«Αδικος κόσμος». Μπράβο στον (σκηνοθέτη και
σεναριογράφο) Φίλιππο Τσίτο. Μπράβο στη (συν-σεναριογράφο) Δώρα
Μασκλαβάνου. Μπράβο στον Αντώνη Καφετζόπουλο που αν έπαιζε τον ίδιο ρόλο
σε αμερικανική παραγωγή, ίσως να έβλεπε το όνομά του στη λίστα των
Οσκαρ. Μπράβο σε όλους τους ηθοποιούς (Θεοδώρα Τζήμου, Χρήστος
Στέργιογλου, Σοφία Σεϊρλή).
Τώρα κατάλαβα τον λόγο που έσπρωξε τη Φράνσις ΜακΝτόρμαντ, πρόεδρο
του Φεστιβάλ Σαν Σεμπαστιάν, να απονείμει βραβείο σκηνοθεσίας και Α'
ανδρικής ερμηνείας σ' αυτή την εξωτερικά «μικρή» ταινία. Μα επειδή ο
χαρακτήρας του Καφετζόπουλου -ως μπάτσος - ταιριάζει γάντι με τον δικό
της στο αριστουργηματικό «Φάργκο» που της χάρισε ένα πρώτο Οσκαρ
ερμηνείας το 1997, με σκηνοθέτη τον σύζυγό της Τζόελ Κόεν. Και αν ο
Τσίτος είχε σκαλίσει βαθύτερα την ιστορία και την είχε ραντίσει με
περισσότερο σαρκασμό και μαυρίλα, ε, τότε θα έπιανε επιδόσεις αδελφών
Κόεν της παλιάς καλής εποχής.
Το ύφος χαμηλόφωνο, με χιούμορ υπόγειο και σατανικό. Η ίντριγκα έξω
από κάθε ρηχή και εύπεπτη λογική. Και οι ήρωες εντελώς ανάποδοι κι
αυτοί. Οπου ένας μπαϊλντισμένος από τη ρουτίνα προανακριτής της
Αστυνομίας αποφασίζει να απονέμει κοινωνική δικαιοσύνη. Ετσι μόνος του.
Αυτονομία αντί για αυτοδικία. Για παράδειγμα. Εκαψες το μαγαζί σου για
να εισπράξεις τα ασφάλιστρα επειδή σε έχουν πνίξει τα χρέη; Αθώος ο
ύποπτος. Στο αρχείο ο φάκελος. Δίκαιος ο μπάτσος. Αδικη μια αδέκαρη
καθαρίστρια. Κι όμως. Η μοίρα τούς δένει.http://www.tanea.gr/politismos/article/?aid=4691082
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου