Πέμπτη 29 Απριλίου 2010

Οι δυτικές συνοικίες χωρίς κλισέ του Καζαντζίδη



http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=156827

Της Ναταλί Χατζηαντωνίου

Ενας άνεργος πατέρας σε απόγνωση. Ενας αποθηκάριος σε σουπερμάρκετ ο οποίος, στη μνήμη του φίλου του, κάνει την πιο μοναχική και παράξενη διαδήλωση στην ιστορία του εργατικού κινήματος. Ενα ζευγάρι γονατισμένο από το τραπεζικό δάνειο, προσπαθεί να επιβιώσει με υπόκρουση τη φωνή του Τζιμ Μόρισον. Ενας ιδιόρρυθμος νεαρός γείτονας που μένει άυπνος κάθε βράδυ.

Ως πολιτικός ρεπόρτερ ο Χρήστος Οικονόμου έχει να κάνει με την «επωνυμία». Για τα διηγήματά του επέλεξε να φωτίσει την καθημερινότητα στις δυτικές συνοικίες των μικρών «ανωνύμων»... Μια τυχαία συνάντηση συνταξιούχων αξημέρωτα έξω από το ΙΚΑ για να πιάσουν σειρά. Και στο φόντο οι δυτικές συνοικίες της Αθήνας, με τα καφενεία, τα ουζερί, τις τράπεζες, το φουγάρο της ΔΕΗ στο Κερατσίνι, τα κλειστοφοβικά διαμερίσματα της μεγάλης πόλης.

Η γεωγραφία αλλά και η ανθρωπογεωγραφία στα 16 διηγήματα της συλλογής «Κάτι θα γίνει, θα δεις» («Πόλις») του Χρήστου Οικονόμου θα μπορούσαν να κινδυνεύουν από... υπόθαλψη της γραφικότητας ή κι από ένα είδος καταγγελτικού «παλαιοκομματισμού». Κι όμως μόλις στη δεύτερη λογοτεχνική του απόπειρα, ο 40χρονος συγγραφέας κατορθώνει να μην αποστρέφεται το συναίσθημα, αλλά και να μην ολισθαίνει σ' αυτό. Να μην κρύβει τα πάθη μιας σύγχρονης πινακοθήκης προσώπων, αλλά να μη χρίζει τη «φτωχολογιά» ως αυταξία. Να ασχολείται με μια υποβαθμισμένη περιοχή της Αθήνας, αλλά να μην «παγιδεύεται» στα στερεότυπα. Κατορθώνει τελικά, χωρίς να πλατειάζει και να υποπέφτει στο αμάρτημα της προσωπικής εμπλοκής, να λέει τις ιστορίες του απλά, άμεσα, «γυμνά» κι απολύτως λογοτεχνικά. Κι ας είναι άλλη η γλώσσα που απαιτεί η καθημερινότητά του, η καθημερινότητα δηλαδή του πολιτικού ρεπόρτερ στο «Εθνος», όπου εργάζεται εδώ και χρόνια.

Η διττή του ιδιότητα «λειτούργησε», λέει, «ως πρόκληση. Προσπάθησα να φτιάξω ιστορίες κι όχι να αναπαραστήσω πιστά την περιοχή σαν να κάνω ένα λογοτεχνίζον δημοσιογραφικό ρεπορτάζ. Αλλά η δημοσιογραφική μου ιδιότητα νομίζω ότι μου έκανε καλό ως προς την αμεσότητα και την εμπειρία να παρακολουθώ γεγονότα και καταστάσεις εκ του σύνεγγυς. Ισως και στη γλώσσα, γιατί ήθελα να πω τις ιστορίες μου περιεκτικά, χωρίς φλυαρίες και καλολογικά στοιχεία. Στο διήγημα είσαι "γυμνός". Μια περιττή φράση να σου ξεφύγει, το κατέστρεψες».
Εξι χρόνια χρειάστηκε για να γράψει το «Κάτι θα γίνει, θα δεις». Δούλευε βράδια («μέχρι τα ξημερώματα»), από το 2003, που είχε κυκλοφορήσει η προηγούμενη συλλογή του, «Η γυναίκα στα κάγκελα» («Ελληνικά Γράμματα»), μέχρι το 2009. «Δεν θυμάμαι ποιος έχει πει ότι τα βιβλία που διαβάζονται δεν σημαίνει ότι γράφονται κι εύκολα», σχολιάζει.
Χαρτογραφείτε τις δυτικές συνοικίες, με τρόπο που φαίνεται ότι τις έχετε περπατήσει.
«Εχω ζήσει στη Νίκαια, σχεδόν 30 χρόνια. Αρα, ναι, αυτές τις περιοχές τις έχω περπατήσει και νομίζω ότι έχω μια σχετικά καλή εικόνα της καθημερινότητάς τους. Δεν ήθελα όμως να αυτοβιογραφηθώ ή να προσεγγίσω τους χώρους και τους ανθρώπους με νοσταλγική διάθεση. Ενας λόγος που άργησα τόσο να ολοκληρώσω το βιβλίο ήταν ακριβώς ότι προσπαθούσα να αφαιρέσω τον εαυτό μου από μέσα -γιατί είχα την τάση να βάλω και δικές μου ιστορίες».
«Κάτι θα γίνει, θα δεις» είναι ο τίτλος σας. Κι όμως δεν «δωρίζετε» στους ήρωές σας οδούς διαφυγής ή περιθώριο να αλλάξουν τα πράγματα.
«Αλλά τουλάχιστον δείχνουν μια επιμονή να συνεχίσουν να ζουν, να μην παραιτηθούν. Οπως και να 'χει, δεν το επιδίωξα».
Η συλλογή σας επαναφέρει μια αρκετά ξεχασμένη αθηναϊκή ανθρωπογεωγραφία. Συνήθως λέμε «Αθήνα» κι εννοούμε ένα περιγραμμένο κέντρο, ενώ θυμόμαστε αυτές τις συνοικίες όταν π.χ. ξεσπάσει μια αναταραχή στο λιμάνι του Πειραιά.
«Ούτε αυτό το έκανα επίτηδες. Και μάλιστα το γεγονός ότι στρέφομαι στη συγκεκριμένη γεωγραφία, το συνειδητοποίησα στην πορεία. Οι ιστορίες θα μπορούσαν, δηλαδή, να εκτυλίσσονται και σ' άλλες περιοχές της Αθήνας. Απλώς συνέβη να επικεντρώσω την προσοχή μου σε πράγματα που νομίζω ότι ήξερα καλύτερα. Εκ των υστέρων σκέφτομαι ότι οι δυτικές συνοικίες είναι ένας ολόκληρος κόσμος που, αν και δεν είναι περιθωριοποιημένος, περνά λίγο-πολύ απαρατήρητος. Σαν να είναι μια γκρίζα ζώνη. Αλλά τέτοιες γκρίζες ζώνες υπάρχουν κι άλλες στην Ελλάδα».
Αυτές οι περιοχές έχουν συνδεθεί με το λαϊκό τραγούδι. Αν θα αναζητούσε όμως κάποιος τη μουσική που εκπέμπουν τα διηγήματά σας, θα ήταν η ηλεκτρική κιθάρα και όχι το μπουζούκι.
«Παρ'ότι ακούω πολλή μουσική (από Βιβάλντι μέχρι Βαμβακάρη), το συνειδητοποίησα αργότερα. Μου φαίνεται, όμως, ότι θα ήταν πολύ κλισέ να ακούγεται ο Καζαντζίδης από το μεγάφωνο. Σε καμία περίπτωση δεν ήθελα να κάνω τις ιστορίες γραφικές, λέγοντας "φτωχολογιά καταραμένη". Δεν ήθελα να υποβάλω στον αναγνώστη μια ατμόσφαιρα μιζέριας. Κι ύστερα οι δυτικές συνοικίες δεν είναι ένα κομμάτι διατηρητέας μνήμης. Ζουν σήμερα, έχουν κλαμπ και ακούν και ηλεκτρονική μουσική».
Εκδότες και βιβλιοπώλες επισημαίνουν ότι στην Ελλάδα τα διηγήματα δεν πουλάνε.
«Αυτό δεν με απασχόλησε καθόλου. Εγώ και ως αναγνώστης προτιμώ τη μικρή φόρμα. Μου προκαλούν άφατη αγαλλίαση η ένταση και η συμπύκνωση που σε κάνει να αισθάνεσαι ότι, ανά πάσα στιγμή, επίκειται μια "ανάφλεξη". Κι ύστερα τι να κάνω; Πώς να γράψω ένα μυθιστόρημα αν δεν το πιστεύω;».


Info: Ο Χρήστος Οικονόμου έχει μεταφράσει μυθιστορήματα των Τζόζεφ Κόνραντ, Μαρκ Τουέιν, Τομπίας Βόλφ και τη μελέτη «Ο χορός της Νατάσας: μια πολιτιστική ιστορία της Ρωσίας» του Ορλάντο Φάιτζες (Ηλέκτρα). *

Φώτης Πεχλιβανίδης- "Επιδερμίδα"


Ο Φώτης Πεχλιβανίδης παρουσιάζει τη νέα ενότητα έργων του, με τo γνωστό, χαρακτηριστικό και αναγνωρίσιμο πλέον προσωπικό του ύφος, που από τα μέσα της δεκαετίας του ’90 φέρνει κοντά την κουλτούρα των Κόμικς με τα Εικαστικά.
Του αρέσει η παρεξήγηση μεταξύ της μεγάλης-υψηλής τέχνης και της κουλτούρας του δρόμου. Κάπου εκεί ανάμεσα θεωρεί ότι βρίσκεται κι ο ίδιος. Με έμφαση στο κινηματογραφικό close-up, τα έντονα καθαρά χρώματα της παλέτας των Pop-Art καλλιτεχνών, τις πλακάτες, τέλειες, χωρίς εναλλαγές τονικότητας επιφάνειες, στους πιο έντονους, φωτεινούς τους τόνους, αντίστοιχους του φωτεινού glam κόσμου μας, δημιουργεί αλλά και σαρκάζει τα πρότυπα της νέας εποχής. Οι απλές, καθαρές, λιτές γραμμές με τα έντονα μαύρα περιγράμματα, υπογραμμίζουν τη φόρμα και δηλώνουν τη βεβαιότητα της έκφρασης, αλλά και την (φαινομενική τουλάχιστον) βεβαιότητα του ίδιου αυτού κόσμου.

Με βασικό άξονα των έργων του τον τρόπο προσέγγισης των δύο φύλων, περιγράφει καταστάσεις στις οποίες ο πειρασμός, ο πόθος, ο έρωτας, το φλερτ, η πρόκληση, το παιχνίδι των δύο, εναλλάσσονται με μία διάθεση ωμής καταγραφής των σχέσεων στις σύγχρονες δυτικές κοινωνίες.

Η κεντρική μορφή στις εικόνες του είναι πλέον η σύγχρονη γυναίκα – προσωποποίηση ή νέο εικονογραφικό μοτίβο, στη θέση του αλλοτινού προτύπου της θηλυκής ομορφιάς, αυτού της θεάς Αφροδίτης. Είτε αναδύεται από τη θάλασσα, είτε σηκώνεται από το κρεβάτι της, θα ονομάζεται Αφροδίτη ή Luna ή οτιδήποτε άλλο, και το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο.

Εικόνες απλές, άμεσες που μας υπενθυμίζουν την αναγκαιότητα του έρωτα στη ζωή μας.


Αίθουσα Τέχνης “ΑΣΤΡΟΛΑΒΟΣ δεξαμενή” (Ξανθίππου 11, Κολωνάκι, τηλ: 210 7294342, 3, φαξ: 210 7293317, www.astrolavos.gr, gallery@astrolavos.gr)
Εγκαίνια έκθεσης Πέμπτη 29 Απριλίου
Διάρκεια έκθεσης: έως Σάββατο 29 Μαΐου 2010.


http://www.athensvoice.gr

Τετάρτη 28 Απριλίου 2010

ΔΗΜΟΠΡΑΣΙΑ ΣΤΟ ΛΟΝΔΙΝΟ Στο σφυρί ελληνικοί θησαυροί, χωρίς ελπίδες διεκδίκησης


Της Μαίρης Αδαμοπούλου

Περισσότερες από 400 αρχαιότητες βγαίνουν σήµερα στο σφυ ρί από τον οίκο Βohnams του Λον δίνου µε τα ελληνικής προέλευσης αντικείµενα, χωρίς η Ελλάδα να µπορεί να διεκδικήσει ούτε ένα, καθώς δεν υπάρχουν αποδείξεις πως έχουν εξαχθεί παράνοµα από τη χώρα.

Την παράσταση µε την πρώτη µατιά κλέβει ένα χρυσό µακεδονι κό στεφάνι, του οποίου η εκτίµηση αρχίζει από τις 100.000 και φτάνει έως τις 120.000 στερλίνες. Μοιάζει πολύ µε εκείνα που έχουν βρεθεί στους µακεδονικούς τάφους, καθώς αποτελείται από χρυσά φύλλα βελανιδιάς και φέρεται πως µέ χρι το 1960 είχε αλλάξει δύο φορές χέρια - πάντα σε ιδιώτες συλλέκτες - ενώ το 1988 αγοράστηκε από τον σηµερινό του ιδιοκτήτη σε δηµοπρασία των Sotheby’s. Γεγονός που καθιστά ακόµη δυσκολότερη την πιθανή διεκδίκησή του από την Ελλάδα, αφού δεν είχε προνοήσει να ασκήσει δικαιώµατα ήδη στην πρώτη δηµοπρασία.

Πρωταγωνιστής όµως της βρα διάς αναµένεται να αναδειχθεί ένας στάµνος - ένα πήλινο αγγείο για κρασί - που εκτιµάται πως θα αγγίξει τις 250.000 στερλίνες, καθώς διασώ ζει σε άριστη κατάσταση µια παρά σταση µε τον Μινώταυρο, τον Θη σέα και την Αριάδνη. Το εν λόγω αγγείο ανήκε στη συλλογή Νιάρχου και έχει παρουσιαστεί και στο Μουσείο Γκετί στο Μαλιµπού. Θεωρεί ται µάλιστα µοναδικό λόγω του ότι δεν έχει λαβές.

Στα ιδιαίτερης σηµασίας κοµµάτια της δηµοπρασίας συµπεριλαµβάνονται ακόµη ένας ερυθρόµορφος κύλικας του Δούριδος (480 π.Χ.)που εκτιµάται πως θα πιάσει περί τις 30.000 µε 40.000 στερλίνες, όπως και η ερυθρόµορφη υδρία του ζωγράφου της Μήδειας (420 π.Χ.). Στο µεταξύ ο αγώνας δρόµου για να προλάβει η Ελλάδα τη δηµοπρασία αρχαιοτήτων από τη συλλογή Σάιµς στη Βρετανία συνεχίζεται. Η αρµόδια επιτροπή έχει κα ταρτίσει πλήρη κατάλογο µε τις αρ χαιότητες της συλλογής του εµπό ρου-αρχαιοκάπηλου, όµως οι φάκελοι της υπόθεσης εντοπίστηκαν δι άσπαρτοι σε διαφορετικά γραφεία του υπουργείου Πολιτισµού, καθώς τις υποθέσεις αρχαιοκαπηλίας χει ριζόταν η εκάστοτε πολιτική ηγεσία.

http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=4&artid=4572122

Τα βίαια βίντεο του Ρομέν Γαβράς

http://www.enet.gr/?i=news.el.texnes&id=156403

Μια αστυνομική κλούβα γεμάτη άνδρες των Ειδικών Δυνάμεων, με όπλα, κράνη και αλεξίσφαιρες ασπίδες εισβάλλει σε κτίριο στα περίχωρα μιας μητρόπολης.

Οι αστυνομικοί σπάνε πόρτες, ξυλοκοπούν με κλομπ μισόγυμνους μεσήλικες και συλλαμβάνουν έναν πιτσιρικά. Πίσω τους παίζει ένα άγριο τραγούδι με ασφυκτικό πανκ ρυθμό και σαμπλς από το «Ghost Rider», τον παλιό ύμνο των Αμερικανών ελεκτροπάνκ, όπου η ράπερ Μ.Ι.Α. κραυγάζει «Born Free».

Αυτό είναι το βίντεο-προπομπός του τρίτου της δίσκου, που θα κυκλοφορήσει στις 28 Ιουνίου. Δεν έχει ακόμα τίτλο, έχει όμως αυτό το πολιτικό πανκ χιπ χοπ τραγούδι σκηνοθετημένο από τον Ρομέν Γαβράς, γιο του σκηνοθέτη Κώστα Γαβρά. Εχει φτιάξει ένα από τα πιο βίαια βίντεο της μουσικής σκηνής, ένα εννιάλεπτο βίντεο που καταλήγει στην εκτέλεση ενός πιτσιρικά με μια σφαίρα στο κεφάλι και ένα λουτρό αίματος με βόμβες και πολυβόλα.

Είτε είναι μια αλληγορία για την αμερικανική εξωτερική πολιτική, καθώς το δανεισμένο σαμπλ από τους Suicide επαναλαμβάνει συνέχεια «Η Αμερική σκοτώνει τα παιδιά της», είτε είναι η διαμαρτυρία της Μ.Ι.Α για τη συνεχιζόμενη σφαγή των Ταμίλ στη Σρι Λάνκα, το βίντεο έχει ήδη δημιουργήσει αίσθηση. Ο μουσικός Τύπος το θεωρεί ένα όργιο από σεξ και αίμα. Ο Ρομέν Γαβράς είναι συνηθισμένος να δέχεται επικρίσεις για τη δουλειά του. «Για μερικούς μήνες ήμουν ο πιο μισητός άνθρωπος στη Γαλλία», έλεγε αντιμετωπίζοντας με χιούμορ τον εξοργισμένο γαλλικό Τύπο. Ούτε δύο χρόνια δεν είχαν περάσει από την εξέγερση των παρισινών γκέτο όταν ο Ρομέν γύρισε για το τραγούδι «Stress» των Γάλλων ηλεκτρονικών Justice ένα βίντεο με τις συμμορίες των μπανλιέ και τη ρατσιστική βία. «Τα μέσα ενημέρωσης μου έκαναν δωρεάν διαφήμιση», σχολίαζε.

Ετσι τον εμπιστεύτηκε και η Μ.Ι.Α., η τριανταπεντάχρονη ράπερ, πολιτική πρόσφυγας στην Αγγλία με πατέρα ηγετική μορφή των Τίγρεων Ταμίλ, της οργάνωσης που μάχεται για εθνική ανεξαρτησία από τη Σρι Λάνκα. Αν το ντεμπούτο της ήταν το «Arular», ένα πολεμικό χιπ χοπ με το όνομα του πατέρα της, ο δεύτερος δίσκος, το «Kala», ένα πείραμα όπου το χιπ χοπ ανακατευόταν με τις μουσικές του κόσμου εμπνευσμένο από τη μητέρα της, ο τρίτος, με προάγγελο το «Born Free», είναι μια «γέφυρα ανάμεσα στην ανεπτυγμένη Δύση και τον Τρίτο Κόσμο». Και αν από τη μια η Μ.Ι.Α. συνεργάζεται στον νέο δίσκο της Κριστίνα Αγκιλέρα, από την άλλη βάζει στο εξώφυλλο του σινγκλ τους εκτελεσμένους Ταμίλ από τον στρατό της Σρι Λάνκα. «Γράφω τραγούδια για την κατάσταση στον Τρίτο Κόσμο. Πιστεύω ότι αυτοί που ζούνε κάτω από άθλιες συνθήκες πρέπει να ακουστούν. Αν η Δύση πιστεύει ακόμα στη ελευθερία του λόγου».

* Το βίντεο στο www.miauk.com

Τρίτη 27 Απριλίου 2010

ΣΤΟ ΑΤΗΕΝS VΙDΕΟ ΑRΤ FΕSΤΙVΑL


17 ώρες προβολών την ημέρα

ΙΝFΟ
Το Αthens Video Αrt Festival, 7-9 Μαΐου, στην «Τεχνόπολι» (Πειραιώς 100). Είσοδος 7 ευρώ. Ιντερντετ, http://www.athensvideoartfestival.gr


Σε αριθμούς

140 βίντεο 50 digital images 40 animations 10 installations 5 performances 50% έλληνες δημιουργοί 13.000 επισκέπτες πέρυσι σε τρεις μέρες


Πολλές κινούμενες εικόνες, συναυλίες, εργαστήρια, οικολογία και γενναίες δόσεις Αντι Γουόρχολ υπόσχεται η φετινή, έκτη, γιορτή βιντεοτέχνης στην Αθήνα
O πατέρας της ποπ αρτ Αντι Γουόρχολ συναντά τον θρύλο της γερμανικής εικαστικής σκηνής Γιόζεφ Μπόις. Και ο γεννήτορας της βιντεοτέχνης Ναμ Τζουν Πάικ δίνει ραντεβού με την πολυβραβευμένη και ακραία περφόρμερ Μαρίνα Αμπράμοβιτς. Στην Αθήνα, στην «Τεχνόπολι». Για να δώσουν το «παρών» στο Αthens Video Αrt Festival, τη γιορτή της βίντεοτέχνης, που φέτος συμπληρώνει έξι χρόνια ζωής και επιστρέφει πιστή στο ετήσιο μαγιάτικο ραντεβού της με οικονομικότερο εισιτήριο από πέρυσι, την τελευταία λέξη της βιντεοτέχνης, πολλή μουσική και αφιερώματα.

Περισσότερες από 2.700

αιτήσεις συμμετοχής έφτασαν στο φετινό Αthens Video Αrt Festival, το διαβατήριο για τη γιορτή στην «Τεχνόπολι» όμως πήραν τελικώς δημιουργοί από τη Βραζιλία, την Αγγλία, τις Ηνωμένες Πολιτείες, την Ιταλία, τη Γερμανία, τη Βουλγαρία και την Ελλάδα. Οι ελληνικές συμμετοχές μάλιστα, σύμφωνα με τους διοργανωτές, έχουν πολύ υψηλό επίπεδο και σε ορισμένες περιπτώσεις ξεπερνούν κατά πολύ τις ξένες. Και υπόσχονται τουλάχιστον 17 ώρες προβολών ημερησίως.

Τρία μεγάλα αφιερώματα αποτελούν τις φετινές εκπλήξεις του Φεστιβάλ. Το πρώτο ρίχνει φως στον εκκεντρικό Αντι Γουόρχολ. Και μέσα από έξι διαφορετικές προβολές στις οποίες πρωταγωνιστεί ο avant garde δημιουργός και υπογράφουν στενοί του φίλοι θα έχουμε την ευκαιρία ανάμεσα σε άλλα να γνωρίσουμε την καθημερινότητα και την αυλή του Γουόρχολ, τη μοναδική καταγραφή της περφόρμανς με τα ασημένια μπαλόνια του 1966, ανεπίσημες συνεντεύξεις και ιδιωτικές τηλεφωνικές συνδιαλέξεις με φίλους του.

Δεύτερη έκπληξη αποτελεί η ανασκόπηση των 40 και πλέον χρόνων γερμανικής βιντεοτέχνης μέσα από 59 ιστορικής σημασίας έργα (σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Γκαίτε) που υπογράφουν από τον Γιόζεφ Μπόις ώς τον Σάμιουελ Μπέκετ και από τον Βολφ Βόστελ ώς τον Ρόμπερτ Ουίλσον.

Η επίκαιρη οικολογική διάσταση δεν θα λείψει από το ΑVΑF. Γι΄ αυτό και 50 έργα- εγκαταστάσεις, προβολές, ψηφιακά- εντάσσονται στο τρίτο, οικολογικό αφιέρωμα της διοργάνωσης που φέρει τον τίτλο «Feel free to feel green».

Γιορτή χωρίς μουσική όμως δεν γίνεται, γι΄ αυτό και τις τρεις μέρες έχουν προγραμματιστεί συναυλίες (στην τιμή του εισιτηρίου) με τους Νoisily, Εxposed by Οbservers, Μίκρο, Ζebra Tracks. Τhe Callas, Τransistor, Ska Βangies, SugahSpank! και Rous, ενώ προγραμματίζονται επίσης workshops και αφιερώματα σε μεγάλους διεθνείς θεσμούς βιντεοτέχνης, όπως το Ιn-Εdit της Βαρκελώνης, αποκλειστικό υλικό από θρυλικό βερολινέζικο φεστιβάλ Τransmediale, το Εlectronic Αrts Ιntermix της Νέας Υόρκης και το Οrebro της Σουηδίας με την προβολή δύο σημαντικών ταινιών: της πολυβραβευμένης «Τonite let΄s all make love in London» (πρώτη πανελλήνια προβολή) και «Johnny Cash΄s Αmerica».

http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=4&artid=4571927

Οι αρχαίοι διάβαζαν βιβλία δίπλα στον Ιλισό

Στο Λύκειο του Αριστοτέλη υπήρχε βιβλιοθήκη, σύμφωνα με νέα θεωρία των αρχαιολόγων

Της Μαρία Θερμού

Βιβλιοθήκη διέθετε το Λύκειο του Αριστοτέλη για τους σπουδαστές του, έναν ειδικό χώρο όπου φυλάσσονταν τα «βιβλία» στα οποία μπορούσε να καταφύγει ο ενδιαφερόμενος. Δύο στενοί διάδρομοι, που βρίσκονται εκατέρωθεν μιας μεγάλης αίθουσας θεωρείται τώρα ότι ήταν βιβλιοθήκη. Πόσω μάλλον που η ίδια διάταξη έχει παρατηρηθεί σε ένα ακόμη Λύκειο, αυτό της Ακαδημίας Πλάτωνος. Σήμερα, στον χώρο του Λυκείου του Αριστοτέλη με τα ταπεινά αρχαιολογικά κατάλοιπα μπορεί η βιβλιοθήκη να μη διακρίνεται εύκολα από όσους δεν είναι ειδήμονες. Η αρχαιολόγος όμως που έφερε στο φως το Λύκειο το 1996 κυρία Εφη Λυγκούρη - προϊσταμένη πλέον της ΚΣτ΄ Εφορείας Αρχαιοτήτων- είναι βέβαιη: «Οι χώροιπου βρίσκονταν δίπλα σ΄ αυτή την αίθουσα, στο Εφηβαίο της Παλαίστρας δηλαδή, θα πρέπει να ήταν η βιβλιοθήκη, με ράφια στους τοίχους όπου ήταν τοποθετημένα τα βιβλία, σε μορφή παπύρων φυσικά».

Η παρουσία αυτών των διαδρόμων (13 μ. μήκος Χ 1,5 μ. πλάτος) στο ίδιο σημείο των συγκροτημάτων του Λυκείου του Αριστοτέλη και της Ακαδημίας Πλάτωνος ήταν η αφετηρία για τη διατύπωση της θεωρίας. Η αρχή έγινε από την τελευταία δημοσίευση της μονογραφίας του γερμανού αρχιτέκτονα Χέπφερ με θέμα τις αρχαίες βιβλιοθήκες, όπου αναφερόμενος στα ευρήματα του Λυκείου θεωρεί ότι πρόκειται σαφώς για βιβλιοθήκη. Σύμφωνα με τον Χέπφερ, το τετράγωνο περιστύλιο της Ακαδημίας Πλάτωνος ήταν στην πραγματικότητα η Παλαίστρα της, ενώ το Γυμνάσιο ήταν το Μουσείο ή Εξέδρα του Πλάτωνα! Το πιο ενδιαφέρον όμως εν προκειμένω είναι ότι ταυτίζει το βόρειο μεγάλο δωμάτιο του Γυμνασίου, το οποίο θεωρούνταν ως Εφηβαίο, με χώρο βιβλιοθήκης.

Με την άποψη αυτή συμφωνεί η κυρία Λυγκούρη, προσθέτοντας επιπλέον ότι «σε ένα ψηφιδωτό της Πομπηίας, όπου απεικονίζεται ο Πλάτων να συζητεί με άλλους φιλοσόφους σε υπαίθριο χώρο, υπάρχει η δήλωση ενός περιστυλίου με αναθήματα (λέβητες) και ένα ηλιακό ρολόι, ενώ στην άλλη πλευρά παριστάνονται στο βάθος τα τείχη της Αθήνας με τον Παρθενώνα.Αυτό το οικοδόμημα ταυτίστηκε με το τετράγωνο περιστύλιο της Ακαδημίας». Πρώτος ο αρχαιολόγος Ομερ Τόμπσον πάντως είχε διατυπώσει την άποψη ότι οι τετράγωνες βάσεις που βρέθηκαν σε τακτά διαστήματα στις τρεις στοές του Γυμνασίου της Ακαδημίας Πλάτωνος πρέπει να στήριζαν τα τραπέζια που χρησιμοποιούσαν οι μαθητές για τη μελέτη τους.

ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΕΙΣΙΣΤΡΑΤΟ ΣΤΟΝ ΑΔΡΙΑΝΟ
Ιδιωτικές αρχικώς ήταν οι βιβλιοθήκες στην αρχαία Αθήνα, με πρώτη και μεγαλύτερη αυτή του Πεισιστράτου, η οποία συνέβαλε σημαντικά στην καταγραφή και διάσωση των ομηρικών επών. Εξαιρετικά μεγάλη ήταν η βιβλιοθήκη του Αριστοτέλη. Οπως μας πληροφορεί μάλιστα ο Στράβων, μετά τον θάνατό του πέρασε σε διάφορους ιδιοκτήτες ώσπου μετά την πτώση της Αθήνας εστάλη στη Ρώμη. Στο απόγειό τους πάντως φθάνουν οι βιβλιοθήκες στην Αθήνα με το μεγάλο οικοδόμημα που ανήγειρε το 132 μ.Χ. ο αυτοκράτορας Αδριανός, όπου υπήρχαν ειδικοί χώροι για φύλαξη παπύρων και βιβλίων κ.ά.

Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=4&artId=328236&dt=27/04/2010#ixzz0mJ1ScTpW

Δευτέρα 26 Απριλίου 2010

Προτάσεις

Sat, 1 May
DJANGOFEST/1ο Gypsy Jazz Fest /«100 χρόνια Django Reinhardt»

Με αφορμή τη συμπλήρωση των 100 χρόνων από τη γέννηση του Django Reinhardt, οι μουσικοί, που με αγάπη ασχολούνται με αυτό το είδος στην Ελλάδα, συγκεντρώθηκαν και αποφάσισαν με κοινή προσπάθεια κι επιμέλεια να πραγματοποιήσουν μια «γιορτή» αφιερωμένη στον Django Reinhardt και τη gypsy jazz.
Στο φεστιβαλ θα συμμετάσχουν επτά σχήματα από όλη την Ελλάδα -όλα με ενεργή παρουσία στο μουσικό χώρο- το dj set των Swing Riot! και η ομάδα χορού Athens Swing Cats.
www.myspace.com/djangofestathens2010
Τιμή εισητηρίου:12 ευρώ

Fri, 7 May
B.D.FOXMOOR Live & Παρουσίαση του "LA BRUJA MUERTA"

Έχει ξεκινήσει η προπώληση στο δισκοπωλείο "Τζίνα" - Πανεπιστημίου 57
Τιμή προπώλησης: 12 ευρώ
Τιμή στην είσοδο: 15 ευρώ.
Πληροφορίες στο τηλ. 2104022413

Sat, 8 May
THE LAST DRIVE (NIMA PRODUCTIONS)

Ο Μάιος πλησιάζει και για τους αμετανόητους φίλους του Rock’n’Roll στη χώρα μας αυτό μπορεί να σημαίνει μόνο ένα πράγμα, τα τελευταία χρόνια: οι Last Drive, live, στο Gagarin 205 Live Music Space! Η σπουδαιότερη μπάντα που ανέδειξε ποτέ η εγχώρια rock σκηνή επιστρέφει για τέταρτη φορά στον χώρο όπου πραγματοποίησε την επανεμφάνισή της πριν από τρία χρόνια - με ένα ανεπανάληπτο τριπλό sold out – και έκτοτε τιμάει με την παρουσία της ανελλιπώς, πάντα τον ίδιο μήνα!
η τιμή του εισιτηρίου παραμένει, όπως όλα αυτά τα χρόνια, στα 15 ευρώ. Η προπώληση γίνεται στο Ticket House (Πανεπιστημίου 42 / τηλ. 210 3608366) και το www.ticketpro.gr.


Fri, 14 May
ΚΟΡΕ ΥΔΡΟ (Inner Ear/NiMa Productions)

Δυόμισι ολόκληρα χρόνια μετά την ψυχοβγαλτικά αψυχολόγητη τελευταία τους ζωντανή εμφάνιση και αφού μεσολάβησε ένα πρωτοφανές «ντόμινο» αποχωρήσεων και η κυκλοφορία ενός δίσκου που φιλοδόξησε υποσυνείδητα να διχάσει, αφήνοντας όμως τους δημιουργούς του με τη γλυκιά γεύση της πιο ολοκληρωμένης κατάθεσής τους μέχρι στιγμής, οι Κόρε. Ύδρο., μετά από απεγνωσμένες εκκλήσεις εξωτερικών αλλά και εσωτερικών φωνών, αποφάσισαν να επιστρέψουν στο συναυλιακό παρκέ, και μάλιστα στο χώρο (Gagarin 205) με τον οποίο έχουν συνδέσει το σχετικό όνομά τους, για μία και μοναδική εμφάνιση.
τιμή εισιτηρίου 15 ευρώ


Sat, 15 May
TRANSMISSION 30 YEARS "WITH" IAN CURTIS (PURE+NEW DARK AGE)

Mε αφορμή αυτή την επέτειο, οι ομάδες PURE και NEW DARK AGE διοργανώνουν, το Σάββατο, 15 Μαϊου στο GAGARIN 205 Live Music Place, το Transmission, ένα tribute party event, αφιερωμένο στον μεγάλο Ian Curtis και τη μουσική παρακαταθήκη των Joy Division.

Thu, 20 May
FIREHOUSE (U.S.A.) BONFIRE (Germany) HARDCORE SUPERSTAR (Sweden)

Νέα ώρα έναρξης: 20:00
τιμή εισιτηρίου 38e

Sun, 23 May
GIL SCOTT HERON (On Stage)

Ο 60χρονος bluesman Gil Scott-Heron. Ο επονομαζόμενος και «godfather of rap». Ένας αυθεντικός ποιητής, ένας θρύλος της μουσικής που κυκλοφόρησε νέο υλικό μετά από 13 χρόνια και έρχεται για πρώτη φορά στην χώρα μας, στις 23 Μαίου, για μία μοναδική συναυλία στο Gagarin 205.
Προπώληση εισιτηρίων: 35 euro
Ταμείο: 40 euro


Sat, 29 May
FIELDS OF THE NEPHILIM (DARK SIDE)

ΤΙΜΗ ΕΙΣΙΤΗΡΙΟΥ
ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ 40 ΕΥΡΩ
ΤΑΜΕΙΟ 45 ΕΥΡΩ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ DARK SIDE RECORDS 2103848353

Sun, 30 May
BOLT THROWER + SUICIDAL ANGELS + INVERACITY

Ώρα έναρξης: 20:00
Τιμή εισιτηρίου: 20 Ευρώ

ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
http://www.gagarin205.gr/

Tρισδιάστατη απεικόνιση της Guernica

26 Απριλίου 1937: Η καταστροφή της Γκουέρνικα (Guernica) και το έργο του Πάμπλο Πικάσο (Pamplo Picasso)

Μίλαν Κούντερα: «Ο αγώνας του ανθρώπου ενάντια στην εξουσία, είναι ο αγώνας της μνήμης ενάντια στη λήθη»

Μοναδική τρισδιάστατη απεικόνιση της Guernica
http://www.lena-gieseke.com/guernica/movie.html

Κυριακή 25 Απριλίου 2010

Πάμε σινεμά

Ο Δηµήτρης Δανίκας , προτείνει και αντιπροτείνει

http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=4&artid=4571479

Παρασκευή 23 Απριλίου 2010

Η φωτογραφία της ημέρας


ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΑΠΕΙΛΗ Ενδεκα εργάτες αγνοούνται μετά την καταβύθιση χθες τεράστιας πλατφόρμας υποθαλάσσιας άντλησης πετρελαίου σε απόσταση 80 χιλιομέτρων από τις ακτές της Νέας Ορλεάνης. Οι Αρχές των ΗΠΑ εκφράζουν φόβους για πιθανή μεγάλη διαρροή στον Κόλπο του Μεξικού. Στη φωτογραφία, πυροσβεστικά πλοιάρια σβήνουν τη φωτιά, τα αίτια της οποίας ερευνώνται λίγο προτού ο ωκεανός «καταπιεί» τη διαστάσεων 125Χ75 μέτρων εξέδρα. (ΑΡ/GΕRΑLD ΗΕRΒΕRΤ)

Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=79#ixzz0lvNEiVwH

Οι Ojos de Brujo στο Kosmos Festival


11 & 12 Ιουνίου

Σημαντικά ονόματα της σύγχρονης world και ethnic σκηνής θα παρουσιάσει το φετινό 2ο Φεστιβάλ του Kosmos 93,6 στο Θέατρο Βράχων.

Το πρόγραμμα:
Παρασκευή 11 Ιουνίου
Staff Benda Bilili (Congo)
Το ασυνήθιστο συγκρότημα των παραπληγικών μουσικών που ξεκίνησαν από τους δρόμους της Kinshasa, και έχουν δημιουργήσει αίσθηση σε όλο το κόσμο με τη ακατέργαστη δύναμη της μουσικής τους που έχει τις ρίζες της στη Κονγκολέζικη rumba, με στοιχεία από old-school rhythm'n'blues και reggae.
Dub Inc (Γαλλία)
Οι Γάλλοι Dub Inc είναι μια πολυεθνική μπάντα που παίζει reggae και dub με το πάθος και τον ηλεκτρισμό των πρώιμων Mano Negra.
The specials (Αγγλία)
Η μεγαλύτερη Βρετανική ska μπάντα.
Όλοι έχουμε τραγουδήσει το "A Message to You Rudy"

Σάββατο 12 Ιουνίου
Amparo Sanchez (Βαρκελώνη)
Η Ισπανίδα τραγουδίστρια που συνδυάζει το ερωτικό φλαμένκο, με την αφροκουβανική παράδοση με την υποστήριξη των Joey Burns και John Convertino των Calexico,
Shantel (Γερμανία)
Ο «βασιλιάς του βαλκανικού dancefloor» που έχει υπογράψει τη μουσική της ταινίας "Στην άκρη του ουρανού" του γερμανού σκηνοθέτη τουρκικής καταγωγής Fatih Akin.
Ojos de Brujo (Βαρκελώνη)
Το συγκρότημα από την Καταλωνία με τον hip-hop flamenco ήχο τους, πλούσιο ρυθμικά και μελωδικά, και γεμάτο δύναμη και συναίσθημα.

Προπώληση, τιμές εισιτηρίων καθώς και πολλές παράλληλες εκδηλώσεις θα ανακοινωθούν σύντομα.

Πέμπτη 22 Απριλίου 2010

TRANSMISSION 30 YEARS "WITH" IAN CURTIS @ Gagarin 205

"Κάποτε δούλευα σε εργοστάσιο και ήμουν πολύ ευτυχισμένος, γιατί μπορούσα να ονειρεύομαι όλη τη μέρα" - Ian Curtis

Αυτά τα όνειρα, άλλοτε σκοτεινά και άλλοτε πιο φωτεινά, και πάντως εμπνευσμένα από την γκρίζα ατμόσφαιρα της πόλης όπου γεννήθηκε και έζησε ολόκληρη τη σύντομη ζωή του, το Manchester, αποτέλεσαν το υλικό για τους στίχους που γέμισαν μερικά - σπουδαία - άλμπουμ και, το κυριότερο, τις ζωές ολόκληρων γενεών μουσικόφιλων. Στίχοι γεμάτοι υπαρξιακή αγωνία, απόγνωση, ένταση, αποστασιοποίηση αλλά και μια εξόχως ποιητική ματιά και διάθεση, εμπνευσμένη από την βαθιά αγάπη του Curtis για τη λογοτεχνία.

4 Ιουνίου 1976 @ Manchester Lesser Free Trade Hall: Επί σκηνής οι Sex Pistols, και ανάμεσα στο ελάχιστο πλήθος που παρακολουθεί (μόλις 40-50 άτομα), βρίσκονται και ο Bernard Sumner με τον Peter Hook, που μετά από αυτό το live, αποφασίζουν να στήσουν, μαζί με το φίλο τους Terry Mason, τους Warsaw. Βάζουν αγγελία για τραγουδιστή στο Virgin Records Store της πόλης, και στο κάλεσμά τους ανταποκρίνεται ο Ian Curtis, που γίνεται δεκτός αμέσως, χωρίς να περάσει καν οντισιόν. Oι Warsaw θα μετονομαστούν λίγο αργότερα σε Joy Division, ή αλλιώς στο συγκρότημα που έμελε να αναδειχθεί σε ένα από τα επιδραστικότερα post-punk γκρουπ του UK, που με τον ήχο τους, αλλά κυρίως λόγω της προσωπικότητας του Ian Curtis, ήταν η έμπνευση και βασική επιρροή για καλλιτέχνες/γκρουπ όπως οι U2, Smashing Pumpkins, Manic Street Preachers, Trent Reznor (NIN), Robert Smith (Cure), John Frusciante (RHCP) με τον κατάλογο να συνεχίζει μακρύς.

Αυτό το Μάιο συμπληρώνονται 30 χρόνια από την 18η Μαϊου 1980, ημερομηνία θανάτου του Ian Curtis: Aυτοκτόνησε μέσα στο σπίτι του, σε ηλικία 24 ετών, μετά από χρόνια πάλη με την επιληψία, τις συχνότατες ψυχολογικές μεταπτώσεις που σκίαζαν την καθημερινότητά του αλλά και προβλήματα με το γάμο του... Ο θάνατός του βύθισε στη θλίψη όλους του οπαδούς του γκρουπ, και εκτόξευσε το σκοτεινό του αστέρι για πάντα στο μουσικό στερέωμα, με την ποιητική μορφή και το έργο του να κατέχουν ξεχωριστή θέση στην καρδιά μας.

