Πέμπτη 31 Ιανουαρίου 2013

Όταν η Κατερίνα Γώγου "πέρασε με κόκκινο"

Είκοσι χρόνια συμπληρώνονται φέτος το φθινόπωρο από τότε που η Κατερίνα Γώγου "πέρασε με κόκκινο" τη λεπτή γραμμή που χωρίζει τη ζωή από τον θάνατο. Σε ηλικία 53 ετών μονάχα, ευαίσθητη και θυμωμένη με τη ζωή που διαφεντεύουν οι λογής εξουσίες, από «αιώνες λυπημένη», έγειρε σαν την ιτιά κι έφυγε από κοντά μας.

Σε αυτήν τη γυναίκα, που με τα ποιήματά της, τα Τρία κλικ αριστερά του 1978, το Ιδιώνυμο του 1980 κι όσα άλλα ακολούθησαν, στάθηκε στο πλάι μιας ολόκληρης γενιάς εξεγερμένων νέων, δίνοντας φωνή στη διαμαρτυρία και την αγανάκτηση για τις τερατώδεις δυνατότητες του κοινωνικού μηχανισμού να καταστρέφει τον άνθρωπο και τη ζωή, αφιερώνει η Σοφία Αδαμίδου το νέο της θεατρικό έργο Πέρασα με κόκκινο.

Τρίτη 29 Ιανουαρίου 2013

INTERVIEW WITH MINDTHREAT

Διαβάστε την συνέντευξη που έδωσαν αποκλειστικά στο Rock Addiction οι ''MindthreaT''
Ένα από τα πιο δυνατά και ανερχόμενα ονόματα της New wave-death metal σκηνής στην Ελλάδα, είναι οι Αθηναίοι MindThreat, τους οποίους είχα την τύχη να δώ μαζί με τους TrendyHooliguns στο Κ44, τον περασμένο Δεκέμβριο. Οι MindThreat , ήταν η μπάντα που μας εκπροσώπησε στο Wacken Festival του 2012, στην Γερμανία!

Αφιέρωμα της Ταινιοθήκης της Ελλάδας στον Κώστα Γαβρά

Με την προβολή της ταινίας «Βαγόνι δολοφόνων» (που πρωτοπαίχθηκε στην χώρα μας ως «Διαμέρισμα δολοφόνων») αρχίζει απόψε το βράδυ (Τρίτη 29.1) στις 20.00 στην Ταινιοθήκη της Ελλάδας το πλήρες αφιέρωμα στον σκηνοθέτη Κώστα Γαβρά. Η είσοδος θα γίνει μόνον με προσκλήσεις ενώ ο κ. Γαβράς θα προλογίσει την ταινία η οποία γυρίστηκε το 1964 και είναι η πρώτη μεγάλου μήκους του.

15ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Εικόνες 21ου Αιώνα: Ατενίζοντας το μέλλον από το παράθυρο του παρελθόντος

Ντοκιμαντέρ που αγαπήθηκαν και εντυπώθηκαν στη μνήμη, που διαμόρφωσαν τη φυσιογνωμία και τον χαρακτήρα του φεστιβάλ ντοκιμαντέρ και εν τέλει που καθόρισαν την εξέλιξη και την πορεία του μέσα στο χρόνο, θα προβληθούν ξανά κατά την διάρκεια της 15ης διοργάνωσης του φεστιβάλ ντοκιμαντέρ Εικόνες του 21ου Αιώνα που θα πραγματοποιηθεί από τις 15 ως τις 24 Μαρτίου. Με θέματα άλλοτε οικεία στο ευρύ κοινό και άλλοτε εστιασμένα σε άγνωστες πτυχές της καθημερινότητας, τα ντοκιμαντέρ του αφιερώματος συναρπάζουν, προβληματίζουν και συγκινούν, ανοίγοντας ένα παράθυρο στον κόσμο.

Ανάμεσα στα ντοκιμαντέρ που άφησαν εποχή ανήκει το πολυβραβευμένο και αποκαλυπτικό «Η εταιρεία» («The Corporation») των Τζένιφερ Άμποτ και Μαρκ Άκμπαρ (2003), που ασχολείται με την δράση των μεγάλων πολυεθνικών εταιριών που δρουν παγκοσμίως ως κυρίαρχες οικονομικές, πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις, με ολέθριες συνέπειες. Ανηκει επίσης η συγκινητική «Ιστορία της καμήλας που δάκρυσε» («The story of The Weeping Camel» των Μπιαμπασούρεν Νταβά και Λουίτζι Φαρλόνι (2003) που μεταφέρει τον θεατή στον χώρο και τον χρόνο, με φόντο την έρημο Γκόμπι. Ανήκει και η «Λέσχη των τυχερών ανθρώπων» («Lucky People Center International» (1998) των Έρικ Πάουζερ και Γιόχαν Σέντερμπεργκ που συνέθεσαν ένα καταιγιστικό κολάζ ήχων και εικόνων εστιάζοντας σε μια σειρά από απίθανους χαρακτήρες.

Δευτέρα 28 Ιανουαρίου 2013

Οι Depeche Mode στην Αθήνα

Οι Depeche Mode, το συγκρότημα που επαναπροσδιόρισε τον ήχο της μουσικής, ξεκινά, το επόμενο καλοκαίρι, από την Ευρώπη την πρωτοποριακή περιοδεία του, μια περιοδεία που θα είναι από τα πιο σημαντικά γεγονότα του 2013.

Οι Dave Gahan, Martin Gore και Andy Fletcher θα δώσουν 34 συναυλίες σε 25 ευρωπαϊκές χώρες και σε πάνω από 1,5 εκατομμύρια θαυμαστές, πριν συνεχίσουν την περιοδεία τους στην Βόρεια Αμερική.

Η περιοδεία ξεκινά την Τρίτη 7 Μαΐου από το Tel Aviv
.
Οι Depeche Mode θα βρεθούν επίσης στο Ολυμπιακό Στάδιο του Βερολίνου, στο Stade De France στο Παρίσι, στο Locomotive Stadium της Μόσχας και στο Ολυμπιακό Στάδιο της Ρώμης. Το ευρωπαϊκό σκέλος της περιοδείας τελειώνει στις 29 Ιουλίου στο Μινσκ.

Στην χώρα μας οι Depeche Mode θα δώσουν μια μοναδική συναυλία την Παρασκευή 10 Μαΐου 2013 στο TerraVibe Park.

Κυριακή 27 Ιανουαρίου 2013

Έκθεση – Πώληση βιβλίων με σημαντικές εκπτώσεις στην Πλατεία Κοτζιά

ύτε η λέξη παζάρι μου αρέσει…. ούτε η λέξη εκποίηση, όταν μιλάμε για το βιβλίο.
Ένα βιβλίο δεν “παζαρεύεται”  ούτε “εκποιείται” .
Το βιβλίο χαρίζεται, δανείζεται, προσφέρεται με έκπτωση…
Ας είναι…. Λοιπόν στις μέρες μας που η οικονομική κρίση μας ταλανίζει, έχουμε τη δυνατότητα να επισκεφτούμε την Έκθεση Βιβλίου, να ενημερωθούμε, να ξαναθυμηθούμε βιβλία και συγγραφείς,  να αξιολογήσουμε τις  εκδόσεις (ακόμα και αισθητικά) και να αγοράσουμε βιβλία με έκπτωση.
ΑΞΙΖΕΙ λοιπόν να επισκεφτούμε την έκθεση, έστω και για μια βόλτα.
Το Blog  RsB προβάλει για τρίτη συνεχή χρονιά την έκθεση βιβλίου

 http://rosetabooks.wordpress.com/

Μικρή ελεγεία για τον Παύλο Μάτεσι, ή «το ωραίο παράλογο και εμείς»

Ο Μάτεσις εμφανίστηκε στα ελληνικά γράμματα, στην πρώτη εκείνη θρυλική μεταπολεμική γενιά των θεατρικών μας συγγραφέων, με την αρματωσιά του «παραλόγου». Σε μια Ελλάδα που προσπαθούσε να γιατρέψει τις πληγές της από τη δεκαετή περιπέτεια της κατοχής και του εμφύλιου, στην οποία είχε συρθεί μετά τη μικρασιατική καταστροφή, την οικονομική κατάρρευση και τη μεταξική δικτατορία. Μέσα στο ήδη «παράλογο» κλίμα του ψυχρού πολέμου, λίγο πριν από την κατάμαυρη δικτατορία των συνταγματαρχών, πράγματι, ήθελε «αρετήν και τόλμην» για να χλευάσει κάποιος τόσο ανοιχτά και απροκάλυπτα, με χιούμορ βιτριολικό, την κούφια σοβαροφάνεια της μικρομεγαλοαστικής και αρχοντοχωριάτικης υπηρετικής, ξενόδουλης ηγετικής τάξης που μας έφερε όπου μας έφερε! Θέλω να πω με τα πιο πάνω ότι το ένδυμα του «παραλόγου» ήταν απλώς ένα προσωπείο για να μπορέσει ο συγγραφέας να μιλήσει ελεύθερα για όσα βάραιναν την ψυχή του.

Κώστας Γαβράς: "Αντίσταση στη χυδαιότητα της εξουσίας"

Του Κώστα Τερζή 

Ευγενικός, σοβαρός, κομψός στα 79 του χρόνια, που δεν "μετράνε" στο παρουσιαστικό του. Του δείχνω μια ιταλική έκδοση που είναι αφιερωμένη στο έργο του και δεν τη γνωρίζει, εντυπωσιάζεται από το φωτογραφικό υλικό, ξεφυλλίζει με ενθουσιασμό και προσοχή το βιβλίο: "Μα πού βρήκαν αυτές τις φωτογραφίες που είναι από την προσωπική μου ζωή; Προσέχω πάντα να μην κυκλοφορούν τέτοιου είδους φωτογραφίες". "Είσαστε πολύ αγαπητός από τον κόσμο εδώ στην Ελλάδα, σίγουρα το διαπιστώσατε αυτές τις μέρες", του λέω. Χαμογελά αμήχανα και συγκρατημένα: "Τι να σας πω, εγώ απλώς λέω πάντα αυτό που νιώθω". Στη συζήτηση που ακολούθησε, συμφωνήσαμε σε πολλά, διαφωνήσαμε σε ελάχιστα, όπως για παράδειγμα όταν θέλησε να αναφέρει την περίπτωση του στενού του φίλου Γιώργου Νταλάρα... Το βέβαιο είναι ότι ο Κώστας Γαβράς ανήκει στους μεγάλους του παγκόσμιου κινηματογράφου, είναι ο άνθρωπος που μας προσέφερε αλησμόνητες πολιτικές ταινίες, με την πολιτική ως συστατικό δραματουργικό στοιχείο...

Παρασκευή 25 Ιανουαρίου 2013

H Λεωφόρος Αλεξάνδρας και η άτυχη πριγκίπισσα Αλεξάνδρα (1870 – 1891)

24grammata.com / ιστορία των ασήμαντων πραγμάτων
Η Λεωφόρος Αλεξάνδρας και η πριγκίπισσα
Το όνομα της πριγκίπισσας Αλεξάνδρας  δόθηκε στον  έρημο χωματόδρομο, που ένωνε την λεωφόρο Πατησίων με τους Αμπελόκηπους. Το Πεδίον του Άρεως θα δημιουργηθεί πολύ αργότερα, το 1934.

γράφει ο Σωτήρης Αθηναίος

Ποια ήταν η Πριγκίπισσα Αλεξάνδρα;
Στην Αθήνα της δεκαετία του 1880 δεν υπήρχε, σαφέστατα, τηλεόραση και ραδιόφωνο. Για τους «δυστυχείς» Αθηναίους δεν υπήρχαν οι γάμοι των επωνύμων (ή, απλώς, ανόητων ανθρώπων) για να τους γεμίζουν την πλήξη τους. Τα μάτια των, τότε, ανθρώπων (όπως και των σημερινών) ήταν στραμμένα σε οτιδήποτε διέφερε απ αυτούς και μπορούσε να γεμίσει τη μίζερη ζωή τους. Γι αυτό η προσοχή τους ήταν στραμμένη στους γάμους της πριγκίπισσας Αλεξάνδρας (1870 – 1891), κόρης του Γεωργίου Α΄ και της Όλγας .

Τα μυστήρια της Κεφαλονιάς·

ή σκέψεις απάνω στην οικογένεια, στη θρησκεία και στην πολιτική εις την Κεφαλονιά. Κεφαλονιά, τυπ. Η Κεφαλληνία 1856.
Λασκαράτος – Τυπάλδος Ανδρέας
(ακολουθεί βιογραφικό, εργογραφία, βιβιογραφία)
24grammata.com/ free ebook
[κατέβασέτο]
Προϊδέαση
Σκοπός του παρόντος βιβλίου είναι το σιάσιμο μιας σφαλερής ιδέας οπού έως τώρα εβασίλεψε και βασιλεύει ακόμη στην κοινωνία μας.
Η κοινωνία μας νομίζει πως δεν πρέπει να ξεσκεπάζονται τα ελαττώματά της, και θεωρεί ως εγκληματίαν εκείνον οπού το κάμη. Νομίζει εξεναντίας ότι είναι χρέος κάθε καλού πατριώτη να κηρύττη αρετές εις τον τόπον των ελαττωμάτων της.
Τούτο έκαμε ώστε καθένας, φοβούμενος την πρόληψή της, αρνήθηκε να της ανοίξη τα μάτια εις τες αληθινές πηγές των κακών της. Ενώ απ’ άλλο μέρος οι κατεργαραίοι, που σε κάθε κοινωνία ποτέ δεν λείπουνε, εκερδοσκοπήσανε να την αποκοιμήσουν, απάνω στον κρημνό της ανοησίας της, για να κλέψουνε την υπόληψή της.

Παράταση του πανελλήνιου μαθητικού λογοτεχνικού διαγωνισμού

Οι Εκδόσεις ΚΕΔΡΟΣ κατόπιν αιτήματος πολλών ενδιαφερόμενων, παρατείνουν την διάρκεια του πανελλήνιου μαθητικού λογοτεχνικού διαγωνισμού που διοργανώνουν με αφορμή την ανάγνωση του βιβλίου του Νίκου Θέμελη Η αναζήτηση. Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να υποβάλλουν το έργο τους ταχυδρομικά έως τις 28 Φεβρουαρίου 2013.

Το θέμα του διαγωνισμού είναι «Τι σημαίνει για σένα Η αναζήτηση του Νίκου Θέμελη; Εκφράσου ελεύθερα…». Στόχος, η δημιουργική επαφή των εφήβων με ένα από τα κορυφαία μυθιστορήματα της σύγχρονης ελληνικής πεζογραφίας.

Η προκήρυξη του διαγωνισμού και οι όροι συμμετοχής είναι διαθέσιμοι στην ιστοσελίδα www.kedros.gr.

Τετάρτη 23 Ιανουαρίου 2013

Tεχνητοί Παράδεισοι του Σαρλ Μπωντλαίρ

 http://bibliotheque.gr

Αρχικά σε κυριεύει μια παράλογη, ακαταμάχητη ευθυμία. Οι κοινότερες λέξεις, οι απλούστερες ιδέες αποχτούν μια νέα, αλλόκοτη όψη. Αυτή η ευθυμία σου είναι αφόρητη -όμως είναι μάταιο να της αντισταθείς. Σ’ έχει κυριέψει ο δαίμονας…
Συμβαίνει μερικές φορές άνθρωποι εντελώς ακατάλληλοι για τα γλωσσικά παιχνίδια ν’ αυτοσχεδιάζουν μιαν ατελείωτη σειρά λογοπαίγνιων και τελείως απίθανες σχέσεις μεταξύ ιδεών, κατάλληλες να ξεπεράσουν και τους πιο ικανούς μαστόρους αυτής της τεχνικής. Μετά ωστόσο από μερικές στιγμές, η σχέση ανάμεσα στις ιδέες γίνεται τόσον αόριστη και το νήμα των σκέψεών σου τόσον επίμοχθο που μόνον οι σύντροφοί σου μπορούν να σε καταλάβουν…
Κατόπιν οι αισθήσεις σου γίνονται εξαιρετικά οξείες και διορατικές. Η όρασή σου είναι άπειρη. Το αφτί σου μπορεί να διακρίνει και τον πιο αδιόρατο ήχο, ακόμη κι ανάμεσα στους πιο εκκωφαντικούς θορύβους…

Η Ελλάδα του φωτογράφου Τσαρλς Βέμπερ στο Μουσείο Μπενάκη

Εδώ και πάνω από τρεις δεκαετίες φωτογραφίζει ο Ελβετός καλλιτέχνης Τσαρλς Βέμπερ την Ελλάδα. Το αποτέλεσμα της δουλειάς του έχει συγκεντρωθεί σε μία έκθεση με τίτλο «Τα Ελληνικά - The Greek Series», η οποία εγκαινιάζεται την Τρίτη 29 Ιανουαρίου στις 20:00 στο Μουσείο Μπενάκη (Κτήριο της οδού Πειραιώς).

Ο Βέμπερ είναι ένας Ελβετός φωτογράφος που η σχέση του όμως με την Ελλάδα είναι μακρά και στενή. Τη φωτογραφίζει από την πρώτη φορά που την επισκέφθηκε και την αγάπησε, μέχρι σήμερα που ζει και εργάζεται με τη σύζυγό του Κίρα, στο χωριό Άγιος Σύλλας, στο Ηράκλειο της Κρήτης.

Πολιτισμός δεν είναι μόνο τα μνημεία, λέει ο πνευματικός κόσμος για το κλείσιμο του ΕΚΕΒΙ

Οργή έχει προκαλέσει στον κόσμο του πολιτισμού -και όχι μόνο- η απόφαση της κυβέρνησης να κλείσει το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου, μετά από 19 έτη λειτουργίας.

«Αυτή η απόφαση είναι μία βλακεία, η οποία πηγάζει από την αντίληψη ότι σε θέματα πολιτισμού μόνο τα μνημεία μετράνε, γιατί προσελκύουν τους τουρίστες», λέει με έμφαση ο συγγραφέας Πέτρος Μάρκαρης, η άποψη του οποίου φιλοξενείται σε άρθρο της βελγικής εφημερίδας La Libre Belgique με τίτλο «Ελλάδα: ο κόσμος του πολιτισμού αγανακτεί».

Τεχνόπολη: Ανοίγει τις πύλες του το Βιομηχανικό Μουσείο Φωταερίου την Κυριακή

Ενα νέο μουσείο εγκαινιάζεται στο κέντρο της Αθήνας. Πρόκειται για το Βιομηχανικό Μουσείο Φωταερίου που θα ανοίξει επισήμως τις πύλες του στις 27 Ιανουαρίου.

Το εργοστάσιο φωταερίου της Αθήνας ιδρύθηκε το 1857, μόλις τρία χρόνια μετά το μεταξουργείο Δουρούτη, για να καλύψει την ανάγκη της πόλης για δημόσιο φωτισμό. Οι δύο αυτές πρώτες βιομηχανίες της Αθήνας θα σημαδέψουν την πολεοδομική και οικονομική ανάπτυξη της πόλης.

Δευτέρα 21 Ιανουαρίου 2013

Μουσικό Χωριό καλεί πρωτεύουσα

 Μία από τις πιο καινοτόμες καλλιτεχνικές κοινότητες της Ευρώπης, η οποία έκλεισε οκτώ χρόνια «ζωής», μεταφέρει για ένα τριήμερο τη δράση της από τον Αγιο Λαυρέντιο του Πηλίου στην Αθήνα
 
Ολα άρχισαν με τη συναυλία που διοργανώθηκε ένα καλοκαιρινό βράδυ του 2004 στο ξωκλήσι της Παναγίας της Σουραυλούς στο καστανόδασος του Πηλίου. Η επιτυχία ήταν τέτοια που οι εμπνευστές της, ο Θύμιος Ατζακάς, ο Γιώργος-Εμμανουήλ Λαζαρίδης και ο Κώστας Μακρυγιαννάκης - μουσικοί με πολύπλευρη διαδρομή και οι τρεις τους -, θέλησαν να την αξιοποιήσουν και να την επεκτείνουν. Ετσι, δύο χρόνια αργότερα, μέσα από συζητήσεις και ευρύτερες «ζυμώσεις», γεννήθηκε το Μουσικό Χωριό στον κοντινό Αγιο Λαυρέντιο, ένα μέρος με το οποίοι οι ίδιοι διατηρούν μακροχρόνιους προσωπικούς δεσμούς. Ο λόγος για «μια πρωτοβουλία από μουσικούς για μουσικούς», όπως τη χαρακτηρίζουν οι ιδρυτές, η οποία έμελλε να εξελιχθεί σε μια από τις μεγαλύτερες και πιο καινοτόμες καλλιτεχνικές κοινότητες στην Ευρώπη.

Κυριακή 20 Ιανουαρίου 2013

Βραβεία κοινού A.V. 2012: Bιβλίο

Η κατάταξη των βιβλίων βγήκε μετά από ψηφοφορία των αναγνωστών Δείτε εδώ
ΒΙΒΛΙΟ
«Μιλώντας με την Αλίκη για τη φιλοσοφία και το νόημα της ζωής», Σώτη Τριανταφύλλου (Πατάκη)
«Φεβρουάριος», Θοδωρής Γεωργακόπουλος (Καστανιώτης)
«Όλα τα χαμένα», Βασιλική Πέτσα (Πόλις)
«Στον ίσκιο των σκοτωμένων κοριτσιών», Κυριάκος Μαργαρίτης (Ψυχογιός)
«Απρονοησία και νέμεση», Συλλογικό (The Athens Review of books)

n
Η Σώτη Τριανταφύλλου έγραψε στην A.V. για το βιβλίο της
Μιλώντας για το «μιλώντας»

27 αρχαιότητες μεταφέρονται από το παλαιό στο Νέο Μουσείο Ακροπόλεως

Είκοσι επτά αποσπασματικές αρχαιότητες από τις αποθήκες του Παλαιού Μουσείου Ακροπόλεως θα πάρουν τον δρόμο για το Νέο Μουσείο, καθώς ύστερα από αίτημα του δεύτερου το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο γνωμοδότησε θετικά ως προς την παραχώρησή τους.

Το Νέο Μουσείο Ακροπόλεως, που αιτήθηκε την έγκριση μεταφοράς, σχεδιάζει να εντάξει στις αίθουσές του τα 27 αντικείμενα, τα οποία σχετίζονται με μνημεία (κιονόκρανα, σίμες, υδρορρόες, ανθέμια και κέραμοι) που εκτίθενται ήδη στις αίθουσές του.

Τα περισσότερα σώζουν τα χρώματά τους σε κάποια σημεία, γεγονός που θα εμπλουτίσει τις γνώσεις μας ως προς τη χρήση τους, σύμφωνα και με το σκεπτικό των ιθυνόντων του Μουσείου.

Οι jazz trio στο Concerto Cafe

Τρεις ταλαντούχοι μουσικοί με κοινό γνώμονα την τζαζ θα παρουσιάσουν τη μουσική τους άποψη πάνω σε κλασικές φόρμες γνωστών ακουσμάτων. Οι Θοδωρής Σκουτέρης με την ηλεκτρική κιθάρα του, ο Νίκος Καλογιάννης με το ηλεκτρικό τους μπάσο και ο Ηλίας Δουμάνης στη ντραμς θα ενώσουν και πάλι τις δυνάμεις τους για ένα μουσικό ταξίδι στον μαγικό κόσμο της τζαζ.
Στις 28 Ιανουαρίου και στη σκηνή του Concerto Cafe όπου το ταλαντούχο τρίο θα ενισχύσει με την ξεχωριστή φωνή της η Νέβη Τσουκαλά
Concerto Cafe, Μάγερ 18 στην  Πλ. Βάθη (στοά Εθνικού Ωδείου) τηλ. 2105243330. Τιμές μέχρι 5 ευρώ. Πρώτη παραγγελία συν 3 ευρώ.

Σάββατο 19 Ιανουαρίου 2013

«Γάμοι, Κηδείες και δεν έχω τίποτα να φορέσω» της Άννας Χατζησοφιά στο Booze Cooperativa για 15 παραστάσεις

Πόσες φορές δεν αναπόλησες ένα φόρεμα με ιδιαίτερη σημασία; Είναι πάντα η μόδα συνώνυμο της ψυχοσύνθεσης μιας γυναίκας; Και πώς μπορούν να οριστούν οι πιο σημαντικές σχέσεις και καταστάσεις στη ζωή της από τον τρόπο που επιλέγει να ντύνεται;

Σε αυτά και άλλα ερωτήματα επιχειρεί να απαντήσει το θεατρικό έργο «Γάμοι, Κηδείες και δεν έχω τίποτα να φορέσω» της 'Αννας Χατζησοφιά - εμπνευσμένο από τη ζωή της σύγχρονης γυναίκας και την πορεία της προς το σήμερα μέσα από την κληρονομιά της από προηγούμενες δεκαετίες.

Μια κωμωδία σύγχρονης φόρμας όπου πέντε γυναίκες ανεβαίνουν στη σκηνή για μια θεατρική πρόβα η οποία σταδιακά εξελίσσεται σε παράσταση. Βασικός άξονας της αλληλεπίδρασης τους είναι η εξάρτηση που όλες οι γυναίκες έχουν με τα ρούχα.

Οι αθάνατες ταινίες του Αγγελόπουλου συναντούν το κοινό

Σε λίγες ημέρες - συγκεκριμένα στις 24 Ιανουαρίου - συμπληρώνεται ένας χρόνος από τον θάνατο του σπουδαίου δημιουργού, Θόδωρου Αγγελόπουλου.

Ως ελάχιστο φόρο τιμής στον μεγάλο έλληνα σκηνοθέτη, οι ταινίες του θα συναντήσουν ξανά το κοινό μέσα σε αίθουσες κινηματογράφων σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και Λάρισα, από τις 24 έως τις 30 Ιανουαρίου.

Έργο διαχρονικό και πάντα επίκαιρο


O Θόδωρος Αγγελόπουλος αγάπησε βαθιά την Ελλάδα και την τίμησε ταξιδεύοντάς την σ’ ολόκληρο τον κόσμο. Η πιο ουσιαστική, ωστόσο, προσφορά του στη χώρα του, είναι ο τρόπος που μέσα από τη θεματική των ταινιών του και την σκηνοθετική του τοποθέτηση, προκάλεσε την Ελλάδα να αναμετρηθεί με την ταυτότητά της και να την συλλογιστεί.                

  Με υλικά την ποίηση και τη μυθολογία της, το βάρος του αρχαίου της κλέους, τις πληγές της σύγχρονης ιστορίας της, τις πολιτικές καταστάσεις που την σημάδεψαν ανεξίτηλα και με οδηγό ένα βλέμμα βαθιά διεισδυτικό και οραματικά προφητικό πάνω στο παρελθόν, το παρόν και το μέλλον της Ελλάδας, ο Αγγελόπουλος κατέθεσε την ψυχή και το είναι του στη χώρα που τον γέννησε, μέσα από ένα έργο που αποδείχτηκε διαχρονικό και αποδεικνύεται παντοτινά επίκαιρο.

Βασίλης Τσιτσάνης, ένας μεγάλος ρεμπέτης

Συνθέτης, στιχουργός, δεξιοτέχνης του μπουζουκιού και τραγουδιστής, ο Βασίλης Τσιτσάνης υπήρξε μία από τις σημαντικότερες φυσιογνωμίες του ρεμπέτικου και της λαϊκής μουσικής.


Βασίλης Τσιτσάνης


Γεννήθηκε στα Τρίκαλα στις 18 Ιανουαρίου του 1915. Οι γονείς του ήταν Ηπειρώτες κι εκτός από τον Βασίλη είχαν άλλα τέσσερα παιδιά, τρία αγόρια κι ένα κορίτσι. Ο πατέρας του, τσαρουχάς στο επάγγελμα, είχε ένα μαντολίνο με το οποίο έπαιζε κλέφτικα τραγούδια. Αυτά ήταν τα πρώτα ακούσματα του μικρού Βασίλη, μαζί με τις βυζαντινές ψαλμωδίες που άκουγε στην εκκλησία. Παρότι τον συνέπαιρνε η μουσική, πρωτόπιασε το όργανο στα χέρια του μετά το θάνατο του πατέρα του το 1926 και το μετέτρεψε σε μπουζούκι.

Τετάρτη 16 Ιανουαρίου 2013

Πέθανε ο... Αυτοκράτορας των αισθήσεων, Ναγκίσα Οσιμα

Είναι σχεδόν τραγική ειρωνεία που ο Ναγκίσα Οσιμα πέθανε στις 15 Ιανουαρίου,  λίγες μέρες πριν από την πρώτη επέτειο θανάτου του Θόδωρου Αγγελόπουλου στις 24 Ιανουαρίου (ο θάνατός του οφείλεται σε πνευμονία όπως αναφέρει ο ιαπωνικό Τύπος). Ενώ οι δυο σκηνοθέτες δεν υπήρξαν στενοί φίλοι, είχαν μια πολύ καλή επαφή μεταξύ τους επειδή συν τοις άλλοις ο Αγγελόπουλος είχε τον ίδιο κινηματογραφικό διανομέα με τον Οσιμα στην Ιαπωνία.  Οποτε πάντως μιλούσε για σινεμά, ο Έλληνας σκηνοθέτης, πάντα αναφερόταν στον σημαντικότερο ίσως εκπρόσωπο του ιαπωνικού κινηματογράφου μετά τον Ακίρα Κουροσάβα.

Η αλληλοεκτίμησή τους ενδεχομένως να οφειλόταν στο γεγονός ότι και οι δυο αμφισβήτησαν το κινηματογραφικό κατεστημένο των χωρών τους, την ίδια πάνω- κάτω εποχή, στην δεκαετία του 1960. Όπως ο Αγγελόπουλος έδωσε νέα πνοή στο ελληνικά σινεμά με πρώτη ταινία του την «Αναπαράσταση», έτσι και ο Οσιμα μαζί με τους Μασαχίρο Σινόντα, Σοέι Ιμαμούρα, Γιοσισίγκε Γιοσίντα  υπήρξε σημαντικός εκπρόσωπος του ιαπωνικού Νέου Κύματος (Nuberu bagu) που άρχισε να  αναπτύσσεται την δεκαετία του 1950.

Εκθεση φωτογραφίας: Ο Τσε «ως σύγχρονος Προμηθέας»

Το όνομα του, Ερνέστο Τσε Γκεβάρα είναι το συνώνυμο της ελευθερίας. Με αφορμή τα 45 σχεδόν χρόνια από την δολοφονία του τον Οκτώβριο του 1967 στην Βολιβία, η Λέσχη Κινηματογράφου Πάτρας διοργανώνει έκθεση φωτογραφίας με τον εύγλωττο τίτλο «ως σύγχρονος Προμηθέας…»

Οι φωτογραφίες της θρυλικής μορφής του Τσε Γκεβάρα που οι περισσότερες είναι ανέκδοτες και κάποιες ελάχιστα γνωστές θα εκτεθούν στο χώρο του Κέντρου Πολιτισμού «Περί Τεχνών» στην Πάτρα (Αράτου και Κανακάρη 65) στην έκθεση που εγκαινιάζεται την Παρασκευή 18 Ιανουαρίου (ώρα 20.30). Ο λόγος για φωτογραφίες των Οσβάλντο και Ρομπέρτο Σάλας που προέρχονται από το «Ινστιτούτο της Ελευθερίας της Κούβας» στην Αβάνα. Οι φωτογραφίες αφορούν την ζωή του Τσε στην Κούβα στα έτη 1960 έως 1964.

Κυριακή 13 Ιανουαρίου 2013

Κύκλος Ομιλιών στο ΕΤΕ: Φτώχεια και πλούτος στην Ιστορία

Ένα θέμα, δυστυχώς, άκρως επίκαιρο, που αφελώς θέλαμε να πιστεύουμε ότι ανήκει πλέον στην Ιστορία (στις αναπτυγμένες χώρες τουλάχιστον), τη φτώχεια και τον μόνιμο συνοδό της, τον πλούτο, έχει ως επίκεντρο ο νέος κύκλος ομιλιών που διοργανώνεται, από 15/1 έως 26/2, στο πλαίσιο των εκδηλώσεων «Επιστήμης Κοινωνία», από το Ινστιτούτο Ιστορικών Ερευνών (ΚΒΕ) του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών.

Κώστας Γαβράς: "Ο άγριος καπιταλισμός είναι κατάσταση πολέμου"

"Μήνας Κώστα Γαβρά" είναι ο Ιανουάριος, καθώς μετά την κοσμοπλημμύρα την περασμένη Τρίτη στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, που φιλοξενούσε τον σκηνοθέτη για μια συζήτηση περί πολιτικής και κινηματογράφου, την ερχόμενη Πέμπτη βγαίνει στις αίθουσες η τελευταία του ταινία, το Κεφάλαιο (Le capital), μια ιστορία για τους ανθρώπους που κινούν τα νήματα στο μεγάλο χρηματοπιστωτικό «παιχνίδι» των τραπεζών και των χρηματιστηρίων, εις βάρος των απλών ανθρώπων που χάνουν τις δουλειές τους και συνθλίβονται στο περιθώριο. Και στις 29 του μήνα έρχεται το μεγάλο αφιέρωμα στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος, όπου παρουσιάζεται το σύνολο σχεδόν του έργου του σκηνοθέτη, ένα αφιέρωμα πλαισιωμένο με συζητήσεις, αναλύσεις για το έργο του και μαθήματα για τον κινηματογράφο από τον Γαβρά, ανοιχτά στο ευρύτερο κοινό.

Γλέντι στον καιρό της πανούκλας

Η νεοσύστατη ομάδα ΠΥΡ παρουσιάζει το έργο του Αλεξάντρ Πούσκιν «Γλέντι στον Καιρό της Πανούκλας», όπου τέσσερις ανθρωποι στήνουν ένα υπαίθριο γλέντι, πίνουν, χορεύουν και τραγουδάνε, σε μια πόλη που την αφανίζει η πανούκλα.

Το Γλέντι στον καιρό της πανούκλας είναι η μεταγραφή από τον Πούσκιν στη δική του ρώσικη, ποιητική γλώσσα ενός μόνο επεισοδίου από το τρίπρακτο έργο City of the Plague του άγγλου συγγραφέα John Wilson. Το έργο δεν είναι λοιπόν σε έκταση παρά μια μεγάλη δραματική σκηνή. Σ’ αυτήν βλέπουμε το υπαίθριο γλέντι που στήνει μια παρέα ανθρώπων σε μια πόλη που την αφανίζει η πανούκλα. Μεταξύ πτωμάτων και ερειπίων, λίγο πριν το τέλος των πάντων, τέσσερις άνθρωποι πίνουν, χορεύουνε και τραγουδάνε. Ο ιερέας της πόλης επιχειρεί να διαλύσει αυτή την ανίερη γιορτή και τότε δύο κόσμοι, που είναι κι οι δύο καταδικασμένοι να χαθούν, συγκρούονται με ανυπολόγιστη ορμή.Το φθινόπωρο του 1830 ο ποιητής Πούσκιν βρίσκεται απομονωμένος για τρεις περίπου μήνες σ’ ένα ρώσικο χωριό, όταν ξεσπάει μια τρομερή επιδημία χολέρας. Οι δρόμοι κλείνουν, οι πόλεις μπαίνουν σε καραντίνα, η αρρώστια θερίζει τον πληθυσμό της Μόσχας και της επαρχίας. Ο Πούσκιν χάνει την επαφή με τον έξω κόσμο. Δεν έχει τρόπο διαφυγής. Και σε αυτές τις συνθήκες, ελεύθερος όσο ποτέ μέσα στην απομόνωση που του προσφέρει η καραντίνα, γράφει πυρετωδώς. Το αίσθημα κινδύνου ξυπνά τη δημιουργική του δύναμη και γράφει μερικά από τα καλύτερα ποιήματά του, πολλά διηγήματα αλλά και θεατρικά. Εδώ λοιπόν γράφονται ο «Φιλάργυρος Ιππότης», ο «Μότσαρτ και Σαλιέρι», ο «Πέτρινος Καλεσμένος»
και το «Γλέντι στον καιρό της πανούκλας», γνωστά όλα μαζί ως «Μικρές Τραγωδίες».

Παρασκευή 11 Ιανουαρίου 2013

Πολυχώρος Black Duck: Το αύριο της Τέχνης ενώνει τις δυνάμεις του

Τι είναι αυτό που συνδέει τους 15 καλλιτέχνες οι οποίοι με εντελώς ετερόκλητα μέσα έκφρασης συμμετέχουν στην ομαδική έκθεση «Λύκος στην πόλη» που φιλοξενείται από το Σάββατο 5 Ιανουαρίου έως την Παρασκευή 18 του μηνός στoν πολυχώρο Black Duck της πλατείας Καρύτση;

«Το ότι όλοι τους είναι είτε τελειόφοιτοι είτε απόφοιτοι της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών» απαντά η Ολυμπία Τζώρτζη, υπεύθυνη της έκθεσης που σκοπό έχει να εστιάσει στα ανερχόμενα ταλέντα του χώρου.

Ανακοινώθηκαν οι υποψηφιότητες των βραβείων Όσκαρ

Υποψήφιο σε 12 κατηγορίες το ιστορικό έπος του Στίβεν Σπίλμπεργκ βρίσκεται στην κορυφή των υποψηφιοτήτων αλλά η γαλλοαυστριακή ταινία του Μίχαελ Χάνεκε φιγουράρει τόσο στην κατηγορία καλύτερης ταινίας όσο και της ξενόγλωσσης! Και μια (εν μέρει) ελληνική παρουσία

To πιο εντυπωσιακό στοιχείο των εφετινών υποψηφιοτήτων για τα 85α Οσκαρ δεν είναι τόσο οι 12 που απέσπασε ο «Λίνκολν» του Στίβεν Σπίλμπεργκ _κάτι εν μέρει αναμενόμενο_ όσο το γεγονός ότι η «Αγάπη» του Μίχαελ Χάνεκε, μια συμπαραγωγή Γαλλίας – Αυστρίας  - Γερμανίας, είναι υποψήφια τόσο στην κατηγορία καλύτερης ταινίας, όσο και σε εκείνη της καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας. Πολύ σπάνια μια ταινία έχει διεκδικήσει ταυτοχρόνως Οσκαρ στην κατηγορία της καλύτερης ταινίας και καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας και μια από τις σπάνιες αυτές περιπτώσεις ήταν το «Ζ» του Κώστα Γαβρά και ο «Τίγρης και δράκος» του ταϊβανού Ανγκ Λι του οποίου η τελευταία ταινία «Η ζωή του Πι» διεκδικεί εφέτος 11 Οσκαρ.  Οσο για τον ίδιο τον Χάνεκε, ο αυστριακός σκηνοθέτης μετρά μια υποψηφιότητα στην σκηνοθεσία και μια στο πρωτότυπο σενάριο.

Τι σημαίνει το τέλος του ΕΚΕΒΙ

Του Νίκου Μπακουνάκη

Σαφή οπισθοδρόμηση συνιστά η κατάργηση του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου από τον αναπληρωτή υπουργό Κώστα Τζαβάρα. Η υποκατάσταση του Κέντρου από την Διεύθυνση Γραμμάτων του υπουργείου Πολιτισμού σίγουρα δεν εγγυάται τη συνέχιση της δουλειάς του ΕΚΕΒΙ.

Τόσο από άποψη ανθρώπινου δυναμικού όσο και από άποψη τεχνογνωσίας αυτή η Διεύθυνση  είναι σήμερα, έτσι κι αλλιώς, μια σκιά κατά γενική ομολογία αυτών που γνωρίζουν τα εσωτερικά του υπουργείου.

Από τα προγράμματα του ΕΚΕΒΙ αυτό που διασφαλίζεται, σύμφωνα με την ανακοίνωση του αναπλ.υπουργού, είναι της Φιλαναγνωσίας, προφανώς γιατί υπάρχει εμπλοκή ευρωπαϊκής χρηματοδότησης.

Δευτέρα 7 Ιανουαρίου 2013

Τα ραντεβού της τέχνης το 2013

αναδημοσίευση από το ΒΗΜΑ 
 
Το 2013 είναι ήδη εδώ και οι μεγάλοι πολιτιστικοί οργανισμοί στις δύο πλευρές του Ατλαντικού το υποδέχονται πανέτοιμοι. Παρ' όλο που η οικονομική κρίση και οι συνακόλουθες περικοπές προϋπολογισμού στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης υποχρεώνουν ακόμη και πάλαι ποτέ κραταιά θέατρα και ιδρύματα σε αναδίπλωση και χάραξη νέας στρατηγικής προκειμένου να εξασφαλίσουν την επιβίωση και το πέρασμά τους στην «επόμενη ημέρα», οι δελεαστικές προτάσεις κάθε άλλο παρά λείπουν.

Για ακόμη μία φορά οι συμπαραγωγές αποτελούν συμφέρουσα λύση. Οσο για αυτόν καθ' εαυτόν τον προγραμματισμό, η εφετινή διπλή επέτειος των 200 χρόνων από τη γέννηση του Βέρντι και του Βάγκνερ δίνει τον τόνο στις μεγάλες όπερες. Ενδιαφέρουσες και ποικίλες είναι εξάλλου οι προτάσεις και στις υπόλοιπες τέχνες, στα εικαστικά, στο θέατρο, στον χορό. Αν, πάλι, στο πρόγραμμά σας δεν περιλαμβάνεται άμεσα κάποιο ταξίδι στο εξωτερικό, ουδείς λόγος ανησυχίας: σε κάποιες περιπτώσεις η συνδρομή της σύγχρονης τεχνολογίας είναι σε θέση να καταργήσει τις αποστάσεις και να φέρει το θέαμα στην οθόνη του υπολογιστή σας.

Ποια είναι τα φυτά του Παραδείσου

της Μαρίας Θερμου 
 
Στον κήπο αυτόν η ελιά υποδηλώνει την ελεημοσύνη, η βάτος προτρέπει στην υπακοή, η ροδιά συσχετίζεται με το θάρρος και το σθένος και το κίτρο με τα ευώδη του αιθέρια έλαια δείχνει την αγνότητα και τη σωφροσύνη. Γιατί αυτός ο κήπος δεν είναι σαν τους άλλους. Κάθε φυτό έχει την ακριβή του θέση μέσα του. Οπως και κάθε αρετή στην ψυχή του ανθρώπου.

Πρόκειται για τον κήπο των αρετών, τον κήπο του Παραδείσου, τον κήπο της Εδέμ. Ετσι τον αναφέρει ένα σπάνιο βυζαντινό χειρόγραφο που βρίσκεται στην Οξφόρδη. Ενα ανώνυμο κείμενο του 13ου αιώνα συγκεκριμένα, που περιγράφει έναν κήπο κάπου στην Ανατολική Μεσόγειο, πραγματικό και συμβολικό ταυτόχρονα, τονίζοντας τη δισυπόστατη έννοια που είχε για τον βυζαντινό άνθρωπο: πνευματικός τόπος αρετών και ταυτόχρονα η απτή πραγματικότητα μιας φυσικής όασης.

«Η βίβλος αύτη τέρψιν παραδεισσίου / τω φιλομαθεί ψυχικού παρεισάγει, / εις τας νοήσεις κατά νουν παρεισφέρει».
(Το βιβλίο αυτό θα εισαγάγει τον φιλομαθή αναγνώστη στη γοητεία και στις χάρες ενός παραδεισένιου κήπου, αν στρέψει προς αυτό όλη του τη σκέψη). Αυτό αναφέρεται στο προοίμιο του χειρογράφου. Ηταν ένα από τα στοιχεία που γοήτευσαν την καθηγήτρια κυρία Σοφία Ριζοπούλου για να σκύψει πάνω του, όταν τυχαία έπεσε στην αντίληψή της, καθώς μελετούσε στη Βοδληιανή Βιβλιοθήκη της Οξφόρδης βοτανικά κείμενα.

Βιβλιοκριτική: «Φαρενάιτ 451»

Του  Πάνου Ραμαντάνη

«Φαρενάιτ 451»

Ένα εξαιρετικό λογοτεχνικό δημιούργημα που… «τρέχει την φαντασία μας» σε μία απίστευτα φοβική και τεχνοκρατική κοινωνία. Μια κοινωνία που αντί να κινείται σε χρόνο πραγματικού ρεαλισμού, κινείται σε χρόνο «τηλεοπτικής απάτης»!

“Το μυθιστόρημα τούτο αποτέλεσε μια έκπληξη για μένα τότε και εξακολουθεί να μου προκαλεί έκπληξη ακόμα και τώρα.
Έγραφα πάντα με όλη μου τη δύναμη της φωνής μου και από κάποια κρυφά εσωτερικά κίνητρα. Ακολούθησα τη συμβουλή του καλού μου φίλου Federico Fellini, ο οποίος, όταν τον ρωτούσαν για το έργο του, έλεγε: «Μη μου λέτε τι είναι αυτό που κάνω, δεν θέλω να ξέρω»…”

Απόσπασμα από την εισαγωγή του Ray Bradbury σχετικά με την επετειακή επανέκδοση του βιβλίου, Φαρενάιτ 451, το 2003 για τα 50 χρόνια από την πρώτη έκδοσή του.

Εργαστήριο Τεχνών στο Μουσείο της Ακρόπολης

Από τις 15 Ιανουαρίου 2013, στο Μουσείο της Ακρόπολης θα πραγματοποιείται Εργαστήριο Τεχνών που θα προσφέρει στους επισκέπτες εξειδικευμένη γνώση γύρω από τα έργα τέχνης της αρχαιότητας και τις τεχνικές παρουσίασης και δημιουργίας τους.

Συγκεκριμένα, οι αρχαιολόγοι και οι φροντιστές του μουσείου θα παρουσιάσουν στο κοινό θέματα που σχετίζονται με τη δημιουργία έργων, την παραγωγή πιστών αντιγράφων, την αρχαία τεχνολογία, καθώς και τις σύγχρονες εφαρμογές των εργαστηρίων που χρησιμοποιούνται για τη μελέτη των εκθεμάτων.
 
Την Τρίτη, 15/1,θα παρουσιαστεί από το Εργαστήριο η τεχνική της τρισδιάστατης αντιγραφής των γλυπτών. Το εργαστήριο θα πραγματοποιείται ως την Κυριακή, 20 Ιανουαρίου, δύο φορές τη μέρα, στις 11:00 π.μ. και στις 12:00. Σε κάθε ομάδα θα συμμετέχουν ως 20 επισκέπτες. Για τη συμμετοχή τους απαιτείται το εισιτήριο της ημέρας, ενώ θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας.


Πηγή: ert.gr

Κυριακή 6 Ιανουαρίου 2013

Το μεταπολεμικό κήρυγμα (Ν. Λαπαθιώτης)

Μεθαύριο, στις 8 Ιανουαρίου, συμπληρώνονται 69 χρόνια από την αυτοκτονία του ποιητή Ναπολέοντα Λαπαθιώτη. Μια και έχω ασχοληθεί αρκετά με το έργο του, συνηθίζω κάθε χρόνο τέτοιες μέρες να τιμώ τη μνήμη του δημοσιεύοντας κάποιο δυσεύρετο ή και εντελώς αθησαύριστο κείμενό του, ποίημα ή πεζό. Έτσι θα γίνει και φέτος, με τη διαφορά ότι το άρθρο θα το δημοσιεύσω σήμερα Κυριακή (τη μέρα που το ιστολόγιο συνήθως φιλοξενεί φιλολογικό θέμα). Και με τη δεύτερη διαφορά ότι δεν θα δημοσιεύσω, όπως συνήθως, λογοτεχνικό κείμενο του Λαπαθιώτη, αλλά ένα από τα λιγοστά πολιτικά άρθρα του. Η φιλόλογος κ. Κατερίνα Σχοινά, που μελετάει τη λογοτεχνία του μεσοπολέμου και τον Λαπαθιώτη, στο άρθρο της “Ο αριστερός Λαπαθιώτης της πεζής ποίησης“, που δημοσιεύτηκε την περασμένη Κυριακή στις Αναγνώσεις της Αυγής, έκανε λόγο για το πολιτικό αυτό άρθρο του Λαπαθιώτη, οπότε σκέφτηκα να το παρουσιάσω εδώ, γιατί νομίζω πως δεν έχει ξαναδημοσιευτεί ποτέ. Βέβαια, ο τίτλος σήμερα είναι λίγο παραπλανητικός, αφού ο Λαπαθιώτης λέγοντας “μεταπολεμικό” αναφέρεται στον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο.

Το άρθρο του Λαπαθιώτη δημοσιεύτηκε στο περιοδικό “Πολιτικά φύλλα” τον Απρίλιο του 1931. Τα Πολιτικά Φύλλα ήταν ένα αξιόλογο αριστερό πολιτικό περιοδικό, που το εξέδιδε ο σοσιαλιστής Ι.Π.Μελάς, το οποίο είχε και φιλολογική ύλη και ξεχώριζε και εικαστικά -είχε τον περίεργο υπότιτλο “Μηνιαία εικονογραφημένη έκδοσις ελέγχου και κριτικής πολιτικής πρωτοπορίας”. Κάποτε θα το παρουσιάσω εκτενέστερα. Από τις στήλες του είχε κάνει ο Β. Βαρίκας τη γνωστή αρνητική κριτική του στη Στροφή του Σεφέρη όταν είχε πρωτοεκδοθεί.  Κάποιο εξώφυλλό του το είχε κάνει ο νεαρότατος τότε χαράκτης Τάσσος. Βέβαια, τα Π.Φ. δεν μακροημέρευσαν, έκλεισαν ύστερα από έναν περίπου χρόνο ζωής.

Δημοσιεύω το άρθρο μετατρέποντας σε μονοτονικό και εκσυγχρονίζοντας (σε ελάχιστα σημεία) την ορθογραφία:
ΤΟ ΜΕΤΑΠΟΛΕΜΙΚΟ ΚΗΡΥΓΜΑ
του κ. Ναπολέοντος Λαπαθιώτη
Αν δεχθούμε ότι κάθε κακό φέρνει και το καλό του, πρέπει να υποθέσομε ότι η αγαθή απόδοση του τελευταίου τραγικού πολέμου είναι το ξύπνημα της λαϊκής οργής.
Υπάρχουν άνθρωποι που το μεγαλειώδες αυτό ζήτημα της πανανθρωπίνης συνειδήσεως το βλέπουν δύσπιστα κι επιφυλακτικά. Οι άνθρωποι αυτοί, δεν έχουν κρίση, ούτε λογική. Δεν κατόρθωσαν να κατατοπισθούν ποτέ, απέναντι στα πράγματα, ούτε τα διονύχισαν ποτέ! Είναι οι μακάριοι άνθρωποι της χθες, που τίποτε δεν τους ανησυχούσε. Τα ‘βλεπαν όλα ρόδινα τριγύρω, κι η πέψη τους ήταν κανονική! Ζούσαν με την πεποίθηση, πως όλα βάδιζαν με τάξη και ρυθμό! Οι άνθρωποι αυτοί, είναι φυσικό ν’ ανησυχούν, και να μη βλέπουν παρά μόνο τους κινδύνους. Κι ότι υπάρχουν κίνδυνοι, πολύ πραγματικοί, για κάθε τι που αφορά το παρελθόν, δεν χωρεί καμιά αμφιβολία.
Οι κίνδυνοι, όμως, αυτοί, δεν αφορούν παρά τις αμαρτίες του αρκετά προσφάτου παρελθόντος. Δεν αφορούν παρά την αχρειότητα της κοινωνικής μας ανισότητος, την άδικη κατανομή του πλούτου, την αυθαιρεσία των αρχόντων, την ανηθικότητα των εκμεταλλευτών, την κτηνωδία των παράνομα κρατούντων. Για όλ’ αυτά, οι κίνδυνοι είναι άμεσοι και βέβαιοι. Αλλά τ’ αγαθά και λογικά, δεν διατρέχουν, ασφαλώς, κανένα κίνδυνο. Ίσα-ίσα, αυτά πρόκειται να ζήσουν.
* * *
Όταν οι αστοί εξανίστανται για τις βίαιες και τρομοκρατικές μεθόδους που χρησιμοποιούν οι προλετάριοι για να επικρατήσουν, είναι, αληθινά, πολύ περίεργοι. Αφού κράτησαν, όσο μπορούσαν, τους ανθρώπους, επί αιώνες τώρα, μέσ’ στην αμάθεια και μέσ’ στην αποκτήνωση, από σκοπού, για να τους εκμεταλλεύονται -δεν έπρεπε να περιμένουν, ότι, τη στιγμή που θα ξυπνούσαν, θα ήταν δυνατόν να τους φερθούν λεπτά και με το γάντι. Ο λαός εφαρμόζει, σήμερα, εκείνα που του δίδαξαν αυτοί. Και δεν του δίδαξαν ποτέ την καλοσύνη. Και λησμονούν, επίσης, ότι, κι αν ήθελαν ή ήξεραν να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους με μέσα πιο καλά, αυτοί οι ίδιοι τους το αποκλείουν, και τους αφαιρούν με την πανούργα στάση τους και την κακή τους πίστη το ενδεχόμενο αυτής της εκλογής.

Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Η ιστορία των εκδόσεων ΑΓΡΑ στο βιβλιοπωλείο Ιανός

Στη σειρά των εκδηλώσεων «Η ιστορία των εκδοτών» παρουσιάζεται την Δευτέρα , 7 Ιανουαρίου, στις 8 μ.μ. στο βιβλιοπωλείο Ιανός ο  εκδότης  Σταύρος Πετσόπουλος, των εκδόσεων ΑΓΡΑ και  συνομιλεί με τον Γιάννη Ν. Μπασκόζο, επιμελητή του κύκλου εκδηλώσεων .  Παρεμβαίνουν συγγραφείς και φίλοι των εκδόσεων Άγρα.

Οι εκδόσεις Άγρα με μια 35χρονη περίπου παρουσία στον εκδοτικό χώρο και με πάνω από 1000 τίτλους στον κατάλογό τους αγαπήθηκαν από το αναγνωστικό κοινό χάρις στο ιδιαίτερο ύφος, την αισθητική τους και τους συγγραφείς τους.

Πέμπτη 3 Ιανουαρίου 2013

Δέκα δοκίμια που αξίζει να διαβάσετε

του Γιάννη Μπασκόζου

Δέκα δοκίμια στοχάζονται για το σήμερα άλλοτε ανατρέχοντας στο παρελθόν κι άλλοτε προβλέποντας το μέλλον. Αξίξει να τα διαβάσετε.

Μανωλόπουλος Ιάσων, « Το "επαχθές" χρέος της Ελλάδας» (Μελάνι)


Επενδυτής ο ίδιος ο συγγραφέας, γνωρίζει καλά τι θα περίμενε ένας ξένος να βρει ως επενδυτικό κλίμα στην Ελλάδα. Η ανάλυσή του εντυπωσίασε όταν το βιβλίο πρωτοβγήκε το 2011 στο Λονδίνο.

Δημήτρης Ψαρράς, «Η μαύρη βίβλος της Χρυσής Αυγής» (Πόλις)

Μια πλήρης σχεδόν μελέτη του κόμματος της Χρυσής Αυγής και της ιδεολογίας της. Μια απάντηση στο πώς φτάσαμε ως εδώ, πώς η ανοικτή ελληνική κοινωνική έγινε ξενοφοβική και επέτρεψε στους ναζιστές να ταλαιπωρούν το πολιτικό σκηνικό.

Terry Eagleton, «Γιατί ο Μαρξ είχε δίκιο» (Πατάκης)


Ο συγγραφέας απαντάει στις δέκα πιο συχνές επικρίσεις που δέχεται η μαρξιστική θεωρία δίνοντας πειστικά επιχειρήματα και αναπτύσσοντας ένα πεδίο σύγχρονων προβληματισμών.

Νίκος Θεοτοκάς, «Ο βίος του στρατηγού Μακρυγιάννη» ( Βιβλιόραμα)


Μια αιρετική βιογραφία του στρατηγού Μακρυγιάννη που αναιρεί την ηθικο-εθνική ματιά της γενιάς του ΄30 και τον τοποθετεί πιο ισορροπημένα στην εποχή του. Προσαρμόστηκε στη νέα πραγματικότητα αλλά και παρέμενε θεματοφύλακας των παλιών αξιών.

Γιώργης Γραμματικάκης, «Ενας αστρολάβος του Ουρανού και της ζωής» (Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης)

Μια περιήγηση στον κόσμο του σύμπαντος και τα μεγάλα θέματα που χρόνια μας απασχολούν. Παράλληλα σκέψεις του συγγραφέα για την κρίση και τα προβλήματα που θέτει για το μέλλον της χώρας μας.

Tony Judt, «Τα δεινά που μαστίζουν τη χώρα» (Αλεξάνδρεια)

Ο ιστορικός λίγο πριν φύγει είχε γράψει αυτό το βιβλίο αναρωτώμενος «Σε ποιες συνθήκες μπορεί και αξίζει να ζουν οι άνθρωποι». Ξαναδιαβάζει το παρελθόν για να δει πού έγινε το λάθος και καλεί να ξαναβρούμε τους τρόπους να οδηγηθεί η ανθρώπινη κοινωνία στην ευτυχία.

Παναγιώτης Κονδύλης, «Η κριτική της μεταφυσικής στη νεότερη σκέψη» (Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης)


Ολοκληρωμένο για πρώτη φορά στα ελληνικά το έργο του έλληνα φιλοσόφου. Ο Π. Κονδύλης οργανώνει το σύνολο της αντιμεταφυσικής σκέψης από τον όψιμο Μεσαίωνα έως τον 20ό αιώνα δείχνοντας πώς η κριτική της μεταφυσικής καθόρισε την πνευματική φυσιογνωμία των Νέων Χρόνων.

Nial Ferguson, «Πολιτισμός» (Παπαδόπουλος)

Μια μελέτη για το τι είχε ο πολιτισμός της Δυτικής Ευρώπης και του επέτρεψε να αποκτήσει προβάδισμα απέναντι στις φαινομενικά ανώτερες αυτοκρατορίες της Ανατολής. Τα πλεονεκτήματα ήταν έξι: ανταγωνισμός, επιστήμη, δημοκρατία, ιατρική, καταναλωτισμός και εργασιακή ηθική.

Δημήτρης Ραυτόπουλος, «Εμφύλιος και λογοτεχνία» (Πατάκης)

Ο τελευταίος μεγάλος κριτικός μας γράφει για 17 έργα πεζογράφων της ελληνικής λογοτεχνίας που αντανακλούν πτυχές του εμφυλίου αναζητώντας την αλήθεια μέσα από τη λογοτεχνία.

Δημήτρης Χριστόπουλος, «Ποιος είναι έλληνας πολίτης» (Βιβλιόραμα)


Πώς καθορίστηκε ιστορικά το ποιος είναι έλληνας πολίτης. Τα ερωτήματα που τίθενται σήμερα, υπό την πίεση των ξενοφοβικών αλλά και της πραγματικότητας του μεταναστευτικού ρεύματος. Τι προβλέπει ο νέος κώδικας ιθαγένειας.

Ελλάδα, η ουτοπία της Ευρώπης

Ο Κωνσταντίνος Τσουκαλάς εξιστορεί το πώς φθάσαμε στη σημερινή κρίση, καταρρίπτοντας τα επιχειρήματα της σημερινής ιδεολογικοπολιτικής ορθοδοξίας

Γραφει ο Αντώνης Λιάκος

 Ο Κωνσταντίνος Τσουκαλάς είναι εμβληματική φυσιογνωμία διανοουμένου σε ολόκληρη την εποχή της Μεταπολίτευσης, από το πρώτο του βιβλίο, Η ελληνική τραγωδία, ως το τωρινό, Ελλάδα της λήθης και της αλήθειας. Στην Ελληνική τραγωδία το εναγώνιο ερώτημα ήταν πώς η ιστορία της νεοελληνικής κοινωνίας κατέληξε στη δικτατορία. Το τωρινό του ερώτημα είναι πώς φθάσαμε στη σημερινή κρίση.
Το βιβλίο θα διαβαστεί όχι μόνο ως ετυμηγορία ενός μεγάλου έλληνα διανοουμένου για όσα συμβαίνουν αυτή τη στιγμή σε μια μικρή χώρα προκαλώντας το διεθνές ενδιαφέρον, αλλά και για έναν πρόσθετο λόγο: επειδή θέτει σε ριζική κριτική τις βαθιές παραδοχές της σημερινής ιδεολογικοπολιτικής ορθοδοξίας δείχνοντας πόσο γυμνά και έωλα είναι τα επιχειρήματά της, ακόμη και όταν επενδύονται με περίτεχνο τεχνοκρατικό λόγο. 

Η γέννηση, ο γάμος και ο θάνατος στην αρχαιότητα

Ο γάμος στην αρχαιότητα, οι τελετουργίες μύησης, η κοινωνική σημασία του γεγονότος και η εικονογραφία θα παρουσιασθούν στις 10, 17 και 24 Ιανουαρίου στο Μουσείο Μπενάκη (κεντρικό κτίριο) μέσα από τις διαλέξεις της κυρίας Ειρήνης Παπαγεωργίου, επιμελήτριας της Προϊστορικής, Αρχαίας Ελληνικής και Ρωμαϊκής Συλλογής του Μουσείου.
Πρόκειται για τη σειρά διαλέξεων με τίτλο «Η τέχνη στο Μουσείο Μπενάκη» και συγκεκριμένα «Γέννηση, Γάμος, Θάνατος: Ο κύκλος της ζωής μέσα από τη συλλογή Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων του Μουσείου Μπενάκη».
Θα ακολουθήσει την Πέμπτη 31 Ιανουαρίου «Ο θάνατος. Ταφικά μνημεία, κτερίσματα, μεταθανάτιες δοξασίες και οι συναφείς τελετές».Ώρα προσέλευσης 17.00. Για περισσότερες πληροφορίες τηλ. 210 367 1000

Στο μικροσκόπιο οι διασυνδέσεις της CIA με παραγωγούς της ταινίας για τον Μπιν Λάντεν

Τις διασυνδέσεις μεταξύ των παραγωγών της νέας ταινίας για τον Μπιν Λάντεν «Zero Dark Thirty» και αξιωματούχων της υπηρεσίας πληροφοριών CIA εξετάζει η επιτροπή πληροφοριών της Γερουσίας των ΗΠΑ.

Όπως αναφέρει το πρακτορείο Ρόιτερς, η πρόεδρος της επιτροπής εξέφρασε τις έντονες αντιδράσεις της σχετικά με ορισμένες σκηνές της ταινίας, κατά τις οποίες, όπως υποστηρίζει, αφήνεται να εννοηθεί ότι το κλειδί για τον εντοπισμό του Οσάμα Μπιν Λάντεν αποτέλεσαν οι «διεξοδικές ανακρίσεις» κρατουμένων από τη CIA.

Ο Βαγγέλης Χερουβείμ βγάζει τα άπλυτα των Μνημονίων στη φόρα

Ξεκίνησε μια μέρα μετά το "τέλος" του κόσμου. Επειδή όμως το τέλος δεν ήρθε, εξακολουθεί να... εκτίθεται και θα συνεχίσει μέχρι τις 25 Ιανουαρίου. Ο Βαγγέλης Χερουβείμ βγάζει τα... άπλυτα των Μνημονίων και της τρόικας, εσωτερικής και εξωτερικής, στη φόρα. Ο γνωστός σκιτσογράφος εκθέτει πάνω από εκατό γελοιογραφίες του, κυρίως των δύο τελευταίων ετών, δημοσιευμένες κατά κύριο λόγο στην "Αυγή" αλλά και στη "Γαλέρα", την "Εποχή", τους "Ενεργούς Πολίτες" και άλλα αριστερά έντυπα, στο θέατρο "Δια Δύο" (Σπύρου Πάτση 99, μετρό Κεραμεικός).
Κρεμασμένα σε μανταλάκια, τα σκίτσα του Βαγγέλη Χερουβείμ κριτικάρουν, σχολιάζουν, σαρκάζουν, αλλάζουν γενικώς τα φώτα στην εξουσία και την αδιαφορία. Ένας "πολιτικός αστειέμπορας", όπως χαρακτηρίζει τον εαυτό του αυτοσαρκαζόμενος, δεν θα μπορούσε παρά να θέσει σε κοινή θέα όλα όσα μας καταδυναστεύουν, μας πονούν και μας θυμώνουν.

O Χέρμπερτ Λιστ μετά τον κλασικισμό


του Παναγιώτη Σ. Παπαδόπουλου

Έχουν γραφεί πολλά σχόλια για τις φωτογραφίες του Χέρμπερτ Λιστ (1903-1975). Συχνά τον κατατάσσουμε στον κλασικισμό. Ενίοτε τονίζονται οι επιδράσεις που έχει δεχτεί από τον σουρεαλισμό, ιδίως στις φωτογραφίες με τα mannequins, στις οποίες μεταφέρει στοιχεία της μεταφυσικής ζωγραφικής του Ντε Κίρικο στη φωτογραφία. Ωστόσο, ούτε κλασικιστής υπήρξε, ούτε σουρεαλιστής. Στο πρώτο μεγάλο του ταξίδι στην Ελλάδα (1937-9) απεικονίζει τις αρχαιότητες, αλλά ο τρόπος που χρησιμοποιείται δεν απηχεί πλέον τους κανόνες του κλασικισμού. Φωτογραφίζοντας τους στύλους του Ολυμπίου Διός δεν αντιλαμβανόμαστε ένα κλασικό ιδεώδες που διατηρείται ισχυρό ακόμη και σήμερα, αλλά τις πτυχές μίας σωριασμένης κολώνας, τη φθορά της, το φως που πέφτει πάνω της. Μόνο το σωριασμένο κλασικό μπορεί να δημιουργήσει την αφορμή της καλλιτεχνικής δημιουργίας. Στην Οικία της Κλεοπάτρας, στη Δήλο, δεν αποτυπώνονται οι εναπομένουσες κολώνες, αλλά ένα φως που καίει τα πάντα και τυχαίνει να καθρεπτίζεται πάνω τους. Ο Λιστ μας θυμίζει ότι ο αρχαίος ναός φιλοξενήθηκε σε μία συγκεκριμένη γη, σε αυτήν κάποια στιγμή παρουσιάστηκε, ενώ σε κάποια άλλη, τα ερείπιά του γέρνουν πάνω της. Οι φωτογραφίες του Λιστ έχουν αυτό το ιδιαίτερο οντολογικό περιεχόμενο.

Τετάρτη 2 Ιανουαρίου 2013

Από την Αλεξάνδρεια ως την Πόλη

Τρία θέατρα προστέθηκαν πρόσφατα στον αθηναϊκό χάρτη, το καθένα με την ιστορία και τις μνήμες του, με στόχους και όνειρα. Και κάνουν ποδαρικό μέσα στο 2013. Εκεί που έζησε κάποτε ο Καραγάτσης, εκεί που φτιάχνονταν κάποτε ελληνικές τηλεοράσεις, εκεί που στήθηκε ένα ολοκαίνουργιο θέατρο με σύγχρονη τεχνολογία, ανεβαίνουν νέες παραγωγές και καινούργια έργα, φτιάχνονται νέοι θίασοι. Πρόκειται για την «Αλεξάνδρεια» της Τζίνας Ανδρόνη και της Μαίρης Βαβαγιάννη, που ανέλαβε καλλιτεχνικά ο Βασίλης Βλάχος, το «Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων», που λειτουργούν οι Φωτεινή Μπάνου, Δημήτρης Αλεξάκης, Τέτα Αποστολάκη και Αρης Ασπρούλης, και την «ΠΟΛΗ θέατρο» του Δάνη Κατρανίδη.

Ομιλία του Κώστα Γαβρά για το πολιτικό σινεμά στις 8 Ιανουαρίου

Ο πολυβραβευμένος Έλληνας σκηνοθέτης, Κώστας Γαβράς, καταφθάνει στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών στις 8 Ιανουαρίου, στις 20:30, όπου θα συνομιλήσει με τη δημοσιογράφο Τίνα Μανδηλαρά για το πολιτικό σινεμά.

Αφορμή της επίσκεψής του, η νέα του ταινία «Το Κεφάλαιο» (Le Capital) «ένα ανθρώπινο, δραματικό θρίλερ» βασισμένο στο ομώνυμο σατιρικό βιβλίο του Στεφάν Οσμόν που εκδόθηκε το 2004. Ανθρώπινες τραγωδίες σε ένα καπιταλιστικό κόσμο λαμβάνουν σάρκα και οστά μέσα από το «Κεφάλαιο».

