Έχουμε αναφερθεί ξανά στον σατιρικό ποιητή Γεώργιο Σουρή, που έβγαζε τη σατιρική εβδομαδιαία εφημερίδα “Ο Ρωμηός”, όλην έμμετρη, χωρίς διακοπές από το 1883 έως το 1918, και την έγραφε ολόκληρη ο ίδιος. Στην παραπάνω πρόταση έχω κάνει τουλάχιστον μια γενίκευση. Ο Ρωμηός πράγματι έβγαινε από το 1883 έως το 1918 (και όχι 1919 όπως γράφω λαθεμένα στο προηγούμενο άρθρο), αλλά ποτέ δεν έβγαζε 52 φύλλα το χρόνο: κάθε χρόνο ο Σουρής έκανε διακοπές ένα-δυο μήνες το καλοκαίρι (που τους περνούσε στο Νέο Φάληρο), ενώ και μέσα στο χρόνο παρέλειπε να εκδοθεί κάποια Σάββατα’ το είχε άλλωστε δηλώσει στην προμετωπίδα της εφημερίδας: Ο Ρωμηός την εβδομάδα μια φορά μόνο θα βγαίνει / όποτ΄ έχω εξυπνάδα κι όποτε μου κατεβαίνει. Έτσι, υπήρξαν και χρονιές που έβγαλε μόνο γύρω στα 30 τεύχη, ενώ άλλες φορές, βγάζοντας και εμβόλιμα τεύχη, έφτασε τα 50 τεύχη τη χρονιά. Εκτός όμως από αυτό, ο Ρωμηός διέκοψε δυο φορές την έκδοσή του για πολλούς μήνες, αρχικά το 1883, ενώ μετρούσε μόλις λίγους μήνες ζωής, όταν ο Σουρής έδωσε εξετάσεις για το δίπλωμα της Νομικής (όπου απερρίφθη μετά πολλών επαίνων και μετά κυνηγούσε ανελέητα τον σπανό Σεμιτέλο, τον καθηγητή Λατινικών που τον έκοψε) και στο τέλος, από τον Νοέμβρη του 1916 έως το καλοκαίρι του 1917, όταν η επιστρατική τρομοκρατία έλυνε κι έδενε στην Αθήνα του διχασμού.
Ένας πολύ ψείρας αναγνώστης (σαν κι εμένα) θα έλεγε ότι και η διατύπωση “την έγραφε ολόκληρη ο ίδιος” είναι ανακριβής, αφού στα πρώτα τεύχη του Ρωμηού έγραφε και ο Δημήτριος Κόκκος -αν και βέβαια στις εκατοντάδες χιλιάδες στίχους του Ρωμηού, αν υπάρχουν και πεντακόσιοι ή χίλιοι του Κόκκου είναι (συγχωρέστε μου το φριχτό λογοπαίγνιο) κόκκος άμμου στην απέραντη θάλασσα. Αλλά κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει πως ο Ρωμηός έβγαινε όλος έμμετρος από το τέταρτο τεύχος και μετά (στα τρία πρώτα τεύχη υπήρχαν κάποιοι τίτλοι σε πεζό). Ο ίδιος ο τίτλος ήταν έμμετρος (Ο Ρωμηός εφημερίς / που την γράφει ο Σουρής), όπως και η ημερομηνία, ο αριθμός του τεύχους, οι λεζάντες, οι τίτλοι των ενοτήτων, οι μικρές αγγελίες, όλα! Βλέπετε εδώ την προμετωπίδα του πρώτου φύλλου του 1912:
Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου