"Η φυλή" (Plemya)

Σκηνοθεσία: Μίροσλαβ Σλαμποσπίτσκι
Ερμηνεία: Γκριγκόρι Φεσένκο, Γιάνα Νονίκοβα, Ρόζα Μπάμπι
Παρακολουθούμε στην οθόνη έναν νεαρό να φτάνει μουδιασμένος και αμήχανος σε ένα παραμελημένο, γκρίζο κτήριο -πρόκειται για ένα οικοτροφείο για κωφά παιδιά, κάπου στην Ουκρανία. Σύντομα αντιλαμβανόμαστε πως η ταινία που παρακολουθούμε δεν είναι σαν τις άλλες: Δεν υπάρχουν διάλογοι, ούτε καν υπότιτλοι για τη νοηματική γλώσσα με την οποία συνεννοούνται οι πάντες στην οθόνη.
Η "δράση" αφήνει εξ αρχής απ' έξω τον θεατή, που, αμήχανος, προσπαθεί να σχηματίσει τη "συνολική εικόνα". Είναι τα σώματα που μιλάνε, σώματα που πάσχουν, βασανίζονται, ερωτεύονται, αντιδρούν, με "σπασμούς" κυρίως, σε επαφή με το ένστικτο κι όχι με τη στοιχειώδη καλλιέπεια των επαγγελματιών ηθοποιών.
Από τη μια μεριά ξεχειλίζει η απίστευτη ενέργεια των ερασιτεχνών ηθοποιών (όλα τα παιδιά είναι όντως κωφά μαθητές), από την άλλη έρχεται η επιδέξια κλιμάκωση της αφήγησης, που σε αιφνιδιάζει, εκεί που νομίζεις ότι μια κινηματογραφική αφήγηση "απλώς εξελίσσεται" μπροστά στα μάτια σου...
Στο οικοτροφείο κυριαρχεί μια κλίκα νταήδων μαθητών, που σε συνεργασία με έναν καθηγητή κλέβει, εκβιάζει, εκδίδει δύο από τα κορίτσια του σχολείου σε νταλικέρηδες που σταθμεύουν κάπου εκεί κοντά. Ο "καινούργιος", αν και φαίνεται να είναι εκτός κλίματος, γρήγορα θα ενταχθεί στον σκληρό πυρήνα χάρη στη σωματική του δύναμη... Θα ερωτευτεί όμως ένα από τα κορίτσια που εκδίδονται κι αυτό θα τον οδηγήσει βήμα προς βήμα στον χαμό...
Το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Ουκρανού Μιροσλάβ Σλαμποσπίτσκι κέρδισε τρία βραβεία στην «Εβδομάδα Κριτικής» του περυσινού Φεστιβάλ των Καννών. Αν και ο σκηνοθέτης δηλώνει ότι ήθελε να κάνει ένα πείραμα πάνω στον "σύγχρονο βωβό" κινηματογράφο, στην πραγματικότητα έχει καταφέρει να δημιουργήσει μια πρωτόγνωρη κινηματογραφική φόρμα, δύσκολη, κάποιες στιγμές ακόμη και δυσβάσταχτη για τον θεατή, αλλά που σίγουρα δεν περνά απαρατήρητη.
Πώς είναι δυνατόν να πλησιάζει τόσο πολύ στον κινηματογραφικό ρεαλισμό μια ταινία χωρίς διαλόγους, χωρίς καν υπότιτλους, που εξ αρχής αφήνει "απ' έξω" τον θεατή; Κι όμως... Το τελικό αποτέλεσμα ξεπερνάει κάθε προσδοκία.

"Για πάντα"

Σκηνοθεσία: Μαργαρίτα Μαντά
Ερμηνεία: Άννα Μάσχα, Κώστας Φιλίππογλου
Ο Κώστας, οδηγός στον Ηλεκτρικό, είναι ερωτευμένος με την Άννα, μια επιβάτιδα που παίρνει το τρένο κάθε μέρα για να φτάσει στη δουλειά της, στο λιμάνι του Πειραιά.
Η Μαργαρίτα Μαντά στη δεύτερη ταινία της μεγάλου μήκους "αφαιρεί" το χρώμα από τις εικόνες της και ταυτόχρονα παραμερίζει κάθε άλλο πρόσωπο πέρα από τους δύο βασικούς χαρακτήρες της ώστε η "Αθήνα της" να αποκτά μια σχεδόν ονειρική διάσταση -μια διάσταση που μπορεί να ξενίζει τον θεατή σε κάποιες στιγμές, όπως για παράδειγμα στη σκηνή που ο ήρωας αναμένει τον γιατρό σε έναν έρημο διάδρομο νοσοκομείου, χωρίς ουρές αναμονής, χωρίς την απελπισία ή την αγωνία των άλλων ασθενών σε μια συνθήκη κρίσης...
Η Μαντά έχει επιλέξει μια εντελώς διαφορετική "στρατηγική" εικονογράφησης των αναζητήσεών της, όπως στην πολύ όμορφη σκηνή με τον ήρωά της στον Ηριδανό, στον χώρο του Κεραμεικού, που έχει ευδιάκριτες τις επιρροές από τον δάσκαλό της, τον Θόδωρο Αγγελόπουλο. Αλλά όχι μόνο, καθώς θα πρόσθετα και ως πλαίσιο "αναφοράς" τις πρώτες ταινίες του Ερμάνο Ολμι, μαζί με τον πρώιμο Αντονιόνι, της δεκαετίας του '50.

"Η θεωρία των πάντων" (The Theory of Everything)

Σκηνοθεσία: Τζέιμς Μαρς
Ερμηνεία: Έντι Ρέντμεϊν, Φελίσιτι Τζόουνς, Έμιλι Γουάτσον, Τσάρλι Κοξ, Ντέιβιντ Θιούλις
Ταινία βασισμένη στο βιβλίο της πρώην συζύγου του Στίβεν Χόκινγκ, Τζέιν (στην ταινία την υποδύεται η Φελίσιτι Τζόουνς), «Traveling to Infinity: My Life with Stephen Hawking», που "μετράει" πέντε υποψηφιότητες για Όσκαρ. Η σκηνοθεσία είναι του ήδη βραβευμένου με Όσκαρ για το ντοκιμαντέρ "Man on Wire" Τζέιμς Μαρς.
Ακολουθούμε τον Στίβεν Χόκινγκ από το 1963, στο Κέιμπριτζ, όπου γνωρίζει και ερωτεύεται τη συμφοιτήτρια και μετέπειτα σύζυγό του Τζέιν Γουάιντ, μέχρι τη συνεχιζόμενη, από τα 21 του χρόνια έως και σήμερα, μάχη του μετά τη διάγνωσή του με τη Νόσο του Κινητικού Νευρώνα που τον καθήλωσε σε αναπηρικό καροτσάκι, επιτρέποντάς του την επικοινωνία μόνο μέσω συσκευής ομιλίας.
Ο Χόκινγκ διατύπωσε ρηξικέλευθες απόψεις για τη Φυσική και, παρά τα προβλήματα υγείας, εξελίχθηκε σε ένα είδος σταρ της επιστημονικής κοινότητας. Παράλληλα παρακολουθούμε την περίπλοκη σχέση του με τη γυναίκα του, που τον στήριξε προκειμένου εκείνος να συνεχίσει να ψάχνει τη "μία και μοναδική" αιτιολογική εξίσωση για το σύμπαν και τον χρόνο.

"Ο κύριος Μόρντεκαϊ" (Mortdecai)

Σκηνοθεσία: Ντέιβιντ Κεπ
Ερμηνεία: Τζόνι Ντεπ, Ολίβια Μουν, Γκουίνεθ Πάλτροου, Γιούαν Μακγκρέγκορ, Τζεφ Γκόλντμπλαμ, Πολ Μπέτανι
Περιπέτεια με πολλά κωμικά στοιχεία, με ήρωα έναν έμπορο τέχνης που εμπλέκεται σε μικροαπατεωνιές. Θα διασχίσει όλη την υδρόγειο, οπλισμένος μόνο με την καλή του εμφάνιση και την ιδιαίτερη γοητεία του, ενώ καταδιώκεται από Ρώσους μαφιόζους, Βρετανούς κατάσκοπους, έναν διεθνή τρομοκράτη αλλά και τη γυναίκα του, προσπαθώντας να βρει έναν κλεμμένο πίνακα του Γκόγια που φημολογείται ότι περιέχει πληροφορίες για το χαμένο χρυσάφι των Ναζί.


"Ο άνθρωπος από τη Μασσαλία" (La French)

Σκηνοθεσία: Σεντρίκ Χιμένεθ
Ερμηνεία: Ζαν Ντιζαρντέν, Ζιλ Λελούς, Σελίν Σαλέτ, Μελανί Ντουτέι
Αστυνομική περιπέτεια, που μας γυρίζει πίσω στις δεκαετίες του '70 και του '80, στον γαλλικό Νότο, όταν η Μασσαλία είχε εξελιχθεί σε "παγκόσμια πρωτεύουσα" διακίνησης ναρκωτικών και βασικό προμηθευτή ηρωίνης προς τις ΗΠΑ. Ο Ζαν Ντιζαρντέν υποδύεται τον Πιερ Μισέλ, έναν δικαστικό ο οποίος εξαπολύει ένα εξαετές ανθρωποκυνηγητό προκειμένου να καταφέρει να ξεσκεπάσει τη δράση του «French Connection», μιας καλά καλυμμένης οργάνωσης διακίνησης ναρκωτικών.

"Η γυναίκα με τα μαύρα 2: Άγγελος θανάτου" (The Woman in Black 2: Angel of Death)

Σκηνοθεσία: Τομ Χάρπερ
Ερμηνεία: Έλεν Μακρόρι, Τζέρεμι Ιρβάιν, Φίμπι Φοξ, Λιν Μπεστ, Πιπ Πίρς, Νεντ Ντένεχι
Συνέχεια της ταινίας τρόμου που είχαμε δει πρόπερσι. Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, μια ομάδα μαθητών από το Λονδίνο, με επικεφαλής τη διευθύντριά τους και μια νεαρή δασκάλα, φτάνουν σε μια ερειπωμένη βίλα, σε μια αγροτική περιοχή, όπου θα ξεσηκώσουν ένα κακόβουλο πνεύμα...

"Barbie: Η σούπερ πριγκίπισσα" (Barbie In Princess Power)

Σκηνοθεσία: Ζέκε Νόρτον
Η Μπάρμπι "επιστρέφει" ως Κάρα, μια συνηθισμένη σύγχρονη πριγκίπισσα, μέχρι τη μέρα που μια μαγική πεταλούδα τη φιλάει και μεταμορφώνεται στο δυναμικό alter ego της...