Mε αφορμή αυτή την επέτειο, οι ομάδες PURE και NEW DARK AGE διοργανώνουν, το Σάββατο, 15 Μαϊου στο GAGARIN 205 Live Music Place, το Transmission, ένα tribute party event, αφιερωμένο στον μεγάλο Ian Curtis και τη μουσική παρακαταθήκη των Joy Division.

http://www.myspace.com/newdarkageteam

Κλείνει το Εθνικό Κέντρο Θεάτρου

Το υπουργείο Πολιτισμού αναμένεται να ανακοινώσει τη διακοπή της λειτουργίας του, στο πλαίσιο των περικοπών

ΜΥΡΤΩ ΛΟΒΕΡΔΟΥ

Τη διακοπή της λειτουργίας του Εθνικού Κέντρου Θεάτρου και Χορού (ΕΚΕΘΕΧ) αναμένεται να ανακοινώσει, σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες, τις προσεχείς ημέρες ο υπουργός Πολιτισμού κ. Π. Γερουλάνος, στο πλαίσιο των περικοπών που έχει ήδη εξαγγείλει. Το Κέντρο, που ιδρύθηκε το 2007 και χρηματοδοτείται από το κράτος, είναι αυτό που δίνει τις επιχορηγήσεις στο ελεύθερο θέατρο, ενώ ανάμεσα στις βασικές δραστηριότητές του είναι και η λειτουργία των 16 Δημοτικών Περιφερειακών Θεάτρων (ΔΗΠΕΘΕ) που υπάρχουν στη χώρα, του Κέντρου Αρχαίου Δράματος, του Θεατρικού Μουσείου και του «Συστήματος Αθήνα». Τα ετήσια λειτουργικά έξοδα του 2009, ύψους περίπου 650.000 ευρώ- ποσό που αντιπροσωπεύει το 15% του συνολικού ποσού που διαχειρίζεται το ΕΚΕΘΕΧ-, τα μείωσε εφέτος κατά το ήμισυ. Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, το υπουργείο Οικονομικών διαβεβαιώνει ότι οι περίπου δεκαπέντε εργαζόμενοι του ΕΚΕΘΕΧ θα πληρωθούν και για τον μήνα Απρίλιο, ωστόσο καμία διαβεβαίωση δεν έχει δοθεί για τη συνέχεια.

Μεγάλος είναι και ο προβληματισμός για τη συνέχιση ή μη του θεσμού των ΔΗΠΕΘΕ καθώς, σύμφωνα με πηγές, το ΥΠΠΟ σκέφτεται να πετάξει το «μπαλάκι» στους δήμους, αποσύροντας το ίδιο την οικονομική ενίσχυση τουλάχιστον στα δύο τρίτα εξ αυτών. Αν αυτό υλοποιηθεί, η «ζωή» των ΔΗΠΕΘΕ θα εξαρτηθεί από τους δήμους, ενώ δεκάδες εργαζόμενοι θα βρεθούν χωρίς δουλειά. Υπολογίζεται ότι από δέκα ως δεκαπέντε είναι οι διοικητικοί υπάλληλοι- εκ των οποίων δύο ή τρεις μπορεί να προέρχονται από τη δημοτική Αρχή-, ενώ απασχολούνται περί τους δέκα ηθοποιούς ανά σεζόν. Η κριτική πάντως που έχει ασκηθεί τα τελευταία χρόνια στον θεσμό και στην παραγωγικότητά του έχει αποδυναμώσει σε μεγάλο βαθμό τη σημασία του. Το ΥΠΠΟ χρηματοδοτεί εξ ημισείας με τον αντίστοιχο δήμο κάθε Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο με το ποσό των 200.000 ευρώ, το οποίο εφέτος μειώθηκε κατά 10%. Αλλα τόσα δίνουν οι δήμοι.

Τέλος, ανοιχτό παραμένει το θέμα ανανέωσης της θητείας του καλλιτεχνικού διευθυντή του Εθνικού Γιάννη Χουβαρδά, που τυπικά έχει λήξει από τις 4 Απριλίου. Βασικό σημείο της διαπραγμάτευσης είναι η μείωση του προϋπολογισμού για την προσεχή σεζόν.


Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=46&ct=4&artId=299553&dt=22/04/2010#ixzz0lpjj87pb

Τετάρτη 21 Απριλίου 2010

Γιώργης Γερόλυμπος: "Road Trip: USA"


23 Μαρτίου - 29 Απριλίου * Ώρες λειτουργίας: Τρίτη-Παρασκευή 12:00 – 20:00 Σάββατο, 12:00 – 16:00
Tην τέταρτη ατομική έκθεση του φωτογράφου Γιώργη Γερόλυμπου με τίτλο "Road Trip: USA.16994.61" παρουσιάζει η Antonopoulou Αrt Gallery.

Στην έκθεση αυτή, ο Γιώργης Γερόλυμπος παρουσιάζει τις φωτογραφίες που τράβηξε οδηγώντας στις πόλεις και τα τοπία των Ηνωμένων Πολιτειών. Το μακρύ αυτό ταξίδι πραγματοποιήθηκε στο διάστημα Φεβρουαρίου-Μαρτίου του 2008 με υποτροφία του Ιδρύματος Fulbright.
Ο φωτογράφος, σχολιάζοντας την εμπειρία αυτή και το αποτέλεσμά της, γράφει:
« Την πρώτη Φεβρουρίου του 2008, προσγειώθηκα στη Νέα Υόρκη με μόνη παρέα δύο φωτογραφικές μηχανές και ένα σημειωματάριο. Με την υποστήριξη του Ιδρύματος Fulbright, οδήγησα 16.994 χιλιόμετρα σε 61 ημέρες, διασχίζοντας 27 Πολιτείες, 35 μεγάλες πόλεις, 9 εθνικά πάρκα, 4 ερήμους και 3 θάλασσες. Με το ταξίδι αυτό, είχα τη μοναδική ευκαιρία να με συναντήσω ξανά μετά από πολύ καιρό.....
Γιατί ταξιδεύει κανείς; Τι ωθεί έναν άνθρωπο να φύγει από τον τόπο του, να μπει σε ένα αυτοκίνητο και να ταξιδέψει από τη μία άκρη των Ηνωμένων Πολιτειών ως την άλλη και πίσω;
Η μόνη πειστική απάντηση μπορεί να αναζητηθεί στην ανάγνωση της πορείας σημαντικών φωτογράφων που, πολύ πριν από μένα, ταξίδεψαν αυτή την απέραντη χώρα και με τις εικόνες τους διαμόρφωσαν, σε σημαντικό βαθμό, τον τρόπο που βλέπω τον κόσμο. Θα παρέμενα θεατής, ή θα έβρισκα, επιτέλους, το θάρρος να το πράξω;
Ταξιδεύοντας άρχισα να συνειδητοποιώ ότι ο άνθρωπος αντιλαμβάνεται την απόσταση μέσω του χρόνου και του χώρου. Όταν οδηγείς μόνος, ο χρόνος διαστέλλεται, είσαι ο ομιλητής και ο αντίλογος. Ή η σιωπή. Ξέρεις που βρίσκεσαι, πόσο απέχεις από τον προορισμό σου, πόσο απομακρύνεσαι από την αφετηρία σου γιατί οι επιλογές αφήνονται στα χέρια σου: είσαι εκεί γιατί εσύ σε πήγες, θα φτάσεις στον προορισμό όσο εσύ αντέχεις να οδηγείς, απέχεις από το σπίτι σου όσο εσύ σε απομακρύνεις!
Ταξίδεψα πιο πολύ και πιο μακριά απ' όσο είχα ελπίσει ποτέ. Παρ΄ότι ο ίδιος, τα μάτια μου, πια, βλέπουν διαφορετικά, λίγο πιο έντονα, λίγο πιο μακριά.
Και τα λόγια τα μεγάλα, δεν τα τολμάς, θρύβουν, χάνονται, ποτέ δεν θα ονομαστούν πράξεις.
Κάποια λόγια, μεγάλα, με φοβίζουν, πλέον, λιγότερο.»
Ο Γιώργης Γερόλυμπος είναι διδάσκων Φωτογραφίας στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων του Πανεπιστημίου της Θεσσαλίας.

ΠΟΥ
· Antonopoulou Αrt Gallery (210 3214994), Αριστοφάνους 20, Ψυρρή, Αθήνα
ΠΟΤΕ
· 23 Μαρτίου - 29 Απριλίου * Ώρες λειτουργίας: Τρίτη-Παρασκευή 12:00 – 20:00 Σάββατο, 12:00 – 16:00

http://www.enet.gr/?i=events.el.photo-events&ocid=d512fd0c-4138-41d0-98e6-e23d43a77d05

ΜΑΤ επί σκηνής

ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΙΩΡΓΟ ΞΕΠΑΠΑΔΑΚΟ

Ο Γιάννης Κακλέας σκηνοθετεί στην Παιδική Σκηνή του Εθνικού «Τα μαγικά μαξιλάρια» του Ευγένιου Τριβιζά και σχολιάζει την επικαιρότητα του έργου, καθώς μέτρα, απαγορεύσεις και δυνάμεις της τάξης βρίσκονται πλέον στην ημερήσια διάταξη.

«Εγώ, ο Αρπατίλαος ο πρώτος, αποφασίζω, διατάζω και ορίζω ότι από σήμερα το πρωί καταργούνται οι Απόκριες, τα πάρτι γενεθλίων, οι παιδικές χαρές και όλες ανεξαιρέτως οι Κυριακές». Οι κάτοικοι της μυθικής Ουρανούπολης συμμορφώνονται με τα νέα μέτρα αλλά όχι αδιαμαρτύρητα. Καθώς λοιπόν αυξάνεται η λαϊκή δυσαρέσκεια, ένας σπιούνος εξηγεί στον άσπλαχνο ηγεμόνα ότι αυτό συμβαίνει επειδή οι υπήκοοί του συνεχίζουν να ονειρεύονται: «Μόνο αν τους στερήσετε τα όνειρα θα ησυχάσουν, πανζουρλιώτατε». Και τότε o Αρπατίλαος θέτει σε εφαρμογή ένα καταχθόνιο σχέδιο. Υποχρεώνει τους υπηκόους του να κοιμούνται σε μαξιλάρια παραγεμισμένα με ό,τι πιο αποκρουστικό υπάρχει. Μαγικά μαξιλάρια που προκαλούν φόβο και αποτρόπαιους εφιάλτες. Αλλά κάπου μακριά από το παλάτι, σε ένα ταπεινό σχολείο, μερικοί μαθητές και ένας εμπνευσμένος δάσκαλος αποφασίζουν να ξαναβρούν τα χαμένα τους όνειρα.

Σας θυμίζουν κάτι όλα αυτά; Μήπως το άρωμα του καψαλισμένου προπερασμένου Δεκεμβρίου ή το κλίμα που επικρατεί σήμερα στις παραγωγικές τάξεις που καλούνται να σηκώσουν τα έκτακτα φορολογικά βάρη; Και όμως, η ιδιοφυής μέσα στην απλότητά της ιστορία του Ευγένιου Τριβιζά «Τα μαγικά μαξιλάρια» κυκλοφορεί σε μορφή παιδικού βιβλίου από το 1996! Σήμερα, 14 χρόνια μετά, ιδωμένη από την ανατρεπτική ματιά του σκηνοθέτη Γιάννη Κακλέα, γίνεται περισσότερο επίκαιρη από ποτέ.

Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=4&artId=326852&dt=20/04/2010#ixzz0lk4Qln00

Προτάσεις...

Πιστοί στο death metal, οι Γερµανοί Ηaggard (φωτογραφία) παντρεύουν φλάουτο, κλαρινέτο, όµποε, ντραµς στη σκηνή του «Fuzz Live Μusic Club» (Πατριάρχου Ιωακείµ 1, Ταύρος, τηλ.

6985.555081) στις 21.30. Εισιτήριο: 25 ευρώ.

* Ο πιανίστας Παντελής Μπενετάτοςκαι το τρίο του σε πρωτότυπες jazz συνθέσεις και standards, στο «Παράφωνο» (Ασκληπιού 130Α και Σ. Κυρήνης 1, τηλ. 210-6446.512) στις 22.00. Εισιτήριο: 10 ευρώ.

* Οι ιάπωνες εκπρόσωποι του doom/heavy rock, Church of misery δίνουν συναυλία στο «Αn Club» (Σολωµού 13-15, Εξάρχεια, τηλ. 210-

3305.056) στςι 21.00. Εισιτήριο: 20 ευρώ.

* Οι Conium έρχονται στο «Lazy» (Λεωφ. Πεντέλης 1, απέναντι από το γήπεδο Χαλανδρίου, Βριλήσσια, τηλ. 210-6895.535) στις 22.30. Εισιτήριο: 10 ευρώ.

* Η Σοφία Βόσσου εµφανίζεται στο «Ρυθµός Stage» (Μαρίνου Αντύπα 38, Ηλιούπολη, τηλ. 210-9750.060) στις 22.30. Εισιτήριο: 13 ευρώ.

Τρίτη 20 Απριλίου 2010

Το μαθητικό συγκρότημα του Γέρακα MY OWN SACRAMENT (M.O.S.) θα συμμετάσχει στο SCHOOLWAVE 2010



ΤΑ 21 ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑΤΑ ΤΟΥ SCHOOLWAVE 2010!

Επιλέχθηκαν τα 21 συγκροτήματα που θα παίξουν στο SCHOOLWAVE 2010 (Παρασκευή 2 - Σάββατο 3 - Κυριακή 4 Ιουλίου, Θέατρο Βράχων). Την επιλογή των συγκροτημάτων έκαναν ο ραδιοφωνικός παραγωγός Γιάννης Πετρίδης, οι συνθέτες Νίκος Κυπουργός και Γιώργος Κουμεντάκης, ο Βασιλικός από τους Raining Pleasure, ο Σάκης από τους Rotting Christ και ο Χρήστος Ιωαννίδης από τους Schooligans.
Εκτός από τα 21 συγκροτήματα που επιλέχθηκαν, υπάρχουν και τρία αναπληρωματικά συγκροτήματα σε περίπτωση που δημιουργηθεί πρόβλημα με τη συμμετοχή κάποιου από τα 21. Τα ονόματα των αναπληρωματικών θα ανακοινωθούν μόνο σε περίπτωση που προκύψει κάποιο πρόβλημα.
Σημειώνεται ότι μετείχαν στην αγωνιστική διαδικασία 198 μαθητικά συγκροτήματα από όλη την Ελλάδα.

http://www.theschooligans.gr/site/index.php?option=com_content&task=view&id=1318&Itemid=33

Το Synch επιστρέφει τον Ιούνιο

Με τους Laurent Garnier, Hot Chip, Peaches και DJ Krush επιστρέφει τον Ιούνιο το Synch, ένα από τα καλύτερα φεστιβάλ στο χώρο της ηλεκτρονικής μουσικής διεθνώς.

Για έβδομη συνεχή χρονιά, το Synch καλωσορίζει στην «Τεχνόπολις» του Δήμου Αθηναίων, την Παρασκευή 4 και το Σάββατο 5 Ιουνίου μία σειρά από διεθνώς καταξιωμένους καλλιτέχνες της παγκόσμιας μουσικής σκηνής, πολλοί εκ των οποίων επισκέπτονται για πρώτη φορά την Ελλάδα, ενώ συμμετέχουν και οι πιο γνωστοί εγχώριοι δημιουργοί του είδους.
Στην κεντρική σκηνή της «Τεχνόπολις» θα βρεθεί ο παριζιάνος γκουρού της ηλεκτρονικής σκηνής, Laurent Garnier, όπου θα εμφανιστεί για πρώτη φορά live στην Ελλάδα με την πολυμελή μπάντα του. Βραβευμένος τόσο για τα «ιστορικά» dj set και τις ιδιαίτερες παραγωγές του, όσο και για τη συμβολή της δισκογραφικής του εταιρείας, F Communications, στον ηλεκτρονικό ήχο, ο Laurent Garnier εδώ και δύο δεκαετίες βρίσκεται στο προσκήνιο της ηλεκτρονικής μουσικής.

Στην ίδια σκηνή, οι electro pop Hot Chip, σχήμα των τελευταίων χρόνων και η electro-punk ιέρεια, Peaches.

Το Synch υποδέχεται επίσης τους indie Get Well Soon (το project του γερμανού μουσικού Konstantin Gropper), τις dark folk μελωδίες του Matt Elliott και την πρώτη εμφάνιση των Beak, το ολοκαίνουριο side project του Geoff Barrow των Portishead, ένα συνονθύλευμα krautrock, drone και jazz.
Ακόμα, οι βρετανοί Fuck Buttons με ηλεκτρονικές post-rock συνθέσεις και οι Νεοϋορκέζοι A Place to Burry Strangers με κιθάρες που θυμίζουν Jesus And Mary Chain.

Το κοινό θα έχει την ευκαιρία να ακούσει τον Tony Allen, το νιγηριανό ντράμερ του Fela Kuti και εκπρόσωπο του afro beat μαζί με τον ειδικό της nu jazz Jimi Tenor, ενώ σε άλλο stage η βιομηχανική αισθητική του Blixa Bargeld (frontman των Einsturzende Neubauten και για πολλά χρόνια κιθαρίστας των Bad Seeds του Nick Cave) θα συνδιαστεί με την ψηφιακή μινιμαλιστική electronica του Alva Noto.
Τη dance σκηνή εκπροσωπεί ο DJ Krush, ο γιαπωνέζο πρωτοπόρος της hip hop σκηνής που συνδυάζει με ατμοσφαιρικό τρόπο τα samples, το hip hop και την soul και ο Busy P που εκτός από (πρώην) manager των Daft Punk, dj και παραγωγός είναι ο ιδρυτής της Ed Banger της εταιρείας που διέδωσε τον nu electro ήχο.
Τιμές εισιτηρίων:
Προπώληση: 38 ευρώ (ημερήσιο), 65 ευρώ (διήμερο)
Στο ταμείο: 45 ευρώ (ημερήσιο), 25 ευρώ (για ανέργους εγγεγραμμένους στον ΟΑΕΔ)
Η προπώληση των εισιτηρίων ξεκινάει την Παρασκευή 30 Απριλίου στα ακόλουθα σημεία:
METROPOLIS, FNAC, VILLAGE CINEMAS, PUBLIC, ΘΡΙ ΣΙΞΤΙ

ON LINE SALES: WWW.TICKETHOUR.COM
Η online προπώληση ξεκίνησε.

ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΟΝΤΑΙ ΣΚΙΤΣΑ ΚΑΙ ΤΟΙΧΟΓΡΑΦΙΕΣ ΣΕ ΠΕΙΡΑΪΚΟ ΚΤΙΡΙΟ Φως στην άγνωστη Κομαντατούρ

Της Μαίρης Αδαμοπούλου

Εντυπωσιακά - αν και ερειπωμένα - στέκουν στην καρδιά του Πειραιά κρατώντας κρυμμένο ένα μεγάλο μυστικό. Διότι οι περισσότεροι γνωρίζουν τα δύο διατηρητέα κτίρια επί των οδών Φίλωνος 119, Σκουζέ και Νοταρά 116 ως τα παλιά ξενοδοχεία «Σικάγο» και «Φαίδρα». Ελάχιστοι όμως είναι εκείνοι που γνωρίζουν πως εκεί είχε την έδρα του το διοικητήριο των Γερμανών στον Πειραιά, αντίστοιχο της Κομαντατούρ της οδού Κοραή στην Αθήνα, από το 1941 έως το 1945.

Ενα πορτρέτο του Αδόλφου Χίτλερ, ένας ένστολος γερμανός υποδεκανέας που διαβάζει την εφημερίδα του, ένας υπολοχαγός που κάθεται μπροστά σε ένα τραπέζι με ένα ποτήρι μπίρα και το πορτρέτο μιας κοπέλας είναι μερικές μόνο από τις πολύχρωμες ζωγραφιές που εντοπίστηκαν από ειδικούς συντηρητές στα δωμάτια και τους διαδρόμους του ξενοδοχείου «Σικάγο» και έρχονται να επιβεβαιώσουν την ταυτότητά του.

Περισσότερο ενδιαφέρον έχουν όμως οι γελοιογραφίες, που θα μπορούσαν να έχουν ξεπηδήσει από σελίδες κόμικς:

ένας στρατιώτης βγαίνει από ένα καράβι και σβήνει έναν φάρο. Ενας υπερμεγέθης αξιωματικός στέκει πίσω από το γραφείο του, ενώ μπροστά του βρίσκεται σχεδόν αόρατος ένας στρατιώτης.

Για την εποχή όμως φαίνεται πως μιλά περισσότερο μια άλλη σκηνή: πάνω στον χάρτη της Αγγλίας κάθεται ένα λιοντάρι που πέρδεται από τον φόβο του καθώς το πλησιάζει ένα υποβρύχιο με κανόνι, πάνω στο οποίο βρίσκεται ένας ναύτης!

Διαβάστε περισσότερα:
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4570746&ct=4

Δευτέρα 19 Απριλίου 2010

Κάτι θα γίνει, θα δεις Διηγήματα

Τρεις ακόμη κριτικές για το βιβλίο του Χρήστου Οικονόμου, εκδόσεις Πόλις

Δεκάξι ιστορίες από τα Καμίνια, τη Νίκαια, τη Δραπετσώνα. Από τον ντόκο των Κρητικών, από το ουζερί "Υπάρχω", από το φουγάρο της ΔΕΗ στο Κερατσίνι. Ιστορίες για τράπεζες που παίρνουν σπίτια, για σπίτια που παίρνουν φωτιά, για όνειρα που γίνονται στάχτη. Για το σκοτάδι που ζει στη διπλανή πόρτα. Κάτι θα γίνει όμως, θα δεις. Γιατί εκεί όπου μεγαλώνει ο φόβος μεγαλώνει κι εκείνο που σώζει από τον φόβο.

Περιέχονται τα διηγήματα:
- Έλα Έλλη, τάισε το γουρουνάκι
- Μολυβένιος στρατιώτης
- Μάο
- Κι ένα αβγό κίντερ για το παιδί
- Πλακάτ με σκουπόξυλο
- Το αίμα του κρεμμυδιού
- Κάτι θα γίνει, θα δεις
- Τα πράγματα που κουβάλαγαν
- Μουστακάκι με κάρβουνο
- Ξένα, εξωτικά
- Για τους φτωχούς ανθρώπους
- Το δέσιμο των σωμάτων
- Βγες έξω και καψ' τα
- Πίπολ αρ στρέιντζ
- Πιγκουίνοι έξω απ' το λογιστήριο
- Κομμάτι κομμάτι μου παίρνουν τον κόσμο μου

Γιάννης Ασδραχάς, Κάτι θα γίνει, θα δεις, «Εξπρές», 18.4.201
http://www.express.gr/news/politismos/292118oz_20100419292118.php3

Τέας Βασιλειάδου, Ένας κόμπος στάθηκε στο λαιμό της μέρας… «Ημερησία», 17.4.2010

http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=13774&subid=2&pubid=27323150

Σταυρούλα Παπασπύρου, Υπάρχει και το διήγημα «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία» http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=11/04/2010&id=149416

Γιάννης Κιμπουρόπουλος, «Κόσμος του Επενδυτή»
http://kibi-blog.blogspot.com/

Κυριακή 18 Απριλίου 2010

Πάμε σινεμά

Ο Δηµήτρης Δανίκας , προτείνει και αντιπροτείνει…

Οι ταινίες της εβδομάδας

http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4570273&ct=4

RΟLLΙΝG SΤΟΝΕS

Εξόριστοι και «ταπί» στην Κυανή Ακτή

Πώς το μεγαλύτερο συγκρότημα του κόσμου, βιώνοντας «κολασμένες» νύχτες σεξ και ναρκωτικών στη βίλα «Νellcote» της Cote D΄ Αzur, κατέληξε, πριν από 40 χρόνια, να ηχογραφήσει το κατά πολλούς σημαντικότερο άλμπουμ της ιστορίας του

http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=4&artid=326270&dt=17/04/2010

Παρασκευή 16 Απριλίου 2010

Έρχεται για πέμπτη φορά στην Αθήνα η γιορτή των κόμικ


Από 16-18 Απριλίου

Εκθέσεις, workshops, ομιλίες και πολλά μα πάρα πολλά κόμικ παρουσιάζονται στη διοργάνωση Comicdom Con Athens η οποία διοργανώνεται για πέμπτη χρονιά στην Ελληνοαμερικάνικη Ένωση στην Αθήνα στις 16, 17 και 18 Απριλίου.

Η ιστορία των αμερικανικών κόμικς παρουσιάζεται στο κοινό μέσα από την έκθεση «Από το Yellow Kid στον Conan».

Στην έκθεση παρουσιάζονται έργα σπουδαίων δημιουργών, όπως των Νιλ Ανταμς, Καρλ Μπαρκς, Μίλτον Κάνιφ, Χάουαρντ Τσέικιν, Ουίνσορ ΜακΚέι, Τοντ ΜακΦάρλαν, Ρόι Τόμας, Αρτ Σπίγκελμαν, Γουόλτ Κέλι και πολλών άλλων.

Πασίγνωστοι ήρωες, από τον Μίκι Μάους, τον Ντικ Τρέισι και τον Prince Βάλιαντ, έως τον Κόναν, τον Spider-Man και τον Swamp Thing, ζωντανεύουν μέσα από τα τριάντα ένα πρωτότυπα έργα που θα εκτεθούν στην γκαλερί Νίκος Χατζηκυριάκος-Γκίκας της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης.

Διεθνείς προσκεκλημένοι θα βρίσκονται καθ' όλη τη διάρκεια του τριημέρου στην εκδήλωση, υπογράφοντας δουλειές τους, σχεδιάζοντας για το κοινό, συμμετέχοντας σε πάνελ και παραδίδοντας workshops σεναρίου και εικονογράφησης: ο βετεράνος, σχεδιαστής Τζον Ρομίτα, και ο κορυφαίος συγγραφέας Μάικ Κάρεϊ, αλλά και ο πολυτάλαντος καλλιτέχνης (σχεδιαστής-colorist-inker) Ντ'Ισραέλι και ο σύγχρονος τεχνίτης των σκοτεινών ιστοριών κόμικ, Κάιλ Χοτζ (καλεσμένος της Jemma Press).

Την Παρασκευή 16 Απριλίου στις 21:00 θα προβληθεί το ντοκιμαντέρ Tintin Et Moi που εξετάζει τις έντονες κοινωνικές και πολιτικές προεκτάσεις, οι οποίες προσδίδουν ιδιαίτερο βάθος στον κόσμο του Tintin και εξερευνά το μυαλό του εργασιομανούς δημιουργού του, με στόχο να αναλύσει τη δημιουργία και εξέλιξη του διάσημου ήρωα, στο πέρασμα του χρόνου.

Την Κυριακή στις 18:30 το απόγευμα διοργανώνεται συζήτηση με θέμα «Comics & Cinema: Τόσο Μακριά, Τόσο Κοντά». Ο Τζον Ρομίτα Τζ. που έλαβε το «βάπτισμα του πυρός» με τη μεταφορά του κόμικ του Kick-Ass και άνθρωποι του σινεμά και των κόμικς θα μιλήσουν για όσα ενώνουν και όσα χωρίζουν τις δύο μορφές τέχνης.

Επίσης θα προβληθούν οι ταινίες Marine Express και Wall-E.

Η διοργάνωση είναι ανοιχτή για το κοινό την Παρασκευή 16 Απριλίου από τις 17:00 έως τις 21:30 και το Σάββατο και την Κυριακή από τις 11:00 έως τις 21:30, στο κτίριο της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης (Μασσαλίας 22). Η είσοδος είναι ελεύθερη.

Περισσότερες πληροφορίες μπορεί κανείς να βρει στην ηλεκτρονική διεύθυνση: http://www.comicdom-con.gr/.

