Ιπτάμενα κτίρια

http://www.lifo.gr/team/u15584/33358

Ιστορίες ιπτάμενων κτιρίων, αποτυπωμένες στον φακό δύο διαφορετικών φωτογράφων

 

Ο ισπανός φωτογράφος Rafa Zubiria, με την φωτογραφική του σειρά No Way Home, μας ξεναγεί σ' έναν υπερρεαλιστικό κόσμο, σ' ένα αστικό περιβάλλον όπου τα κτίρια αιωρούνται ελεύθερα, μυστηριωδώς απελευθερωμένα από την βαρύτητα και την στοιβαρότητα της κατασκευής τους.





Οι εικόνες προσδοκούν να συνδυάσουν την αρχιτεκτονική μας ματιά με την φαντασιακή μας ικανότητα, ώστε να αντιληφθούμε το κτισμένο περιβάλλον γύρω μας και τον αστικό ιστό, ως μέρος ενός πολυεπίπεδου χωρικού σύμπαντος.





Αυτός ο σουρεαλιστικός κόσμος, προσφέρει μια περίεργη γαλήνη στον θεατή, λες και αυτή η περίεργη ανύψωση των κτιρίων-κατασκευές βαριές και τυπικά γερά θεμελιωμένες στο έδαφος-εκπληρώνει κάποια αρχέτυπη ανθρώπινη επιθυμία υλικής απελευθέρωσης.

Οι εικόνες των ιπτάμενων κτιρίων του Rafa είναι σχεδόν ενοχλητικές, δίνοντας ταυτόχρονα και μια αίσθηση κανονικότητας. Τα ιπτάμενα κτίρια παρουσιάζονται σαν ένα σύνηθες θέαμα στον ορίζοντα, σαν να ήταν εκεί από πάντα, αλλά την ίδια στιγμή μοιάζουν απλησίαστα, αντιπροσωπεύουν ένα χωρικό στοιχείο που χάθηκε- ένα αστικό κομμάτι που 'αφήσαμε' να φύγει μήπως; Σε κάθε περίπτωση, προκαλούν νοσταλγία..

Όπως λέει και ο ίδιος, "με αυτό το πρότζεκτ προσπάθησα ν' αποτυπώσω εκείνο το σημείο στην ζωή ενός ανθρώπου, που  συνειδητοποιεί ότι αυτό που πάντα θεωρούσε ως σπίτι δεν είναι πλέον το σπίτι του. Υπάρχει μια ρήξη με το παρελθόν που δεν μπορεί να ανακτηθεί πια και αυτή η ρήξη συνοδεύεται από μια αίσθηση απώλειας και νοσταλγίας."

 —

 

Τα κτίρια του γάλλου φωτογράφου Laurent Chéhère, αν και επίσης αιωρούμενα, μοιάζουν περισσότερο στατικά. Στην δικιά του φωτογραφική σειρά, Flying Houses, το κτίσμα έχει αποσπαστεί από τον αστικό ιστό για να ξεχωρίσει και να αναδειχθεί ως προς τα μορφολογικά του στοιχεία.

Εδώ, ο φωτογράφος θέλει ν' απομονώσει το κτίριο από τον περιβάλλοντά του χώρο ώστε ν' αποκαλυφθεί η μορφολογική του ποιότητα. Κυρίως όμως, αυτή του η 'έξοδος' από την μονοτονία της πόλης, μας αναγκάζει σαν θεατές να επαναπροσδιορίσουμε το κάθε κτίσμα ως έναν 'ζωντανό' οργανισμό, ως ένα βασικό και αναγκαίο κομμάτι του ανθρώπινου κόσμου, αστικού ή μη.

Τα ιπτάμενα κτίρια του Chéhère, παρότι έχουν κάποια στοιχεία κατοίκησης-απλωμένα πλυντήρια, διαφημιστικές πινακίδες, κεραίες, φυτά κτλ.-παρουσιάζονται μόνα στον απέραντο ουρανό χωρίς ύπαρξη οικείου περιβάλλοντος, αναδεικνύοντας τους εαυτούς τους πλέον σαν ξεχωριστές 'υπάρξεις', μακριά από την ανωνυμία του οικοδομικού τετραγώνου.

Εικόνες που προτρέπουν τον θεατή να επανεκτιμήσει την απλή ομορφιά των κτιρίων γύρω του και ν' αντιληφθεί την ζωή που το κάθε ένα ξεχωριστά κρύβει μέσα του.

Browse More Articles

Tweet

Written by Το Ρήγμα που Ενώνει

We are Creative Blogger Theme Wavers which provides user friendly, effective and easy to use themes. Each support has free and providing HD support screen casting.