Σ' αυτούς τους χαλεπούς καιρούς οι ποιητές τελικά μπορούν να έχουν τον πρώτο λόγο και να δείχνουν έναν άλλο δρόμο. Αυτόν που άνοιξε χθες το βράδυ στον κήπο του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών, με πλήθος κόσμου, με ποιητές απ' όλο τον κόσμο, με παιδιά, μουσική και ποίηση. Ως αντίδοτο σε όλα τα θλιβερά των ημερών μας το 1ο Διεθνές Φεστιβάλ Ποίησης Αθηνών, με τη δυναμική εκκίνησή του, έθεσε εξ αρχής επί τάπητος την αναγκαιότητα της παρουσίας του στην Αθήνα, κυρίως όμως ανάδειξε την ανάγκη των απλών πολιτών να προσφύγουν στο καταφύγιο των μεγάλων αξιών της ποίησης και εν τέλει υπενθύμισε ότι "το ποίημα απευθύνεται σε μια κοινότητα, ότι λογοδοτεί σε μια κοινότητα, ότι πρέπει να ακούγεται", όπως χαρακτηριστικά υπογράμμισε εκ μέρους του διοργανωτή "Κύκλου των Ποιητών" ο Δημήτρης Αγγελής


Η αυλαία άνοιξε με παιδιά. Οι λιλιπούτειοι χορωδοί του 54ου Δημοτικού Σχολείου Αθηνών απήγγειλαν ολιγόστιχα του Ομήρου, του Σεφέρη, του Ελύτη και του Καβάφη πριν ακουστεί το "Καλώς ήρθατε" στην ελληνική και στις γλώσσες των φιλοξενούμενων ξένων ποιητών. Σύντομοι οι χαιρετισμοί του δημάρχου Αθηναίων Γ. Καμίνη, του προέδρου του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών Ι. Μάνου, του διευθυντή του Μουσείου Μπενάκη Α. Δεληβορριά και του αντιπροέδρου του χορηγού ΟΣΔΕΛ Θωμά Σκάση και στο κύριο μέρος της εκδήλωσης, που συντόνισε ο Γιώργος Χουλιάρας, κυριάρχησε η ποίηση.
Ο Λώρενς Φερλινγκέτι δεν μπόρεσε να φτάσει στην Αθήνα, όμως έστειλε το δικό του καλωσόρισμα στο Φεστιβάλ από την Αμερική. Εμφανίστηκε φορώντας μάσκα που προσομοίαζε στο Άγαλμα της Ελευθερίας και μέσα από τη γιγαντοοθόνη που στήθηκε στον Κήπο του Μεγάρου, μετέφερε το πρόσφατο αδημοσίευτο ποίημά του "Το Άλφα και το Ωμέγα του Παντός", που μετέφρασε για την περίσταση ο Γιώργος Μπλάνας. "Η πρώτη ανθρώπινη κραυγή στο πρώτο φως/ Η πρώτη πυγολαμπίδα να τρεμοσβήνει μέσα στη νύχτα/..." άρχισαν να ακούγονται οι πρώτοι στίχοι του Φερλινγκέτι, αποτυπώνοντας με σαφήνεια τη δύναμη της ποίησης και τη δυναμική της σε διαφορετικά κοινά και σε διαφορετικά μήκη και πλάτη του πλανήτη. Την αποδοχή του εξέφρασε το κοινό με το άκουσμα των καταληκτικών στίχων: "Η πρώτη υπέροχη μέρα για το Κίνημα Κατάληψης της Γουόλ Στρητ / προκειμένου να οικοδομήσουμε καταπάνω σ' αυτήν την ήπειρο ένα Νέο Έθνος!" ξεσπώντας σε πηγαίο χειροκρότημα.
Ποιήματά τους στη γλώσσα τους απήγγειλαν οι Κατερίνα Αγγελάκη Ρουκ, Ομέρο Αρίτζις, Νάνος Βαλαωρίτης, Αναστάσης Βιστωνίτης, Λέλο Βότσε, Γιάννης Δάλλας, Κική Δημουλά, Άνταμ Ζαγκαγιέφσκι, Ντέσμοντ Ίγκαν, Δημήτρης Καλοκύρης, Γιόχεν Κέλτερ, Μίροσλαβ Κιρίν, Λαν Λαν, Χουάν Κάρλος Μέστρε, Κώστας Γ. Παπαγεωργίου, Πία Τάφντρουπ, Γκέρχαρντ Φάλκνερ. Λίγες οι απουσίες, της Κικής Δημουλά που ασθενεί, του Τίτου Πατρίκιου που βρίσκεται στην Ιταλία, του Μίοντραγκ Παύλοβιτς που επίσης ασθενεί. Ο Κωνσταντίνος Τζούμας ανέλαβε να απαγγείλει από ένα ποίημα των ξένων ποιητών μεταφρασμένο στα ελληνικά.
Το Φεστιβάλ απέτισε την οφειλόμενη τιμή στους πρόσφατα απολεσθέντες Σέιμους Χίνι, Άλβαρο Μούτις και τον Κόφι Αγουνόρ από την Γκάνα, που σκοτώθηκε στην τρομοκρατική επίθεση του Σαββατοκύριακου στο Ναϊρόμπι.
Στην Αθήνα χθες το βράδυ τον πρώτο λόγο είχε η ποίηση. Και αυτός ο λόγος, εύγλωττος, υπόκωφα πολιτικός, έμοιαζε αναγκαίος όσο ποτέ άλλοτε. Και έμοιαζε να επιβεβαιώνεται ο Τούρκος ποιητής Αταόλ Μπεχράμογλου ότι: "Η Ελλάδα και η ελληνική γλώσσα από την εποχή του Ομήρου έως τους στίχους που γράφονται σήμερα αποτελεί μια από τις πρωτεύουσες πατρίδες της ποίησης". Το ίδιο και η Αμερικανίδα Αλίσια Στόλινγκς, όταν μας έλεγε ότι "Η Ελλάδα είναι μια μικρή χώρα που εξάγει λίγα - αλλά η ποίηση είναι κάτι που παράγει σε παγκόσμια πρότυπα αριστείας. Νομίζω δικαιολογημένα οι Έλληνες είναι υπερήφανοι για τους ποιητές τους".
Έτσι κι αλλιώς η "σχέση των Ελλήνων με την ποίηση... είναι θεμελιώδης και αέναη" διαβεβαίωνε ο Γερμανός Γκέρχαρντ Φάλκνερ.

Πόλυ Κρημνιώτη