Δευτέρα 27 Αυγούστου 2012

Δευτέρα στο Θέατρο Αλέξης Μινωτής: Από το Αιγάλεω ξεκινούν οι συναυλίες του Γιάννη Αγγελάκα

Ο Γιάννης Αγγελάκας δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις. Ενσαρκώνει το είδος του καλλιτέχνη - δημιουργού που παρεμβαίνει έργω και λόγω στην εποχή του. Κυρίως, όμως, με το τραγούδι του ιχνογραφεί ανάγλυφα και αποδίδει επακριβώς τα μεγάλα θέματα της εποχής μας και του σύγχρονου ανθρώπου. Με στίχο μεστό, πολιτικό, ανθρώπινο και μουσική φόρμα οικεία, με επιβλητική σκηνική παρουσία συνάπτει μια πρωτόγνωρη συμμαχία με το κοινό του.

Κατάσταση πολιορκίας: Από το κολαστήριο στην ελπίδα

Είμαστε σε μια βαρβαρότητα, σε μια καταστροφή μ' αυτόν τον τρόπο που μας οδηγούν, αλλά τουλάχιστον εμείς οι καλλιτέχνες πρέπει να εμψυχώνουμε τον κόσμο για να εμψυχωθούμε κι εμείς" έλεγε χθες ο Θάνος Μικρούτσικος με αφορμή τη φετινή μουσική "Συνάντησή" του με τη Μαρία Φαραντούρη. Στο αποκορύφωμα αυτής της συνάντησης κορυφής, οι δυο τους την επόμενη Τετάρτη 29 Αυγούστου θα βρεθούν στη σκηνή του Ηρωδείου, επιλέγοντας να μας εμψυχώσουν και να εμψυχωθούν εκτός από τα τραγούδια του Θάνου και άλλων συνθετών, και από την εμβληματική "Κατάσταση Πολιορκίας" του Μίκη Θεοδωράκη σε ποίηση Ρένας Χατζηδάκη.

Ο Ξένιος Δίας επισκέπτεται μια διαφορετική αγορά

Τον Ιανουάριο του 2012, όταν, υπό την ασφυκτική πίεση ακροδεξιών κύκλων, η δημοτική αρχή της Αθήνας είχε αρχίσει να μεθοδεύει πώς θα «ανακαταλάβει» τη Δημοτική Αγορά της Κυψέλης, το Ανοιχτό Σχολείο της Αγοράς έστειλε στον Δήμο και στις δημοτικές παρατάξεις το εξής κείμενο:

Κυψέλη: μια γειτονιά του κέντρου της Αθήνας, ζωντανή και πυκνοκατοικημένη, με τον ξεχωριστό, δικό της πάντα χαρακτήρα όσο και αν άλλαζε πρόσωπο μέσα στο χρόνο. Σήμερα, μια πολυεθνική γειτονιά, τόπος συνύπαρξης, ένα καθημερινό πολυπολιτισμικό σχολείο παρά την εμμονή διαφόρων κύκλων να την παρουσιάζουν ως γκέτο και να καλλιεργούν το φόβο, την ξενοφοβία και το ρατσισμό. Σημαντικό αντίβαρο σ´ αυτές τις αντιλήψεις υπήρξε εδώ και 5 χρόνια η λειτουργία της Ανοιχτής Δημοτικής Αγοράς της Κυψέλης. Η μέχρι τότε κλειστή, εγκαταλειμμένη και ρημάζουσα Δημοτική Αγορά της Κυψέλης, που προοριζόταν να γίνει γκαράζ, γλίτωσε με πρωτοβουλία των κατοίκων από την κατεδάφιση, άνοιξε και απέκτησε ξανά ζωή. Δημιουργήθηκε ένας αυτοδιαχειριζόμενος κοινωνικός χώρος --με όλες τις δυσκολίες ενός τέτοιου εγχειρήματος-- στον οποίο φιλοξενούνται πολιτιστικές εκδηλώσεις, κοινωνικές δράσεις, καλλιτεχνικά εργαστήρια, γιορτές συλλογικοτήτων και εθνοτήτων, πολιτικές συζητήσεις κ.ά., καθώς και η εβδομαδιαία αγορά των βιοκαλλιεργητών.

Εκτός από τη Μέρκελ, υπάρχει και ο Βάλτερ Μπένγιαμιν

Εχουν περάσει πάνω από 50 χρόνια που ο τότε Γενικός Γραμματέας της Σοβιετικής Ενωσης Νικίτα Χρουστσόφ, ο οποίος έδωσε εντολή το 1961 να χτιστεί το Τείχος του Βερολίνου, έλεγε το εξής αμίμητο: «Το Βερολίνο είναι το αρχ... της Δύσης. Οποτε θέλω να την κάνω να τσιρίξει, το σφίγγω». Μπορεί αυτό σήμερα να ακούγεται αστείο ή και χυδαίο, αλλά - έστω κι έτσι - επιβεβαιώνει εκείνο που είχε πει ο Λένιν: «Οποιος ελέγχει το Βερολίνο, ελέγχει τη Γερμανία. Και όποιος ελέγχει τη Γερμανία, ελέγχει την Ευρώπη». 
 

Τρίτη 21 Αυγούστου 2012

"Δυο φορές ξένος" από τον Σεπτέμβριο στο Μουσείο Μπενάκη

Μια περιήγηση στις μεγαλύτερες ανταλλαγές και εκτοπισμούς πληθυσμών του 20ού αιώνα επιχειρεί σε έκθεση που εγκαινιάζει τον Σεπτέμβριο το μουσείο Μπενάκη.
Βασισμένη σε προσωπικές μαρτυρίες και σπάνιο κινηματογραφικό και φωτογραφικό υλικό, η έκθεση φέρνει τον επισκέπτη πρόσωπο με πρόσωπο με όσους ξεριζώθηκαν από τον τόπο τους και μεταφέρθηκαν σε μια καινούργια πατρίδα.
Από την Ελληνοτουρκική ανταλλαγή πληθυσμών του 1923, η έκθεση ταξιδεύει τον επισκέπτη στη μαζική μετακίνηση Γερμανών και Πολωνών μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, στο διαχωρισμό της Ινδίας και τη δημιουργία του Πακιστάν το 1947, και στην Κύπρο το 1974.
Οι προσωπικές μαρτυρίες αποκαλύπτουν μια κοινή εμπειρία χαμένων πατρίδων και διαλυμένων κοινοτήτων: την ιστορία ανθρώπων που πάντα νιώθουν «Δύο Φορές Ξένοι» -αυτός είναι και ο τίτλος της έκθεσης.

Η έκθεση πλαισιώνεται από παράλληλες εκδηλώσεις που περιλαμβάνουν:

Παρασκευή 17 Αυγούστου 2012

Πλανητικό Σύστημα Πτoλεμαίoυ / Ptolemy’s Planetary System

24grammata.com/ αρχαιότητα/ θετικές επιστήμες
ελληνικά / Αγγλικά. GR/
Όργανo πoυ παρoυσιάζει την άπoψη τoυ μεγάλoυ έλληνα αστρoνόμoυ Κλαύδιoυ Πτoλεμαίoυ για τo πλανητικό μας σύστημα. O Πτoλεμαίoς υπήρξε oπαδός της γεωκεντρικής θεωρίας και στo έργo τoυ Μεγάλη Σύνταξις της Αστρoνoμίας, γνωστό ως Μεγίστη (και Αλ-μαγέστη, στα αραβικά) δίνει τη δική τoυ εξήγηση για την ακανόνιστη κίνηση των πλανητών γύρω από τη Γη. Τo γεωκεντρικό σύστημα τoυ Πτoλεμαίoυ – αν και εσφαλμένo – αντικατέστησε τις παλαιότερες θεωρίες περί «oμόκεντρων σφαιρών» και επικράτησε για 1.500 χρόνια μέχρις ότoυ
o Κoπέρνικoς (16oς αι.) έφερε στo φως τo Ηλιoκεντρικό σύστημα τoυ Αρίσταρχoυ τoυ Σάμιoυ. Πιθανότατα o Πτoλεμαίoς χρησιμoπoιoύσε τo πλανητάριo ως εκπαιδευτικό όργανo. Στo κέντρo του πλανηταρίου εμφανιζόταν η Γη και γύρω πλανήτες (και ο Ήλιος) πoυ δείχνουν να περιφέρoνται πάνω στην ίδια ζώνη, την αποκαλούμενη εκλειπτική, επειδή φαινόταν να έχει μια κλίση 23,5° ως πρoς τo γήινo ισημερινό.

επισκεφτείτε τον αξιόλογο ιστότοπο

Βλαδίμηρος Μαγιακόφσκι Για την ιστορία

http://samizdatproject.blogspot.gr

Για την ιστορία
Όταν όλοι θα εγκατασταθούν στον παράδεισο και στην κόλαση,
και η γη θα έχει βγάλει τα συμπεράσματα της –
να θυμάστε:
το 1916
χάθηκαν οι όμορφοι άνθρωποι από την Πετρούπολη.
1916
Μετάφραση από τα ρωσικά Δημήτρης Β. Τριανταφυλλίδης ©

Η Ατλαντiδα της Λακωνiας

http://www.lifo.gr

Στην άκρη της Πελοποννήσου βρίσκεται το Παυλοπέτρι, η αρχαιότερη γνωστή βυθισμένη πόλη που, μετά από χρόνια αφάνειας, μια διεθνής ομάδα ερευνητών κατάφερε να αναπαραστήσει επακριβώς για λογαριασμό του BBC 2.

Ενοχες για χουλιγκανισμό οι Pussy Riot

Τα τρία μέλη του ρωσικού γυναικείου πανκ συγκροτήματος Pussy Riot  κρίθηκαν ένοχα για την κατηγορία του χουλιγκανισμού υποκινούμενου από θρησκευτικό μίσος, σύμφωνα με την απόφαση του δικαστηρίου της Μόσχας που εκδόθηκε την Παρασκευή.
Η ποινή δεν ανακοινώθηκε εξαρχής αλλά για τις κατηγορίες που αντιμετώπιζαν οι τραγουδίστριες προβλέπεται φυλάκιση που μπορεί να φτάσει τα επτά χρόνια. Είναι πιθανό δε, αν η ποινή δεν είναι μεγάλη, να αφεθούν ελεύθερες καθώς θα μετρήσει η προφυλάκιση.
O εισαγγελέας της έδρας είχε προτείνει φυλάκιση τριών ετών στα μέλη του συγκροτήματος, την Ναντιέζντα Τολοκονίκοβα, 22 ετών, την Μαρία Αλεξίνα, 24 ετών, και την Γεκατερίνα Σαμούτσεβιτς, 29 ετών.

Το Αρχείο της ΕΡΤ για το μπλόκο της Κοκκινιάς

Το Αρχείο της ΕΡΤ, με αφορμή την επέτειο από το μπλόκο της Κοκκινιάς (17 Αυγούστου 1944), ψηφιοποίησε και παρουσιάζει μέσω των ιστοσελίδων www.ert-archives.gr και www.ert.gr , το ντοκιμαντέρ του Διονύση Γρηγοράτου « ΤΟ ΜΠΛΟΚΟ ΤΗΣ ΚΟΚΚΙΝΙΑΣ», παραγωγής 1983.

Το ντοκιμαντέρ παρουσιάζει το χρονικό των γεγονότων τις 17ης Αυγούστου στην Κοκκινιά, όταν δυνάμεις του γερμανικού στρατού κατοχής μαζί με τμήματα των Ταγμάτων Ασφαλείας απέκλεισαν την ευρύτερη περιοχή και εκτέλεσαν 78 πολίτες. Μέσα από μαρτυρίες ανθρώπων που έζησαν τα γεγονότα, καταγράφεται η έντονη αντιστασιακή δραστηριότητα των κατοίκων της Κοκκινιάς, τα γεγονότα της 17ης Αυγούστου, η έλευση των κατοχικών δυνάμεων, η συνεργασία των Ταγμάτων Ασφαλείας, η συγκέντρωση των ανδρών στην πλατεία της Οσίας Ξένης, το έργο των κουκουλοφόρων καταδοτών, οι εκτελέσεις των αγωνιστών στην παρακείμενη μάντρα του υφαντουργείου Παγιασλή, οι οδομαχίες στην ευρύτερη περιοχή και οι απεγνωσμένες προσπάθειες των γυναικών της περιοχής να βοηθήσουν τους αιχμαλώτους.

Πέμπτη 16 Αυγούστου 2012

Παπαράτσι, ιστορία της λέξης

Και το σημερινό άρθρο είναι επανάληψη, είχε πρωτοδημοσιευτεί τον πρώτο μήνα ζωής του ιστολογίου.
Το κομμάτι αυτό το έγραψε αρχικά ο Νίκος Λίγγρης στο φόρουμ Λεξιλογία, αντλώντας υλικό από το λεξικογραφικό δελτίο World Wide Words του Michael Quinion. Παρένθεση: Αν αγαπάτε τη γλώσσα ή/και αν ασχολείστε με τη μετάφραση, σας υπόσχομαι ότι θα βρείτε πολλά απολαυστικά και ενδιαφέροντα, τόσο στη Λεξιλογία όσο και στο δελτίο του Quinion. Ας επιστρέψουμε όμως στον παπαράτσι (ή παπαράτσο). Κατά σύμπτωση, με το ίδιο θέμα είχα ασχοληθεί κι εγώ παλιότερα και μάλιστα είχα αλληλογραφία με τον Quinion, οπότε, με την άδεια του Λίγγρη, ξαναγράφω το άρθρο του προσθέτοντας τα δικά μου.

Όπως ξέρουν όλοι, τον ενοχλητικό φωτογράφο που δεν αφήνει σε χλωρό κλαρί τους πλούσιους και διάσημους, τον λέμε παπαράτσι, λέξη δανεική από τα ιταλικά. Στα ιταλικά, το paparazzi είναι πληθυντικός, ο ενικός είναι paparazzo, εμείς όμως, αρχικά τουλάχιστον, στη δεκαετία του 1960 που έγινε ο δανεισμός, πήραμε τη λέξη από τον πληθυντικό κι έτσι καθιερώθηκε.
Για την ιταλική λέξη paparazzo, ισχύει κάτι αρκετά σπάνιο· έχουμε τη ληξιαρχική πράξη της γέννησής της, αλλά παρόλ’ αυτά υπάρχουν τουλάχιστον τρεις εκδοχές για την ετυμολογία της. Όλα ξεκίνησαν μια πνιγηρή καλοκαιρινή βραδιά, πριν από μισόν αιώνα και κάτι.
Είναι Αύγουστος τού 1958. Στη θρυλική Βία Βένετο, το στέκι των «επωνύμων» στη Ρώμη, κάνει αφόρητη ζέστη. Πάνω στις βέσπες τους, ο Τάτσιο Σεκιαρόλι και τρεις συνάδελφοί του, «φωτορεπόρτερ του δρόμου» όπως τους έλεγαν τότε, κυκλοφορούν βαριεστημένοι αναζητώντας φωτογραφικά θέματα που θα τους εξασφαλίσουν το νυχτοκάματο. Θα σταθούν τυχεροί. Πρώτα, θα πέσουν πάνω στον έκπτωτο βασιλιά Φαρούκ της Αιγύπτου, καθισμένο ανάμεσα σε δύο κυρίες που καμιά δεν είναι η σύζυγός του. Το φλας ανάβει και ο Σεκιαρόλι φωτογραφίζει τον μονάρχη. Ο Φαρούκ εκτοξεύει ένα τραπέζι και θέλει να σπάσει τη μηχανή. Ένας δεύτερος φωτογράφος απαθανατίζει τη σκηνή. Αλλά υπάρχει και συνέχεια. Λίγο παρακάτω, ο Σεκιαρόλι αιφνιδιάζει τον Τόνι Φραντσιόζα (που ήταν ακόμα παντρεμένος με τη Σέλεϊ Γουίντερς) τη στιγμή που φιλάει την Άβα Γκάρντνερ. Και μετά τσακώνουν την Ανίτα Έκμπεργκ να βγάζει σέρνοντας τον μεθυσμένο σύζυγό της από κάποιο κλαμπ. Σε κάθε φωτογράφηση οι διάσημοι αντιδρούν βίαια.
Τις επόμενες μέρες οι φωτογραφίες είδαν το φως της δημοσιότητας στις ιταλικές εφημερίδες και περιοδικά. Όπως είχε πει ο Σεκιαρόλι, εκεί που οι φωτορεπόρτερ έπαιρναν 3.000 λιρέτες για μια στημένη πόζα, ανακάλυψαν ότι μπορούσαν να πάρουν 200.000 λιρέτες για ενσταντανέ που έδειχναν τους διάσημους να επιτίθενται στους φωτογράφους που τους είχαν κάνει τσακωτούς.
Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Τα καλύτερα «κλικ» του 2012

Συγκλονίζουν, εντυπωσιάζουν και συγκινούν και φέτος οι φωτογραφίες που ξεχώρισαν στον διαγωνισμό του National Geographic για το 2012.
Το πρώτο βραβείο δόθηκε στην «Πεταλούδα» του Cedric Houin, ο οποίος κατάφερε να ξεχωρίσει ανάμεσα σε 6.615 φωτογράφους από 152 χώρες.
Η εν λόγω φωτογραφία απεικονίζει τη ζωή μιας οικογένειας στην απομακρυσμένη περιοχή Kyrgyz στο Αφγανιστάν. Στην εικόνα διακρίνουμε μια γυναίκα και ένα παιδί μέσα σε μια καλύβα. Ωστόσο, αυτό που έκανε τους κριτές να ξεχωρίσουν την δουλειά του Cedric Houin είναι ότι κατάφερε να μεταφέρει με έναν ιδιαίτερο τρόπο τον αντιφατικό τρόπο ζωής αυτών των νομάδων.
Παρά το γεγονός ότι ζουν σε μια καλύβα, σε υψόμετρο 4.300 μέτρων και κάτω από αντίξοες συνθήκες, η οικογένεια απολαμβάνει μέσα στην καλύβα ένα δυτικού τύπου τρόπο ζωής.
Στη φωτογραφία διακρίνουμε καθαρά μια τηλεόραση και ένα ραδιόφωνο, ενώ αυτά τα πρόχειρα καταλύματα είναι συχνά εξοπλισμένα με δορυφορικά πιάτα…


Το περιοδικό National Geographic ανέδειξε τις καλύτερες φωτογραφίες για το 2012. 6.615 φωτογράφοι από 152 χώρες πήραν μέρος στον 24ο κατά σειρά ετήσιο διαγωνισμό του περιοδικού.
Συνολικά οι κριτές είδαν, αξιολόγησαν και βράβευσαν, 11 φωτογραφίες από 12.000 υποψήφιες.

Δείτε όλες τις νικήτριες φωτογραφίες εδώ και τις 40 που πέρασαν στην τελική φάση αξιολόγησης εδώ.

Τετάρτη 15 Αυγούστου 2012

Νίκος Καζαντζάκης: “Ταξιδεύοντας”

http://rosetabooks.wordpress.com/

Η πρόθεση μας δεν είναι να παρουσιάσουμε το έργο του Νίκου Καζαντζάκη, ούτε ακόμα τις ταξιδιωτικές αναφορές… Αν θέλετε να διαβάσετε κάτι ως προετοιμασία ενός μικρού αποσπάσματος που θα ακολουθήσει πατήστε ΕΔΩ ΕΔΩ για να δείτε περιληπτικά τη βιογραφία του και ΕΔΩ για το Μουσείο Νίκου Καζαντζάκη.
Σε μια γαλλική ραδιοφωνική εκπομπή το 1954, ο γάλλος δημοσιογράφος Ρομπέρ Σαντούλ ρώτησε τον Νίκο Καζαντζάκη, «Ποιο πράγμα είχε τη μεγαλύτερη επίδραση στη ζωή σας;»
Κι εκείνος απάντησε «Τα όνειρα και τα ταξίδια. Ένα αρχαίος  Αιγύπτιος  είχε πει “Μακάριος ο άνθρωπος που είδε το πιο πολύ νερό στη ζωή του”…. Βλέπετε, αυτό προσπαθώ να κάνω και εγώ, να δω όσο πιο πολύ νερό και όσο πιο πολύ γη, προτού πεθάνω…»

Νέα θρακική πόλη 2.500 ετών ανακαλύφθηκε στην ακτή της Μαύρης Θάλασσας

Μια νέα θρακική πόλη, ηλικίας 2.500 ετών, ανακάλυψαν Βούλγαροι αρχαιολόγοι κατά τη διάρκεια των πρώτων ανασκαφών που διενεργούνται στο Τσάρεβο, στη νότια ακτή της Μαύρης Θάλασσας, περίπου 70 χλμ. νοτιανατολικά της πόλης Μπουργκάς.
Επικεφαλής της ανασκαφικής ομάδας είναι ο Μίλεν Νικολόβ, αρχαιολόγος του Περιφερειακού Ιστορικού Μουσείου του Μπουργκάς.

Μια συμφωνία με την Αυλή πριν από 47 χρόνια (Μποστ, επανάληψη)

Δεκαπενταύγουστος, διακοπές, άρα το πρόγραμμα έχει επαναλήψεις, άρθρα που έχουν δημοσιευτεί παλιότερα. Το σημερινό άρθρο, που είναι αφιερωμένο στα Ιουλιανά του 1965, είχε δημοσιευτεί πρόπερσι τέτοια μέρα, οπότε έχουν προστεθεί και δυο χρόνια στον τίτλο, 47 αντί 45. Παραθέτω λοιπόν το παλιό άρθρο χωρίς αλλαγή, αλλά με βελτιωμένη την εικόνα.
Έχουμε ήδη αφιερώσει κάμποσα άρθρα στα Ιουλιανά του 1965, που ξεκίνησαν με τον εξαναγκασμό του Γ. Παπανδρέου σε παραίτηση και την ανάθεση της εντολής στον Γ. Νόβα: Εδώ, εδώ, εδώ και εδώ. Η κυβέρνηση Νόβα, με το πρώτο κύμα αποστατών,  δεν κατάφερε να πάρει ψήφο εμπιστοσύνης στη Βουλή (πήρε 131 ψήφους υπέρ: 98 της ΕΡΕ, 8 από τους Προοδευτικούς του Μαρκεζίνη και 25 «αποστάτες» του Κέντρου). Αυτό έγινε τις πρωινές ώρες της 5ης Αυγούστου 1965.
Στη συνέχεια, ο βασιλιάς ξεκινάει σειρά ακροάσεων με τους πολιτικούς αρχηγούς, θέλοντας να κερδίσει χρόνο, ενώ στο παρασκήνιο αναζητείται εναγωνίως κάποια συμβιβαστική λύση. Αν και η κοινοβουλευτική ομάδα της ΕΚ απορρίπτει (με 113-26) την ιδέα της ανάθεσης εντολής σε οποιονδήποτε άλλον πλην του Γ. Παπανδρέου, είναι σαφές ότι η Αυλή προσανατολίζεται στο να αναθέσει την εντολή σε κάποιο από τα ηγετικά στελέχη του Κέντρου: ακούγονται τα ονόματα του Στ. Στεφανόπουλου, του Σάββα Παπαπολίτη και του Ηλία Τσιριμώκου.
Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Τήνος

24grammata.com/ιστορικά ταξίδια
 Πως δημιουργήθηκε η λατρεία της Παναγιάς της Τήνου ως λαϊκός τόπος προσκυνήματος;
Ποια η σχέση των Καθολικών του νησιού, που επιθυμούσαν να δημιουργήσουν κάτι παρόμοιο για τους Καθολικούς.
Ποια ήταν η απάντηση των Ορθοδόξων;
Ποια η κατάληξη του αντιτορπιλικού Έλλη;
Τήνος (Χώρα, Ν37ο32΄32.37΄΄ Ε25ο10΄46.03΄΄ )
Η Τήνος είναι η ενσάρκωση του Ωραίου και του Ιερού.
Ο καθρέπτης του αληθινού ελληνικού πολιτισμού.
Κ.Παπούλιας
Ιστορικά στοιχεία
Είναι δώρο από το Θεό να επισκεφτείτε την Τήνο. Και αυτό γιατί, πολύ πριν την ανακάλυψη της θαυματουργής εικόνας της Παναγιάς (1823), η φύση το προίκισε με τα ομορφότερα ακρογιάλια του πλανήτη. Συγχρόνως, αγαπήθηκε από τους κατοίκους του και το στόλισαν με όλο το μεράκι της ανθρώπινης δύναμης και δημιουργίας.
Το νησί απέχει 82νμ από τον Πειραιά και 60νμ από τη Ραφήνα. Βρίσκεται νότια της Άνδρου (από την οποία απέχει μόλις μισό ναυτικό μίλι) και έχει έκταση 194 τ. χλμ. και μόνιμο πληθυσμό, περίπου, 8500 κατοίκους (και πάνω από 750 εκκλησίες, δηλαδή, μία εκκλησία ανά δώδεκα κατοίκους, περίπου). Το συνολικό μήκος της ακτογραμμής της υπολογίζεται σε 114 χλμ. και ο περίπλους των παραλίων της απαιτεί πλου 37 ν.μ. Στο νότιο μέρος χωρίζεται από τη Μύκονο με το «Στενό του Τσικνιά», που παλαιότερα τρόμαζε ιδιαίτερα τους ναυτικούς των ιστιοφόρων.
Το όνομα της Τήνου είναι, πιθανώς, προελληνικό και, ίσως, συσχετίσθηκε με τον πρώτο οικιστή, τον Τήνο, ή με το φοινικικό ΤΑΝΝΟΤΗ ή ΤΑΝΝΟΘ (tannoth) που σημαίνει όφις (: φίδι). Γι αυτό και στην αρχαιότητα ονομαζόταν και Οφιούσα (: το νησί με τα πολλά φίδια) τα οποία σύμφωνα με το μύθο εξολόθρευσε ο Ποσειδών, ο οποίος ήταν και ο Προστάτης του νησιού. Κατ΄ άλλους η Τήνος ήταν η μόνιμη κατοικία του Θεού των Ανέμων, του Αιόλου (έτσι οι αρχαίοι εξηγούσαν τους δυνατούς ανέμους που επικρατούσαν στην περιοχή). Ονομάσθηκε, επίσης, και Υδρουσσα, λόγω των πολλών πηγών. Σύμφωνα με μία άλλη ερμηνεία το Υδρούσα προκύπτει από τον αναγραμματισμό της λέξης Δρυούσα(: δρυς, βελανιδιά). Στην αρχαιότητα η Τήνος παρήγαγε εκλεκτά σκόρδα, γι αυτό ο Αριστοφάνης την αποκαλεί σατιρικά ως «Σκορδοφόρο» Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ »

Η «χαμένη Ατλαντίδα» του Μ. Καραγάτση

Μια περιπετειώδης ιστορία φαντασίας γραμμένη στη διάρκεια της Κατοχής

 Το 1940, ανήμερα το Δεκαπενταύγουστο, η Ελλάδα συγκλονίζεται από τον απρόκλητο τορπιλισμό του καταδρομικού «Έλλη» στο λιμάνι της Τήνου από την Ιταλία του Μουσολίνι. «Το καλοκαίρι του 1942, το ελληνικό υποβρύχιο "Νηρηΐς" βρισκόταν σε αποστολή περιπολίας στον Ατλαντικό Ωκεανό, όχι μακριά από το Γιβραλτάρ» και την «ημέρα περιπολούσε εν καταδύσει». Μια νύχτα όμως «ακούστηκε μακριά ο βόμβος ενός αεροπλάνου»…

Οι γερμανικές βόμβες είχαν βρει το στόχο τους. Οι ναύτες τότε παίρνουν διαταγή από τον κυβερνήτη, τον υποπλοίαρχο Γιάννη Ρεΐζη, να κλείσουν τις υδατοστεγείς πόρτες που χωρίζουν το κεντρικό διαμέρισμα του υποβρυχίου από την πλώρη και την πρύμνη. «Κλείσατε φράκτας και πώματα ασφαλείας!» τους φωνάζει.

Όσοι ξεμένουν στα μέρη του υποβρυχίου που προοδευτικά πλημμυρίζουν «καταλαβαίνουν πως ήρθε η ώρα να πεθάνουν». Αλλά «θα πεθάνουν σαν Έλληνες! Στέκονται όρθιοι σε στάση προσοχής. Και με φωνή σταθερή τραγουδούν τον εθνικό μας ύμνο. Κι όταν πια το νερό έφτασε κοντά στο στόμα τους, όταν δηλαδή ήρθε η στιγμή του θανάτου, φώναξαν όλοι μαζί "Ζήτω η Ελλάδα!" και πνίγηκαν»…

«Πέθαναν σαν πραγματικά Ελληνόπουλα για το μεγαλείο της γλυκιάς πατρίδας» γράφει ο Μ. Καραγάτσης στο διήγημά του «Ένας χαμένος κόσμος», το οποίο έγραψε στη διάρκεια της Κατοχής - γι' αυτό άλλωστε τούτος ο παθιασμένος, εμψυχωτικός τόνος. Πρόκειται για μια περιπετειώδη ιστορία φαντασίας για νεότερους κυρίως αναγνώστες, στα πρότυπα του Ιουλίου Βερν.

Το επταμελές πλήρωμα που παραμένει ζωντανό στο κεντρικό μέρος της «Νηρηΐδας» βυθίζεται ενενήντα ένα μέτρα (όπως λέει το μανόμετρο) κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας και φτάνει στον πάτο. Δεν μπορούν να κάνουν τίποτα. «Κι αυτούς τους περίμενε ο φοβερότερος θάνατος που υπάρχει: η ασφυξία».

Ξαφνικά το σιδερένιο κήτος αναταράσσεται και αρχίζει σιγά σιγά να ανεβαίνει προς την επιφάνεια. Ο μοναδικός Άγγλος της παρέας, ο ανθυποπλοίαρχος Ρέτζιναλντ Ντένις, που συμβούλεψε τους υπόλοιπους να χαλαρώσουν και να πιουν λίγο ουίσκι πριν εγκαταλείψουν για πάντα τον μάταιο τούτο κόσμο, λέει «παράξενος χταπόδος, σηκώνουν ολόκληρος υποβρύκιος!». Κατά τα λοιπά, ενσαρκώνει τον ορθολογισμό απέναντι στον αυθόρμητο συναισθηματισμό των Ελλήνων.

Τρίτη 14 Αυγούστου 2012

Μπεστ σέλερ


Μπασκόζος Γιάννης Ν


Είναι χρήσιμα τα μπεστ σέλερ και σε τι; Το ερώτημα έθεσα σε δύο φίλους, μία φιλόλογο και έναν βιβλιοπώλη του κέντρου. Η φιλόλογος μού επεσήμανε ότι «η πλειονότητα των μπεστ σέλερ εισβάλλουν με τη χαμηλή ποιότητά τους στην αγορά και καταστρέφουν την αισθητική των αναγνωστών. Μπορεί να δημιουργούν νέους αναγνώστες, οι οποίοι όμως είναι εθισμένοι στο εύκολο, μόνο ψυχαγωγικό και λογοτεχνικά πολύ υποδεέστερο βιβλίο»
 

Η λεπτή ηδονή του οίκτου

«Δουλεύω επίσης σε ένα δύσκολο αλλά όχι πολύ μεγάλο ψυχολογικό μυθιστόρημα, που [...] θα αποδεικνύει ότι η αδυναμία, ο "μισο-οίκτος", που δεν φτάνει μέχρι την τελική θυσία, είναι πιο καταστροφικός από τη βία» έγραφε στις 15 Νοεμβρίου 1937 ο βιεννέζος συγγραφέας Στέφαν Τσβάιχ προς τον φίλο του Ζίγκμουντ Φρόιντ, σε μία από τις αμέτρητες επιστολές που αντάλλαξαν στη διάρκεια της τριαντάχρονης αλληλογραφίας τους.
Πράγματι, το 1938, λίγο προτού ξεσπάσει ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος, κυκλοφόρησε το μοναδικό του μυθιστόρημα, Επικίνδυνος οίκτος (ο πρωτότυπος τίτλος ήταν Ungeduld des Herzens, που σημαίνει «Ανυπομονησία της καρδιάς»), το οποίο συνιστούσε «μια επιστροφή στον κόσμο» του θεμελιωτή της ψυχανάλυσης ο οποίος και «διεύρυνε την ειλικρίνεια του σύμπαντος» κατά τον Τσβάιχ. 

Βιέννη: Εβραϊκή διανόηση στο άντρο του αντισημιτισμού

Οταν στις 12 Μαρτίου 1938 τα ναζιστικά στρατεύματα έμπαιναν στην Αυστρία και τρεις ημέρες αργότερα ο Χίτλερ έφθανε στη Βιέννη, πολλοί δεν συνειδητοποιούσαν ότι αυτό θα σήμαινε και το τέλος της μεγάλης κεντροευρωπαϊκής κουλτούρας η οποία επί μισό αιώνα κυριαρχούσε στην Ευρώπη. Οι σημαντικοί συγγραφείς είχαν φύγει πιο μπροστά ή ετοιμάζονταν να φύγουν. Και όσοι δεν πέθαναν στην εξορία κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου δεν επέστρεψαν στην Αυστρία. Ο Γιόζεφ Ροτ, ο Ελίας Κανέτι, ο Αλφρεντ Πόλγκαρ, ο Στέφαν Τσβάιχ, ο Ρόμπερτ Μούζιλ, ο Χέρμαν Μπροχ, ο Ζίγκμουντ Φρόιντ και άλλοι, και άλλοι. Ολοι ή σχεδόν όλοι ήταν εβραϊκής καταγωγής. Αν έμεναν, μοίρα τους θα ήταν ή η φυλακή και το εκτελεστικό απόσπασμα ή το στρατόπεδο συγκέντρωσης. 

Δευτέρα 13 Αυγούστου 2012

Η Μαύρη Χήρα,ο ντετέκτιβ και η πολιτική

Η Πόλη του Μεξικού πρωταγωνιστεί σε ακόμη ένα μυθιστόρημα του Ισπανομεξικανού Πάκο Ιγνάσιο Τάιμπο ΙΙ με κεντρικό ήρωα τον Μπελασκοαράν Σάυν

 Πώς γράφεται ένα μυθιστόρημα; Υπάρχουν πολλές απαντήσεις στο συγκεκριμένο ερώτημα και ο Πάκο Ιγνάσιο Τάιμπο ΙΙ (γεννημένος το 1949 στη Χιχόν της Ισπανίας), ο αποκαλούμενος και ΡΙΤ, ο πολιτογραφημένος μεξικανός συγγραφέας, ιστορικός και δημοσιογράφος, θεμελιωτής της νέας λατινοαμερικανικής αστυνομικής λογοτεχνίας, μας δίνει μία από αυτές: ενίοτε γράφεται κατά παραγγελία ή λόγω κάποιου ιστορικού γεγονότος.

Ενας θηλυκός δαίμονας στην αυλή της Καθολικής Εκκλησίας

Το λαϊκό ιστορικό μυθιστόρημα του Πέτρου Πικρού για τη Λουκρητία Βοργία, δημοσιευμένο σε συνέχειες μεταξύ 1931 και 1932, κυκλοφορεί για πρώτη φορά στην αυτοτελή μορφή του

Του Βαγγέλη Χατζηβασιλείου

Ενταγμένος από νωρίς στους κομμουνιστικούς κύκλους, ο Πέτρος Πικρός (1894-1956) δεν κατάφερε να συνυπάρξει επί πολύ με την κομματική ηγεσία και πέρασε, ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του 1930, στην πολιτική απομόνωση. Χωρίς να αποβάλει την ιδεολογική σκευή της Αριστεράς, ο Πικρός (ψευδώνυμο του γεννημένου στην Κωνσταντινούπολη Ιωάννη Γενναρόπουλου, που ήταν γιος βιομηχάνου και σπούδασε ιατρική, φιλοσοφία και κοινωνιολογία στη Γαλλία και στη Γερμανία) θα κατορθώσει να κρατήσει τις μεσοπολεμικές συλλογές διηγημάτων του Χαμένα κορμιά, Σα θα γίνουμε άνθρωποι και Τουμπεκί (το καλύτερο κομμάτι της πεζογραφίας του) μακριά από τον επαναστατικό διδακτισμό, φροντίζοντας να αποκλείσει τους ήρωές του από κάθε σωτηριολογική προοπτική. Πόρνες, στρατιώτες, εγκληματίες, απατεώνες, αυτόχειρες, παλλακίδες, όπως και πλήθος άστεγοι ή πεινασμένοι θα υποχρεωθούν στα διηγήματά του να πιουν το ποτήρι της καταστροφής μέχρι και την τελευταία σταγόνα, χωρίς την ελάχιστη ελπίδα ανακούφισης ή διαφυγής: η εικόνα μιας κοινωνικής πραγματικότητας απαλλαγμένης πλήρως από τους παρηγορητικούς φακούς της πολιτικής δεοντολογίας.

Κυριακή 12 Αυγούστου 2012

Ερωτικές φωτογραφίες. Από τον Helmut Newton.

Ο Γερμανός φωτογράφος Χέλμουτ Νιούτον (31 Οκτωβρίου 1920-23 Ιανουαρίου 2004) έκανε τη γυμνή φωτογραφία Τέχνη. Τα έργα του πωλούνται για εκατοντάδες χιλιάδες δολάρια στις δημοπρασίες και το στυλ του προσπαθούν ακόμα να το μιμηθούν οι σημερινοί φωτογράφοι. 


Το οικογενειακό του μοντέλο και ο τρόπος ζωής του επηρέασαν με υπόγειο τρόπο την τεχνική και τη θεματογραφία του. Στις ασπρόμαυρες φωτογραφίες του οι γυναίκες καταφέρνουν ακόμα και μέσα από τη γύμνια τους να εκπέμψουν απίστευτη δυναμικότητα. Ζουν, κοιμούνται, αναπνέουν με άψογο μακιγιάζ, βαριά κοσμήματα, προκλητικά τακούνια στιλέτο. «Στο λεξιλόγιό μου η λέξη “τέχνη” είναι μια πρόστυχη, βρώμικη λέξη» έχει δηλώσει. Στην τέχνη του ο Νιούτον καταργεί την πραγματικότητα και εξυψώνει τον πόθο, χρησιμοποιεί το στοιχείο της βίας, του σαδομαζοχισμού. Πίσω από κάθε του λήψη υποβόσκει και μία μικρή ιστορία, συνήθως αμφιλεγόμενη, βίαιη, σεξουαλικά φορτισμένη

Beck: Η πιο πρωτότυπη κυκλοφορία άλμπουμ μέχρι σήμερα

Πόσο προχωρημένο μπορεί να είναι ένα άλμπουμ το 2012; O Beck έχει την απάντηση. Κυκλοφορεί τον ερχόμενο Δεκέμβριο και διαθέτει γενναία δόση πειραματισμού. Το άλμπουμ “Beck Hansen’s Song Reader” δε θα είναι διαθέσιμο σε cd, βινύλιο ή mp3. Αν ακούγεται περίεργο, η επιβεβαίωση πως ο Beck σε συνεργασία με τον εκδοτικό οίκο “McSweeny’s” αποφάσισαν την έντυπη μορφή των τραγουδιών του βιβλίο με παρτιτούρες λύνει κάθε απορία.
Στις 108 σελίδες της έκδοσης θα περιλαμβάνονται 20 καινούρια κομμάτια, 18 εκ των οποίων θα συνοδεύονται από το στιχουργικό τους περιεχόμενο ενώ 2 θα ξεφυλλίζονται ως instrumental.
Ο ακροατής καλείται να αναπαράγει τα τραγούδια με το δικό του τρόπο και να τα τραγουδήσει όπως αυτός νιώθει.

 http://www.lifo.gr/now/etc/14735

Στράτης Μυριβήλης, Μ. Καραγάτσης, Άγγελος Τερζάκης, Ηλίας Βενέζης: “Το μυθιστόρημα των τεσσάρων”


“Το μυθιστόρημα των τεσσάρων” γράφτηκε κάτω από ιδιότυπες συνθήκες οι οποίες εξηγούν την όλη δομή του, τον αποσπασματικό του χαρακτήρα, καθώς επίσης το κέφι που το διαπνέει, την επινόηση περίπλοκων καταστάσεων και μυστηρίων – όχι τόσο, υποψιάζεται κανείς, για να κινηθεί το ενδιαφέρον των αναγνωστών, όσο κυρίως για να δούμε πώς θα ξεμπλέξει από τις κακοτοπιές ο φίλος συγγραφέας που ακολουθεί. Με το πνεύμα αυτό, του παιχνιδιού και του πειραματισμού, θα’ πρεπε ίσως να πλησιάσουμε κι εμείς “Το μυθιστόρημα των τεσσάρων”.

Διαβάστε περισσότερα ΕΔΩ και ΕΔΩ 








Με το βλέμμα στα Βαλκάνια

Του ΝΙΚΟΥ ΜΑΥΡΕΛΟΥ*

Kitromilides P.M. – Tabaki A., Greek-Bulgarian relations in the age of national identity formation, Institute for Neohellenic Research-National Hellenic research foundations, p. 338
Ο συλλογικός αυτός τόμος αποτελεί σημαντική συμβολή στην ανίχνευση των εθνικών ταυτοτήτων στα Βαλκάνια την εποχή της διαμόρφωσης των εθνικών κρατών τον 19ο αιώνα, με αναφορές ωστόσο κυρίως στην προετοιμασία αλλά και λιγότερο στα μεθεόρτια των αλλαγών. Το ενδιαφέρον είναι ότι οι συγγραφείς των μελετών δεν είναι μόνο Έλληνες, αλλά και ερευνητές άλλων εθνοτήτων, κυρίως Βούλγαροι.

Η Παναγία των αρχαίων Ελλήνων

Πώς με το πέρασμα στον χριστιανικό κόσμο η θεά Αθηνά «αντικαταστάθηκε» στη θρησκευτική συνείδηση από την Παρθένο Μαρία

Στρατηγός, προστάτις και παρθένος. Είναι η θεά Αθηνά ή η Παναγία; Προστάτις των γυναικών, των παιδιών και του τοκετού. Είναι η Αρτεμις Παιδοτρόφος και Λοχεία ή μήπως η Παναγία; Συνετή, κόσμια, καλόβουλη, μειλίχια και πολυεύσπλαχνη, που δοκίμασε αβάσταχτο πόνο και γνώρισε πολλά βάσανα. Είναι η θεά Ισις ή πρόκειται για την Παναγία, μητέρα του Χριστού;
Εκεί, στο γύρισμα του ελληνικού κόσμου από τον πολυθεϊσμό στον χριστιανισμό, όταν ο δεύτερος άρχισε σιγά-σιγά να επικρατεί στη θρησκευτική συνείδηση και στη λατρευτική πρακτική, η μείξη στοιχείων του ειδωλολατρικού παρελθόντος με τη νέα θρησκεία όχι μόνο δεν θα τη μείωνε, αλλά θα συντελούσε σε μεγάλο βαθμό στην εδραίωσή της. Πρότυπα αιώνων, εξάλλου, ήταν δύσκολο να καταργηθούν. Αντιθέτως, η αφομοίωσή τους από τον χριστιανισμό υπήρξε ο συνδετικός κρίκος που χρειάζονταν οι άνθρωποι για να τον δεχθούν ευκολότερα. Αποτέλεσμα, πολλές από τις αρχαίες θεότητες και τελετουργίες να παραμείνουν στο χριστιανικό εορτολόγιο και να προσαρμοστούν στο τυπικό και στις παραδόσεις της νέας θρησκείας. 

Παρασκευή 10 Αυγούστου 2012

Ο άγνωστος Κωνσταντίνος Σάθας


 Κωνσταντίνος Σάθας (1842-1914). Ο Κωνσταντίνος Σάθας (ψευδώνυμο του Κωνσταντίνου Σαθόπουλου) γεννήθηκε στην Αθήνα και η καταγωγή του ήταν από το Γαλαξίδι. Στην Αθήνα ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές του και παρακολούθησε μαθήματα στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου χωρίς να αποφοιτήσει. Ειδικότερα διέκοψε τις σπουδές του για να ασχοληθεί με τη φιλολογική επεξεργασία και κριτική έκδοση του χειρογράφου του Χρονικού του Γαλαξιδίου το 1865. Στο χώρο των γραμμάτων ο Σάθας είναι γνωστός για το φιλολογικό και ιστοριοδιφικό έργο του, ωστόσο σε νεαρή ηλικία ασχολήθηκε επίσης με τη λογοτεχνία και τη μετάφραση. Το 1858 πραγματοποίησε την πρώτη του δημοσίευση, ένα εγκωμιαστικό άρθρο για τον δήμαρχο του Γαλαξιδίου Λουκά Καραλίβανο στην εφημερίδα Εσπέρα της Αθήνας. Ακολούθησαν δημοσιεύσεις ποιημάτων, άρθρων και μεταφράσεών του στον αθηναϊκό Τύπο, όπου υπέγραφε με το πλήρες όνομά του ή με τα αρχικά Κ.Ν.Σ. Το 1859 κυκλοφόρησε η ποιητική συλλογή του Νεκρικά δάκρυα επί του τάφου του Δημητρίου Λ. Ράλλη και το 1861 εξέδωσε από κοινού με τον Δ.Σ.Κοπιδά το δεκαπενθήμερο περιοδικό Κόσμος, του οποίου ανέλαβε τη σύνταξη ως το Μάιο του ίδιου χρόνου, οπότε αποχώρησε λόγω οικονομικών διαφωνιών του με το συνεργάτη του. Η ενασχόληση του Σάθα με το Χρονικό του Γαλαξιδίου εγκαινίασε τη στροφή του στην παλαιογραφική και βιβλιογραφική μελέτη, με έμφαση στη μεσαιωνική και μεταβυζαντινή ελληνική ιστορία. Ιδιαίτερα ανθηρή για το Σάθα περίοδος στάθηκε η εικοσιπενταετία 1870-1895, οπότε με κρατική και ιδιωτική οικονομική ενίσχυση πραγματοποίησε έρευνα στα αρχεία της Βενετίας, της Κωνσταντινουπόλεως και το Παρισιού. Γύρω στο 1895 η έλλειψη οικονομικών πόρων και η προσβολή του από ασθένεια της όρασης, τον ανάγκασαν να διακόψει τις έρευνες. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του τα πέρασε στο Παρίσι. Το σύνολο του έργου του τον κατέστησε έναν από τους προδρόμους της νεοελληνικής φιλολογικής και ιστορικής επιστήμης. Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία του Κωνσταντίνου Σάθα βλ. Πασχάλης Δ.Π., «Σάθας Κωνσταντίνος Ν.», Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια 21. Αθήνα, Πυρσός, 1933, Σολωμού Αλίκη, «Σάθας Κωνσταντίνος», Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό 9α. Αθήνα, Εκδοτική Αθηνών, 1988 και Χατζηφώτης Ι.Μ., «Σάθας Κωνσταντίνος», Μεγάλη Εγκυκλοπαίδεια της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας 12. Αθήνα, Χάρη Πάτση, χ.χ.
(Πηγή: Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών, Ε.ΚΕ.ΒΙ.).

Λερναίες μεταλλάξεις και λεξαριθμικές αγυρτείες


Μια νέα παραλλαγή του Λερναίου κειμένου έκανε την εμφάνισή της στο ελληνικό Διαδίκτυο, είτε με μαζικά ηλεμηνύματα είτε με αναρτήσεις άρθρων σε ιστολόγια και ιστότοπους, που αναπαράγονται άκριτα από διαχειριστές που θέλουν να βρουν ύλη. Κι αν απορείτε τι είναι το Λερναίο κείμενο, πρόκειται για ένα μυθούργημα που κυκλοφορεί τουλάχιστον από το 1998 και υποστηρίζει ότι η Apple διανέμει το πρόγραμμα εκμάθησης ελληνικών Hellenic quest, ότι άγγλοι επιχειρηματίες προτρέπουν τα στελέχη των εταιρειών τους να μάθουν αρχαία ελληνικά, ότι η ελληνική γλώσσα είναι η μόνη “νοηματική” ενώ οι άλλες είναι συμβατικές, και άλλα τέτοια, όλα ανυπόστατα. Η ονομασία “Λερναίο” είναι δική μου έμπνευση, το ονόμασα έτσι επειδή κόβεις ένα κεφάλι και ξεπηδάνε δυο και τρία.
Η νεότερη παραλλαγή έχει κάτι το νέο, διότι διασταυρώνει το παλιό, γνωστό Λερναίο με την πρόσφατη Φωνηεντιάδα. Έχει τίτλο “Παγκόσμιο ενδιαφέρον για την ελληνική γλώσσα όταν εμείς τη σκοτώνουμε” και ξεκινάει ως εξής:
Την ώρα που οι Έλληνες επιστήμονες συμφωνούν να απλοποιήσουν την ελληνική γλώσσα και να μειώσουν τα σύμφωνα τα φωνήεντα και να αλλάξουν τα όσα μαθαίναμε στην ελληνική γραμματική ως τώρα , το… CNN η APPLE και ξένοι επιστήμονες θαυμάζοντας τον πλούτο της τονίζουν ότι αν δεν υπήρχε η ελληνική γλώσσα δεν είχαμε πολιτισμό.
Αξίζει πραγματικά να διαθέσετε λίγο χρόνο και να διαβάσετε το παρακάτω κείμενο για να κατανοήσετε τι θησαυρό κρύβει η ελληνική γλώσσα και πως άρχισαν οι ξένοι που προφανώς είναι πιο έξυπνοι από μας να την χρησιμοποιούν για το συμφέρον της ανθρωπότητας.
Φυσικά κανείς δεν θέλησε να μειώσει σύμφωνα και φωνήεντα ή να απλοποιήσει την ελληνική γλώσσα -αλλά βέβαια ούτε και τα επόμενα περί CNN και Apple ισχύουν οπότε δεν διαταράσσεται η ισορροπία του κειμένου, το οποίο συνεχίζει:
Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »










Πέμπτη 9 Αυγούστου 2012

Διήμερο μουσικών και άλλων εκδηλώσεων τον Σεπτέμβριο στην Τεχνόπολη

Για τρίτη συνεχόμενη χρονιά η ελληνική μουσική σκηνή γιορτάζει στην Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων. Ο λόγος για το ARK Festival το οποίο επιστρέφει στο Γκάζι τη Δευτέρα 10 και την Τρίτη 11 Σεπτεμβρίου και φιλοξενεί 14 καλλιτέχνες. Είτε «καθεστωτικούς» είτε ανερχόμενους. Δύο σκηνές μαζί με ένα όνομα-έκπληξη.

Ο Λουκιανός Κηλαηδόνης, ο Νίκος Πορτοκάλογλου, ο Maraveyas Ilegal, οι Burger Project με τους Takim, τα Τιγρέ Σποράκια, η Ματούλα Ζαμάνη και οι Angry Birds, οι Imam Baildi, η Nalyssa Green, οι Swing Shoes με την Sugahspank, οι Wedding Singers, η Μαριέττα Φαφούτη, οι Bangies, ο Monsieur Minimal και η έκπληξη με την ονομασία The One Night Onlys απαρτίζουν το φετινό ARK Festival της Αθήνας, το μεγαλύτερο που έγινε ποτέ.
Το διήμερο αυτό η «Τεχνόπολις» του Δήμου Αθηναίων θα μετατραπεί σε ζωντανό και διαδραστικό πάρκο, με δεκάδες παράλληλα δρώμενα πολιτιστικού, κοινωνικού, αθλητικού και εκπαιδευτικού χαρακτήρα που θα συμπληρώσουν τη μουσική. Εντός και εκτός «Τεχνόπολις», η Αθήνα θα γιορτάσει μαζί με το ARK Festival, με πρωτοβουλίες και δραστηριότητες που θα ανακοινωθούν σύντομα.
 

Τετάρτη 8 Αυγούστου 2012

Κρις Μαρκέρ: Συνταίριαξε την κινηματογραφική ποίηση με το πολιτικό βλέμμα

Μπορεί στην Ελλάδα να ήταν κυρίως γνωστός ως ο σκηνοθέτης της ταινίας «Το βάθος του ουρανού είναι κόκκινο», όμως για όσους έχουν εντρυφήσει με προσοχή στα μυστικά του κινηματογράφου, ο Κρις Μαρκέρ, που έφυγε από τη ζωή την περασμένη Κυριακή, έχοντας συμπληρώσει ακριβώς τα 91 του χρόνια, ήταν ο παθιασμένος κυνηγός του νοήματος αλλά και της ποίησης των εικόνων στα διαφορετικά μήκη και πλάτη της γης, ο δημιουργός του αριστουργηματικού «Σταθμού αποχαιρετισμού»...
Ο Κριστιάν Φρανσουά Μπους-Βιλνέβ, όπως ήταν το πραγματικό όνομά του, είχε γεννηθεί στο Νεϊγί στις 29 Ιουλίου του 1921 -ταυτόχρονα συντηρούσε και μια φήμη, που αποτυπωνόταν σε αρκετά κινηματογραφικά λεξικά, ότι ο πραγματικός τόπος γέννησής του ήταν το Ουλάν Μπατόρ της Μογγολίας...

Ανέκδοτος Φιτζέραλντ στο περιοδικό «The Νew Yorker»

Το διήγημα «Ευχαριστώ για τη φωτιά» είχε απορριφθεί το 1936 και δημοσιεύτηκε 76 χρόνια μετά 

Το 1936, τέσσερα χρόνια πριν από τον θάνατό του από καρδιακό επεισόδιο στα 44 του, ο αμερικανός συγγραφέας Φράνσις Σκοτ Φιτζέραλντ είχε προσφέρει στο έγκριτο περιοδικό «The New Yorker» ένα διήγημα 1.173 λέξεων με τον τίτλο «Thank You For The Light» (Ευχαριστώ για τη φωτιά). Το έντυπο απέρριψε τότε το διήγημα του συγγραφέα, που το 1925 είχε εκδώσει το κλασικό πλέον μυθιστόρημα «Ο υπέροχος Γκάτσμπι». Τα εγγόνια του συγγραφέα βρήκαν το εν λόγω διήγημα ανάμεσα σε κάποια έγγραφά του και στη συνέχεια το παρέδωσαν στον μελετητή του έργου και επιμελητή του, Τζέιμς Γουέστ. Η υπεύθυνη λογοτεχνίας του αμερικανικού περιοδικού Ντέμπορα Τρέισμαν εικάζει σήμερα ότι το διήγημα απορρίφθηκε εξαιτίας της ασεβούς μεταχείρισης που επεφύλαξε τότε ο συγγραφέας στην Παρθένο Μαρία. Η τελευταία όμως «έχει υποστεί πολύ χειρότερα πράγματα έκτοτε απ' ό,τι στα χέρια του Φιτζέραλντ εκείνη την εποχή». Εβδομήντα έξι ολόκληρα χρόνια μετά, το «New Yorker» δημοσιεύει το διήγημα στο νέο του τεύχος που κυκλοφορεί τη Δευτέρα 6 Αυγούστου 2012.

Διαβάστε το διήγημα «Thank You For The Light»

Πηγή ΤΟ ΒΗΜΑ

Η ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΕΝΗ

Προδημοσίευση από το μυθιστόρημα του Ισμαήλ Κανταρέ «Η αποκλεισμένη».
Θα κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις Μεταίχμιο στις 24 Σεπτεμβρίου.
Για να διαβάσετε το κείμενο πατήστε εδώ.

Internet Archive: Σπουδαία βιβλία, ταινίες και εκπομπές για όλους

Το Internet Archive, η υπηρεσία που αρχειοθετεί το Ιντερνετ για τις επόμενες γενιές, θα αρχίσει να προσφέρει το αρχείο του με βιβλία και ταινίες που είναι πλέον κοινό κτήμα μέσα από αρχεία torrent.
Συνολικά πάνω από ένα εκατομμύριο έργα θα είναι διαθέσιμα δωρεάν στον οποιονδήποτε.
Ανάμεσα τους περιλαμβάνονται συλλογές ταινιών και επικαίρων, σπάνια και δυσεύρετα πλέον βιβλία, συναυλίες, audiobooks και ραδιοφωνικές εκπομπές.
Τα έργα είναι κοινό κτήμα και είναι εκτός προστασίας πνευματικών δικαιωμάτων.
Ετσι όλοι μπορούν να κατεβάσουν, μεταξύ πολλών άλλων, την ιστορική εκπομπή του Ορσον Ουέλες με την εισβολή των Αρειανών που προκάλεσε μεγάλο πανικό το 1937 ή ένα audiobook με την «Αλίκη στη Χώρα των θαυμάτων.
Η διανομή μέσω torrent διευκολύνει το κατέβασμα των αρχείων (οι ταινίες και οι ηχογραφήσεις έχουν μεγάλο μέγεθος) αλλά και δίνει ώθηση σε μια δημοφιλή τεχνολογία που έχει κατηγορηθεί ως μέσο πειρατείας και παράνομης διανομής.

Τρίτη 7 Αυγούστου 2012

Διαγωνισμός ελληνικού διηγήματος

Τριαντάφυλλο, θάλασσα, χελιδόνι, άμμος, κουτί, χώμα, ρoλόι, ησυχία, σελίδα, αέρας, γάλα. Αυτές τις έντεκα λέξεις θα πρέπει να συμπεριλάβουν οπωσδήποτε στο διήγημά τους όσοι θέλουν να συμμετάσχουν στον διαγωνισμό διηγήματος που διοργανώνει για τρίτη συνεχή χρονιά η αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία πολιτισμού Artspot. Κατά τα άλλα, το θέμα είναι ελεύθερο. Στόχος των διοργανωτών του 3ου διαγωνισμού διηγήματος "ΛογωΤέχνης" είναι να αποκαλύψει την ισχυρή δημιουργική δυναμική των ανθρώπων που δραστηριοποιούνται στο Διαδίκτυο.


Τα υποψήφια διηγήματα θα κρίνει πενταμελής επιτροπή που απαρτίζεται από τους: Ελένη Γκίκα, συγγραφέα-κριτικό βιβλίου, Κώστα Μουρσελά, συγγραφέα, Γιάννη Ξανθούλη, συγγραφέα, Χρήστο Οικονόμου, συγγραφέα, Γιάννη Φαρσάρη, υπεύθυνο διοργάνωσης του διαγωνισμού.

Τα διηγήματα δεν θα πρέπει να ξεπερνούν σε έκταση τις 1.000 λέξεις και πρέπει να υποβληθούν ως τις 15 Σεπτεμβρίου 2012. Τα 20 καλύτερα διηγήματα θα εκδοθούν σε βιβλίο από τις Εκδόσεις Καλέντη.

Τον διαγωνισμό υποστηρίζουν οι Εκδόσεις Καλέντη, η ανοικτή βιβλιοθήκη Openbook, η δικτυακή κοινότητα καλλιτεχνών Artspot και η εταιρεία υπηρεσιών διαδικτύου Lollypop.

Δείτε εδώ αναλυτικά τις πληροφορίες συμμετοχής στον διαγωνισμό.

Δευτέρα 6 Αυγούστου 2012

Η ιστορία του τραγουδιού “δεν ξανακάνω φυλακή με τον Καπετανάκη”

24grammata.com/ τραγούδι
γράφει ο Γιώργος Δαμιανός
Δεν ξανακάνω φυλακή με τον Καπετανάκη
Δεν ξανακάνω φυλακή με τον Καπετανάκη
που ‘χει ντούγκλα το μουστάκι τα μιλήσαμε, τα συμφωνήσαμε
Τη δόλια τη μανούλα μου την πότισες φαρμάκι
αχ εσύ Καπετανάκη, τα μελιτζανιά να μη τα βάλεις πια
Ξυπνώ και βλέπω σίδερα στη γη στερεωμένα
τα παιδάκια τα καημένα τα μιλήσαμε, τα συμφωνήσαμε
Στίχοι: Πάνος Μιχαλόπουλος, Μουσική: Λεονάρδος Μπουρνέλλης, Πρώτη εκτέλεση: Πάνος Μιχαλόπουλος
ακούστε το τραγούδι κλικ εδώ
Λίγες φορές ένα τραγούδι με τρεις μικρές στροφές (48 λέξεις) μπορεί να σε ταξιδέψει στην ιστορία και να σε φέρει κοντά με την καθημερινότητα άλλων εποχών. Στιχουργός, επίσημα, φέρεται, ο Πάνος Μιχαλόπουλος, αν και όπως θα δούμε ορισμένοι από τους στίχους απαντώνται συχνά στη δημοτική μας ποίηση ή είναι “αδέσποτοι” στίχοι της Φυλακής. Το τραγούδι είναι από τα ελάχιστα που δεν ηχογραφήθηκαν προπολεμικά και στην πρώτη ηχογράφηση, δεκαετία του 1950, αποδίδεται στον Πάνο Μιχαλόπουλο.
Οι στίχοι κουβαλούν άρωμα από την Ελλάδα των τελευταίων αιώνων (πρόκειται για συρραφή αδέσποτων στίχων από τη Δημοτική Παράδοση και τη ρεμπέτικη στιχουργία). Ιδιαίτερα ο στίχος “Ξυπνώ και βλέπω σίδερα στη γη στερεωμένα” έχει όλη τη δύναμη, την απλότητα και την καθαρότητα των αρχαίων Λυρικών ποιητών (πάντα φανταζόμουν ότι ο  Μίμνερμος, ο Αρχίλοχος, ο Βαμβακάρης και ο Μπαγιαντέρας είναι κωπηλάτες στην ίδια γαλέρα)
Ας τα πάρουμε τα πράγματα από την αρχή
Ποιος είναι ο Καπετανάκης;

Ταξίδι στο κέντρο του ηφαιστείου


Ο Ιούλιος Βερν θα ζήλευε τους έλληνες ερευνητές και τους συνεργάτες τους οι οποίοι παρακολουθούν ενδελεχώς την υποθαλάσσια περιοχή της Σαντορίνης

Μπορεί η Σαντορίνη και η γύρω περιοχή να γίνουν ακόμη πιο ενδιαφέρουσες απ’ ό,τι είναι; Θετική απάντηση δίνουν στο ερώτημα έλληνες ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Αθήνας και το Ελληνικό Κέντρο Θαλασσίων Ερευνών, οι οποίοι σε συνεργασία με ξένους συναδέλφους τους χαρτογράφησαν τον πυθμένα του υποθαλάσσιου ηφαιστείου Κολούμπο έξω από τη Σαντορίνη. Πριν από λίγες ημέρες οι ίδιοι ερευνητές τοποθέτησαν στον βυθό της καλντέρας της Σαντορίνης ειδικά όργανα που θα δίνουν ενδείξεις για την παραμόρφωση του υποθαλάσσιου πυθμένα και μοιράζονται μαζί μας τις φωτογραφίες και τα συμπεράσματα αυτής της αποστολής. Αν το άρθρο σάς ανοίξει την όρεξη για περισσότερα, ίσως κάποια μέρα να μπορέσετε να απολαύσετε ένα πληρέστερο μενού: η δημιουργία ενός υποθαλασσίου πάρκου, όπως προτείνεται από τους επιστήμονες, θα έκανε τη Σαντορίνη και τη γύρω περιοχή κέντρο ενδιαφέροντος και παρακολούθησης όχι μόνον από ειδικούς επιστήμονες αλλά και από τον απλό κόσμο που θα μπορεί μέσα από το Διαδίκτυο ή επί τόπου να παρακολουθεί τι συμβαίνει στον βυθό!

