«Ο μεγαλύτερός μου διάβολος είμαι εγώ» και «δεν θέλω να πεθάνω»
έλεγε η Γουίτνεϊ Χιούστον πρόσφατα, σε συνέντευξή της στην Νταϊάν
Σόγιερ. Τραγική ειρωνεία, λίγες μέρες αργότερα, το Σάββατο, η 48χρονη
καλονή με την υπέροχη φωνή βρισκόταν νεκρή στο ξενοδοχείο Beverly Hilton
στο Λος Άντζελες. Τα αίτια του θανάτου της διάσημης τραγουδίστριας
δεκάδων επιτυχιών και ηθοποιού δεν έγιναν γνωστά, ωστόσο, όπως δήλωσε
αξιωματούχος της αστυνομίας, «δεν υπάρχουν ενδείξεις για εγκληματική
ενέργεια».
Η Γουίτνεϊ Χιούστον, γεννημένη στις 9 Αυγούστου 1963 στο Νιούαρκ του Νιου Τζέρσι, μεγάλωσε σε μουσική οικογένεια. Μητέρα της ήταν η soul τραγουδίστρια Cissy Houston, εξαδέλφη της η γνωστή Dionne Warwick και νονά της η Αρίθα Φράνκλιν. Από πολύ μικρή έδειξε πως είχε όχι απλά κληρονομήσει το φωνητικό ταλέντο της μητέρας της αλλά και το διέθετε σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό από εκείνη, ξεκινώντας με τον σχεδόν «παραδοσιακό» τρόπο για πάρα πολλούς μαύρους ερμηνευτές, δηλαδή στην εκκλησιαστική χορωδία της ενορίας της. Κάτοχος μιας αληθινά αξιοθαύμαστης φωνής, γρήγορα τράβηξε την προσοχή και έτσι στα είκοσι δύο της άρχισε την προσωπική πια καριέρα της με τον δίσκο που είχε για τίτλο το όνομά της, το '85.
Εύλογα η επιτυχία ήρθε σχεδόν ακαριαία και ήταν τεράστια. Και όχι απλώς συνεχίστηκε, αλλά ακολούθησε γεωμετρική πρόοδο και στους δύο επόμενους δίσκους της, που πούλησαν εκατομμύρια αντίτυπα, όπως και τα ουκ ολίγα «σουξέ» που βγήκαν από καθέναν από αυτούς (είναι μέσα στην πεντάδα των πιο εμπορικών ονομάτων της μουσικής όλων των εποχών). Ακόμα και το σύντομο πέρασμά της από τον κινηματογράφο ήταν κάτι περισσότερο από επιτυχημένο, ειδικά η πρώτη της ταινία, το «The Bodyguard» του '92 (και φυσικά το ίδιο συνέβη και με το soundtrack, του που περιείχε και το τραγούδι - σήμα κατατεθέν της, το «I Will Always Love You»).
Δυστυχώς όμως η προσωπική της ζωή δεν ήταν το ίδιο ανέφελη. Ο γάμος το 1992 με τον τραγουδιστή Μπόμπυ Μπράουν την έφερε αντιμέτωπη με ενδοοικογενειακή βία αλλά και με τα ναρκωτικά. Όλα αυτά δεν μπορούσαν παρά να επηρεάσουν την απόδοση της και τελικά την ίδια την ποιότητα της φωνής της με συνέπεια και η επιτυχία της - παρά την έκλαμψη μιας όντως εντυπωσιακής επανόδου που επιχείρησε το '98 - να βαίνει φθίνουσα. Ο θάνατος της, άμεσα ή έμμεσα (ακόμα δεν έχει ανακοινωθεί το επίσημο πόρισμα) ήταν το αποτέλεσμα της χρήσης ναρκωτικών αλλά η πραγματική αιτία του, όπως και για τον Michael Jackson, ήταν το κυνήγι μιας επιτυχίας που έπρεπε να γίνεται όλο και μεγαλύτερη. Όπως ακριβώς δηλαδή ορίζει η ακραιφνώς καπιταλιστική εκδοχή του «αμερικανικού ονείρου»...
Η Γουίτνεϊ Χιούστον, γεννημένη στις 9 Αυγούστου 1963 στο Νιούαρκ του Νιου Τζέρσι, μεγάλωσε σε μουσική οικογένεια. Μητέρα της ήταν η soul τραγουδίστρια Cissy Houston, εξαδέλφη της η γνωστή Dionne Warwick και νονά της η Αρίθα Φράνκλιν. Από πολύ μικρή έδειξε πως είχε όχι απλά κληρονομήσει το φωνητικό ταλέντο της μητέρας της αλλά και το διέθετε σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό από εκείνη, ξεκινώντας με τον σχεδόν «παραδοσιακό» τρόπο για πάρα πολλούς μαύρους ερμηνευτές, δηλαδή στην εκκλησιαστική χορωδία της ενορίας της. Κάτοχος μιας αληθινά αξιοθαύμαστης φωνής, γρήγορα τράβηξε την προσοχή και έτσι στα είκοσι δύο της άρχισε την προσωπική πια καριέρα της με τον δίσκο που είχε για τίτλο το όνομά της, το '85.
Εύλογα η επιτυχία ήρθε σχεδόν ακαριαία και ήταν τεράστια. Και όχι απλώς συνεχίστηκε, αλλά ακολούθησε γεωμετρική πρόοδο και στους δύο επόμενους δίσκους της, που πούλησαν εκατομμύρια αντίτυπα, όπως και τα ουκ ολίγα «σουξέ» που βγήκαν από καθέναν από αυτούς (είναι μέσα στην πεντάδα των πιο εμπορικών ονομάτων της μουσικής όλων των εποχών). Ακόμα και το σύντομο πέρασμά της από τον κινηματογράφο ήταν κάτι περισσότερο από επιτυχημένο, ειδικά η πρώτη της ταινία, το «The Bodyguard» του '92 (και φυσικά το ίδιο συνέβη και με το soundtrack, του που περιείχε και το τραγούδι - σήμα κατατεθέν της, το «I Will Always Love You»).
Δυστυχώς όμως η προσωπική της ζωή δεν ήταν το ίδιο ανέφελη. Ο γάμος το 1992 με τον τραγουδιστή Μπόμπυ Μπράουν την έφερε αντιμέτωπη με ενδοοικογενειακή βία αλλά και με τα ναρκωτικά. Όλα αυτά δεν μπορούσαν παρά να επηρεάσουν την απόδοση της και τελικά την ίδια την ποιότητα της φωνής της με συνέπεια και η επιτυχία της - παρά την έκλαμψη μιας όντως εντυπωσιακής επανόδου που επιχείρησε το '98 - να βαίνει φθίνουσα. Ο θάνατος της, άμεσα ή έμμεσα (ακόμα δεν έχει ανακοινωθεί το επίσημο πόρισμα) ήταν το αποτέλεσμα της χρήσης ναρκωτικών αλλά η πραγματική αιτία του, όπως και για τον Michael Jackson, ήταν το κυνήγι μιας επιτυχίας που έπρεπε να γίνεται όλο και μεγαλύτερη. Όπως ακριβώς δηλαδή ορίζει η ακραιφνώς καπιταλιστική εκδοχή του «αμερικανικού ονείρου»...
Written by Το Ρήγμα που Ενώνει
We are Creative Blogger Theme Wavers which provides user friendly, effective and easy to use themes. Each support has free and providing HD support screen casting.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου