Τετάρτη 30 Ιουνίου 2010

Οι ταινίες της εβδομάδας

Κυνόδοντες και επανεκδόσεις

Κυνόδοντες, εφηβικές ορμόνες, ρομαντικές κομεντί και αρκετές επανεκδόσεις συνθέτουν το κινηματογραφικό τοπίο αυτής της εβδομάδας. Το «βαρύ πυροβολικό» της εβδομάδας είναι βέβαια το Twilight Saga: Έκλειψη.

The Twilight Saga: Έκλειψη

Το τρίτο μέρος της σειράς ταινιών Twilight με τίτλο Έκλειψη ξεκινά μια ημέρα νωρίτερα την προβολή της -από την Τετάρτη 30 Ιουνίου στις αίθουσες.

Στην ταινία η Μπέλα –το κορίτσι που έχει ερωτευτεί έναν βρικόλακα βρίσκεται μπλεγμένη σε νέες περιπέτειες, όταν μια σειρά μυστηριωδών φόνων αρχίζει και λαμβάνει χώρα στο Σιάτλ. Την ίδια στιγμή, καλείται να επιλέξει ανάμεσα στον έρωτά της για τον Έντουαρντ και τη φιλία της με τον Τζέικομπ, γνωρίζοντας πως η απόφασή της μπορεί να πυροδοτήσει την αιώνια διαμάχη ανάμεσα σε βρικόλακες και λυκάνθρωπους.

Σκηνοθεσία: Ντέιβιντ Σλέιντ
Σενάριο: Μελίσα Ρόζενμπεργκ (βασισμένο στο μυθιστόρημα της Στέφανι Μέγερ)
Πρωταγωνιστούν: Κρίστεν Στούαρτ, Ρόμπερτ Πάτινσον, Τέιλορ Λότνερ, Ντακότα Φάνινγκ, Μπράις Ντάλας Χάουαρντ

Αταλάντη

Μία σημαντική επανέκδοση έρχεται στα σινεμά και μάλιστα σε καινούριες κόπιες 35mm. Πρόκειται για την Αταλάντη (1934) το αριστούργημα του Ζαν Βιγκό, η οποία αφηγείται την ιστορία του γαμήλιου ταξιδιού ενός καπετάνιου με το ποταμόπλοιό του, την «Αταλάντη». Εκτός από τη γυναίκα του, ταξιδεύει μαζί του και ένας μισότρελος ναύτης (Μισέλ Σιμόν) ένα τσούρμο γάτες και ένα παιδί. Το ταξίδι καταλήγει μοιραία στο μαρασμό της σχέσης του νιόπαντρου ζευγαριού και στην πλήξη, που οδηγεί τη γυναίκα να αποδράσει στους πειρασμούς της ωραίας ζωής στο Παρίσι.

Σκηνοθεσία: Ζαν Βιγκό
Διάλογοι: Ζαν Βιγκό, σε σενάριο του Ζαν Γκινέ
Πρωταγωνιστούν: Dita Parlo (Ζιλιέτ), ZaDast (Ζαν), Μισέλ Σιμόν (γερο-θαλασσόλυκος), Ζιλ Μαργαρίτης, Λουί Λεφέμπρ, Μορίς Ζιλ


The Rebound

Η Κάθριν Ζέτα Τζόουνς επιστρέφει με μια ανάλαφρη κωμωδία. Στο The Rebound η Σάντι (Κάθριν Ζέτα-Τζόουνς) είναι μια όμορφη, σέξι μητέρα δύο παιδιών που μόλις έκλεισε τα 40. Όταν μια μέρα ανακαλύπτει ότι ο σύζυγός της την απατά, μετακομίζει με τα παιδιά της στη Νέα Υόρκη για να βρει δουλειά και να κάνει μια νέα αρχή. Εκεί, συναντά τον Άραμ Φίνκελσταϊν (Τζάστιν Μπάρθα), ένα ρομαντικό 24χρονο αγόρι που δουλεύει στην καφετέρια κάτω από το σπίτι της και προσπαθεί να ξεπεράσει τον πρόσφατο χωρισμό του. Όταν η Σάντι βρίσκει δουλειά, προτείνει στον Άραμ να της κρατάει τα παιδιά τις ώρες που θα λείπει κι εκείνος σταδιακά γίνεται μέλος της οικογένειας.

Σκηνοθεσία-Σενάριο: Μπαρτ Φροϊντλιχ
Πρωταγωνιστούν: Κάθριν Ζέτα Τζόουνς, Τζάστιν Μπάρθα, Κέλι Γκουλντ, Αντριου Τσέρι

Ραντεβού στο Παρίσι

Στην ταινία Charade (Ραντεβού στο Παρίσι), η Όντρεϊ Χέμπορν καλείται να λύσει ένα μυστήριο μετά τον θάνατο του πλούσιου συζύγου της. Ανάμεσα στα πολλά μυστικά που είχε, ανακαλύπτει ότι μια σειρά κακοποιών τον ψάχνει κι άθελα της βρίσκεται μπροστά σε έναν κυκεώνα από γεγονότα που, αν και ασύνδετα μεταξύ τους αρχικά, την οδηγούν στη λύση του μυστηρίου, με τη βοήθεια του έρωτα.

Σκηνοθεσία: Στάνλεϊ Ντόνεν
Σενάριο: Πήτερ Στόουν, Μαρκ Μπεμ από το έργο τους The Unsuspecting Wife
Πρωταγωνιστούν: Όντρεϊ Χέμπορν, Τζέιμς Κόμπερν, Ουόλτερ Ματάου, Κάρι Γκραντ

Η πρώτη Σελίδα

1929. O σκληρός εκδότης της Chicago Examiner, Ουόλτερ Μπερνς (Ουόλτερ Ματάου) και ο κορυφαίος δημοσιογράφος της εφημερίδας Χίλντι Τζόνσον (Τζακ Λέμον) είναι σίγουροι πως μπορούν να καλύψουν οποιοδήποτε θέμα. Αλλά ο δεύτερος αποφασίζει να παντρευτεί τη νεαρή χήρα Πέγκι (Σούζαν Σάραντον) και να αφήσει την εφημερίδα προς απογοήτευση του εκδότη του. Όταν ο δολοφόνος Ερλ Γουίλιαμς δραπετεύει, ο Χίλντι πρέπει να επιλέξει ανάμεσα στην αγαπημένη του και το λαβράκι.

Σκηνοθεσία: Μπίλι Γουάιλντερ
Σενάριο: Μπεν Χετς, Τσαρλς ΜακΑρθουρ(θεατρικό), Μπίλι Γουάιλντερ (κινηματογραφική διασκευή)
Πρωταγωνιστούν: Τζακ Λέμον, Ουόλτερ Ματάου, Σούζαν Σάραντον

Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=4&artId=340605&dt=30/06/2010#ixzz0sLSjOdMo

Δευτέρα 28 Ιουνίου 2010

Πολιτιστική ατζέντα


http://www.epohi.gr/portal/politismos

ΤΡΙΤΗ 29/6
Η Πολιτιστική Ομάδα Πετραλώνων πραγματοποιεί στις 8 μ.μ., στο μπαρ Βραζιλιάνα παρουσίαση του έργου του Γερμανού λογοτέχνη W. G. Sebald από τη μεταφράστριά του, Ιωάννα Μεϊτάνη. «Ο Ζέμπαλντ, ένας από τους πιο ιδιαίτερους συγγραφείς της εποχής μας, μεταφράστηκε προσφάτως και στα ελληνικά. Στην παρουσίαση θα μιλήσουμε κυρίως για το πρώτο και το τελευταίο βιβλίο του, το «Αίσθημα ιλίγγου» και τον «Άουστερλιτς» αντίστοιχα, αλλά και για την εμπειρία της μετάφρασής του στα ελληνικά. Στα έργα του, ο Ζέμπαλντ καταπιάνεται με τη μνήμη, ατομική και συλλογική, με την οδύνη που αυτή γεννά, με τους συνειρμούς που δημιουργεί. Συνδυάζει αυτοβιογραφικά στοιχεία, αναμνήσεις από την παιδική του ηλικία, ταξιδιωτικές διηγήσεις, ακόμη και φωτογραφικά τεκμήρια με τους βίους και τις εμπειρίες άλλων συγγραφέων ή προσώπων και τα υφαίνει όλα σε έναν αινιγματικό και περίτεχνο καμβά.

ΤΕΤΑΡΤΗ 30/6

H Κινηματογραφική Λέσχη Ηλιούπολης σας προσκαλεί στις θερινές προβολές της που γίνονται κάθε Τετάρτη στις 9 μ.μ. και 11 μ.μ. στο δημοτικό κινηματογράφο Ηλιούπολης «Μελίνα Μερκούρη» (Λεωφ. Ειρήνης 50, Πλατεία Εθνικής Αντίστασης, Λεωφορείο 237 από Ακαδημίας και στάση μετρό Δάφνης, ιστοσελίδα: www.klh.gr). Αυτήν την Τετάρτη θα προβληθεί η ταινία «Zift» του Γιαβόρ Γκάρντεφ (Βουλγαρία, 2008), Ένα εξαιρετικό δείγμα σύγχρονου βουλγαρικού κινηματογράφου που τιμήθηκε με τα βραβεία καλύτερης ταινίας και σκηνοθεσίας στο Φεστιβάλ Μόσχας 2009.

ΠΕΜΠΤΗ 1/7
Οι Φίλοι των ΑΣΚΙ και οι εκδόσεις Βιβλιόραμα διοργανώνουν την παρουσίαση της νέας έκδοσης στη σειρά «Μαρτυρίες» (ΑΣΚΙ/Βιβλιόραμα) Δημήτρης Καραχάλιος: «Το Ρωμαϊκό Καλοκαίρι των Ναυαγών», στις 8.30 μ.μ. στο Μουσείο Πολιτικών Εξορίστων Αη Στράτη (Αγίων Ασωμάτων 31, Κεραμεικός). Θα μιλήσουν οι: Βαγγέλης Καραμανωλάκης, Παύλος Κρέμος, Ξανθίπη Μίχα και ο συγγραφέας. Τη συζήτηση θα συντονίσει η Κατερίνα Πορφυρογένη. Μετά την παρουσίαση θα πιούμε ένα ποτήρι κρασί, καλωσορίζοντας έτσι και το καινούργιο τεύχος του «Αρχειοταξίου».

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 2/7
Ο ανανεωμένος δημοτικός θερινός κινηματογράφος Κερατσινίου Σινέ Κατερίνα (Βύρωνος και Χιλής Ευγένεια) εγκαινιάζει το φετινό πρόγραμμα προβολών του, στις 9 μ.μ., με τη νέα ταινία του Μάικλ Μουρ «Καπιταλισμός: Ιστορία ενός Έρωτα». Σε μια δροσερή αυλή μιας γραφικής γωνιάς της πόλης που μας συνδέει με το χθες, η μαγεία της έβδομης τέχνης θα κατακλύσει και φέτος τις καλοκαιρινές βραδιές μας. Η μετάβαση στο Σινέ Κατερίνα γίνεται με τη γραμμή του ΟΑΣΑ 833 (Πειραιάς - Ευγένεια)

Το Δίκτυο για τη Μελέτη των Εμφυλίων Πολέμων, φιλοδοξώντας να καλύψει ένα μικρό μέρος του ερευνητικού κενού, διοργανώνει επιστημονικό συνέδριο με θέμα «Η δεκαετία του 1940 στην τέχνη», από το απόγευμα της Πέμπτης 1 Ιουλίου έως το μεσημέρι της Κυριακής 4 Ιουλίου. Στόχος του είναι να εξετάσει την καλλιτεχνική δημιουργία μέσα στην ταραγμένη αυτή δεκαετία, αλλά και τις αναπαραστάσεις των ιστορικών γεγονότων και εμπειριών της δεκαετίας του ’40 στην καλλιτεχνική παραγωγή μέχρι σήμερα. Έτσι, στο συνέδριο περιλαμβάνονται, μεταξύ άλλων, ανακοινώσεις για θέματα όπως το λαϊκό τραγούδι, το Εθνικό Θέατρο στη δεκαετία του ’40, ο Μικρός Ήρωας, η μεταπολεμική αρχιτεκτονική, τα μνημεία, η φωτογραφία, ο ελληνικός κινηματογράφος κ.ά. Το συνέδριο θα ξεκινήσει με ένα στρογγυλό τραπέζι στο οποίο συμμετέχουν οι συγγραφείς Θανάσης Βαλτινός, Νίκος Δαββέτας, Απόστολος Δοξιάδης, Μαρλένα Πολιτοπούλου και Έλενα Χουζούρη, τα έργα των οποίων μιλούν για τη σκληρή αυτή δεκαετία. Τη συζήτηση συντονίζουν οι Βενετία Αποστολίδου και Βαγγέλης Χατζηβασιλείου.

«Η Ποίηση Χθες και Αύριο» είναι ο τίτλος του τριακοστού συμποσίου ποίησης (http://www.poetrysymposium.gr) που θα πραγματοποιηθεί από την 1η έως τις 4 Ιουλίου, στο Συνεδριακό και Πολιτιστικό Κέντρο του Πανεπιστημίου Πατρών. Το Συμπόσιο είναι ανοιχτό σε όλους και η παρακολούθησή του είναι ελεύθερη.

Κυριακή 27 Ιουνίου 2010

Η τέχνη ερμηνεύει την οικονομική κρίση

Οι Εrasers, ομάδα καλλιτεχνών και ανθρώπων των media, πειραματίζονται με τις εφήμερες τέχνες και το ζωντανό ψηφιακό σινεμά

Του Ματθαιου Τσιμιτακη


http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_civ_1_27/06/2010_405746

Σε μια κυκλική οθόνη 360 μοιρών, μιξάρονται εικόνες, γραφικά, στένσιλ, βίντεο από το ΥouΤube, εικόνες από τον χώρο της εκδήλωσης. Σπαράγματα της εποχής της οικονομικής κρίσης, σε ένα ζωντανό θέαμα που εκτυλίσσεται ταυτόχρονα στον χώρο με το ζωντανό παίξιμο τεσσάρων χαρακτήρων, των θεατών αλλά και των DJ’s και VJ’s που βρίσκονται στη σκηνή.

Κατά τη διάρκεια της παράστασης, οι θεατές παρακολουθούν έναν επιχειρηματία να βάζει μια ταινία στο πρόσωπό του, να φοράει κράνος και να σπάει αντικείμενα, ενώ δίπλα του, ένας στρατιώτης δίνει θρησκευτικό όρκο σε κάποια ακατανόητη γραφή. Λίγο πιο πέρα, μια ηθοποιός πέφτει και ξαναπέφτει στο πάτωμα πληγωμένη, ενώ ολόγυρά τους στις οθόνες προβάλλονται καταιγιστικά τα οπτικά και ηχητικά υλικά της παράστασης.

«Οι αξίες σπάνε. Οι αξίες ανασυντίθενται. Τελικός τους αποδέκτης είναι οι τράπεζες», αφηγείται λίγες μέρες αργότερα στην Αθήνα, καθώς βλέπουμε το βίντεο της παράστασης, ο Γιώργος Κωνσταντινίδης, New Media artist, μέλος των Εrasers και εμπνευστής του εργαστηρίου Intermediated που έγινε στο πλαίσιο του Μapping Festival, αρχές Μαΐου στη Γενεύη της Ελβετίας.

Το φεστιβάλ Μapping είναι μια από τις υβριδικές διοργανώσεις που γίνονται τα τελευταία είκοσι χρόνια στην κεντρική Ευρώπη και αναζητούν νέες καλλιτεχνικές φόρμες στα περιβάλλοντα που δημιουργούν οι ψηφιακές τεχνολογίες. Οι Εrasers είναι «η τέχνη ερμηνεύει την οικονομική κρίση». Πρόκειται για ένα πειραματικό είδος θεάματος που στηρίζεται στις κάμερες, στους υπολογιστές και στις προβολές μεν, όμως η διαδικασία παραγωγής του εκτυλίσσεται μπροστά στα μάτια των θεατών (και με τη συμμετοχή τους), ενώ και το αποτέλεσμά του, παρότι θα μπορούσε να καταγραφεί και να αναπαραχθεί, δεν καταγράφεται και έτσι καθίσταται μοναδικό.

«Συνήθως, σε αυτές τις εκθέσεις οι αναζητήσεις αφορούν αφηρημένες καλλιτεχνικές φόρμες, όμως εμείς θέλαμε να ασχοληθούμε με την κρίση», λέει ο Γιώργος Κωνσταντινίδης. «Το πρωτογενές υλικό που χρησιμοποιήθηκε για να γεννήσει ερεθίσματα σε όσους συμμετείχαν, ήταν στένσιλ, λέξεις η φράσεις-κλειδιά (παράδειγμα: the journey is over, the journey begins), επιλεγμένα βίντεο από το YouTube, αλλά και κείμενα ή αποφθέγματα αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων όπως το “η τυραννία πηγάζει από τη δημοκρατία” του Πλάτωνα κ.ο.κ. Οι περισσότερες συζητήσεις μας με το κοινό δεν αφορούσαν τη φόρμα πάνω στην οποία δουλεύουμε αλλά –μοιραία– τα γεγονότα στην Ελλάδα. Είχαν μόλις σκοτωθεί οι τρεις της Μarfin και τους φαινόταν ούτως ή άλλως παράξενο που μπλέκουμε την πολιτική με την τέχνη, οπότε τα πάντα περιστράφηκαν γύρω από αυτό», συνεχίζει ο ίδιος.

Επί τρεις ημέρες, οι Erasers (που δεν έχουν σταθερή σύνθεση, αλλά σαν ανοιχτή κολεκτίβα λειτουργούν περισσότερο κάτω από το όνομα αυτό σαν χώρος συνάντησης) παρουσίασαν κάτι ανάμεσα σε ανοιχτή πρόβα, παράσταση και workshop – μια συνεχή 24ωρη διαδικασία από την οποία γεννήθηκαν τα υλικά της παράστασης που δόθηκε στο τέλος. Υλοποιώντας την ιδέα του «Ανοιχτού Θεάματος», η οποία εν μέρει έλκει την καταγωγή της από τον κόσμο του «ελεύθερου λογισμικού» και του «λογισμικού ανοιχτού πηγαίου κώδικα», οποιοσδήποτε μπορούσε ανά πάσα στιγμή να παρέμβει στη διαδικασία παραγωγής των υλικών της παράστασης ή και της δομής της.

Κρίση και δημοκρατία

Οι Erasers πήγαν στη Γενεύη έχοντας στις αποσκευές τους το κείμενο-κάλεσμα και τον κεντρικό σκελετό της παράστασης, που στηρίχθηκε στην ομιλία του Αλέν Μπαντιού στην Αθήνα φέτος τον χειμώνα, γύρω από την πλατωνική διάσταση του έργου του.

«Το Ιntermediated είναι μια μεταφορά που αντανακλά την τραγωδία (αλλά και την κωμωδία) της κρίσης, η οποία αυτήν τη στιγμή γίνεται αναγνωρίσιμη στον παροπλισμό της χώρας (d�lassement) που γέννησε τη δημοκρατία», γράφουν χαρακτηριστικά οι ίδιοι στη σελίδα intermediated.net. «Τα σώματα είναι επί σκηνής. Σχηματίζονται και αναπαριστάνονται σαν ενσάρκωση των πλατωνικών κατηγοριοποιήσεων του μοντέρνου κοινωνικού δράματος και αδιεξόδου του Αλέν Μπαντιού. Το αδιέξοδο γίνεται ορατό μέσω μιας τριάδας που αποτελείται από τα ανθρώπινα σώματα, τους ήχους και τις εικόνες τους».

Στην παράσταση παρουσιάστηκαν τέσσερις χαρακτήρες, βγαλμένοι από το κείμενο του Αλέν Μπαντιού, συν ένας που συνιστά επινόηση των Erasers. Οι χαρακτήρες δεν είναι βεβαίως θεατρικοί, αλλά συμβολικοί, κοινωνικές καρικατούρες περισσότερο, στο θέατρο των οπτικών και ηχητικών σπαραγμάτων που συλλέγουν οι ίδιοι. Ο επιχειρηματίας, ο στρατιώτης-τρομοκράτης και η ηθοποιός, δρώντες χαρακτήρες μπλέκονται με το avatar, μια σχεσιακή ρευστή μορφή που λειτουργεί σαν καταλύτης μεταξύ των δρώντων υποκειμένων.

Μη ακολουθώντας καμία σχεδόν από τις θεατρικές συμβάσεις (πλην μια ελάχιστης λειτουργικής σκηνογραφίας), ακόμα κι αν εκτυλίσσεται μπροστά στο κοινό, το ζωντανό σινεμά των Erasers ανήκει περισσότερο στην οικογένεια των New Media τεχνών, είναι έντονα φορμαλιστικό, ελάχιστα συναισθηματικό και βεβαίως, περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, ερευνητικό, αφού δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς υπολογιστές. Ενας αλγόριθμος μοιράζει το υλικό μέσω ενός media server, που είναι και η τεχνολογική καρδιά της παράστασης. Το ψηφιακό υλικό, έχοντας πολλαπλασιαστικές ιδιότητες, μοιράζεται σε αλλεπάλληλα ζωντανά remix καθώς οι Erasers επιλέγουν αποσπάσματα και τα συνθέτουν εκ νέου.

«Στην παράστασή μας ήταν ορατό τι κάνουν οι κάμερες, εκεί επί τόπου. Οι χαρακτήρες ήταν ταυτόχρονα και παραγωγοί του θεάματος. Η αφήγηση που υιοθετούμε είναι μη γραμμική κι αυτό συμβαίνει ακριβώς επειδή είναι ορατά τα εργαλεία παραγωγής», λέει ο Γιώργος Κωνσταντινίδης.

Οι πειραματισμοί των Erasers, όμως, δεν περιορίζονται στην κριτική του κοινωνικού πεδίου ή της πολιτικής, αλλά επεκτείνονται και στο σύστημα της τέχνης και του θεάματος, τα οποία οι ίδιοι βλέπουν σαν αναπόσπαστο μέρος του «κατεστημένου».

Κριτική στο σύστημα

«Αστυνομικό μοίρασμα του ορατού, αυτό είναι η κυρίαρχη μορφή τέχνης, σήμερα», λέει ο Ηλίας Μαρμαράς, θεωρητικός των νέων Μέσων και new media καλλιτέχνης. «Ενα μέρος της πολιτιστικής παραγωγής έχει στόχο να κλείσει το βλέμμα στα όρια των προϊόντων της αγοράς, κάνοντας διαρκώς αποκλεισμούς της όρασης. Υπάρχουν και οι εναλλακτικές αντιδράσεις, όμως, που συνδέουν τα φαινομενικά ασύνδετα και διευρύνουν τον δημόσιο χώρο. Η αγορά τη μια προβάλλει τον Τζεφ Κουνς, που είναι ό,τι πιο συντηρητικό υπάρχει στον κόσμο της τέχνης, και την άλλη η ίδια αγορά προβάλλει τον Μπάνκσι, έναν αναρχικό».

Σύμφωνα με την κριτική των Erasers, η πολιτιστική αγορά δεν υπακούει μεν σε μια ιδεολογία, δημιουργεί όμως ιδεολογία, περιορίζοντας και ιδιωτικοποιώντας την όραση, με στόχο τις πωλήσεις αλλά και την αποφυγή των συγκρούσεων με τους ανταγωνιστές, λόγω της ανάγκης συμπίεσης του κόστους παραγωγής. Οι ιεραρχήσεις, που προκύπτουν από αυτή τη διαδικασία, δεν αποξενώνουν μόνο τον δημιουργό από το έργο του, αλλά και τον θεατή από τις πραγματικές προοπτικές της τέχνης που δεν μπορεί να περιορίζονται στην κατανάλωση του θεάματος.

Τα βράδια, οι συζητήσεις μεταφέρονταν από το μουσείο στις καταλήψεις της Γενεύης, που λειτουργούν σαν κοινωνικά κέντρα της πόλης. Γέννημα του «κινήματος των χορτάτων», όπως ονομάστηκαν οι καταλήψεις αυτές κατά τη δεκαετία του ’80, αποτελούν πια αναπόσπαστο τμήμα της πόλης και της ταυτότητάς της. «Αυτό που εντυπωσίαζε περισσότερο τους Ελβετούς, που γενικά είναι καλά πληροφορημένοι. ήταν η βία και η οργή που υπάρχει στην Ελλάδα: ο Δεκέμβρης».

Παρασκευή 25 Ιουνίου 2010

Η «Κυψέλη» έδωσε το κινηματογραφικό μέλι της



Ερασιτέχνες σκηνοθέτες προβάλλουν τις δύο όψεις της πλέον πυκνοκατοικημένης συνοικίας της Αθήνας

ΓΙΑΝΝΗΣ ΖΟΥΜΠΟΥΛΑΚΗΣ | Παρασκευή 25 Ιουνίου 2010

Η Βασιλική είναι ποιήτρια και συγγραφέας, μια μποέμικη φιγούρα της οδού Τήνου. Ο κύριος Μίμης ζει μέσα στο φορτηγό με το σκυλάκι του. Στη γωνία Ιθάκης και Δροσοπούλου, ο Λόπεζ τραγουδά. Είναι όλοι τους κάτοικοι της σύγχρονης Κυψέλης όπως ακριβώς ονομάζεται το ντοκυμαντέρ της «Ομάδας Ντοκυμαντέρ 2009», η ομάδα σκηνοθετών-πολιτών που δημιουργήθηκε από τον Πολιτισμικού Οργανισμού του Δήμου Αθηναίων. Τι ακριβώς είναι αυτή η ομάδα; Δημότες από διαφορετικούς ορίζοντες, κατευθύνσεις, ηλικίες και προσανατολισμούς οι οποίοι με κοινή συνισταμένη την αγάπη τους για το σινεμά και ειδικότερα το ντοκυμαντέρ, ένωσαν τις δυνάμεις τους και αφιέρωσαν ένα μεγάλο κομμάτι του ελεύθερου χρόνου τους προκειμένου να δημιουργήσουν την πρώτη τους ταινία. Την «Κυψέλη».

« Φανταστείτε μια μίνι σχολή κινηματογράφου συμπυκνωμένη μέσα σε ένα σχολικό έτος » μας είπε χθες ο παραγωγός και εμπνευστής του προγράμματος, παραγωγός κ. Γιώργος Πουλίδης, που είναι ο εκτελεστής παραγωγής της «Κυψέλης». « Πρώτα γίνονται κάποια μαθήματα κινηματογράφου (μοντάζ, σκηνοθεσία κ.ά.) και στο τέλος του χρόνου οι μαθητές δημότες καλούνται να κάνουν μια ταινία ».

Το πρόγραμμα δεν είναι χθεσινό. Ξεκίνησε πριν από 10 χρόνια με γενικό τίτλο «Κοντά στον μαγικό κόσμο του σινεμά», αν και τα πρώτα χρόνια οι ταινίες ήταν μικρού μήκους μυθοπλασίας, που μάλιστα έχουν κερδίσει αρκετές διακρίσεις. Το τμήμα εξακολουθεί να υπάρχει, όμως όσο το πρόγραμμα ωρίμαζε τόσο νέες ιδέες γεννιούνταν.

Εδώ και τρία χρόνια στα σχέδια του προγράμματος μπήκε το τμήμα ντοκυμαντέρ με στόχο την αποτύπωση γειτονιών της Αθήνας.

Πέρυσι θέμα της «Ομάδας Ντοκυμαντέρ 2008» ήταν το «Μεταξουργείο», εφέτος είναι η «Κυψέλη» ενώ αυτή την εποχή η ομάδα του 2010 ολοκληρώνει το ντοκυμαντέρ «Ακαδημία Πλάτωνος Doc» (το Doc προστέθηκε για να μην υπάρξει σύγχυση με την «Ακαδημία Πλάτωνος» του Φίλιππου Τσίτου ).

Σε κάθε ντοκυμαντέρ ο κεντρικός άξονας διαφέρει. Στο «Μεταξουργείο», κεντρικός ήρωας αλλά και θέμα της ταινίας είναι ο Μιχάλης Αφολαγιάν , ένας νιγηριανός μετανάστης « που γνωρίζει την Αθήνα καλύτερα από τους ίδιους τους Αθηναίους » όπως επισήμανε ο κ. Πουλίδης. Στην «Κυψέλη», όπως φαίνεται και στην εισαγωγή του κειμένου, ήρωες είναι οι ίδιοι οι κάτοικοι, οι άνθρωποι της διπλανής πόρτας που φωτίζουν την πόλη και επελέγησαν ύστερα από τη διαδικασία ενός κανονικού κάστινγκ. Ανθρωποι όπως η κυρία Αριστέα, δεμένη εφ΄ όρου ζωής με τη συνοικία στην οποία ζει παραπάνω από 30 χρόνια. Το κομμάτι αυτής της γυναίκας είναι πολύ τρυφερό. Οι παλιές νεοκλασικές βίλες της θυμίζουν τα νιάτα της. Στο μπαλκόνι ποτίζει με αγάπη τα λουλούδια, στον αιωρούμενο κήπο και στο δύσβατο πεζοδρόμιο χαμογελά στους Αφρικανούς που συχνάζουν στο γειτονικό τηλεφωνείο... Δεν είναι δουλειά του ποδαριού αλλά « αποτέλεσμα εκτεταμένης έρευνας μέσα από το οποίο αναδύονται ζωτικής σημασίας προβλήματα » συμπληρώνει ο κ. Πουλίδης. « Για παράδειγμα, ένα από τα μεγάλα προβλήματα της Κυψέλης είναι ο χώρος.Η έλλειψη χώρου,ιδιωτικού και δημόσιου, είναι τόσο πολύ έντονη που ωθεί τους κατοίκους να μιλούν για αυτό το ζήτημα,να προβάλλουν τη θέση και την άποψή τους ». Οσο για την «Ακαδημία Πλάτων Doc», εκεί αναδύονται οι εναλλακτικές μορφές εκπαίδευσης που βγαίνουν μέσα από την πόλη.

Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=4&artId=339792&dt=25/06/2010#ixzz0rsDTEZQU

Τετάρτη 23 Ιουνίου 2010

Ο ΜΑΝΩΛΗΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ της σπαραχτικής σιωπής και της άγρυπνης συνείδησης

Σαν σήμερα (23 - 6 - 2005) Απεβίωσε ο ποιητής Μανόλης Αναγνωστάκης

Στ' αστεία παίζαμε!Δε χάσαμε μόνο τον τιποτένιο μισθό μαςΜέσα στη μέθη του παιχνιδιού σάς δώσαμε και τις γυναίκες μαςΤα πιο ακριβά ενθύμια που μέσα στην κάσα κρύβαμεΣτο τέλος το ίδιο το σπίτι μας με όλα τα υπάρχοντα।Νύχτες ατέλειωτες παίζαμε, μακριά απ' το φως της ημέραςΜήπως πέρασαν χρόνια; σαπίσαν τα φύλλα του ημεροδείχτηΔεν βγάλαμε ποτέ καλό χαρτί, χάναμε χάναμε ολοέναΠώς θα φύγουμε τώρα; πού θα πάμε; ποιος θα μας δεχτεί;Δώστε μας πίσω τα χρόνια μας δώστε μας πίσω τα χαρτιά μαςΚλέφτες!Στα ψέματα παίζαμε!Από τη συλλογή Η συνέχεια 3 (1962)

Read more: http://www.translatum.gr/forum/index.php?PHPSESSID=9dd5e950fa08f470bba970efdfba9966&/topic,6781.msg146225.html#msg146225#ixzz0rgQMgxRv

Δευτέρα 21 Ιουνίου 2010

Μιχάλης Γκανάς


Με αφορμή την έκδοση συλλογής διηγημάτων του, ο Μιχάλης Γκανάς μιλάει στον Κώστα Κατσουλάρη για την επιστροφή του στον πεζό λόγο μετά από 30 χρόνια.

«Ο έρωτας είναι τυφλός, κουφός και παμφάγος»

Διαβάστε: http://www.bookpress.gr/sinenteuxeis/ellines/mihalis-ganas

Βραβείο για το ντοκιμαντέρ «Ένας τόπος χωρίς ανθρώπους» του Α. Αποστολίδη

Με το Βραβείο Κριτικής Επιτροπής τιμήθηκε το ντοκιμαντέρ του Ανδρέα Αποστολίδη, «ΕΝΑΣ ΤΟΠΟΣ ΧΩΡΙΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ», στο διεθνές τηλεοπτικό φεστιβάλ Green Film Festival, που πραγματοποιήθηκε πρόσφατα στη Σεούλ. Ο Ανδρέας Αποστολίδης είναι ο σκηνοθέτης της πλειοψηφίας των ντοκιμαντέρ του «Ρεπορτάζ Χωρίς Σύνορα».

Η ταινία περιγράφει τον τρόπο που εκδιώχθηκε ο τοπικός πληθυσμός της Τανζανίας από τις περιοχές Serengeti και Ngorongoro, προκειμένου να δημιουργηθούν δύο από τα διασημότερα εθνικά πάρκα στο κόσμο. Ερευνά την ιστορία της δημιουργίας των πάρκων, αλλά και το πώς τελικά η δυτική αντίληψη για τη φύση αλλοίωσε ριζικά το αφρικανικό τοπίο και την αφρικανική κοινωνία.

Ο φακός εστιάζει στους ανθρώπους που «δεν θα έπρεπε να είναι εκεί», των οποίων οι φωνές ακούγονται σπανίως, την ίδια στιγμή που η τουριστική βιομηχανία κατασπαταλά με γοργούς ρυθμούς τους φυσικούς πόρους της περιοχής.
Το ντοκιμαντέρ είναι μια διεθνής συμπαραγωγή της ANEMON PRODUCTIONS με την ΕΡΤ και την ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ και πέραν του διεθνούς φεστιβάλ Green Film Festival της Κορέας, έχει επίσης προβληθεί στα φεστιβάλ DOK Leipzig, στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, στο One World Human Rights Film Festival της Πράγας, στο Docudays, International Human Rights Film Festival, στο ETHNOCINECA, Ethnographical and Documentary Filmfest της Βιέννης και στο CinemAmbiente Environmental Film Festival του Τορίνο.
To «ΕΝΑΣ ΤΟΠΟΣ ΧΩΡΙΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ» θα προβληθεί τη Δευτέρα 21 Ιουνίου στις 12.00 το βράδυ από την ΕΤ-1.
Ο Ανδρέας Αποστολίδης είναι συγγραφέας, μεταφραστής και σκηνοθέτης. Έχει γράψει τα αστυνομικά μυθιστορήματα «Το χαμένο παιχνίδι» (1995), «Το φάντασμα του Μετρό» (1996), «Εγκλήματα στην πανσιόν "Απόλλων"»(2000). Επίσης, τις συλλογές διηγημάτων «Αστυνομικές ιστορίες για πέντε δεκαετίες» (1998) και «Ζωγραφικοί πίνακες και ιδιότροπα ζώα» (1988). Έχει μεταφράσει στην αστυνομική λογοτεχνία περισσότερα από τριάντα μυθιστορήματα των Χάμμετ, Τσάντλερ, Μπερνέτ, Γούλριτς, Τόμσον, Άμπλερ, Χάισμιθ, Μπάνκς, Κράμλεϋ, Τσάρυν (την τετραλογία του Ισαάκ Σαϊντέλ), Ελλρόυ (την τετραλογία του Λος Άντζελες), Τσέστερ Χάιμς κ.λπ. Έχει γράψει μελέτες/επίμετρα για τους Χάμμετ, Τσάντλερ, Μπερνέτ, Κράμλεϋ, Ντύρενματ, Τσάρυν, Ελλρόυ και Χάισμιθ. Επίσης έχει μεταφράσει Στήβενσον, Κίπλινγκ, Ίσεργουντ, Καπότε, Λόντον, Μπέλαμυ, Άντερσον, Χάξλεϋ, Ουέλτυ και Ναμπόκωφ. Έχει γράψει, ανάμεσα στα άλλα λογοτεχνικά επίμετρα και άρθρα, μια μελέτη για τον Βλαντιμίρ Ναμπόκωφ. Ως σκηνοθέτης έχει γυρίσει δύο ταινίες μικρού μήκους και περισσότερα από εξήντα επεισόδια στις βραβευμένες τηλεοπτικές σειρές ντοκιμαντέρ «Ρεπορτάζ χωρίς σύνορα» και «Μονοπάτια της σκέψης».

Πηγή: http://tvxs.gr/news

Κυριακή 20 Ιουνίου 2010

Οι ταινίες του καλοκαιριού


Μπλοκμπάστερ και νοσταλγία

Του Δημήτρη Δανίκα

http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=4&artid=4580616

Είναι το καλοκαίρι των βαμπίρ, των κωμωδιών, των εκρηκτικών περιπετειών, αλλά και των πολλών επαναλήψεων. Ο Τζιν Κέλι χορεύει στη βροχή δίπλα στον Σταλόνε και τους μπρατσωμένους μισθοφόρους του, ενώ ο Σρεκ και οι Μonty Ρython στοιχηματίζουν ποιος θα κερδίσει περισσότερο γέλιο από τους θεατές
Αριθμητική η υπεροχή των επαναλήψεων. Ταμειακή των νέων ταινιών, ιδιαιτέρως των υπερπαραγωγών. Αυτή η κόντρα δίνει το στίγμα του καλοκαιριού. «Αnd winner is...» το Μουντιάλ φυσικά. Αντε τώρα το οποιοδήποτε blockbuster, ακόμα και το «Αvatar» που λέει ο λόγος, να αποσπάσει περισσότερους θαυμαστές από τον Μέσι! Μέχρι στιγμής. Από τα μεγάλα χαρτιά που σουλατσάρησαν (κυρίως) στα Μultiplex από τον Μάιο και μετά. Μόνο η πασαρέλα με Dolce Gabbana και Αrmani, αυτή ντε που κατ΄ όνομα χαρακτηρίζεται ταινία, δηλαδή το «Sex and the city», πάει σφαίρα να υπερβεί το νήμα των 400.000 εισιτηρίων. Ο «Ρομπέν των δασών» και ο «Ρrince of Ρersia» (το καλύτερο, κατά τη γνώμη μου παραμυθάκι μέχρι στιγμής) κόλλησαν στα 120.000 με 150.000 εισιτήρια. Με άφθονο σπρώξιμο- λίγο παραπάνω το «Ιron Μan». Παρ΄ όλα αυτά, το αποτέλεσμα είναι θετικό. Τα εισιτήρια από τα τέλη του περασμένου Αυγούστου μέχρι τώρα είναι περίπου κατά 4% αυξημένα από της προηγούμενης χρονιάς. Από 10.380.000 ανέβηκαν στα 10.860.000. Ο Ελληνας επισκέπτεται κατά μέσο όρο μία φορά ετησίως το σινεμά. Θλιβερό. Κάτω από τον μέσο όρο τον ευρωπαϊκό. Σε όλα κάτω. «Πάντως», έλεγε παράγων του χώρου, «η κρίση μπορεί να σπρώξει το σινεμά». Η πιο φθηνή ψυχαγωγία. Γι΄ αυτό και προκειμένου να επιτεθούν αμυνόμενοι, οι διανομείς σκέφτονται από τον Σεπτέμβριο να μειώσουν αρκετά την τιμή του εισιτηρίου. Μακάρι. Τρία πράγματα μαζί. Το πρώτο αφορά τις νέες παρουσίες. Κυρίως κομεντί, πλάκα, χαβαλές και τρελές κωμωδίες. Στα «χαρτιά» φυσικά. Να ξεχνάει ο φτωχός τη φτώχεια του με ποπκόρν. Λογικό. Ασε που είναι και καλοκαίρι. Να το ρίξει έξω ρε παιδιά. Το αντίδοτο- προσωρινό- στις «δολοφονικές» επιθέσεις του Τσάρου της Οικονομίας. Το δεύτερο, οι υπερπαραγωγές. Κάμποσες. Από animation μέχρι περιπέτεια hi tech. Το τρίτο οι επαναλήψεις. Προσέξτε δύο πράγματα: την κατάσταση της κόπιας. Και το χειρότερο· το DVD. Λαμογιές δηλαδή. Πέρυσι συνέβη και σε μένα. Οταν πήγα να ξαναδώ το «Τσάι στη Σαχάρα» του Μπερτολούτσι. Με απλό DVD η προβολή. Τότε καλύτερα να το νοικιάσω από το DVDάδικο της γειτονιάς προς ένα ευρώ και να το απολαύσω από τον καναπέ μου. Γιατί υπάρχουν δύο είδη ψηφιακής τεχνολογίας. Η πρώτη είναι η απλή. Αυτή των συνηθισμένων DVD. Η δεύτερη, που καταφθάνει από την Ευρώπη, η προχωρημένη. Σε λίγο όλες οι αίθουσες θα παίζουν με τεχνολογία ψηφιακή. Ελάχιστες αίθουσες στην Αθήνα υποστηρίζουν τέτοια τεχνολογία. Και μόνο χειμερινές αίθουσες. Προσοχή.
Προσοχή. Καλού κακού, πριν κόψετε εισιτήριο για μια παλαιότερη ταινία, να ρωτάτε στο ταμείο «Είναι με DVD; Την αλήθεια!»

Love story
Κάπως συγκρατημένες καταστάσεις. Είπαμε Μουντιάλ. Εχουμε και λέμε: το μεγάλο χαρτί είναι το love story των βαμπίρ στο τρίτο μέρος του «Τwilight Saga» με τον τίτλο «Εκλειψη». Στις 30 Ιουνίου η Μπέλα (Κρίστεν Στιούαρτ) θα πρέπει να αποφασίσει με ποιον θα πάει και ποιον θ΄ αφήσει. Τον Τζέικομπ τον Λυκάνθρωπο ή τον Εντουαρντ (Ρόμπερτ Πάτινσον) τον κούκλο βαμπίρ; Προσωπικώς το δίλημμα με αφήνει παντελώς αδιάφορο. Μια εβδομάδα νωρίτερα εφορμά το «Τoy story 3». Με φωνές των Τομ Χανκς, Μάικλ Κίτον, Τιμ Αλεν. Το πρώτο εξαιρετικό. Το δεύτερο καλό. Το τρίτο;

ΟΙ ΕΠΑΝΑΛΗΨΕΙΣ
Το μινιμαλιστικό ασπρόμαυρο αριστούργημα «Σύντομη συνάντηση» (Βrief Εncounter) του Ντέιβιντ Λιν και του 1945 με Τρέβορ Χάουαρντ και Σίλια Τζόνσον. Δύο παντρεμένοι κάθε μέρα στο ίδιο τρένο με την ίδια διαδρομή. Απίστευτης κομψότητας. Μέσα στις 100 καλύτερες όλων των εποχών. Το ψηφίζω σαν τρελός. Μέσα στις τελευταίες εβδομάδες του μήνα και τρεις ακόμα ιστορίες «Τα παιδιά του παραδείσου» του Μαρσέλ Καρνέ και του 1945. Φυσικά ασπρόμαυρο. Από τα θρυλικά του Film Francais. Με Αρλετί, Πιέρ Μπρασέρ, Μαρία Κασάρες. Ο,τι πρέπει για τους παππούδες, τις γιαγιάδες και τους γονείς. Αλλά και νέους με ανησυχίες Ταινιοθήκης. Ακόμα η «Ντίβα» του Ζαν Ζακ Μπενέξ και του 1981. Ενα ιδιαίτερο θρίλερ με όπερα και μοντέρνα γραφή. Τότε ενθουσιάστηκα. Τώρα who knows? Πρέπει να το ξαναδώ. Μόνον ο χρόνος ο αλάνθαστος κριτής όλων. Και των ταινιών.

Διαβάστε περισσότερα στα Νέα του Σαββάτου
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=4&artid=4580616

Παρασκευή 18 Ιουνίου 2010

Δεκάδες εκδηλώσεις σε όλη τη χώρα για την Ευρωπαϊκή Γιορτή της Μουσικής

Από 19 ώς 21 Ιουνίου


Με 350 σχήματα από την Ελλάδα και το εξωτερικό, που θα εμφανιστούν σε 22 περιοχές της χώρας, συμμετέχει η Ελλάδα στην Ευρωπαϊκή Γιορτή της Μουσικής. Οι εκδηλώσεις ξεκινούν το Σάββατο και ολοκληρώνονται την Τρίτη.

Εν όψει της έναρξης του φεστιβάλ, σήμερα Παρασκευή θα προβληθεί στην Τεχνόπολη (ώρα 20:30), σε ζωντανή μετάδοση από το Ρalau de les Αrts Reina Sofia στη Βαλένθια της Ισπανίας, η συναυλία της Συμφωνικής Ορχήστρας της Βαλένθια που παρουσιάζει την «Carmen» του Μπιζέ.

Οι εκδηλώσεις -136 στον αριθμό- θα πραγματοποιηθούν σε: Αθήνα, Περιστέρι, Βόλο, Θεσσαλονίκη (στους δήμους Θέρμης, Θερμαϊκού, Συκεών), Αστυπάλαια, Δράμα, Ηράκλειο, Ικαρία, Κιλκίς, Μύκονο, Πάρο, Πάργα, Πρέβεζα, Πύργο, Ρόδο (πόλη της Ρόδου, δήμο Σορώνης, Σέρρες, Φιλιππιάδα και Χανιά.

Οι ελληνικές συμμετοχές περιλαμβάνουν τους Ορέστη Ντάντο, Rous (πλατεία Κλαυθμώνος, 19/6), Salata (Πλάκα, 20/6), Εxpert Μedicine, Rosebleed (πλατεία Κοτζιά, 20/6), Βurger Ρroject (πλατεία Συντάγματος, 21/6) κ.ά.

Στις εκδηλώσεις θα συμμετάσχουν δεκάδες d.j., ενώ θα υπάρχουν αφιερώματα στην τζαζ, στη φανκ, στη ρέγκε, στη σόουλ και στη φανκ.

Όσον αφορά στις ξένες συμμετοχές, μεταξύ άλλων θα πάρουν μέρος οι Γάλλοι Le Ρeuple de l'Ηerbe (πλατεία Κοτζιά, 21/6), ο Βέλγος μουσικός του χιπ-χοπ Μasta Ρi (πλατεία Συντάγματος, 19/6), οι Ούγγροι Εz a Divat (Τεχνόπολις, 20/6), οι Dan Le Sac Vs Scroobius Ρip από τη Βρετανία (πλατεία Κοτζιά, 20/6), η Δανέζα Fallulah (πλατεία Κοτζιά, 21/6) και οι Ελβετοί φολκ ποπ Κingdom Οf Lord Οwl aka ΚΟLΟ (πλατεία Κοτζιά, 21/6).

Την Παρασκευή, μία ημέρα πριν την επίσημη έναρξη των εκδηλώσεων, θα προβληθεί στην Τεχνόπολη (ώρα 20:30), σε ζωντανή μετάδοση από το Ρalau de les Αrts Reina Sofia στη Βαλένθια της Ισπανίας, η συναυλία της Συμφωνικής Ορχήστρας της Βαλένθια που παρουσιάζει την «Carmen» του Μπιζέ.

Δείτε εδώ το πρόγραμμα των εκδηλώσεων.

Πέμπτη 17 Ιουνίου 2010

“Έτσι ισχυρίζεται ο Περέιρα, Μια μαρτυρία”

Επανακυκλοφόρησε από την ΑΓΡΑ το κλασσικό πια μυθιστόρημα του Αντώνιο Ταμπούκι “Έτσι ισχυρίζεται ο Περέιρα, Μια μαρτυρία” σε μετάφραση Ανταίου Χρυσοστομίδη.
[Σε ποιον και κάτω από ποιες συνθήκες διηγείται ο Περέιρα τον πιο κρίσιμο μήνα της ζωής του, τον μοιραίο εκείνο Αύγουστο του 1938; Αυτό δεν αποκαλύπτεται ποτέ, ο αναγνώστης αφήνεται να κάνει τις δικές του υποθέσεις. Ο Περέιρα όμως είναι ένας εξαιρετικά ακριβής μάρτυρας και με μια πεισματάρικη σχολαστικότητα αφηγείται, σαν να καταθέτει σε κάποιο δικαστήριο, μια τραγική στιγμή της ύπαρξής του αλλά και της ιστορίας της Ευρώπης. Στο πλαίσιο του πορτογαλικού σαλαζαρισμού, του ιταλικού φασισμού και του ισπανικού εμφύλιου πολέμου, η συγκινητική ιστορία της συνειδητοποίησης ενός μοναχικού και δυστυχούς ηλικιωμένου δημοσιογράφου.
Λισαβόνα, 1938. Η καταπιεστική δικτατορία του Σαλαζάρ, η θύελλα του επερχόμενου ισπανικού εμφυλίου, ο ιταλικός φασισμός στο βάθος. Ο Περέιρα είναι ένας πρώην δημοσιογράφος του άστυνομικού ρεπορτάζ στον όποιο έχουν εμπιστευτεί την πολιτιστική σελίδα μιας μέτριας απογευματινής εφημερίδας, της Λισμπόα. Ο Περέιρα έχει μια θανατερή αντίληψη της κουλτούρας: άγαπά τα νεκρώσιμα εγκώμια των συγγραφέων που αποβιώνουν, τη λογοτεχνία του παρελθόντος, τις γραμμένες από πριν νεκρολογίες. Στο πρόσωπο του Μοντέιρο Ρόσσι, ενός νεαρού ιταλικής καταγωγής, και της αρραβωνιαστικιάς του Μάρτα, βρίσκει δύο παράξενους όσο και αταίριαστους συνεργάτες. Μιά συνεργασία που θα οδηγήσει στην ανατροπή της ζωής του γέρου δημοσιογράφου, σε μια έντονη εσωτερική επίπονη συνειδητοποίηση.
Με αυτές τις σελίδες έντονου πολιτικού και άνθρωπιστικού ύφους, με αυτή τη σπαρακτική φιγούρα του πρωταγωνιστή που θα παραμείνει αναλλοίωτη στη μνήμη του αναγνώστη, ο Ταμπούκι μας έδωσε ενα μεγάλο μυθιστόρημα για τη λογική του παρελθόντος μας η οποία μπορεί να εξηγεί τέλεια και τη λογική του άβέβαιου παρόντος μας.]

«Βρήκαµε τον Καραβάτζιο!»

Τα οστά του µεγάλου ζωγράφου του µπαρόκ, του Μικελάντζελο Μερίζι ντα Καραβάτζιο, πιστεύουν πως εντόπισαν ιταλοί ερευνητές, 400 χρόνια µετά τον θάνατό του. Τα οστά, που εδώ τα παρουσιάζει ο πρόεδρος της Επιτροπής για την Ιστορική, Πολιτιστική και Περιβαλλοντική Κληρονοµιά, Σιλβάνο Βινσέτι, εντοπίστηκαν στο Πόρτο Ερκολο όπου εικάζεται πως πέθανε ο ζωγράφος. Ωστόσο δεν φαίνεται πως είναι αρκετά για να λύσουν το µυστήριο του θανάτου του ιταλού ζωγράφου, δεδοµένου ότι δεν υπάρχουν ακριβείς πληροφορίες για τον τόπο και την αιτία θανάτου του. Ο Καραβάτζιο πέθανε το 1610 σε ηλικία 39 ετών. Κατά την επικρατέστερη θεωρία, πέθανε από υψηλό πυρετό και αφού ο οργανισµός του είχε εξασθενήσει από σύφιλη, ενώ είχε επιστρέψει στη Ρώµη την οποία είχε εγκαταλείψει τέσσερα χρόνια νωρίτερα καθώς είχε δολοφονήσει έναν νεαρό πάνω σε καβγά. Οι ερευνητές προχώρησαν σε εξετάσεις DΝΑ, τις οποίες και συνέκριναν µε συγγενικά πρόσωπα του Καραβάτζιο, χωρίς να βγάλουν ασφαλή συµπεράσµατα. Ωστόσο φαίνεται πως τα οστά ανήκουν σε έναν ρωµαλέο άνδρα – ο Καραβάτζιο ήταν ψηλός για την εποχή του (1,70 µ.). Παρ’ όλ’ αυτά οι επιστήµονες διατηρούν επιφυλάξεις και θεωρούν πως υπάρχει πιθανότητα 85% να ανήκουν τα συγκεκριµένα οστά στον Καραβάτζιο.

Τετάρτη 16 Ιουνίου 2010

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ΤΟ 1980 ΒΓΗΚΑΝ ΣΤΑ ΣΙΝΕΜΑ ΤΟΥ ΣΙΚΑΓΟΥ ΟΙ «ΒLUΕS ΒRΟΤΗΕRS»

Το πάρτι κρατά τριάντα χρόνια

Ηταν σαν σήµερα πριν από ακριβώς τριάντα χρόνια, στις 16 Ιουνίου του 1980, όταν σε σινεµά στο Σικάγο βγήκε διστακτικά µια ταινία που δεν µπορούσε κανείς να προβλέψει µε σιγουριά αν θα άρεσε στο κοινό. Είχε πρωταγωνιστές δυο τύπους µε µαύρα κοστούµια, µαύρα γυαλιά και καπελάκια, αµάξια, χοντροκοµµένο για κάποιους χιούµορ και µπλουζ.

Πολλά µπλουζ. Τα οποία µπλουζ βέβαια είχαν το κοινό τους. Αλλά σε αυτό το περιτύλιγµα, το θέµα ήταν κάπως διαφορετικό. Τρεις δεκαετίες µετά, το «Βlues Βrothers» του Τζον Λάντις είναι µύθος – και ποτέ καµία αναφορά σε κοστούµι / µαύρα γυα λιά / καπέλο / γραβάτα δεν έγινε χωρίς να περάσει από εκεί. Με αυτό το φιλµ ο Τζον Μπελούσι κέρδισε τη θέση του στην αιωνιότητα σαν cult φιγούρα (δυστυχώς πέθανε δυο χρόνια µετά) και ο Νταν Ακρόιντ µια καριέρα κοµµένη και ραµµένη στα ροκ εν ρολ µέτρα του. Οπως και το κοστούµι.

Η διάσηµη ταινία (που έχει ψηφιστεί ως η πιο αγαπηµένη µουσική ταινία όλων των εποχών) δεν ήταν ταινία από την αρχή. Οι Βlues Βrothers γεννήθηκαν στο Saturday Νight Live, την κωµική σειρά του ΝΒC και «γκάζωσε» από εκεί. Ηταν ένα κωµι κό σκετς και βασικά µουσική. Αυτό που ήταν και οι Βlues Βrothers, ένα συγκρό τηµα που έπαιζε ροκ εν ρολ και µπλουζ, σαφώς µε τον δικό του τρόπο. Τότε που και τα στυλ ήταν αυθεντικά.

Πιστοί στο πνεύµα της ταινίας και στο στυλ, οι µουσικοί µετά κράτησαν τον ρυθµό, το ξέφρενο, µποέµικο, µεθυσµένο ακόµη και όταν είναι νηφάλιο, µπλουζ, και συνέχισαν να το διαδίδουν σε όλο τον κόσµο σε αυ τιά πάντα πρόθυµα να ακούσουν. Την οld school φιλοσοφία τους διατηρούν σαν πρώτο και καλύτερο ατού µετά τη µουσική την ίδια. Σηµειωτέον στην τάξη των Αδελφών, ανήκουν εξαιρετικοί µουσικοί – εξ ού και η πιστότητα στον ήχο. Ο σα ξοφωνίστας Λου Μαρίνι για παράδειγµα έχει παίξει µεταξύ άλλων µε τον Φρανκ Ζάπα, µε τους «Steely Dan», o Τόνι Μπε νέτα µε Τοµ Τζόουνς και Τίνα Τάρνερ.

Τρίτη 15 Ιουνίου 2010

YouTube και Μουσείο Guggenheim αναζητούν «το πιο δημιουργικό βίντεο του κόσμου»

Ανοιχτός online διαγωνισμός

Η ιστοσελίδα YouTube ανακοίνωσε σε συνεργασία με το Μουσείο Guggenheim διαγωνισμό για τo «πιο δημιουργικό βίντεο του κόσμου», ανοιχτό σε ερασιτέχνες και επαγγελματίες από όλο τον κόσμο.

Οι κινηματογραφιστές έχουν διορία έως τις 31 Ιουλίου για να υποβάλουν το έργο τους. Γίνονται δεκτά νέα ή παλιά έργα των καλλιτεχνών.

Το YouTube αναζητά «έργα κινουμένων σχεδίων, με γραφικά με κίνηση, αφηγηματικά ή μη αφηγηματικά, ή ντοκιμαντέρ, μουσικά ή σε καλλιτεχνικές μορφές εντελώς νέες--δημιουργίες που πραγματικά θέτουν υπό αμφισβήτηση την αντίληψη που έχουμε για το τι είναι δυνατό σε βίντεο». Πρέπει να έχουν διάρκεια μέχρι και δέκα λεπτά και να συνοδεύονται από γραπτή δήλωση.

Οι ενδιαφερόμενοι πρέπει να υποβάλουν τα έργα τους, που θα κριθούν από διεθνή επιτροπή, στην ιστοσελίδα youtube.com/play.

Θα επιλεγούν μέχρι και 20 βίντεο για μιαν έκθεση που έχει προγραμματιστεί για τις 21 Οκτωβρίου ταυτόχρονα σε διάφορους χώρους του μουσείου, στο Βερολίνο, το Μπιλμπάο, τη Βενετία και τη Νέα Υόρκη.

«Το online βίντεο ακολουθεί εκρηκτική πορεία, όχι μόνο ως μέσο, αλλά ως μορφή τέχνης» εκτιμά το YouTube στο επίσημο μπλογκ του. «Έτσι σήμερα συνεργαζόμαστε με το Μουσείο Guggenheim για να ανακαλύψουμε τα πιο δημιουργικά βίντεο στον κόσμο, και να αποκαλύψουμε τα μοναδικά ταλέντα που εργάζονται στον συνεχώς επεκτεινόμενο τομέα των ψηφιακών μέσων», προσθέτει η ιστοσελίδα.

Η πρωτοβουλία είναι μια επέκταση μιας άλλης καλλιτεχνική πρωτοβουλίας του YouTube, του σχηματισμού της Συμφωνικής Ορχήστρας YouTube (YouTube Symphony Orchestra), που αποτελείται από περισσότερους από 90 επαγγελματίες και ερασιτέχνες μουσικούς από 30 χώρες, που ανακαλύπτονται χάρη σε οντισιόν στην ιστοσελίδα.

Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=41&nid=1231048693#ixzz0qvlVg0x1

Δευτέρα 14 Ιουνίου 2010

Βγες από την καθημερινότητα


«Βγες από την καθημερινότητα. Μπες στη θέση ενός εθελοντή των Γιατρών Χωρίς Σύνορα» είναι ο τίτλος της έκθεσης που οργανώνουν οι ΓΧΣ από τις 16 μέχρι τις 22 Ιουνίου στον πεζόδρομο της Ερμού, στο Θησείο, προσκαλώντας μας να ζήσουμε την εμπειρία μιας αποστολής, μπαίνοντας στη θέση ενός εθελοντή.

Ένας κινητός προσφυγικός καταυλισμός φτάνει στο κέντρο της πόλης καλώντας μας να ζήσουμε για λίγα λεπτά ως γιατρός, τεχνικός ή νοσηλευτής των Γιατρών Χωρίς Σύνορα και να γνωρίσουμε τα διλήμματα, τις προκλήσεις και την ικανοποίηση μιας αποστολής.

«Η ενέργειά μας φέρει έναν ειδικό συμβολισμό καθώς πραγματοποιείται στο πλαίσιο της συμπλήρωσης 20 χρόνων παρουσίας των ΓΧΣ στην Ελλάδα χάρη στην ηθική και οικονομική υποστήριξη της ελληνικής κοινωνίας» δηλώνει ο διευθυντής επικοινωνίας των ΓΧΣ Νώντας Πάσχος.

Ο επισκέπτης ζει για λίγα λεπτά την καθημερινότητα ενός γιατρού, νοσηλευτή ή τεχνικού μέσω τη ηχητικής αφήγησης που επιλέγει να συνοδεύσει την περιήγησή του μέσα σε ένα χώρο διαμορφωμένο ως προσομοίωση αποστολής. Πώς είναι η μέρα ενός γιατρού; Τι κάνει ένας τεχνικός; Πώς βοηθά ένας νοσηλευτής;

«Στόχος μας είναι να ζήσουν όλοι για λίγα λεπτά την εμπειρία μιας αποστολής ανακαλύπτοντας τις προκλήσεις, τις δυσκολίες αλλά και την τεράστια ικανοποίηση που προσφέρει μια τέτοια εμπειρία» αναφέρει ο υπεύθυνος Εκδηλώσεων και Εκστρατειών Ενημέρωσης των ΓΧΣ Νέστωρ Ρουσόδημος, συμπληρώνοντας: «Η έκθεση που πραγματοποιείται φέτος για τρίτη φορά ταξίδεψε σε οκτώ συνολικά πόλεις, ολοκληρώνοντας αυτό το ταξίδι στην Αθήνα».

Στον εξωτερικό χώρο της έκθεσης, βραβευμένες φωτογραφίες από το διεθνές πρακτορείο Magnum Photos, θα μας ταξιδέψουν στις αποστολές της οργάνωσης σε όλο τον κόσμο.

Ώρες λειτουργίας της έκθεσης: 12:00-22:00. Είσοδος ελεύθερη.

http://news.in.gr/culture/article/?aid=1231048329

Σάββατο 12 Ιουνίου 2010

15ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ Άλσος Γουδή


9-10-11 Ιουλίου 2010
Άλσος Γουδή (είσοδος από Κατεχάκη).

Με Θανάση Παπακωνσταντίνου και Κωστή Μαραβέγια στις κεντρικές μουσικές σκηνές του, με γκρουπάκια-διαμάντια της δεύτερης γενιάς μεταναστών για τα οποία μπορείτε να ενημερώνεστε από το σάιτ, με ethnic γεύσεις από τις μεταναστευτικές κοινότητες της χώρας, με θέατρο, προβολές και πολλές σημαντικές συζητήσεις και με τη βαθιά πεποίθηση ότι δεν είναι οι μετανάστες οι εχθροί μας, το 15ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ, ανανεώνει το φετινό ραντεβού με τους φίλους του για τις 9-10-11 Ιουλίου στο Άλσος Γουδή.

Στις 9, 10 και 11 του Ιούλη, το Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ ανοίγει ξανά τις πύλες του, την ώρα που κοινωνία και εργαζόμενοι δέχονται την πιο ανελέητη επίθεση των τελευταία 30 χρόνων αντιδρώντας με τις πιο μαζικές διαδηλώσεις της Μεταπολίτευσης. Στην καρδιά της Αθήνας, στο Άλσος Γουδή, και μέσα στο πρωτόγνωρης βαρβαρότητας οικονομικό πλαίσιο που εξαναγκαζόμαστε όλοι από δω κι εμπρός να ζήσουμε, για 15η χρονιά έλληνες, μετανάστες και πρόσφυγες στήνουμε παρέα την πιο μεγάλη αντιρατσιστική γιορτή της πόλης: μια γιορτή στην οποία κάθε χρόνο συμμετέχουν 15.000-20.000 άτομα. Ένα φεστιβάλ φωτεινό, μελωδικό, αλλά και έντονα κριτικό κι ανήσυχο, πλούσιο τόσο σε εθνοτικές και πολιτισμικές αποχρώσεις όσο και σε πολιτικές εκδηλώσεις. Μια καλοκαιρινή γιορτή ανοιχτή σε μετανάστες και αντιρατσιστές, αλλά και σε όλους εκείνους που ασφυκτιούν κάτω από την οικονομική πολιτική που λεηλατεί τις ζωές των πολλών, προκειμένου να σώσει τους λίγους και εκλεκτούς υποστηρικτές της.

Με κοινή μας γλώσσα:
τις μουσικές του κόσμου σε ροκ, τζαζ και έντεχνους ρυθμούς και με συναυλίες από ethnic μεταναστευτικά συγκροτήματα, ραπ & hip hop γκρουπάκια δεύτερης γενιάς και ρεμπέτικες κομπανίες καθημερινά
τις πολυεθνικές γεύσεις από τις αχνιστές κατσαρόλες των μεταναστευτικών και προσφυγικών οργανώσεων
τις θεατρικές παραστάσεις, τις εκθέσεις φωτογραφίας, τις προβολές video και ταινιών

Αλλά και με μια σειρά συζητήσεων για:
την παγκόσμια κρίση, τη δικτατορία του ΔΝΤ, την Ευρώπη-φρούριο
το ρατσισμό και την ακροδεξιά βία
τα εργασιακά δικαιώματα και την ανάγκη κοινής οργάνωσης και αγώνα των ντόπιων και ξένων εργαζομένων
το παλαιστινιακό, τους πολιτικούς κρατούμενους, τα ναρκωτικά, την επιστροφή των πολιτικών προσφύγων και τη σχέση αθλητισμού-ρατσισμού...

...σας καλούμε να περάσουμε τρεις γεμάτες από κάθε άποψη βραδιές. Να αντιταχθούμε στις ολοένα αυξανόμενες επίσημες και «ανεπίσημες» ξενοφοβικές, ρατσιστικές και ακροδεξιές πρακτικές και να αποδείξουμε εμπράκτως ότι αν το παραμύθι τους έχει δράκο, ο δράκος δεν κρύβεται εκεί που δολίως μας υποδεικνύουν: Δεν είναι οι μετανάστες οι εχθροί μας, εχθροί μας είναι αυτοί που κλέβουν τη ζωή μας!

Oι συναυλίες των τριών ημερών:

Παρασκευή 9 Ιουλίου: οι Les Skartoi, οι Skaribas, οι Dustbowl
και οι Deus Ex Machina.

Σάββατο 10 Ιουλίου: ο MC Yinca, ο The Boy, ο Μιχάλης Δέλτα κ
αι οι Chicks on Speed.

Κυριακή 11 Ιουλίου: οι Salonumuz Klimalidir, οι Εncardia, ο Κωστής Μαραβέγιας
και ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου.

Συντονιστικό Μεταναστευτικών και Αντιρατσιστικών Οργανώσεων
Πληροφορίες: στο www.antiracistfestival.gr
Τηλ . επικοινωνίας: 210 3813.928 (17:00-21:00).

Παρασκευή 11 Ιουνίου 2010

ΝΕΑΝΙΚΕΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΕΣ ΟΜΑΔΕΣ ΚΑΤΑΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΤΗΝ ΑΘΗΝΑ


Η πόλη ανήκει στις κοινότητες του Fringe Festival

Σε δέκα χώρους διεξαγωγής, αλλά και σε δρόμους και πλατείες του κέντρου της Αθήνας, ξεκινά την Τετάρτη το Athens Fringe Festival. Στη δεύτερή του διοργάνωση κυκλώνει -γεωγραφικά τουλάχιστον-περισσότερο αποφασιστικά το επίσημο Φεστιβάλ Αθηνών.


Αφού δύο από τους βασικούς χώρους διεξαγωγής του (Κτήριο 56- Ελληνικός Κόσμος και CAID) βρίσκονται ακριβώς δίπλα στην Πειραιώς 260. Θα διαρκέσει 5 μέρες και θα φιλοξενήσει μουσική, θέατρο, εικαστικά, αλλά και κοινωνικές δράσεις σε συνεργασία με διάφορες ΜΚΟ (Γιατροί Χωρίς Σύνορα, ΟΚΑΝΑ, Ελληνικό Δίκτυο Γυναικών Ευρώπης, Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία, MOnuMENTA κ.ά.).

Εκατόν σαράντα ομάδες ανταποκρίθηκαν στο ανοιχτό κάλεσμα. Ολοι ανεξαιρέτως εντάχθηκαν στο πρόγραμμα που ανακοινώθηκε χθες. Αλλωστε, το φεστιβάλ προτάσσει την ιδεολογία του από τα καλλιτεχνικά ποιοτικά του κριτήρια. «Δοκιμάζουμε ένα μοντέλο που θα μπορούσε να δείξει τον δρόμο για τα πράγματα που έρχονται, όχι μόνο στην τέχνη, αλλά και στη δράση: μικρές ανεξάρτητες κοινότητες, που λειτουργούν αυτόνομα η κάθε μια και ταυτόχρονα βοηθούν η μία την άλλη», υποστήριζε χθες το πρωί ο πρόεδρος της εταιρείας «Σύνθεσις» Γιώργος Νέρης. Είναι αυτός που έφερε το Fringe στην Ελλάδα, ακολουθώντας την επιτυχημένη συνταγή του Εδιμβούργου, που σήμερα έχει βρει μιμητές σε 55 διοργανώσεις όλου του κόσμου.

- Μουσική: μια στρατιά νέων και ανερχόμενων καλλιτεχνών θα παρελάσει παρουσιάζοντας από ροκ μέχρι experimental ethnic και παραδοσιακή μουσική. Ενα ξεχωριστό διήμερο (Παρασκευή και Σάββατο) είναι αφιερωμένο στην τζαζ (Κτήριο Αρχαιολόγων).
- Θέατρο: ξεχωρίζει μια ανατρεπτική παρωδία «Electra: The Rewrite» του Αμερικανού συγγραφέα και σκηνοθέτη Εντουαρντ Πόμεραντζ στο Κινητήρας Στούντιο. Δεκατέσσερις ακόμα νεανικές ομάδες, που προτείνουν από Ζενέ και Ρίτσο μέχρι devised παραστάσεις, αλλά και οι θεατρικές ομάδες από τα σχολεία Κωφών Αγίας Παρασκευής περιλαμβάνονται στο πρόγραμμα. Η Κυριακή είναι αφιερωμένη στους Ελληνες Θεατρολόγους. Από νωρίς το πρωί ο σύλλογός τους (ΠΕΣΥΘ) ενημερώνει το κοινό (Κτήριο 56, Ελληνικός Κόσμος) για τη δουλειά του μέσα από εργαστήρια θεατρικού παιχνιδιού, προβολές και ομιλίες και παρουσιάζει την παράσταση «Ολόκληρο το Fringe σε 90 λεπτά» σε συνεργασία με όλους τους συμμετέχοντες θιάσους του φεστιβάλ.
- Εικαστικά: ξεχωρίζει η έκθεση που συνδέει την κουλτούρα του ποδοσφαίρου και το φετινό Μουντιάλ με την τέχνη της φωτογραφίας (Φωτοθέατρον) αλλά και το πρωτότυπο πρότζεκτ «Η δική μου Ελλάδα», που καλεί όσους ενδιαφέρονται να προτείνουν νέα εθνικά σύμβολα (ύμνο, σημαία κ.λπ.). Τέλος, σε συνεργασία με το Δίκτυο Μουσείων και Πολιτιστικών Φορέων του Ιστορικού Κέντρου της Αθήνα, 17 μουσεία και πολιτιστικοί φορείς ανοίγουν τις πύλες τους με ελεύθερη είσοδο για το κοινό του Fringe. (Από το ποσόν που θα συγκεντρωθεί, το 20% επιστρέφει στους καλλιτέχνες. Το φεστιβάλ δεν λαμβάνει κρατική επιχορήγηση).

* Το ενιαίο ημερήσιο εισιτήριο κοστίζει 10 ευρώ για όλους τους χώρους. Πρόγραμμα- πληροφορίες: www.fringefestival.gr.*
Πού θα πάτε
* Κτήριο 56 - Ελληνικός Κόσμος: Πειραιώς 254, είσοδος Γ
* Κτήριο Αρχαιολόγων: Πεζόδρομος Ερμού 134-136
* TAF: Νορμανού 5, Μοναστηράκι
* CAID Ελληνικού Κόσμου (Πολυκράτους 6)
* Βρυσακίου: Βρυσακίου 17, Μοναστηράκι
* Athens Style: Αγίας Θέκλας 10
* Δρόμοι και πλατείες του ιστορικού κέντρου της Αθήνας

Πέμπτη 10 Ιουνίου 2010

ΤΕΣΣΕΡΑ ΧΡΟΝΙΑ ΚΙΝΗΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ ΓΕΡΑΚΑ

Η δημοτική παράταξη «Κίνηση Πολιτών Γέρακα για μια άλλη πόλη» απέδειξε με τη δράση της τα τέσσερα προηγούμενα έτη ότι δεν είναι ένα ευκαιριακό εκλογικό σχήμα σαν αυτά που εμφανίζονται παραμονές των εκλογών, σκορπάνε δεξιά και αριστερά υποσχέσεις και «δεσμεύσεις» και αφού καταγράψουν κομματικές δυνάμεις και δρέψουν δημοτικά αξιώματα «εξαφανίζονται».

Αντίθετα, η Κίνηση Πολιτών Γέρακα ανέπτυξε τη δράση της και τις παρεμβάσεις της καθημερινά την περίοδο αμέσως μετά τις εκλογές, όταν άλλοι εφησύχαζαν ή αδιαφορούσαν για τα προβλήματα.

Η Κίνηση Πολιτών Γέρακα αγωνίστηκε σθεναρά τα τέσσερα αυτά χρόνια για την επίλυση προβλημάτων που ταλανίζουν την πόλη μας (είτε αυτά αποκαλούνται από κάποιους «μικρά» είτε «μεγάλα») και για την καλυτέρευση της ποιότητας ζωής των πολιτών των Γέρακα.
Αγωνιστήκαμε για τη σωτηρία των ελεύθερων χώρων και το πράσινο (Λόφος Κεραίας κ.α.), για τους Πυλώνες Υψηλής Τάσης και για την αποχέτευση. Καταθέσαμε συγκεκριμένες προτάσεις για όλα τα «μικρά» και «μεγάλα» προβλήματα του Γέρακα.

Καταθέσαμε προτάσεις για την καθαριότητα, το νέο σύστημα ανακύκλωσης και κυκλοφοριακά προβλήματα του δήμου μας.
Πήραμε μέρος στις πρωτοβουλίες για την διεκδίκηση του Χώρου της Κεραίας (ΕΡΤ) και την υπογειοποίηση των Πυλώνων Υψηλής Τάσης.

Απαιτήσαμε τα δημοτικά τέλη να είναι πράγματι ανταποδοτικά (να χρησιμοποιούνται δηλαδή για την αναβάθμιση των κοινωνικών υπηρεσιών του δήμου και όχι για έργα χωρίς σχεδιασμό ή «βιτρίνας») καθώς την μηδενική τους αύξηση εδώ και δύο χρόνια. Καταθέσαμε συγκεκριμένες προτάσεις για την αντιμετώπιση της ακρίβειας και της οικονομικής κρίσεις και για το τι πρέπει να κάνει ο Δήμος.
Οργανώσαμε πολιτιστικές παρεμβάσεις στα γραφεία της Κίνησης και διεκδικήσαμε τη δημιουργία προγραμμάτων και έργων υποδομής για τον πολιτισμό και τον αθλητισμό στην πόλη μας.

Απαιτήσαμε διαφάνεια, ουσιαστική ενημέρωση και συμμετοχή των δημοτών στην κατάρτιση του δημοτικού προϋπολογισμού καθώς και χρηστή διαχείριση της δημοτικής περιουσίας. Από την δημοτική αρχή εισπράξαμε τον χλευασμό, την άρνηση να ενημερώνει τους πολίτες και τις δημοτικές παρατάξεις ενώ μέχρι σήμερα κρατά εν κρυπτώ τις δαπάνες και τις αποφάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου.

Κατά τη διάρκεια όλων των αγώνων μας, αποφύγαμε το λαϊκισμό και αποζητήσαμε το διάλογο.
Υπήρξαμε αυστηροί κριτές πολιτικών που πιστεύουμε ότι αντιστρατεύονται το γενικότερο συμφέρον των πολιτών.
Συνδυάσαμε την κριτική μας με εμπεριστατωμένες προτάσεις, πολλές από τις οποίες διαμορφώσαμε με τη βοήθεια ειδικών επιστημόνων.

Παρά τη μη εκπροσώπησή μας στο δημοτικό συμβούλιο (και ό,τι αυτή συνεπάγεται για τη διάδοση των απόψεών μας), καταφέραμε να πρωτοστατήσουμε σε πολλούς αγώνες, συντονίζοντας τη δράση μας με δημοτικά σχήματα όταν άλλοι παντελώς απουσίαζαν.
Προχωρήσαμε στην έκδοση του περιοδικού μας εντύπου «Πολίτης του Γέρακα» και ανεβήκαμε και στο διαδίκτυο με την ηλεκτρονική μας εφημερίδα http://www.anti-gerakas.blogspot.com/
Από το ξεκίνημα αυτής της προσπάθειας θέσαμε ξεκάθαρους στόχους.
Θελήσαμε να εκφράσουμε τις απόψεις και τις ιδέες μας για τα θέματα που απασχολούν τους δημότες του Γέρακα, να υπερασπιστούμε το δημόσιο συμφέρον, να υποστηρίξουμε τις πιο ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, να δώσουμε φωνή στους αγώνες των δημοτών. Επιδιώξαμε να προβάλλουμε μια ριζοσπαστική οπτική για το σύγχρονο ρόλο της τοπικής αυτοδιοίκησης.

Στόχος μας ήταν και παραμένει η «Κίνηση Πολιτών Γέρακα – Παλλήνης - Ανθούσα» να γίνει ανοιχτό βήμα διαλόγου για όλους τους πολίτες.
Σήμερα, έχοντας την εμπειρία των αγώνων των προηγούμενων ετών και γνωρίζοντας το μέγεθος των δυσκολιών αλλά και των δυνατοτήτων που υπάρχουν για το νέο δήμο μας, καλούμε όλους τους πολίτες και ιδιαίτερα τους νέους, όσους δεν αποδέχονται να κυριαρχούν ιδιοτελή συμφέροντα στην τοπική πολιτική ζωή, όσους επιθυμούν μια διαφορετική δημοτική πολιτική διεκδικητική και αγωνιστική να συμπορευθούν μαζί μας ανεξάρτητα από την όποια κομματική τους ένταξη.

Η Γραμματεία της Κίνησης Πολιτών Γέρακα

Τετάρτη 9 Ιουνίου 2010

Μουσικό καλοκαίρι στο προαύλιο του Badminton

14 Ιουνίου - 17 Ιουλίου, 22:00

Σημαντικά ονόματα της σύγχρονης παγκόσμιας μουσικής σκηνής όπως η Αna Moura , η Barbara Mendes, η Nneenna Freelon, οι Tiger Lillies, o Tonino Carotone, , η Lura, η Rupa & The April Fishes , ο Melingo, ο Rodrigo Leao θα περάσουν από τη σκηνή του Προαυλίου, του νέου μουσικού χώρου στο Θέατρο Badminton.

http://www.enet.gr/?i=events.el.home&ocid=78a6676e-4f59-43eb-b650-67969f2c770a

Τρίτη 8 Ιουνίου 2010

ΤΟ «ΠΩΛΕΙΤΑΙ ΖΩΗ» ΜΕΓΑΛΟΣ ΝΙΚΗΤΗΣ ΣΤΟ ΤΟΡΙΝΟ

Μια πολύ σημαντική διάκριση απέσπασε ο «Εξάντας» του Γιώργου Αυγερόπουλου στο 13o φεστιβ για το Περιβάλλον CinemAmbiente, που διεξήχθη στο Τορίνο της Ιταλίας από την 1η έως τις 6 Ιουνίου και το οποίο παρακολούθησαν περίπου 20.000 θεατές. Το «Πωλείται Ζωή» βραβεύτηκε με το πρώτο βραβείο του φεστιβάλ, ως το «Καλύτερο Διεθνές Ντοκιμαντέρ» (Best International Documentary) στην ομώνυμη κατηγορία, ανάμεσα σε 12 φιναλίστ από τις ΗΠΑ, τον Καναδά, την Αγγλία τη Γερμανία τη Δανία, την Αυστρία και την Αίγυπτο.

Σύμφωνα με την κριτική επιτροπή το «Πωλείται Ζωή, του Έλληνα σκηνοθέτη Γιώργου Αυγερόπουλου, έστειλε ένα σήμα κινδύνου σε όλους μας, για την άκρατη εμπορευματοποίηση των φυσικών πόρων». Ο ίδιος παραλαμβάνοντας το βραβείο περιέγραψε την κυνικότητα με την οποία η αγορά αντιλαμβάνεται ακόμα και τα πιο ζωτικά αγαθά για την επιβίωση του ανθρώπου, όπως το νερό. Επεσήμανε επίσης ότι το νερό αποτελεί δημόσιο αγαθό και ανθρώπινο δικαίωμα και όχι άλλο ένα εμπόρευμα της αγοράς. Σημειώνουμε πως η Ιταλία προσανατολίζεται στην ιδιωτικοποίηση του νερού μέχρι το 2012 κάτι που έχει ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων. Τον περασμένο Μάρτιο 200.000 άνθρωποι διαδήλωσαν κατά της σχεδιαζόμενη ιδιωτικοποίησης.

Γυρισμένο στην Χιλή, το «Πωλείται Ζωή» εξετάζει την μεγαλύτερη αγορά νερού του κόσμου που έχει στηθεί στην χώρα. Εκεί όπου οι υδάτινοι πόροι δεν ανήκουν στο κράτος αλλά σε ιδιώτες και μία εταιρεία μπορεί να είναι ιδιοκτήτης ενός ολόκληρου ποταμού. Εκεί, όπου το νερό έχει μετατραπεί από δημόσιο αγαθό ζωής σε ιδιοκτησία των λίγων. Το βραβείο που κατέκτησε το «Πωλείται Ζωή» είναι το 25ο κατά σειρά που λαμβάνει ο Εξάντας σε διεθνή κινηματογραφικά φεστιβάλ. Είναι το 2ο βραβείο για το ντοκιμαντέρ, μετά από αυτό που απέσπασε στο «Ανεξάρτητο Φεστιβάλ Κινηματογράφου και Ντοκιμαντέρ στην Λατινική Αμερική», τον προηγούμενο μήνα στην Πόλη του Μεξικού.

Θερινό σινεμά: «Η ομίχλη»

Οπου να 'ναι, μόλις πιάσουν για τα καλά οι ζέστες, θα αρχίσουμε να εξορμούμε στους θερινούς κινηματογράφους της γειτονιάς, εφοδιασμένοι ως είθισται με ποπ κορν και γρανίτες λεμόνι. Και το Φεστιβάλ Αθηνών απέκτησε το θερινό του! Στην οδό «Πειραιώς 260», τον εναλλακτικό χώρο που έχει κυρίως ταυτιστεί με οτιδήποτε πρωτοποριακό και καινούργιο έχει να μας προτείνει το Φεστιβάλ.

Με αυτή τη λογική, καμία έκπληξη δεν μας προκαλεί το γεγονός ότι οι «κινηματογραφιστές στην ομίχλη», το δυναμικότερο κίνημα καλλιτεχνών που είδαμε τα τελευταία χρόνια, τρύπωσαν στη μεγαλύτερη καλοκαιρινή φεστιβαλική μας διοργάνωση. Με δύο τρόπους: με συζητήσεις-παρεμβάσεις -κινηματογραφικού φυσικά ενδιαφέροντος- και με προβολές ταινιών.

http://www.enet.gr/?i=news.el.texnes&id=170559

Αφιέρωμα στον Νίκο Καββαδία

Εκατό χρόνια από τη γέννησή του

Αφιέρωμα στον Νίκο Καββαδία διοργανώνει το Ελληνικό Ίδρυμα Πολιτισμού

Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=4&artId=336222&dt=08/06/2010#ixzz0qGfqQff6

Δευτέρα 7 Ιουνίου 2010

Σημερινή ματιά σε «άγνωστα» κλασικά κείμενα

Ούτε ο Κοσμάς Πολίτης (1888 - 1974) ούτε η Γαλάτεια Καζαντζάκη (1886 - 1962) είναι άγνωστοι συγγραφείς. Είναι, όμως, μεγάλοι συγγραφείς, γι' αυτό η κάθε νέα έκδοσή τους και μάλιστα με φιλολογική επιμέλεια, στο πνεύμα των νέων καιρών, ανανεώνει το αναγνωστικό ενδιαφέρον γι' αυτούς.

http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=07/06/2010&id=170074

Τσιγγανιά και βανάκι, κόντρα στο ΔΝΤ

Τον Κωστή Μαραβέγια τον γνωρίζουμε καλά πλέον. Το αστείρευτο κέφι του, την ιταλογενή χροιά της μουσικής του, τα ρέγκε, σκα, ροκ, r'n'b και παραδοσιακά στοιχεία αυτής, τα πνευστά και τα έγχορδα της μπάντας του, τα δύο άλμπουμ του «Ilegal» και «Welcome to Greece».

http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=07/06/2010&id=170053

Τετάρτη 2 Ιουνίου 2010




Όταν…

Όταν ακούω να μιλάν για τον καιρό
όταν ακούω να μιλάνε για τον πόλεμο
όταν ακούω σήμερα το Αιγαίο να γίνεται ποίηση
να πλημμυρίζει τα σαλόνια
όταν ακούω να υποψιάζονται τις ιδέες μου
να τις ταχτοποιούν σε μια θυρίδα
όταν ακούω σένα να μιλάς
εγώ πάντα σωπαίνω.
Όταν ακούω κάποτε στα βέβαια αυτιά μου
ήχους παράξενους ψίθυρους μακρινούς
όταν ακούω σάλπιγγες και θούρια
λόγους ατέλειωτους ύμνους και κρότους
όταν ακούω να μιλούν για την ελευθερία
για νόμους ευαγγέλια και μια ζωή με τάξη
όταν ακούω να γελούν
όταν ακούω πάλι να μιλούν
εγώ πάντα σωπαίνω.
Μα κάποτε που η κρύα σιωπή θα περιβρέχει τη γη
κάποτε που θα στερέψουν οι άσημες φλυαρίες
κι όλοι τους θα προσμένουνε σίγουρα τη φωνή
θ’ ανοίξω το στόμα μου
θα γεμίσουν οι κήποι με καταρράκτες
στις ίδιες βρώμικες αυλές τα οπλοστάσια
οι νέοι έξαλλοι θ’ ακολουθούν με στίχους χωρίς ύμνους
ούτε υποταγή στην τρομερή εξουσία.
Πάλι σας δίνω όραμα.

Μιχάλης Κατσαρός
Ένας ποιητής, του οποίο το έργο παραμένει ακόμα και σήμερα άφαντο, άσημο και παρεξηγημένο.

Τρίτη 1 Ιουνίου 2010

Η τέχνη του χαρτιού

http://www.arteshop.gr/articles.php?id=244

Το χαρτί είναι από τα αρχαιότερα υλικά που χρησιμοποίησαν οι καλλιτέχνες για να ζωγραφίσουν, να σχεδιάζουν ή να κατασκευάσουν με αυτό μικρές κατασκευές και γλυπτά .
Τα τελευταία χρόνια το ενδιαφέρον για την χρήση του χαρτιού είναι μεγάλο. Νέες τεχνικές έχουν δώσει στους καλλιτέχνες την δυνατότητα να κατασκευάσουν τεράστια γλυπτά και εγκαταστάσεις από χαρτί.
Η χρήση υπολογιστή και laser, έδωσαν την δυνατότητα για πρωτοποριακές ιδέες καθώς και τα μηχανήματα δίπλωσης και χάραξης του χαρτιού.
Το Mad Museum στην Νέα Υόρκη αφιέρωσε 3 μεγάλες εκθέσεις με θέμα την επανάσταση στα υλικά που χρησιμοποιούνται στην κατασκευή έργων τέχνης . Μια από αυτές τις εκθέσεις ήταν η “Slash:Paper under the knife”, που πραγματικά άλλαξε την γνώμη του κοινού για την χρήση του χαρτιού στην τέχνη.
Επισκεφθείτε τον κόμβο και δείτε τα έργα της έκθεση καθώς και ένα βίντεο που επεξηγεί τα έργα και τον τρόπο που κατασκευάστηκαν:
http://collections.madmuseum.org/html/exhibitions/485.html
Mad Museum: http://www.madmuseum.org

Οι καλλιτέχνες που χρησιμοποιούνε το χαρτί με ιδιαίτερο τρόπο είναι πολλοί .Εδώ παραθέτουμε μία σειρά από τα καλλίτερα websites που ασχολούνται με έργα από χαρτί:


http://www.andreaskocks.com
http://www.celiobraga.net/
http://www.miapearlman.com
http://www.chrisnatrop.com
http://www.jenstark.com
http://www.simonschubert.de
http://www.richardsweeney.co.uk/

Το ζήτημα πια έχει τεθεί:
Ή θα εξακολουθούμε να γονατίζουμε
Όπως αυτός Ο δραπέτης
Ή θα σηκώσουμε άλλον πύργο ατίθασο
απέναντί τους.

Μιχάλης Κατσαρός

όστρια

Συγγενικές σχέσεις

 

© 2013 "στο... Επτά". All rights resevered. Designed by Templateism

Back To Top