«Πέθανε» ο Σπάιντερμαν!

The Amazing Spider-Man #700 is the final issue of the series.700 τεύχη συμπλήρωσε η σειρά κόμικς "The amazing Spiderman" όπου χθες κυκλοφόρησε το τελευταίο τεύχος στις ΗΠΑ.


O αγαπημένος ήρωας, Πίτερ Πάρκερ, πεθαίνει άδοξα από καρκίνο παγιδευμένος στο γερασμένο σώμα του εχθρού του Δρα Οκτάπους, ο οποίος με τη σειρά του έχει περάσει στο σώμα του Πίτερ Πάρκερ, αλλά γίνεται καλός και φοράει τη στολή του Spiderman για να πρωταγωνιστήσει στη σειρά κόμικς "The Superior Spiderman".
Mπερδευτήκατε; Σας φαίνεται κάπως παρατραβηγμένη αυτή η εξέλιξη; Μα είναι απλώς ένα κόμικ. Κάτι που φαίνεται να μην καταλαβαίνουν όλοι εκείνοι που απειλούν τώρα τη ζώη του συγγρεφέα της σειράς, Νταν Σλοτ, ο οποίος αναγκάστηκε να ζητήσει προστασία από τις αρχές εξαιτίας του καταιγισμού απειλητικών μηνυμάτων.



«Σήμερα έκανα το τελευταίο μου μάθημα» – Επιστολή Ισπανού δασκάλου

του Carlos Pulido Bordallo

Μετά από περισσότερα από 35 χρόνια υπηρεσίας στη δημόσια εκπαίδευση, σήμερα έκανα το τελευταίο μου μάθημα. Συνταξιοδοτούμαι. Δεν είχα σκοπό να το κάνω, αλλά με αναγκάζουν οι καταστάσεις, ας το πούμε έτσι. Θα μπορούσα να πω ότι η αιτία είστε εσείς, αλλά θα ήταν αρκετά απλό και επιπλέον θα βρίσκατε αρκετούς λόγους για να δικαιολογηθείτε, καθώς δεν αντιλαμβάνεστε καθόλου όσα συμβαίνουν στο χώρο της εκπαίδευσης. Είστε εσείς που υποβάλλετε τη δημόσια εκπαίδευση σε μία σταδιακή υποβάθμιση και οδηγείτε τους εκπαιδευτικούς στο να υιοθετήσουν αμυντική στάση, κάτι που δεν θα είχε νόημα σε μία χώρα που πίστευε ότι στην εκπαίδευση βρίσκεται το μέλλον των πολιτών της και όχι οι μελλοντικοί καταναλωτές.

Η κρίση διώχνει τους Ελληνες από τα βιβλιοπωλεία

Οι εκδότες φαίνεται να συγκλίνουν στις απόψεις τους για την κρίση σύμφωνα με έρευνα που δημοσίευσε το βιβλιοφιλικό site BookBar.gr. Οι περισσότεροι συμφωνούν ότι η κρίση άρχισε να γίνεται αισθητή γύρω στο 2009. Ο τζίρος τους έπεσε από 20% έως και 60%, ενώ οι περισσότεροι είχαν ζημίες αντί για κέρδη. Το βασικό πρόβλημα  είναι η έλλειψη ρευστότητας στο χώρο αλλά και η κρίση που απομακρύνει τους αναγνώστες από το βιβλιοπωλείο. Ο ανταγωνισμός έχει σκληρύνει ενώ δεν παραλείπεται να αναφερθούν και παιχνίδια κάτω από το τραπέζι, όπως και φόβοι ότι κάποιοι μπορεί να μην αντέξουν την πίεση της ύφεσης.  Οι περισσότεροι καταφεύγουν σε μείωση τιμών και αυστηρότερη επιλογή τίτλων.

Βρήκαν το αίμα του Λουδοβίκου του 16ου 220 χρόνια μετά την κιλοτίνα

Μια ομάδα Ισπανών και Γάλλων επιστημόνων δήλωσαν ότι κατόρθωσαν να εντοπίσουν ίχνη αίματος του Γάλλου βασιλιά Λουδοβίκου του 16ου, ο οποίος αποκεφαλίστηκε κατά τη Γαλλική Επανάσταση, καταφέρνοντας έτσι να τον ταυτοποιήσουν γενετικά με τον προκάτοχό του Ερρίκο τον 4ο. Το αίμα βρέθηκε σε ένα μαντήλι που διαφυλάχτηκε ως κειμήλιο σε μια περίτεχνα διακοσμημένη νεροκολοκύθα.

 


Επάνω της είχαν ζωγραφιστεί διάφορες επικές μορφές της επανάστασης, μαζί με τα λόγια: «Στις 21 Ιανουαρίου ο Μαξιμιλιέν Μπουρνταλού βούτηξε το μαντήλι του στο αίμα του Λουδοβίκου του 16ου μετά τον αποκεφαλισμό του». Μέσα, βρισκόταν ένα κομμάτι ύφασμα γεμάτο υπολείματα αίματος.

Για τους ειδικούς της σήμανσης που εντόπισαν το σπάνιο αντικείμενο, η πρόκληση ήταν προφανής και την αντιμετώπισαν με επιτυχία: χρησιμοποιώντας για σύγκριση το DNA ενός άλλου γάλλου γαλαζοαίματου, του Ερρίκου του 4ου, από το μουμιοποιημένο σώμα του, απέδειξαν ότι υπήρχε πολύ μεγάλη ταύτιση με το DNA από το αίμα του μαντηλιού: ουσιαστικά, απέδειξαν ότι το αίμα ανήκε σε γάλλο γαλαζοαίματο.

Στη συνέχεια, εντόπισαν ένα σπάνιο γονίδιο που περνάει μόνο από πατέρα σε γιο, επιβεβαιώνοντας ότι υπάρχει γραμμική σύνδεση μεταξύ των δύο δειγμάτων μέσω των προγόνων τους από την πλευρά του πατέρα, δηλαδή όπως γινόταν η διαδοχή .



Πηγή: tvxs

Bread and Puppet: Το θέατρο είναι τροφή

Καλεσμένοι από το Κέντρο Μελέτης Χορού Ισιδώρα Ντάνκαν, ο σλοβένος χορογράφος Jurij Konjar και οι Maura Gahan και Gregory Corbino, τα μέλη του αμερικάνικου θεάτρου Bread and Puppet βρίσκονται τις μέρες των γιορτών στην Αθήνα, όπου δίνουν μια σειρά σεμινάρια και  οργανώνουν παραστάσεις (με Έλληνες συμμετέχοντες) στους δρόμους της πόλης.Παραστάσεις-χάπενινγκ, σαν αυτές της αισθητικής και πολιτικής παράδοσης του Bread and Puppet; To «ψωμί» και οι τεράστιες μαριονέττες προφανώς θα λείπουν, αλλά το πολιτικό νόημα που καλλιέργησε με συνέπεια επί μισό αιώνα ο θίασος του Peter Schumann δεν μπορεί παρά να αποτελέσει το καθοδηγητικό νήμα. Της Έλενας Πατρικίου.

Τρίτη 1 Ιανουαρίου 2013

10 τραγούδια από τον Rubén Blades

Ο Rubén Blades γεννήθηκε στις 16 Ιουλίου 1948 στην Πόλη του Παναμά. Ο πατέρας του ήταν κολομβιανός ενώ η μητέρα του η κουβανή μουσικός και ηθοποιός Anoland Diaz . Η οικογένεια του πατέρα του καταγόταν από το νησί της Αγίας Λουκίας, πρώην βρετανικής αποικίας, έτσι εξηγείται και η προφορά του επιθέτου του (Μπλέιτζ).
Ο Rubén Blades ανανέωσε τη μουσική σκηνή της σάλσα καθώς συμμετείχε στο μουσικά πρωτοπόρο ρεύμα των λατινοαμερικανών μουσικών της Νέας Υόρκης που ηχογραφούσε για την εταιρεία Fania Records”, συνεργαζόμενος με αρκετούς από αυτούς, όπως ο Ray Barretto ή ο Willie Colón. Από την άλλη, έγραφε στοίχους με πολιτικό και κοινωνικό προβληματισμό φέρνοντας τα στοιχεία αυτά από τη μουσική nueva canción ή την κουβανική nueva trova στην κατεξοχήν χορευτική σάλσα. Για το λόγο αυτό έγινε γνωστός στην Λατινική Αμερική ως «ο φιλόσοφος της σάλσα» και η μουσική του ως «χορευτική μουσική για σκεπτόμενους ανθρώπους».
Πέρα από τη μουσική, έχει εμφανιστεί και σαν ηθοποιός σε αρκετές ταινίες του Χόλυγουντ, όπως τα “The Milagro Beanfield War” (1988), “Predator 2” (1990), “Mo’ Better Blues” (1990) κ.ά.. To 1999, έπαιξε το ρόλο του μεξικανού ζωγράφου Diego Rivera στην ταινία του Tim Robbins “Cradle Will Rock”.
Την εικόνα του σαν πολύπλοκη προσωπικότητα συμπληρώνουν το πτυχίο του στην νομική και τις πολιτικές επιστήμες από το Εθνικό Πανεπιστήμιο του Παναμά και το μεταπτυχιακό του στο διεθνές δίκαιο στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, αλλά και το πέρασμά του από την πολιτική (είχε λάβει 18% στις προεδρικές εκλογές του 1994, ενώ υπήρξε και υπουργός πολιτισμού στην κυβέρνηση του Martín Torrijos).

Ακολουθούν 10 από τα αγαπημένα μου κομμάτια:

Το ζήτημα πια έχει τεθεί:
Ή θα εξακολουθούμε να γονατίζουμε
Όπως αυτός Ο δραπέτης
Ή θα σηκώσουμε άλλον πύργο ατίθασο
απέναντί τους.

Μιχάλης Κατσαρός

όστρια

Συγγενικές σχέσεις

 

© 2013 "στο... Επτά". All rights resevered. Designed by Templateism

Back To Top