Προτάσεις

ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ
Οι oυρανοξύστες του Στάλιν
Μια σάτιρα της σοβιετικής εξουσίας και των διανοουμένων της από τον Βασίλι Αξιόνοφ, συγγραφέα της ειρωνείας και του σαρκασμού

Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=56&artid=322710&dt=28/03/2010#ixzz0lGFHUahB

ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ
Η περιπέτεια ενός φιλελευθέρου στην Ελλάδα του 19ου αιώνα
Ποιος ήταν ο πολιτικός και νομομαθής Παύλος Καλλιγάς που έμεινε στη μνήμη περισσότερο ως συγγραφέας του μυθιστορήματος «Θάνος Βλέκας»

Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=56&artid=322711&dt=28/03/2010#ixzz0lGFTVUMa


ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ
Το μυστήριο της παρτιτούρας
Ο Στάλιν, ένας συνθέτης, που θα μπορούσε να είναι ο Σοστακόβιτς, ένας πράκτορας της ΚGΒ, ένας πράκτορας της Μοσάντ, ένας νούντσιος του Βατικανού, ένας βιολονίστας και το ιστορικό-αστυνομικό μυστήριο γύρω από μια χαμένη μουσική συμφωνία

Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=56&artid=320046&dt=14/03/2010#ixzz0lGGcDsMu

Πέμπτη 15 Απριλίου 2010

Κινηματογραφικό αφιέρωμα για τα 140 χρόνια από τη γέννηση του Λένιν


Με 30 ταινίες και ντοκιμαντέρ

Με αφορμή τα 140 χρόνια από τη γέννηση του Βλαντιμίρ Ουλιάνοφ Λένιν, η κινηματογραφική εταιρεία New Star διοργανώνει κινηματογραφικό φεστιβάλ με 30 ταινίες και ντοκιμαντέρ, αφιερωμένα στον ηγέτη της Οκτωβριανής Επανάστασης.
Από τις 22 ως τις 28 Απριλίου, στον κινηματογράφο Ίλιον της Πατησίων, θα προβάλλονται καθημερινά ταινίες που γύρισαν για τον Λένιν και την επανάσταση μεγάλοι Ρώσοι σκηνοθέτες.
Θα προβληθούν ταινίες-σταθμοί όπως ο Οκτώβρης και η Απεργία του Αϊζενστάιν, η Τριλογία του Μαξίμ του Κοζίντσεφ, η Γη του Ντοβζένκο (τελευταία βωβή ταινία του σοβιετικού κινηματογράφου), ταινίες παραγγελίες από το καθεστώς για τις επετείους της Οκτωβριανής Επανάστασης, ντοκιμαντέρ με αρχειακό υλικό εποχής έως ταινίες νεώτερων, όπως Ο πρώτος δάσκαλος, γυρισμένη το 1966, από τον Αντρέι Κοντσαλόφσκι.

Τετάρτη 14 Απριλίου 2010

Έφυγε ξαφνικά η ψυχή των Πυξ Λαξ, Μάνος Ξυδούς



Η καρδιά πρόδωσε αργά χθες βράδυ τον αφανή ήρωα των Πυξ Λαξ, στιχουργό και συνθέτη, Μάνο Ξυδούς. Ο ταλαντούχος καλλιτέχνης αντιμετώπιζε τα τελευταία χρόνια προβλήματα με την καρδιά του. Χθες βράδυ κι ενώ βρισκόταν σε γύρισμα εκπομπής του Σκάι, αισθάνθηκε δυσφορία και αναγκάστηκε ν΄ αποσυρθεί στο καμαρίνι του. Όμως, η κατάστασή του δεν βελτιώθηκε. Αντιθέτως, εμφάνισε λιποθυμικές τάσεις και οι συνεργάτες του χρειάστηκε να καλέσουν ασθενοφόρο. Κατά τη μεταφορά του από το Φάληρο στο Τζάνειο νοσοκομείο υπέκυψε από ανακοπή καρδιάς. Όταν έφτασε στο νοσοκομείο οι γιατροί διαπίστωσαν τον θάνατό του.

Ο Μάνος Ξυδούς «κρυβόταν» πίσω από τους στίχους και τις μουσικές των περισσοτέρων τραγουδιών του συγκροτήματος Πυξ Λαξ (τα άλλα μέλη ήταν ο Φίλιππος Πλιάτσικας και ο Μπάμπης Στόκας) που άφησε τη δική του εποχή τα τελευταία είκοσι χρόνια στα καλλιτεχνικά δρώμενα της χώρας μας.

Τρίτη 13 Απριλίου 2010

"Το Ξένο Κεφάλαιο στην Ελλάδα", Νίκος Μπελογιάννης (Αγρα)



Της Κατερίνας Μπακογιάννη

Αυτό το Σαββατοκύριακο το πέρασα μεταξύ τριών διαφορετικών εποχών. Έπεσε στα χέρια μου το εξαιρετικό βιβλίο του Νίκου Μπελογιάννη «Το Ξένο Κεφάλαιο στην Ελλάδα» που επανεκδόθηκε πρόσφατα από τις Εκδόσεις ΑΓΡΑ (*) και το οποίο διάβασα μονορούφι με ανοιχτή την τηλεόραση στις ειδήσεις και δημοσιογραφική αγωνία για το εάν η Ελλάδα θα προσέφευγε για δάνειο στην Ευρώπη και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.

Πότε λοιπόν μεταφερόμουν νοερά στις φυλακές της Αίγινας και της Ακροναυπλίας, στα ιταλικά στρατόπεδα συγκέντρωσης στην Κατούνα και στη Βόνιτσα και φανταζόμουν τον άνθρωπο με το γαρύφαλλο να σκύβει πάνω από μικρά τσιγαρόχαρτα με όλο τον ρομαντισμό και την φόρτιση των δικών μου νιάτων, πότε θύμωνα παρασυρόμενη από την κομμουνιστική οργή του συγγραφέα όταν περιέγραφε την εγκατάσταση του Διεθνούς Οικονομικού Ελέγχου μετά τον πόλεμο του 1897 (για να καταλάβετε, ο ΔΟΕ λειτουργούσε από τις Μεγάλες Δυνάμεις της εποχής περίπου όπως το σημερινό ΔΝΤ με τη συμμετοχή τότε της Ρωσίας, της Γερμανίας, της Αυστρίας, της Αγγλίας και της Γαλλίας) και πότε επανερχόμουν στο τώρα με το ΔΝΤ προ των πυλών και τη φωνή του Νίκου Στραβελάκη στο MEGA.

Η ματιά του Μπελογιάννη είναι αναμφίβολα η ματιά ενός κομμουνιστή πριν διαψευσθούν οι προσδοκίες για έναν πιο δίκαιο κόσμο. Η μελέτη του παραμένει ωστόσο επίκαιρη όχι τόσο για το θεωρητικό αναλυτικό εργαλείο με το οποίο ο συγγραφέας επιχειρεί να ερμηνεύσει τον ρόλο του ξένου κεφαλαίου στην Ελλάδα όσο για την προεξάρχουσα θέση που κατέχει το ζήτημα του δημόσιου δανεισμού στο έργο του και για το πώς η κατασπατάληση των δανείων και η συνεχής καταφυγή σε αυτά αποτελεί ιστορική πληγή για το σύγχρονο ελληνικό κράτος. Όλο το έργο βασίζεται άλλωστε σε βιβλιογραφικές αναφορές των καθολικά αποδεκτών καθηγητών της οικονομικής ιστορίας Ξ. Ζολώτα, Α. Ανδρεάδη, Α. Αγγελόπουλου κ.α. και είναι απορίας άξιον και συγκινητικό ταυτόχρονα πώς ο Μπελογιάννης είχε πρόσβαση σε τόσες πηγές μέσα στους τόπους εγκλεισμού του.

Να πώς περιγράφει, με τη δική του γλώσσα, (όπως αποσπασματικά το μεταφέρω) ο Μπελογιάννης, για παράδειγμα, τις προσπάθειες του Χαρίλαου Τρικούπη να πάρει δάνεια την περίοδο 1887-93 που οδήγησε στο γνωστό «δυστυχώς επτωχεύσαμεν»:
«Για να πάρει δάνειο ο Χαρίλαος Τρικούπης υποχρεώθηκε να παραγγείλει σε γαλλικές εταιρείες τρία θωρηχτά και κανόνια που στοίχισαν 26 εκατομμύρια, τιμή υπερβολική για την εποχή εκείνη. Καμιά τριανταριά και περισσότερα εκατομμύρια πήραν οι ντόπιοι τραπεζίτες για απόσβεση των παλιότερων δανείων τους. Ύστερα ήρθε η σειρά των ξένων τοκογλύφων και μετά έμειναν κάποια ψίχουλα για να σκεπάσουν μερικά από τα τεράστια ελλείμματα του προϋπολογισμού. Το δάνειο είχε γίνει καπνός. Κάθε δάνειο γινόταν καπνός. Το κάθε δάνειο άνοιγε αναγκαστικά την πόρτα για καινούριο. Με ληστρικούς όρους. Ακόμα και ο Τρικούπης, επικεφαλής του πιο εξελιγμένου κομματιού της αστικής τάξης, άν ήταν στο χέρι του, θα διέθετε όλα τα δάνεια για την πρόοδο της χώρας. Τον λόγο όμως είχαν οι ξένοι και οι ντόπιοι τοκογλύφοι, το παλάτι, τα τζάκια, το λεφούσι από κομματικούς φίλους, η ρουσφετολογία, η στείρα και μικρόχαρη αντιπολίτευση, ο λογιοτατισμός.»

Και σε άλλο σημείο: «Τι απέμενε μετά στην ελληνική κυβέρνηση; Το μαγείρεμα καινούριων φορολογικών νομοσχεδίων για ν’ αναπληρώσουμε τα έσοδα που χάσαμε.»

Οι συνειρμοί με το σήμερα είναι ανατριχιαστικοί. Γερμανικά υποβρύχια – Άνγκελα Μέρκελ. Γαλλικές φρεγάτες – Νικολά Σαρκοζί. Και στο βάθος Eurogroup, ΔΝΤ και διαπραγματεύσεις υπό την απειλή της διόγκωσης των spreads και την αίρεση παραγγελίας πολεμικών αεροπλάνων.

Οπότε ίσως δεν υπάρχει αόρατο καφκάς, Δημήτρη Καμπουράκη. Τώρα πια δεν φυλακίζουν υποψήφιους ηγέτες αλλά τους διοικούμενους, τους πολίτες, τον λαό. (Συγχωρέστε με, τελώ ακόμη υπό την επήρεια της ανάγνωσης του έργου του Νίκου Μπελογιάννη.) Ίσως όλοι εμείς να είμαστε σαν τα χαμστεράκια σε ένα μεγάλο ορατό κλουβί.

Υ.Γ. Το ίδιο το βιβλίο έχει μια ενδιαφέρουσα διαδρομή. Τα πρωτότυπα χειρόγραφα διασώθηκαν σε ένα σιδερένιο κουτί θαμένο σε έναν κήπο (!) στην οδό Χαλκοκονδύλη. Αργότερα βρέθηκαν στη Θεσσαλονίκη μέσω Πάτρας όπου το 1946 έμενε για λίγο ο Μπελογιάννης λίγο πριν φύγει για το βουνό. Τα είχε εμπιστευτεί στην οικογένεια που του νοίκιαζε ένα δωμάτιο. Παραδώθηκαν στον γιο του, Νίκο Μπελογιάννη, σε ένα μπουγατσάδικο στην Θεσσαλονίκη. Το ίδιο βιβλίο είχε εκδοθεί το ΄98 από το ΚΚΕ, για τα 80 χρόνια του ΚΚΕ, γιατί όπως επισημαίνει ο γιος του Μπελογιάννη στον πρόλογο του «οι νεκροί είναι ιδανικοί για εκμετάλλευση».
http://www.protagon.gr/

Οι επιλογές για το 2009 «Λευκή Κορδέλα» και «Κυνόδοντας» οι προτιμήσεις των Ελλήνων κριτικών κινηματογράφου


Σκηνή από την ταινία «Η Λευκή Κορδέλα»

Τις καλύτερες ταινίες για το 2009 επέλεξαν τα μέλη της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου (ΠΕΕΚ). Η Λευκή Κορδέλα του Μίκαελ Χάνεκε και ο Κυνόδοντας του Γιώργου Λάνθιμου βρέθηκαν στην κορυφή των προτιμήσεων.
Την ταινία του Χάνεκε ακολουθεί το Gran Torino του Κλιντ Ίστγουντ με μία μόλις ψήφο λιγότερη και το Ασε το Κακό να Μπει.
Στις ελληνικές ταινίες τον Κυνόδοντα ακολουθεί η Στρέλλα του Πάνου Κούτρα.
Οι προτιμήσεις παρουσιάζονται στον οδηγό της χρονιάς, μαζί με πληροφορίες για που αφορούν το σινεμά στη χώρα μας: παρουσιάσεις και κριτικές ταινιών, οι κυκλοφορίες σε DVD, βραβεία και κινηματογραφικές εκδόσεις.

Προπώληση των εισιτηρίων για τη συναυλία του Μπομπ Ντίλαν

Στις 29 Μαΐου στη Μαλακάσα

Από σήμερα ξεκίνησε η προπώληση των εισιτηρίων για την εμφάνιση του θρύλου της μουσικής, Μπομπ Ντίλαν, στο Τerra Vibe της Μαλακάσας, στις 29 Μαΐου.
Μαζί με το συγκρότημά του, ανοίγει τον κύκλο των εμφανίσεών του στην Ευρώπη, στο πλαίσιο του Never Ending Tour, της περιοδείας που ξεκίνησε το 1988 και συνεχίζει ακόμα, μετρώντας πάνω από 2.000 εμφανίσεις.
Ο Μπομπ Ντίλαν αναμένεται να ερμηνεύσει θρυλικά τραγούδια όπως το Like a rolling stone, Sugar baby, Lay Lady Lay, Knocking on heaven's door, Blowing in the wind.
Η καριέρα του μετρά ήδη πέντε δεκαετίες. Ο Μπομπ Ντίλαν έχει καταφέρει σε αυτό το διάστημα να χαρκτηριστεί από το περιοδικό Rolling Stone ως «ο σημαντικότερος σόλο καλλιτέχνης», έχει βραβευτεί με βραβείο Όσκαρ και 11 βραβεία Grammy.
Μέχρι σήμερα η πορεία του σημαδεύεται από 55 άλμπουμ, μερικά από τα οποία σφράγισαν την εποχή του.
Πρόσφατα, οι κινεζικές αρχές αρνήθηκαν να του επιτρέψουν να εμφανιστεί στο Πεκίνο και τη Σαγκάη.
Η προπώληση των εισιτηρίων ξεκινά την Τρίτη 13 Απριλίου στις 10:30.
Τα πρώτα 2500 εισιτήρια κοστίζουν 39 ευρώ. Μετά την εξάντλησή τους, το εισιτήριο γενικής εισόδου θα κοστίζει 45 ευρώ. Το εισιτήριο της διακεκριμένης θέσης κοστίζει 75 ευρώ, ενώ το εισιτήριο στο ταμείο την ημέρα της συναυλίας θα κοστίζει 50 ευρώ.
Σημεία προπώλησης
Ticket house, Πανεπιστημίου 42 (εντός της στοάς), Αθήνα, τηλέφωνο επικοινωνίας: 210 3608.366
Ticket House, Μητροπόλεως 102, Θεσσαλονίκη, τηλέφωνο επικοινωνίας: 2310 264880
Μέσω Διαδικτύου: www.ticketpro.gr, www.tickethouse.gr.

Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=4&artid=325188&dt=12/04/2010#ixzz0kyEWlORz

Δευτέρα 12 Απριλίου 2010

Ο φανταστικός κόσμος του M. Hulot


Κάπου στις αρχές της δεκαετίας του '80, μικρός και άσχετος, είχα βρεθεί με συγγενείς σε έναν χορό στο «Χάραμα», στην Καισαριανή. Ως εμπειρία ήταν τραυματική, για την ακρίβεια ολόκληρη η βραδιά για τα παιδικά μου μάτια και αυτιά ήταν κάτι σαν εφιάλτης. Για χρόνια η μόνη εικόνα που είχα μέσα στο κεφάλι μου ήταν ενός ξεμωραμένου γέρου στα όρια της κατάρρευσης που πάσχιζε να τραγουδήσει. Αυτός ο άνθρωπος, που τότε, ως αθώος και ανίδεος, είχα θεωρήσει αποκρουστικό, ήταν ο Βασίλης Τσιτσάνης.

http://www.lifo.gr/mag/features/2050

Κυριακή 11 Απριλίου 2010

Ελεγεία στην εργατιά ή η τέταρτη διάσταση της κρίσης


Της Μικέλας Χαρτουλάρη mxart@dolnet.gr

Eνα παλικάρι χτυπήθηκε από ηλεκτροπληξία σε ένα γιαπί κοντά στο νεκροταφείο της Νίκαιας. Έμπειρος σιδεράς, από τους τελευταίους Έλληνες στη δουλειά, του ζήτησε Μεγάλη Πέμπτη ο κατασκευαστής να δουλέψει παραπάνω στην οικοδομή. Αργά το απόγευμα κουβαλούσε κάτι σιδερόβεργες και σκάλωσε η μία στα σύρματα. Ολα του τα όργανα κάηκαν. Πέθανε δύο μέρες αργότερα. Ο φίλος του που θα ΄φευγαν μαζί στο χωριό έμεινε άυπνος τέσσερις νύχτες και στο τέλος κόλλησε κάτι χαρτόνια σε ένα σκουπόξυλο και πήγε και στήθηκε με το πλακάτ του απέναντι από το σπίτι του κατασκευαστή. Για να εκφράσει τον θυμό του, το μίσος του, την απόγνωσή του, την αγάπη για τον φίλο του. Για να διαμαρτυρηθεί για τα εργατικά ατυχήματα. Για τις αδικοχαμένες ψυχές. Αλλά το πλακάτ ήταν άδειο. Δεν ήξερε τι να πρωτογράψει. Κάποια πράγματα είναι πολύ δύσκολο να τα βγάλεις από μέσα σου. Το πλακάτ έλειωσε στη βροχή, κι αυτός σκεφτόταν «είμαι γε μάτος με ένα απίστευτο κενό». Δεκαέξι τέτοιες ιστορίες που συνιστούν μια ελεγεία στην εργατική τάξη συγκέντρωσε ο 40χρονος Χρήστος Οικονόμου, στη δεύτερη συλλογή του με τίτλο Κάτι θα γίνει,θα δεις (Πόλις).
Ένα βιβλίο που βγάζει επιτέλους τον Ελληνα αναγνώστη από το κορεσμένο μικροαστικό ή λαϊφσταϊλίστικο ντεκόρ και τον ρίχνει στα βαθιά των εργατικών συνοικιών. Στην Κοκκινιά, στο Πέραμα, στη Νίκαια, στα προσφυγικά, στον Κορυδαλλό, ανάμεσα στους τσακισμένους και κουρασμένους μεροκαματιάρηδες που δουλεύουν, κάνουν οικονομίες, κάνουν όνειρα, όμως τα όνειρά τους «λειώνουν σαν παγάκια». Δεν υπάρχει τίποτα το εξωτικό εκεί· κι ο Οικονόμου, που μεγάλωσε στη Νίκαια, ούτε στέκει νοσταλγικά ούτε συνδικαλίζεται ούτε ηρωοποιεί αυτόν τον αντι-ηρωικό κόσμο, αλλά τον ανασύρει στην επιφάνεια για να αφουγκραστεί την καρδιά του. Και υποκλίνεται στη λαχτάρα αυτών των ανθρώπων για όλα εκείνα που δεν θα μπορέσουν ποτέ να αποκτήσουν: όχι τα χρήματα και την εξουσία που έμαθε να κυνηγά ο Ελληνας της Μεταπολίτευσης, αλλά μια ζωή χωρίς τον φόβο της ανεργίας, χωρίς το σαράκι της ανασφάκαι συμβιβασμένες, οι άνθρωποι αυτοί εγκαταλείπουν το πεδίο της μάχης, δεν βρίσκουν νόημα σε τίποτα, δεν βρίσκουν εναλλακτικές λύσεις, δεν έχουν άλλες δυνάμεις να σπαταλήσουν. Οχι επειδή ζουν στο χάος (ο Οικονόμου δεν μας αφήνει να βολευτούμε σε απλουστεύσεις), αλλά επειδή έχουν να αντιμετωπίσουν έναν κόσμο με νόμους και κανόνες που ποτέ δεν θα μάθουν. Γι΄ αυτό τρομάζουν. Επειδή βλέπουν ότι πριν απ΄ το βιος τους, χάνουν τη δυνατότητά τους να ονειρεύονται. Και κινδυνεύουν να χάσουν τον ίδιο τους τον εαυτό.

Oλα τα θέματα της επικαιρότητας και όλα τα μεγάλα θέματα της λογοτεχνίας βρίσκονται εν τέλει εδώ: από την απειλή της φτώχειας, την εκμετάλλευση, την εισβολή της βίας στην καθημερινή ζωή, τον κοινωνικό ρατσισμό, την ασφυξία της νεολαίας ώς την υπαρξιακή μοναξιά, τα συναισθηματικά αδιέξοδα, τις ενοχλητικές αναμνήσεις, την προδοσία, τον θάνατο. Ολα όμως ιδωμένα από την σκοπιά μιας ευρύτατης κοινωνικής κατηγορίας- ενός προλεταριάτου- που έχει πολλά χρόνια να πρωταγωνιστήσει στην ελληνική λογοτεχνία. Και νάτο που επιστρέφει με τα καινούργια του χαρακτηριστικά, για να φωτίσει δύσκολες αλήθειες γενικότερες. Διότι σε ένα δεύτερο επίπεδο, το Κάτι θα γίνει, θα δεις μας μιλάει για την τέταρτη διάσταση της κρίσης: για την επίδραση της αβεβαιότητας, της ρευστότητας και της απόγνωσης, στις νοοτροπίες των ανθρώπων· για τη δειλία, τον κανιβαλισμό, την αναλγησία που φουντώνουν.

«Αμα κάνουμε οι φτωχοί στους φτωχούς τέτοια πράγματα, τότε οι πλούσιοι τι πρέπει να μας κάνουν;», αναρωτιέται μια κοπέλα που την παράτησε ο αγαπημένος της παίρνοντας και το κομπόδεμά τους- 800 ευρώ όλα κι όλα. «Αυτά που μας δένουνε πια είναι αυτά που φοβούμαστε και μισούμε», διαπιστώνει ένας άλλος που έχει ξημερωθεί έξω από την είσοδο του ΙΚΑ. «Κομμάτι- κομμάτι μού παίρνουν τον κόσμο μου», ψιθυρίζει η νέα γυναίκα που ετοιμάζεται να αναζητήσει δουλειά σε ελληνική επιχείρηση στη Βουλγαρία, όταν η μονοκατοικία που νοικιάζει στην Ελευσίνα δίνεται αντιπαροχή. Και ο υπάλληλος της βιοτεχνίας που έμαθε ισπανικά μονάχος για να ζήσει κάποτε εκεί, σκέφτεται: «Αμα δε λες αυτό που νιώθεις, μπορεί κάποια στιγμή να πάψεις να το νιώθεις». λειας, χωρίς την αίσθηση της ντροπής και της ματαίωσης, χωρίς την αποσιώπηση των σκέψεων και των αισθημάτων. Εδώ δεν υπάρχει καν το όραμα μιας πιο δίκαιης κοινωνίας, μας λέει ο συγγραφέας. Οι συλλογικότητες είναι αφυδατωμένες

Παρασκευή 9 Απριλίου 2010

ΜΕ 50 ΤΑΙΝΙΕΣ ΚΑΙ ΑΦΙΞΕΙΣ ΑΣΤΕΡΩΝ ΤΟ 11οΦΕΣΤΙΒΑΛ ΓΑΛΛΟΦΩΝΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ

Ερχονται οι Γάλλοι!

Του Παύλου Θ. Κάγιου

ΙΝFΟ
15- 25 Απριλίου στην Αθήνα («Αττικόν», «Κηφισιά 1 και 2», Γαλλικό Ινστιτούτο). Θεσσαλονίκη: 22- 28/4 στο «Ολύμπιον».

Με 50 ταινίες- οι περισσότερες σε αβάν πρεμιέρ- και αστέρες του γαλλικού σινεμά και της μόδας μάς έρχεται το φετινό 11ο Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου.

Ο διάσημος σχεδιαστής μόδας Ζαν Πολ Γκοτιέ είναι ο ανάδοχος του φεστιβάλ και φτάνει στην Αθήνα μαζί με 70 προσκεκλημένους. Ανάμεσά τους οι Ζαν Ρενό, Νάνα Μούσχουρη, Τζέιν Μπίρκιν, Φρανσουά Ξαβιέ ντε Μεσόν, Νταφνέ Ρουλιέ, Στεφάν Μπερν, Αντουάν ντε Κον, Ριάντ Σατούφ, Νίκος Αλιάγας. Ολοι τους θα πάρουν μέρος σε ένα από τα σπουδαιότερα γαλλικά φεστιβάλ στην Ευρώπη που προβάλλει και διαφημίζει την παραγωγή της χώρας τους, η οποία είναι η μοναδική που αντιστέκεται με επιτυχία στη χολιγουντιανή εισβολή. Στη Γαλλία οι εγχώριες παραγωγές κόβουν τα πιο πολλά εισιτήρια, ενώ στη χώρα μας το 9% των ξένων προβαλλόμενων ταινιών είναι γαλλικής παραγωγής. Το περσινό φεστιβάλ είχαν παρακολουθήσει 25.000 θεατές.

Φέτος, εκτός από τη χαμηλή τιμή εισιτηρίου- 6 και 5 ευρώ για φοιτητές- θα υπάρχουν και προβολές που η είσοδος θα είναι ελεύθερη για τους σπουδαστές.

Οι σινεφίλ θα έχουν την ευκαιρία να ανακαλύψουν σε αβάν πρεμιέρ από επιτυχίες του box office ώς ταινίες δημιουργών όπως:

«Ο τρελός έρωτας του Σιμόν Εσκενάζι» του Ζαν-Ζακ Ζίλμπερμαν, με τους Αντουάν ντε Κον, Μεντί Ντεμπί, Ελζά Ζιλμπερστάιν κ.ά.

«Στάχτες και αίμα» της Φανί Αρντάν, με τους Ρονί Ελκαμπέτς, Αμπραάμ Μπελαγκά, Ολγα Τουντοράτσε κ.ά.

«Απαγωγή» του Λικά Μπελβό με τους Ιβάν Ατάλ, Αν Γκοσινί, Αντρέ Μαρκόν κ.ά.

«Η ημέρα της φούστας» του Ζαν-Πολ Λιλιενφέλντ, με τους Ιζαμπέλ Ατζανί- Σεζάρ καλύτερης ηθοποιού το 2010- Ντενί Πονταλιντές, Ναταλί Μπεζανσόν κ.ά. «Lol (Laughing Οut Loud)» της Λιζά Αζιελός με τους Σοφί Μαρσό, Κριστά Τερέ, Φρανσουάζ Φαμπιάν.

«Αντίο Gary» του Νασίμ Αμαούς με τους Ζαν-Πιερ Μπακρί, Ντομινίκ Ρεμόν, Γιασμίν Μπελμαντί. Μεγάλο Βραβείο της «Εβδομάδας της Κριτικής» στο Διεθνές Φεστιβάλ των Καννών το 2009.

Αλλά και φιλμ για τους νέους, όπως το «Les Βeaux Gosses» (Τα ωραία παιδιά) του Ριάντ Σατούφ, Σεζάρ 2010 καλύτερης ταινίας πρωτοεμφανιζόμενου σκηνοθέτη και το «Lascars» των Αλμπέρ Περέιρα Λαζάρο και Εμανουέλ Κλοτς.

Στη λήξη του Φεστιβάλ θα απονεμηθούν δύο βραβεία φιλοτεχνημένα από τον οίκο Ζολώτα: το Βραβείο Κοινού και το Βραβείο της Πόλης των Αθηνών που απονέμεται από την Επιτροπή Νέων Γαλλόφωνων Μαθητών του Ελληνογαλλικού Λυκείου «Εugene Delacroix».

http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4568895&ct=4


Πέμπτη 8 Απριλίου 2010

Μην καπνίζετε, διαβάστε


Συμβουλές του Τζορτζ Οργουελ μέσα από μια συλλογή δοκιμίων του που δείχνουν την επικαιρότητα της σκέψης του συγγραφέα τού «1984»

ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΒΙΣΤΩΝΙΤΗΣ

Δύσκολα θα βρει κανείς παγκοσμίως επαρκή αναγνώστη που να μην έχει διαβάσει το 1984 του Τζορτζ Οργουελ, ένα από τα τρία μεγαλύτερα δυστοπικά μυθιστορήματα που γράφτηκαν ποτέ. Θα λέγαμε μάλιστα ότι είναι το κορυφαίο αν δεν υπήρχε ο Γενναίος νέος κόσμος του Αλντους Χάξλεϊ. Οσο σπουδαίος μυθιστοριογράφος υπήρξε ωστόσο ο Οργουελ, άλλο τόσο και δοκιμιογράφος και δημοσιογράφος. Τα δοκίμιά του, όπως τα Πυροβολώντας τον ελέφαντα και Απαγχονισμός (μία από τις πλέον παθιασμένες καταδίκες της θανατικής ποινής), που διδάσκονται στα εκπαιδευτικά ιδρύματα σε όλον τον αγγλόφωνο κόσμο ως υποδειγματικά του είδους, παραμένουν αξεπέραστα και σήμερα. Η συλλογή των επτά δοκιμίων Βιβλία εναντίον τσιγάρου (είναι ο τίτλος του πρώτου δοκιμίου του βιβλίου) περιέχει ορισμένα από τα πλέον διάσημα του συγγραφέα. Από αυτά τα σημαντικότερα είναι Η παρεμπόδιση της λογοτεχνίας, Η πατρίδα μου δεξιά ή αριστερά, Πώς πεθαίνουν οι πτωχοί και Τέτοιες, αχ, τέτοιες που ήσαν οι χαρές, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι και τα υπόλοιπα υστερούν.

ΤΑ ΒΡΕΤΑΝΙΚΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ γράμματα είχαν την ατυχία να χάσουν έναν από τους κορυφαίους μεταπολεμικούς συγγραφείς που πέθανε από φυματίωση το 1950 στα 47 του χρόνια. Ο πρόωρος θάνατος του Τζορτζ Οργουελ μόνο με τον αντίστοιχο του Αλμπέρ Καμύ μπορεί να συγκριθεί. Ανήκει στους ελάχιστους συγγραφείς του προηγούμενου αιώνα που το επώνυμό του έγινε όρος του πολιτικού και κοινωνικού λεξιλογίου. Λέμε «οργουελιανός» και ο όρος δεν παραπέμπει μόνο στο διασημότερο βιβλίο του, το1984, αλλά και στη φύση και στις μεθόδους κάθε μορφής ολοκληρωτισμού. Υπήρξε ένθερμος σοσιαλιστής, δεν δίστασε όμως να καταγγείλει πρώιμα και ανοιχτά τις μεθόδους καταστολής της σοβιετικής αυτοκρατορίας προκαλώντας την μήνιν μιας Αριστεράς που δεν ήθελε να δει το μέγεθος της καταστολής και κυρίως τι συνειδησιακά προβλήματα δημιουργούσε η ιδεολογική τύφλωση.

Για την υπεράσπιση της δημοκρατίας ο Οργουελ πήγε και πολέμησε στην Ισπανία εναντίον των φαλαγγιτών του Φράνκο τραυματίστηκε μάλιστα σοβαρά. Το χρονικό του αυτής της εποχής Φόρος τιμής στην Καταλωνία παραμένει ένα από τα συγκλονιστικότερα ντοκουμέντα και κατέχει εξέχουσα θέση και στο δικό του έργο. Ο σοσιαλιστής εκείνος- και ασυμβίβαστος δημοκράτης οραματίστηκε μια ευρωπαϊκή ομοσπονδία αμέσως μετά τη λήξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, για την ακρίβεια τις Ενωμένες Σοσιαλιστικές Πολιτείες της Ευρώπης, που θα περιελάμβανε και τις χώρες της Βόρειας Αφρικής ως αναπόσπαστο τμήμα του μεσογειακού πολιτισμού, στον αντίποδα της ΕΣΣΔ και των ΗΠΑ. Και υπήρξε μαχητικός δημοσιογράφος, με έντονο προσωπικό ύφος που αξιοποίησε τον υποκειμενικό παράγοντα πολύ προτού εμφανιστεί στην Αμερική η λεγόμενη «νέα δημοσιογραφία» με τον Νόρμαν Μέιλερ, την Τζόαν Ντίντιον και τον Τομ Γουλφ.

Διαβάστε περισσότερα:
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=56&artId=323924&dt=03/04/2010

Αφιέρωμα στον Αντι Γουόρχολ διοργανώνει το φετινό Athens Video Art Festival


Από 7 έως 9 Μαΐου

Αφιερώματα στον Αντι Γουόρχολ, σε περιβαλλοντικά έργα και σε μεγάλα διεθνή φεστιβάλ περιλαμβάνει το φετινό φεστιβάλ ψηφιακών τεχνών Athens Video Art Festival, το οποίο θα πραγματοποιηθεί στις 7-9 Μαΐου στην «Τεχνόπολη» του Δήμου Αθηναίων και στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος.
Το πρόγραμμα του Φεστιβάλ περιλαμβάνει έργα ψηφιακής δημιουργίας (Video Art, Animation, Digital Image, Web Art, Installation Art, Performance Art).
Παράλληλα, θα παρουσιαστούν τα μεγαλύτερα διεθνή Φεστιβάλ με αποκλειστικό υλικό, ενώ θα υπάρξουν ακαδημαϊκά αφιερώματα.
Επίσημοι προσκεκλημένοι θα παραστούν στην Αθήνα, ενώ θα λάβουν χώρα συναυλιακά δρώμενα.
Ένα από τα αφιερώματα είναι εκείνο για τον Αντι Γουόρχολ.
Ο σπουδαίος καλλιτέχνης διερεύνησε έντονα την κινούμενη εικόνα δημιουργώντας ταινίες, προσωπικά πορτρέτα, προγράμματα για την τηλεόραση και μουσικά videos, μεταμορφώνοντας έτσι τη σύγχρονη τέχνη.
Φέτος θα υπάρξει και θεματική ενότητα «Feel Free To Feel Green», η οποία θα περιλαμβάνει περιβαλλοντικά έργα.

http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=1123876&lngDtrID=253

Τετάρτη 7 Απριλίου 2010

Από τη Γυάρο έως το Γκουαντάναμο


ΠΩΣ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΕΓΙΝΑΝ ΟΙ ΑΡΙΣΤΕΡΟΙ «ΠΟΛΙΤΕΣ
ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΙ» ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΥ ΕΙΚΟΣΤΟΥ ΑΙΩΝΑ; ΣΕ
ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ ΠΟΥ ΑΝΑΛΥΕΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΤΟΠΙΣΕΙΣ ΕΠΙ ΜΕΤΑΞΑ
ΕΩΣ ΤΟΥΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ ΣΤΗ ΓΥΑΡΟ ΑΛΛΑ ΚΑΙ
ΤΟ ΓΚΟΥΑΝΤΑΝΑΜΟ, Η ΑΝΘΡΩΠΟΛΟΓΟΣ ΝΕΝΗ
ΠΑΝΟΥΡΓΙΑ ΒΛΕΠΕΙ ΤΙΣ ΔΙΩΞΕΙΣ ΤΩΝ ΑΡΙΣΤΕΡΩΝ ΩΣ
ΒΑΣΙΚΟ ΜΟΧΛΟ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ
ΤΟΥ ΕΙΚΟΣΤΟΥ ΑΙΩΝΑ
«Δεν μπορώ να το καταλάβω! Σε όλον τον κόσμο η Ιστορία γράφεται από τους νικητές. Στην Ελλάδα, αντίθετα, γράφτηκε από τους ηττημένους, κι εμείς (οι νικητές, η Δεξιά) καταλήξαμε να πρέπει ν΄ απολογούμαστε κιόλας».

Το ξέσπασμα ανήκει σε έναν από τους ανθρώπους που έδωσαν συνέντευξη στην ανθρωπολόγο Νένη Πανουργιά, κατά τη διάρκεια της συλλογής του υλικού για το καινούργιο της βιβλίο, Dangerous Citizens: Τhe Greek Left and the Τerror of the State (Επικίνδυνοι Πολίτες: Η ελληνική Αριστερά και η κρατική τρομοκρατία). Ο ανώνυμος συνομιλητής τής Πανουργιά (ένας «πληροφορητής», όπως είναι ο όρος που χρησιμοποιούν οι ανθρωπολόγοι για όσους συνομιλούν μαζί τους «στο πεδίο») έχει εκνευριστεί εν προκειμένω γιατί ματαίως προσπαθεί να πείσει τη συγγραφέα ότι οι Χίτες δεν ήταν δωσίλογοι, δεν συνεργάστηκαν με τους Γερμανούς, αλλά ήταν απλώς φιλομοναρχικοί πατριώτες («μην μπερδεύεις του Χίτες με τα Τάγματα» της λέει). Κι όσο η ίδια του αντιτείνει ότι η παραστρατιωτική οργάνωση Χ είχε με τα Τάγματα Ασφαλείας και την αστυνομία των συνεργατών μια σχέση συγκοινωνούντων δοχείων, ο πληροφορητής καταλαβαίνει βεβαίως ότι η συνέντευξή του θα καταλήξει σ΄ ένα βιβλίο όπου η Ιστορία δεν θα έχει γραφτεί έτσι ακριβώς όπως θα την προτιμούσε ο ίδιος.

http://www.tanea.gr/default.asp?pid=30&ct=19&artid=4568198

Το «Ιπτάμενο Ποδήλατο» του Μαύρου Θεάτρου της Πράγας στο ΜΜΑ

Στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών έρχεται στις 9 και 10 Απριλίου το Μαύρο Θέατρο της Πράγας με την παράσταση «Το Ιπτάμενο Ποδήλατο».

Το Μαύρο Θέατρο της Πράγας ιδρύθηκε το 1961 και έγινε γρήγορα ένας από τους πιο γνωστούς εκπροσώπους της τσέχικης δραματικής τέχνης σε όλο τον κόσμο. Έχει πάρει μέρος σε αμέτρητα θεατρικά φεστιβάλ και διεθνείς περιοδείες και έχει παρουσιαστεί σε παραπάνω από 40 χώρες.

Η καταγωγή της τεχνικής του Μαύρου Θεάτρου της Πράγας εντοπίζεται στις αυτοκρατορικές αυλές της Ασίας του 17ου αιώνα, ενώ αργότερα τη χρησιμοποιούσαν και οι ταχυδακτυλουργοί στα μαγικά τους κόλπα.

Ο ιδρυτής του Μαύρου Θεάτρου της Πράγας, Ζίρι Σρνέτς, ανακάλυψε τυχαία το 1961 την τεχνική στην οποία στηρίζεται σήμερα η φιλοσοφία του Μαύρου Θεάτρου, όταν πειραματιζόταν με τη γαλάζια λάμπα φθορισμού (black light) για την καλύτερη παρουσίαση της διατριβής του στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών του Κρατικού Κονσερβατουάρ και την Ακαδημίας Θεάτρου της Πράγας, του τμήματος κουκλοθεάτρου.

Το έργο που θα παρουσιασθεί στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών είναι το «Ιπτάμενο Ποδήλατο» που παρουσιάζεται σε δέκα σκηνές. Πρόκειται για μια ρομαντική ιστορία ενός εφευρέτη που, στην προσπάθειά του να κατασκευάσει το ιπτάμενο ποδήλατο, ανακαλύπτει τον έρωτα για πρώτη φορά στην ζωή του.

Ο εφευρέτης μας όμως δεν έχει χρόνο για έρωτες, καθώς είναι ταγμένος στο σκοπό του: να δημιουργήσει ένα ποδήλατο που πετάει. Δεν αργεί όμως να καταλάβει ότι η μόνη δύναμη που μπορεί να νικήσει τη βαρύτητα και να δώσει φτερά σε ανθρώπους και ...ποδήλατα είναι η αγάπη.

Το «Ιπτάμενο Ποδήλατο» είναι μια παράσταση με ρετρό στοιχεία, κοστούμια εποχής, ρομαντική μουσική και χορογραφίες που αναμειγνύει τεχνικές του βωβού, αλλά και του σουρεαλιστικού κινηματογράφου.

Η προπώληση των εισιτηρίων αρχίζει την Παρασκευή 12 Μαρτίου.

Πέμπτη 1 Απριλίου 2010

Οι Χειμερινοί Κολυμβητές στο Σταυρό του Νότου

16 - 17 & 23 - 24 Απριλίου, 22:30

Οι Χειμερινοί Κολυμβητές ετοιμάζουν ένα μουσικό πρόγραμμα εφ’ όλης της ύλης.

Όπως συνηθίζουν, εκτός από τα τραγούδια του νέου τους δίσκου με τίτλο "23 Κόκκινα Φώτα" θα παρουσιάσουν όσα βέβαια τραγούδια φέρει η βραδιά, αλλά και όσα τους ζητηθούν από τους οκτώ δίσκους της 30ετούς παρουσίας τους στη δισκογραφία καθώς και άλλα ανέκδοτα.

Οι Χειμερινοί Κολυμβητές θα κατέβουν σε πλήρη σύνθεση αυτών που ζουν μόνιμα στην Ελλάδα αφού ο Δημήτρης Πολυζωίδης (βιολί) ζει μόνιμα στη Βιέννη, αν τα καταφέρει θα παραστεί. Πάντως στο Σταυρό του Νότου θα είναι σίγουρα οι : Αργύρης Μπακιρτζής (τραγούδι), Κώστας Βόμβολος (ακορντεόν), Δημήτρης Μυστακίδης (κιθάρα, τραγούδι), Μιχάλης Σιγανίδης (κοντραμπάσο, τραγούδι), Χάρης Παπαδόπουλος (μπουζούκι), Κώστας Σιδέρης (μεσομπούζουκο, τραγούδι), Θοδωρής Ρέλλος (κλαρίνο) και Διονύσιος Ρούσσος (κιθάρα, τραγούδι).

Από τα μικρόφωνα θα παρελάσουν, κατά παράδοσιν, Αθηναίοι φίλοι, τραγουδιστές και μη, σχηματίζοντας μαζί τους αυτοσχέδιες χορωδίες.

Το ζήτημα πια έχει τεθεί:
Ή θα εξακολουθούμε να γονατίζουμε
Όπως αυτός Ο δραπέτης
Ή θα σηκώσουμε άλλον πύργο ατίθασο
απέναντί τους.

Μιχάλης Κατσαρός

όστρια

Συγγενικές σχέσεις

 

© 2013 "στο... Επτά". All rights resevered. Designed by Templateism

Back To Top