Κατερίνα Γώγου: «Καταραμένη» και επίκαιρη

Ενα ντοκυμαντέρ για την ασυμβίβαστη και αυτοκαταστροφική ποιήτρια που συνδέθηκε με την πλατεία Εξαρχείων και πέθανε στα 53 της χρόνια. Μιλάει ο σκηνοθέτης Αντώνης Μποσκοΐτης

 Τον Δεκέμβριο του 2008, ενώ η Αθήνα καιγόταν από τα επεισόδια που ξεκίνησαν μετά τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου στα Εξάρχεια, ο σκηνοθέτης Αντώνης Μποσκοΐτης ανήκε στην ομάδα που μαζί με τους φοιτητές της Νομικής διοργάνωσε μια μεγάλη συναυλία κατά της αστυνομικής βίας στα Προπύλαια. Εκεί, ανάμεσα σε 18άρηδες και 20άρηδες, ο Μποσκοΐτης, 35 χρόνων τότε, είδε να κυκλοφορούν ποιήματα της Κατερίνας Γώγου.

Νέα Υόρκη: Η μητρόπολη του γραπτού κειμένου

Στο εκτενές και γνωστότερο ποίημά του «Αυτοπροσωπογραφία σε κυρτό κάτοπτρο» ο Τζον Ασμπερι αποκαλεί τη Νέα Υόρκη «λογάριθμο όλων των άλλων πόλεων». Βαβυλωνιακή, όπως τη χαρακτηρίζει ο Νικόλαος Κάλας, και μυστηριώδης, η μεγαλούπολη του Νέου Κόσμου από τη δεκαετία του '60 άρχισε να καταλαμβάνει σιγά-σιγά τη θέση που κατείχαν στην παγκόσμια κουλτούρα το Λονδίνο στις αρχές του 20ού αιώνα και το Παρίσι του 19ου αιώνα και του Μεσοπολέμου. Το ευρωπαϊκό πνεύμα μεταφέρθηκε εδώ, ζυμώθηκε με την τοπική κουλτούρα και παρήγαγε εντυπωσιακά υβρίδια, τα οποία εξέφραζαν έναν νέο πολιτισμό, που συνδύαζε τις προκλήσεις του εφήμερου με τη δύναμη των αναμνήσεων. 

Κυριακή 5 Αυγούστου 2012

Ο αποκαλυπτικός Μπλοτιέρ

Η αφίσα έχει κόκκινο φόντο και παριστάνει ένα ανεστραμμένο τρίγωνο με κύκλους όπου έχουν τοποθετηθεί οι φωτογραφίες δέκα ανδρών, αξύριστων, αχτένιστων, βασανισμένων. Στην κορυφή του, κάτω κάτω, ο αρμένιος δημοσιογράφος και ποιητής Μισάκ Μανουσιάν, ο επονομαζόμενος Ζορζ, ο οποίος για τέσσερις μήνες (Αύγουστος - Νοέμβριος 1943) υπήρξε ηγετική μορφή της ένοπλης γαλλικής Αντίστασης. Ηταν ο στρατιωτικός υπεύθυνος των ξένων μαχητών του γαλλικού Κομμουνιστικού Κόμματος - Εβραίων προλετάριων στην πλειονότητά τους και παλαίμαχων του Ισπανικού Εμφυλίου - οι οποίοι εντάχθηκαν σε ξεχωριστή οργάνωση παρτιζάνων (FTP-MOI) και εκτέλεσαν τα πιο ριψοκίνδυνα σαμποτάζ - ανατινάξεις, βομβιστικές επιθέσεις, εκτροχιασμούς τρένων - εναντίον των γερμανών κατακτητών και των γάλλων συνεργατών τους στο Παρίσι ή τα περίχωρά του. Στην αφίσα υπάρχουν και φωτογραφίες από πεσμένα βαγόνια, οπλισμό και πτώματα, και οι «δέκα» παρουσιάζονται ως ο «Στρατός του Εγκλήματος». 
 

Jean – Michel Guenassia: “Η λέσχη των αθεράπευτα αισιόδοξων”


“Μια υπέροχη τοιχογραφία, όπου όλοι οι πρωταγωνιστές είναι ελκυστικοί· αυτό το αλά Φρανσουά Τρυφώ μυθιστόρημα αποσπά κάποια δάκρυα και πολλά χαμόγελα. Κλασική η γραφή; Μα δεν είναι ακριβώς αυτή που διαρκεί και νικά όλες τις μόδες;”
(J.-Ch. B., “Le Figaro Magazine”)
Διαβάστε περισσότερα για το βιβλίο ΕΔΩ ΕΔΩ 



Τεταρταυγουστιανά μεζεδάκια

 http://sarantakos.wordpress.com

Και αναρωτιέται κανείς -είναι τάχα μεζεδάκια που αφορούντην 4η Αυγούστου, τη δικτατορία του Ιωάννη Μεταξά δηλαδή, που επιβλήθηκε στις 4 Αυγούστου 1936 ή ονομάστηκαν έτσι απλώς και μόνο επειδή σήμερα Σάββατο, που το μενού του ιστολογίου γράφει “Μεζεδάκια”, έτυχε να πέσει 4 Αυγούστου; Και τα δύο. Τα κανονικά μεζεδάκια είναι λιγοστά, λόγω καύσωνα και γενικότερης ραστώνης (είναι αυτό που είχε πει ο Ουμπέρτο Έκο: τον Αύγουστο δεν υπάρχουν μεζεδάκια), οπότε είπα να τα συμπληρώσω με ένα παλιότερο άρθρο με τεταρταυγουστιανό θέμα.  Βλέπετε, δεν παρακολουθώ και τους Ολυμπιακούς, οπότε θα μάζευα, είμαι βέβαιος, αρκετά μεζεδάκια (αλλά είναι σαν να κλέβεις εκκλησία!).
Και ξεκινάω με τη σχιζολεξία της εβδομάδας, που είναι μια ευγενική προσφορά του skai.gr : Την ενόχλησή της εξέφρασε η κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ που συνεδρίασε για τη διαδικασία του κατ’ επείγοντος, με την οποία θα εισαχθεί το νομοσχέδιο για την Ανώτατη Εκπαίδευση. Και στον τίτλο του άρθρου, πιο συνοπτικά,  με άλλη διατύπωση, αλλά η σχιζολεξία σχιζολεξία: ΚΟ ΠΑΣΟΚ: Ενόχληση για το κατ΄ επείγον στο ν/σ της ανώτατης εκπαίδευσης. Πάλι καλά να λέτε, που δεν έγραψαν ότι με τη δια-δικασία του κατ’ επείγοντος θα εισ-αχθεί το νόμο-σχέδιο για την εκ-παίδευση!

Στα μεζεδάκια της περασμένης εβδομάδας είχαμε δει δυο αλλαγές φύλου τοπωνυμίων, πρόσφατα το κακό τρίτωσε, και πάλι με ευγενική χορηγία του skai.gr (λέω να το βάλω και στην προμετωπίδα του ιστολογίου -Χορηγός κοτσανολογίας: skai.gr, αλλά θα διαμαρτυρηθούν τόσα άλλα μουμουέ!). Τρίτωσε το κακό, και μάλιστα με σχετικά γνωστό τοπωνύμιο: Σε ύφεση βρίσκεται η πυρκαγιά στο Βιάννο Ηρακλείου Κρήτης. Κι ας είναι η Βιάννο πατρίδα του Κονδυλάκη και τόπος μαρτυρικός που τον έκαψαν οι Γερμανοί.

Πέμπτη 2 Αυγούστου 2012

Διάλεκτοι και υποκρισία

Δυο πολύ διαφορετικές τοποθετήσεις έγιναν τις τελευταίες μέρες, που είχαν όμως ως κοινό στοιχείο ότι έθιγαν το ζήτημα των διαλέκτων της νεοελληνικής, και χρησιμοποιούσαν τις διαλέκτους ως επιχείρημα εναντίον της νέας Γραμματικής, μια και το σίριαλ της Φωνηεντιάδας, δηλαδή της σκοταδιστικής επίθεσης στο νέο βιβλίο Γραμματικής του δημοτικού, συνεχίζεται, έστω κι αν κάπως έχει κοπάσει. Να μου συγχωρήσετε που γράφω κάπως βιαστικά κι έτσι αφήνω κενά, αλλά ετοιμάζομαι για ταξίδι κι αν άφηνα το θέμα θα το παράσερνε στη λήθη ο πανδαμάτορας Αύγουστος και θα το επισκίαζε η αναγγελία των αναμενόμενων σκληρότατων νέων (μέχρι τα επόμενα) οικονομικών μέτρων.
Πρώτο είναι το άρθρο του ομότιμου καθηγητή της κλασικής φιλολογίας κ. Οδυσσέα Τσαγκαράκη, που δημοσιεύτηκε προχτές στην ηλέκδοση του Βήματος, με τίτλο «Φωνήεντα και φθόγγοι».  Αν και (ευτυχώς) αναγνωρίζει ότι η νέα Γραμματική δεν καταργεί τα φωνήεντα η και ω (και τα ξ, ψ) όπως λένε οι πιο ανόητοι ή κακόπιστοι επικριτές της, ο κ. καθηγητής υποστηρίζει ότι «τα 7 φωνήεντα της αρχαίας (όμοια με της νέας) είχαν ισάριθμους φθόγγους, όπως και τα 17 σύμφωνα (βλ. Stanford, The Sound of Greek, 1967 και Allen, Vox Graeca, 1987)».φωνήεντα» εννοεί «7 γράμματα», αλλά είναι δυνατόν ένας κλασικός φιλόλογος να λέει τέτοιο πράγμα, και μάλιστα να επικαλείται τον Άλεν; Κι εγώ που δεν είμαι καθηγητής, ξέρω ότι οι αρχαίοι είχαν τουλάχιστον 12 φωνηεντικούς φθόγγους, γιατί τι άλλο είναι τα κακώς ονομασθέντα δίχρονα παρά δύο φωνήεντα που παριστάνονται με το ίδιο γράμμα; Αλλά ας δούμε τον Άλεν και στη σελίδα 62 του κλασικού Vox Graeca (τρίτη έκδοση), βλέπουμε καθαρά τους 12 φωνηεντικούς φθόγγους της αρχαίας και την αντιστοιχία τους με τα γράμματα του αλφαβήτου μετά τον Ευκλείδη, στην εικόνα που βλέπετε αριστερά. Πού τους βρίσκει τους “ισάριθμους φθόγγους” ο κ. Τσαγκαράκης;
Δυστυχώς η συνέχεια δεν είναι καλύτερη, γιατί ο κ. καθηγητής γράφει: Όλοι (ειδικοί και μη ειδικοί) δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι σε αρκετές διαλέκτους (π.χ. Κρητική, Πελοποννησιακή) το η προφέρεται ε , π.χ. νύφε (νύφη), το υ προφέρεται ου ή ιου, π.χ. άχιουρο (άχυρο), και το ω προφέρεται ου, π.χ. χούμα (χώμα). Στα παραδείγματα αυτά και σε άλλα (βλ. τις εξαιρετικές εργασίες του Ν. Παντελίδη για την πελοποννησιακή διάλεκτο και επίσης τη μελέτη του R. M. Dawkins, Modern Greek in Asia Minor, 1916), η προφορά του η, υ, ω είναι λοιπόν διαφορετική και πλησιάζει την αρχαία.
Εγώ που δεν είμαι καθηγητής αυτό το θεωρώ αντιστροφή της πραγματικότητας. Τα γράμματα δεν προφέρονται, αυτή είναι πολύ παρωχημένη διδασκαλία. Τα γράμματα αποτυπώνουν, όχι πάντα με ακρίβεια, φθόγγους. Το να λέμε ότι τα γράμματα προφέρονται είναι σαν να λέμε ότι ο πυρετός μάς αρρωσταίνει.
Και μια και πιάσαμε τον Άλεν, να θυμηθούμε τι λέει στη σελ. 8 του βιβλίου του: In the study of a ‘dead’ language there is inevitably a main emphasis on the written word. But it is well to remember that writing is secondary to speech, and, however much it may deviate from it, has speech as its ultimate basis. The written symbols correspond, in a more or less complete manner, to phonological or grammatical elements of speech (…) It is therefore in a sense misleading to speak of written symbols as being pronounced-rather it is the other way round, the symbols representing spoken elements. But when, as in the case of ancient Greek, our utterances mostly involve reading from a written text, the traditional terminology of’ pronouncing letters’ may reasonably be tolerated, and is in fact maintained in this book. Λέει δηλαδή ο Άλεν ότι είναι από μια άποψη παραπλανητικό να λέμε ότι γραπτά σύμβολα προφέρονται· το αντίστροφο ισχύει: τα σύμβολα αντιπροσωπεύουν ομιλούμενα στοιχεία. Κατ’ εξαίρεση όμως, σε γλώσσες «νεκρές», όπως τα αρχαία ελληνικά, όπου κατά κύριο λόγο όταν τις μιλάμε διαβάζουμε γραπτό κείμενο, μπορεί να γίνει ανεκτή η παραδοσιακή ορολογία ότι «τα γράμματα προφέρονται», όχι όμως σε σημερινές γλώσσες.
Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Δωρεάν προβολές ευρωπαϊκών ταινιών

Συνεχίζονται οι προβολές ταινιών του ευρωπαϊκού κινηματογράφου συμπεριλαμβανομένων και ελληνικών στην μικρή θερινή αίθουσα του κήπου του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων, Ερμού 134-136 στο Θησείο.

Έχουν προβληθεί ήδη οι ταινίες «Σινεμά Ο Παράδεισος», «Η χορωδία του Χαρίτωνος», «Ο Τρελός Πιερό», «Ακαδημία Πλάτωνος», «Ιστορίες του Καλοκαιριού» και «Ας Περιμένουν οι Γυναίκες».

Οι προβολές πραγματοποιούνται κάθε βδομάδα, Τρίτη και Πέμπτη, ώρα 21.30μ. μ. και η είσοδος είναι ελεύθερη.

Η προσπάθεια αποτελεί συνεργασία της Εταρείας Ελλήνων Σκηνοθετών με τον Σύλλογο Ελλήνων
Αρχαιολόγων.

Το πρόγραμμα προβολών συνεχίζεται και τον Αύγουστο με τις παρακάτω ταινίες:

Πέμπτη 02 Αυγούστου 2012 «Ένα Τρυφερό Φιλί», σε σκηνοθεσία Κεν Λόουτς
Τρίτη 07 Αυγούστου 2012 «Τσίου», σε σκηνοθεσία Μάκη Παπαδημητράτου
Πέμπτη 09 Αυγούστου 2012 «Ιστορία Έρωτα και Αναρχίας», σε σκηνοθεσία Λίνα Βερτμίλερ
Τρίτη 21 Αυγούστου 2012 «Ώρες Κοινής Ησυχίας», σε σκηνοθεσία Κατερίνας Ευαγγελάκου
Πέμπτη 23 Αυγούστου 2012 «Matchpoint», σε σκηνοθεσία Γούντι Άλεν
Τρίτη 28 Αυγούστου 2012, «Τι έκανες στον Πόλεμο, Θανάση;», σε σκηνοθεσία Ντίνου Κατσουρίδη
Πέμπτη 30 Αυγούστου 2012 «Η Φωνή του Φεγγαριού», σε σκηνοθεσία Φεντερίκο Φελίνι.

Ώρα προβολών 21.30μ. μ. Ελεύθερη Είσοδος

Νέα ευρήματα αποκαλύπτουν τις «ρίζες» του σύγχρονου πολιτισμού


http://tvxs.gr


Τα παλαιότερα δείγματα του εξελιγμένου ανθρώπινου πολιτισμού ανακάλυψε διεθνής ομάδας ερευνητών σε σπήλαιο της Νοτίου Αφρικής. Τα ευρήματα (τόξα, βέλη, τεχνουργήματα κ.α.) ηλικίας 44.000 ετών, είναι κατά 20.000 χρόνια παλιότερα από προηγούμενες ανακαλύψεις.
 
Οι ερευνητές του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας του Πανεπιστημίου του Κολοράντο πραγματοποίησαν ανασκαφές στο σπήλαιο Μπόρντερ, στη Νότια Αφρική, όπου ανακάλυψαν τόξα, βέλη και άλλα εργαλεία κατασκευασμένα από ξύλο ή κόκαλα. Σε ορισμένα εργαλεία εντοπίζονται μάλιστα λαβές κατασκευασμένες από διάφορα υλικά όπως κερί μέλισσας, αβγά τυλιγμένα σε φυτικά νήματα κ.α., έτσι ώστε να είναι πιο εύκολη και αποδοτική η χρήση τους. Η κατασκευή των λαβών αποδεικνύει το σύνθετο και προηγμένο τρόπο σκέψης των δημιουργών τους. Ακόμη, κάποια εργαλεία είναι διακοσμημένα με σχέδια και χρώματα.
 

Τετάρτη 1 Αυγούστου 2012

Λίγο πριν εκτελεστεί...

Ο εικονιζόμενος τύπος είναι ο Φορτίνο Σαμάνο, υπολοχαγός του Ζαπάτα, αγνώστων λοιπών στοιχείων πέραν του γεγονότος ότι αυτή η στιγμή είναι η τελευταία του! Σε λίγα δευτερόλεπτα εκτελέστηκε από τον Ομοσπονδιακό στρατό! Η φωτογραφία, που τραβήχτηκε από το φακό του Agustin Victor-Casasola το 1917, τον απεικονίζει να καπνίζει το τελευταίο πούρο τ

Γκορ Βιντάλ: απεβίωσε ο συγγραφέας που ανακοίνωσε το τέλος του αμερικανικού πολιτισμού

Μυθιστοριογράφος, συγγραφέας θεατρικών έργων, δοκιμιογράφος, σεναριογράφος, αμετανόητος πολιτικός ακτιβιστής και μία από τις πιο «κουλ» φυσιογνωμίες του προηγούμενου αιώνα...
Άφησε την τελευταία του πνοή χθες, Τρίτη, σε ηλικία 86 ετών (γεννήθηκε την 3η Οκτωβρίου 1925), στην οικία του στο Χόλιγουντ Χιλς του Λος Άντζελες, όπου είχε μετακομίσει το 2003, έπειτα από μακροχρόνια διαμονή στο Ραβέλο της Ιταλίας. Αιτία θανάτου, σύμφωνα με τον ανιψιό του Μπερ Στίρς, επιπλοκές πνευμονίας.
Υπήρξε ένας από τελευταίους μιας σπουδαίας γενιάς, αφήνοντας; πίσω του μία εξίσου σπουδαία παραγωγή που περιλαμβάνει 25 μυθιστορήματα, 2 απομνημονεύματα, καθώς και πολυάριθμους τόμους με δοκίμια που μαρτυρούν ένα μεγάλο στυλίστα της σκέψης. Για μικρό χρονικό διάστημα εργάστηκε και ως κατά παραγγελία συγγραφέας για λογαριασμό της MGM, όλοι όμως θα τον θυμούνται για τους αιχμηρούς αφορισμούς του πάνω στην αμερικανική εξωτερική πολιτική.

Ηχοι, μουσικές και βιντεοπροβολές στην αυγουστιάτικη Αθήνα

Μουσικές και ήχοι με κλαρίνο, ηλεκτρονική λούπα, κρουστά και έγχορδα όργανα θα ακούγονται από σήμερα και κατά τη διάρκεια όλου του Αυγούστου, επί 24ωρου βάσεως, στο περιστύλιο του Εθνικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης (Κτίριο Ωδείου Αθηνών) συνοδεύοντας τη βιντεοπροβολή στον τοίχο ενός ψηφιοποιημένου έργου. Πρόκειται για την ηχητική εγκατάσταση του ζωγράφου Γιώργου Ξένου, που ως «Καλλιτέχνης του Μήνα» για το ΕΜΣΤ «δραπετεύει» από τους συνήθεις εκθεσιακούς χώρους και συνθέτει ένα ατμοσφαιρικό οπτικοακουστικό περιβάλλον για τους επισκέπτες αλλά και για τους περαστικούς - η βιντεοπροβολή θα γίνεται από τις 9 το βράδυ ως τις 2 το πρωί). Είναι η πρώτη φορά μάλιστα, που ο Ξένος παρουσιάζει στο κοινό τις μουσικές και τους ήχους που δημιουργεί ο ίδιος διαβάζοντας σαν παρτιτούρες τα σχέδια και τα ζωγραφικά του έργα, παρότι πρόκειται για μία συνύπαρξη, που τον απασχολεί και την οποία καλλιεργεί εδώ και πολλά χρόνια.

Να σημειωθεί ότι η παρουσίαση του Γιώργου Ξένου ως «Καλλιτέχνη του Μήνα» θα συνεχιστεί και τον Σεπτέμβριο στην Αίθουσα νέων έργων (Project Room) του ΕΜΣΤ.

Που και Πότε
Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (Κτίριο Ωδείου Αθηνών, Βασ. Γεωργίου Β' 17 -19 και Ρηγίλλης, τηλ.: 210 92.42.111 - 3). Ηχητική εγκατάσταση του ζωγράφου Γιώργου Ξένου στο περιστύλιο του μουσείου, για ολόκληρο τον Αύγουστο.

Το ζήτημα πια έχει τεθεί:
Ή θα εξακολουθούμε να γονατίζουμε
Όπως αυτός Ο δραπέτης
Ή θα σηκώσουμε άλλον πύργο ατίθασο
απέναντί τους.

Μιχάλης Κατσαρός

όστρια

Συγγενικές σχέσεις

 

© 2013 "στο... Επτά". All rights resevered. Designed by Templateism

Back To Top