρι είχε μία απόλυτα αριστερή ταξική συνείδηση, η οποία μάλιστα αποτελεί και την κυριότερη συνιστώσα του έργου του. Το δεύτερο έχει να κάνει με τις αντικειμενικές συνθήκες. Δεν είναι τόσο ότι η Αμερική έχει ένα ασύγκριτα μεγαλύτερο από τον Ελλάδα πληθυσμό, όσο ότι η γλώσσα της είναι τα αγγλικά, εκείνη δηλαδή που, είτε αρέσει είτε δεν αρέσει σε κάποιους, ομιλείται ή έστω είναι κατανοητή στο μεγαλύτερο μέρος του σύγχρονου κόσμου. Και είναι αυτός ο δεύτερος παράγοντας που επέτρεψε στον αμερικανό τραγουδοποιό να επηρεάσει κυριολεκτικά αναρίθμητους συνεχιστές του, πρώτιστα βέβαια ομοεθνείς του αλλά κάθε άλλο παρά αποκλειστικά. Δεν θα ήταν υπερβολή αν χαρακτηρίζαμε τον Γούντι Γκάθρι γεννήτορα της τεράστιας παράδοση του τραγουδιού διαμαρτυρίας (protest song, κατά τη διεθνή ορολογία), όπως και αν στο πρόσωπό του αναγνωρίζαμε μια αληθινά κολοσσιαία, όχι μόνο μουσική αλλά και γενικότερα πολιτισμική φυσιογνωμία του εικοστού αιώνα!

Γιατί στέκεστε εκεί πέρα στη βροχή;

Έβρεχε αλύγιστα, σκληρά, στου παλιού Καπιτωλίου την αυλή,
όταν μαζεύτηκαν στην πύλη του Λευκού Οίκου τα παλικάρια.
Κι ο Πρόεδρος σήκωσε το κεφάλι και είπε στα παλικάρια:
«Γιατί στέκεστε εκεί πέρα στην βροχή;
Γιατί στέκεστε έτσι κάτω απ' την βροχή;
Δεν είναι πράγματα αυτά, έξω απ' το Καπιτώλιο.
Μα, γιατί στέκεστε εκεί πέρα στην βροχή;

Πρέπει να ξέρετε, παιδιά μου, πως αν δεν κάνετε τα πάντα με τον νόμο,
άδικα κάνατε τόσο ταξίδι με τα πόδια.
Πρέπει οι απαιτήσεις σας να σέβονται το σύνταγμα των ΗΠΑ,
αλλιώς θα μείνετε εκεί πέρα στην βροχή, για πάντα. Πείτε μου, λοιπόν:
Γιατί στέκεστε εκεί πέρα στην βροχή;
Γιατί στέκεστε έτσι κάτω απ' την βροχή;
Δεν είναι πράγματα αυτά, έξω απ' το Καπιτώλιο.
Μα, γιατί στέκεστε εκεί πέρα στην βροχή;

Μου είπαν πως η γη είναι δική τους. Δεν μπορείτε ν' απαιτείτε
να στέκεστε εκεί πέρα στην βροχή και να φωνάζετε: ΔΟΥΛΕΙΑ!
Βέβαια -Δόξα τω Θεώ!- στις Η.Π.Α. όποιος θέλει
είναι ελεύθερος να στέκεται όσο θέλει στην βροχή.
Για το άλλο... Τι να κάνω, δεν μπορώ να υποσχεθώ
πως θα σας δώσουνε δουλειά.
Γιατί στέκεστε εκεί πέρα στην βροχή;
Γιατί στέκεστε έτσι κάτω απ' την βροχή;
Δεν είναι πράγματα αυτά, έξω απ' το Καπιτώλιο.
Πείτε μου γιατί στέκεστε εκεί πέρα στην βροχή;»


Και ξαφνικά δυνάμωσε η φωνή
του Προέδρου: «Τι βλακεία είναι αυτή!
Έχει σταματήσει το μυαλό μου - άνθρωπος πενηνταπεντάρης!»
Προφανώς! Αφού έχει μπρος του και μια δεύτερη θητεία,
θα δουλέψει το μυαλό του, όταν θα 'ναι παραλίγο εξηντάρης.
Γιατί στέκεστε εκεί πέρα στην βροχή;
Γιατί στέκεστε έτσι κάτω απ' την βροχή;
Δεν είναι πράγματα αυτά, έξω απ' το Καπιτώλιο.
Πείτε μου γιατί στέκεστε εκεί πέρα στην βροχή;


«Πριν ξεσπάσει ετούτη η μπόρα,
ο κύριος LEWIS* μου είχε πει
πως γυρεύετε δουλειά.
Τι πήρατε, παιδιά μου, τελικά;»
Κι ένα μαγκάκι, γύρω στα δεκαεφτά
-φαίνεται, ήταν έξυπνο πολύ-
«Ε, πώς! Ήρθαμε να ζητήσουμε δουλειά,
και πήραμε του κόσμου τη βροχή!»
Γιατί στέκεστε εκεί πέρα στην βροχή;
Γιατί στέκεστε έτσι κάτω απ' την βροχή;
Δεν είναι πράγματα αυτά, έξω απ' το Καπιτώλιο.
Πείτε μου γιατί στέκεστε εκεί πέρα στην βροχή;

Τώρα γαυγίζουνε τα όπλα στην Ευρώπη.
Τέτοια σφαγή δεν έχει ξαναγίνει.
Με το παλιό καλό παιχνίδι του ξεδίνει
το Αδελφάτο του πολέμου: καίει, σκοτώνει.
Κι ενώ όλα αυτά, ο Θείος Σαμ πληρώνει
τον λογαριασμό, με τα δυστυχισμένα,
τ' «αγαπημένα» του παιδιά, τα μουσκεμένα.
Γιατί στέκεστε εκεί πέρα στην βροχή;
Γιατί στέκεστε έτσι κάτω απ' την βροχή;
Δεν είναι πράγματα αυτά, έξω απ' το Καπιτώλιο.
Πείτε μου γιατί στέκεστε εκεί πέρα στην βροχή;

* Συντηρητικός συνδικαλιστής.
Μετάφραση Γιώργος Μπλάνας

Διαβάστε περισσότερα στα «Ενθέματα»
http://www.avgi.gr/InsetsMainActionshowDep.action?departmentID=29

Πέθανε o Captain Beefheart


Στα 69 του χρόνια άφησε την τελευταία του πνοή ο Αμερικανός μουσικός.O Ντόν Φαν Βλιτ ευρύτερα γνωστός με το ψευδώνυνο Captain Beefheart έπασχε απο σκλήρυνση κατα πλάκας και εξέπνευσε μετά απο επιπλοκές.

Από τα μέσα της δεκαετίας του 1960 μέχρι το 1980, υπήρξε ο ηγέτης του μουσικού συγκροτήματος Magic Band, με επιρροές κυρίως από τα μπλουζ και τη ροκ μουσική. Σταδιακά διαμόρφωσε ενα προσωπικό και περισσότερο πειραματικό ύφος. Tο 1982 εγκατέλειψε τη μουσική και ασχολείτο αποκλειστικά με τη ζωγραφική.

Τον θάνατό του ανακοίνωσε η Γκαλερί Μάικλ Γουόρνερ, στην οποία εκτίθενται τα έργα του. Στην ανακοίνωση αναφέρεται ότι ο Ντον Φαν Βλιτ “υπήρξε ένας από τους πιο αυθεντικούς καλλιτέχνες αυτής της εποχής".
Από τη μουσική του έχουν επηρεαστεί καλλιτέχνες όπως ο Τομ Γουέιτς, ο Νικ Κέιβ και τα συγκροτήματα Franz Ferdinand, Oasis, Red Hot Chilli Peppers και White Stripes.

http://www.youtube.com/watch?v=hCSPf5Viwd0

http://www.youtube.com/watch?v=iqRHr5pEIFU
http://www.youtube.com/watch?v=JTo7OgXkbe8&feature=list_related&playnext=1&list=MLGxdCwVVULXeZHHahAZLnEKaOTGst0Yht

«Εφυγε» η πιο καλή «κακιά» του ελληνικού κινηματογράφου

Εφυγε από τη ζωή πλήρης ημερών στα 91 της χρόνια, η Τασσώ Καββαδία και η κηδεία της την Τετάρτη, στις 11 το πρωί, από το Α΄ Νεκροταφείο της Αθήνας.

Είχε καθιερωθεί στο ρόλο της "κακιάς" αλλά όπως έλεγε και η ίδια, "ήμουν αυστηρή, όχι κακιά, αλλά σωστή για τα δεδομένα της εποχής. Δεν είχα άδικο να αντιπαθώ την Τζένη Καρέζη που τα' φτιαξε με τον Κούρκουλο, ο οποίος ήταν αρραβωνιασμένος με την κόρη μου, ή με τον Μάνο Κατράκη που η κομμώτρια Λάσκαρη τον απατούσε και του έτρωγε τα λεφτά".

Στο θέατρο, έπαιξε ρόλους που κάλυπταν όλο το ρεπερτόριο, με μοναδική εξαίρεση την αρχαία τραγωδία. "Δεν έπαιξα αρχαία τραγωδία γιατί τη σέβομαι πάρα πολύ είναι κάτι μουσειακό για μένα. Ποτέ δεν μου έγινε πρόταση. Δεν μου αρέσει το μουσειακό θέατρο, μου αρέσει το καθημερινό θέατρο", είχε δηλώσει.

Σπούδασε πιάνο στην Αθήνα, ζωγραφική και διακόσμηση στο Παρίσι, σκηνογραφία και ενδυματολογία κοντά στο Γιάννη Τσαρούχη και υποκριτική στη Δραματική Σχολή του Θεάτρου Τέχνης κοντά στον Κάρολο Κούν.

Από το 1954 ως το 1967 εργάστηκε στο ραδιόφωνο ως δημιουργός και εκτελέστρια. Από το 1955 ως το 1969 εργάστηκε σε εφημερίδες και περιοδικά ως συντάκτρια του ελεύθερου και καλλιτεχνικού ρεπορτάζ. Επίσης, ασχολήθηκε με λογοτεχνικές και άλλες μεταφράσεις. Απέκτησε τρία παιδιά.
Τα συλληπητήριά της στους οικείους της, εξέφρασε η Δημοκρατική Αριστερά επισημαίνοντας ότι ήταν ένας εξαιρετικά γλυκός άνθρωπος, μια πραγματικά καλή ηθοποιός.

Η Τασσώ Καββαδία έχει συμμετάσχει από το 1954 σε ελληνικές και ξένες παραστάσεις και έργα στο θέατρο και τον κινηματογράφο, ενώ έχει εμφανιστεί και στην τηλεόραση.

http://www.enet.gr/?i=news.el.texnes&id=234464

Παρασκευή 17 Δεκεμβρίου 2010

Θεατρικές επιλογές για όλα τα γούστα

Το θέατρο _ πατροπαράδοτα _ δεν λείπει από τις επιλογές του Ελληνα _ του Αθηναίου, βασικά, που έχει να διαλέξει ανάµεσα σε δεκάδες θεατρικές προτάσεις _ για τη χριστουγεννιάτικη έξοδό του। Οι µέρες των Χριστουγέννων θεωρούνται οι πιο χρυσοφόρες για το θέατρο. Και δεν θα λείψει, υποθέτω, και φέτος, παρά την οικονοµική κρίση. Το εισιτήριο για το θέατρο δεν είναι ό,τι ακριβότερο, είναι άλλωστε αρκετά τα θέατρα που έχουν κατεβάσει σε λογικά επίπεδα τις τιµές των εισιτηρίων τους. Προτείνω ενδεικτικά, από τις παραστάσεις που έχω δει.

Διαβάστε περισσότερα
http://www।tanea।gr/default।asp?pid=2&ct=4&artid=4609506

Απόλυση στο Βήμα FM για ένα τραγούδι...

Υποθέτω πως η διοίκηση της ΕΣΗΕΑ δεν θα ασχοληθεί και πολύ με το ζήτημα। Αλλωστε, έχει άλλες δουλειές να κάνει: να υποστηρίξει τη σημερινή και αυριανή απεργία της. Μία απεργία υπέρ κάποιων εκδοτών (στην ουσία), όπως εκείνων που απολύουν έναν δημοσιογράφο επειδή επέλεξε να παίξει ένα τραγούδι που δεν τους άρεσε.

Χθες λοιπόν απολύθηκε ο Κώστας Γιαννακίδης από το ΒΗΜΑ 99,5. Ο λόγος; Μετέδωσε ένα αντι-χριστουγεννιάτικο κομμάτι, το οποίο θεωρήθηκε, από τη διοίκηση του σταθμού, προσβλητικό. Πρόκειται για το Ηο Ηο Fucking Ηο από τον Kevin Wilson, ένα τραγούδι που διακωμωδεί τα... πατροπαράδοτα χριστουγεννιάτικα κομμάτια.

Ο Κώστας Γιαννακίδης έβγαλε και μία σύντομη ανακοίνωση, στην οποία μεταξύ άλλων αναφέρει: «Σήμερα (σ.σ.: χθες), αμέσως μετά το τέλος της εκπομπής, ο διοικητικός διευθυντής του ΒΗΜΑ FM, ο κ. Νίκος Θρασυβούλου, μου ανακοίνωσε τη λύση της συνεργασίας μας για λόγους που δεν κατανοώ, αλλά ασφαλώς και σέβομαι».

Δεν ξέρω αν ενοχλήθηκε ο ένας εκ των δύο μετόχων του σταθμού, ο Βίκτωρ Ρέστης (όχι από την απόλυση, αλλά από το τραγούδι), θα ήταν καλύτερο όμως να τον ενοχλούσε περισσότερο η άθλια αισθητική τού (κοινής ιδιοκτησίας) ραδιοσταθμού Music 89,2 που παίζει τραγούδια-επιτυχίες από έναν ηλεκτρονικό υπολογιστή, χωρίς παραγωγούς, χωρίς μισθούς, χωρίς τίποτε.

http://www.enet.gr/?i=news.el.texnes&id=233899

Βρέθηκαν κομμένες σκηνές του 2001

Έναν κινηματογραφικό θησαυρό φέρεται να βρήκε στα αρχεία της η Warner Bros। Ο μάγος των ειδικών εφέ, Ντάγκλας Τρέμπουλ, ανακοίνωσε ότι ανακαλύφθηκε μια μπομπίνα με τα 17 λεπτά υλικού που είχε κόψει ο Στάνλεϊ Κιούμπρικ από το «2001: Η Οδύσσεια του Διαστήματος».

Αμέσως μετά την πρεμιέρα, το 1968, ο Κιούμπρικ έκρινε ότι η ταινία ήταν "πλαδαρή" και τη ξαναμόνταρε. Για περισσότερα από σαράντα χρόνια, οι σκηνές που κόπηκαν θεωρούνταν χαμένες. Τώρα, ορισμένες από αυτές ξαναβγαίνουν στο φως, χωρίς όμως να έχει προσδιοριστεί πως και πότε θα μπορέσει να τις δει το ευρύ κοινό.

Πολλοί πιστεύουν ότι η επανακυκλοφορία της ταινίας με τις έξτρα σκηνές θα ήταν "ιεροσυλία", αφού ο τελειομανής Κιούμπρικ είχε επιλέξει να τις αφαιρέσει. Έτσι, θεωρείται πιο πιθανό να συμπεριληφθούν σε μία μελλοντική έκδοση σε DVD και Blu-ray, ως έξτρα υλικό ή να αποτελέσουν τη βάση για ένα ντοκιμαντέρ.

Το "χαμένο" υλικό βρέθηκε σε άριστη κατάσταση σε ένα αλατωρυχείο στο Κάνσας. Τα κινηματογραφικά στούντιο συνηθίζουν να αποθηκεύουν παλιά φιλμ σε ορυχεία, καθώς το σελιλόιντ είναι ευαίσθητο στο φως και στην υγρασία.

Πέμπτη 16 Δεκεμβρίου 2010

Ο βασιλιάς είναι τραυλός!


Γράφει ο Δημήτρης Δανίκας

Η Βρετανική Σχολή. Μοναδική. Και στην υποκριτική τέχνη. Και τη σκηνοθεσία τη φλεγµατική. Ξεχάστε τη «Βασίλισσα» του Στίβεν Φρίαρς. Μπροστά στον «Λόγο του βασιλιά» µοιάζει µε επεισόδιο τηλεοπτικής σειράς. Ενας πιτσιρικάς µε το όνοµα Τοµ Χούπερ και µε έναν καρπαζωµένο, από τον πατέρα του, βασιλιά µετατρέπει τον τραυλισµό σε χρυσάφι καθαρό!


Το ρισκάρω εκ του ασφαλούς. Αν δεν µπει στα ΟΣκαρ και κυρίως στην κατηγορία των ερµηνειών, θα παραδώσω και θα παραιτηθώ. Γιατί καθηλώθηκα από το πρώτο λεπτό. Και γιατί απροσµέτρητο το βάθος αυτής της µαύρης σαρκαστικής ψιλοβελονιάς που µέσα από τη στραµπουληγµένη γλώσσα ενός βασιλιά κάνει φέτες το κύρος, την εξουσία µιας ηµιθανούς αυτοκρατορίας.

Ο Αλµπερτ Φρέντερικ Αρθουρ. Ο επονοµαζόµενος Μπέρτι (Κόλιν Φερθ). Που λίγο πριν από την ενθρόνισή του ο πανούργος Ουίνστον Τσόρτσιλ του προτείνει «καλύτερα να σας ονοµάσουµε George the sixth. Η συνέχεια του πατέρα σας». Ο Μπέρτι λοιπόν (1895-1952) υπήρξε ο δευτερότοκος του Γεωργίου Ε' (Μάικλ Γκάµπον). Οµως ο πρωτότοκος ο Εδουάρδος Η' (Γκάι Πιρς) σκεφτόταν περισσότερο µε το κάτω παρά µε το πάνω κεφάλι. Ετσι καταλήγει στην αγκαλιά µιας κοσµοπολίτισσας αµερικανίδας µε το όνοµα Ουόλις Σίµπσον από τη Βαλτιµόρη. ∆ύο φορές παντρεµένη και ισάριθµες διαζευγµένη. Ασε που ο φον Ρίµπεντροπ, υπουργός εξωτερικών του Χίτλερ, της έστελνε κάθε µέρα ένα θηριώδες µπουκέτο µε κόκκινα τριαντάφυλλα. Πασίγνωστο κινηµατογραφικά, από «Τα αποµεινάρια µιας µέρας» του Τζέιµς Αϊβορι, το φλερτ µέρους, µεγάλους µέρους, της αγγλικής αριστοκρατίας µε τους ναζί. Ετσι το Συµβούλιο του Στέµµατος εκδίδει «απαγορευτικό» γιατον Εδουάρδο.

Ετσι εκείνος µετά χαράς υπογράφει την παραίτησή τουκαι έτσιο Μπέρτι σκαρφαλώνει στον θρόνο. Απότον ∆εκέµβριο του 1936 µέχρι το1952. Τον θάνατό του. Και έτσι η Ελισάβετ, το πρώτο από τα δύο κορίτσια του, λαµβάνει το σκήπτρο και από τότε στρογγυλοκάθεται στον θρόνο του Ηνωµένου Βασιλείου.

Αυτή η ιστορία εν συντοµία. Οµως τα ενδιάµεσα κενά, τα λευκά περιθώρια αυτών των σελίδων έχουν σηµασία. Γιατί ο Μπέρτι είναι τραυλός, κεκές κανονικός. Η αυτοκρατορική φωνή χωρίς φωνή. Αν είναι δυνατόν. Αυτοταπείνωση µε βασιλική βούλα και υπογραφή. Από εδώ αρχίζει ένα κατακλυσµιαίο, αόρατο σε πρώτη ανάγνωση, σερί σαρκασµού, ειρωνείας και βαθύτατης µελαγχολίας. Η λαίδη Ελίζαµπεθ (Ελενα Μπόναµ Κάρτερ) σύζυγος του Μπέρτι, µε το ψεύτικο όνοµα κυρία Τζόνσον αναγκάζεται να χτυπήσει την πόρτα ενός λογοθεραπευτή µε το όνοµα Λάιονελ Λογκ(Τζέφρι Ρας).

Ο οποίος εκτόςαπό Αυστραλός, δηλαδή υπήκοος β' κατηγορίας, είναι και εµπειρικός. «Να περάσει ο αντρούλης σας», της λέει αυτός. Ετσι στην ψύχρα. Σας είπα. Το φλεγµατικόχιούµορ αυτής της «κουτσοµπολίστικης», εκ πρώτης όψεως ιστορίας,χύνει δηλητήριο έχιδνας. «Μπαµπά», λέει και ο γιος του Λογκ, «βοήθησε αυτόν τον καηµένο». Μπαίνει ο καηµένος αντρούλης, δηλαδή ο δούκας της Υόρκης (αυτός ο επίσηµοςτίτλος) και ανοίγει την ταµπακιέρα του να καπνίσει τσιγάρο. «Απαγορεύεται το κάπνισµα εδώ», πετάγεται ο Αυστραλός. «Μα οι γιατροί µε συµβούλευσαν πως κάνει καλό». «Βλακείες», απαντάει ο Λογκ.

«Μαόλοι τους είναι Ιππότες».

«Τότε είναι βλάκες επισήµως».

Αυτό το εκ πρώτης όψεως, µελαγχολικό και γραφικό περιστατικό στη ζωή ενός βασιλιά, καταλήγει σε στριπτίζ µοναδικό. Γιατί η πάθησητου Μπέρτι δεν είναι οργανική. Ο άνθρωπος δεν γεννήθηκε τραυλός. Απλώς από παιδί είχε µετατραπεί σε ζωντανό ταµπούρλο ενός βάναυσου µπαµπά. «Μου έδεσαντον αριστερό µου χέρι για να γράφω µε το δεξί και µου είχαν τοποθετήσει µεταλλικούς νάρθηκες στα γόνατα». Στραµπουληγµένος ο διάδοχος, στραµπουληγµένος ο θρόνος, στραµπουληγµένη η αυτοκρατορία. Απόδειξη; Η Ινδία και το Πακιστάν το 1948 και έναν χρόνο αργότερα η Ιρλανδία αποκτούν την ανεξαρτησία τους. Ο τραυλός Γεώργιος, το ζωντανό σύµβολο αυτής της πτώσηςτης βρετανικής αυτοκρατορίας. Αυτό, στο βάθος, το νόηµα της ταινίας. Προσέξτε τους επάλληλους κύκλους. Ενας τραυλός πρίγκιπας καταλήγει από σπόντα βασιλιάς. Το τέλος της αποικιοκρατίας και η αποκάλυψη του αληθινού ρόλου της βασιλείας. Γιατί ο βασιλιάς είναι ηθοποιός. Γι' αυτό πρέπει να λέει σωστά τα λόγια του. Γι' αυτό µαθαίνει ορθοφωνία.

Ο Λάιονελ Λογκ, ο θεραπευτής από την Αυστραλία, είναι κάτι σαν υποβολέας αυτού του πρωταγωνιστή ενός θιάσου βασιλικού. «Εχω εξουσία; Οχι. Ο κόσµος πιστεύει ότι µιλάω εκ µέρους του αλλά εγώ δεν µπορώ να µιλήσω». Σκηνοθέτες και παραγωγοί αυτής της βασιλικής παράστασης, το κατεστηµένο του κράτους. Ο πρωθυπουργός, οι υπουργοί, ο αρχιεπίσκοπος και οι τραπεζίτες. Αυτοί το πραγµατικό χέρι που υπογράφει την παραίτηση του µελλοθάνατου Γεωργίου Ε'. Αυτοί «παραιτούν» τον Εδουάρδο. Αυτοί παραδίδουν το σκήπτρο στον τραυλό Μπέρτι. Αυτοί γράφουν τον βαρυσήµαντο βασιλικό λόγο για την κήρυξη πολέµου κατά της Γερµανίας,όταν το καλοκαίρι του 1939 τα τεθωρακισµένα του Χίτλερ εισβάλλουν στην Πολωνία. Γι' αυτό ο Μπέρτι είναι τραυλός, καταπιεσµένος και επιθετικός. Γιατί ούτε άνθρωπος απλός και θνητός. Ούτε βασιλιάς µε ρόλο βασιλικό. Ενα ζωντανό διακοσµητικό στοιχείο. Ενα πράγµα. Ο φυλακισµένος του Μπάκιγχαµ Πάλας.

Μια µαριονέτα. Εξαιρετικό!

Ο Τοµ Χούπερ διαχειρίστηκε τις σχέσεις µε υποδόριο, βρετανικό φλέγµα πρώτης ποιότητας. Ταυτόχρονα από αυτό το περιστατικό καταφέρνει, επίσης υπόγεια, να αποκαλύψει το πραγµατικό πρόσωπο της Εξουσίας. Γι' αυτό δεν υπάρχει ίχνος γκλαµουριάς. Γι' αυτό ο καηµενούλης ο βασιλιάς είναι εγκλωβισµένος σε άδεια δωµάτια, εντελώς λιτά. Γι' αυτό ο φωτισµός είναι χαµηλός. Γι' αυτό ένας εµπειρικός Αυστραλός, γιοςκάποιου ασήµαντου ζυθοποιού, τον κατεβάζει στα δικά του µέτρα. Και γι' αυτό η ρήση «Φτωχός και ευχαριστηµένος ίσον ευτυχισµένος». Και τέλος, η µονοµαχία των δύο µεγάλων ερµηνευτών. Ο Κόλιν Φερθ αποφεύγει και το καταφέρνει να µιµηθεί τον τραυλό. Να τον γελοιοποιήσει δηλαδή και να γίνει γραφικός. Ο κόµπος στο στοµάχι. Υστερα να τον πνίγει στο λαιµό. Ο κόµπος είναι εσωτερικός.

Γι' αυτό θυµώνει και γι' αυτό στους κατώτερούς του είναι καταπιεστικός.

Από την άλλη, ο Τζέφρι Ρας χωρίς ίχνος µανιέρας. ∆ωρικός, σαρκαστικός, υποδειγµατικός. Με απλά λόγια, µια ταινία απολαυστική. Και για την πλοκή της και για τιςερµηνείες της και για τον πανούργο σχολιασµό της.


ΠΗΓΗ: www.tanea.gr

Το ζήτημα πια έχει τεθεί:
Ή θα εξακολουθούμε να γονατίζουμε
Όπως αυτός Ο δραπέτης
Ή θα σηκώσουμε άλλον πύργο ατίθασο
απέναντί τους.

Μιχάλης Κατσαρός

όστρια

Συγγενικές σχέσεις

 

© 2013 "στο... Επτά". All rights resevered. Designed by Templateism

Back To Top